دسته: шайх мужохид Абу Хамза хўромийни ўзбек тилидаги асарлари

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(116- қисм)

Жамиятдаги шахсларни хаққи бор ва улар буни ўзларини хақлари деб билишадики, жамиятдаги умумий фазо ва мухит соғлом,табранишларсиз, амниятли бўлиши лозим, улар мана шундай амниятни ва саломатликни панохида ўзларини ва фарзандларини, хамда келажак наслни хотиржамлик билан  парвариш қилишади. Жамиятнинг иймоний рухиясини сақлашлик, жамиятдаги шахсларни мухофизат қилишни асоси ва пояси хисобланади. Бундан ташқари аллохни шариатидаги қонунларнинг душманлари олиб бораётган иссиқ ва юмшоқ жангларга қарши курашиш учун энг кучли нарса саналади. Демак, хам жамиятни иймоний рухиясини сақланади ва хам аллохнинг шариатидаги қонунларни душманлари олиб бораётган юмшоқ,иссиқ жангларга қарши кураш учун бир абзор хисобланади.

Иймонини қўлдан бой берган миллат,ўзини диёрига душман кириб келмасдан туриб мағлуб бўлади. Сизларга арз қилинган мана бу матлаб тарихнинг мохияти, хулосаси ва хақиқати бўлиб уни инкор қилиб бўлмайди. Иймонини қўлдан бой берган хар қандай миллат, душман уни диёрига кириб келмасдан туриб мағлуб бўлган саналади; аммо агар иймонини қўлдан бой бермаган бўлса, харгиз мағлуб бўлмайди ва нихоят агарчи асрлар чўзилган тақдирда хам душманни мағлубиятга учратади. Демак, жамиятни иймони рухиясини сақлаб қолишлик ва шундай даромадни,қудратни мухофизат қилишлик жамиятдаги шахсларни, хамда келажак наслни хаққи бўлиб, хозирги даврдаги насл хам бундай иймоний  рухиятни мухофизат қилиши керак ва бундай даромадга,қудратга зарба урмоқчи бўлаётган кимсаларга нисбатан ўзини муносабатини билдириши лозим. Мана бу хад ва хукмни ижро қилишлик душман ўзининг мақсадлари йўлида боши берк кўчага кириб қолишига сабаб бўлади.

Женевадаги хуқуқ бўйича  олий ўқув юртини устози бўлмиш Морсел бвозор айтадики: исломнинг муртад борасида қаттиққўллик қилишини иллати балким қуйидагича бўлиши мумкин, исломий жамиятларнинг хукумат тизимида ва идора системасида худога иймон келтиришлик нафақат қалб ва эътиқод масаласидир,балки умматнинг вахдати ва исломий хукумат асосларининг бир қисми хам хисобланади. Шу даражадаки, агар у мавжуд бўлмайдиган бўлса, исломий жамиятнинг мустахкамлиги ва чидамлилиги нобуд бўлади ва бу тоқат қилиб бўлмайдиган  қатл, фитна ва фасодга ўхшайди.

Мана бу холатда, дўст ва душманга очиқ,равшан бўлган нарса шуки, мусулмонларни иймонини ва ақидавий саломатлигини мухофизат қилишлик, мусулмонларнинг қудрат манбаъларини мухофизат қилишдан  ва исломий хукуматни мухофизат қилишдан ва  убухатни, мусулмонларнинг дунёвий қудратини қулашини олдини олишдан иборатдир. Мана бу нарса жуда мухим, бу дўст ва душманга ошкор бўлган нарса. Агар мусулмонларнинг бундай иймони ва ақидавий саломатлигини мухофизат қилинса, дархақиқат мусулмонларнинг қудрат манбаъсини мухофизат қилинган бўлади; бу хақиқатда  исломий хукуматни мухофизат қилиш демакдир; бу эса мусулмонларнинг дунёвий қудратини мухофизат қилиш ва мусулмонларнинг дунёвий убухатини, қудратини нобуд бўлишини олдини олишдан ва жамиятдаги “атъамахум мин жуъ ва аманахум бир ховф”ни мухофизат қилишдан иборат.

Мана бу исломга киришларидан олдин  ғайри мусулмонлар учун бир огохлатириш бўлиб, улар исломга киришдан илгари керакли тахқиқотларни амалга оширишлари ва кўркўрона танлов қилмасликлари  лозим. Улар исломга киришлик  мажбурий эмаслигини тушунишлари керак,

             ” لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ “

аммо унга кирдингми, энди уни қонунларига тобеъ бўлишинг керак ва мен хар вақт кўнглим хохласа кираман ва кўнглим нимани хохласа ўшани қиламан,истасам чиқиб кетаман, нимани истасам шуни қиламан, дея олмайсан.

Хар қандай хизбга хатто фанга, хунарга, сохага, машғулотга ёки хар қандай дунёвий ишга кирган пайтингда ўша кирган жойингни қонунларига,усулларига тобеъ бўлишинг лозим. Ислом хам шунга ўхшаш ўзига хос қонунларга эга, уларга риоя қилиниши керак бўлади. муртадни жазоланиши хам ғайри мусулмонларни янада эътиборли бўлишларига ва исломга янада кўпроқ диққат қилишларига сабаб бўлади. 

Ислом  ахли китобни ё шибхи ахли китобни ё секуляр мушрикларнинг  золим хокимлари ва фосид уламоларидан иборат тўсиқни  куч ва қудрат билан олиб ташлади, инсонларни уларнинг асирлигидан озод қилди ва секуляр мушриклардан бошқа хеч кимга ислом ё ўлимни танлаш бўйича ихтиёр бермади, ақида бўйича хар қандай мажбурлашни манъ қилган, ўзи эга бўлган ақидавий қудрати ва истидлолига кўра хаммани ўзаро сўзлашувга даъват қилади, у сўзлашувдан қўрқмайди,хатто бу йўлда ўзига рақиб бўлишга чақиради, яъни далил ва хужжатга эга бўлган киши, агар рост айтаётган бўлса  далилини олиб келсин,дейди. 

“ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ )بقره/111، انبياء/24، نحل/64/،(

Айтинг: агар рост айтаётган бўлсангизлар ўзингизни далилингизни олиб келинглар.

(давоми бор………)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган

(115- ҚИСМ)
Мана бу ва унга ўхшаш ўринларни барчаси, ижтимоъий жиноятлар эди, исломий хукумат жамиятдаги умум одамлар бундай жиноятларни таниб олишлари учун керакли шароитни мухайё қилиш орқали, таъйинланган шартлар билан бошқа мусулмонларга қудратни ижро қилишга рухсатни берган; агар исломий хукумат мана бу қудратни мусулмонлардан олиб қўядиган бўлса ва уни фақат ўзига хослаб қўйса ва исломий хукуматни ўзи ва уни хокимияти остидаги ташкилотлардан бошқаси, исломий хукумат назарда тутган масолихларга кўра амалга оширишига рухсат бермаса, муртадларни жазолашни фақат ўзини ихтиёрида қолдирса ва баъзи бир масолихларга кўра жиноятчи муртадни жазолашни ўзи амалга оширса ва бу рухсатни хеч кимга бермаса ва олдин тақсимлаган қудратини қайтариб олса; мана бу холатда якка холатда иш олиб боришга ва рахбариятни, исломий хокимиятни дастурига қаршилик қилишга хеч кимни хаққи йўқ. Мана бу хам жуда кўп дўстларимиз эътибор бермайдиган асосий нуқталардан бири хисобланади.
Хозирга даврда хукумат қонунлари ва системаси яна кенгайган,ривожланган ва бесобиқа тартибга,ташкиллаштиришга эга бўлган пайтда, мана бу борада яна хам кўпроқ эътибор берилиши лозим, исломий жамиятдаги қонун жамиятдаги шахсларни устида хад ва худудларни қандай таъриф қилган бўлса, ўша холича амал қилиниши керак. Чунки агар мусулмонлар исломий хукумат таъйин қилган шаръий худудлардан четга чиқадиган бўлса, буни ўзи жиноят қилиш хисобланади.
Мана бу қоида исломий хукуматлари ва исломий хукумат рахбари мавжуд бўлган диёрларга тегишли, аммо исломий хукумат шўро шаклида ё хатто исломий мазхабларни бирига кўра ва хатто ундан хам кўра пастроқ мартабада изтирорий холатда хам мавжуд бўлмаса ва мусулмонлар бундай давлат ва рахбариятдан махрум бўлишса, зарурат хукмига кўра ва ишнинг масолихлари ва мафосидларини хисобга олган холда, шариатгаро шахс ва жамоатлар доиравий суратда мана бу бўшлиқни тўлдиришади. Токи даражама-даража мана шу йўл махсусан вахдат йўли орқали яна қайтадан исломий хукуматни қудратини қўлга киритишади, чунки у яхшиликларни манбаъси бўлиб дунёда хеч қайси абзор унга баробар кела олмайди ва келмаган хам.

Муртадларни таниб олиш ва улар билан муомала қилиш равиши ва муртадлар жибхаси дарси бўйича саволларга жавоб бериш.

Мана бу борада дўстлар савол беришган, дўстларимизни саволларидан бири шуки, муртадлар борасида шунчалик махкам ушлашни,қаттиққўлликни сабаби нима?
Қисқа суратда шуни айтса бўладики, мана бундай ижтимоъий гунохни олдини олиш учун мусулмонларнинг кўрсатган мана бу муносабатлари, шахснинг ўзини сўзлари ва амалларини самарасидур,мусулмонлар томонидан уларга мажбурлаб юклатилган нарса ёки уларга нисбатан қилинган зулм эмас, балки ўзларини амалларини натижасидур. Албатта, аллохнинг мана бу дастурини ижро қилишни остида инкор қилиб бўлмайдиган хикматлар ва очиқ,ошкор хабарлар мавжуд бўлиб, уларни инкор қилиб бўлмайди. Бу ерда мусулмонларни ўзлари учун хам хабарлар бор ва хам исломга киришни қасд қилган ғайри мусулмонлар учун хам хабарлар мавжуд. Мана бу қонунни ижро қилишни самараларидан бири шуки:
-Жамиятнинг асосий қонунларини жойгохидан ўрин олган аллохни шариатидаги қонунларни ва уни ўрнини мухофизат қилинади ва мусулмонларнинг жамиятидаги асосий қонунларни писанд қилмасликларига ва тўполонлар вужудга келишига рухсат берилмайди.
-Жамиятнинг иймоний амниятига зарба уриш ва тартибсизликларни келтириб чиқариш бўйича душман амалга ошираётган рухий жангларни бостирилади; олдин хам бу борада сухбатлашган эдик, жиноятчиларни жазолашдаги рухий таъсир умум мусулмонлар учун соғлом фазони вужудга келтиради. Жамиятнинг иймоний амнияти жуда мухим нарса бўлиб, мана бу тартибсизликлар ва рухий жанглар жамиятнинг шундай иймоний амниятига зарба уришни истайди, бу албатта бостирилиши лозим.
-Иртидод хукмини оғирлиги, иртидодни таблиғ қилиш ва ривожлантириш йўлларини ёпади, худди қотиллик,ўғрилик ва бошқа хукмларни оғирлиги мана бу жиноятлар томон йўлни ёпганига ўхшайди.
Мусулмонларнинг иймони ва ақидавий, рухий саломатлигини мухофизат қилишлик ва жамиятнинг иймоний рухияси, ақидавий саломатлиги мусулмонлар учун қанчалик ахамиятга эга эканлигини ёки қанчалик мухим эканини кўрсатиб берилади.
Шахс мусулмонларнинг ақидаларида ва иймонида сустликни, тебранишни, иккиланишни, шак ва шубхани вужудга келтириш учун маълум ишларни қилишга қасд қилган пайтида,дархақиқат мусулмонларнинг аслий мавжудиятини пояларини ва исломий хукуматни,тузумни пояларини тебратишга қарор қилибди. Муртадларнинг мана бу ишлари жамиятни иймоний рухиясини заифлашишига ва унга зарба урилишига боис бўлади ва қонундан безор бўлиб қочилишига ва мусулмонларни иродаси,иймони заифлашишига олиб келади.
(ДАВОМИ БОР……..)

 
Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(114- қисм)

Хар қандай холатда, замон ва маконни ташхис бериш ва муртадни  хукмини қандай  ижро қилиш исломий хукуматни ва мусулмонлар амирини зиммасидаги ишдур. Бу хақида шунчалик таъкид қилинишига сабаб, унинг ахамияти бўлади, жуда кўп дўстлар мана бундай калималарни, бундай ахкомларни ва бундай ўринларни кўрмасликка олишади, афсуски бепарволик қилишади ва буни натижасида катта хатоларга йўл қўйишади, ўзларига ва исломий харакатга жуда кўп зарба уришади.

Мана бу борада исломий жамиятнинг рахбарияти мухайё қилган намуналарга ишора қилиб ўтсак яхши бўларди, исломий хукуматни рахбарияти берган ихтиёр ва қудрат сабабли, мусулмонлар хар қандай шароитда таъйин қилинган шартлар бўйича, мушаххас ва таъйин қилинган ўринларда шахсий суратда баъзи жиноятчилар ва муртадларни устида худудларни ижро қилишга қодир бўлишган, мисол:

-Қулни ва канизни сохиби яъни эгасини ўзи якка холатда хукмни ижро қила олади. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:    

أَقِيمُواالْحُدُودَعَلَى مَامَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ.

яъни, шаръий худудларни ўзингизни қулларингиз,канизларингиз устида ижро қилинглар. У киши яна мархамат қиладиларки:

إِذَا زَنَتْ أَمَةُ أَحَدِكُمْ فَلْيَجْلِدْهَا.

Хозирги пайтда бундай холатлар мусулмонлар яшайдиган диёрларда мавжуд эмас, албатта секуляристларнинг хокимияти остидаги диёрларда турли-хил шаклларда масалан жинсий ишчилар ва бошқалар кўринишида давом этаяпти, бу ходиса дахшатли шаклда яъни ўрта асрлардан ё қадимги замонлардан кўра хам баттарроқ холатда ўзини хаётини давом эттиряпти. Хар қандай холатда хам, мана бу бир намуна бўлиб шахс хукмни ижро қила олади, дин ва шариат хам унга рухсат берган.  

-Мусулмонлар билан бирга сулх ва  келишув паймони тузган кишилар, бундай кишилар росулуллох саллоху алайхи васалламни хақорат қилади ё аллохни хақорат қилади, бундай кимсаларни ўлдириш жанг қилаётган кофирни ўлдиришга ўхшайди, исломий хукумат бундай нарсани эълон қилган ва унга керакли таълимни берган. Мана бу холатда, бундай кимсани ўлдириш хар бир мусулмонга вожиб бўлади ва уни ўлдиришни мушкили йўқ. Бунга далил хам Абдуллох ибни Умар розиаллоху анхуни сўзи бўлиб, у кишига айтишадики: фалончи рохиб росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хақорат қилди, шунда у киши айтадики: агар мен уни таниганимда ўлдирардим.  Сўнгра мана бу рохибни у кишини олдига олиб келишади ва Абдуллох ибин Умар розиаллоху анху қиличини қинидан чиқаради, аммо рохиб бу ишни инкор қилади ва шундан сўнг   уни қўйиб юборилади.

 -Абдуллох ибни Умар розиаллоху анхуни мисолига ўхшаган ходисалар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асрларида жуда кўп учраган, унга мисол росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хукмларига рози бўлмаган мусулмон шахс бўлиб, Умар розиаллоху анху уни бўйнини узиб ташлаган эди, қуръон хам у киши қилган ишни тасдиқлайди. Шунингдек росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хақорат қилган марвонни қизини хам Умайр ибни Адий ўлдиради ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам томонидан унга “аллох ва росулуни химоячиси” деган лақаб берилади.

-Жундуб ибни Ғомидий Валид розиаллоху анхуни хамрохлигида Усмон розиаллоху анхуни замонида бир сехргарни ўлдиришади.

–Уммул мўъминин Хафса розиаллоху анхо хам ўзини қўли билан сехргар аёлни ўлдиради.

-Курд миллатига мансуб мусулмон киши хам аёлини росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хақорат қилганлиги боис ўлдиради ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам уни қонини хадар (бекор) кетган деб эълон қиладилар.(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(113- қисм)

Бизга айтмоқчи бўлган нарса шуки, агарчи худудларни имом ёки исломий хукуматнинг рахбарини вакили бўлган исломий қазоват тизими ўзига хос қазоват мархалаларини босиб ўтиш  орқали ижро қилади, диққат қилинглар, аммо ана ўша замондаги, макондаги исломий давлатнинг мавжуд вазияти ва рахбариятни ташхиси биринчи ўринда туради. Мана бу жуда хам мухим. Шуни яхши биламизки, худудни имом ёки исломий хукуматни рахбарини вакили бўлган қазоват тизими ўзига хос мархалалар орқали ижро қилади , аммо исломий давлатни ўша замон ва макондаги мавжуд вазияти ва рахбариятни ташхиси охирги сўзни хулоса қилади.

Макка фатхи жараёнида умумий авфдан сўнг, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам иртидод жинояти билан таъқиб қилинаётган тўрт кишини устида ўлим дастурини содир қиладилар:

         اقْتُلُوهُمْ، وَإِنْ وَجَدْتُمُوهُمْ مُتَعَلِّقِينَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ»،

Мана бу тўрт нафарни агарчи каъбани пардаларига осилиб олишган тақдирда хам ўлдиринглар.

Аниқ,равшан жуда хам тушунарли нарса, бу ерда фақат росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва у кишидан сўнг ўша махалдаги ахли хал ва ақд шўроси орқали сайланган рахбариятгина аллохни шариатидаги қонунни ижро қилиш хукмини бера олади. Чунки у жамиятдаги хар бир шахс  хатто гурухлар борасида турли-хил каналлар орқали, жамиятдаги мавжуд вазият ва атрофдаги фазо ва халқаро фазо хақида кўпроқ ошно бўлиб яхшироқ билади. Масолих ва мафосидни яхшироқ ташхис бера олади. Мана бундай холатга бошқача истелох билан айтганда, даъватни басират билан олдинга суришга қодир бўлади. Бу нарса жуда хам мухим, даъватни басират билан олдинга юргизишга қодир бўлади.

Марказий рахбарият мустахкам пойдевор сифатида исломий жамиятнинг олға интилиши ва жамиятда аллохнинг шариатидаги қонунларни қўлланиш қудратини муқаррар зарурати бўлиб, мусулмонларнинг сиёсий бирдамлигини ва исломий озодбахш харакатни замонат қилади. Ха, марказий рахбарият мана бундай мустахкам, буюк  пойдеворга эга ва исломий жамиятни муқаррар зарурати хисобланади. Бундай рахбарият мусулмонларнинг сиёсий бирдамлигини ва исломни озодбахш харакатини замонат қилишга қодир.

Мана бу холатда, қуйидаги қоида хоким бўла олади,

  “أن الحدود لا يقيمها إلا الإمام أو نائبه “

яъни худудлар фақатгина имом ё уни ноиби, ўринбосари томонидан барпо бўлади. Имоми Шофеъий рохимахуллох хам айтадики:

“لا يقيم الحدود على الأحرار إلا الإمام ومن فوض إليه الإمام، لأنه لم يُقَم حدٌّ على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم، إلا بإذنه، ولا في أيام الخلفاء إلا بإذنهم، لأنه حق الله يفتقر إلى الاجتهاد، ولا يؤمن في استيفائه الحيف، فلم يجز بغير إذن الإمام.”

Энди, агар рахбарият Абдуллох ибни Жахшга ўхшаган кишиларни ёки мадина яхудийларини муртад бўлишларини  ва мунофиқларни,секулярзадаларни – албатта уларни мунофиқ эканликлари аллох таоло тарафидан равшан қилинган-  куфр сўзларини баробарида сабр қилиниши  ва хеч нарса қилмаслик керак деса, мана бу холатда, жамиятдаги хар бир шахс учун хам шу хукм тегишли бўлади; аммо агар бошқа мархалада амрни шартларини таъйин қилиш билан хақорат қилувчиларни терор қилишга ва хос,мушаххас муртадларни ўлдиришга амр қилинса, хар бир мусулмон учун мана бу хукмга қулоқ солиш,итоат қилиш, хадни  ижро қилиш вожиб бўлади.  Шу сабабли кўриб турганимиздек, мана бу худудларни ижро қилиш учун якка ва жамланган суратда мусобақа қўйилади. Хар икки холатда хам,жамиятдаги  исломий рахбарият аслни ва ташхисни таъйин қилади.

(давоми бор……)

 
Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(112- қисм)

Аммо агар исломий хукуматни рахбарияти мана бундай хақни ва қудратни  “ўзига хос шартларни”  таъйин қилиш билан ва “ўзига хос ўринларни” мушаххас қилиш орқали иссиқ жангларда бошқа бир кишига берган  бўлса, яъни бундай қудратни бошқа бир кишига берган бўлса, ёки хатто барча мусулмонларга берган бўлса ва қудратни шу холича уларни ўртасида тақсим қилган бўлса; бу холатда, мана бу шахс ёки барча мусулмонлар хокимият қудрати томонидан намоянда сифатида ва исломий рахбариятни дастурига кўра бундай қудратни амалга оширади ва ижро қилади яъни уни масраф қилади. Ёки бўлмасам шахс иссиқ жанглар доирасида муртадларга қарши рухий жангларни хам давом эттира олади, хатто агар ўзини оиласида бўлса хам. Мана бу жуда хам кичкина амр эмас, мана шу юмшоқ жанглар, таблиғий жанглар,рухий жанглар, манфий мубораза нихоятда мухим. Бу мусулмонларни вазифасини иккинчи қисматидаги аввалги қадам хисобланади. Бу хатто биринчи қисматни хам ўз ичига олади. Тахминан уни хаммасини ташкил қилади.

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг умрларини охирги кунларида ёки Абу Бакрни хилофатини аввалида,  ямандаги иртидод фитнасини ўчириш бўйича даъватчиларни роли нихоятда  эътиборга сазовор бўлган. Уни кўрмасликка олиб бўлмайди, бу нарса бошқа қабилаларда хам шундай бўлган. Уларни орасида хамадон қабиласидан бўлган  Марон ибни Зи Умайр хамадонийга ва Абдуллох ибни Молик Архабий розиаллоху анхуга ўхшаш кишилар, ўзларини сўзлари ва даъватлари билан иртидод фитнасини ўчиришда мухим рол ўйнашган.

 Олдин хам ишора қилиб ўтканимиздек, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам кофирлар хукм қилаётган жойларда  сақланиб қолган собит қадам кишиларни номалар орқали умумий сафарбарликка ва хар томонлама жиходга ва муртадларни фитнасини дафъ қилишга даъват қилган эдилар. Абу Бакр розиаллоху анху хам у кишига эргашган холда росулуллох саллаллоху алайхи васалламни равишларига кўра, ана ўша қабилаларда сақланиб қолган мусулмонларга нома жўнатади ва хар томонлама жиходга дастур беради. У киши ўзини хукмини равшан, мушаххас қилиб содир қилган ва бу ишга қодир бўлган хар бир кишини мана бу ишни амалда бажаришликка дастур берган эди. Абу Бакр розиаллоху анху хатто уларга рахбарларни хам таъйин қилган эди, уларнинг ямандаги рахбари эронликлар бўлиб, хатто араблар хам уларни рахбарияти остида бўлишган. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам арабларга ва у ердаги мусулмонларга дастур берган эдиларки, улар собит қадам бўлиб турган эронликларни қўмондонлиги остида муртадларни фитнасини нобуд қилишлари лозим. Мана бу суратда, яна ўша асосий ва бошланғич нуқтага қайтиб келамиз, яъни хукумат ишлари бўйича  мусулмонларнинг барча харакатлари  шахсни ўзига эмас, балки рахбариятни фармонига ва исломий хукуматни фармонига тобеъ бўлади. Чунки аллох таоло мана бу қудратни  шу каналлар орқали сизларни ихтиёрингизга бериб қўйган ва худди  шу каналлар бу қудратни меъзонини ва уни қандай масраф қилишни ва бу қудратни масраф қилиш шароитларини таъйин қилади.

Бир тасаввур қилиб кўринглар, хабаша мухожирларини орасидан Абдуллох ибни Жахш насроний бўлиб муртад бўлади, аммо хеч ким уни устида иртидод хукмини ижро қилмайди. Ёки абдуллох ибни Убайга ё унга ўхшаган бошқа кишилар мадинада мушаххас бўлишган, улар аввалда исломни изхор қилишган ва кейинроқ эса уларнинг кофир бўлганликлари аллох томонидан мушаххас қилинган эди, улар муртад бўлишган эди, мана бу иртидодни бир нави. Ёки яхудийлардан бир қанчаси мусулмонларни заифлаштириш ва уларга қарши мубораза қилиш учун, аввал иймон келтиришади ва сўнгра муртад бўлишади, аммо гувох бўлганимиздек уларни хеч қайси бирига иртидод хукми ижро қилинмайди. Агарчи бу ерда исломий хукумат ва муваххид, қатъий  рахбарият мавжуд бўлган тақдирда хам бу иш амалга оширилмайди. Аммо шуни баробарида мадинада яшайдиган яхудий,шоир аёл Марвонни қизи Асамаъни ўлдириш дастури содир қилинади ва мусулмонлардан бири уни ўлдиради. Мана бу шева билан яна бир неча ўринларда хам ўлим дастури ижро қилинади.

Ёки макка фатхи жараёнида росулуллох саллаллоху алайхи васаллам секулярист ва муртадларни бир қанчаси хақида ўлим хукмини уларни исмлари ва мушаххас унвонлари билан содир қиладилар ва уларни махдуруд дам (яъни қонини жазосиз тўкиш мумкин бўлган) деб эълон қиладилар, уларни хатто каъбани пардаларига осилиб олишган холларида хам ўлдиришга рухсат берилади,аммо гувох бўлганимиздек, мана бу махдуруд дамларни бири Абдуллох ибни Саъад ибни Аби Сурх бўлиб, у олдин мухожирлардан ва вахий котибларидан бири бўлган эди, у муртад бўлиб  маккага қайтиб кетган ва росулуллох саллаллоху алайхи васалламга, қуръонга қарши ана ўшанча рухий жангларни амалга оширган эди, у қанча ўринларда аллохни динини ва мусулмонларни тахқир қилган эди, аммо Усмон ибни Афвон розиаллоху анху у учун росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан омонлик сўрайди ва рахбарият томонидан кечирилади. Эътибор бер, бу воқеа бизларга нима демоқчи? Бундан ташқари бошқа машхур ривоятлар хам бор.

(давоми бор……..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(111- қисм)

Унинг биринчи натижаси аллох таолони ташхисини қабул қилмаган ва назарига илмаган ёки амалда – аллохдан панох сўраймиз – аллох ва росули саллаллоху алайхи васалламни ёлғончи деб фарз қилган, бунга қўшимча равишда у мана бу шахснинг кофир эканини ва у тоғутга айланганини ва у тоғутга куфр келтириши ва бундай тоғутни кофир дейиши лозимлигини  яхши билади, аммо у тоғутга куфр келтирмайди ва мана бу “ла илаха иллаллох”ни биринчи қисмига зарба уради. Албатта у аллохни ва росулини хукмини, ташхисини қабул қилмаслик  ва аллохни,росулини хукмини амалда ёлғон дейиш орқали “ла илаха иллаллох” ни иккинчи қисмига яъни “иллаллох”га хам зарар етказган. Мана бу холатда,  мана бу иш билан шахсни ўзи хам кофир бўлади ва бу касалликни инкор қилиш ва  пинхон қилиш орқали касаллик одамларни ўртасида тарқалишига сабаб бўлади. 

Мана бу ишларни барчаси шахсни ва жамиятни иймоний ва ақидавий саломатлигини мухофизат қилиш учундур, аммо шахс шариат хукмини  инкор қилиш билан ўзини ва жамиятни саломатлигини хатарга солади. Диққат билан эътибор беринглар, агар бир кофирни кофир деб таништирмайдиган бўлсанг:

– Кундан- кунга мана бу касалликни тарқалишига сабаб бўласан.

-Кундан – кунга аллохни шариатидаги қонунлар кўпроқ оёқ- ости қилинишига сабаб бўласан.     

-Кундан – кунга куфрга оид ишлар оддийлашишига сабаб бўласан.

-Бошқа куфрларнинг жамиятда кундан – кунга янада кўпроқ тарқалишига ва куфрни қабих экани синдирилишига сабаб бўласан.

 -Ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирлари махсусан секуляр,муртад кофирлар одамларни ўртасида нихоятда осонлик билан фариб берувчи шиорларни кўтариб юришига боис бўласан.

-Секуляр ва муртад ахзоблар хам одамларни орасида осонлик билан ёрдам олишига ва одамларни ўзларига тарафдор қилиб олишига ва уларни муртад қилишига ва шармандали умрларини янада чўзилишига сабаб бўласан. 

Мана бу мусибатлар  ва бунга ўхшаш  бошқа мусибатлар , кофирни кофир демаган кишиларнинг бепарволигини   натижаси ва самараси хисобланади, бу мусулмонларни ўртасида  ана ўшанча ақидавий ва иймоний булғанишга ва мусулмонларга ўшанча зарба урилишига боис бўлади.

 Намоз ўқийдиган аммо бир озгина  асабийлашишни  ё  ходисани таъсирида ошкора ва қўрқмасдан аллохни  ва росули саллаллоху алайхи васалламни,динни  ва ислом динидаги муқаддас нарсаларни хақорат қиладиган кимсаларни кўрмаган бўлишингиз мумкин эмас, ёки шундай инсонларни жуда кўпини кўрган бўлишингиз мумкинки, улар намоз ўқишлари билан бирга секуляр ахзобларни, муртад кумалаларни, демократларни, пикакаларни, бошқа секуляр ва кофир ахзобларни,бутун жахон  босқинчи кофирларини, уларнинг махаллий секуляр навкарларини мусулмонларни баробарида  химоя қилишади ва улар учун  тарафдор бўлишади. Ёки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қилганларидек ярим калима бўлса хам химоят қилишади: агар яримта калима билан бўлса хам, улар  барибир жаханнамни оловидадур. Мана бундай ўринларда жуда кўпчиликни кўрганмиз.  

Мусулмонларни фаолияти доирасига боғлиқ бўлган иккинчи ўрин шуки, юқорироқдаги ва ривожланган мархала бўлиб, рухий ва таблиғий жангларда мана бу шахс муртадларга қарши ўзини имкониятидаги андоза бўйича  иштирок этиши керак,яъни ўзининг имкониятидаги андоза бўйича бўлиши,  бу нихоятда   мухим нарса. Хеч ким ундан бундан ортиғини талаб қилмайди,

لایُکَلِّفُ اللهُ نَفسَاً إلّا وُسعَهَا؛

Муртадларга қарши забоний, равоний таблиғий,юмшоқ жангда ўзини қудратини андозаси бўйича иштирок этсин ва уларга қарши куч ишлатишга, қуролли жангга дастур берилган пайтда, исломий хукуматнинг рахбариятини фармонини  қудрати етканича ижобат қилсин ва ўзининг қудратини хаддича қўли,забони ё қалби билан жиход қилсин. Уч абзорни рахбарияти унга қанча миқдордаги  қудратни тақсимлаган бўлса,ўша андозадаги қудратни масраф қилсин.

 Мана бу холатда, асосий нуқтага яъни муртадларни жазолаш ва уларни устида ўлим хукмини татбиқ қилиш исломий хукуматни хаққидур,деган жойга қайтамиз. Ёки бошқача ибора билан айтганда, мусулмон шахснинг муртадларни баробаридаги шахсий ишлар бўйича  вазифаси, юмшоқ ва рухий жангларни, хамда манфий муборазани доирасида жойлашган. Мана бу истелохотларни яхши тушуниб етишингиз жуда хам мухим: уларни бири юмшоқ ва рухий жанг, иккинчиси манфий мубораза, мана бу икки ўринда жойлашган. Яъни муртадларни баробаридаги мусулмонларни шахсий вазифаси юмшоқ ва рухий жангларни ва манфий муборазани доирасида жойлашган. Мана бу икки калимага диққат билан эътибор беринглар, ижмоъдан ва хукм чиқаришдан, ижро қилиш ва иссиқ жанглардан келиб чиқадиган фатволарни хаммаси  исломий хукуматга тегишли бўлади.

(давоми бор…..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(110- қисм)

Демак, хар бир мусулмон уларни кофир дейишга ва уларни қабул қилмайман,дейишга қодир.

 قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْراهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَالْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ

Сизлар учун Иброхим ва у билан бирга бўлган кишиларда (уларнинг кофирларга қилган муносабатларида) гўзал намуна бордир. Эслангиз, улар ўз қавмларига: “дархақиқат, бизлар сизлардан ва сизлар аллохни қўйиб ибодат қилаётган бутларингиздан безормиз.  Бизлар сизлар (ишониб, ибодат қилаётган бут- санамлар)ни инкор этдик. Токи, сизлар ёлғиз аллохга иймон келтургунларингизча сизлар билан бизнинг ўртамизда мангу адоват ва ёмон кўриш зохирдир”,дедилар.

Кофирларни қабул қилмаслик уларга куфр келтириш демакдир; яъни уларни қабул қилмаган ва кофир деган пайтингда уларни ақидаларини хам қабул қилмаган бўласан. Бундан сўнг, мусулмон киши уларга қарата: эй яхудий кофирлари ё эй насроний кофирлари ё эй мажус кофирлари ё эй секуляр, собеин кофирлари дейиши керак. Мана шу шева билан “қул я айюхал кофирунни” тилга олган бўласан.

Мана бу хамма мусулмонлар учун бир амр бўлиб, уни саводли ё саводсиз, ёшу-қари, аёл ва эркакка хосланган жойи йўқ. Бу амр хамма мусулмонга шомил бўлади ва хар бир мусулмон уни бажариши керак. Саййидимиз Иброхим алайхиссалом ўзига хос табақага эмас, балки  барча мусулмонлар учун  бу масалада намуна бўладилар. Саводли ё саводсиз деб ажратилмайди, хаммага бир хилда намуна бўладилар.

Мусулмонларни хаммаси душманни душман дейиши ва душманни баробарида муносабат билдирилиши  лозим. Энди, мана бу муносабат шахслардаги  имконият даражасига  боғлиқ. Аммо хар қандай холатда хам, бир хукм бўлиб хар бир киши ўзини муносабатини билдириши лозим. Агар сен баъзи ўринларда  тоғутга куфр келтиришни забонинг билан айта олган бўлсанг, энди дилингда албатта айта оласан. Сени имкониятинг шу даражада бўлади. Тамом. Шуни ўзи бир вазифа. Хар қандай холатда хам бажарилиши керак бўлган хукм хисобланади. Мана бу холатда,бу  аллохни дастурларидан бирига итоат қилиш бўлиб қолади, шу шева билан мана бу вазифа ибодатга айланади, чунки аллохни дастурларидан бирига итоат қилгансан.

 Шу ерда дўстлар менга бошқача нигох билан қарашади, мана шу мавзуда бир оз кўпроқ изох бериб ўтмоқчиман, чунки бу оғир масала. Бир тасаввур қилиб кўринглар, агар бир мутахассис шифокор барча текширув тажрибаларини амалга оширгач, фалончи спид ё сил ё вабо ё малария, ўлат ёки бошқа бир юқумли,ўлимга сабаб бўладиган беморлик деб ташхис берса, лекин сен мана бу касалликларни инкор қилсанг ёки уни эълон қилишдан бош тортсанг ва уни пинхон қилсанг, бўлиб хам бу ерда сен уни хаммага эълон қилиб пинхон қилмасликка хам қодирсан, хўп энди мана бу шароитда қандай натижани қўлга киритилади? Унинг биринчи натижаси мутахассис шифокорни ёлғончи деган бўласан ёки уни қўйган ташхисини қабул қилмагансан, бундан кейинги натижа шуки, мана бу касалликка мубтало бўлиш учун шароитни мухайё қилгансан, одамлар қанчалик кўп бу касалликка мубтало бўлишса, сен хам гунохкор бўлиб жиноятда шерик хисобланасан. Мана булар жамиятдаги шахсни, одамларни жисмига,баданига,саломатлигига етадиган зарар.

Энди, аллох таоло энг олим ва хаким зот сифатида мархамат қиладики, фалончи мана бундай хатарли, иймоний,ички  касалликка мубтало бўлган,бу касаллик юқумлидур, сиз ўзингизни ва бошқаларни иймонини мухофизат қилиш ва шаръий дифоъ қилиш учун мана бу бечора тарихи фасодланган инсонларни аниқлашингиз ва бошқаларга уларни танитишингиз керак ва мени сўзларимга ишонган холда уларни жамиятингиздан супуриб ташлашингиз лозим. Аллох мана буларни энг олим ва хаким зот сифатида айтган. Аммо бир киши келиб илмдан  огох бўлган холда қасддан ва ўзини ихтиёри билан – аллох сақласин- мени ва мусулмонларни иймоний ва ақидавий саломатлиги учун аллох юборган бу ташхисни қабул қилмайман,деса ёки уни эълон қилишдан бош тортса ва пинхон қилса ,албатта уни эълон қилишга ва пинхон қилмасликка  хам қодир; мана бу холатда қандай натижани қўлга киритилади?

(давоми бор…….)

 
Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(109- қисм)

Барча мураккаб тажрибаларни риоя қилган холда фалончининг кофир ва муртад экани мушаххас бўлган пайтда ва унинг муртад эканлиги худди осмонда кўриниб турган қуёшдек очиқ-ойдин бўлгач, у хақида салохиятга эга маржаълар томонидан хам қатъий хукм содир қилинган; агар сен уни кофир ва муртад деб билмасанг ва уни мусулмон деб хисоблайдиган бўлсанг, бу шунга ўхшайдики спидга ё силга, вабога, маларияга, ўлатга, моховга чалинган шахсни жамиятни орасига қўйиб юборасан ва унга соғлом бир одамдек муносабатда бўласан. Мана бу ўзингни ва бошқаларни жисмини саломатлигига нисбатан ошкор зулм ва ошкор хиёнат хисобланади,  бу борада хеч ким шубха қилмайди.  

  Энди агар бир киши шариатдаги мураккаб, аниқ тажрибалар яъни қуръон ва суннат  орқали ва мутахассислар томонидан ишонч билан кофир, муртад деб ташхис қўйилган бўлса, хамда уни муртад эканлигида хеч қандай шубха бўлмаса, лекин сен уни мусулмон деб санайдиган бўлсанг, уни энг кам хатари шуки , сен аллохни шариатидаги қонунлар бўйича ахкомни инкор қилиб бир четга суриб қўйган бўласан, мана бу катта жиноят саналади. Бундан ташқари мана бу шахсни ва унга ўхшаган бошқа шахсларни динни, аллохни қонунини  оёқ- ости қилишларига журъатлироқ қилиб парвариш берган бўласан ва одамларни янада кўпроқ муртад бўлишлари учун шароитни мухайё қиласан, нима учун? Чунки сен ўзингни ва бошқа мусулмонларни иймоний ва ички саломатликларига нисбатан зулм қилдинг, хиёнат қилдинг. Сен спидга,силга чалинган шахсни жамиятда соғлом инсон сифатида кўрсатдинг, аслида эса барча тиббиёт тажрибалари бўйича бу шахс бемор деб ташхис берилган эди.

Сен ла илаха ва тоғутга куфр келтириш қоидасига кўра ишни бошланишида уни кофир дейишинг керак, ўтказилган имтихонлардан ўта олмаган  бундай шахсни ла илаха иллаллохни биринчи поясини олдинга силжитиш учун хам кофир дейишинг лозим:

“      فَمَن یَکفُر بِالطّاغوتِ  وَ یُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی”

‌албатта буни амалга оширишинг керак, шунда барча анбиёлар харакат қилган йўлдан юришга қодир бўлган бўласан.

ولَقَد بَعَثنَا فِی کُلِّ أمَّةٍ أنِ اعبُدُوا اللهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغُوت،

худди шу ерда тоғутдан узоқлашишинг ва тоғутга куфр келтиришинг лозим бўлади,  

” یَکفُر بِالطّاغوتِ”

бундан сўнг унга очиқ-ойдин қуйидагича эй кофирлар ,деб хитоб қила оласан.

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ.

Кофирларга қарата кофир лафзи билан хитоб қилишлик хам амр,буйруқдур, бўлиб хам бу фақатгина росулуллох саллаллоху алайхи васалламга хос бўлган амр эмас, балки хар бир мусулмон ўзини имконига қараб уни амалга ошириши керак. Сени офтобга қараб қандай қилиб офтоб дейишинг равшан ва мушаххас нарса, демак худди шунга ўхшаш кофир,яхудий, насроний, мушриклар,мажусий, собеин, муртад дейилади, шундай экан уларни кофир деб айтасан:

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ.

Баъзи нарсаларни мусулмонни ўзи ташхис беришга қодир ва аллох у нарсаларни ташхис беришни хаммага берган ва аслан далилга, далил келтиришга эхтиёж йўқ. Масалан яхудийлар, насронийлар,мажусийлар, собеинлар, мушриклар ёки секуляристлар кофир эканини хамма билади. Энди баъзилар секуляристларнинг ўша мушриклар жумласидан  эканини билмаслиги мумкин, чунки уни исми ўзгариб қолган, бўлмасам уни мохияти, ишлатилиши бир хил, аммо мушрикларнинг ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирлари билан хамрох холда кофир  эканликларига ишончлари комил, буни хар бир мусулмон яхши билади. Яъни масалан инсон билан дарахтни ўртасини қандай фарқлай олса, уларни хам шунчалик осон ташхис беради, мана шу тартибда осонлик билан бир мусулмонни кофирдан ажрата олади ва ташхис беради, бу ерда далилга, саводга, ёшу-қарига, эркак-аёлга эхтиёж йўқ.

Хар қандай киши мана бу дарахт ва мана бу инсон деб ташхис беришга қодир; шу сабабли хам инсонни инсон, дарахтни дарахт, кофирни кофир, мусулмонни мусулмон дейди. У учун шунчалик очиқ-ойдин бўлмагунича оғзидан бирорта сўз чиқмаслиги керак. Дарахтни дарахт экани ва инсонни инсон экани маълум бўлгач, бу хақида гапириши лозим.

(давоми бор……..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(108- қисм)

Бу ерда сизлар ўзингизни динингиз, обрўйингиз, молингиз, ахлингизни дифоъ қилишингиз керак, хатто агар мана бу йўлда ўлдирилсангиз ёки жиноятчини, хужум қилган шахсни ўлдирсангиз хам. Энди тасаввур қилиб кўринглар, бир киши огох бўлган холида   ва қасддан ва ўзини ихтиёри билан ва қилаётган жиноятини оқибатидан огох бўлган холда, аллох таолони  ё росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хақорат қилса, сўкса, бу ерда бундай муртадни масаласини хал қилиб нобуд қиладиган  исломий хукумат хам мавжуд бўлмаса, шунда нима қилиш керак? Ёки бўлмасам ташқи босқинчи кофирлар мусулмонларни тупроғига бир муртадни хоким қилиб қўйишган бўлса, бундай холатда мана бу босқинчилар ва муртадларни нима қилиш керак бўлади? Бизни хаққимизга тажовуз қилган мусулмонни баробарида кўрсатадиган муносабатимиз  бундай бўладиган бўлса ва энг яхши ўлим хақни рўёбга чиқариш йўлида бўладиган бўлса, энди номусимиздан, молимиздан, жонимиздан кўра мухимроқ бўлган  бизларнинг  динимизни, аллохни, росулини хақорат қилаётган муртадларга нисбатан қандай муносабатда бўлишимиз керак? Мана бу ерда муртадларни бахсига қайтишимиз лозим бўлади:

Ўтган дарсларимизда мухайё қилинган фазо орқали шуни тушуниб етдикки, муртад бўлишлик зохирда мусулмон бўлган бир мажмуъани такомуллашган шакли хисобланади, бу хақида олдин мунофиқлар тўдаси ва секулярзадалар дарсида таъриф қилинган, улар иймони заиф мусулмонларни баъзисини хам ўзларига қўшиб булғаган бўлишлари ва хамрох қилиб олишлари мумкин. Мана буларни хаммаси  турли-хил нисбатлар бўйича касалликка мубтало бўлишган, бошқача истелох билан айтганда улар шифохонада жамланишган, шифо топиб даволанишга муваффақ бўлган даста тавба қилиш билан соғлом инсонларни жамоасига қайтадан қўшилишади, энди даволанишдан,дармондан бош тортган даста эса, ўша холларича мусулмонларни ўртасида қолишади; уларни баъзисини касаллиги кундан- кунга кўпаяди, охирида хам уларга докторни даво-дармони фойда қилмагач муртад бўлиб кетишади. Яъни докторни даво-дармони фойда бермаган ўринларга муртад бўлди,деймиз.

Муртад бўлишлик хам фақат шахсий жиноят эмас, балки у ижтимоъий жиноят хисобланади. Худди шу нарсага диққат билан эътибор беринглар дўстлар, фақатгина шахсий жиноят эмас, ижтимоъий жиноятдур. Шу сабабли хам якка шахсни ўзи муртад кишини жарима қила олмайди ва уни жазолаш хуқуқига эга эмас, балки бу мусулмонлар жамиятини рахбари ва вакилини хаққи саналади. Аниқ- ойдин бўлдими? Чунки бу ижтимоъий жиноятдур ва сен мана бу жамият учун рахбар сайлагансан ва ўзингни қудратингни,ихтиёрингни унга топширгансан;  демак мана бу ижтимоъий жиноятчини жазолаш хаққи хам мусулмон жамиятини рахбарини бўйнида бўлади. Мусулмон шахс эса ўзига ижро қилиш учун янада кўпроқ хақ берилмагунча, яъни ўша тақсимланмаган қудрат уни қўлига етмагунича, жузъий яъни  фақат уни ўзига боғлиқ бўлган ўринларда муносабат билдиради. Масалан уларни бароат қилади ва уларга қиз бермайди ва уларни аёлларини никохига олмайди, уларни мусулмонларни қабристонига дафн қилмайди, уларни хаққига яхши дуо  қилмайди ва бундан бошқа мусулмонларни шахсий майдонига боғлиқ ишларни қилмайди.

Демак, бир мусулмон шахсга исломий хукумат ижро қилинадиган қудрат бермаган бўлса, исломий хукумат унга қудратни тақсимламаган бўлса, ўзининг шахсий майдонидаги муртадларга нисбатан ихтиёри чегараланган бўлади, унинг ижтиёри чегараланган  холда бўлиб умумий суратда айтганда унинг фаолият доирасини икки нуқта билан баён қилса бўлади:

 1-Мана бу шахс қуйидагича эълон қилиши керак бўлади, сафлари ошкор бўлган ва мутахассис қозилар томонидан  тўртта асосий ва мураккаб  мархаладан,филтердан ўтказилган муртадлар дастасини мушрик ва секуляр кофир дейди ва ахли китобни ё шибхи ахли китобни кофири эмас,балки  секуляр кофирлардек уларга муносабатда бўлади. Мана бу уни аввалги вазифаси бўлиб, энг мухими хам хисобланади. Яъни сафни мушаххас қилиш ва ўзи,атрофидагилар, жамият учун саргардонлик, булғанишлар вужудга келишини олдини олиш учун хам бундай шева билан мушаххас бўлган муртадларни кофир дейилиши лозим ва уларга секуляр кофирлардек муносабатда бўлинади. Бу уни аввалги вазифасидур.

 Яъни биринчи бўлиб барча тиббиёт тажрибалари бўйича беморлиги  спид ё сил деб ташхис қўйилган мана бу шахсни – албатта мутахассисларнинг ташхиси хам бу натижани тасдиқлаган – уни беморлиги борасида хеч қандай шубха йўқ ; сен хам бундай шахсни бемор деб тан олишинг ва атрофингдагиларга хам уни бир бемор сифатида таништиришинг керак. Мана бу танитиш жуда мухим хисобланади.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(107- қисм)

Шахс росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олдиларига келиб айтдики:

يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَرَأَيْتَ إِنْ جَاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَخْذَ مَالِي؟ قَالَ: فَلَا تُعْطِهِ مَالَكَ. قَالَ: أَرَأَيْتَ إِنْ قَاتَلَنِي؟ قَالَ: قَاتِلْهُ؟ قَالَأَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلَنِي؟ قَالَ: فَأَنْتَ شَهِيدٌ. قَالَ: أَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلْتُهُ؟ قَالَ: هُوَ فِي النَّارِ

Бир киши келиб мени молимни олиб қўйиши борасида сизни назарингиз нима? Айтдиларки: унга берма. У айтди: агар у мен билан жанг қилишни истасачи? Айтдиларки: сен хам у билан жанг қил. Айтдики: агар мени ўлдирсачи? Айтдилар: сен шахид бўласан. Айтдики: агар мен уни ўлдирсамчи? Айтдилар: у жаханнамда бўлади.

Мана бунга ўхшаш бир неча изохлардан ва очиқ, ошкор ойдинлаштиришдан сўнг, кўриб турганимиздек росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қонуний бир хукумат сифатида хаммага қуйидагиларни эълон қиладилар:  

“مَنْ قُتِلَ دُونَ مَالِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ، وَمَنْ قُتِلَ دُونَ دِينِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ، وَمَنْ قُتِلَ دُونَ دَمِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ، وَمَنْ قُتِلَ دُونَ أَهْلِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ”.

Ёки бошқа бир жойда мархамат қилдиларки:

“من قتل دون مظلمته فهو شهيد”.

бошқа ўринларда хам мана шу шева билан уни баён қилганлар. Кимки молини химоя қилиш йўлида ўлдирилса шахид бўлади. Қаранглар, сизларга шаръий дифоъ нима деяпти? Сизларга рухсат беряпти.

وَمَنْ قُتِلَ دُونَ دِينِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ،

Кимки динини йўлида ўлдирилса шахид бўлади, бекорга тўкилган қон йўлида қасос олган киши хам шахид бўлади, ахлини йўлида ўлдирилган киши хам шахид бўлади, ўзига нисбатан қилинган зулм йўлида ўлдирилган киши хам шахид бўлади, қаранглар, қонуний бўлади, хад ва худудлар таъйин қилинади. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ўзини хаққи йўлида ўлдирилган кишини ўлимини энг яхши ўлим деб, хисоблайдилар.  

نِعْمَ الْمِيتَةُ أَنْيَمُوتَ الرَّجُلُ دُونَ حَقِّهِ

Энг яхши ўлим, шахс хаққини йўлида ўлган, ўлдирилган ўлимдур. Мана бу энг яхши ўлимни нави бўлади, бу молини йўлида бўлиши мумкин ёки бошқа нарсаларни йўлида бўлиши мумкин, мухими ўзини хаққи учун бўлиши керак. Энди қайси хақ учун? Аллох таоло таъйин қилган хақлар бўлиши керак.

Бу ердаги умумий бахс ва бахсни умумий фазоси жиноятчиларни ва босқинчи душманни баробаридаги шаръий дифоъ хақида кетяпти, энди у мусулмон бўлиши хам ёки ғайри мусулмон бўлиши ё сизни ўзингизни қариндошингиз,яқинларингиз ёки мазхабдошингиз ё хамзабонингиз бўлиши мумкин ёки бўлмасам бошқа қавмдан,миллатдан, мазхабдан бўлиши мумкин, бу ерда бу нарсаларни фарқи йўқ. Энди молни йўлида сизни молингизга  тажовуз қилган кимса, сизни қариндошингиз, амакингизни ўғли ёки бошқа бир киши хам бўлиши мумкин ё сизни қонингизга қасд қилиб  сизга сизга хамла қилган кимса хам, сизни қавмингиздан,қариндошларингиздан, мазхабдошларингиздан бўлиши мумкин ёки мусулмон бўлиши ва бўлмаслиги хам мумкин, ахлини йўлида  ўлдирилиш борасида хам тажовуз қилган кимса бошқа мазхабдан ва бошқа фикрдан бўлиши ва сизни диёрингизга, сизни миллатингизга зулм қилган бўлиши ё ўғрилик, қотиллик, талон-тарож қилган бўлиши мумкин, у сизга зулм қиляпти, аллох сизга берган хақни сиздан тортиб олмоқчи, у сизга зулм қиляпти, сизга зулм қилаётган кимсанинг  ким бўлишини ахамияти йўқ. Мусулмон бўладими ё ғайри мусулмон бўладими, ким бўлиши мухим эмас. Сизни қариндошингиз бўладими ё йўқми; хар қандай суратда хам, мана бу йўлда ўлдирилган киши энг яхши ўлимни қўлга киритади:

  نِعْمَ الْمِيتَةُ أَنْيَمُوتَ الرَّجُلُ دُونَ حَقِّهِ،

Бу ердаги душман босқинчидур. Мана шу ерда бизларни жуда кўп дўстларимиз дучор бўладиган хато шуки, уларни молига, ахлига ва бошқа нарсаларига қарши жанг қилган кимса албатта кофир бўлади. Йўқ, бундай эмас. У сенга нисбатан қилган зулми сабабли унга қарши жанг қила оласан, сендан тортиб олган хақни устида қилган жинояти сабабли жанг қиласан, бу нарсани нима бўлиши мухим эмас. Бу хақни аллох сенга берган эди, бу шахс уни сендан тортиб оляпти. Мана бундай холатларда қаршингдаги тараф албатта кофир бўлиши шарт эмас, бошқа мазхабдаги, бошқа таъвилдаги, бошқа равишдаги  мусулмон сизга зулмни раво кўрган ва сиз хам унга қарши жанг қиласиз. У сизга нисбатан бундан ортиқ зулм ўтказмаслиги учун жанг қиласиз.

Мана бу холатда, аллохни шариатидаги қонунлар ва исломий хукумат мана бу зотий  ва шаръий хақни мусулмон шахсга берган, бир киши сизни номусингиз, молингизга тажовуз қилишни қасд қилган пайтида, бу ерда сиздан бу балони дафъ қиладиган хукумат қудрати хам мавжуд эмас, сиз зарурат хукми бўйича ва хос шартларга асосан, хукумат қудратини ижрочиси бўласиз ва сизга берилган хужумни андозасига муносиб равишда ўзингизни муносабатингизни билдирасиз, яъни жамиятда  сизга тақсимланган қудратни миқдорича хатар дафъ бўлгунича  масраф қиласиз. Мана бу жуда хам мухим, чунки бир кишига кўпроқ қудрат берилган бўлиши ва бошқа бир кишига эса камроқ қудрат берилган бўлиши мумкин, энди кўпроқ миқдорда берилган қудратлар хақида ; қанча миқдорда тақсимланган бўлса яъни берилган бўлса ўша миқдорда масраф қилинади.

(давоми бор………)