دسته: шайх мужохид Абу Хамза хўромийни ўзбек тилидаги асарлари

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(96- қисм)

Ахли илмни наздида қабул қилинган умумий қоида шуки: уни ахволидан бизлар бехабар бўлган яъни мусулмон ё кофирлиги аниқ бўлмаган кишилар? Ёки яхши одамми ё жиноятчими? Мана бундай ахволи мажхул бўлган инсонларни аксариятни жумласидан деб хисоблаймиз. Мунофиқларни хам мана шу шева билан то маълум бўлгунларига қадар  аксариятга шомил қилдик. Ўғриларни орасидаги тўғри одамни хам у бизларга маълум бўлгунига қадар ўғрилар жумласидан деб хисоблаймиз, мана шу шева билан жуда кўп мисолларни келтирсак бўлади.

Иброхим алайхиссаломнинг Сора алайхиссаломга мархамат қилганларини эслайлик:

يَاسَارَةُ! لَيْسَ عَلَى وَجْهِ الأَرْضِ مُؤْمِنٌ غَيْرِي وَغَيْرَكِ،

Эй Сора! Ер юзида мен ва сендан бошқа хеч қандай мўъмин мавжуд эмас. Мана бу мисолга диққат қилинглар, саййидимиз Иброхим алайхиссалом мана шу шева билан ер юзидаги барчани такфир қиладилар ва фақат ўзлари ва Сора алайхиссаломни мусулмон деб биладилар. Бўлиб хам мана шу замонда саййидимиз Лут алайхиссалом хам тирик бўлганлар. Аллох таоло мархамат қиладики:

 «وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِکُوا أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ إِنَّ أَهْلَهَا کَانُوا ظَالِمِینَ‏* قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطاً قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ» ‏(عنكبوت/31-32)،

Қачонки бизнинг элчиларимиз (яъни фаришталар) Иброхимга (фарзанд кўриш хақидаги) хушхабарни келтиришгач, айтдилар: “албатта бизлар мана шу қишлоқ ахлини халок қилгувчидирмиз. Чунки унинг ахли золим- кофир бўлдилар”. ** (Иброхим): “Ахир у жойда Лут бор-ку!”-деди. Улар айтдилар: “бизлар у жойда кимлар борлигини яхши билгувчидирмиз. Албатта бизлар (Лутни) ва уни ахли- оиласини қутқарурмиз. Магар унинг хотини (нажот топмас, чунки у) қолиб халок бўлгувчилардан эди.

Мана бу оят хам аввалги оятдан кейин нозил бўлган бўлиб, Иброхим алайхиссаломга  мана шунча кофирни орасида  Лут алайхиссаломи ва у кишини хамрохларини  холи ошкор ва маълум бўлмаган эди.

Дўстлар диққат қилдингларми, хукмий иртидодни мана бундай равиш билан тушуниб олсангиз бўлади. Аввал бошида саййидимиз Лут алайхиссалом уларни орасида борликлари хам мушаххас эмас эди, уни хукмини хам хаммага ўхшаш содир қилади ва саййидимиз Иброхим алайхиссалом  хаммани такфир қилади. Чунки зохирда хамма шундай холатда бўлган, аммо у кишига Лут алайхиссаломни тирик эканликлари маълум бўлган пайтида , айтиб ўтилган сухбатни ўртага ташлайдилар, бизлар хам мана шу равиш билан мусулмонларни муртад ва кофирларни орасидан ажратиб оламиз.

Мана бу холатда, хукм умумга нисбатланган холда содир қилинади ва  ўртадаги истиснолар хам мушаххас бўлмаган пайтгача аксариятни жумласидан деб хисобланади,чунки улар кўпчиликни орасида хали маълум бўлмаган,ошкор бўлмаган, энди ошкор бўлган вақтларида уларга нисбатан махсус хукм хам содир қилинади.

Дўстлар диққат қилинглар, мисол тариқасида келтирилса, исломий диёрлардаги сокин бўлганларни хаммаси дорул исломни жумласидан хисобланишади ва исломий диёрдаги кофир бўлган  ахли зимма хам дорул исломни жумласидан бўлишади ва дорул куфрга эмас  дорул исломни қоидасига шомил бўлишади, энди дорул куфрда хам у ердаги мусулмонлар дорул исломни эмас, дорул куфрни жумласидан хисобланади, шу сабабли хам у ердаги андак ададдаги мавжуд мусулмонларни устида, кофирлар хокимияти остидаги диёрларда бўладиган  дорул куфрни жумласидан бўлишлик  хукми олиб ташланмайди; аммо энди кофирлар хокимияти ва дорул куфрни диёрларидаги мусулмонлар мушаххас ва маълум бўлган пайтда, мана бу андак мусулмонлар хам  бошқа мусулмонларни хукмига шомил бўлишади ва уларга нисбатан бошқа мусулмонлардек муомала қилинади. Мана бу холатда, истиснолар хам аксариятни жумласидан эмаслиги мушаххас бўлмагунича  аксариятни жумласидан деб хисобланади; яъни ошкор қатъий бўлган, танилган  аксарият мажхул, мушаххас бўлмаган истисноларни жумласидан хисобланмайди. Чунки қоида бу ерда тескари бўлиб қолади.

Мана бу борада, фиқхий масалаларда хам кўриб турганимиздек, умумий қоидага биноан, намоз ва рўза , намоз ва рўзани умумий вақтлари ердаги сокин бўлганларни аксарият ахволига кўра содир қилинади, энди агар шахс шимолий қутбда яшаса, нима бўлади? Мана бу минтақаларда тахминан 6 ой кундузи  ва 6 ой хам кечаси бўлади.(давоми бор…….

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(95- қисм)

 Уларни айтишича, бизлар ўзимизни устимизда фалон қабила қурайш хукмронлик қилишини истамаймиз. Бизлар ўзимизнинг қабиламиз хукмрон бўлишини хохлаймиз, бизлар хам Абу Бакр ва бошқаларга ўхшаб хоким бўлишни истаймиз. Улар миллатни бўрттириб кўрсатишган эди. Демак, улар муртад бўлишмаган, Абу Бакр қабул қилган нарсани улар хам қабул қилишарди. Улар иртидод ва куфр учун эмас, миллатпарастлик,қабилапарастлик ғоялари билан қудрат учун жанг қилишади. Мана бу кишилар махсусан закотдан маън қилувчилар шундай таъвил қилиб,ўзларини таъвилларини асосида шундай натижага етган эдиларки, закотни мусулмонларга ва исломий хукуматга топширмасликлари лозим эди; ёки айтишардики, бизларни устимизда фалон қабила хукмронлик қилишига рухсат бермаймиз ва ўзимизни устимизда ўзимиз балки бошқаларни устида хам ўзимиз хукмронлик қилишимиз бизларни хаққимиздир. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни ўринбосарлари бўлиш бизларни хаққимиз. Бизларни қабиламиз кўпроқ ва шунга яраша қудратимиз хам кўпроқдир. Бу ўтган бир неча аср давомида бутун жахон ошкор кофирлари  мусулмонларни ўртасида тирилтирган қавмпарастлик бўлиб, уни мусулмонларнинг тафарруқи,зиллати учун бир абзор сифатида ишлатишган ва хозирги пайтда хам шу нуқтага диққат қилишади.  Мана булар ахли фанни бир дастаси бўлиб муртадлар жибхасини мана шундай анализ қилишган эди ва мусулмонларнинг  фойдасига ўзларини раъйларини содир қилишган.

-Бошқа бир даста хукмий иртидод ва хақиқий иртидод деган калималарни вужудга келтиришади.  

  Хукмий иртидод ва хақиқий иртидод, яъни бизларни рўбарўйимиздаги жибха қайси даста эканини билмаймиз ва билишга хам қодир эмасмиз? Биз уларни ташхис бера олмаймиз ва уларни қайси даста эканини билмаймиз.  Уларни хаммаси мана буларни сафида  бизлар билан жанг қилаётган  ё  хақиқий муртадларми  ёки мухолиф мусулмонларми? Шу сабабли хам, бизлар хукмни аксарият,кўпчиликка қараб берамиз, бизлар учун ошкор ва равшандир, уларни хаммасини бир хил хисоблаймиз ва хукм бўйича бизларга хақиқат ошкор бўлгунича,улардан мустасно бўлганларни қасди маълум бўлгунича  уларни хаммасини муртад деймиз.

Нихоятда ажойиб,бир эътибор беринглар, мана бу нарса хақида жуда кўп дўстлар хато қилиб қўйишади, хукмий иртидод ва хақиқий иртидод, уларни асли матлабдан нихоятда  фарқ қиладиган нарсаларга қиёс қилишади. Демак, уларни айтишича, бизлар хаммани бир хил хисоблаймиз ва хукм бўйича улардан мустасно бўлганларни қасди,хақиқати мушаххас бўлгунича  уларни хаммасини муртад деймиз. Энди мана бу мажхул, ноаниқ  бўлган мустаснолар ёки мусулмонларни қўлига тушишади ва уларни хақиқатда муртадларни жумласидан эканлиги мушаххас бўлади. Ёки бўлмасам уларни муртад эмас,балки баъзи ўринларда бизларга мухолиф бўлган мусулмонлар эканлиги мушаххас бўлади; ёки бўлмасам бизларни қўлимизга тирик асир тушишмайди ва жангда ўлдирилишади ва уларни хақиқати қиёматда маълум бўлади. Демак, улар ё бизларни қўлимизга тирик тушишади ва тирик холларида улар билан сухбат қиламиз  ва натижада уларни нима эканликлари аниқ бўлади. Ёки ўлдирилишади ва бу холатда уларни ўзлари қиёматда аниқ бўлишади.

Тўртинчи дарсда айтиб ўтилганидек, хукмий  исломни беришлик,агарчи уларни орасида мунофиқ кофирлар,мунофиқлар ва секулярзадалар тўдаси  мавжуд бўлишса хам, мусулмонларни доирасига кирган  кишиларга берилади. Хар қандай холатда хам, уларни орасидаги маълум бўлмай турган мунофиқ кофир қайси эканини ташхис беришга қодир бўлмаганлимиз учун, уларни хаммасига мусулмон деймиз. Уларни хаммасини мусулмон деб хисоблаймиз. Энди, муртад кофирларни жибхасида хам, уларни қайси бири мухолиф мусулмон эканини билмаганлигимиз сабабли ва буни ташхис бериш қудратига эга бўлмаганимиз учун, бизларга  маълум бўлгунича уларни хаммасига иртидод хукмини берамиз.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(94-қисм)

Энди, агар бир кофир секулярист ёки махаллий муртад иқтисодий, таълим-тарбия, жамиятдаги ички ва ташқи сиёсат, жазолаш хуқуқлари, оилага оид қонунлар бўйича шариат қонунларини бирортасини қабул қилмаса ,бутун жахон секуляр кофирларини ёрдами билан мана бу қонунларни ижро қилишни қасд қилган кишиларни барчасига қарши қуролли жанг қилади, мана буларга нима дейиш керак ва уларни нисбатан қандай муносабатда бўлиш лозим?! Исломий фирқалар,ахли суннат фирқалари хаммамиз аллохни шариатидаги қонунларни ахкомларидан бирини бўлса хам мана бундай равишда  инкор қилган кишиларга қарши тутадиган ўрни қандай эканини яхши биламиз.

Эрондаги 57 йилдаги инқилобда хам, миллий жибха мунофиқ ва секулярзадаларни аввалги холатидан чиқиб биринчи марта ошкор ва очиқ холатда “қасос” лойихасини баробарида қаршилик қилишганини кўрганмиз, улар одамларни барча фирқаларни ўртасида муштарак бўлган қасос қонунига қарши кўча  намойишларига даъват қилишади, фақатгина дин ва қуръондаги  мана бу қонунга ошкор мухолифат қилганлиги боис муртадга айланишади ва оятуллох Хумайний уларни иртидодини устида  хукмни содир қилади ва агарчи улар ўзларини мазхаблари бўйича бошқа ибодатларни бажараётган бўлишса хам, барибир уларни муртад деб билади, чунки улар шиъаларга хос ёки исломий мазхаблардан бириги тегишли хукмни эмас,балки  динни қатъий ахкомларидан бирини инкор қилишган эди.

  Оятуллох Хумайний томонидан мазхабни эмас,балки ислом динини қатъий ахкомларидан бири бўлмиш “қасос”га очиқ қаршилик қилганликлари сабабли миллий жибхани устида  иртидод хукмини содир қилади. Энди, агар бир шахс,гурух, хизб ё хукумат жамиятни хукуматга оид ёки ижроий ишлари бўйича хуқуқий,иқтисодий, таълим ва тарбия, сиёсат, жазолаш тизими ва бошқа ишларга мухолиф бўлса, ахли қиблани наздида қандай жойгохга эга бўлади?!  Ўзини мусулмон деб биладиган фирқаларни хар бирига пойбанд бўлган кишилар учун хеч қандай жойгохга эга бўлишмайди.

 Мана булар жараённи бир тарафи бўлса, уни бошқа бир тарафи шуки, мана булар билан хамоханг равишда баъзи бири мусулмонлар олдин хам айтиб ўтганимиздек бошқа далилларга кўра, фалон хукмга нисбатан ижтиход қилиш ё фалон оятдан таъвил қилиш бўйича , диндан қайтмаган холда закотга қаршилик қилишади, бўлиб хам улар закотни инкор қилишмасди, улар ўзлари учун таъвилотларга,ижтиходларга эга эдилар.  Бугунги кунда шундай кишилар борки, улар диндан ва иртидоддан  қайтмаган холда мусулмонларнинг хукумат қудратига қарши мухолиф бўлишлари мумкин ва муртадлар жибхаси билан хамоханг равишда мусулмонларнинг хукуматига,қудратига қарши ёки бошқа гурухлардаги мусулмонларга қарши қўлларига қурол олишади ва мусулмонларни қаршисидан жой олишади.

Шу сабабли хам тарихчиларни ва ислом жахонидаги уламоларни асарларида исломий хукуматга ва бошқа мусулмон биродарларига қарши муртадларни жибхасида   жангга кирадиган мухолиф мусулмонлар гурухини, ана ўша жибхани жумласидан хисоблашган; яъни муртадлар жибхасидан. Чунки уларни аксарияти,ғолиби ва рахбарияти муртадларни қўлида бўлган ва мана булар уларни орасида озчиликни ташкил қилишарди;  шу сабабли хам хар икки дастага қарши қилинган жанглар ридда жанглари деб номланган. Улар кўпчиликни орасида бир озгина қисмни ташкил қилишарди.

Бу ерда ахли фан уларни орасида мухолиф мусулмонлар хам мавжуд бўлган саросимадаги жибхани  икки шева билан изохлаб беришади:

-Биринчисида мухолиф мусулмонларга ридда лафзини қўйилади, фақат луғат юзасидан қўйилган. Яъни луғавий назардан уларга муртад деймиз. Яъни улар фақат луғавий жихатдан мана бу жибхага шомил бўлишган ва шаръий назардан эса исломда муртад бўлишмаган; худди Абу Бакр розиаллоху анхуни асридаги закотдан маън қилувчилар ва қабилапарастларни бир қисмига ўхшайди. Улар фақат закотни исломий хукуматга топширишдан қайтишган эди; мана бу хукмни фарз эканини инкор қилишмасди.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(93- қисм)

Демак, уларни хаммаси бирдам  бўлишмаган; шунингдек хозирда хам улар бирдам  эмаслар, фақат курдларни ўзини  орасида юзлаб хилма-хил,ранго-ранг секуляр, секулярзада,мунофиқ гурухлар мавжуд бўлиб, фақатгина мусулмонларга ва аллохни шариатидаги қонунларга қарши бўлганликлари уларни бир жойга жамлаган холос, мана бу кимсалар агар муштарак омилларга эга бўлишмаганда худди қутурган итларга ўхшаб бир-бирларига хамла қилишган бўларди, улар бир-бирларини пора-пора қилишмаган тақдирда хам, агар бир лагерда бўлиб қолишса ўз-ўзидан майдаланиб кетишади ва ўзларини орасидан янги гурух,хизбларни вужудга келтиришади ва ажраб чиқиб кетишади. Кумала ва демократлар ўтган бир неча йилни орасида ироқни курдистонида лагерларда ўтиришган пайтида худди шу ишни қилишди, уларни барчаси ғайри мустақим суратда толибоний ва борзонийни канали орқали  атрофларидаги хукуматлардан маош олиб яшашади. Лекин диққат билан қарасангиз бўлакларга бўлиниб кетишган.

Афғонистон ва бошқа мусулмонлар яшайдиган диёрларда хам вазият худди шундай. Мана буларни жибхасида хам шундай кишилар борки, улар ўзларига таъвилотларни келтириб шу жибхаларда сайёфга ва ундан бошқаларга ўхшаб мусулмонларга қарши фаолият олиб боришяпган, аммо умумий рахбарият муртадларни қўлида, мана бу кимсалар таъсир ўтказа олишмайди. Улар мана бу жибхаларда мавжуд эканликларига қарамасдан хозирги вазиятда улар кўпроқ туолетларни хидини алмаштириб турувчи спрей вазифасини ўташади ва бутун жахон секуляр кофирларининг ва махаллий муртадларнинг мусулмонларга қарши рухий жангларидаги омил  ва мусулмонларни фарзандларини бутун жахон секуляр кофирларнинг мақсадлари йўлида харж қилиш учун умумий сафарбар қилиш бўйича омилларни бири хисобланишади.

Сахобалар муртадларни ўлдиришдан олдин худони динига даъват қилишлари лозимлиги  борасидаги масала шуни равшан қиладики, Абу Бакр розиаллоху анхуни замонидаги муртадлар умумий суратда диндан муртад бўлишган эди, шунингдек Абу Бакр розиаллоху анху муртад қабилаларга ёзган номасида айтадики: ” давъат азондир, агар уни айтишса улардан қўлингизни тортинглар.” Эътибор беринглар. Муртадларни жибхасида жамиятни хаммаси бир хил бўлган эмас.

 Яъни у ерда азон айтаётган кишилар мусулмонларни жибхасидан бўлишлари мумкин, мана шулардан қўлингизни  тортинглар ва улар билан ишларингиз бўлмасин,деб айтган; албатта мана бу кишилар исломий давлатга ва мусулмонларга қарши,мухолиф бўлишлари мумкин, улар мусулмон бўлиб туриб мусулмонларга қарши аслаха кўтаришган, аммо “даъват азондир, агар уни айтишса қўлингизни улардан тортинглар”,дейилган ёки кейинчалик азон айтиб қўлларини жангдан тортган ва тавба қилган кишилар борасида хам улардан қўлингизни тортинглар,дейилган.

Хар қандай холатда, исломий хукуматга мухолиф жибхани рахбарияти муртадларни қўлида эди; энди уларни орасида динни хаммасини инкор қилганлар хам, динни бир қисмини инкор қилганлар хам бор эди. Абу Бакр розиаллоху анхуни уларга берган жавоби қуйидагича бўлган:

  إِنَّهُ قد انقطع الوحيُ، وتَمَّ الدِّينُ، أَيَنْقُصُ (الدِّينُ) وأنا حَيّ؟

Дин комил бўлди ва осмондан вахийни нозил бўлиши хам узилди; мен тирик бўлиб туриб  динда камчилик,нуқсон вужудга келиши мумкинми?! Яъни мен тирик бўлиб туриб динда нуқсон вужудга келишини имкони борми? Абу Бакр диндаги нуқсонни қабул қилмаган ва уларга бошқа муртадларга муомала қилгандек муомала қилади. Хозирги пайтда хам мана бу  овоз яна қайтадан янграшига эхтиёж бор,  

أَيَنْقُصُ الدِّينُ و أنا حَيّ؟

Мана бу хозирда мусулмонларни  динига, номусига, ватанига, обрўсига , хаёсига хамла қилишган секулярларга ва муртад секулярзадаларни қаршисидаги   барча муваххидларни нидоси бўлиши керак.

Ха,Абу Бакрни замонида аллохни шариатидаги қонундаги ахкомларни бири бўлмиш закотни  ижро қилинишига тўсқинлик қилишлари,инкор қилишлари, агарчи бошқа ибодатларни бажаришса хам, уларнинг иртидодларига боис бўлди. Абу Бакр розиаллоху анху биринчи муомала вақтидаёқ уларни таклифларини рад қилиб муртадларни сулхталабона талабларини хаммасини қабул қилмайди ва келишувни барча эшикларини ёпиш билан муртадларга қарши жангни бошлайди ва уларга комил ислом ва жангни ўртасида ихтиёрни бериб қўйди ва улардан ноқис исломни қабул қилмади.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(92- қисм)

  Хар қандай холатда,Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху муртадларнинг жибхасини бир неча  дастага бўлингани борасида айтадики:

  فَمِنْهُمْ مَنْ اِرْتَدَّ و ادّعى النبوّةَ و مِنْهُمْ مَنْ اِرْتَدَّ و مَنَعَ الزَكاةَ.

яъни муртадларни орасида пайғамбарликни  иддао қилган кишилар хам бор эди, мана шу муртадларни ўртасида закотга монеъ бўлган кишилар хам бўлган. Шунингдек Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху бошқа бир сўзида Умарга хитоб қилиб айтадики:

 وَ اَمَّا مَنْ اِرْتَدَّتْ مِنْ هؤلاء الْعَرَبِ، فَمِنْهُمْ مَنْ لايُصَلّى وَ قَدْ كَفَرَ بالصَّلاةِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يُصَلّي وَ قَدْ مَنَعَ الزّكاةَ.

Яъни муртад бўлган арабларни орасида намоз ўқимайдиган ва намозга нисбатан кофир бўлган кишилар бор эди ва уларни ўртасида намоз ўқишади-ю, аммо закотни маън қиладиган кишилар хам бўлган. Улар закотга монеълик қилувчилар эдилар.

Мана шу закотга монеълик қилувчилар хам уч гурухга бўлинишган эди: улардан бир дастаси закот хукмини инкор қилишган, бошқа бир даста эса намозни хукмини инкор қилишган, яна бир бошқа даста эса закотни хукмини инкор қилишмасди, аммо улар бу закотни мусулмонларни рахбарига топширишни ўрнига  ўзларини ораларида тақсимланишини хохлашар  эди, закотга монеълик қилувчиларни орасида шундай кишилар хам бор эдики, улар қуйидаги оятни истидлол, таъвил,ижтиход қилиш  билан

 «خُذْ مِنْ اَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكّيهِمْ بِها وَصَلِّ عَلَيْهِمْ اِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ»

айтишардики: бизлар закотни намозлари бизлар учун сакан бўлган кишиларга бермаймиз. Мана бу кишилар хар қандай холатда, мусулмонларни исломий хукуматига қарши муртадларнинг ғолиб жибхасида жойлашган эдилар ва хамма улар закотга монеълик қилувчилар номи остида номларди. Хар қандай суратда улар закотдан маън қилувчилар хисобланишган.

 Хақиқатда мана бу даврда муртад бўлган кимсалар баъзи бир нисбатларга кўра ўзларини секуляризм динига ёпиштириб олганлар. Улар ўзларини ахли китобни ва шибхи ахли китобни кофирларини динига эмас, балки секуляризм динига ёпиштирган эдилар.  Мана бу нарсадан очиқ-ойдин кўриниб турганидек, мунофиқлар ва секулярзадалар тўдаси хақиқатда секуляризм динини комил суратда ёки бу динни бир қисмини татбиқ қилиш орзусида юришади, чунки бу уларни истакларига мувофиқ келади. Хар қандай холатда хам, муртадларни хаммасини шароит мухайё бўлиши билан ёки мусулмонлардаги хукумат қудрати заифлашганини сезишлари билан секуляризм динига қўшилиб оладиган мунофиқлар ва секулярзадалар ташкил қилади. 

Бу ерда шуниси қизиқки, хозирда хам нацианализм ва миллатпарастлик секуляризм динининг ўзини муридларига шахсият бериш учун фойдаланадиган дастаклари хисобланади, ўша замонларда хам миллатпарастлик ва нацианализм иртидод учун туртки бўлган эди.

Тулайха Намирий мусайламайи каззобни олдига боради ва ундан сўрайдики: сен мусаламамисан? Айтдики: ха. Шунда сенга ким нозил бўлади?-деб сўради. Рахмон,-деди. Унга савол бердики: кун очиқ  пайтида келадими ё қоронғидами? Қоронғида,-деб жавоб берди. Тулайха айтдики: гувохлик бераманки сен ёлғончи ва Мухаммад ростгуйдир, аммо робиъани ёлғончисини  музирни ростгўйидан афзал кўраман. Мана бу сўзлашув сизларга таниш эмасми? Мана буни турк,курд,араб,форсни секуляр муртад миллатпарастларидан, нацианалистларидан ўн марталаб эшитмаганмизми? Албатта хаммамиз буни этишганмиз.  

Хар қандай холатда хам, барча тарихий манбаъларни текшириб чиқилса шу нарса ойдин бўладики, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни умрларини охиридаги ва Абу Бакр розиаллоху анхуни хилофатини бошидаги муртадлар жибхаси, вохид фикрга хам ва вохид турткига, сабабга хам эга бўлишмаган; улар вохид бир фикрга эга бўлишган эмас, балки хам уларни фикрлари фарқ қиларди ва хам уларни сабаблари фарқ қиларди.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(90- қисм)

Аллох таоло мана шу мўъминларни ўзини нусратидан кейин росулуллох саллаллоху алайхи васалламни қудратманд бўлишига боис бўлган нарса ,деб таништиради. Албатта мана шу мўъминлар бизларни ва мўъминларни то қиёмат кунигача қудратманд бўлишларига сабаб бўлади:

«هُوَ الَّذي أَيَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنينَ» (انفال/62)،

У сизни ўз ёрдами ва мўъминлар билан қувватлантирган ва уларнинг (мўъминларнинг) дилларини бирлаштирган зотдир.

Биродарлар, мана булар бизларнинг қудратимизни абзорлари бўлишади. Мўъминлар, сизларни биродарингиздир,

 «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»

сизларни биродарларингиз сизни қудратингизни абзори бўлиб, аллох ўзини нусратидан сўнг бу абзорни  хаммамизни ихтиёримизга бериб қўйгандир.

Хўп, энди мўъминларни бир қисми хисобланган  бизларнинг  биродарларимиз хам:

 «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»،

бизлар мана буларга хам рахм қилишимиз керак, то аллох бизларга хам рахм қилса:

 ارْحَمُوا أَهْلَ الْأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ أَهْلُ السَّمَاءِ،

улар ушлаб олишган жангни ўрнига ўртада сулх тузишимиз керак, то аллох бизларга хам рахм қилса:

 فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ.

Улар жангни барпо қилишган, бизлар эса сулхни барпо қилишимиз лозим. Мана бу бизларни вазифаларимиздан бири бўлади, нима учун?  То аллох бизларга рахм қилса ва бизлар хам уларга нисбатан рахмли бўлсак,

«رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ»

ва уларга нисбатан

«أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ»

бўлишимиз керак, агарчи улар буни ўрнига жангни танлашган бўлса хам.  

Энди, агар мана бу андак даста жохил холатда (гохида андак хам бўлишмайди,балки жуда кўпайиб кетишади) ва нотўғри,ғалат таъвилотлар сабабли муртадларни жибхасига тушиб қолишади ва биз улар билан сухбатлашган пайтимизда ( энди бу жангдан олдин бўладими ё жанг пайтида бўладими ё жангдан сўнг бўладими) улар огох бўлишади ва тавба қилишади; яъни кофир ва муртадларни сафидан мусулмонларни сафига ўтишади, улар мавжуд вазиятда ўзларини хос мазхабларидан ё тафсирларидан бош тортиб сизлар айтаётган бошқа кишини фиқхий тафсирига эргашиб кетишмайди. Улар ўзларини сафларини жудо қилган ва тавба қилган хамда мусулмонлар билан бир йўлга тушган пайтларида; малоикалар хам уларни тавбаларини қабул бўлиши учун дуо қилишади:

 ملائکه هم برای پذیرش توبه ی این ها دعا می کنند: رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ.

Мана бу ерда хамма учун тавба сўрашяпти, алохида бир қатламни ажратиб қўйишган эмас:

فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ.

Мана бу муқаддима ва кўз-қараш билан бугунги дарсимизга йўналамиз ва унда ўзларига ва бошқа мусулмонларга зулм қилган мўъминлардан бўлган мана бу дастага муносабат билдириш равишини ўрганамиз, бизлар биродар бўлганимиз ,динимиз ва мана бу биродарчиликни қудратбахш самараси ва қиёматимиздан қўрққанлигимиз сабабли уларга ёрдам беришимиз керак. Уларга қандай ёрдам берсак бўлади? Улар узиб қўйишган нарсани  бир вазифа сифатида қайтадан боғлашларига ёрдам беришимиз лозим: 

 وَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُونَ سُوءَ الحِسَابِ(رعد/ ۲۱)،

Улар аллох боғланишга буюрган нарсаларни (яъни, қариндош-уруғлар билан алоқани) боғлайдилар. Парвардигорларидан қўрқадилар ва оғир хисоб-китобга дучор бўлишдан қўрқиб, (доим чиройли амаллари қилишга интиладилар).

Шу сабабли хам, хар қандай далилга кўра улар  жохил холатда узиб қўйган нарсаларни бир-биримизни ёрдамимизда боғлашга харакат қиламиз  ва уларни яна қайтадан мусулмонларни сафига, мусулмонларни жамиятига  қайтарамиз ва уларни ёрдами билан ўзимизга хам яна қайтадан қудрат берамиз ва уларга хам қудрат бағишлаймиз.

Шунингдек ўтган дарсларимизда айтиб ўтганимиздек, мунофиқ ва секулярзадалар ўзлари эга бўлган барча жохилиятлари,хуник ва пасткаш  сифатларига қарамасдан, фақатгина мусулмонлар ва исломий хукумат  заиф бўлган пайтларида ўзларини намоён қилишади ва ошкор бўлишади, ўзларини ошкора ортга қайтишлари билан бирга исмларини хам ўзгартиришади ва биз уларга муртадлар унвонини қўямиз. Улар мусулмонларни сафини баробарида ошкора сафга туришади ва мусулмонларни қаршисида ошкора жибха ташкил қилишади. Аммо мана бу ошкор  шахслар вохид ақидага эга эмаслар.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(89- қисм)

Эътибор беринглар дўстлар, аллох таоло фақат мўъминларни биродар деб номлаган ва бизларга ўзини рахматини қайси шартга кўра юбормоқчи?

فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ.

Шу сабабли хам аллох таоло росулуллох саллаллоху алайхи васалламга бу йўлда хамрох бўлганларни қуйидагича сифатлайди:

«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُعَلَى الْكُفَّارِرُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا…» (فتح/29)،

 Мухаммад аллохнинг пайғамбаридир. У билан бирга бўлган (мўъмин)лар кофирларга  қахрли, ўз ораларида ( мўъминлар билан) эса рахм-шафқатлидирлар. Уларни (мудом) аллохдан фазл- мархамат  ва ризолик тилаб рукуъ,сужуд қилаётган холларида кўрурсиз. Уларнинг юзларида  сажда изидан (қолган) белги аломатлари бордир.

Хатто мана шу мўъминларни бир гурухи муртад бўлса хам, аллох барибир росулуллох саллаллоху алайхи васалламни бу йўлдаги хамрохларини ва аллохни хизбини мўъминларга залиллик билан, рахмли рафтор қиладиган кишилар деб билади. Чунки аллох таоло ва росулидан сўнг мана шу мўъминлар уларни “валий”лари хисобланишади.  

Ха, мана шу мўъминлар бизларни валийларимиз ва бутун дунёдаги  барча мусулмонларни, ахли қиблани  валийлари бўлишган ва бўлишади. Аммо мўъминларни баробарида залил,рахмли деб аллох таоло сифатлаган мана бу гурух, кофирларга нисбатан  қаттиққўл,махкам,иззатли бўлишади. Яъни мўъминларга нисбатан қандай рафторда бўлишлари кераклигини ёки кофирларга қандай рафторда бўлишни  яхши билишади .

 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ، أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ *إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ *وَمَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ»(مائده/54-56)،

Эй мўъминлар,сизларнинг ичингизда кимда-ким динидан қайтса, аллох бошқа бир қавмни келтирурки, аллох уларни яхши кўрур, улар аллохни яхши кўрурлар. Улар мўъминларга хоксор, кофирларга эса қаттиққўл, бирон маломатгўйнинг маломатидан қўрқмай аллох йўлида курашадиган кишилардир. Бу аллохнинг фазлу мархамати бўлиб, ўзи хохлаган кишиларга берур. Аллох фазлу карами кенг, билгувчидир. ** сизларнинг дўстингиз фақат аллох унинг пайғамбари ва таъзим- тавозеъ қилган холларида намозни тўкис адо этадиган, закотни ( хақдорларга) ато этадиган мўъминлардир. ** Кимки аллохни, унинг пайғамбарини ва мўъминларни дўст тутса (нажот топгай), зеро фақат аллохнинг гурухигина ғолиб бўлгувчидир.

Аллохни йўлида жиход қилишади, учинчи белги, мустахкам туришади:

 يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ

Хар қандай маломатчини маломатидан қўрқишмайди.( мусулмонларни орқаларидан айтилган ва  айтилаётган мана шунча ёлғонлардан. Мана шундай маломатлардан ва сўзлардан қўрқишмайди. Мана булар мўъминларни белгиларидир.)

 ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُاین هم فضل خداست؛

Худованд уни ўзи хохлаган кишига ато қилади ва фаровон фазлга эга ,огох зотдир. Фақатгина аллох ва пайғамбари ва хушуъ ва хузуъ билан намозни адо қиладиган ва закот молини берадиган мўъминлар сизларни дўстингиз,ёронингиз  бўлишади. Кимки аллохни, пайғамбарни ва мўъминларни дўстликка, ёрликка қабул қилса аллохни хизбидан бўлур ва шубхасиз аллохни хизби ғолибдир. Уларни сифатларига,белгиларига эътибор беринглар,

 يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ، أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ، يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ.

(давоми бор……..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(88- қисм)

Иртидоддан бошқа далилларга кўра муртадларни жибхасига тушиб қолган ва ўзлари хохлаган ё хохламаган суратда муртадларни фойдасига ва исломий хукуматни ва бошқа жиходий жамоатларни қаршисига жангга кирган мусулмонларга қарши муомала қилиш шеваси.

Агар бир қисқа бир муқаддима билан бугунги бахсимизни бошласак яхши бўлса керак.

Аллох таоло мархамат қиладики: 

    «تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (شوری/5)،

(Мушрик жамоаларнинг  ширк келтиришлари сабабли) устларидаги осмонлар ёрилиб кетишга яқин бўлур. Фаришталар эса парвардигорга хамду сано айтиш билан (у зотни айбу нуқсондан ва “шерик”лардан) покларлар ва ердаги (мўъмин ва мусулмон) кишилар учун ( аллохдан) мағфират сўрарлар. Огох бўлингизким, албатта аллохнинг ўзигина мағфират қилгувчи, мехрибондир.

Мана шу фаришталар мўъминлар учун махсусан тавба қилиб яна қайтадан аллохни  шариатидаги йўлга қайтган кишиларни хаққига дуо қилишларини яна аллох таоло мархамат қилиб айтяпти:

 «الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ» (غافر/7)،

Аршни кўтариб турадиган ва унинг атрофидаги (фаришталар) парвардигорларига хамду сано айтиш билан ( у зотнинг барча айбу нуқсонлардан) поклаб- тасбех айтурлар ва у зотга иймон келтирурлар хамда иймон келтирган кишиларни мағфират қилишини сўрарлар: ” парвардигоро, ўзинг рахмат-мехрибонлик ва илм жихатидан барча нарсадан кенгдирсан. Бас, тавба- тазарруъ қилган ва сенинг йўлингга эргашган кишиларни ўзинг мағфират қилгин ва уларни дўзах азобидан сақлагин.”

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам мусулмонларни тарғиб қилиб  ва мана бу дастадаги оятларни  ойдинлаштириб изохлаб бериб мархамат қиладиларки: 

«الرَّاحِمُونَ يَرْحَمُهُمُ الرَّحْمَنُ، ارْحَمُوا أَهْلَ الْأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ أَهْلُ السَّمَاءِ، وَالرَّحِمُ شُجْنَةٌ مِنَ الرَّحْمَنِ، مَنْ وَصَلَهَا، وَصَلَتْهُ، وَمَنْ قَطَعَهَا، بَتَّتْهُ».

Нихоятда гўзалдир. Рахм қилувчи кишиларга аррохман ( атшонга ўхшаган рахмга тўладир; рахмга нихоятда тўлган бўлади) рахм қилади. Демак, сизлар хам ер ахлига рахм қилинглар, шунда сизларга хам осмондагилар рахм қилишади.

Кўрдингизми, малоикалар мўъминлар учун махсусан таввоб ва рахмли кишилар учун мағфират талаб қилишади. Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху хам ривоят қилишича, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хадиси қудсийда мархамат қиладиларки:

 “قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: إِنْ كُنْتُمْ تُرِيدُونَ رَحْمَتِي فَارْحَمُوا خَلْقِي”،

Агар мени рахматимни хохласанглар,мени махлуқотимга рахм қилинглар.

Уларга рахм қилиниши керак бўлган аллохни махлуқотлари жуда кўп, аммо инсонларни орасида рахм қилинишига лойиқ бўлганлар мўъминлар, биродарлар,опа-сингиллар ва сени хонадонинг бўлишади; мўъминлар хам сени хонадонингни жумласидан бўлишади, бу хонадон бошқаларга хам шомил бўлади, аллох таоло алохида хослаб мархамат қиладики:

 «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» (حجرات/10)،

Мўъминлар хеч шак-шубхасиз оға-инилардир. Бас,сизлар икки оға-инингизни ўртасини ўнглаб қўйинглар! Аллохдан қўрқинглар – шояд у зот томонидан бўладиган рахматга эришсангизлар.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(87- қисм)

 Хар қандай холатда, имоми Шофеъий рохимахуллохга ўхшаган кишилар, Абу Юсуф ханафий рохимахуллох (имоми  Абу Ханифа рохимахуллохнинг  энг катта шогирдларидан бири) имоми Ахмад Ханбал рохимахуллох ва бошқалар хам гўдакни иртидодини мўътабар хисоблашмайди. Аслида бу табиий холат, чунки олдин хам баён қилганимиздек такфир қилишни шартларидан бири шахс мукаллаф бўлиши керак, шахсни мукаллаф бўлиши меъёрлардан биридир ва бу ерда мана бу гўдак қандай жиноят қилди? Ахир ўлим жазосига лойиқ бўладиган жиноят қилгани йўқ-ку?

Хурматли биродарлар ва опа-сингиллар, дўстлар эътибор беринглар! Сизларни назарингизда кофирларни жамиятида мана бу гўдакни муртадлар хукмига шомил қиладиган, аммо бошқа гўдакларни аслий кофирларни хукмига шомил қиладиган  қандай фарқ бор? Хеч нарса йўқ.

 Иртидод қотилликдан, зинодан, шаробхўрликдан ва бошқа жиноятлардан кўра баттарроқ жиноят хисобланади. Энди агар ота-она мана бу жиноятга дучор бўлишган бўлса, уни янги туғилган боласи хам мана шу жиноят билан махкум бўлиши ва уни ушлаб олинса ота-онасини жинояти сабабли жазоланиши ақлга тўғри келадими?  Албатта йўқ. Мана бу хукмни қандай қилиб уни устида содир қиласан? Мана бу ошкор зулмдир, шундай бир ошкор зулмки, аллох таоло улар хақида мархамат қилган бегунох қизларни ўлдириш хаддидаги зулм хисобланади:   

  «بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ».

Қайси гунохлари учун ўлдирилишди? Мана бу гўдак қайси гунохи сабабли ўлдирилади? Қандай гунох қилган ва қандай жиноят қилганки, бу гўдаклар  ўлдирилиши керак? Ислом очиқ-ойдин зулмларни вужудга келтириш учун эмас,балки  мана бундай зулмларни олиб ташлаш учун келган, мана буни инкор қилиб бўлмайди ва ислом хар қандай зулмдан покдир.

Мана бу холатда, бу гўдак муртадларни хукмига эмас,балки  ўша ерда бўлган ва ўсиб улғайган жойидаги  аслий кофирларни хукмига тобеъ бўлади; улар қўлга тушиб қоладиган бўлса, агар тавба қилишса уларни тавбаси қабул бўлади. Агар исломга қайтишса буни хам қабул қилинади. Муртадларда эса буни акси бўлиб, қўлга тушишларидан олдинги тавбалари қабул қилинади. Агар мана бу муртадзодалар яхудий, насроний, мажусий ё собеий бўлган бўлишса, ахли китобни ва шибхи ахли китобни кофирларини хукмига шомил бўлишади ва зимма ахлини ё муъохида ахлини имтиёзларидан хам бахраманд бўлишади, аммо агар мана бу муртадзодалар секулярист ё мушрик бўлган бўлса; мана бу холатда, ахли китоб ва шибхи ахли китобни кофирларини эмас, ана ўша секуляристларни,мушрикларни хукмига шомил бўлади.

Мана булар ахли қибла турли-хил таъвилотлар ва ижтиходларга эга бўлган  умумий ўринлар жумласидаги нарсалар бўлиб, фақатгина шўро ўша вақтдаги мавжуд  замон ва маконга муносиб вохид раъйни мусулмонларни амири ва рахбарини канали орқали ироя беради.

 Аллох таолодан бизларга шундай даркни,фахмлашни  иноят қилишлигини сўраймизки, шўрога юзланиш ва ўзимизни мутлақ дейишдан пархез қилиш, тафарруқдан пархез қилиш билан ва вахдатни , қудратни қўлга киритиш, хамда вохид умматни ташкил қилишни ўзимизда вужудга келтира олайлик, буни сабабларини ўзимизда мухайё қилайлик ва аллох таоло ўзимизда мухайё қилинган мана бу сабаблар билан бизларни залилликдан, сустликдан, убухатсизликдан,бир-биримизни қирғин қилишдан нажот берсин ва бизларга ғалабани, нусратни нозил қилсин ва бизларни устимиздаги ташқи секуляр босқинчи муттахид душманни ва уларни махаллий навкарларини , минтақадаги тоғутларни шаррини олиб ташласин.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(86- қисм)

Яъни мана бу бечора гўдак мувозанатсиз дўстларимиз содир қилган ва уни амалда ижро қилинишини харакатида юришган хукм сабабли, мана бу бечора гўдакларни бу хукм билан ўлдиришади ва мана булар муртадларни фарзандлари бўлиб, уларнинг гўдаклари хам муртад хисобланади, дейишади. Агар мана бу бечора гўдак вафот топса унга жаноза намози хам ўқилмайди ва мусулмонларни қабристонида хам дафн қилинмайди ва ўзинг мана шу маромда давом этадиган  бу сериални давомини кўр, бу гўдак учун қандай дахшатли сенарийни ёзиб қўйишган. Уларнинг мана бунга келтирган далиллари нима ўзи? Шахс муртаддан меърос олмаслигида.

Эй номард, агар бизларни ота-оналаримизни бири муртад бўлса ва биз улардан меърос олмасак, бизларнинг мана шу меърос олмаслигимиз муртад бўлишимизга боис бўладими? Мана бу худони бандалари бундай асоссиз, бепоя хукмларни содир қилиш билан қанчалик берахм, беинсоф бўлиб кетишган? Хурматли дўстлар мана бундай фатволарни бераётган кишилар ўтмишда бор  бўлган  ёки хозирда хам муртадларни фарзандларига шундай муносабатда бўлишяпти.

 Иртидод бир жиноят бўлиб у ўзига хос канал орқали исбот қилиниши ва агар исбот қилинса уни устида хад ижро қилиниши лозим, демак худудлар жумласига киради. Ота-онаси қотил бўлганлиги боис, фарзандлари хам қотил бўлишини эхтимоли бўлганлиги сабабли , бу фарзандларга қотилга ўхшаб муносабатда бўлиниши керак ёки ўлдирилиши керак, деган кишини кўрганмисизлар? Нима қилаётганингизни бир ўйлаб фикрлаб кўринглар?

Инсон борасидаги аслий қоида шуки, у исломий фитратга кўра дунёга келади ва уни оиласи мана бу инсонни хохлаган нарсасига айлантиради. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

  مَا مِنْ مَوْلُودٍ إِلَّا يُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ، فَأَبَوَاهُ يُهَوِّدَانِهِ، وَيُنَصِّرَانِهِ، وَيُمَجِّسَانِهِ، كَمَا تُنْتَجُ الْبَهِيمَةُ بَهِيمَةً جَمْعَاءَ، هَلْ تُحِسُّونَ فِيهَا مِنْ جَدْعَاءَ؟ ثُمَّ يَقُولُ أَبُوهُرَيْرَةَ: وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ (روم/30).

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки: хар бир янги туғилган бола (ислом) соғлом фитратга кўра дунёга келади, аммо уни ота-онаси уни ё яхудий ё насроний ё мажусий (зардўштий)  қилиб етиштиради. Шунингдек хайвонларни боласи хам туғилган пайтида соғлом дунёга келади, хайвонларни қулоғи кесилган холда дунёга келганини кўрганмисизлар?; сўнгра росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мана бу оятни тиловат қилдилар: аллох инсонларни яратган табиий хилқатни сақлангиз! Аллохнинг яратиши ўзгартирилмас. Энг тўғри дин мана шудир. Лекин кўп одамлар билмаслар.  Хеч бир хайвонни қулоғи кесилган холда дунёга келмайди, балки бошқалар уни қулоғини кесадилар.

Мана бу суратда бу гўдак мусулмон фитратига кўра дунёга келади ва уни ота-онаси уни динини таъйин қилади. Энди ота-она муртад бўлса ва бу болани мусулмонларни жамиятига ташлаб кетишса; бу ерда исломий хукумат ва мусулмонларни жамияти унинг  ота-оналик  масъулиятини бўйнига олади, мана булар бу гўдакнинг фитрий исломини сақлаб қолишлари лозим ва уни ўзларини фарзандларидек парвариш беришлари ва бу болани бошқаларнинг  қўлига қулоқларини кесишлари  учун топширмасликлари  керак.  Бир мусулмонни кофирни қўлига топширилмайди, хатто агар бу шахс фитрий исломга эга бўлган тақдирда хам, гўдак мусулмондир!!!

 Энди мана бундай ота-онадан туғилган ва бундай неъматдан,бундай  уни етиштириб чиқарадиган ва уни соясида ўзини фитрий исломини росулуллох саллаллоху алайхи васаллам олиб келган хос исломга айлантиришга қодир бўладиган  жамиятдан, исломий хукуматдан махрум бўлса ва ота-онасини воситасида ёки бошқа хар қандай шева билан кофирларни орасига тушиб қолса; энди мана бу гўдакни қайси жамиятда ўсганига эътибор бериш керак, у қандай жамиятда униб ўсяпти ва мана бу гўдаклар аслий кофирларни қайси жамиятларида яшашяпти. Чунки бу ерда мана бу ота ё она бу гўдакни динини таъйинлайди ёки иртидодидан сўнг мана бу ота-она жойлашган жамият таъйин қилади, чунки бу жамият уларни парвариш беради.

(давоми бор…..)