جَماعَت و وَحدَت رَحمَتدِیر

جَماعَت و وَحدَت رَحمَتدِیر

اِسلامده  قَلبلَرگه اِحتِلاف  تُوشیشیگه  سَبَب بُوله دیگن  نَرسَه نیمه  بُولیشلیگی مُهِم اِیمَس، اِینگ مُهِمِی مَنه  بُو اِحتِلافلرنی یُوزَگه  چِیقمَسلیگیدیر، حَتّی قُرآن اوُقِیش سَبَبلی هَم بُولمَسلیگی لازِم، تارِخدَگی فَلان رِوایَت یا فَلان شَخصنی، اِنسانّی اِجتِهادی حَقیده  گه پِیرمَسَه  هَم  بُوله دی. اقْرَءُوا القُرْآنَ مَا ائْتَلَفَتْ قُلُوبُكُمْ،  (قَلبلَرینگیز اِتّفاقده  بُوله دیگن  بُولسه، قُرآن اوُقینگلر)  فَإِذَا اخْتَلَفْتُمْ فَقُومُوا عَنْهُ[1]  اَگر اوُنده  اِختِلافگه  تُوشیب  قالسَنگیزلر، اوُندَن چِیتله نیب  کِیتَوِیرینگلر” . چُونکی  فَإِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمُ اخْتَلَفُوا فَأُهْلِكُوا    سِیزلَردَن آلدِین اوُتگن قَوملر اِختِلاف  سَبَبلی حَلاک  بُولیب کِیتیشگن. .[2]

إِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمُ الْفُرْقَةُ [3]  چُونکی الجَمَاعَةُ رَحْمَةٌ  (جماعت و بِیرلَشیش رَحمَتدیر) والفُرقَةُ عَذَاب[4]  و بُولینیش و اَجرَلیش عَذابدیر. چُونکی  مَنْ أَرَادَ بُحْبُوحَةَ الجَنَّةِ فَلْيَلْزَمُ الجَمَاعَةَ [5]

جَنَّتنی اوُرتَسیده  یَشَشنی هاحلَیدیگن کیشی، جَماعَت بیلن بیرگه بُولسِین.

چُونکی: بیز الله تعالی اوُمَّت حَقیده رسول الله صلی الله علیه وسلمگه بیرگن وَعدَه لری رُویابگه چِیقیشینی هاحلَیمیز، بیزلرنی باشیمیزگه کیلگن آچلیک، سَرگَردانلیک و دُشمَنلرنی حُکمران بُولیشلَری حاطِمه  تاپِیشینی طَرَفداریمیز. إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ أَجَارَ لِي عَلَى أُمَّتِي مِنْ ثَلاثٍ: لا يَجُوعُوا وَلا يَجْتَمِعُوا عَلَى ضَلالَةٍ وَلا یَستَبَاحُ ﺑَﯿْﻀَﺔُ اﻟْﻤُﺴْﻠِﻤِﯿﻦَ[6]  چُونکی: الله تعالی اوُزینی یُولیده  بیرله شیب  بیر یاقَدَن  باش چِیقریب تُوتَشگَن  دِیوارلَرگه  اُوحشَب  بِیتّه  صَفده  جَنگ  قیله دیگن  کِیشیلرنی  یَحشی کوُرَدی.

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ (صف/4)

چُونکی : الله تعالی رسول الله صلی الله علیه وسلم اَهلی تَفَرُّق بیلن اَصلاً  بیرگه  بُولمَسلیگینی اَیتیب تَحدِید قیلگن:  إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (انعام/159)  چُونکی: بیزلر الله تعالی تامانیدَن  شُونچه لیک  اَنیق و رَوشَن  دَلیلّر کِیلگه نیگه  قَرَمَسدَن، یَنه  بُولینیب اِختِلافگه  تُوشیب  الله تعالینی  بُویُوک  عَذابیگه  گِریفتار بوُلیب  قالیشنی هاحلَمَیمِیز.

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (آل عمران/105)


[1]رواه البخاري (5060)، ومسلم (2667).

[2]بخاری 4792

[3]مسند أحمد 1539

[4]رواه عبد الله بن أحمد فى زوائد المسند (4/375) (19370)، والطبراني كما في (مجمع الزوائد) (5/220)، والبيهقي في (شعب الإيمان) (6/516)، والمنذري في (الترغيب والترهيب) (2/103).و ابن مفلح في (الآداب الشرعية) (1/332)

[5]رواه الترمذي (2165)، وأحمد (1/18) (114)، والحاكم (1/198)

[6]رواه ابن أبي عاصم في (السنة) (ص: 92)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *