نویسنده: admin

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (68)

د داخلي پټو کفارو یا اوسني سیکولرزدهو پدیده چې د مسلمانانو د حکومت او قدرت د داخلي دښمنانو په توګه ده، د فزیکي پدیدې په پرتله یو رواني پدیده ده په ټولنیز ډول د مسلمانانو د ځواک له امله دی،کوم چې په ډیری مواردو کې هڅه کوي د احتیاط او جلا کولو سره د دوی اغیز کم کړي.او له دوی سره به یوازې هغه وخت پوځي او سخت چلند کیږي چې له اسلامي ټولنې څخه ځانونه جلا کړي او د نورو سیکولریستانو او کافرانو په څیر ځانونه ښکاره کړی.
ډېرو مسلمانانو هڅه کړې ده چې هغه مسلمانان چې د منافقینو او سیکولرانو له دې جرمونو څخه یو مرتکب شوی د فاسقانو په بڼه تعریف او ځای پر ځای کړي.
په مسلمانانو کې فاسق هغه څوک دی چې ایمان یې راوړی، اسلام یې منلی، خو په ځینو احکامو یې عمل نه کوي.ځکه د«فسق» یا فاسیقن کلمه له کفر څخه ډیره عامه او پراخه ده، یعنی کافران هم په کې شامل دي. او که څه هم دا د هرې ګناه لپاره کارول کیږي که هغه کوچنۍ وي یا لوی، دا اکثرا د هغه چا لپاره کارول کیږي چې یوه ګناه تکرار کړي یا ډیره ګناه وکړي.له همدې امله الله تعالی منافقان کافران بللي دي.د اهل کتابو کفارو پیروان، د منتصب په اهل کتابو کافران، مشرک کافران او مرتدین په نړۍ کې د همدغو کفارو د حکم تابع کڼل کیږي؛

خو، د داخلي پټو کفارو او سیکولرشوي پیروان که څه هم ورته دښمن معرفي کړي دي، خو مسلمانانو په حکم کې شامل شوی دی.هم داخلي پټ کفار پخپله د مسلمانانو د حکم شامل او تابع دي، او هم د دوی پیروانو او د کټګوری ډلو. ولې؟ یوازې د دهغو مسلمانانو د ساتنې لپاره چې دوکه شوي او د د دوی په کټګوری په ډله کې دي او دا مسلمانان د مسلمانانو د اجتماع یو برخه دي.
او د مسلمانانو تر منځ تفرقه اچول او تر هغه وخته پورې چې د مسلمانانو په منځ کې وي اتحاد ګډوډول ناروا او ناپسند کار ده او د مشرکانو له صفتونو څخه دي «الذّینَ فَرَّقُوا دینَهُم».د همدې لپاره ده چه، دا هم د خپلو د کټګوری سره په مسلمانانو کې شمېرل کېږي.

له همدې امله يوازې د منافقانو او سیکولرزدهو څخه د«حذر» خبردارۍ امر شوی دی. احتیاط حذر:

الف-تاسو څنګه د خپل ځان او مال ساتنه کوئ که تاسو په یو چا شک لرئ چې غل دی؟

ب-څنګه که تاسو شک لرئ چې یو څوک جاسوس دی او تاسو خپل ځان ساته کوی؟

ج‌- یا څنګه، که تاسو شک لرئ چې یو څوک کولرا، طاعون، ملاریا، نري رنځ یا ساري ناروغي لري، تاسو خپل ځان ته پام کوئ ترڅو ناروغي تاسو ته ونه رسیږي او منتقله نشي.

د‌-یا که تاسو شک لرئ، د بیلګې په توګه، په کوم ځای کې زهرجن مار شتون لري، یا غل او قاتل شتون لري، یا ستونزه شتون لري، تاسو دخپل ځان پام و ساتنه کوي او داسې نور لرئ.
موږ په عمومي ډول شک لرو چې فلاني منافق وي او موږ هیڅکله د رسول الله صلی الله علیه وسلم په څیر د منافقینو شمیر نه پیژنو.
ځکه چې الله تعالی هماغه څو کسان رسول الله صلی الله علیه وسلم ته معرفي کړي وو او حتی صحابه کرام هم نه وپیژندل.
رسول الله صلی الله علیه وسلم حذیفه بن یمان ته د همدغو څو کسانو نومونه ورکړل. خو، هغه هیڅکله د نورو نومونو په اړه خبر نه و او یوازې الله تعالی د دوی په اړه پوهیدل او پېژندل.
له همدې امله عمر بن الخطاب حذیفه ته به وویل:«ای حذیفه تاته په خدای قسم ورکوم چې رسول الله صلی الله علیه وسلم زما نوم له منافقانو څخه نه دی یاد کړی؟ويې ويل: نه، خو زه به په دې اړه ستا نورو پوښتنو ته ځواب ورنه کړم».

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

(49- қисм)

Энди,биз нима учун мунофиқлар,секулярзадалар тўдасига бир хил кўз қараш билан қараймиз?

Биринчидан, бизлар уларни қайси бири аслий секулярист ёки аслий кофир эканини билмаймиз, иккинчидан эса мана бу шахслар гурухни,тўдани орасида бўлиб, мана бу сифатлар уларни хаммасига тақсимланиб кетган, уларни хар бири мана бу сифатларни баъзисига эга ёки баъзилари бу сифатларни барчасига эга. Лекин уларни хаммаси бир гурух,жараён,харакат,хизб бўлиб амал қилишади ва мана бу сифатларга эга бўлган бошқа кишиларга қарши амалда бир иш қилишмайди,балки уларни режаларида хам иштирок этишади. Уларнинг мана бу гурухларда сукут сақлаб ўтиришларини ўзи, уларни розилигини,мана шу жамоатдан эканликларини билдиради; яъни мана шу гурухни жумласидан хисобланишади.

Хоин яхудийларни жарима қилиш воқеасида хам мана шу қоидадан фойдаланилган. Яхудийларни орасидаги қарор қабул қиладиганлари,хоинлари жуда озчиликни ташкил қилганлиги мушаххас эди, кўпчилик одамлар ўзларини рўзғор ишлари ғам-ташвишларини кетидан бўлишган, аммо уларни хаммаси сукутлари билан мана бу хиёнатга рози бўлишган эди, мусулмонларга қарши қилинган мана бу хиёнатда хамрох бўлганликлари боис хиёнат жиноятига хам шомил бўлишади.

Бир гурух кимсаларнинг мунофиқ эканликлари росулуллох саллаллоху алайхи васалламга,бошқа мусулмонларга очиқ-ойдин маълум бўлган бўлса хам ва уларни қилган амаллари яхудийларга,қурайш секуляристларига ўхшаш ошкор кофирларни амалига ўхшаса хам, аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам модомики  мана бу ички душманлар мусулмонлар орасида бўлар экан, уларга қарши қуролли куч равиши билан муносабатда бўлган эмаслар.

Агар мана бу жиноятларни атрофдаги яхудийлар,секуляр кофирлар қилишганда,албатта росулуллох саллаллоху алайхи васаллам уларга жиддий муомала қилган бўлар эдилар. Уларни ерларини тортиб олиб бу ерларни ташлаб чиқиб кетишга амр қилардилар.

Мадина атрофидаги яхудийлардан бўлмиш бани назир,бани қайнақоъ, хайбар ва шунга ўхшаганлар пайғамбарга қарши қурайш секуляристлари билан биргаликда фитна қилиб хиёнат содир қилишади, буни натижаси нима билан тамом бўлди?

 Худди шу ишни мунофиқлар хам, яхудийлар хам, қурайш секуляристлари хам қилишган,лекин уларни хеч қайси бирига яхудларга қилинган муомала қилинган эмас.

Атрофдаги секуляристлар,яхудийлар шеър ва куйлаш билан мусулмонларга озор-азият беришарди, шунда росулуллох саллаллоху алайхи васаллам уларни орқасидан бир шахсни ё бир неча кишини юбориб уни терор қилишни буюрардилар. Аммо худди шу сўзлардан,куйлашдан,шеърдан баттарроғини ички мунофиқлар,секулярзадалар айтишса хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам уларга қарши шиддат билан муносабат билдирмаганлар, хатто мана бундай кимсаларнинг фарзандлари (абдуллох ибни убайни фарзанди) мушаххас рахбарни ўлдиришга рухсат сўраган пайтида хам рози бўлмаганлар.

“Ички душманларни мудирият қилиш ахлоқи” ва  улар вужудга келтирган “бўхронларни мудирият” қилиш мутахассисликка,муросага, систематик равишда хидоят қилишга эхтиёжи бор эди, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни рафторлари ўша кундаги араб жамияти учун хатто жахондаги бошқа жамиятлар учун хам янгилик хисобланган.

Ички пинхон кофирлар ва уларни атрофларидаги тўда  томонидан вужудга келтирилган бўхронларга нисбатан росулуллох саллаллоху алайхи васалламни муомаласи,муносабати,сиёсати нихоятда мутахассисларга хос, аниқ,мураккаб бўлган, биз хозиргача ғайри исломий хукуматларни  тарихи  давомида буни намунасини учратмаганмиз.

 Худди мусулмонлар шахсий одобларда,тахорат одобида,намозда,рўзада,хажда,бошқа суннатларда, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатларида у кишини ўзларига намуна қилиб олишганига ўхшаш, бошқа вахдатга махсусан мунофиқларни мудирият қилиш, улар томонидан вужудга келтириладиган бўхронлар пайтида хам пайғамбаримизни муомалаларини,муносабатларини намуна қилиб олишади,деб умид қиламиз. Аллох таоло мархамат қиладики:

« لَقدْ كان لكم فِي رسُولِ الله اُسْوةٌ حسنةٌ لمن كان يَرجُوا الله واْليوم الآخر».

Бундай бўладиган бўлса пайғамбар бизларга фақат майда ишларда эмас,балки шахсий,ижтимоъий,хукуматга оид хаётда хам бизларга намуна бўлади.

Бугунги кундаги ички пинхон кофирлар ё секулярзадалар жараёни мусулмонлар қудратини,хукуматини ички душманлари сифатида,аппарат эмас балки мусулмонларни қудратидан келиб чиққан  ижтимоъий- рухий жараён хисобланади, кўпинча эхтиёт бўлиш ва уларни чегаралаб қўйиш орқали уларни таъсирини камайтиришга харакат қилинади,фақат  улар ўзларини мусулмонларни жамиятидан жудо қилган олган яъни ўзларини бошқа ошкор секуляристларга,кофирларга ўхшатиб олган пайтларидагина уларга нисбатан харбий сурат билан аппаратдек муомала қилинади.

(давоми бор…….)

شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (3) عُمُومِی صوُرَتدَه تَن آلِیش وَ اِیچکِی یَشِیرِین کافِرلَر یا مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر بِیلَن مُعامَلَه قِیلِیش رَوِیشِی

مُقَدّمات دَرسلَرِی / بِیشِینچِی دَرس

شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (3) عُمُومِی صوُرَتدَه تَن آلِیش وَ اِیچکِی یَشِیرِین کافِرلَر یا مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر بِیلَن مُعامَلَه قِیلِیش رَوِیشِی

(49- قیسم)

اِیندِی، بِیز نِیمَه اوُچُون مُنافِقلَر، سِکوُلارزَدَه لَر توُدَه سِیگه بِیر هِیل کوُز قَرَش بِیلَن قَرَیمِیز؟

بِیرِینچِیدَن، بِیزلَر اوُلَرنِی قَیسِی بِیرِی اَصلِی سِکوُلارِیست یاکِی اَصلِی کافِر اِیکَنِینِی بِیلمَیمِیز، اِیککِینچِیدَن اِیسَه مَنَه بُو شَخصلَر گوُرُوهنِی، توُدَه نِی آرَسِیدَه بُولِیب، مَنَه بُو صِیفَتلَر اوُلَرنِی هَمَّه سِیگه تَقسِیملَنِیب کِیتگن، اوُلَرنِی هَر بِیرِی مَنَه بُو صِیفَتلَرنِی بَعضِیسِیگه اِیگه یاکِی بَعضِیلَرِی بُو صِیفَتلَرنِی بَرچَه سِیگه اِیگه. لِیکِن اوُلَرنِی هَمَّه سِی بِیر گوُرُوه، جَرَیان، حَرَکَت، حِزب بوُلِیب عَمَل قِیلِیشَدِی وَ مَنَه بُو صِیفَتلَرگه اِیگه بُولگن باشقَه کِیشِیلَرگه قَرشِی عَمَلدَه بِیر اِیشنِی قِیلِیشمَیدِی، بَلکِی اوُلَرنِی رِیجَه لَرِیدَه هَم اِیشتِراک اِیتِیشَدِی. اوُلَرنِینگ مَنَه بُو گوُرُوهلَردَه سُوکوُت سَقلَب اوُتِیرِیشلَرِینِی اوُزِی، اوُلَرنِی راضِیلِیگِینِی، مَنَه شُو جَماعَتدَن اِیکَنلِیکلَرِینِی بِیلدِیرَدِی؛ یَعنِی مَنَه شُو گوُرُوهنِی جُملَه سِیدَن حِسابلَنِیشَدِی.

خائِن یَهُودِیلَرنِی جَرِیمَه قِیلِیش واقِیعَه سِیدَه هَم مَنَه شُو قائِدَه دَن فایدَلَنِیلگن. یَهُودِیلَرنِی آرَسِیدَگِی قَرار قَبُول قِیلَدِیگنلَرِی، خائِنلَرِی جُودَه آزچِیلِیکنِی تَشکِیل قِیلگنلِیگِی مُشَخَّص اِیدِی، کوُپچِیلِیک آدَملَر اوُزلَرِینِی روُزغار اِیشلَرِی غَم – تَشوِیشلَرِینِی کِیتِیدَن بُولِیشگن، اَمّا اوُلَرنِی هَمَّه سِی سُوکوُتلَرِی بِیلَن مَنَه بُو خِیانَتگه راضِی بُولِیشگن اِیدِی، مُسُلمانلَرگه قَرشِی قِیلِینگن مَنَه بُو خِیانَتدَه هَمراه بُولگنلِیکلَرِی بائِث خِیانَت جِنایَتِیگه شامِل بُولِیشَدِی.

بِیر گوُرُوه کِیمسَه لَرنِینگ مُنافِق اِیکَنلِیکلَرِی رَسُول الله صَلّی الله عَلَیهِ وَسَلَّمگه، باشقَه مُسُلمانلَرگه آچِیق- آیدِین مَعلوُم بُولگن بُولسَه هَم وَ اوُلَرنِی قِیلگن عَمَللَرِی یَهُودِیلَرگه، قُرَیش سِکوُلارِیستلَرِیگه اوُحشَش آشکار کافِرلَرنِی عَمَلِیگه اوُحشَسَه هَم، اَمّا رَسُول الله صلی الله علیه وسلم مادامِیکِی مَنَه بُو اِیچکِی دُشمَنلَر مُسُلمانلَر آرَسِیدَه بُولَر اِیکَن، اوُلَرگه قَرشِی قوُراللِی کوُچ رَوِیشِی بِیلشن مُناسَبَتدَه بُولگن اِیمَسلَر.

اَگر مَنَه بُو جِنایَتلَرنِی اَطرافدَگِی یَهُودِیلَر، سِکوُلار کافِرلَر قِیلِیشگندَه، اَلبَتَّه رَسُول الله صلی الله علیه وسلم اوُلَرگه جِددِی مُعامَلَه قِیلگن بُولَر اِیدِیلَر. اوُلَرنِی یِیرلَرِینِی تارتِیب آلِیب بُو یِیرلَرنِی  تَشلَب چِیقِیب کِیتِیشگه اَمر قِیلَردِیلَر.

مَدِینَه اَطرافِیدَگِی یَهُودِیلَردَن بوُلمِیش بَنِی نَظِیر، بَنِی قَینَقاع، خَیبَر وَ شوُنگه اوُحشَگنلَر پَیغَمبَرگه قَرشِی قُرَیش سِکوُلارِیستلَرِی بِیلَن بِیرگلِیکدَه فِتنَه قِیلِیب خِیانَت صادِر قِیلِیشَدِی، بُونِی نَتِیجَه سِی نِیمَه بِیلَن تَمام بُولَدِی؟

حُوددِی شُو اِیشنِی مُنافِقلَر هَم، یَهُودِیلَر هَم، قُرَیش سِکوُلارِیستلَرِی هَم قِیلِیشگن، لِیکِن اوُلَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِیگه یَهُودلَرگه قِیلِینگن مُعامَلَه قِیلِینگن اِیمَس.

اَطرافدَگِی سِکوُلارِیستلَر، یَهُودِیلَر شِعر وَ کوُیلَش بِیلَن مُسُلمانلَرگه آزار- اَذِیَت بِیرِیشَردِی، شوُندَه رَسسول الله صلی الله علیه وسلم اوُلَرنِی آرقَسِیدَن بِیر شَخصنِی یا بِیر نِیچَه کِیشِینِی یُوبارِیب اوُنِی تِرار قِیلِیشنِی بُویُورَردِیلَر. اَمّا حوُددِی شوُ سُوزلَردَن، کوُیلَشدَن، شِعردَن بَتتَرراغِینِی اِیچکِی مُنافِقلَر،سِکوُلارزَدَه لَر اَیتِیشسَه هَم رَسُول الله صلی الله علیه وسلم اوُلَرگه قَرشِی شِددَت بِیلَن مُناسَبَت بِیلدِیرمَگنلَر، حَتِّی مَنَه بُوندَی کِیمسَه لَرنِینگ فَرزَندلَرِی (عَبدُالله اِبنِ اُبَینِی فَرزَندِی) مُشَخَّص رَهبَرنِی اوُلدِیرِیشگه رُحصَت سوُرَگن پَیتِیدَه هَم راضِی بُولمَگنلَر.

“اِیچکِی دُشمَنلَرنِی مُدِیرِیَت قِیلِیش اَخلاقِی” وَ اوُلَر وُجُودگه کِیلتِیرگن “بوُحرانلَرنِی مُدِیرِیَت” قِیلِیش مُتَخَصِّصلِیککَه، مُراسَه گه، سِیستِیمَه تِیک رَوِیشدَه هِدایَت قِیلِیشگه اِیختِیاجِی بار اِیدِی، رَسُول الله صلی الله عَلَیهِ وَسَلَّمنِی  رَفتارلَرِی اوُشَه کوُندَگِی عَرَب جَمِیعیَتِی اوُچُون جَهاندَگِی باشقَه جَمِیعیَتلَر اوُچُون هَم یَنگِیلِیک حِسابلَنگن.

اِیچکِی پِینهان کافِرلَر وَ اوُلَرنِی اَطرافلَریدَگِی توُدَه تامانِیدَن وُجُودگه کِیلتِیرِیلگن بُوحرانلَرگه نِسبَتاً رَسُول الله صلی الله علیه وسلَّمنِی مُعامَلَه سِی، مُناسَبَتِی، سِیاسَتِی نِهایَتدَه مُتَخَصِّصلَرگه خاص، اَنِیق، مُرَکَّب بُولگن، بِیز حاضِرگچَه غَیرِی اِسلامِی حُکوُمَتلَرنِی تَرِیخِی دَوامِیدَه بُونِی نَمُونَه سِینِی اوُچرَتمَگنمِیز.

حُوددِی مُسُلمانلَر شَخصِی آدابلَردَه، طَهارَت آدابِیدَه، نَمازدَه، رُوزَه دَه، حَجدَه، باشقَه سُنَّتلَردَه، رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی سُنَّتلَرِیدَه اوُ کِیشِینِی اوُزلَرِیگه نَمُونَه قِیلِیب آلِیشگنِیگه اوُحشَش، باشقَه وَحدَتگه مَخصُوصاً مُنافِقلَرنِی مُدِیرِیَت قِیلِیش، اوُلَر تامانِیدَن وُجُودگه کِیلتِیرِیلَدِیگن بوُحرانلَر پَیتِیدَه هَم پَیغَمبَرِیمِیزنِی مُعامَلَه لَرِینِی، مُناسَبَتلَرِینِی نَمُونَه قِیلِیب آلِیشَدِی، دِیب اوُمِید قِیلَمِیز. اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی: « لَقدْ كان لكم فِي رسُولِ الله اُسْوةٌ حسنةٌ لمن كان يَرجُوا الله واْليوم الآخر». بُوندَی بوُلَدِیگن بوُلسَه پَیغَمبَر بِیزلَرگه فَقَط مَیدَه اِیشلَردَه اِیمَس، بَلکِی شَخصِی، اِجتِمائِی، حُکوُمَتگه آئِد حَیاتدَه هَم بِیزلَرگه نَمُونَه بُولَدِی.

بوُگوُنگِی کوُندَگِی اِیچکِی پِینهان کافِرلَر یا سِکوُلارزَدَه لَر جَرَیانِی مُسُلمانلَر قُدرَتِینِی، حُکوُمَتِینِی اِیچکِی دُشمَنلَرِی صِیفَتِیدَه، اَپپَرَت اِیمَس بَلکِی مُسُلمانلَرنِی قُدرَتِیدَن کِیلِیب چِیققَن اِجتِمائِی- رُوحِی جَرَیان حِسابلَنَدِی، کوُپِینچَه اِیختِیاط بُولِیش وَ اوُلَرنِی چِیگرَه لَب قوُیِیش آرقَلِی اوُلَرنِی تَأثِیرِینِی کَمَیتِیرِیشگه حَرَکَت قِیلِینَدِی، فَقَط اوُلَر اوُزلَرِینِی مُسُلمانلَرنِی جَمِیعیَتِیدَن جُودا قِیلِیب آلگن یَعنِی اوُزلَرِینِی باشقَه آشکار سِکوُلارِیستلَرگه، کافِرلَرگه اوُحشَتِیب آلگن پَیتلَرِیدَه گِینَه اوُلَرگه نِسبَتاً حَربِی صُورَت بِیلَن اَپپَرَتدِیک مُعامَلَه قِیلِینَدِی.

(دوامی بار……)

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

(49- قسمت)  

حالا، چرا ما تمام دارودسته ی سکولارزده ها و منافقین را با یک چشم و مثل هم به آن ها نگاه می کنیم؟

اولاً، چون ما نمی دانیم کدام یک از آن ها سکولاریست اصلی و کافر اصلی است،[1] ثانیاً این افراد در جمع و دارودسته ای هستند که آن صفات در میان همه تقسیم شده اند، و هر یک چند صفت از این صفات را دارند یا بعضی ها تمام این صفات را دارند. اما، این ها مثل یک گروه، جریان و حزب عمل می کنند و در برابر دیگران که صفات ناپسندتری دارند عملاً کاری نمی کنند و با آن ها در طرح هایشان شرکت می نمایند. سکوت آن ها و همراهی کردن با آنان در جمع، یعنی رضایت و جزو جمع شدن؛ یعنی جزو همان جمع و گروه شدن است.

در جریان جریمه کردن یهودیان خائن هم از همین قاعده استفاده شد. مشخص است که تعداد خائنین در یهودیان و تعداد خائنینی که تصمیم گیرنده بسیار ناچیز بودندخیلی از مردم دنبال کار و زندگی خودشان بودند اما، همه ی آن هایی که به چنان خیانتی رضایت داشتند و در این خیانت علیه مسلمین آن ها را همراهی کردند مشمول جرم خائنین شدند. 

با آن که منافق بودن افرادی برای رسول الله صلی الله علیه و سلم و حتی سایر مسلمین روشن شده بود، و مرتکب انجام اعمالی می شدند که چنانچه یک کافر آشکاری چون یهودیان و سکولاریست های قریش و اطراف آن ها مرتکب آن عمل می شدند به قیمت تسخیر سرزمین های آن ها و حتی جانشان تمام می شد، اما، برخورد رسول الله صلی الله علیه و سلم با این دشمنان داخلی سکولارزده مادامی که در میان مسلمین بودند تابع اصل قهر و برخورد مسلحانه نبود.

اگر همین جرم آن ها را یهودیان و سکولارهای اطراف مرتکب می شدند قطعاً رسول الله صلی الله علیه و سلم با آن ها برخورد جدی می کرد. سرزمین هایشان را می گرفت، برایشان نفر می فرستاد که شرشان را کم کند.

تصور کنید یهودیان مدینه چون بنی نضیر، بنی قینقاع، بنی قریظه و خیبر و امثالهم مرتکب توطئه و ارتباط با سکولاریست های قریش علیه پیامبر شدند و به اصطلاح خیانت کردند، نتیجه برایشان چه شد؟ اما، همین کار را منافقین، هم با یهودیان و هم با سکولاریست های قریش مرتک شدند، ولی هرگز با برخوردی مشابه یهود مواجه نشدند.

سکولاریست ها و یهودیان اطراف با شعر و آوازخوانی باعث اذیت مسلمین و رسول الله صلی الله علیه و سلم می شدند و رسول الله صلی الله علیه و سلم برایشان شخص یا اشخاصی را می فرستاد که او را ترور کند و شرش را کم کند. اما، همین سخنان و بلکه بدتر از آن را منافقین و سکولارزده های داخلی می گفتند اما،رسول الله صلی الله علیه و سلم با آن ها چنین برخوردی نکرد، و حتی به درخواست مؤمنین (حتی فرزند عبدالله ابن ابی) در قتل رهبران مشخص این افراد موافقت نکرد.

«اخلاق مدیریت دشمنان داخلی»، و «مدیریت بحران هایی» که به وجود می آورند نیاز به تخصص، مدارا و هدایت سیستماتیکی دارد که الگوی رفتاری رسول الله صلی الله علیه و سلم برای جامعه ی آن روز عرب، و حتی برای سایر جهان هم به نوعی تازگی داشت.

پس، سیاست و چگونگی برخورد و تعامل رسول الله صلی الله علیه و سلم با بحران های داخلی به وجود آمده توسط کفار پنهان داخلی و دارودسته ای که اطراف خودشان به وجود آوردند بسیار تخصصی، پیچیده و دقیق است که ما نمونه ی آن را در تاریخ سایر حکومت های غیر اسلامی تا به حال سراغ نداریم.

امید است همچنان که مسلمین سعی می کنند در سایر آداب شخصی از آداب طهارت، نماز، روزه، حج و غیره، سنت و سیره ی رسول الله صلی الله علیه و سلم را برای خودشان الگو قرار می دهند و امیدوارم که قرار دهند، امیدواریم در سایر امور وحدت بخشی و بخصوص در مدیریت منافقین و سکولارزده ها و بحران های به وجود آمده توسط آن ها هم از همان الگو، رفتار خودشان را سازماندهی و تنظیم کنند که الله تعالی فرموده:« لَقدْ كان لكم فِي رسُولِ الله اُسْوةٌ حسنةٌ لمن كان يَرجُوا الله واْليوم الآخر».در این صورت، پیامبر تنها در امور ریز الگوی ما نیست، بلکه در زندگی فردی، اجتماعی، حکومتی و غیره هم الگوی ما می شود.

پدیده ی کفار پنهان داخلی یا سکولارزده های کنونی، به عنوان دشمنان داخلی حکومت و قدرت مسلمین، بیشتر از آن که سخت افزاری باشد یک پدیده ی روانی – اجتماعی ناشی از قدرت مسلمین است، که در بیشتر مواقع سعی می شود با حذر و منزوی کردن آن ها تأثیرشان کم شود، و تنها زمانی به صورت نظامی و سخت افزاری با آن ها برخورد می شود که خودشان را از جامعه ی مسلمین جدا کرده باشند و چیزی مثل سایر سکولاریست ها و کفار آشکارشده باشند.

(ادامه دارد…….)

---

[1]در میان این ها طیف های مختلفی وجود دارند، منافق اصلی که مشخص است وضع او چطور است، و آن همه پیروان که داخل آن هستند و دور و برشان را گرفته اند.

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (67)

همدا قاعده د خائن غدار یهودانو د جریمې په پروسه کې کارول شوې وه.ښکاره خبره ده چې د يهودانو په منځ کې د غدارانو شمېر او د خيانت کوونکو شمېر چې پرېکړې يې کولې ډېر کم وو، ډېر خلک د خپل کار او ژوند په لټه کې وو.خو ټول هغه کسان چې په دې خیانت کې یې رضایت درلود او د مسلمانانو خلاف په دې خیانت کې ملګرتیا کوله د خیانت په جرم کې شامل شول. 
که څه هم د ځینو خلکو نفاق د رسول الله صلی الله علیه وسلم او نورو مسلمانانو ته هم ښکاره وو،او دوی داسې اعمال ترسره کول چې که یو ښکاره کافر لکه یهودیان او د قریشو سیکولریستانو او د دوی شاوخوا سیکولریستانو وکړي، نو دا به د دوی د ځمکو او حتی د دوی د ژوند په قیمت تمام یدل به.

خو، د رسول الله صلی الله علیه وسلم معاملې له دغو سیکولر شوی داخلي دښمنانو سره مقابلی تر هغه وخته پورې چې د مسلمانانو په منځ کې وې، د زور او وسله وال مقابلې د اصولو تابع نه وه.
که همدا جرم د یهودانو او د هغوی شاوخوا سیکولرانو کړی وای، نو رسول الله صلی الله علیه وسلم به له هغوی سره جدي چلند کړی وای.هغه به د دوی ځمکې به واخستل، خلک به یې ولېږل چې د دوی شر کم کړي.
تصور وکړئ چې د مدينې يهودو لکه بنو نضير، بنو قينقا، بنو قريظه، خيبر او داسې نورو دسيسې وکړې او د قريشو له سيکولرانو سره يې د پېغمبراکرم (ص) پر ضد اړيکې ټينګې کړې او تش په نامه خيانت يې وکړ، پايله يې څه شوه؟
خو منافقانو د يهودانو او د قريشو له سیکولریستانو سره هم همداسې وکړل، خو هيڅکله د يهودانو په شان چلند ورسره ونه شو. سیکولریستانو او شاوخوا یهودانو به په شعرونو او سندرو ویلو سره مسلمانان او رسول الله صلی الله علیه وسلم ځورول،او رسول الله صلی الله علیه وسلم به هغوی ته یو کس یا اشخاص ورلیږل چې هغه ووژني او د هغه شر کم کړي. مګر، همدا خبری او بلکي ورته او تر دې هم بدې خبرې هم ویل، خو رسول الله صلی الله علیه وسلم له دوی سره دا ډول چلند ونه کړ،او حتی د مومنانو په غوښتنه (حتی د عبدالله ابن ابی زوی)د دې خلکو د مشخصو مشرانو د وژلو خبره و نه منله.

“د داخلي دښمنانو د اداره کولو اخلاق” او “د بحرانونو مدیریت” چې دوی رامینځته کوي تخصص، زغم او منظم لارښود ته اړتیا لري، چې د هغه وخت د عربي ټولنې لپاره د رسول الله صلی الله علیه وسلم د چلند نمونه ده. حتی د نورې نړۍ لپاره دا یو څه نوی وه.

نو، دا تګلاره او څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د پټو داخلي کفارو او د دوی په شاوخوا کې د دغه کټګوري د ډلې له امله رامینځته شوي داخلي بحرانونو سره تعامل وکړه خورا مشخص، پیچلي او دقیق دي
د نورو غیر اسلامي حکومتونو په تاریخ کې موږ تراوسه نشو موندلی.

هیله ده لکه څنګه چې مسلمانان هڅه کوي په نورو شخصي عباداتو کې لکه د طهارت، لمونځ، روژه، حج او داسې نورو کې د رسول الله صلی الله علیه وسلم سنت او طریقه د ځان لپاره د نمونې په توګه کاروي
او زه امید لرم چې دوی به یې عمل وکړي،
هیله لرو چې د یووالي په نورو چارو کې په ځانګړې توګه د منافقینو او سیکولرانو په اداره کولو او د هغوی له امله د رامنځته شوي بحرانونو په برخه کې به هم له همدې ماډل څخه خپل چلند تنظیم او منظمه کړي
چي الله تعالی فرمايي:« لَقدْ كان لكم فِي رسُولِ الله اُسْوةٌ حسنةٌ لمن كان يَرجُوا الله واْليوم الآخر» په دې صورت کې، .پیغمبر یوازې په کوچنیو مسلو کې زموږ الگو ماډل نه دی،بلکه دا زموږ په شخصي ژوند، ټولنیز، حکومتي او نور کې زموږ الګو او ماډل اومثال دی.

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

(48- қисм)

Мана бу секулярзадаларнинг умумий сифатларини жамланмаси бўлади, энди мунофиқлар ва секулярзадалар тўдаси мана бу сифатларни баъзиларига эга бўлишлари хам мумкин, яъни баъзи бир кимсаларда озроқ баъзиларида эса кўпроқ бўлиши мумкин. Шу сабабли аллох таоло хам уларни сифатиларини келтирган пайтида “минхум” калимасидан фойдаланган, яъни уларни баъзилари бу сифатларга эгадирлар.

وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ

وَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ

وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асрларини бир қисмида, биз айтиб ўтган қуръонда мавжуд мунофиқларни таниб олиш аломатларидан  кўзга кўринган учтаси ё тўрттаси ё ундан кўпроғи ё камроғи бор бўлган бўлиши мумкин; мана бу сифатларга эга бўлган кишилар мунофиқлар ва секулярзадаларни тўдасидаги кимсалардир, ёки хар бир даврда бир киши мана бу сифатларни бир нечтасига эга бўлган бўлиши хам мумкин, масалан бизни давримизда мана бу бузғунчи жараённи таниб олиш учун бошқа сифатлар кўзга кўринган аломатлардан хисобланиши ва  бошқа даврларда ёки росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асрларида эса мана бу аломатлар мунофиқларни кўзга ташланган сифатларидан бўлмаслиги хам мумкин. Шу сабабли хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

 آیَةُ الْمُنَافِقِ ثَلَاثٌ (یا مِنْ عَلَامَاتِ الْمُنَافِقِ ثَلَاث) إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛

мунофиқларни нишонаси учта: агар гапирса ёлғон гапиради,агар ваъда берса ваъдасига хилоф қилади, агар амонатчи қилинса хиёнат қилади.

Ёки бошқа бир ўринда мархамат қиладиларки:

 ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ وَإِنْ صَامَ وَصَلَّى وَزَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ مَنْ إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛

агар уч одат бир кишида мавжуд бўлса, демак у мунофиқдир, агарчи у рўза тутса ва намоз ўқиса ва ўзини мусулмон деб билса хам: агар сўзласа ёлғон сўзлайди, ваъда берса ваъдасига амал қилмайди, унга омонат топширилса хиёнат қилади.

– أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى یَدَعَهَا إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ.

Агар бир кишида тўрт одат топилса у мунофиқдир, мана бу хислатлар топилган кишида нифоқ бор, агар тарк қилсагина нифоқ кетади: агар гапирса ёлғон гапиради, ваъда берса ваъдасига амал қилмайди, агар ахд-паймон тузса ахдини бузади, агар жанжаллашиб қолса ёмон сўзлар билан сўкади.

Мана бу ривоятлар хеч қайси бирида мушкил мавжуд эмас, аммо уларни маъноси бўйича фан ахлини ўртасида ихтилоф вужудга келган. Уларни аксариятини назари бўйича мана бу нифоқни сифатлари,белгилари хисобланади, кимки мана бу сифатларга эга бўладиган бўлса мунофиқларга ўхшаган бўлади; масалан мана бу сифатларни учтасини  Юсуфни акаларида кўрамиз. Улар оталарига ёлғон гапиришди, ваъдаларига вафо хам қилишмади, хам Яъқубни ишончига хиёнат қилишди, аммо мунофиқ бўлишмади, аллох таоло улар хеч бир ўринда мунофиқ деб хитоб қилгани йўқ. Ўтмишдаги жуда кўп уламолар хам мана бу сифатларга эга мусулмонларни кўп учратишган, мана бу кишиларни мусулмон эканликларида шубха бўлмаган. Бизлар хам хозирги пайтда мусулмон эканлигида шубха бўлмаган ва буни ўтган вақтда қилган ишлари собит қилган аммо мана бу уч-тўртта сифатга эга кишиларга дуч келамиз.

Шу сабабли аимма шу қарорга келишганки, агар бир киши ўзини  тили,амали, садоқати билан мусулмон эканлигини собит қилган ва секулярзадалар тўдасига қўшилмаган бўлса, уни мунофиқлардан,секулярзадалардан деб хисоблаб бўлмайди, уни мунофиқ санаб такфир қилинмайди,балки бу шахс хатокор,гунохкор мусулмон,деб  хисобланади. Энди мана бу тўрт хислатга эга бўлганлар холис мунофиқлардан хисобланади,дегани, кимки мана бу белгиларга,сифатларга эга бўлса у ўзини мунофиқларга қаттиқ ўхшатибди.

(давоми бор…….)

شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (3) عُمُومِی صوُرَتدَه تَن آلِیش وَ اِیچکِی یَشِیرِین کافِرلَر یا مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر بِیلَن مُعامَلَه قِیلِیش رَوِیشِی

مُقَدّمات دَرسلَرِی / بِیشِینچِی دَرس

شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (3) عُمُومِی صوُرَتدَه تَن آلِیش وَ اِیچکِی یَشِیرِین کافِرلَر یا مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر بِیلَن مُعامَلَه قِیلِیش رَوِیشِی

(48- قیسم)

مَنَه بُو سِکوُلارزَدَه لَرنِینگ عُمُومِی صِیفَتلَرِینِی جَملَنمَه سِی بُولَدِی، اِیندِی مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر توُدَه سِی مَنَه بُو صِیفَتلَرنِی بَعضِیلَرِیگه اِیگه بُولِیشلَرِی هَم مُومکِین، یَعنِی بَعضِی بِیر کِیمسَه لَردَه آزراق بَعضِیلَرِیدَه اِیسَه کوُپراق بوُلِیشِی مُومکِین. شُو سَبَبلِی اَلله تَعالَی هَم اوُلَرنِی صِیفَتلَرِینِی کِیلتِیرگن پَیتِیدَه “مِنهُم”  کَلِیمَه سِیدَن فایدَلَنگن، یَعنِی اوُلَرنِی بَعضِیلَرِی بُو صِیفَتلَرگه اِیگه دِیرلَر.

• وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ
• وَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ
• وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی

رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی عَصرلَرِینِی بِیر قِیسمِیدَه، بِیز اَیتِیب اوُتگن قُرآندَه مَوجُود مُنافِقلَرنِی تَنِیب آلِیش عَلامَتلَرِیدَن کوُزگه کوُرِینگن اوُچتَه سِی یا توُرتتَه سِی یا اوُندَن کوُپراغِی یا کَمراغِی بار بوُلگن بُولِیشِی مُومکِین؛ مَنَه بُو صِیفَتلَرگه اِیگه بُولگن کِیشِیلَر مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَرنِی تُودَه سِیدَگِی کِیمسَه لَردِیر، یاکِی هَر بِیر دَوردَه بِیر کِیشِی مَنَه بُو صِیفَتلَرنِی بِیر نِیچتَه سِیگه اِیگه بُولگن بُولِیشِی مُومکِین، مَثَلاً بِیزنِی دَورِیمِیزدَه مَنَه بُو بوُزغوُنچِی جَرَیاننِی تَنِیب آلِیش اوُچُون باشقَه صِیفَتلَر کوُزگه کوُرِینگن عَلامَتلَردَن حِسابلَنِیشِی وَ باشقَه دَورلَردَه یاکِی رَسُول اَلله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی عَصرلَرِیدَه اِیسَه مَنَه بُو عَلامَتلَر مُنافِقلَرنِی کوُزگه تَشلَنگن صِیفَتلَرِیدَن بُولمَسلِیگِی هَم مُومکِین. شوُ سَبَبلِی هَم رَسُول الله صَلّی الله عَلَیهِ وَسَلَّم مَرحَمَت قِیلَدِیلَرکِی:

• آیَةُ الْمُنَافِقِ ثَلَاثٌ (یا مِنْ عَلَامَاتِ الْمُنَافِقِ ثَلَاث) إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛ مُنافِقلَرنِی نِشانَه سِی اوُچتَه: اَگر گپِیرسَه یالغان گپِیرَدِی، اَگر وَعدَه بِیرسَه وَعدَه سِیگه خِلاف قِیلَدِی، اَگر اَمانَتچِی قِیلِینسَه خِیانَت قِیلَدِی.

یاکِی باشقَه بِیر اوُرِیندَه مَرحَمَت قِیلَدِیلَرکِی:

• ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ وَإِنْ صَامَ وَصَلَّى وَزَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ مَنْ إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛ اَگر اوُچ عادَت بِیر کِیشِیدَه مَوجُود بُولسَه، دِیمَک اوُ مُنافِقدِیر، اَگرچِی اوُ رُوزَه توُتسَه وَ نَماز اوُقِیسَه وَ اوُزِینِی مُسُلمان دِیب بِیلسَه هَم: اَگر سُوزلَسَه یالغان سوُزلَیدِی، وَعدَه بِیرسَه وَعدَه سِیگه عَمَل قِیلمَیدِی، اوُنگه اَمانَت تاپشِیرسَه خِیانَت قِیلَدِی.

• أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى یَدَعَهَا إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ. اَگر بِیر کِیشِیدَه توُرت عادَت تاپِیلسَه اوُ مُنافِقدِیر، مَنَه بُو خِصلَتلَر تاپِیلگن کِیشِیدَه نِفاق بار، اَگر تَرک قِیلسَگِینَه نِفاق کِیتَدِی: اَگر گپِیرسَه یالغان گپِیرَدِی، وَعدَه بِیرسَه وَعدَه سِیگه عَمَل قِیلمَیدِی، اَگر عَهد- پَیمان توُزسَه عَهدِینِی بُوزَدِی، اَگر جَنجَللَشِیب قالسَه  یامان سُوزلَر بِیلَن سوُکَدِی.

مَنَه بُو رِوایَتلَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِیدَه مُشکِیل مَوجُود اِیمَس، اَمّا اوُلَرنِی مَعناسِی بُویِیچَه فَن اَهلِینِی اوُرتَسِیدَه اِیختِلاف وُجُودگه کِیلگن. اوُلَرنِی اَکثَرِیَتِینِی نَظَرِی بُویِیچَه مَنَه بُو نِفاقنِی صِیفَتلَرِی، بِیلگِیلَرِی حِسابلَنَدِی، کِیمکِی مَنَه بُو صِیفَتلَرگه اِیگه بُولَدِیگن بُولسَه مُنافِقلَرگه اوُحشَگن بُولَدِی؛ مَثَلاً مَنَه بُو صِیفَتلَرنِی اوُچتَه سِینِی یُوسُفنِی اَکَه لَرِیدَه کوُرَمِیز. اوُلَر آتَه لَرِیگه یالغان گپِیرِیشَدِی، وَعدَه لَرِیگه وَفا هَم قِیلِیشمَیدِی، هَم یَعقوُبنِی اِیشانچِیگه خِیانَت قِیلِیشَدِی، اَمّا مُنافِق بوُلِیشمَدِی، اَلله تَعالَی اوُلَر هِیچ بِیر اوُرِیندَه مُنافِق دِیب خِطاب قِیلگنِی یُوق. اوُتمِیشدَگِی جُودَه کوُپ اوُلامالَر هَم مَنَه بُو صِیفَتلَرگه اِیگه مُسُلمانلَرنِی کوُپ اوُچرَتِیشگن، مَنَه بُو کِیشِلَرنِی مُسُلمان اِیکَنلِیکلَرِیدَه شُبهَه بوُلمَگن. بِیزلَر هَم حاضِرگِی پَیتدَه مُسُلمان اِیکَنلِیگِیدَه شُبهَه بُولمَگن وَ بُونِی اوُتگن وَقتدَه قِیلگن اِیشلَریی ثابِت قِیلگن اَمّا مَنَه بُو اوُچ- توُرتتَه صِیفَتگه اِیگه کِیشِیلَرگه دوُچ کِیلَمِیز.

شُو سَبَبلِی اَئِمَّه شُو قَرارگه کِیلِیشگنکِی، اَگر بِیر کِیشِی اوُزِینِی تِیلِی،عَمَلِی، صَداقَتِی بِیلَن مُسُلمان اِیکَنلِیگِینِی ثابِت قِیلگن وَ سِکوُلارزَدَه لَر توُدَه سِیگه قوُشِیلمَگن بُولسَه، اوُنِی مُنافِقلَردَن، سِکوُلارزَدَه لَردَن دِیب حِسابلَب بوُلمَیدِی، اوُنِی مُنافِق سَنَب تَکفِیر قِیلِینمَیدِی، بَلکِی بُو شَخص خَطاکار، گوُناهکار مُسُلمان، دِیب حِسابلَنَدِی. اِیندِی مَنَه بُو توُرت خِصلَتگه اِیگه بُولگنلَر خالِص مُنافِقلَردَن حِسابلَنَدِی، دِیگنِی، کِیمکِی مَنَه بُو بِیلگِیلَرگه، صِیفَتلَرگه اِیگه بُولسَه اوُ اوُزِینِی مُنافِقلَرگه قَتتِیق اوُحشَتِیبدِی.

(دوامی بار…….)

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

(48- قسمت)

این ها مجموعه ای از صفات منافقین و سکولارزده هاو بخشی از صفات آن ها بود که به آن اشاره کردیم.اما چیزی که خیلی مهم است، ممکن است همه ی پیروان و دارودسته ی سکولارزده ها در این صفات مشترک نباشند، و بلکه بخشی از این صفات را داشته باشند، یعنی این صفات بین بقیه پخش شده باشد کسی بیشتر داشته باشد و کسی کمتر. به همین دلیل، الله متعال در جاهایی از کلمه ی «وَمِنْهُم» استفاده می کند. یعنی بعضی وقت ها که صفات آن ها را می آورد می گوید «وَمِنْهُم» یعنی بخشی از آن ها، بعضی از این ها اینطوری هستند:

• وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ
  • وَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ
  • وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی

حالا، ممکن است در عصر رسول الله صلی الله علیه و سلم در برهه ای از زمان 3 صفت یا 4 صفت یا بیشتر یا کمتر از این صفاتی که ذکر کردیم که در قرآن دارند، علائم برجسته ی شناسایی منافقین شده؛ یعنی کسانی که این صفات را داشتند تشخیص داده شده که این ها در دارودسته ی سکولاریست ها و منافقین هستند، یا ممکن است در هر دوره ای هر کسی چند صفت دیگر را داشته جزو این گروه شده یا مثلاً، در عصر ما چند صفت برجسته ی دیگری باعث معرفی این جریان مخرب می شود که ممکن است در دوره های گذشته یا در عصر رسول الله صلی الله علیه و سلم هم این صفات مثلاً آن چنان در میان دارودسته ی منافقین برجسته نبوده است. به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرماید:

– آیَةُ الْمُنَافِقِ ثَلَاثٌ (یا مِنْ عَلَامَاتِ الْمُنَافِقِ ثَلَاث) إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛ نشانه ی منافق سه (چیز) است: چون سخن گوید دروغ گوید، و چون وعده نماید خلاف (وعده) کند، و چون امین قرار داده شود خیانت کند.

یا در جای دیگری می فرماید:

– ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ وَإِنْ صَامَ وَصَلَّى وَزَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ مَنْ إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛ سه (عادت) اگر در کسی باشد پس، آن (فرد) منافق است وگرچه روزه بگیرد و نماز بخواند و گمان کند که همانا او مسلمان است: چون سخن گوید دروغ گوید، و چون وعده نماید خلاف (وعده) کند، و چون به او امانتی داده شود خیانت کند.

– أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى یَدَعَهَا إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ.چهار (عادت) اگر در کسی باشد او منافق است و هر کس در او خصلت و عادتی از این (عادت ها) باشد در او خصلتی از نفاق است تا این که آن را ترک کند: چون سخن گوید دروغ گوید، و چون وعده نماید خلاف (وعده) کند، و چون عهدی ببندد غداری و عهدشکنی کند و چون درگیر شود فحاشی کند و فوش و دشنام دهد.

در این دسته از روایات اشکالی وجود ندارد، اما در معنای این ها میان اهل فن اختلاف به وجود آمده است. رأی اکثریت این است که این ها ویژگی ها و صفات نفاق هستند و کسی که این صفات را داشته باشد در این صفات شبیه منافقین می باشد؛ مثلاً ما هر سه صفت را در برادران یوسف مشاهده می کنیم. هم به پدرشان دروغ گفتند، هم به وعده شان وفا نکردند، و هم به اطمینان یعقوب خیانت کردند، اما منافق نشدندو الله تعالی در هیچ جایی آن ها را به عنوان منافق خطاب قرار نمی دهد. خیلی از علمای گذشته هم بسیار می دیدند که این صفات در مسلمانی دیده می شد که هیچ شکی در مسلمان بودنش وجود نداشت. الان هم دیده می شود، ما کسانی را می بینیم که شکی در مسلمان بودن او نداریم، کارنامه ی او همین را ثابت کرده اما همین سه چهار صفت در او وجود دارد.

به همین دلیل، ائمه به این امر رسیده اند که چنانچه کسی با زبان و عمل، صداقت خودش را در مسلمان بودن ثابت کند و ثابت کرده باشد و مرتکب این اعمال شود، در دارودسته ی سکولارزده ها قرار هم نگرفته باشد، نمی توان او را جزو منافقین و سکولارزده ها دانست یا او را منافق دانست و تکفیر کرد بلکه، چنین شخصی مسلمان خطاکار و گناهکاری است. زمانی هم گفته می شود کسی که همان چهار خصلت را داشته باشد «كان مُنافِقاً خَالِصاً»، یعنی به واسطه ی این ویژگی ها و صفات، شدیداً شبیه منافقین می شود، شدیداً خودش را شبیه منافقین کرده است.

(ادامه دارد……)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (66)

یا په بل ځای کې فرمایي:
– ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ وَإِنْ صَامَ وَصَلَّى وَزَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ مَنْ إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛ که په چا کې درې (عادتونه) وي، نو هغه منافق دی، که څه هم روژه ونیسي، لمونځ کوي او ګمان وکړی ​​چې هغه هم مسلمان دی:کله چې خبرې کوي درواغ وايي او کله چې وعده وکړي نو(وعده )وفا نه کوي او کله چې امانت ورکړل شي نو خیانت کوي.
– أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى یَدَعَهَا إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ.که په چا کې څلور (عادتونه) وي، هغه منافق دی،او په چا کې چې له دغو خصلتونو او عادتونو څخه یوه هم وي، په هغه کې د نفاق یوه خصلت ده، تر څو چې یې پریږدي:
کله چې خبرې کوي درواغ وايي او کله چې وعده وکړي هغه ماتوي،او كله چې تړون وكړي نو خيانت كوي او تړون ماتوي،او کله چې هغه ښکیل شي نو هغه به فحشا او لعنت سپکاوی کاروي.د احادیثو په دې طبقه کې کومه ستونزه نشته، خو په معنی کي د مفسرینو په منځ کې یې اختلاف دی.
د اکثرو رأی او نظر دا دی چې دا د نفاق ځانګړنې او خصلتونه دي او څوک چې دا خصلتونه ولري هغه په ​​دې خصلتونو کې د منافقانو سره ورته دی؛
د مثال په توګه، موږ د یوسف په وروڼو کې دغه درې صفات ګورو.دوی هم خپل پلار ته دروغ وویل، په خپله وعدو یې وفا و نه کړه او د یعقوب علیه السلام په امانت کې یې خیانت وکړ، خو منافقان نه شول او الله تعالی دوی ته په هیڅ ځای کې منافق ټوګه خطاب کړی نه ده.د پخوا زمانو ډېرو علماوو هم ليدلي چې دا خصلتونه په يوه مسلمان کې ليدل کېدل چه د هغه په مسلمانی کي هیڅ شک نه در درلودل.
له همدې امله ائمو امامانو دې نتيجې ته رسيدلي دي چې كه څوك په اخپل ژبه قول او عمل په اخلاص سره داخپل مسلمانۍ ثابت كړي ده او دا اعمال ترسره کړي،دا د سیکولرشوی په کټګورۍ ډله کې هم شامل شوی نه دی،هغه د منافقینو او سیکولرشوي څخه نشي ګڼل کیدی.یا هغه له منافق وګڼئ او نه هغه تکفر کیږي بلکي، داسي مسلمان ګناهکار او خطا کاره دی.
کله داسې ویل کیږي چې یو څوک همغه ورته څلور خصلتونه ولري«كان مُنافِقاً خَالِصاً»،يعنې د همدغو صفتونو او ځانګړنو له امله هغه له منافقانو سره ډېر مشابهت کوي،هغه ځان د منافق په څیر جوړ کړی دی.

اوس نو ولې موږ د سیکولرشوي او منافقینو کټګورۍ ته ټول ته په یو شان سترګو ګورو؟
لومړی دا چې موږ نه پوهیږو چې اصلي سیکولریست او اصلي کافر څوک دی؟
دوهم دا چې دا خلک په داسې ډله کې دي چې دا صفات د هر چا په منځ کې سره شریک دي او هر یو له دغو صفاتو څخه یو څه لري یا ځینې دا ټول صفات لري.خو دا کسان د یوې ډلې، حرکت او ګوند په څیر عمل کوي او د نورو په وړاندې هیڅ نه کوي چې ډیر ناخوښه صفتونه لري او د دوی سره د دوی په پلانونو کې برخه اخلي.د دوی چوپتیا او د خلکو په جمع کې ورسره ملګرتيا،دا د رضایت او راټولدو معنی لري،يعنې دا د همغه برخه راغونډول او ډله کیدل دي.

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

(47- қисм)

58-Худони унутишган,шу сабабли аллох хам уларни унутган:

«نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (توبه/67(،

Улар аллохни унутишгач, аллох хам уларни унутди.

Агар соатлаб балки кун бўйи улар билан бирга ўтирсангиз хам уларни қилаётган сухбатлари ўзларини гурухларини, рахбарларини,барномаларини  мақташ, об-хаво, уй,бозор, иш,хонадон, лахв нарсалар, саёхат, филмлар,дунёвий лаззатлар, аёллар,қизлар, машина, кофирларни сиёсати, мужохидларни ёмонлаш хақида бўлади. Умуман аллохни ёдидан,аллохни шариатидаги қонунлардан, аллох йўлидаги мужохидлардан, аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилишдан, исломий хукуматни ташкил қилишдан бошқа хамма нарса хақида гаплашишади. Улар биринчи бўлиб аллохни, у зотни дастурларини,қонунларини унутишгач буни кетидан аллох хам уларни унутди.

Улар докторни ташхисини,докторни дориларини кўрмаганликка олган беморлардан бўлишади, шу сабабли доктор хам уларни унутиб юборди. Мана бу унутиб юборишларини натижасида уларни касалликлари баттарлашади ва аста-секинлик билан тузалмас холатга келиб қолади.

«فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللهُ مَرَضاً»

тузалмайдиган даражага бориб қолади, уларга сухбат қилишни хам фойдаси йўқ, улар шу даражага етиб қолишганки,

«إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ»، چون «خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ».

уларни қалбларига,кўзларига,қулоқларига,дилларига мухр босилган, энди улар тузалишмайди. Уларга насихат қилинса хам фойда бермайди, чунки худо уларни унутган; улар биринчи бўлиб худони унутишди, худо хам буни кетидан уларни унутди.

59-Исломни ўрнига қўйиб олишган куфр сабабли қалбларига мухр босилди ва энди унга тавхид,иймондан бирор нарса кира олмайди. Мухр босилган қалбга аллохга иймон келтириш сингиб кирмайди:

«ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ» (منافقون/3)،

Бунга сабаб уларнинг (тилларида) иймон келтириб, сўнгра (дилларида) кофир бўлганларидир. Бас, уларнинг диллари мухрлаб қўйилди. Энди улар (иймоннинг хақиқатини) англай олмаслар!

Мана бу мархалада уларни касалликлари ноиложяъни даволаб бўлмайдиган даражага бориб қолган бўлиб унга дармон,даво қилишни фойдаси йўқ. Уларга насихат қилиш,сухбатлашиш хам фойда бермайди. Аммо олдин хам бир неча марта қайтариб айтганмиз, мана бу даражага етган мунофиқларни таниб олиш қўлимиздан келмайди, секулярзадаларни орасидаги аслий мунофиқлар қайси бири қуйидаги даражага етиб борганини  билишга қодир эмасмиз,

«خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ»

«أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ»،

Аммо мана бу даражага етган кишиларнинг иши нихоясига бориб етканини яхши биламиз. Улар даволаб бўлмайдиган касалликка чалинишган,уни дармон қилишни хам фойдаси йўқ. Насихат қилиб ўтиришни хам фойдаси бўлмайди.

60-Улар аллохни шариатидаги қонунлардан, рахбариятни дастурларидан бўйин тортганликлари ва аллохни шариатидаги қонунлардан орқада қолиш,хамда жиходга бормаслик гунохига дучор бўлганликлари учун хурсанд бўлишади:

 «فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَکَرِهُواْ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِی الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّاً لَّوْ کَانُوا یَفْقَهُونَ» ‏(توبه/81)،

(Жиходга чиқишдан) қолган мунофиқлар аллохнинг пайғамбарига хилоф қилиб қолганларидан хурсанд бўлдилар ва молу жонлари билан аллох йўлида жиход қилишни истамадилар хамда (бир-бирларига): “бу иссиқда урушга чиқманглар”, дедилар. Айтинг (эй Мухаммад): “агар улар англай олсалар жаханнам оташи янада иссиқроқдир”.

Мана бу секулярзадалар ўзларини хаммадан ақлли деб билганликлари боис,ўзлари қилаётган ишларига ақлга,нафсга оид асосларни келтиришади ва ўзларини қонеъ қилишади,( инсон ўзи қилаётган хато ишлари учун ақлга,нафсга оид асослар келтириши ва ўзини қонеъ қилиши нихоятда хатарли нарсадир, шу сабабли мана бу мунофиқлар,секулярзадалар ўзлари қилаётган ишлари уларнинг зийраклиги,ақли сабабли деб билишади) улар ўзларини мана бу зийракликлари сабабли хурсанд бўлишлари хам табиий нарса.

(давоми бор……..)