وَاعْتَصِمُوا

کافر و منافقلر. (2)

الله تعالی توبه  سُوره سِینی  بیر قِسمِیده  قوُییده گی  آیَتگه   «سَاعَةِ الْعُسْرَةِ»  وَ تبُوکده گی  رُوملیکلر بیلن بُولگن  غَزوَه گه  «الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ»  و بُو جَنگده  قوُشِیندَن  قالیب  کیتگن  اوُچ  مُؤمِنگه  اِیشاره  قیلیب اَیته دی و قوُییده گی  چه قِیریقگه  بُویُورَدی: «وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ»  صادِقلر  و راستگوُیلر  بیلن  بیرگه بُولینگلر، قِیینچیلیکلر  پَیتیده  جَنگ و قورَالّی  اوُرُوشده گی  اِیشلرده  رَهبَرگه  قندَی  قیلیب اِطاعَت قیلیش  بارَسِیده  هَم  طلبلر  قوُیه دی  و اوُلرنی  ثمَرَسِینی  بَیان  قِیله دی. بُونِی  دَوامِیده  اَیته دی:

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ  اِی  مُؤمِنلر! یَقینینگیزده گی  کافِرلرگه  قرشی  جَنگ قیلینگلر وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً  اوُلر  سِیزلرده گی  کوُچ – قوّتنِی  کوُرسِینلر! ( یَعنی  اوُلر  سِیزلرده گی  شِدّت  و قوُپالّیکنی  کوُرسِینلر)  وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ‏(توبه/123)  بیلینگلرکی، اَلبتّه  الله  تقوادارلر بیلن بیرگه دیر.

مَنه  بُو  ییرده گی  نِهایَتده  اَجاییب  نُقته لردَن  بِیری  شُوکی، اِینگ  یَقین  کافرلرگه  قرشی جَنگ قیلیشگه بُویرُوق  بیریشنی  کِیتیدَن  «یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ»  اِیچکی  یَشِیرین و کافر حالّریده  اوُله دِیگن کافرلر  یاکی  مُنافقلر  حَقیده  صُحبَت  قیله دی «وَمَاتُواْ وَهُمْ کَافِرُونَ» مادامیکی  اوُلر  دارالاِسلامده  یَشَر اِیکه نلر  بیز اوُلرنی بُو دُنیاده  مُسُلمانلردَن  دِیب  حِسابلیمِیز.

آچیق و رَوشَن  کوُرگه نیمیزدِیک،  توُقّیزینچی  هِجری  ییلده  تبُوک  جَنگیده  قه تنَشمه گن  اَمّا مُسُلمانلرنی  آرَسِیده  یَشَگن  مُنافقلر  توُده سِینینگ  گورُوهلرینی، اولرنینگ  اَنیق  کافر بولگنلرینی رسول الله صلی الله علیه وسلم وَحِی  آرقه لی  ته نیر  اِیدیلر. عبدالله ابن ابی گه اوُحشَگنلرنی  اِیسه  هَمّه ته نیر  اِیدی، امّا  شُو حالتده  هَم  اوُزاقده گی  کافرلر  بیلن  جَنگ  آلیب باریلگن و یَقینده گی  کافرلر اِیسه  ته شلب  قوُییله دی.

اگر دِقّت  قیله دیگن  بُولسَک  بُو  ییرده حِطاب   «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ»

“آشکار کافرلر” مُؤمِنلرنینگ  دُشمَنلرینی  بیر  قِسمِینی  تشکیل  قیله دی، بُو  ییرده  هَم  “یقین دُشمَن” حَقیده  اِیمَس  بَلکی، “یقین کافر” حَقیده  صُحبَت  قیلینگن. “دُشمَن” سُوزی  کافِرگه  نِسبَتاً  عُمُومِیراق و کوُپراق  دایره نی  اوُز  اِیچیگه  آله دی؛ چُونکی  سِیزنی  دُشمَنلرینگیز  اوُزینگیزنی  یَقینله رینگیز، قومِینگیزنی  اِیچیده گی  مُؤمِن ،مُسُلمانلردَن  هَم  بُولیشی  مُومکین، یاکی  بُولمَسَم  اِسلامی  جَماعَت، مَذهَب، فِرقه لرگه  اِیرگه شَیاتگنلردَن و مُنافقلرنی توُده سِیدَن ، کافرلردَن  هَم  بُولیشی مُومکین؛ یَعنی سیز  بیلن  دُشمَن  بُولگن  کِیمسه  اَلبتّه  کافر بُولیشی  شَرط  اِیمَس.

« يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ» بیلن  بُولگن  جَنگلرده  و کافرلرگه نِسبَتاً  ته شقی عَلاقه لرده  هَم  بیز اوُصُول، ستراتِیگیه، اوُزیگه  خاص  ته شقی  دِپلامَتیه گه  اِیگه میز، مَنه  بُولر “اَصل  حَربی  قدرَت” اَساسِینی اَطرافیده  اَیله نیشدی. یَعنی:

1-اَصل  حَربی  قدرَتنینگ  نِظامینی  حِمایه سی  آستیده  اَوّل  دَعوَت  قیلینه دی. دَعوَتنی  حِمایه  قیله دِیگن  حَربی  قدرَت  بُولگچ، بُو دَعوَتنی  تأثیریده  شَخص  یا جَمِیعَت  مُسُلمان  بُوله دی و نَتیجه ده  بیز هَم  مَقصَدیمیزگه ییته میز.

2-اِیکّینچی  مَرحَله ده  اِیسه  اَصل  حَربی،حُوکومَت  قدرَتینی  حِمایه سی  آستیده  پَیمان  توزیله دی، بُو پَیمانده  جِزیه  آلینیشی  مُومکین  یاکی اَهلی  کِتابنی  کافرلری، شِبهی اَهلی  کِتاب  حَتّی  مُشریکلر هَم شَرایت و ضَرُوری  حُکملر، هَمده  مُسُلمانلرنینگ حُوکومَت، حَربی  قدرَتلرینی ضَعیفلیگی سَبَبلی جِزیه بیرمَی یَشه شی  بیلن  بیرگه  اوُزاق ، چیگه رَلنمَگن  مُدّتده  مُسُلمانلر بیلن عَلاقه  قیلیش حُقوقیگه  اِیگه بُولیشَدی.

3-اوچینچی مَرحَله ده  اِیسه  دَعوَت  و پَیمان  ثمَره  بیرمَگچ، مُسُلمانلرنی اَصل  حَربی  قدرَتلرینی مِعزانینی  حِمایه سی  آستیده  اوُرُوش،قوُرَالّی  جَنگ  آلیب  باریله دی.

  فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ (نساء/84)

رسول الله صلی الله علیه وسلمنینگ « لا يَجْتَمِعُ في جَزِيْرَةِ العَرَبِ دِيْنَانِ » “عَرَب  آرَالیده  اِیکّیته  دِین جَمله نمَیدی”،- دِیگن  سُوزلرینی  مَعناسی  اوُزینینگ  بَرچه  شَرایتلری  بیلن  بیرگه  یا  دِینی  اِسلام بُولیشی  کیرَک  یاکی  مُشریکلر، سکولاریستلرنی  دِینی  بُوله دی. شُو  سَبَبلی  هَم  آچیق رَوشَن  اَمر قیلیب ایته دیلرکی:

 أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ [1]

عَرَب  آرالیدَن  سِکولاریستلرنی  چیقه ریب  یُوبارینگلر.

---

[1]  رواه البخاري (3168) ومسلم (1637)

Кофир ва мунофиқлар.(2)

Аллох таоло тавба сурасини бир қисмида қуйидаги оятга

  «سَاعَةِ الْعُسْرَةِ»

ва табукдаги румликлар билан бўлган ғазавага

«الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ»

ва бу жангда қўшиндан қолиб кетган уч мўъминга ишора қилиб айтади ва қуйидаги чақириқга буюради:

 «وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ»

содиқлар ва ростгуйлар билан бирга бўлинглар, қийинчиликлар пайтида жанг ва қуролли урушдаги ишларда рахбарга қандай қилиб итоат қилиш борасида хам талаблар қўяди ва уларни самарасини баён қилади. Буни давомида айтади:

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ

эй мўъминлар! Яқинингиздаги кофирларга қарши жанг қилинглар

وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً

         улар сиздардаги куч-қувватни кўрсинлар!

                  (яъни улар сизлардаги шиддат ва қўполликни кўрсинлар)

وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ‏(توبه/123)

Билингларки,албатта аллох тақводорлар билан биргадир.

Мана бу ердаги нихоятда ажойиб нуқталардан бири шуки, энг яқин кофирларга қарши жанг қилишга буйруқ беришни кетидан

«یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ»

ички яширин ва кофир холларида ўладиган кофирлар ёки мунофиқлар хақида сухбат қилади

 «وَمَاتُواْ وَهُمْ کَافِرُونَ»

Модомики улар дорул исломда яшар эканлар биз уларни бу дунёда мусулмонлардан деб хисоблаймиз.

Очиқ ва равшан кўрганимиздек, тўққизинчи хижрий йилда табук жангида қатнашмаган аммо мусулмонларни орасида яшаган мунофиқлар тўдасининг гурухларини,уларнинг аниқ кофир бўлганларини росулуллох саллаллоху алайхи васаллам вахий орқали танир эдилар. Абдуллох ибни Убайга ўхшаганларни эса хамма танир эди, аммо шу холатда хам узоқдаги кофирлар билан жанг олиб борилган ва яқиндаги кофирлар эса ташлаб қўйилади.

Агар диққат қиладиган бўлсак бу ерда хитоб

 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ»

“Ошкор кофирлар” мўъминларнинг  душманларини бир қисмини ташкил қилади, бу ерда хам “яқин душман” хақида эмас балки, “яқин кофир” хақида сухбат қилинган. “Душман” сўзи кофирга нисбатан умумийроқ ва кўпроқ доирани ўз ичига олади; чунки сизни душманларингиз ўзингизни яқинларингиз, қавмингизни ичидаги мўъмин, мусулмонлардан хам бўлиши мумкин, ёки бўлмасам исломий жамоат, мазхаб, фирқаларга эргашаётганлардан ва мунофиқларни тўдасидан, кофирлардан хам бўлиши мумкин; яъни сиз билан душман бўлган кимса албатта кофир бўлиши шарт эмас.

« يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ»

билан бўлган жангларда ва кофирларга нисбатан ташқи алоқаларда хам биз усул,стротегия,ўзига хос  ташқи дипламатияга эгамиз,мана булар “асл харбий қудрат” асосини атрофида айланишади. Яъни:

1-Асл харбий қудратнинг  низомини химояси остида аввал даъват қилинади. Даъватни химоя қиладиган  харбий қудрат бўлгач, бу даъватни таъсирида шахс ё жамият мусулмон бўлади ва натижада  биз хам мақсадимизга етамиз.

2-Иккинчи мархалада эса асл харбий, хукумат қудратини химояси остида паймон тузилади, бу паймонда жизъя олиниши мумкин ёки ахли китобни кофирлари, шибха ахли китоб хатто мушриклар хам шароит ва зурурий хукмлар,хамда мусулмонларнинг хукумат, харбий қудратларини заъифлиги сабабли жизъя бермай яшаши билан бирга узоқ ,чегараланмаган муддатда мусулмонлар билан алоқа қилиш хуқуқига хам  эга бўлишади.

3-Учинчи мархалада эса даъват ва паймон самара бермагач, мусулмонларни асл харбий қудратларининг  мезонини химояси остида уруш, қуролли жанг олиб борилади.

  فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ (نساء/84)

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг

« لا يَجْتَمِعُ في جَزِيْرَةِ العَرَبِ دِيْنَانِ »

“араб оролида иккита дин жамланмайди”,-деган сўзларини маъноси ўзининг барча шариатлари билан бирга ё дини ислом бўлиши керак ёки мушриклар, секуляристларни дини бўлади. Шу сабабли хам очиқ равшан амр қилиб айтадиларки:

 أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ [1]

Араб оролидан секуляристларни чиқариб юборинглар.

---

[1]  رواه البخاري (3168) ومسلم (1637)

کافر و منافق2

الله تعالی در بخشی از سوره  ی توبه پس از اشاره به «سَاعَةِ الْعُسْرَةِ» و غزوه با رومیان در تبوک و، «الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ» آن سه مومنی که در این جنگ تخلف کرده بودند و،سفارش به اینکه «وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ» با صادقین و راستان باشید، سفارشاتی در مورد چگونگی سمع و طاعه در سختی ها از رهبریت در امر قتال و جنگ مسلحانه و ثمرات آن را بیان می کند، و در ادامه می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ(ای مؤمنان! با کافرانی بجنگید که به شما نزدیکترند،) وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً (و باید که از شما شدّت و تندی ببینند) وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ‏(توبه/123) و بدانید که خداوند با پرهیزگاران است.‏

اما نکته ی جالب اینه که پشت سر این دستورِ به قتالِ با نزدیکترین کفار«یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ» در مورد کفار پنهان داخلی یا منافقینی صحبت می کند که با کافری هم می میرن «وَمَاتُواْ وَهُمْ کَافِرُونَ» و در دنیا ما آنها را جزو مسلمین محسوب می کنیم مادامی که در دارالاسلام به سر ببرند.

در این صورت واضح است که دهها نفر از دارودسته ی منافقین که در سال نهم هجری در جنگ تبوک شرکت نکردند و در میان مسلمین هم زندگی می کردند و کفار مشخص شده ی آنها را رسول الله صلی الله علیه وسلم از طریق وحی می شناخت و حتی کسانی چون عبدالله ابن ابی را همه می شناختند اما باز جنگ با کافر دور صورت می گیرد و نزدیکترین کافر رها می شود .

اگر دقت کنیم خطاب : «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ»  «کفار آشکار»ی هستند که بخشی از دشمنان مومنین  را تشکیل می دهند و در اینجا در مورد «کافر قریب» صحبت شده نه «العَدُوُّالقَریب» . «دشمن» فراگیرتر و عامتر از کافر است؛ چون ممکن است که دشمن شما یکی از اقوام و نزدیکان مومن و مسلمان خود شما باشد، یا دشمن شما یکی از پیروان فرقه و مذاهب و جماعتهای اسلامی یا یکی از دارودسته ی منافقین یا یکی از کفار باشد؛ و قرار نیست هر کسی با شما دشمن بود حتماً کافر باشد.

در قتال با « يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ» و روابط خارجی با کفار هم باز ما شاهد اصول، استراتژی و دیپلماسی خارجی خاصی هستیم  که بر محوریتِ «اصلِ قدرت نظامی» می چرخند . یعنی :

1. با پشتوانه ی قدرت نظامی اصل اول دعوت است. زمانی که قدرتی نظامی باشد که از دعوت محافظت کند و بر اثر دعوت، شخص یا جامعه ای مسلمان شد ما به هدف خود رسیده ایم.
2. در مرحله ی دوم با پشتوانه ی قدرت نظامی و حکومتی اصل بر پیمان است، که در این پیمان یا جزیه ای گرفته می شود یا کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب و حتی مشرک  تحت شرایطی، یا به حکم ضرورت و ضعف قدرت حکومتی و نظامی مسلمین، نه تنها جزیه نمی دهند بلکه می توانند به صورت مدت دار یا نامحدود با حاکمیت مسلمین روابطی داشته باشند .
3. در مرحله ی سوم زمانی که دعوت و پپیمان ثمره ای نداشت با پشتوانه ی میزان قدرت نظامی مسلمین اصل بر قتال و جنگ مسلحانه است. فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ (نساء/84)

زمانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: « لا يَجْتَمِعُ في جَزِيْرَةِ العَرَبِ دِيْنَانِ » به این معنی است که یا دین اسلام (با تمام شریعتهایش) باید وجود داشته باشد یا دین مشرکین و سکولاریستها، به همین دلیل به صراحت امر می کند: أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ [1] سکولاریستها را از جزیره العرب بیرون کنید .

---

[1]  رواه البخاري (3168) ومسلم (1637)

کافر و منافقلر. (1)

شُو سَبَبلی هَم  اِمامِی طبَرِی رحمه الله ابن عباس رَضِیَ الله عنه دَن  قوُیِیده گی  آیَتنی  تفسِیریده

  «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ …»

رِوایَت قیلیب اَیتیشیچه:  

فَأَمَرَهُ اللَّهُ بِجِهَادِ الْكُفَّارِ بِالسَّيْفِ وَالْمُنَافِقِينَ بِاللِّسَانِ، وَأَذْهَبَ الرِّفْقَ عَنْهُمْ؛

الله پَیغَمبَریگه  کافِرلرگه  قرشی  قِیلیچ  بیلن و مُنافقلرگه  قرشی  اِیسَه  تیل، بَیان  قیلیش  وَسِیطه سِیدَه جِهاد  قیلیشگه ، هَمده  اوُلرگه  نِسبَتاً  یُومشاقلیک، مِهربانلیکنی  اِیشله تمَسلیکگه  بُویرُوق  بِیردی، یاکی اَیته دیکی:

  الْكُفَّار بِالْقِتَالِ، وَالْمُنَافِقِينَ : أَنْ تَغْلُظ عَلَيْهِمْ بِالْكَلَامِ.

کافرلر بیلن اوُروُش،جَنگ  قیلینسِین و مُنافقلرگه  قوُپال، قتّیق  سُوزلر  وَاسِیطه سی  بیلن  مُعامَله قیلینیشی لازم. حسن ابن علی رضی الله عَنه دَن  رِوایَت  قیلینیشیچه:

  جَاهِدِ الْكُفَّارَ بِالسَّيْفِ، وَالْمُنَافِقِينَ بِالْحُدُودِ، أَقِمْ عَلَيْهِمْ حُدُودَ اللَّهِ.^[1]

مُنافقلرنی  گورُوه- توُدَه سیگه  قرشی  رُوحِی  جَنگلرده گی  قرآنّی  اَنه  اوُشَنچه  آیَتلریدَن  تشقه ری، رسول الله صلی الله علیه وسلمنینگ ضِرارنی  بُوزَیاتگن  پَیتلریده گی  قتّیقلیک، قطعِیَت و قوُپالّیکلرینی کوُرمَدیکمی؟ بُو ییرده  اوُرته نی  فِرقه لب  بُولیب  ته شلاوچی لر، اِسلامِی  جَمیعَتده پَرتِییه  توُزُوچیلرگه  نِسبَتاً  الله  تعالینینگ حُدُودلرینی اِجرا  قیلینگن اِیدی.

مَنه  بُولردَن  ته شقری  اِیچکی  یَشِیرین کافرلر  هَم  حُودّیینکی  اِیپَک  قوُرتیگه  اوُحشَب  اوزینی اَطرافیگه  بُولغَنگن  مُسُلمانلرنی  جُوده   کوُپینی  جَملب  آله دی و اوزلرینی  اولرنینگ  آرَسیده  یَشیریب قوُییشه دی. گویاکی  بیز اوُلرنینگ  بیر توُده گه  اَرلشگن  حالتده گی  کوُرینیشینیگینه  کوُره آله میز و اولرنی اَجرتیب  آلیشگه  قادِر  اِیمَسمِیز. اولر بُوتوُن  تاریخ  دَوامِیده  مُؤمِنلرنی  اِینگ  یَقین  دُشمَنلری فِطنه گر و ضَرَر  یتکه زوچیلر بُولیشگن ،بَلکی  مُسُلمانلر جُمله سِیدَن  دِیب حِسابله نیشَدی، اَلبتّه  بیز اولردَن اِیختِیاط   بُولیشیمیز  لازِم.

 هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (منافقون/4)

اوُلر دُشمَندیرلر. بَس، اوُلردَن  اِختِیاط  بوُلینگ! اولرنی الله  لعنَتله گی! قندَی  اَدَشماقده لر- اَ !

---

[1] الطبری، محمد بن جریر؛ جامع البیان فی تأویل آیِ القرآن، دارالمعرفة، بیروت – لبنان ج10 ص183.                    

 (1)Кофир ва мунофиқлар.

Шу сабабли хам  имоми Табарий рохимахуллох ибни Аббос розиаллоху анхудан қуйидаги оятни тафсирида

  «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ …»

ривоят қилиб айтишича:

فَأَمَرَهُ اللَّهُ بِجِهَادِ الْكُفَّارِ بِالسَّيْفِ وَالْمُنَافِقِينَ بِاللِّسَانِ، وَأَذْهَبَ الرِّفْقَ عَنْهُمْ؛

Аллох пайғамбарига кофирларга қарши қилич билан ва мунофиқларга қарши эса тил, баён қилиш воситасида жиход қилишга, хамда уларга нисбатан юмшоқлик, мехрибонликни ишлатмасликга  буйруқ берди, ёки айтдики:

  الْكُفَّار بِالْقِتَالِ، وَالْمُنَافِقِينَ : أَنْ تَغْلُظ عَلَيْهِمْ بِالْكَلَامِ.

Кофирлар билан уруш,жанг қилинсин ва мунофиқларга қўпол , қаттиқ сўзлар воситаси билан муомала қилиниши лозим. Хасан ибни Али розиаллоху анхудан ривоят қилинишича:

  جَاهِدِ الْكُفَّارَ بِالسَّيْفِ، وَالْمُنَافِقِينَ بِالْحُدُودِ، أَقِمْ عَلَيْهِمْ حُدُودَ اللَّهِ.^[1]

Мунофиқларни гурух-тўдасига қарши рухий жанглардаги қуръонни ана ўшанча оятларидан ташқари, росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг зирорни бузаётган пайтларидаги қаттиқлик, қатъият ва қўполликларини кўрмадикми? Бу ерда  ўртани фирқалаб бўлиб ташловчилар, исломий жамиятда партия тузувчиларга нисбатан аллох таолонинг  худудларини ижро қилинган эди.

Мана булардан ташқари ички яширин кофирлар хам худдиинки ипак қуртига ўхшаб ўзини атрофига булғанган мусулмонларни жуда кўпини жамлаб олади ва ўзларини уларнинг  орасида яшириб қўйишади. Гуёки биз уларнинг бир тўдага аралашган холатдаги кўринишинигина кўра оламиз ва уларни ажратиб олишга қодир эмасмиз. Улар бутун тарих давомида мўъминларни энг яқин душманлари, фитнагар ва зарар етказувчилар бўлишган,аммо шунга қарамасдан улар дунёда кофирлардан эмас, балки  мусулмонлар жумласидан деб хисобланишади,албатта биз улардан эхтиёт бўлишимиз лозим.

 هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (منافقون/4)

Улар душмандирлар. Бас,улардан эхтиёт бўлинг! Уларни аллох лаънатлагай! Қандай адашмоқдалар- а!

---

[1] الطبری، محمد بن جریر؛ جامع البیان فی تأویل آیِ القرآن، دارالمعرفة، بیروت – لبنان ج10 ص183.                    

دشمنان مومنین

 دشمنان مومنین در میان انسانها سه دسته اند:

1. کفار آشکار که غیر از مرتدین به 5 دسته ی اصلی تقسیم می شوند: الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)یهودی ها، صابئین، نصارا، مجوس و مشرکین
2. 2-     کفار پنهان داخلی یا منافقین که دارودسته ای هم برای خود از مسلمین تهیه کرده وخودشان را گم کرده اند و تشخیص آنها از مسلمین فریب خورده در دنیا برای ما غیر ممکن است.
3. مومنین مجرمی که ممکن است به دلایلی با دیگر مومنین دشمنی کنند. وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

حالا این دشمنی ممکن است تنها در بخش جنگ روانی و سرد باشد و یا ممکن است جنگی ترکیبی از جنگ سرد وگرم باشد،  به عنوان مثال زمانی که الله تعالی می فرماید: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73) در اینجا اگر دقت کنید جهاد با کفار آشکار مقدم بر جهاد با منافقین داخلی است به همین دلیله اکثر اوقات دارودسته ی منافقین نادیده گرفته میشن انگار اصلاً وجود ندارند؛ و جهاد با منافقین هم در بخش تبلیغی و جنگ نرم و در پیش گرفتن عوامل بازدارنده و مدیریت داخلی اونهاست، و جنگ مسلحانه و گرمی در کار نیست، مگر اینکه جرمی مرتکب شوند که حدی بر آن تطبیق شود یا اینکه از دارالاسلام بیرون بروند که آنوقت حکمشان شبیه حکم سکولاریستها می شود.

 به همین دلیله که امام طبری رحمه الله از ابن عباس رضی الله عنهما در تفسیر «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ …» روایت می کنه که گفته: فَأَمَرَهُ اللَّهُ بِجِهَادِ الْكُفَّارِ بِالسَّيْفِ وَالْمُنَافِقِينَ بِاللِّسَانِ، وَأَذْهَبَ الرِّفْقَ عَنْهُمْ؛ خداوند به پیامبرش امر کرد که با کفار با شمشیر جهاد کند و با منافقین به وسیله‌ی زبان و بیان جهاد نماید و نرمی و مهربانی را نسبت به آنها به کار نبرد. و یا گفته: الْكُفَّار بِالْقِتَالِ، وَالْمُنَافِقِينَ : أَنْ تَغْلُظ عَلَيْهِمْ بِالْكَلَامِ. با کفار، قتال و جنگ شود و با منافقین از طریق سخن تند و غلیظ برخورد شود. یا از حسن بن علی رضی الله عنهما روایت می کنه که : جَاهِدِ الْكُفَّارَ بِالسَّيْفِ، وَالْمُنَافِقِينَ بِالْحُدُودِ، أَقِمْ عَلَيْهِمْ حُدُودَ اللَّهِ.^[1]

غیر از آنهمه آیات قرآن در جنگ روانی با دارودسته ی منافقین، مگر شدت و قاطعیت و تندی رسول الله صلی الله علیه وسلم در تخریب ضرار را ندیدیم که اجرای یکی از حدود الله تعالی بر تفرقه اندازان و حزب سازان در جامعه ی اسلامی است؟

علاوه بر این، کفار پنهان داخلی که مثل کرم ابریشم به دور خود جمع کثری از مسلمین آلوده شده را جمع کرده و خودشان را در میان آنها گم و پنهان کرده اند به گونه ای که ما در دنیا تنها مخلوطی از آنها و دارودسته و سیاهی لشکرهای آنها را می بینیم و هرگز قادر به شناسائی و تفکیک خود آنها نیستیم، توطئه گران و اخلال گران و نزدیکترین دشمنان به مومنین در طول تاریخ بوده اند، با این وجود در دنیا جزو مسلمین محسوب می شوند نه کفار و باید از آنها حذر کرد: هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (منافقون/4) آنان دشمن هستند و از ایشان برحذر باش . خدا بکُشدشان ! چگونه (از حق) برگردانده و منحرف می شوند؟

---

[1] الطبری، محمد بن جریر؛ جامع البیان فی تأویل آیِ القرآن، دارالمعرفة، بیروت – لبنان ج10 ص183.

امریکا قادرپه تامین دامنیت آرامش اوشرعی ازادی او خیر رسیدل دمسلمانانو لپاره نه دی بلکی …

دڅوم ځل لپاره ثابته شوه چی امریکا اودهغوی متحدین او نور دجهان سکولار کفاراومنطقوی په دی نه توانیږی اوحتا نه غواړی دمسلمانانو لپاره په اسلامی ممالیکو کی امنیت،آسایش منځ ته راوړی اومسلمانانو ته یی خیر ورسیږی.او قادرپه تامین دامنیت آرامش اوشرعی ازادی او خیر رسیدل دمسلمانانو لپاره نه دی بلکی همیشه پیام راوړونکی ددیکتاتوری دظلم اوفساد په رفتاراوعقیده دمسلمانانو لپاره اوو.

الله(ج)فرمایی: مَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلَا الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (بقره/105)

هیڅ کله کافران اهل دکتاب اوسکولارستانو(مشرکان)نه خوښیږی چی ستاسولپاره خیر دالله(ج)له خوانازل شی اوحتا نه توانیږی چی خپلو مزدورانوامنیت هم پس دټولو جنایاتونه چی دهغوی په وسیله یی ترسره کړی اوواوپه ملت یی منفورکړی اووتضمین کړی.پسمانده دمزدورانو په هغه مناطیقوکی چون سایګون اوکابل ټولی دنیاته یی سرانجام دهغه خلکووښودله چی هغوی خپل اختیاراوامنیت دامریکا په لاس اوسکولارکفاردجهان ته یی ورکړی اوو اوخیال یی کووامریکااونور سکولارکفاردجهان اومنطقه دمزدورانو امنیت پس دکار سرته رسولونه تضمینوی.مونږ ټولوولیدل چی امریکااوسایر سکولار کفاراوجهانی اشغالګر قابل داعتمادنه دی هغوی مزدوراوتولیت دستمال غواړی نه یووالی.

کافرلرنی بیر صیفیدگی تورلی-هیل کوروهلرنی آرسینی اجرتیش

بو ییرده مُسُلمانلرنینگ سکولاریستلر و یَهُودلرنی آرَسیگه فرق قوییب اَجرَتیشَیاتگنیگه، نَصرانیلرنی اوُرته سینی هَم دَرَجه لرگه بولیب اَجرَتیب چیقگنلیکلریگه گَوُواه بوله میز. مُسُلمانلر اوزلریگه یَقینراق بولگنلرنینگ غَلبَه سی سَبَبلی حُورسَند بولیشَر و اگر قولّریدَن کیلسه اَنه اُوشه یَقینراق بولگنگه یاردَم بیریشَردی. مَثلا نَجّاشی رَحمَهُ الله نینیگ اونگه قرشی اِیسیان قیلگن مُحالیف قوشِینِّی اوستیدَن قازانگن غَلبَه سیگه حُورسَند بولیشگنیدیک، اَلبتّه اولر مُسُلمانلرگه نِسبَتا یَنه ده  قه تّیقراق  موناسَبَتده بُولیشنی و مُهاجِرمُسُلمانلرگه نِسبتا کوپلَب چیکلاولرنی طرَفداری اِیدیلر. بو ییرده هَر اِیکّی قوشین اَصلیده نَصرَانی کافر اِیدی،لیکن نَجّاشی رحمه الله نی لشکری مُسُلمانلرگه یقینراق بولیشگن. شو بیلن بیرگه نَجّاشینی قوُل آستیده گی کافر لشکَر اولرنینگ مُقابلیده گی  قوُشینّی قرشیسیده توحته تیب تُورُوچی بیر سَبَب بولیب، اولر مُسُلمانلرنینگ آزادلیکلرینی زَمانَت قیلیشَردی. شونینگ اوچون هَم نَجّاشینی کافر لشکرینینگ مَغلوبِیَتی، اگرده تُوغریدَن-توغری بولمَسَه هَم عُمومًا آلگنده بیپَناه مُسُلمانلرنی ضَرَری حِسابلنگن.

Насронийларни фарқи.

Бу ерда мусулмонларнинг секуляристлар ва яхудларни орасига фарқ қўйиб ажратишаётганига, насронийларни ўртасини хам даражаларга бўлиб ажратиб чиқганликларига гувох бўламиз. Мусулмонлар ўзларига яқинроқ бўлганларнинг ғалабаси сабабли хурсанд бўлишар ва агар қўлларидан келса ана ўша яқинроқ бўлганга ёрдам хам беришарди. Масалан Нажжоший рохимахуллохнинг  унга қарши исён қилган мухолиф қўшинни  устидан  қозонган ғалабасига хурсанд бўлишганидек,албатта мухолиф томон хам насроний бўлган, аммо улар мусулмонларга нисбатан янада қаттиқроқ муносабатда бўлишни ва мухожир мусулмонларга нисбатан кўпроқ чекловларни тарафдори эдилар. Бу ерда хар икки қўшин аслида насроний кофир эди , лекин Нажжоший рохимахуллохни лашкари мусулмонларга яқинроқ бўлишган. Шу билан бирга Нажжошийни қўл остидаги кофир лашкар уларнинг муқобилидаги қўшинни қаршисида тўхтатиб турувчи бир сабаб бўлиб, улар мусулмонларнинг озодликларини замонат қилишарди. Шунинг учун хам Нажжошийни кофир лашкарининг мағлубияти ,агарда тўғридан-тўғри бўлмаса хам умуман олганда бепанох мусулмонларни зарари хисобланган.

تمایز بین دسته های مختلف یک صنف از کفار

حتی می بینیم که مسلمین همچنان که در بین سکولاریستها و یهود فرق می گذارند در میان نصرانی ها هم درجه بندی می کردند و به پیروزی آنی که به آنها نزدیکتر بود خوشحال می شدند و حتی اگه از دستشان هم بر می آمد به آنی که به آنها نزدیکتر بود کمک هم می کردند . مثل خوشحالی از پیروزی لشکر کافر نجاشی رحمه الله بر کودتا گران و ارتش مخالفش، که آنها هم باز نصرانی بودند، اما خواهان برخورد بدتری نسبت به مسلمین بودند و می خواستند محدودیتهای بیشتری نسبت به مسلمین مهاجر وجود داشته باشه .[1]

در اینجا، هم ارتش نجاشی رحمه الله همگی کفار نصرانی بودند و هم لشکر کودتا گران، اما لشکر نجاشی رحمه الله از لشکر کودتا گران به مسلمین نزدیکتر بودند .

علاوه بر آن لشکر کافر تحت فرمان نجاشی رحمه الله  نيروي بازدارنده در برابر نصرانی های مخالف بود و آزادیهای مسلمین را ضمانت می کرد. برای همین شكست و ضرر لشکر کافر نجاشی به صورت غير مستقيم شكست و ضرر مسلمانان بدون پناه محسوب می شد .

---

[1] شرح این کودتاه در سیرة النبویه ابن کثیر ج 2 ص 23 – 28 بتفصیل آمده است.