دسته: مصائب مسلمین

Комил шариат.

Барча пайғамбарларнинг  даъвати битта асосга биноан бўлган, фақат турли-хил шариатлар орқали келган холос . Қуръонни хамма жойида дини ислом ва уни усуллари хақидаги сўзларнинг  асоси, умумий суратда тоғутга куфр келтириб ва аллохга иймон келтириш хамда анбиёларнинг бир-бирларини тасдиқлашлари хақидаги сўзлардан иборат.

 مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ (مائده/۴۸)،

Ўзидан олдинги китоб (ларни)  тасдиқлагувчи у ( китоблар) устида гувох бўлган

Лекин сухбатни асоси диннинг жузъий қисматлари яъни шариатлар хақида бўлган пайтида эса, сўз уларнинг сонлари, ўзгартириш, тафсир,нусхаси борасида бўлади.

 لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا (مائده/۴۸).

Мана бу йўл шу холида  то вақтики ўзини такомулга етган нуқтасига етиб боргунича давом этади, ва аллох таоло шариатнинг мана бу бўлимини такомулга етишини дини исломнинг шариатини комил бўлиши қолибида баён қилиб беряпти, у зот мархамат қилади:

 الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا … (مائده/5-۳)،

Бугун сизларга динингизни комил қилдим, неъматларимни бенуқсон,тўкис қилиб бердим ва сизлар учун ( фақат) исломни дин қилиб танладим. Мана бу ерда шариатни қисмати комил бўлади.

تکمیل شریعت

دعوت همه ی پیامبران بر یک محور بوده اما با شریعت‏های گوناگون.برای همین،در قرآن هر جا محور سخن در مورد دین اسلام و اصول آن یعنی کفر به طاغوت و ایمان به الله به صورت کلی است، سخن از تصدیق انبیا نسبت به همدیگر است. مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ (مائده/۴۸)، موافق و تصدیق کننده ی كتابهای پيشين (آسمانی) و شاهد (بر صحّت و سقم) و حافظ (اصول) آنها است. اما آن جا که محور گفتار فروع جزئی دین، یعنی شریعت هاست، سخن از تعدد، تبدیل، تفسیر و نسخ است. لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا (مائده/۴۸).

این روند تا جایی ادامه پیدا می کندکه به نقطه ی تکامل خودش می رسد و الله متعال تکمیل این بخش از شریعت را در قالب تکمیل شریعت دین اسلام بیان کرده و می فرماید:الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا … (مائده/5-۳)، نعمت خود را بر شما تكميل کردمو اسلام را به عنوان دین برای شما برگزيدم.اینجاست که قسمت شریعت آن تکمیل می شود.

مُشریکلر.

بَشَر تامانیدَن یَسَب آلینگن دِینِّی قرآن اَدبِیاتیده “مُشریکلر” نامی بیلن کیلتیریلگن، یَعنی  “مُشرِیکین” یاکی “اَلّذینَ اَشرَکو” کلیمه لری یَکّه  حالتده  اِیشله تیلگن  هَمّه جایلرده، بُو کلیمه لردَن  اَهلی کِتابنی کافرلری یاکی شِبهِی اَهلی کِتابنی  کافرلری  نَظرده  توُتیلمَه گن، بَلکی  فقهالرنی  آرَسیده “مُشریکلر” نامی بیلن  ته نیلگندیر.

“مُشریکلر” واقعِیَتده شُوندَی کیشیلر بُولیشگن کی، بَشَریَت و اَطرافلریده گی  جَهان حَقیده گی اوزلرینینگ اَندیشَه لری، تَصَوّراتلرینی  قانُون  چیقه ریشنی  مِعیاری، اوزلرینینگ اَطرافلریده گی مُحیط، ماوَرَاءُ الطّبیعِیّه و باشقه لر  بیلن عَلاقه لرینی  ترتیبگه  کیلتیریش  دیب بیلیشَردی. اِلاهی اَحکام و قانونلرنی هِیچ قیسینیسیگه  اِیرگه شیب  اِطاعَت  قیلیشمَسدی؛ اوُزلرینینگ مَنفَعَتلری، مادِّی و مَعنَه وی  طبَقه لرینی  سَقله ب  قالیش  اوُچُون، جُوده  کوُپ بَشَرِی اَندِیشه لر  کیرگیزیلگن  و تقریباً اوزگرتیریلگن  قالیبگه کیریب  قالگن و کلامِی اِلاهیدَن  کوُره  کوُپراق  بَشَرِی اَندیشَه لرگه اوُحشَیدیگن  آسمانی  شَریعَتلرنینگ  حُکملری، کوُرسَتمه لرینیش قبُول  قیلیشدَن  هَم  باش تارتیشه دِی.

Мушриклар.

Башар томонидан ясаб олинган динни қуръон  адабиётида “мушриклар” номи билан келтирилган, яъни “ мушрикин” ёки “аллазини ашроку”  калималари якка холатда  ишлатилган хамма жойларда, бу калималардан ахли китобни кофирлари ёки шибхи ахли китобни кофирлари назарда тутилмаган , балки фуқахоларни орасида “мушриклар”  номи билан танилгандир.

“Мушриклар” воқеиятда шундай кишилар бўлишганки, башарият ва атрофларидаги  жахон хақидаги ўзларининг  андишалари, тасаввуротларини  қонун чиқаришни меъёри ,ўзларининг атрофларидаги мухит , мовароут табиийя ва  бошқалар билан алоқаларини тартибга келтириш деб билишарди. Илохий ахком ва қонунларни хеч қайсинисига эргашиб итоат қилишмасди; ўзларининг манфаъатлари, моддий ва маънавий табақаларини сақлаб қолиш учун, жуда кўп башарий андишалар киргизилган ва тақрибан ўзгартирилган қолибга кириб қолган ва каломи илохийдан  кўра кўпроқ башарий андишаларга ўхшайдиган осмоний шариатларнинг хукмлари, кўрсатмаларини қабул қилишдан хам бош тортишади.  

مشرکین

دین ساخته شده توسط بشر در ادبیات قرآنی تنها با لفظ «مشرکین» نام گذاری شده، یعنی هر جا کلمه ی «مشرکین» و «الذین اشرکوا» به تنهایی در قرآن به کار رفته منظور کفار اهل کتاب یا شبه اهل کتاب نیستند، بلکه در میان فقها به «مشرکین» شناخته شده اند[1].

«مشرکین» در واقع كسانی بودند كه افكار، تصورات و انديشه‌های خود در مورد بشريت و جهان اطراف را، معيار قانون گذاری و تنظيم روابط خود با ديگران و محيط اطراف و ماوراءالطبيعه می‌دانستند، و از هيچ يك از قوانين و احكام الهی تبعيت و پيروی نمي‌كردند؛ و جهت حفظ منافع و طبقه‌ی مادی و معنوی خود، حتی از پذيرش احکام و برنامه های شریعت های آسمانی كه انديشه‌های بشری زيادی در آن ها رسوخ كرده بود و تقريباً قالب تحريفی به خود گرفته و بيشتر به انديشه‌های بشری شباهت داشت تا كلام و پيام الهی، از آن هم خودداري می کردند.

---

[1]بعضی از فقها از عبارت مشرکین غیر اهل کتاب استفاده کرده اند که در برابر این اصطلاح مشرکین اهل کتاب هم به کار رفته که سازگاری با منابع اصلی شرعی ندارد.هر چند که امثال ما هم مدتها در این اشتباه رایج افتاده بودیم اما جامعه ی کفار اهل کتاب یا شبهه اهل کتاب جوامعی متمایز از جامعه ی کفار «مشرک» و مشرکین بوده و هست.

جاهلیت توشونجه سی.

جاهِلیَتنی اوُزی بِیر توشونچه بُولیب، شَرعِی اِیصطِلاحده  اِیسه  حَقدَن اوُزاقله شیش  و توحِید، دینی اِسلامدَن آگاه بُولمَسلیک مَعناسینی بیلدیرَدی. شُوندَی اِیکن، جاهِلیتنی بُوگونگی کوُنّی تجریبی عِلملری  یا بَشَریَتنینگ تجریبی بیلیملردَن اوزاقله شیشی  مَعناسیده اِیمس، بَلکی  الله نینگ  شَریعَتینی قانونلری، اَرزیشلریدَن اوزاقله شیش مَعناسیده توشونیله دی. مَنه بُو دُنیا –قه رَش  آرقه لی  اوُشه زَمانّی  جَمیعَتیده گی  دانیشمَند و پرافِیسّاری  حِسابلنگن  اَبو الحَکَم  نیمه سَبَبلی  اَبو جَهل  دیب  له قه بلنگنلیگینی  توشونیب آلسَک بُوله دی.

اُوشه پَیتلرده عَرَبلر تجریبی عِلملر  بارَسیده  اوزلرینی  اَطرافلریده گی  رُوملیکلر، اِیرانلیکلرگه  نِسبَتا آرقه ده  قالگن بُولیشی  مُومکین، اَمّا باشقه عِلملرده  اوُزیگه  یَرَشه اَفضلّیکلرگه  اِیگه بُولیشگن. مَثلا جُوغرافیه، اَدَبیات، شِعر، عِلمِ نُجُوم، مِیتیآرالاگیه عِلمِ، نَسَبگه  آید  عِلملر و …….ده اَفضَل  بوله آلیشگن. شُوندَی اِیکن ،اُولرنی  جاهلیَتلری  اوُشه  کونّی  تجریبی عِلملریدَن  آگاه  بُولمَسلیکلری یا سَوادلرینی یوُقلیگی سَبَبلی اِیمس اِیدی؛ بَلکی  الله نینگ  شَریعَتینی  قانونلرینی،دینی اَرزیشلرنی مُقابلیده گی  جاهلیت بُولگن. شو سَبَبلی هَم الله تعالی سَوال کورینیشیده مَرحَمَت قیله دی:

  أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّهِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ؛

دینسِیزلیک حُکمران بُِولیشینی اِیستَیدیلرمی؟! اِیمانلری  کامل بولگن قوم  اوچون الله دَن  هَم گوُزلراق حُکم قیلگوچی کِیم بار؟!

Жохилият тушунчаси.

Жохилиятни ўзи бир тушунча бўлиб, шаръий истелохда эса хақдан узоқлашиш ва тавхид, дини исломдан огох бўлмаслик маъносини билдиради. Шундай экан, жохилиятни бугунги кунни тажрибий илмлар  ё башариятнинг  тажрибий билимлардан  узоқлашиши  маъносида эмас, балки аллохнинг  шариатини қонунлари, арзишларидан узоқлашиш маъносида  тушунилади. Мана бу дунё-қараш орқали ўша замонни жамиятидаги  донишманд ва профессор  хисобланган Абул Хакам нима сабабли  Абу Жахл деб лақабланганлигини  тушуниб олсак бўлади.  

Ўша пайтларда араблар тажрибий илмлар борасида ўзларини атрофларидаги румликлар , эронликларга нисбатан орқада қолган бўлиши мумкин, аммо бошқа илмларда ўзига яраша афзалликларга эга бўлишган. Масалан жуғрофия, адабиёт, шеър,илми нужум, метеорология илми,насабга оид илмлар ва ……да афзал бўла олишган. Шундай экан , уларни жохилиятлари ўша кунни тажрибий илмлардан огох бўлмасликлари ё саводларини йўқлиги сабабли эмас эди; балки аллохнинг  шариатини қонунларини , диний арзишларни муқобилидаги жохилият бўлган. Шу сабабли хам аллох таоло савол кўринишида мархамат қилади:

  أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّهِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ؛

Динсизлик хукмрон бўлишини истайдиларми?! Иймонлари комил бўлган қавм учун аллохдан хам гўзалроқ хукм қилгувчи ким бор?!

جاهلیت یک مفهوم است

جاهلیت یک مفهوم است، و در اصطلاح شرعی یعنی دور شدن از حق و عدم آگاهی به توحید و دین اسلام. پس، نمیشود جاهلیت را به معنی دوری از علوم تجربی روز و دانشهای تجربی بشری دانست، بلکه جاهلیت مفهومی استبه معنی دوری از قوانین و ارزشهای شریعت الله. با این نگرش است که می فهمیم چرا ابوالحکم پروفسور و دانشمندِ بزرگِ آن زمانِ آن جامعه ملقب به ابوجهل می شود.

با آنکه اعراب ممکن است در زمینه های علوم تجربی نسبت به اقوام اطراف خودشان مانند رومی ها و مثل ایرانی ها عقب مانده تر بوده باشند اما در علومی نیز برتری های داشتند. مثل ستاره شناسی، جغرافیایطبیعی، باد شناسی، نسب شناسی، ادبیات و شعر و … . پس جاهلیت آن ها مترادف نادانی به علوم روز و متضاد علوم تجربی و سواد و آگاهی های تجربی نبود؛ بلکه جاهلیت در مقابل قانون شریعت الله و ارزشهای دینی بود. برای همین الله متعال در قالب سؤال می فرمایند: أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّهِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ؛ آيا دنبال حكم جاهليت هستند؟ برای مردمی كه اهل يقين هستند چه حكمی بهتراز حکم خداست؟

چگونه می توان وارد دایره اسلام شد؟

اگر سکولاریستی بگوید من الله را قبول دارم و می خواهم مسلمان شوم بایدچکار کنم؟ باید به زبان ساده به او بگویید: می توانی که از هرآنچه مربوط به دین سکولاریسمو مخالف با شریعت الله است دست بکشی و بعد خودت را تسلیم قانون شریعت الله کنی؟ اگر گفت: بله و قبول کرد، تمام است. همین تسلیم شدن کافی است و این شخص مسلمان است.

بله، به همین سادگی شخص وارد دایره ی اسلام میشود. ابتدا هر آنچه غیرالله باشد را رد کند، و بعد همه چیززندگی اش را به حکم و فرمان الله بسپارد. حالا مهم نیست که همه ی آنچه غیر الله یا طاغوت است را بشناسد و بر همه ی طاغوتها آشنائی داشته باشد یا نه. و مهم هم نیست که بر همه ی حکم و فرمانهای الله که باید در عبادت هایشاز آن استفاده کند آشنائی دارد یا نه؛ مهم این است که قبول کرده هرچه طاغوت است و مخالفت با حکم الله دارد را رد نموده و آن را انکارکرده و زیر پایش گذاشته و در عوض تسلیم حکم و قانون الله شده است. چون کسانی مثل سمیه و یاسر و امثالهم، که جزء سابقون الاولون بودند و اجر و پاداش آن ها بسیار بیشتر از کسانی بود که بعداً ایمان آوردند، زمانی شهید شدند یا وفات کردند که اکثر قوانین اجرائی حکومتی شریعت الله نازل نشده بودند.

عُمُومِی یُول

طاغُوتگه  کُفر کِیلتیریب الله گه  اِیمان کِیلتیریش  یاکی  بُولمَسَم  اَنه  اوُشه “لا اله الّا الله”، بُوتُون بَشَرِیَت تاریخی دَوامیده اِسلام دِینینینگ اَساسِی ریجَه سی و عُمُومِی یُولی بُولیب، اِسلام دِینینیگ مَقصَدینی رُوحِی و بَرچه پَیغَمبَرلرنینگ رِسالَتینی تَشکیل قِیلگن. هیچ قَیسِی پَیغَمبَر باشقه سی بیلن بیرگه مَنه بُو عُمُومِی ریجه، یُولده اِحتلافگه اِیگه بُولمَگن، اَمّا اِنسانلرنینگ هَجمِیگه مُناسِب رَویشده یاکی اِلاهِی حِکمَت سَبَبلی، عِبادَتگه آئِد جُوزعِی اِیشلرده و طاغُوتگه  کُفر کیلتیرگندَن  سُونگ  قیلینیشی لازِم بُولگن  فَرعِی عَمَلّرنی بَعضِی قِسمَتلریده فَرقی بُولگن، مَنه بُو فَرقنی شَریعَتلردَگی  اِحتِلافلر  دِیب نامله نگن. یَهُود و نَصارا دییلگن پَیتده، مَنه بُولر اِسلامدَن بُوریلگن، اوُزگه رتیریلگن  شَریعَت  بُولیب، اوُلرنی دینی اَصلیده اَنه اوُشه اِسلام دینی بُولگن اِیدی، اَمّا اوُلرنی شَریعَتلری حاضیرده اوزگه رتیریلگن  بُو یِیردَگی  مَنظوُر مَنه   شوُدیر.

دینی اِسلام و تَوحِیدنی عُمُومِی قالِیبی اوُشه بُوییچه  سَقلَنگن، ثابِت و اوُزگه رمَگن. اَمّا اوُنی اِیکّینچی بُولِیمی، یَعنی عِبادَتگه  آئِد جُوزعِی اِنسانلرنینگ عَمَلّری  پَیغَمبَریمیز حاتَم  صلی الله علیه وسلمگه یِیتیب کِیلگونچه  اوُزگه ریب  کیتگن ، اِیندی اِسلام دینیدَگی رسول الله صلی الله علیه وسلمنی زَمانلریدَن  تا قِیامَت کُونیگه چه  مَنه  بُو جُوزعِی نَرسه لر  ثابِت حالیده  سَقله نیب  قاله دی.

ادامه خواندن عُمُومِی یُول