وَاعْتَصِمُوا

Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш.

Муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:

Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш.

Шайх Абу Хамза хўромийнинг аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(20- қисм)

Рустам фарахзодни лашкари йўлида давом этади ва қодисияга яқин минтақага етиб келишади, бу ерлар эронни минтақаси бўлган эди, улар  фасод ва талончиликни бошлашади.  Одамларни мол-дунёсини,фарзандларини тортиб олишади. Аёлларни иффатини яксон қилишади, шароб ичишни бошлашиб бақир-чақир қилишади. Бу минтақадаги эронликлар йиғлаб илтимос қилиб рустамни хузурига келишади ва унга шикоят қилишади. Рустам фарахзод лашкарни орасига келиб уларга айтадики: “ эй форс одамлари! Аллохга қасамки ўша араб асири рост айтган экан! Бизларни нобуд бўлишимизга хуник ишларимиз сабаб бўлади. Аллохга қасамки, араблар мана бу одамларга нисбатан жанг холатида бўлишига қарамасдан, уларни баробарида  бизларга қараганда яхшироқ рафтор қилишяпти. Уларнинг сийрати сизларнинг ишларингиздан кўра яхшироқ”. Ха мажусларнинг лашкари мусулмонлар билан жанг қилишдан олдин эронлик одамларга хам рахм қилмайди ва одамларни молларини,номусларини ер билан битта қилиб ташлайди, мана бу ишлар  хилма-хил тарихий матнларда ёзиб қолдирилган.   [1]

Ана ўша мужохид асир рохимахуллох рост айтган эди: мажус сосонийларининг хуник ишлари уларни нобуд бўлишларига сабаб бўлди, аллох хам уларнинг хуник ишларини хақиқатига дучор қилди.

Энди бошқа бир сахнага эътибор беринглар, чунки бу ерда мусулмонларнинг хуник ишлари қандай қилиб уларни нобуд бўлишларига сабаб бўлганини тушуниб оласизлар: аббосийларнинг охирги подшохи муғул халокухонни қўлига тушган пайтида холокухон аббосий халифани бошига фарёд уриб айтадики: қасрнинг хар бир хонасида ўнталаб нозик баданли канизлар ўтирибди. Сен нечта хотинни ихтиёр қила оласан? Ошхонангда нечта мохир ошпаз таом пиширади? Мана бу баланд шифтлардан,мустахкам деворлардан, бахмал пардалардан нима фойда бор? Мен халоку муғулларни сардори бўлиб туриб лашкарим истемол қилган таомдан истемол қиламан ва аскарим минган отга  минаман ва аскарларим ётган ерда ётаман.

Шунда бир чол киши уни жавобига айтадики: агар шундай бўлмаганда, сен бугун осонлик билан мусулмонларни хилофатини қўлга кирита олмаган бўлардинг ва уни рохат фатх қила олмасдинг.

Кўрдингларми? Аббосийларни лашкари мағлубиятга учраган ва нобуд бўлган, мағлуб бўлган сабабга кўра форс лашкари хам нобуд бўлиб мағлубиятга учради.  Демак бу ерда бир тенглама мавжуд бўлиб унга диққат билан эътибор берилиши керак. Яъни барча гурухлар ва фирқалар ғайри шаръий  ва хуник ишларни қилишдан эхтиёт бўлишлари керак, чунки мана бу хуник ишлар уларни нобуд бўлишларига сабаб бўлади ва аллох таоло хам уларни хуник ишларини хақиқатига мубтало қилади.

Ахли қибланинг тиши ва тирноғигача қуролланган бир неча миллионлик душманни рўбарўсидаги бўхронли мана бундай вазиятда турган пайтида, осмоний шариатларни ўртасидаги хар қандай мазхабий жанглар ислом муборазаси йўлидаги очиқ хато ва ошкор адашиш хисобланади. Ахли қиблани ўртасидаги хар қандай жанг хам дахшатли адашиш ва мусулмонларни энергияси бекорга кетказиш, хамда муштарак душманга хизмат қилиш ва душманни режалари бўйича бир йўлда харакат қилиш ва шайтон хутувотларини, яхудларнинг ва секуляристларнинг, муртадларнинг яъни бизларнинг бирлашган биринчи даражали душманларимизни  макрга ва хийлага тўла сенарийсини  ижро қилиш хисобланади. Бу аллохни динига ва аллохни бандаларига, ўзимизга нисбатан ошкор зулм бўлади, сосонийларни лашкари ислом лашкарини қаршисида қўлга киритган ёки охирги аббосийларни подшохи муғул секуяристларини қаршисида қўлга киритган натижадан бошқа нарсани кутмасак хам бўлаверади. Аллохнинг бандалари хақидаги  собит суннатларини ва хақиқатларини баён қилиш, уларни хаспўшлаб ёпишдан кўра яхшироқдур. Агар мана буларни пинхон қилсангиз ва яна қайтадан бу хатоларни,гунохларни такрорласангиз, у вақтда худованд хам гунохларингиз сабабли мусибатларга дучор қилса, мана  бу уят,шармандагарчилик саналади.

Хозирги пайтда ислом ўзини ғариблик даврини бошидан ўтказяпти, мусулмонлар яшайдиган диёрларни аксари исломий хукумат ё хукумат қудрати  ва улил амр шўроси, уни вохид ижмоъсига ўхшаш неъматлардан махрум бўлишган, жуда кўп диёрлар ташқи босқинчи секуляр кофирлар ёки уларга ёлланган кишилар томонидан ишғол қилинган, мусулмонлар эса пароканда холда жиход ва мубораза қилиш билан машғул бўлишяпти ва ўзларининг худди шу биринчи даражали душманлари томонидан турли-туман зулмларга, қирғинларга, оворагарчиликларга, вайронгарчиликларга дучор бўлишяпти,  баъзи шахслар ва гурухлар қайси ношаръий  далилларга кўра  насроний кофирлари ё шибхи ахли китоб ё исломий мазхаблар ё хатто ахли бидъат гурухлари  билан жанг қилишга ўзларини  қонеъ қилишган?

Хозирга келиб эса бутун жахон секуляристлар диктаторлиги ўзининг махаллий секуляр муртадларини химояси остида, хатто бизларнинг дастурхонларимизгача  хам кириб келишган, жуда кўп хонадонларни  шундай аъзолари борки, улар секуляризм динига тарафдорликларини,химояларини, ўзларини валоъ ва дўстликларини рўбарўйимизда туриб хурмат билан тилга олишади, улар ўзларининг миллатидаги исломий  маданиятни, ишончларни бутун жахон секуляр кофирларни ва махаллий муртадларни оёғи остига тўшаб беришган ва секуляризм диктаторлиги мени,сизни ва бизларни аёлларимизни, болаларимизни,хонадонимизни, миллатимизни устида ижро бўлиши учун кўзларини олайтиришади, мана бу холатда бу умматдаги  фирқайи ножияни ва салафи солихни  қайси тафсири, аввало ўзингга яқин бўлган ва барча осмоний шариатларни, барча исломий фирқаларни ва мазхабларни биринчи даражали душмани хисобланган ва тўғридан – тўғри бутун жахон секуляр кофирлари томонидан химоя ва хидоят қилинадиган душманни ўз холига ташлаб қўйиб, буни қаршисида эса жумлаларнинг ўткир учини ва аслахани учини насронийларга, мажусийларга, собеинларга ё исломдаги  ахли бидъатга  ва адашган фирқаларга ё ўзинг билан бир йўлда кетаётганларга қаратгансан?

(давоми бор……..)

---

[1] محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاريخ طبری)، ترجمه ابو القاسم پاينده‏، انتشارات اساطير، تهران‏ ۱۳۷۵، ج‏ 5، ص 1677 / ابن‌ اثير جزرى‏، الكامل في التاريخ، ناشر: دار الصادر، بيروت‏ 1965، ج ‏2، ص 459-460 ؛ ابن اثير جزرى، تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ترجمه: عباس خليلى و ابو القاسم حالت‏، ناشر: مؤسسه مطبوعات علمى،‏ تهران‏ 1371، ج ‏8، ص 229-228/ تاريخ ابن خلدون، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، تهران 1363، ج ،1 ص 512 ؛ ديوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، الناشر: دار الفكر، بيروت 1988، ج 2، ص

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی / بِیشِینچِی دَرس:

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

شیخ ابو حمزه هورامی نینگ ااودیا تسمه سیدن یازیب آلینگن

(20- قیسم)

رُوستَم فَرَخزادنِی لَشکَرِی یوُلِیدَه دَوام اِیتَه دِی وَ قادِیسِیَه گه یَقِین مِنطَقَه گه یِیتِیب کِیلِیشَه دِی، بُو یِیرلَر اِیراننِی مِنطَقَه سِی بوُلگن اِیدِی، اوُلَر فَساد وَ تَلانچِیلِیکنِی باشلَه شَه دِی. آدَملَرنِی مال – دُنیاسِینِی، فَرزَندلَرِینِی تارتِیب آلِیشَه دِی. عَیاللَرنِی عِفَّتِینِی یَکسان قِیلِیشَه دِی، شَراب اِیچِیشنِی باشلَه شِیب بَقِیر- چَقِیر قِیلِیشَه دِی. بُو مِنطَقَه دَگِی اِیرانلِیکلَر یِیغلَب اِلتِماس قِیلِیش رُوستَمنِی حُضوُرِیگه کِیلِیشَه دِی وَ اوُنگه شِکایَت قِیلِیشَه دِی. رُوستَم فَرَخزاد لَشکَرنِی آرَه سِیگه کِیلِیب اوُلَرگه اَیتَه دِیکِی: ” اِی فارس آدَملَرِی! اَلله گه قَسَمکِی اوُشَه عَرَب اَسِیرِی راست اَیتگن اِیکَن! بِیزلَرنِی نابوُد بوُلِیشِیمِیزگه حوُنِیک اِیشلَرِیمِیز سَبَب بوُلَه دِی. اَلله گه قَسَمکِی، عَرَبلَر مَنَه بُو آدَملَرگه نِسبَتاً جَنگ حالَتِیدَه بوُلِیشِیگه قَرَمَسدَن، اوُلَرنِی بَرابَرِیدَه  بِیزلَرگه قَرَه گندَه یَحشِیراق رَفتار قِیِلیشیَپتِی. اوُلَرنِینگ سِیرَتِی سِیزلَرنِینگ اِیشلَرِینگِیزدَن کوُرَه یَحشِیراق.” حَه مَجُوسلَرنِینگ لَشکَرِی مُسُلمانلَر بِیلَن جَنگ قِیلِیشدَن آلدِین اِیرانلِیک آدَملَرگه هَم رَحم قِیلمَیدِی وَ آدَملَرنِی ماللَرِینِی، ناموُسلَرِینِی یِیر بِیلَن بِیتتَه قِیلِیب تَشلَیدِی، مَنَه بوُ اِیشلَر هِیلمَه – هِیل تَرِیخِی مَتنلَردَه یازِیب قالدِیرِیلگن. ^[1]

اَنَه اوُشَه مُجاهِد اَسِیر رَحِمَهُ الله راست اَیتگن اِیدِی: مَجُوس ساسانِیلَرِینِینگ حوُنِیک اِیشلَرِی اوُلَرنِی نابوُد بُولِیشلَرِیگه سَبَب بوُلدِی، اَلله هَم اوُلَرنِینگ حوُنِیک اِیشلَرِینِی حَقِیقَه تِیگه دوُچار قِیلدِی.

اِیندِی باشقَه بِیر صَحنَه گه اِعتِبار بِیرِینگلَر، چوُنکِی بُو یِیردَه مُسُلمانلَرنِینگ حوُنِیک اِیشلَرِی قَندَی قِیلِیب اوُلَرنِی نابوُد بوُلِیشلَرِیگه سَبَب بوُلگه نِینِی توُشوُنِیب آلَه سِیزلَر: عَبّاسِیلَرنِینگ آخِیرگِی پادشاهِی مُغوُل  هَلاکوُخاننِی قوُلِیگه توُشگن پَیتِیدَه، هَلاکوُخان عَبّاسِی خَلِیفَه نِی باشِیگه فَریاد اوُرِیب اَیتَه دِیکِی: قَصرنِینگ هَر بِیر خانَه سِیدَه اوُنتَه لَب نازِیک بَدَنلِی کَنِیزلَر اوُتِیرِیبدِی.  سِین نِیچتَه حاطِیننِی اِیختِیار قِیلَه آلَه سَن؟ آشخانَه نگدَه نِیچتَه ماهِر آشپَز طَعام پِیشِیرَه دِی؟ مَنَه بوُ بَلَند شِیفتلَردَن، مُستَحکَم دِیوارلَردَن، بَحمَل پَردَه لَردَن نِیمَه فایدَه بار؟ مِین هَلاکوُ مُغُوللَرنِی سَردارِی بوُلِیب توُرِیب لَشکَرِیم اِستِعمال قِیلگن طَعامدَن اِستِعمال قِیلَه مَن وَ عَسکَرِیم مِینگن آتگه مِینَه مَن وَ عَسکَرلَرِیمِیز یاتگن یِیردَه یا تَه مَن.

شوُندَه بِیر چال کِیشِی  اوُنِی جَوابِیگه اَیتَه دِیکِی: اَگر شوُندَی بوُلمَه گندَه، سِین بوُگوُن آسانلِیک بِیلَن مُسُلمانلَرنِی خِلافَه تِینِی قوُلگه کِیرِیتَه آلمَه گن بوُلَردِینگ وَ اوُنِی راحَت فَتح قِیلَه آلمَسدِینگ.

کوُردِینگلَرمِی؟ عَبّاسِیلَرنِی لَشکَرِی مَغلوُبِیَتگه اوُچرَه گن وَ نابوُد بوُلگن، مَغلوُب بوُلگن سَبَبگه کوُرَه فارس لَشکَرِی هَم نابوُد بوُلِیب مَغلوُبِیَتگه اوُچرَه دِی. دِیمَک بُو یِیردَه بِیر تِینگلَه مَه مَوجُود بوُلِیب اوُنگه دِققَت بِیلَن اِعتِبار بِیرِیلِیشِی کِیرَک. یَعنِی بَرچَه گوُرُوهلَر وَ فِرقَه لَر غَیرِی شَرعِی وَ حُونِیک اِیشلَرنِی قِیلِیشدَن اِیختِیاط بوُلِیشلَرِی کِیرَک، چوُنکِی مَنَه بوُ حُونِیک اِیشلَر اوُلَرنِی نابوُد بوُلِیشلَرِیگه سَبَب بوُلَه دِی وَ اَلله تَعالَی هَم اوُلَرنِی حوُنِیک اِیشلَرِینِی حَقِیقَه تِیگه مُبتَلا قِیلَه دِی.

اَهلِی قِبلَه نِینگ تِیشِی وَ تِیرناغِیگچَه قوُراللَنگن بِیر نِیچَه مِللِیانلِیک دُشمَننِی رُوبَرُوسِیدَگِی بُوحرانلِی مَنَه بوُندَی وَضِیعیَتدَه توُرگن پَیتِیدَه، آسمانِی شَرِیعَتلَرنِی اوُرتَه سِیدَگِی هَر قَندَی مَذهَبِی جَنگلَر اِسلام مُبارَزَه سِی یوُلِیدَگِی آچِیق خَطا وَ آشکار اَدَشِیش حِسابلَه نَه دِی. اَهلِی قِبلَه نِی اوُرتَه سِیدَگِی هَر قَندَی جَنگ هَم دَحشَتلِی اَدَشِیش وَ مُسُلمانلَرنِی اِینِیرگِییَه سِینِی بِیکارگه کِیتکَه زِیش، هَمدَه مُشتَرَک دُشمَنگه حِذمَت قِیلِیش وَ دُشمَننِی رِیجَه لَرِی بوُیِیچَه بِیر یوُلدَه حَرَکَت قِیلِیش وَ شَیطان خُطُواتلَرِینِی، یَهُودلَرنِینگ وَ سِکوُلارِیستلَرنِینگ، مُرتَدلَرنِینگ یَعنِی بِیزلَرنِینگ بِیرلَشگن بِیرِینچِی دَرَجَه لِی دُشمَنلَرِیمِیزنِی مَکرگه وَ خِیلَه گه توُلَه سِینَه رِیسِینِی اِجرا قِیلِیش حِسابلَه نَه دِی. بُو اَلله نِی دِینِیگه وَ اَلله نِی بَندَه لَرِیگه، اوُزِیمِیزگه نِسبَتاً آشکار ظُلم بوُلَه دِی، ساسانِیلَرنِی لَشکَرِی اِسلام لَشکَرِینِی قَرشِیسِیدَه قوُلگه کِیرِیتگن یاکِی آخِیرگِی عَبّاسِیلَرنِی پادشاهِی مُغوُل سِکوُلارِیستلَرِینِی قَرشِیسِیدَه قوُلگه کِیرِیتگن نَتِیجَه دَن باشقَه  نَرسَه نِی کوُتمَه سَک هَم بوُلَه وِیرَه دِی. اَلله نِینگ بَندَه لَرِی حَقِیدَگِی ثابِت سُنَّتلَرِینِی وَ حَقِیقَتلَرِینِی بَیان قِیلِیش، اوُلَرنِی حَسپُوشلَب یاپِیشدَن کوُرَه یَحشِیراقدُور. اَگر مَنَه بوُلَرنِی پِینهان قِیلسَنگِیز وَ یَنَه قَیتَه دَن بوُ خَطالَرنِی،گوُناهلَرنِی تَکرارلَه سَنگِیز، اوُ وَقتدَه خُداوَند هَم گوُناهلَرِینگِیز سَبَبلِی مُصِیبَتلَرگه دوُچار قِیلسَه، مَنَه بوُ اوُیَت،شَرمَندَه گرچِیلِیک سَنَلَه دِی.

حاضِرگِی دَوردَه اِسلام اوُزِینِی غَرِیبلِیک دَورِینِی باشِیدَن اوُتکَزیَپتِی، مُسُلمانلَر یَشَیدِیگن دِیارلَرنِی اَکثَرِی اِسلامِی حُکوُمَت یا حُکوُمَت قُدرَتِی وَ اوُلِی الاَمر شوُراسِی، اوُنِی واحِد اِجماعسِیگه اوُحشَش نِعمَتلَردَن مَحرُوم بوُلِیشگن، جوُدَه کوُپ دِیارلَر تَشقِی باسقِینچِی سِکوُلار کافِرلَر یاکِی اوُلَرگه یاللَنگن کِیشِیلَر تامانِیدَن اِیشغال قِیلِینگن، مُسُلمانلَر اِیسَه پَراکَندَه حالدَه جِهاد وَ مُبارَزَه قِیلِیش بِیلَن مَشغُول بوُلِیشیَپتِی وَ اوُزلَرِینِینگ حوُددِی شُو بِیرِینچِی دَرَجَه لِی دُشمَنلَرِی تامانِیدَن توُرلِی- توُمَن ظُلملَرگه، قِیرغِینلَرگه، آوارَه گرچِیلِیکلَرگه، وَیرانگرچِیلِیکلَرگه دوُچار بوُلِیشیَپتِی، بَعضِی شَخصلَر وَ گوُرُوهلَر قَیسِی ناشَرعِی دَلِیللَرگه کوُرَه نَصرانِی کافِرلَرِی یا شِبهِ اَهلِی کِتاب یا اِسلامِی مَذهَبلَر یا حَتَّی اَهلِی بِدعَت گوُرُوهلَرِی بِیلَن جَنگ قِیلِیشگه اوُزلَرِینِی قانِع قِیلِیشگن؟

 حاضِرگه کِیلِیب اِیسَه بوُتوُن جَهان سِکوُلارِیستلَر دِکتَه تارلِیگِی اوُزِینِینگ مَحَلِّی سِکوُلار مُرتَدلَرِینِی حِمایَه سِی آستِیدَه، حَتَّی بِیزلَرنِینگ دَستوُرخانلَرِیمِیزگه چَه هَم کِیرِیب کِیلِیشگن، جوُدَه کوُپ خانَدانلَرنِی شوُندَی اَعضالَرِی بارکِی، اوُلَر سِکوُلارِیزم دِینِیگه طَرَفدارلِیکلَرِینِی، حِمایَه لَرِینِی، اوُزلَرِینِی وَلاء وَ دوُستلِیکلَرِینِی رُوبَرُویِیمِیزدَه توُرِیب حوُرمَت بِیلَن تِیلگه آلِیشَه دِی، اوُلَر اوُزلَرِینِینگ مِللَتِیدَگِی اِسلامِی مَدَنِیَتنِی، اِیشانچلَرنِی بوُتوُن جَهان سِکوُلار کافِرلَرنِی وَ مَحَلِّی مُرتَدلَرنِی آیاغِی آستِیگه توُشَب بِیرِیشگن وَ سِکوُلارِیزم دِیکتَه تارلِیگِی مِینِی، سِیزنِی وَ بِیزلَرنِی عَیاللَرِیمِیزنِی، بالَه لَرِیمِیزنِی، خانَدانِیمِیزنِی،مِللَتِیمِیزنِی اوُستِیدَه اِجرا بوُلِیشِی اوُچُون کوُزلَرِینِی آلَیتِیرِیشَه دِی، مَنَه بوُ حالَتدَه بوُ اوُمَّتدَگِی فِرقَه یِی ناجِیَه نِی وَ سَلَفِی صالِحنِی قَیسِی تَفسِیرِی، اَوَّلا اوُزِینگگه یَقِین بوُلگن وَ بَرچَه آسمانِی شَرِیعَتلَرنِی، بَرچَه اِسلامِی فِرقَه لَرنِی وَ مَذهَبلَرنِی بِیرِینچِی دَرَجَه لِی دُشمَنِی حِسابلَنگن وَ توُغرِیدَن- توُغرِی بوُتوُن جَهان سِکوُلار کافِرلَرِی تامانِیدَن حِمایَه وَ هِدایَت قِیلِینَه دِیگن دُشمَننِی اوُز حالِیگه تَشلَب قوُیِیب، بوُنِی قَرشِیسِیدَه اِیسَه جُملَه لَرنِینگ اوُتکِیر اوُچِینِی وَ اَسلَحَه نِی اوُچِینِی نَصرانِیلَرگه، مَجُوسِیلَرگه، صابِیئِنلَرگه  یا اِسلامدَگِی اَهلِی بِدعَتگه وَ اَدَشگن فِرقَه لَرگه یا اوُزِینگ بِیلَن بِیر یوُلدَه کِیتَه یاتگنلَرگه قَرَتگنسَن؟

(دوامی بار……)

---

[1] محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاريخ طبری)، ترجمه ابو القاسم پاينده‏، انتشارات اساطير، تهران‏ ۱۳۷۵، ج‏ 5، ص 1677 / ابن‌ اثير جزرى‏، الكامل في التاريخ، ناشر: دار الصادر، بيروت‏ 1965، ج ‏2، ص 459-460 ؛ ابن اثير جزرى، تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ترجمه: عباس خليلى و ابو القاسم حالت‏، ناشر: مؤسسه مطبوعات علمى،‏ تهران‏ 1371، ج ‏8، ص 229-228/ تاريخ ابن خلدون، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، تهران 1363، ج ،1 ص 512 ؛ ديوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، الناشر: دار الفكر، بيروت 1988، ج 2، ص

درس پنجم مقدماتی / دشمن شناسی شرعی(5) درجه بندی شرعی دشمنان

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(20 – قسمت)

سپاهيان رستم فرخزاد به مسیرشان ادامه دادند و زمانی که به منطقه ای نزدیک قادسیه رسیدند که جزو خاک ایران بود دست به فساد و چپاول زدند. اموال و فرزندان مردم را ازآنها گرفتند. عفت زنان را تباه كردند، شروع کردند به شراب نوشیدن و عربده کشیدن. مردم  که خودشان تبعه ایران هم بودند با گریه و زاری پیش رستم آمدند و شکایت کردند. رستم فرخزاد ميان سپاه آمد و گفت: «اى مردم پارس! به خدا سوگند آن اسير عرب راست می‌گفت! آنچه باعث تباهى ما شده كارهاى زشت ماست. به خدا سوگند، اعراب با اينكه با اين مردم در حال جنگ هستند، رفتار بهترى با آنان دارند. سيره‌ی آنها بهتر از كردار شماست» بله ارتش مجوس قبل از جنگ با مسلمین، به مردم ایران هم رحم نکرد و اموال و نوامیس مردم را مورد تعرض و هتاکی قرار داد، و این امری است که در متون تاریخی مختلف ثبت شده است[1]

آن مجاهد اسیر رحمه الله راست گفت: كارهاى زشت ساسانیان مجوس باعث تباهى آنها شد و الله هم آنها را به حقیقت کارهای زشتشان مبتلا کرد.

حالا به صحنه ی دیگری توجه کنید که چه طوری کارهای زشت مسلمین هم باعث تباهیشان می شود: زمانی که آخرین شاه عباسی به دست هلاکوخان مغول می افتد هلاکوخان بر سر خلیفه عباسی فریاد می زند:” در هر اتاق از این قصر، ده کنیزک نازک بدن خزیده‌اند. مگر تو چند زن می‌توانی اختیار کنی؟ در آشپزخانه ات چند آشپز ماهر طعام می‌پزند؟ از این سقف‌های بلند و دیوارهای محکم و سراپرده‌های مخملین چه حاصل؟ من، هلاکو، سردار مغول از همان غذایی می‌خورم که سپاهیانم می‌خورند و بر همان اسب می‌نشینم که سربازانم می‌نشینند و بر همان زمین می‌خوابم که سربازانم می‌خوابند.

پیرمردی درجوابش می گوید: اگر این نبود، تو امروز به سادگی بر دارالخلافه مسلمین دست پیدا نمی کردی و آن را به راحتی فتح نمی کردی.  

دیدید؟ آنجا سپاه پارس به همان دلایلی فرو ریخت و شکست خورد که سپاه عباسی فروریخت و شکست خورد. پس یک معادله ای در کار است که باید به آن دقت کرد. تمام گروهها و فرق باید مواظب باشند که کارهای غیر شرعی و زشتی انجام ندهند که این کارها باعث تباهیشان می شود و الله تعالی هم آنها را به حقیقت کارهای زشتشان مبتلا کند.

در اين موقعيت كه اهل قبله در چنين وضعيت بحراني نسبت به دشمنان تا دندان مسلح چند صد ميليون نفري قرار گرفته‌اند، هر گونه جنگ مذهبي ميان شریعتهای آسمانی خطايي فاحش و انحرافي آشكار در مسير مبارزاتي اسلام محسوب می شود، و هرگونه جنگ مذهبي ميان اهل قبله هم انحرافي وحشتناك، و هدر دادن انرژي مسلمین، و خدمت به دشمن مشترك، و هم مسير شدن با نقشه‌هاي دشمنان و اجرا کردن خُطُوَاتِ الشَّیْطَان و سناریوهای پر از مکر و فریب یهود و سکولاریستها و مرتدین، دشمنان متحد شماره یک ما محسوب می شود، و ظلم آشکاری است به دین الله و بندگان الله و خودمان، و نباید منتظر چیزی غیر از نتیجه ای که سپاه ساسانی در برابر سپاه اسلام به آن رسید و آنچه آخرین شاه عباسی در برابر سکولارهای مغول به آن رسید باشیم.  بیان این حقایق و سنتهای ثابت الله در مورد بنده هایش بهتر از لاپوشانی آن است . ننگ این است که این ها را کتمان بکنید و بعد دوباره این اشتباهات و این گناهان را تکرار کنی وخداوند به خاطر همین گناهان دچار مصیبتت کند.

الان که اسلام در دوران غربت خودش به سر می برد و اکثریت قاطع سرزمینهای مسلمان نشین از نعمت حکومت اسلامی و قدرت حکومتی و شورای اولی الامر و اجماع واحدی محروم شده اند، و سرزمینهایشان از طرف کفار سکولار خارجی و دست نشانده های اینها اشغال شده است، و مسلمین به جهاد و مبارزات پراکنده ای مشغول هستند و انواع ظلمها و کشتارها و آوارگیها و ویرانیها را از طرف همین دشمنان شماره یک خودشان متحمل می شوند، افراد و گروهها با چه استدلال غیر شرعی  خودشان را قانع کرده اند که به جنگ با کفار نصرانی و شبهه اهل کتاب ويا مذاهب اسلامي و حتی گروههای اهل بدعت آنها بروند؟

الان كه ديكتاتوري سكولاریستي جهاني به حمايت از مرتدين سكولار محلي‌اش حتي  تا سر سفره‌هاي غذاي ما نفوذ كرده‌اند، و در بسياري از خانواده‌ها افرادي هستند كه به هواداري و حتي به طرف داري و پشتيباني از دین سکولاریسم  ولاء و دوستي خودشان را نا محترمانه روبه روي ما اعلام می کنند، و تمام فرهنگ و باورهاي تنومند اسلامی ملت خودشان را زير پاي سكولارهاي کافر جهانی و مرتد محلی پهن کرده اند، و برای اجرايي شدن ديكتاتوري سكولاريسم بر من و شما و زن و بچه و خانواده و ملت ما سنيه چاك كرده اند و چشم قرمز مي‌كنند، در اين صورت كدام تفسير فرقه‌ي ناجيه و سلف صالح اين امت است كه به تو اجازه مي‌دهد كه اولا دشمن نزديك به خودت را که دشمن شماره یک تمام شریعتهای آسمانی و دشمن شماره یک تمام فرق و مذاهب اسلامی است و مستقیما از طرف کفار سکولار جهانی حمایت و هدایت می شوند را رها  کنید، و در برابرآن، نوك تيز جملات و اسلحه ات را به سوي نصرانیها يا مجوس و صابئی ها یا اهل بدعت و فرق انحرافي داخل اسلام  یا هم مسیرانت هدف بگیرید؟ (ادامه دارد……)

---

[1] محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاريخ طبری)، ترجمه ابو القاسم پاينده‏، انتشارات اساطير، تهران‏ ۱۳۷۵، ج‏ 5، ص 1677 / ابن‌ اثير جزرى‏، الكامل في التاريخ، ناشر: دار الصادر، بيروت‏ 1965، ج ‏2، ص 459-460 ؛ ابن اثير جزرى، تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ترجمه: عباس خليلى و ابو القاسم حالت‏، ناشر: مؤسسه مطبوعات علمى،‏ تهران‏ 1371، ج ‏8، ص 229-228/ تاريخ ابن خلدون، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، تهران 1363، ج ،1 ص 512 ؛ ديوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، الناشر: دار الفكر، بيروت 1988، ج 2، ص

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(2-қисмат)

Барои хамин дар дарси дувум ва севум ба шинохти жохилият ва тоғут ишора кардем ва дарси чохорумимонро хам ба маърифий ислом ва муслимин ихтисос додем ва вориди дарси панжумимон дар мовриди душманшиносий шудем, дар ин дарс пас аз анализи жомеъайи куффор ба маърифийи мушрикин ё ба забони имрузин секуляристхо ва ахкоми куллийи марбут ва ба онхо ва хамчунин ба маърифий куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва ахкоми куллий марбут ба онхо пардохтем. Инхо куффори ошкори хастандки қобили ташхис хастанд дар идома ба маърифий душманони хатарнок дигари ишора кардемки инхо ошкор нестанд балки пинхон хастанд ва дар муслимин худишонро махфий карданд ва тахти номи дин ва ислом иддаи зиёдийро хам ба худишон олуда кардандки ба онон мегуянд мунофиқин ё ба забони имрузин секулярзадахо ; дар такмили хамин дарси душманшиносий шаръиймон хам бахси муртаддин ва дар нихоят ба даражабанди шаръий ин душманони ошкор ва пинхон пардохтем. Имруз ва дар идомаи дарсхои муқаддамотимон, мерасем ба дарси шишумимонки ба “ вахдати огохона, хадафманд ва харакатий” мепардоземки пас аз панж дарси гузашта ба нахви ба “ чи бояд кард?” и мо посух медихад.

Барои хар мусалмони огохи возих ва ровшан астки жохилият ва тоғутхо ва тамоми куффори ошкор ва пинхон мумкин аст дар масоили моддий ва манофеъи дунёвий бо екдигар носозгорихо ва ихтилофоти дошта бошанд, аммо харгиз дар баробари мўъминин ва махрумин хамдигарро танхо намегузоранд ва дар саркуби мужриёни қонуни шариати аллох басурати аланий ва ғейри аланий бо екдигар хампеймон ва муттахид мешаванд ва харгиз екдигарро дар замоники бояд махкум кунанд махкум намекунад. Ин барои хар инсони дар хамин еки ду соли гузаштаки вақойеъи муслимини Бирма ва Африқои марказий ва Сурия ва Ироқ ва Сумолий ва Яман ва Алжазоир ва Либий  ва Миср ва Ғазза ва Чечен ва Туркистони шарқий ва Ўзбакистон ва Тожикистон ва ғейрихро мушохада карда бошад возих ва ровшан аст.

Бале, кулли ( тамоми) куффори пинхон ва ошкори қонуни шариати аллох дар чанин мовқеъиятхои куллий ( тамоми) ихтилофотишонро дур меандозанд ва бо хам муттахид мешаванд. Бо ин душманони муттахид ва қудратманд танхо бо вахдат ва қудрат астки мешавад бо онхо муқобила кард. Куффори муттахид ва жохилияти муттахид барои тахкими қонуни куфрий дини секуляризм ва чаповули сарзаминхои муслимин ва инхидоми ахлоқ ва фарханги исломий муслимин бо анвоъи тўвтиъахо ба жанги бо муслимин омаданд ва муслимин хам бояд муттахид ва бо қудрати жамъий барои тахкими қонуни шариати аллох ва баргардондани хақхоики аллох ба онхо дода аст бо жохилияти муттахид ба рахбари дини секуляризм жиход ва мубораза кунанд.

Баъди аз иймон ба аллох ончи ба ин жиход ва фаолиятхои огохонайи мо маъни медихад, дақиқан хамин ижоди ек вахдати фарогир дар шўро ва хадафи вохиди астки дар миқёси кулли жавомеъи муслимин, дар сахнайи жидол бар сари таъйини таклифи қудрати хукумати дар жомеъайи муслимин қад алам карда аст. Шўройи фарогир ва мунсажимики хар мусалмони шариатгаро, ва хар инсони мудофеъи озодий, рифох ва амният, битавонад ба он мулхақ бишавад, ва мутмаъин бошадки аз тариқи он метавонад амалан ва воқеан бар жомеъайи худиш, мухити пейромуни худиш ва бар сарневишти инсонхойи маъосири худиш таъсир бигузорад.

Агар ек чизи бихохад жўвхари муштараки марохили мухталифи жиход ва мубораза ва фаолияти моро дар ин чанд дахаи гузашта баён кунад, талош барои шикл додан ба ек вахдат ва жараёни бунёдий шариатгаройи огохона, хадафманд ва харакатий тобеъ шўро астки қасд дорад на дар хошия жомеъайи муслимин, балки дар маркази жомеъайи муслимин, дар матни жанги қудрат, муслимин ва соири озодихохони ғейри мусалмонро ба майдон бикашонад ва ин шўрои вохид бо ташкили  уммати вохид ва бо ижмоъйи вохиди намояндагишон бикунад.

Пас аз омузиши иймон астки амали ба ахком матрах мешавад ва бо ташкили уммати астки аз ин

 « خَیْرَ أُمَّةٍ» – كُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ–

Хоста мешавад хамчунонки росулуллох барои он шохид ва намуна ва улгуйи айнийи буда инхо хам намунаи айний ва шохиди бошанд барои дигарон.

«وَكَذٰلِكَ جَعَلناكُم أُمَّةً وَسَطًا لِتَكونوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ وَيَكونَ الرَّسولُ عَلَيكُم شَهيدًا» (بقره/143)

Ин шохид шудан ва намунаи айний шудан бо муталаъайи сирф ва огохи бидуни амал намешавад.

Баъди аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам танхо аз коноли шўро астки мешавад умматро ташкил дод ва танхо ва танхо ин уммати вохиди астки метавонад бо ижмоъи вохид ва жамоати вохид тамоми ваъдахои аллох мисли аз бейн бурдани гурснаги ва таъмини амният

« أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآَمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» (قریش/3-4)

Ва соири ваъдахои дунёвий аллохро тахаққуқ бибахша  ва илова бар ин барои дигар инсонхо улгу ва шохид ва намунаи айний бошанд. Афроди зиёдий хастандки куллиёти инро медонанд аммо рохкори харакати дар ин масирро балад нестанд, иддайи хам хастандки ба далоили зимни огохи дар ин масир харакат намекунанд ва дар он қадам намегузоранд ва амалишон фойдайи барои онхо надорад.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(1-қисмат)

Бисмиллах валхамдулиллах.

“ барости хамд ва сипос танхо лойиқи худо аст уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем, ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадихойи аъмолимон , хар касики худо уро хидоят кунад хеч каси наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худованд уро гумрох кунад хеч каси наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи бажуз аллох нестки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фиристодайи у аст”.

“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.

“ эй инсонхо аз ( хашми) парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон халқ кард ва ( сипас) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафари мардон ва занони фаровони мунташир сохт. Ва аз ( хашми) худойи бипархезидки хамдигарро ба у сўганд медихид, ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро қатъ кунид бегумон худованд муроқиби шумо аст”.

“эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид. Дар натижа худо ( тўвфиқи хейритон медихад ва ) аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшад. Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбурдори кунад, қатъан ба пирузи ва комёби бузурги даст меёбад”.

“ Аммо баъад: росттарин сухан китоби худо, ва бехтарин равиш, равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур нововари дар дин аст, ва хар тоза пейдо шудаи дар дин, бидъат; ва хар бидъати гумрохи ва хар гумрохи дар оташ аст”.

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.

Дар дарси аввалимон дар мовриди дин ишора кардемки дин мисли жисми инсон аст ва аз чохор узв ташкил шуда аст ва кандан, жудо кардан ё буридани хар узви боиси ноқис шудан ва хатто марги дин мешавадки ба мафохими чохоргонаи дин ишора кардемки аз1- хокимият ва сулатаи бартар, 2- қавонин ва ахком, 3- итоат кардан аз ин қавонин ва хокимият, 4- подош додан ва мужозот кардан бар асоси ин қавонин ва ахком тавассути сул таи бартар сохта шуда аст ва ин чохор мафхум мухтавои динро ташкил медиханд.

Боз арз кардем тибқи оёти чун:

: لَکُمْ دينُکُمْ وَ لِيَ دينِ (کافرون/6)

Дин хам метавонад аз тарафи аллох бошад ва хам инсон худиш онро тўлид кунад. Чун инсон хам метавонад қонун ва барнома тўлид кунад ва метавонад тибқи хамин қавонин хукумат ташкил бидихад, баъад метавонад тибқи ин қавонин ва аз тариқи ин хукумат касонироки аз у табъият мекунандро подош бидихад ва онхоироки намекунандро мужозот кунад. Инсон интури ба худиш ижоза медихадки дар ин кор ба истелох адойи аллох таолоро дар биёварад ва худишро жойи аллох бигузорад ё дар кинори аллох. Аммо аллох таоло мегуяд:

إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ(آل عمران۱۹)

Бегумон дин дар пешгохи худо ислом аст.

Боз арз кардем тибқи оёти чун:

: لَکُمْ دينُکُمْ وَ لِيَ دينِ (کافرون/6)

Дин хам метавонад аз тарафи аллох бошад ва хам инсон худиш онро тўлид кунад. Чун инсон хам метавонад қонун ва барнома тўлид кунад ва метавонад тибқи хамин қавонин хукумат ташкил бидихад,баъад метавонад тибқи ин қавонин ва аз тариқи ин хукумат касонироки аз у табъият мекунандро подош бидихад ва онхоироки намекунандро мужозот кунад. Инсон интури ба худиш ижоза медихадки дар ин кор ба истелох адойи аллох таолоро дар биёварад ва худишро жойи аллох бигузорад ва дар кунори аллох. Аммо аллох таоло мегуяд:

إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ(آل عمران/۱۹)

Бегумон дин дар пешгохи худо ислом аст.

وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ (آل عمران/۸۵ (

Ва касики ғойри аз ислом, дини баргузинад, аз у пазирофта намешавад, ва у дар охират аз замраи зиёнкорон хохад буд.

Аммо динро холис ва махсус аллох кардан

«أَلا لِلَّهِ الدِّينُ الْخالِصُ»

хам ба хамин содаги нест, аз шайтон гирифта то нафси олуда шудаи муслимин то хамин куффори ошкор ва пинхон саъй мекунанд ин холис кардани дин барои аллохро олуда ва нохолис кунанд ва хатто дастаи аз ин куффори ошкор ба номи мушрикин ё ба забони имрузин секуляристхо ба сурати хамиша ва мудовим бо муслимин жанги мусаллахона мекунандки замоники муслимин даст аз он чохор мафхум ва мухтавойи дин бардоранд ва бо зури аслаха мехоханд бо холи кардани мухтавойи дин аз он чохор мафхум муслиминро муртад кунанд.

وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ (بقره/217)

Барои инки динимонро холис ва махсус барои аллох нигах дорем ва амалан бигуем

قُلْ إِنَّ صَلاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ * لا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ(أنعام/ 162، 163) 

Ниёз ба тахияи муқаддамот ва огохихои доштемки мухтавойи дарсхои сода ва муқаддамотимонро то алъон ташкил дода аст.

(идома дорад……..)

Муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш

Шайх Абу Хамза хўромийнинг аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(19- қисм)

Табарий хижрий 15 йилда Умар ибни Хаттобнинг насронийлар билан тузган сулхномасини матнида келтиришича, унда айтиладики: бисмиллахир рохманир рохим. Бу ахднома асосида худони бандаси Умар ибни Хаттоб ийлиё ахлига молий ва жоний  омонлик беради,шунингдек уларни ибодатгохлари, салиблари ва бошқа миллатлари омонда бўлади, улар ўзларини динлари сабабли озор-азият қилинишмайди.”

Диққат билан эътибор беринглар дўстлар: бу ерда хокимни исмидан олдин айтиладиган оғир иборалар мавжуд эмас, фақатгина худони бандаси Умар ибни Хаттоб деб, дарров кетидан молий ва жоний омонликлар, унга қўшимча насронийларни ибодий маконларини,салибларини хифз қилиш замонати зикр қилинади, бўлиб хам шубхасиз ислом назари бўйича насронийлар сақлаб келган  мана бу салиб бут хисобланади, хамда бундан сўнг  уларнинг динлари сабабли озорланмасликлари зикр қилинади. Мана булар агарчи ибодатгох бўлса хам ёки бўлмаса хам, хатто жанг пайтида хам бу маконлар хифз қилиниши керак, мушрикларни бутхоналарига акси ўлароқ мана бу маконларни хифз қилишлик қуролли жангни ва мусулмонларни жиходини мақсади хисобланади, бунга масжидларни хифз қилишдан олдинроқ  дастур берилган.

Яъни хар қандай макон олдин осмоний шариатларга тегишли бўлган, кейинроқ кофирлар уларга эгалик қилгач, у ерларда куфрни таблиғ қилингани сабабли бу маконлар бузилмаслиги керак, балки исломий равиш бўйича яна янгидан аста-секинлик билан  у ерларга  тавхидни қайтарилади.  Аллохни уйларини бузишга хеч кимни хаққи йўқ, хатто агар бу уйлар кофирлар томонидан босиб олинган ва бошқа нарсаларга айлантирилган бўлса хам.  

Улар каъбани бутга тўлдириб бутпарастликни,жохилиятни, тоғут парастликни, насрониятни,яхудиятни  таблиғ қиладиган марказга айлантиришган эди, бошқалар хам аллохга ибодат қилинадиган уйларни куфрга таблиғ қилинадиган жойларга айлантириб олишган эди, муғуллар ва андалусни фотихлари хам масжидларни отхоналарга айлантиришди, отатуркка ўхшаган секуляристлар эса оёсуфиёга ўхшаб музейга айлантиришди, европадаги секуляристлар фахш,рақс марказларига, шаробхоналарга айлантиришди, уларни баъзиси мусулмонлар томонидан сотиб олиниб яна қайтадан масжидга ва аллохга  ибодат қилинадиган марказга айлантирилган.  

Хўп,энди мана бу мусулмонлар секуляр жорж бушнинг ошкор ёлғонига,макрига қулоқ солиш ва насрониятдан нафратланишлари сабабли нечта  хатога дучор бўлишди ва адолатдан қанчалик узоқлашишди? Ўзингиз бир санаб кўрингларчи. Сизни фикрингизча аллох таоло мана бу алданган кишиларга ғалаба ва нусрат берадими? Жанг хийладан иборат,

    « الْحَرْبُ خُدْعَةٌ»

Алданадиган бўлсанг,албатта мағлубиятга учрайсан. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мана бу қоидани баён қилганларми,демак бу аллохни суннатларидан биридур. Мусулмонлар ухудда алданишди ва оқибатда мағлубиятга учрашди, ахзоб жангидаги муттахид кофирлар хам алдангач мағлубиятга учрашди. Айтиб ўтганимиздек, бу бир аслаха, хар қандай киши мана бу аслахадан душманига қарши фойдаланиш хуқуқига эга ва уни душманига қарши ишлата олади.

Энди бутун жахон секуляр кофирлари яхуд ва муртадлар билан бирга, мусулмонларга қарши йўлга қўйилган жанг жараёнини мусулмонларнинг ўзи тарафидан нотўғри йўлларга буриб юбориш ва осмоний шариатларни хам машғул қилиш ёки исломий фирқаларни хам машғул қилиш ва ўзларини устиларидаги жанг босимини хам енгиллатиш  учун хар қандай канал, махсусан динфуруш ва хоин  уламолар, китобхона муфтилари ва жохил мусулмонлар канали орқали жанг йўлини ўзларига манфаъатли бўлган жойларга хидоят қилишга  харакат қилишади. Бу орада насроний насроний билан қурбон бўладими ёки насроний мусулмон билан қурбон бўладими ёки шиъалар,салафийлар, ханафийлар,шофеъийлар қурбон бўладими,бу уларга мухим эмас? Уларни хаммаси улар учун баробар. Секуляризм дини ва секуляристлар уларни хеч қайси бирини қонунларига иймон келтиришмайди ва уларни хаммасини қонунларига қарши жанг қилишади. Мана бу нарсаларни ахли қиблани баъзилари хали- хануз фахмлашга,дарк қилишга муваффақ бўлишгани йўқ, улар душманларининг макрга,алдовга тўла сенарийларини бепул ижрочиларига айланишган, улар аллохни бандаларини хаққига шунчалик зулм ва адолатсизлик қилишганки, бу зулм уларни нусратдан ва аллох таолони ёрдамидан ва аслий душманни устидан ғалаба қозонишдан  бошқа хар қандай нарсага яқинлаштирган. Мана бу нихоятда хатарли нарса, мусулмонлар албатта ўзларига келишлари керак.

Дарсимизни иккита тарихий тасвир билан давом эттиришга рухсат берасизлар, чунки буни ёрдамида мана бу золим,мезонсиз, мувозанатсиз, аксари жохил ва адолатдан узоқ  бўлган  биродарларнинг аллох томонидан берилган душманларни даражаларга ажратишни чалкаштириб ташлаган ва уни ўрнига инсонлар томонидан вужудга келтирилган  ясама,қалбаки даражаларга ажратишдан фойдаланган пайтларида ўзларини ва қўл остидагиларни бошига қандай балоларни олиб келишаётганини тушуниб оласизлар:

Сосонийларнинг мажусий хукуматидаги қўмондони  рустам фарахзод қодисияга етишидан олдин, уни хузурига бир мусулмон асирини олиб келишади ва унга айтишадики: “сизларни бу диёрларга келишингизга нима сабаб бўлди ва сизлар нима хохлайсизлар?”  Мусулмон асири жавоб бердики: “бизларни бу ерларга келишимиздан мақсадимиз, худовандни ваъдасини ижро қилиш, агар мусулмон бўлмасангизлар, биз сизларни ерларингизга эгалик қиламиз.”  Шунда рустам айтадики : ” агар мана бу орзуларингизга етишингиздан олдин ўлдирилсангизлар нима дейсизлар?”  Мусулмон асири айтдики: “бизлардан ўлдирилган хар бир кимса жаннатга киради, тирик қолган кишиларни устида эса аллох ўзини ваъдасини бажаради. Бизлар бу ваъдага ишонамиз.” Рустам айтдики: бизлар сизларни қўлингиз билан нобуд бўламиз. ( сизлардаги мана бу иймон сабабли). Мусулмон асири уни жавобига айтадики: сизларнинг хуник ишларингиз сизларни нобуд бўлишингизга сабаб бўлади. Худованд сизларни ўзингизнинг хуник ишларингизни хақиқатига дучор қилади.” Рустам мана бу сўзлашувдан нихоятда ғазабланади ва мусулмон асирни ўлдиришга буйруқ беради. Нахсабуху казалика валлоху хасбиях.(давоми бор………

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی / بِیشِینچِی دَرس:

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

شیخ ابو حمزه هورامی نینگ ااودیا تسمه سیدن یازیب آلینگن

(19- قیسم)

طَبَرِی هِجرِی 15 یِیلدَه عُمَر اِبنِ خَطّابنِینگ نَصرانِیلَر بِیلَن توُزگن صُلحنامَه سِینِی مَتنِیدَه کِیلتِیرِیشِیچَه، اوُندَه اَیتِیلَه دِیکِی: بِسمِ الله الرَحمَنِ الرَّحِیم. بُو عَهدنامَه اَساسِیدَه خُدانِی بَندَه سِی عُمَر اِبنِ خَطّاب اِیلِیا اَهلِیگه مالِی وَ جانِی آمانلِیک بِیرَه دِی، شوُنِینگدِیک اوُلَرنِی عِبادَتگاهلَرِی، صَلِیبلَرِی وَ باشقَه مِللَتلَرِی آماندَه بوُلَه دِی، اوُلَر اوُزلَرِینِی دِینلَرِی سَبَبلِی آزار- اَذِیَت قِیلِینِیشمَیدِی.”

دِققَت بِیلَن اِعتِبار بِیرِینگلَر دوُستلَر: بُو یِیردَه حاکِمنِی نامِیدَن آلدِین اَیتِیلَه دِیگن آغِیر عِبارَه لَر مَوجُود اِیمَس، فَقَطگِینَه خُدانِی بَندَه سِی عُمَر اِبنِ خَطّاب دِیب، دَرّاو کِیتِیدَن مالِی وَ جانِی آمانلِیکلَر، اوُنگه قوُشِیمچَه نَصرانِیلَرنِی عِبادِی مَکانلَرِینِی،صَلِیبلَرِینِی حِفظ قِیلِیش زَمانَتِی  ذِکر قِیلِینَه دِی، بُولِیب هَم شُبهَه سِیز اِسلام نَظَرِی بوُیِیچَه نَصرانِیلَر سَقلَب کِیلگن مَنَه بوُ صَلِیب بوُت حِسابلَه نَه دِی، هَمدَه بوُندَن سُونگ اوُلَرنِینگ دِینلَرِی سَبَبلِی آزارلَنمَسلِیکلَرِینِی ذِکر قِیلِینَه دِی.  مَنَه بوُلَر اَگرچِی عِبادَتگاه بوُلسَه هَم یاکِی بوُلمَسَه هَم، حَتَّی جَنگ پَیتِیدَه هَم بوُ مَکانلَر حِفظ قِیلِینِیشِی کِیرَک، مُشرِکلَرنِی بوُتخانَه لَرِینِی عَکسِی اوُلَه راق مَنَه بوُ مَکانلَرنِی حِفظ قِیلِیشلِیک قوُراللِی جَنگنِی وَ مُسُلمانلَرنِی جِهادِینِی مَقصَدِی حِسابلَه نَه دِی، بوُنگه مَسجِدلَرنِی حِفظ قِیلِیشدَن آلدِینراق دَستوُر بِیرِیلگن.

یَعنِی هَر قَندَی مَکان آلدِین آسمانِی شَرِیعَتلَرگه تِیگِیشلِی بوُلگن، کِییِینراق کافِرلَر اوُلَرگه اِیگه لِیک قِیلگچ، اوُ یِیرلَردَه کُفرنِی تَبلِیغ قِیلِینگه نِی سَبَبلِی بُو مَکانلَر بوُزِیلمَسلِیگِی کِیرَک، بَلکِی اِسلامِی رَوِیش بوُیِیچَه یَنَه یَنگِیدَن اَستَه – سِیکِینلِیک بِیلَن اوُ یِیرلَرگه تَوحِیدنِی قَیتَه رِیلَه دِی. اَلله نِی اوُیلَرِینِی بوُزِیشگه هِیچ کِیمنِی حَققِی یوُق، حَتَّی اَگر بوُ اوُیلَر کافِرلَر تامانِیدَن باسِیب آلِینگن وَ باشقَه نَرسَه لَرگه اَیلَنتِیرِیلگن بوُلسَه هَم.

اوَلَر کَعبَه نِی بوُتگه توُلدِیرِیب بوُتپَرَستلِیکنِی، جاهِلِیَتنِی، طاغوُت پَرَستلِیکنِی، نَصرانِیَتنِی، یَهُودِیَتنِی تَبلِیغ قِیلَه دِیگن مَرکَزگه اَیلَنتِیرِیشگن اِیدِی، باشقَه لَر هَم اَلله گه عِبادَت قِیلِینَه دِیگن اوُیلَرنِی کُفرگه تَبلِیغ قِیلِینَه دِیگن جایلَرگه اَیلَنتِیرِیب آلِیشگن اِیدِی، مُغوُللَر وَ اَندَلوُسنِی فاتِحلَرِی هَم مَسجِدلَرنِی آتخانَه لَرگه اَیلَنتِیرِیشدِی، آتَه توُرککَه اوُحشَه گن سِکوُلارِیستلَر اِیسَه آیا صُوفِیا گه اوُحشَب موُزِییگه اَیلَنتِیرِیشدِی، یِیوراپَه دَگی سِکوُلارِیستلَر فَحش، رَقص مَرکَزلَرِیگه، شَرابخانَه لَرگه اَیلَنتِیرِیشدِی، اوُلَرنِی بَعضِیسِی مُسُلمانلَر تامانِیدَن ساتِیب آلِینِیب یَنَه قَیتَه دَن مَسجِدگه وَ اَلله نِی عِبادَت قِیلِینَه دِیگن مَرکَزگه اَیلَنتِیرِیلگن.

حوُپ، اِیندِی مَنَه بُو مُسُلمانلَر سِکوُلار جارج بوُشنِی آشکار یالغانِیگه، مَکرِیگه قوُلاق سالِیش وَ نَصرانِیَتدَن نَفرَتلَه نِیشلَرِی سَبَبلِی نِیچتَه خَطاگه دوُچار بوُلِیشدِی وَ عَدالَتدَن قَنچَه لِیک اوُزاقلَه شِیشدِی؟ اوُزِینگِیز بِیر سَنَب کوُرِینگلَرچِی. سِیزنِی فِکرِینگِیزچَه اَلله تَعالَی مَنَه بُو اَلدَنگن کِیشِیلَرگه غَلَبَه وَ نُصرَت بِیرَه دِیمِی؟ جَنگ خِیلَه دَن عِبارَت،     « الْحَرْبُ خُدْعَةٌ»  اَلدَه نَه دِیگن بوُلسَنگ، اَلبَتَّه مَغلوُبِیَتگه اوُچرَیسَن. رَسُول الله صَلَّی الله عَلَیهِ وَسَلَّم مَنَه بوُ قائِدَه نِی بَیان قِیلگنلَرمِی، دِیمَک بوُ اَلله نِی سُنَّتلَرِیدَن بِیرِیدوُر. مُسُلمانلَر اُحُددَه اَلدَه نِیشدِی وَ عاقِبَتدَه مَغلوُبِیَتگه اوُچرَشدِی، اَحزاب جَنگِیدَگِی مُتَّحِد کافِرلَر هَم اَلدَنگچ مَغلوُبِیَتگه اوُچرَشدِی. اَیتِیب اوُتگه نِیمِیزدِیک، بُو بِیر اَسلَحَه، هَر قَندَی کِیشِی مَنَه بوُ اَسلَحَه دَن دُشمَنِیگه قَرشِی فایدَه لَه نِیش حُقوُقِیگه اِیگه وَ اوُنِی دُشمَنِیگه قَرشِی اِشلَه تَه آلَه دِی.

اِیندِی بوُتُون جَهان سِکوُلار کافِرلَرِی یَهُود وَ مُرتَدلَر بِیلَن بِیرگه، مُسُلمانلَرگه قَرشِی یوُلگه قوُیِیلگن جَنگ جَرَیانِینِی مُسُلمانلَرنِی اوُزِی طَرَفِیدَن ناتوُغرِی یوُللَرگه بوُرِیب یُوبارِیش وَ آسمانِی شَرِیعَتلَرنِی هَم مَشغوُل قِیلِیش یاکِی اِسلامِی فِرقَه لَرنِی هَم مَشغُول قِیلِیش وَ اوُزلَرِینِی اوُستِیلَرِیدَگِی جَنگنِی باسِیمِینِی هَم یِینگِیللَه تِیش اوُچُون هَر قَندَی کَنَل، مَخصُوصاً دِینفُرُوش وَ خائِن اوُلَمالَر، کِتابخانَه مُفتِیلَرِی وَ جاهِل مُسُلمانلَر کَنَلِی آرقَه لِی جَنگ یوُلِینِی اوُزلَرِیگه مَنفَعَتلِی بوُلگن جایلَرگه هِدایَت قِیلِیشگه حَرَکَت قِیلِیشَه دِی. بُو آرَه دَه نَصرانِی نَصرانِی بِیلَن قُربان بوُلَه دِیمِی یاکِی نَصرانِی مُسُلمان بِیلَن قُربان بوُلَه دِیمِی یاکِی شِیعَه لَر، سَلَفِیلَر، حَنَفِیلَر، شافِیعِیلَر قُربان بوُلَه دِیمِی، بُو اوُلَرگه مُهِم اِیمَس؟ اوُلَرنِی هَمَّه سِی اوُلَر اوُچُون بَرابَر. سِکوُلارِیزم دِینِی وَ سِکوُلارِیستلَر اوُلَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِینِی قانوُنلَرِیگه اِیمان کِیلتِیرِیشمَیدِی وَ اوُلَرنِی هَمَّه سِینِی قانوُنلَرِیگه قَرشِی جَنگ قِیلِیشَه دِی. مَنَه بوُ نَرسَه لَرنِی اَهلِی قِبلَه نِی بَعضِیلَرِی هَلِی – هَنوُز فَهملَشگه، دَرک قِیلِیشگه مُوَفَّق بوُلِیشگه نِی یُوق، اوُلَر دُشمَنلَرِینِینگ مَکرگه، اَلداوگه توُلَه سِینَه رِیلَرِینِی بِی پوُل اِجراچِیلَرِیگه اَیلَه نِیشگن، اوُلَر اَلله نِی بَندَه لَرِینِی حَققِیگه شوُنچَه لِیک ظُلم وَ عَدالَتسِیزلِیک قِیلِیشگنکِی، بُو ظُلم اوُلَرنِی نُصرَتدَن وَ اَلله تَعالَی نِی یاردَمِیدَن وَ اَصلِی دُشمَننِی اوُستِیدَن غَلَبَه قاذانِیشدَن باشقَه هَر قَندَی نَرسَه گه یَقِینلَشتِیرگن. مَنَه بُو نِهایَتدَه خَطَرلِی نَرسَه، مُسُلمانلَر اَلبَتَّه اوُزلَرِیگه کِیلِیشلَرِی کِیرَک.

دَرسِیمِیزنِی اِیککِیتَه تَرِیخِی تَصوِیر بِیلَن دَوام اِیتتِیرِیشگه رُحصَت بِیرَه سِیزلَر، چوُنکِی بوُنِی یاردَمِیدَه مَنَه بوُ ظالِم، مِیزانسِیز، مُواظَنَتسِیز، اَکثَرِی جاهِل وَ عَدالَتدَن اوُزاق بوُلگن بِرادَرلَرنِینگ اَلله تامانِیدَن بِیرِیلگن دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیشنِی چَلکَشتِیرِیب تَشلَه گن وَ اوُنِی اوُرنِیگه اِنسانلَر تامانِیدَن وُجُودگه کِیلتِیرِیلگن یَسَمَه،قَلبَه کِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیشدَن فایدَه لَنگن  پَیتلَرِیدَه اوُزلَرِینِی وَ قوُل آستِیدَگِیلَرنِی باشِیگه قَندَی بَلالَرنِی آلِیب کِیلِیشَه یاتگه نِینِی توُشوُنِیب آلَه سِیزلَر:

ساسانِیلَرنِینگ مَجُوسِی حُکوُمَتِیدَگِی قوُماندانِی رُوستَم فَرَخزاد قادِیسِیَه گه یِیتِیشِیدَن آلدِین، اوُنِی حُضوُرِیگه بِیر مُسُلمان اَسِیرِینِی آلِیب کِیلِیشَه دِی وَ اوُنگه اَیتِیشَه دِیکِی:  “سِیزلَرنِی بُو دِیارلَرگه کِیلِیشِینگِیزگه نِیمَه سَبَب بوُلدِی وَ سِیزلَر نِیمَه هاحلَیسِیزلَر؟” مُسُلمان اَسِیرِی جَواب بِیردِیکِی: بِیزلَرنِی بُو یِیرلَرگه کِیلِیشِیمِیزدَن مَقصَدِیمِیز، خُداوَندنِی وَعدَه سِینِی اِجرا قِیلِیش، اَگر مُسُلمان بوُلمَه سَنگِیزلَر، بِیز سِیزلَرنِی یِیرِینگِیزگه اِیگه لِیک قِیلَه مِیز.” شوُندَه رُوستَم اَیتَه دِیکِی: ” اَگر مَنَه بوُ آرزُولَرِینگِیزگه یِیتِیشِینگِیزدَن آلدِین اوُلدِیرِیلسَنگِیزلَر نِیمَه دِییسِیزلَر؟” مُسُلمان اَسِیرِی اَیتدِیکِی: ” بِیزلَردَن اوُلدِیرِیلگن هَر بِیر کِیمسَه جَنَّتگه کِیرَه دِی، تِیرِیک قالگن کِیشِیلَرنِی اوُستِیدَه اِیسَه اَلله اوُزِینِی وَعدَه سِینِی بَجَرَه دِی. بِیزلَر بُو وَعدَه گه اِیشَا نَه مِیز.” رُوستَم اَیتدِیکِی: بِیزلشر سِیزلَرنِی قوُلِینگِیز بِیلَن نابوُد بُولَه مِیز. ( سِیزلَردَگِی مَنَه بُو اِیمان سَبَبلِی). مُسُلمان اَسِیرِی اوُنِی جَوابِیگه اَیتَه دِیکِی: سِیزلَرنِینگ حوُنِیک اِیشلَرِینگِیز سِیزلَرنِی نابُود بوُلِیشِینگِیزگه سَبَب بوُلَه دِی. خُداوَند سِیزلَرنِی اوُزِینگِیزنِینگ حوُنِیک اِیشلَرِینگِیزنِی حَقِیقَتِیگه دوُچار قِیلَه دِی.” رُوستَم مَنَه بوُ سوُزلَه شوُدَن نِهایَتدَه غَضَبلَه نَه دِی وَ مُسُلمان اَسِیرنِی اوُلدِیرِیشگه بوُیرُوق بِیرَه دِی. نحسبه كذلك والله حسيبه.

(دوامی بار…….)

درس پنجم مقدماتی / دشمن شناسی شرعی(5) درجه بندی شرعی دشمنان

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(19- قسمت)

‏طبری متن صلح نامه ی عمربن خطاب در سال 15 هجری با نصرانیها را می آورد که درآن آمده  است : بسم الله الرحمن الرحیم . این معاهده‌ای کهاست بر اساس آن بنده‌ی خدا عمربن خطاب به اهل ایلیاء امان مالی و جانی داده است، همچنین عبادتگاه‌ها و صلیب آنان و سایر ملتهایشان در امان خواهند بود و به خاطر آیین خود مورد آزار قرار نخواهند گرفت.”

دقت کنید دوستان: در اینجا آن عبارتهای دست و پاگیر قبل از اسم حکام وجود ندارد تنها می گوید بنده‌ی خدا عمربن خطاب، بعد فورا به دنبال امان مالی و جانی،علاوه بر آنکه ضمانت حفظ مکان عبادی نصرانیها می دهد ضمانت حفظ صلیب آنها را هم می دهد، که بدون کوچکترین شکی از نگاه اسلام این صلیب بتی است که نصرانیها نگه می دارند، و به دنبال این است که می گوید  به خاطر دینشان مورد اذیت و آزار قرار نمی گیرند. اینها چه معاهد باشند و چه نباشند و حتی در هنگام جنگ هم باشند این اماکن مذهبی آنها باید حفظ بشوند، و بر خلاف بتکده ی مشرکین، حفظ این اماکن یکی از اهداف جنگ مسلحانه و جهاد مسلمین است که قبل از حفظ مساجد به او دستور داده شده است.

 یعنی هر مکانی که قبلا متعلق به شریعتهای آسمانی بوده است و بعدها به دلایلی کفار صاحبش شدند و کفر را در آن تبلیغ کردند نباید خراب بشود بلکه باید دوباره به سبک اسلامی و به تدریج توحید را به آن  برگرداند. کسی حق تخریب هیچ یک از خانه های الله را ندارد حتی اگر این خانه توسط کفار اشغال شده باشد و تبدیل شده باشد به هر چیزی.

اینها کعبه را پر بت کردند و تبدیلش کردند به مرکزی برای  تبلیغ بت پرستی و جاهلیت و پرستش طاغوتها، نصرانیها و یهودیها و دیگران هم خانه های محل پرستش الله را برا ی تبلیغ کفر گوئی خودشان تبدیل کردند، و مغولها و فاتحین اندلس هم مساجد را تبدیل کردند به اسطبل اسبهایشان، و سکولاریستهائی چون آتاتورک هم آنها را تبدیل کردند به موزه مثل ایاصوفیا، و سکولاریستهای اروپا هم آنها را تبدیل کرده اند به مراکز فحشاء و رقص و مشروب فروشی و غیره  و بعضی از آنها توسط مسلمین خریداری شده اند و دوباره تبدیل شدند به مسجد و مرکزی برای عبادت الله .

خوب، حالا این مسلمین به دلیل گوش دادن به مکر و فریب و دروغ آشکار جورج بوش سکولار و تنفر از نصرانیها چند تا اشتباه مرتکب شدند و چقدر از عدالت دور شدند؟ خودتان بشمارید. به نظر شما الله تعالی فتح و پیروزی را به این فریب خورده ها می دهد؟ جنگ فریب است،« الْحَرْبُ خُدْعَةٌ» فریب که خوردی شکست  می خوری. زمانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم این قاعده را بیان می کند یعنی یکی از سنتهای اللهِ . مسلمین در احد فریب بخورند شکست می خورند، و کفار متحد جنگ احزاب هم فریب بخورند باز شکست می خورند. گفتیم این یک اسلحه است و هر کسی می تواند و اجازه دارد از این اسلحه بر علیه دشمن خودش استفاده کند و آن را برعلیه دشمن خود به کارش ببرد.    

حالا کفار سکولار جهانی به همراه یهود و مرتدین برای اینکه جریان جنگی که بر علیه مسلمین راه انداختند را از طرف مسلمین به انحراف بکشانند، و شریعتهای آسمانی را به هم مشغول کنند و یا فرق اسلامی را به هم مشغول کنند و فشار جنگ را از روی خودشان سبک تر کنند، از هر کانالی و بخصوص از کانال علمای دین فروش و خائن و مفتی های کتابخانه ای و مسلمین جاهل سعی می کنند مسیر جنگ را به آنجایی هدایت کنند که به نفعشان است، و برایشان مهم نیست در این میان نصرانی با نصرانی قربانی می شود یا نصرانی و مسلمان قربانی می شوند یا شیعه و سلفی و حنفی و شافعی و غیره. همه ی اینها برایشان یکسانند. دین سکولاریسم و سکولاریستها به قوانین هیچ کدامشان ایمان ندارند و با قوانین همه ی آنها سرجنگ دارند. این چیزی است که هنوز عده ای از اهل قبله موفق به فهم و درکش نشده اند و مجریان بدون مزد سناریوهای پر از مکر و فریب دشمنانشان شده اند، و دچار چنان ظلم و بی عدالتی در حق بندگان الله شده اند  که این ظلم آنها را به هر چیزی نزدیک کرده است جز نصرت و یاری الله تعالی و پیروزی بر دشمنان اصلی شان. این خیلی خطرناک است و مسلمین باید به خود بیایند .

اجازه بدهید درسمان را با دو تصویر تاریخی ادامه بدهیم تا متوجه بشوید این برادران ظالم نا میزان و نامتعال و اکثرا جاهل و بدور از عدالت ما زمانی که درجه بندی شرعی دشمنان توسط الله را بهم می زنند و  به جایش از درجه بندی جعلی و تقلبی تولید شده توسط انسانها پیروی می کنند دارند چه بلائی سر خودشان و  زیر دستانشان می آورند :

رستم فرخزاد فرمانده ی حکومت مجوسی ساسانیان قبل از اینکه به قادسیه برسد یک اسیر از مسلمین را پیش او می آورند و به او می گوید: «چه باعث شده كه شما به این سرزمین بيایيد و چه می‌خواهيد؟» آن اسير مسلمان پاسخ می دهد:«ما اينجا آمده‌‏ايم كه وعده‌ی خداوند را انجام بدهيم كه اگر مسلمان نشوید، ما سرزمین شما را مالک خواهيم شد»  رستم گفت: «اگر پيش از رسیدن به این آرزو كشته بشويد چه می گوید؟» اسير مسلمان گفت: «هر كه از ما كشته بشود داخل بهشت می شود و هر كه زنده بماند الله وعده‌ی خودش را نسبت به او انجام می دهد. ما به اين وعده يقين داريم». رستم گفت: ما به دست شما تباه مى‏‌شويم (با اين ايمانى كه داريد).» آن اسير مسلمان در جوابش می گوید:«كارهاى زشت شما باعث تباهى شما مى‏‌شود. خداوند شما را به حقیقتِ كارهاى زشت خودتان دچار کرده است». رستم از اين گفتگو خیلی عصبانی می شود و دستور داد آن مسلمان را شهید کنند.  نحسبه كذلك والله حسيبه.

(ادامه دارد…….)

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(37-қисмат)

Дар ин сурат рофизий дар миёни муслимин асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам вужуд дошта аст, қабли аз он хам вужуд доштанд ва пас аз он хам вужуд хоханд дошт. Албатта дар миёни тамоми миллатхо ва шариатхо ва мазохиб, рофизий вужуд дорад. Рофизий сифати хар шахси астки гурухи худиш ё рахбари худишро танхо мегузорад ва таркиш мекунад. Холо ин рахбар ва гурух ва дорудаста хуб бошанд ё бад. Ба хотири хубихоишон онхоро тарк карда бошад ё ба хотири бадихояш. Дар хар ду холат ба у мегуянд рофизий.

Дар ин сурат рофизий мисли каламайи кофар астки хам хубиш вужуд дорад хам бадиш. Инки мо куфр ба тоғут дорем хуб аст, аммо инки дигарон куфр ба ислом доранд бад аст. Инки мо тоғутхо ва тамоми қавонини куфрийро рафз мекунем хуб аст, аммо касоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва имомони бар хақ ва амирони ахли тўвхид ва бар хақро рафз мекунанд бад аст. Инки иддайи Муғийра ибни Саъидру рафз карданд ва у ба онхо лақаби рофизийро дод хуб аст, аммо агар Али ва Хасан ва Хусайн ва Абдуллох ибни Зубайр ва Зайд ибни Али ва амсолихимро дар баробари жинояткорон рахо кунид бад аст. Мо ар жаласоти қаблимон бештар ба ин жанбайи бадиш ангушт гузоштемки дар вазъи мовжуд манзури хаммайи суъол кунандахо ва нигариши мардум ба ин жанбайи бадиш аст. Мисли кофарики камтар каси ба куфр ба тоғут диққат мекунад ва бештар хамон жанбайи куфр ба исломро мебинандки ин хам иштибохи бузурги аст. Аммо барои шумоки ба сурати фарогир масоилро баррасий мекунид лозим аст ба хар ду жанба мусбат ва манфий рофизий таважжух кунид. [1]

Аммо инки шиъа тоифайи исломий аст ё на? Ижоза бидид шайхул ислом ибни Таймия рохимахуллох ба намояндаги аз кулли аиммайи ахли суннат жавоби шуморо бидихад: лутфан ин жузваро ба ман бидихид…….жазакумуллоху хойрон …….ишон мегуянд:

وأما أهل السنة والجماعة والصحابة والتابعون لهم بإحسان، وسائر طوائف المسلمين من أهل الحديث والفقهاء وأهل الكلام من مرجئة الفقهاء والكرامية والكلابية والأشعرية والشيعة، مرجئهم وغير مرجئهم، فيقولون: إن الشخص الواحد قد يعذبه الله بالنار ثم يدخله الجنة، كما نطقت بذلك الأحاديث الصحيحة. [2]

Ва аммо ахли суннат ва жамоат ва сахоба ва тобеин ва соири тоифахо ва мазохиби муслимин ва соири тавоифи муслимин мисли аз ахли хадис ва фуқахоъ ва ахли калом аз муржиъа чи муржиъатул фуқахо[3]  ва каромийхо ва чи калобийхо ва ашъарийхо ва шиъахо чи муржиъайи онхо ва чи ғейри муржиъа, хаммаги билиттифоқ мегуянд: аллох мумкин аст ек шахси вохидро бо оташи жаханнам азоб дода ва сипас уро вориди бехишт кунад, хаминтурики аходиси сахих ба он ишора карданд.[4]

Ибни Жазм Андалусий хам дар мовриди шиъа шудани мардуми кофар бахшхойи аз Гилон ва Мозандарон тавассути Носир Кабир ё Атруш мегуянд:

دخل إليها أطروش، في حدود سنة ثلاثمائة، فاسلموا كلهم على يديه، فهم كلهم شِيعة مسلمون

Хамма инхо шиъаёни мусалмон шуданд.

Ин раъйи тамоми ахли қибла дар мовриди шиъа астки иддайи беинсофи мекунанд ва шиъаро бо рофизий ва ғуллот қотиъ мекунанд ва бо ақоиди ғуллот ва бо рафторхойи равофиз ба шиъахо хамла мекунанд. Дар холики агар каси биёяд бо равофиз миёни шофеъийхо ё ханафийхо ба ин мазохиб хамла кунад мо норохат мешавем ва уро беинсоф медонем,ё агар каси биёяд амдан бо ақоиди ғуллот шофеъий ё ханафий ё салафий ба ин мазохиб хамла кунад боз назди мо кори шойиста ва худопасанди нест ва хатто мумкин аст уро ек золим ё жохил ё хатто ек душман хам бидонем.

Хуб…….боз аксари суъолот марбут ба шиъа аст ва фикр кунам жавоби инхоро ман дар дарсхойи гузашта додам. Албатта суъолоти дигари хам хастандки бештар марбут ба азизони астки дар дарсхойи гузашта ташриф надоштанд. Иншааллох ба сурати хусусий бо хам руйи суъолотишон сухбат мекунем. Дар инжо дарсимон дар мовриди душманшиносий шаръийро ба поён мерасонем ва дуо мекунем:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الجَنَّة وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ، وَأَعُوذُ بِكَ مَنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ.

رَبَّنَا أَعِزَّنَا بِالإِسْلامِ، وَأَعِزَّ بِنَا الإسْلامَ، اللَّهُمَّ أَعْلِ بِنَا كَلِمَةَ الإسْلاَمِ، وَارْفَعْ بِنَا رَايَةَ القُرْآنِ.

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

Вассаламу алайкум.

---

[1] شماالان از مردم کوچه و بازرا بپرسید کفر به طاغوت چیست ممکن است نود درصد آنها شاید ندانند که کفر به طاغوت چیست و چه طوری می توانند کفر به طاغوت کنندبرای همین  در پنجاه درصد دینشان لا اله شان می لنگند

[2] مجموع الفتاوى، 7/354

[3] که امام حنفی را مرجئه الفقها می دانند

[4] و می گوید سایر طائفه مسلمین شیعه را طائفه مسلمین آورده است چیزی که خیلی از دوستان در آن اشتباه می کنند و رافضی را با شیعه قاطی کردندکه ان شاءالله در درس بین فرقمان به این اشاره می کنیم