دسته: اتحاد و وحدت اسلامی

تکمیل شریعت

دعوت همه ی پیامبران بر یک محور بوده اما با شریعت‏های گوناگون.برای همین،در قرآن هر جا محور سخن در مورد دین اسلام و اصول آن یعنی کفر به طاغوت و ایمان به الله به صورت کلی است، سخن از تصدیق انبیا نسبت به همدیگر است. مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ (مائده/۴۸)، موافق و تصدیق کننده ی كتابهای پيشين (آسمانی) و شاهد (بر صحّت و سقم) و حافظ (اصول) آنها است. اما آن جا که محور گفتار فروع جزئی دین، یعنی شریعت هاست، سخن از تعدد، تبدیل، تفسیر و نسخ است. لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا (مائده/۴۸).

این روند تا جایی ادامه پیدا می کندکه به نقطه ی تکامل خودش می رسد و الله متعال تکمیل این بخش از شریعت را در قالب تکمیل شریعت دین اسلام بیان کرده و می فرماید:الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا … (مائده/5-۳)، نعمت خود را بر شما تكميل کردمو اسلام را به عنوان دین برای شما برگزيدم.اینجاست که قسمت شریعت آن تکمیل می شود.

دشمنلرنینگ نولری.

اِنسانلرنی آرَسیده  مُؤمِنلرنی دُشمَنلری  اوُچ دَسته گه  بُولینه دی:

1-آشکار کافرلرنی  اوُزی  مُرتدلردَن  ته شقه ری  5 ته اَصلِی  دَسته گه  ته قسیم  بُوله دی،

الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)

یَهُودیلر، صابِیءِنلر،نَصارا،مَجُوس و مُشریکلر.

2-اِیچکی  یَشیرین کافرلر یا مُنافیقلر اِیسه، مُسُلمانلرنی اِیچیدَن  اوزلریگه  دَسته  توزیب آلیشگن و اوُزلرینی  یَشیریشگن، اولرنی  بو دُنیاده  اَلدَنگن مُسُلمانلردَن  اَجرَتیب  آلیشگهش بیزلرنی اِمکانیمیز یُوق. 

3-باشقه مُؤمِنلر  بیلن  بَعضی  دَلِیلّرگه  کوُره  دُشمَنچیلیک  قیله دیگن جِِنایَتچی  مُؤمِنلر.

  وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

اِیندی مَنه  بو دُشمَنچیلیک  فقطگینه  رُوحِی  یا ساوُق  جَنگ کوُرینیشیده   بُِولیشی  یاکی ساوُق و اِیسّیق جَنگنی  ترکیبیدَن  تشکیل تاپگن  بُولِیشی  هَم مُومکین. مِیثال  تریقه سِیده  کیلتیریلسه، الله تعالی مَرحَمَت  قیله دی:

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73)

اگر مَنه بو ییرگه دِیقّت  قیلسَنگیز، آشکار کافرلرگه قرشی جِهاد  قیلیش اِیچکی مُنافقلرنیش مُقابیلیده گی جِهادّن مُقدّم  قوُییلگن، چُونکی  کوُپینچه  مُنافقلرنی  توده سینی  گویاکی  اولر اَصلاً یُوقدیک کورمَگنلیکگه آلینه دی. مُنافقلرگه قرشی جِهاد هَم تبلیغات، یُومشاق جَنگلر، اولرنی اوشلب تورَدیگن عامِلّر و اِیچکی تاماندَن اولرنی مُدِیرِیَت  قیلییش آرقه لی  بَجَرِیله دی، قوُرالّی و اِیسّیق جَنگ اِیشگه سالینمَیدی. اَگر اولر شَرعِی حَدلر  اِجرا  قیلینه دیگن  یاکی دار اِلاسلامدَن  چیقه ریب  یُوباریله دیگن جِنایَتلر  قیله دیگن  بُولیشسه، بُو وَقتده  اولرنی حُکمی  سکولاریستلرنی حُکمیگه  اوُحشَش  بُوله دی. 

Душманларнинг навлари.

Инсонларни орасидаги мўъминларни душманлари уч дастага бўлинади:

1-Ошкор кофирларни ўзи муртадлардан ташқари 5 та аслий дастага тақсим бўлади,

 الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)

Яхудийлар, собеинлар, насоро, мажус ва мушриклар.

2-Ички яширин кофирлар ё мунофиқлар эса, мусулмонларни ичидан ўзларига даста тузиб олишган ва ўзларини яширишган, уларни бу дунёда  алданган мусулмонлардан ажратиб олишга бизларни  имконимиз  йўқ.

3-Бошқа мўъминлар билан баъзи далилларга кўра душманчилик қиладиган жиноятчи мўъминлар.

  وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

Энди мана бу душманчилик фақатгина рухий ё совуқ жанг кўринишида  бўлиши ёки совуқ ва иссиқ жангни таркибидан ташкил топган бўлиши хам мумкин. Мисол тариқасида келтирилса, аллох таоло мархамат қилади:

 يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73)

Агар мана бу ерга диққат қилсангиз, ошкор кофирларга қарши жиход  қилиш ички мунофиқларни муқобилидаги жиходдан муқаддам қўйилган, чунки кўпинча мунофиқларни тўдасини гўёки улар аслан йўқдек  кўрмаганликга олинади. Мунофиқларга қарши жиход хам таблиғот, юмшоқ жанглар, уларни ушлаб турадиган омиллар ва ички томондан уларни мудирият қилиш орқали бажарилади, қуролли ва иссиқ жанг ишга солинмайди. Агар улар шаръий хадлар ижро қилинадиган  ёки дорул исломдан чиқариб юбориладиган жиноятлар қиладиган бўлишса, бу вақтда уларни хукми секуляристларни хукмига ўхшаш бўлади.

دشمنان مومنین

دشمنان مومنین در میان انسانها سه دسته اند:

1. کفار آشکار که غیر از مرتدین به 5 دسته ی اصلی تقسیم می شوند: الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)یهودی ها، صابئین، نصارا، مجوس و مشرکین
2.  کفار پنهان داخلی یا منافقین که دارودسته ای هم برای خود از مسلمین تهیه کرده وخودشان را گم کرده اند و تشخیص آنها از مسلمین فریب خورده در دنیا برای ما غیر ممکن است.
3. مومنین مجرمی که ممکن است به دلایلی با دیگر مومنین دشمنی کنند. وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

حالا این دشمنی ممکن است تنها در بخش جنگ روانی و سرد باشد و یا ممکن است جنگی ترکیبی از جنگ سرد وگرم باشد،  به عنوان مثال زمانی که الله تعالی می فرماید: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73) در اینجا اگر دقت کنید جهاد با کفار آشکار مقدم بر جهاد با منافقین داخلی است به همین دلیله اکثر اوقات دارودسته ی منافقین نادیده گرفته میشن انگار اصلاً وجود ندارند؛ و جهاد با منافقین هم در بخش تبلیغی و جنگ نرم و در پیش گرفتن عوامل بازدارنده و مدیریت داخلی اونهاست، و جنگ مسلحانه و گرمی در کار نیست، مگر اینکه جرمی مرتکب شوند که حدی بر آن تطبیق شود یا اینکه از دارالاسلام بیرون بروند که آنوقت حکمشان شبیه حکم سکولاریستها می شود.

مسلمان قندی بولیشی لازم (2)

رسول الله صلی الله علیه وسلمنی عَصریدَگی مُؤمِن، مُسُلمانلر هَم اِنسان  بُولیشگن، اُولر هِیلمه – هیل اِیمانی  دَرَجَه لردَگی، هَر هیل عَقیده وِی و عَمَلِی حَطالرگه  اِیگه  تُورلی – تُومَن  اِنسانلردَن عِبارَت بُولیشگن. مَنه  شُونگه  قَرَمَسدَن  الله تعالی  شُو کیشیلرنی  اوُزینی  نُصرَتیدَن  کِیین  رسول الله صلی الله علیه وسلمنی قُدرَتیگه  بائِث  بُولگن  اِینگ  کَتّه  سَبَب  دِیب  بِیله دی و مَرحَمَت  قیله دیکی:

هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصرِهِ وَبِالمُؤمِنينَ (انفال/62)،

اوُ  سیزنی  اوُز یاردَمِی و مُؤمنلر  بیلن قُوَّتله نتیرگن و اوُلرنینگ  دِیلَّه رینی  بِیرلَشتِیرگن ذاتدیر……..

طاغُوتگه  کُفر کیلتیریب الله گه اِیمان  کیلتیریشده  یاکی “لا اله الّا الله” بارَسِیدَگی عَقیده وِی  حَطالرگه، بُولیب هَم  پَیغَمبَرلرنی حُضُوریدَگی  شاگیردلری  تامانیدَن  دُچار بُولیشلیک عَادِّی  بیر حالَت  بُولگن  کِیین بُو اِیش  بیزنی عَصریمیزده  صادِر بُولیشیگه عَجَبله نمَسَه  هَم  بُوله دی. حاضِرگی  پَیتده  اوُزیمیزنی  اَطرافیمیزدَگی اَهلی  قِبله نی  پَیغَمبَریمیزنی  یارَانلریدَن هَم  یُوقاریراق کوُریب  مَعصُومِیَت  دَرَجَه سیگه  چیقریب  قُوییشیمیزنی عَجَبله نَدیگن  اِیش دِیسَک  اَرزِیدی. شَریعَتگه  قَرشی  بُولگن  بَهانه لر  بیلن  الله تعالی ،پَیغَمبَریمیز و بیزلرنی اِحتِیاریمیزگه  بیریب قوُیگن  قُدرَت  مَنبَعسینی  قُوریتیشیمیز و اوُنی مَیدَلَب  اوُزیمیزنی اوُندَن  مَحرُوم  قیلیشیمیز عَجَبله نَدیگن  اِیش حِسابله نَدی. مَثَلاً  بَلیق  اَگر هَر قَنچه  کوُپراق  سُو بُولسه  اوُنی  سُوده حَرَکَتله نیشی قُولَیراق، آسانراق  بُوله دی؛ اِیندی  سُو هَر قَنچه  کَمراق  بُولسه  اوُ نابُود بُولیشگه  یَقینله شیب بارَوِیرَدی. سُو بَلیق اوُچُون  قُدرَت حِسابله نَدی، مُؤمِنلر هَم مُؤمِن کیشی اوُچُون  قُدرَت حِسابله نَدی، مَنه  بُو سُونی  قُوریتماقچی  بُوله یاتگن  کِیمسه لر مَنه  بُو بَلیقنی دُوستی  بُوله آلمَیدی. 

Мусулмон қандай бўлиши лозим (2)

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асридаги мўъмин, мусулмонлар хам инсон бўлишган, улар хилма-хил иймоний даражалардаги, хар хил  ақидавий ва амалий хатоларга эга турли-туман инсонлардан иборат бўлишган.  Мана шунга қарамасдан аллох таоло шу кишиларни ўзини нусратидан кейин росулуллох саллаллоху алайхи васалламни қудратига боис  бўлган энг катта сабаб деб билади ва мархамат қиладики:

هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصرِهِ وَبِالمُؤمِنينَ (انفال/62)،

У сизни ўз ёрдами ва мўъминлар билан қувватлантирган ва уларнинг дилларини бирлаштирган зотдир……

Тоғутга куфр келтириб аллохга иймон келтиришда ёки “ла илаха иллаллох”  борасидаги ақидавий хатоларга , бўлиб хам пайғамбарларни хузуридаги шогирдлари томонидан дучор бўлишлик оддий бир холат бўлган кейин, бу иш бизни асримизда содир бўлишига ажабланмаса хам бўлади. Хозирги пайтда ўзимизни атрофимиздаги ахли қиблани пайғамбаримизни ёронларидан хам юқорироқ кўриб маъсумият даражасига чиқариб қўйишимизни ажабланадиган иш десак арзийди. Шариатга қарши бўлган бахоналар билан аллох таоло  пайғамбаримиз ва бизларни ихтиёримизга бериб  қўйган қудрат манбаъсини қуритишимиз ва уни майдалаб ўзимизни ундан махрум қилишимиз ажабланадиган иш хисобланади. Масалан балиқ агар хар қанча кўпроқ сув бўлса уни сувда харакатланиши қулайроқ, осонроқ бўлади; энди сув хар қанча камроқ бўлса у нобуд бўлишга яқинлашиб бораверади.  Сув балиқ учун қудрат хисобланади, мўъминлар хам мўъмин киши учун қудрат хисобланади, мана бу сувни қуритмоқчи бўлаётган кимсалар мана бу балиқни дўсти бўла олмайди.

پذیرفتن مسلمین با وجود اشتباهات

مسلمین و مؤمنین عصر رسول الله صلی الله علیه وسلم، به حکم انسان بودن، مجموعه ای بودند از انسانهای مختلف در درجات مختلف ایمانی و اشتباهات عقیدتی و عملی مختلف. با این وجود، الله متعال اینها را بعد از نصرت خودش بزرگترین سبب قدرت برای رسول الله صلی الله علیه وسلم می داند و می فرماید: هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصرِهِ وَبِالمُؤمِنينَ (انفال/62)، او همان کسی است که تو را، با یاری خود و با مؤمنان تقویت کرد و به تو قدرت داد … .

حالا، زمانی که وجود جهل و اشتباه و خطای عقیدتی در همین مسائل عقیدتی کفر به طاغوت و ایمان به الله یا همان «لا اله الا الله»، یا اصل مشترک تمام پیامبران و سایر احکام شرعی در زمان حضور پیامبران و شاگردان مستقیم آن ها امری عادی بوده، دیگر برای عصر ما نمی تواند چیز عجیبی باشد. چیز عجیب این است که ما اهل قبله ی اطراف خودمان را بالاتر از یاران پیامبران و حتی معصوم و بدون خطا بدانیم، و کاری کنیم که با بهانه های غیر شرعی این منبع قدرت را که الله متعال در اختیار پیامبرش و ما گذاشته خشک کنیم. آن را تکه تکه و خود را از آن محروم کنیم. مثل ماهی که هر چه آب بیشتر باشد قدرت مانور بیشتری دارد؛ و هر چه آب کمتر باشد به خفگی و نابودی نزدیک تر می شود. آب برای ماهی، قدرت است، مؤمنین برای مؤمنین قدرت هستند. کسی که می خواهد آب را خشک کند دوست ماهی نیست.

رسول الله ﷺ  په احادیثو کې د اتحاد اهمیت او جایګاه!(۱

وړاندې کونکی : ابوعمر کندزی

«امت» یعنی:

یوه متحده ډله چې د یوه متحد هدف په لور په حرکت کې دی.

دغه أمت ممکن دی متحدا د یوه باطل او ظالمانه هدف په لور په حرکت کې وي لکه مغولان یا اوسنی سکولر کافران یا تیر فاسد أمتونه، یا ممکن دی یو متحد أمت وي چې د یوه شرعی او مبارک هدف په لوری په حرکت کې وي.

لکه د رسول الله ﷺ  د پخپل عصر  یا د صحابه و عصر وړاندې له دې چې د هغوي تر منځ تفرق او داخلی جګړې رامنځته شی، چې د زمکې د کرې پر مخ د دومره هیوادونو یا خاورې د فتح کیدو لامل شو وي .

اوس رسول الله ﷺ  د دغه متحد أمت په اړه یې چې په یوه واحد هدف پسې دي فرمایی:

إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ. (صحیح ترمذی۲۱۶۷)

پرته له شک نه اللهﷻ  زما أمت پر ګمراهي نه سره راجمع کوي او د اللهﷻ  لاس (نصرت) له جماعت سره دی.

ټول په دې پوهيږو چې د دغه امت اجماع یو واحد جماعت تولید وي او یواځې د یوې واحدې شورا له لارې په وجود راځي، او بیا هم پوهيږو چې دغه واحده اجماع د یوه اجرائی قدرت محتاجه ده چې هغه په اجراء کې راولی او له دغه واحد جماعت څخه محافظت او له تفریقه اچونکو څخه یې محافظت وکړی، او دغه اجرايي قدرت هم پرته د دار الاسلام له حکومت څخه بل څه ندی.

نو هغه أمت چې رسول الله ﷺ  فرمایی په ګمراهي اجماع نکوي د هم هغې اولی الامر شورا ثمره ده، چې دغه شورا بیا هم د دارالاسلام له نظامی او حکومتی قدرت له ملا تړ څخه برخمنه ده.

نو د وحدت او د یوه واحد امت او جماعت په حفاظت کې پرته د دار الاسلام له ستر نعمت څخه بله هیڅ لاره او انتخاب نشته.

د دار الاسلام ستر نعمت دی چې واحده رایه او واحده اجماع د اولی الامر شورا په اجرا کې راولی او د مسلمانانو له واحد جماعت او أمت څخه چې د مسلمانانو د عزت شوکت او قدرت باعث کیږی حفاظت کوي.

ادامه خواندن رسول الله ﷺ په احادیثو کې د اتحاد اهمیت او جایګاه!(۱

اهمیت و جایگاه اتحاد در احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم (۱)

ارائه دهنده : ابوعمر کندزی

«امت» یعنی: جمعی متحد که به سوی هدف متحدی در حرکت هستند.

این امت ممکن است متحدا به سوی هدفی باطل و ظالمانه در حرکت باشند مثل مغولها یا کفار سکولار کنونی یا امتهای فاسد گذشته، یا ممکن است امتی متحد باشند که به سوی هدفی شرعی و مبارک در حرکت باشند.

مثل امت رسول الله صلی الله علیه وسلم در عصر خودش یا عصر صحابه قبل از آنکه در میان آنها تفرق و جنگهای داخلی اتفاق بیافتد و باعث فتح آنهمه سرزمین در روی کره زمین شد.

حالا رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد این امت متحدش که دنبال یک هدف واحد هستند می فرماید:

إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ. (صحیح ترمذی۲۱۶۷)

ادامه خواندن اهمیت و جایگاه اتحاد در احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم (۱)

مسلمان بولیشنی رویشی

اَگر بیر سکولاریست سِیزنی آلدینگیزگه  کیلیب: مِین الله نی قَبوُل قیله مَن و مُسُلمان  بُولماقچیمَن، نیمه قیلیشیم کِیرک؟ – دِیسه، اوُنگه  قوُیِیدَگی  جَوابنی  بیریشینگیز  لازِم  بُوله دی: الله نی شَریعَتیگه مُخالِف  بُولگن  سکولاریسم  دینیگه  باغلیق  بُولگن  هُمّه نَرسه دَن  قوُلینگنی  تارتیب و بُوندَن سُونگ  اوُزینگنی  الله نی شَریعَتیدَگی  قانوُنلرگه  تَسلیم  قیله آله سَنمی؟ بُو آدَم  اَگر راضِی  بُولیب قَبُول قیلسه، اِیش  تُوگه یدی  و اوُنی  تَسلیم بُولگه نی  کِفایَه  قیله دی، بُو شَخص  مُسُلمان  حِسابله نَدی.

مَنه  شُوندَی قیلیب، سادَّه حالَتده  شَخص اِسلام  دائِره سیگه  کیریب  کیله دی. اَوَّلا  الله دَن  اوُزگه لرگه  تِیگیشلی  بُولگن  نَرسه لردَن  واز  کِیچَدی و حَیاتدَگی  بَرچه نَرسه لرنی  الله نی  حُکمی، فَرمانیگه  تاپشیرَدی. اِیندی  بُو آدَمنینگ  الله دَن  باشقه لرگه یا  طاغُوتلرگه  تِیگیشلی  بُولگن  نَرسه لرنی هَمّه سینی  تَنیدیمی  یاکی  بَرچه  طاغُوتلرنی  تَشخِیص  بیره آله دیمی یا یُوقمی؟ – بُونیسی مُهِم اِیمَس. یاکی  بُولمَسَم  عِبادَتلریده  فایده له نیشی  لازِم  بُولگن  الله نی  فَرمانلری، حُکملرینی هَمّه سینی  بیله دیمی  یا یُوقمی؟- بُونیسی هَم مُهِم  اِیمس. هَمّه سیدَن اِینگ  مُهِمراغی  بُو آدَم الله نی حُکمیگه  قَرشی  چِیقَدیگن هَر قَندَی  طاغُوتنی  رَد قیلیب  اوُنی  اِنکار قیلگن و آیاق آستِی  قیلگن، بُونی  اِیوَزِیگه  اِیسه  الله نی  حُکمیگه، قانونیگه  تَسلیم بُولگن. سُمیّه، یاسر و بُولرنی صَفلریده  اَوَّلده بیرینچیلردَن  بُولیب  اِسلامنی  قَبُول  قیلگن  کیشیلرنینگ  اَجر و ثَوابلری  کِیینگی اِیمان کیلتیرگن کیشیلرنی  اَجر و ثَوابیدَن  کوُپراق بُولگن، مَنه بُو کیشیلر شَهید بُولگن یا وَفات  تاپگن  پَیتلریده  الله نی شَریعَتیدَگی حُکوُمَتنینگ  اِجرائِی  قانوُنلرینی  کوُپی  هَلی  نازِل  هَم  بُولمَگن  اِیدِی.