Ички кофирлар (ғуллот) ва адашиш, инқилобни ўғирлаш ва мусодара қилиш
Корзон Шаккок
Ички кофирлар(мунофиқлар) ўзларини мавжудиятини, ақидаларини кўрсатиш учун бир йўл топишга доим харакат қилиб келишган. Улар хохлаган йўллардан бири, бир харакат марказий хукуматни қаршисида ўзининг мавжудиятини эълон қилган ва ўзига эргашувчиларни хам жамлай олган пайтда вужудга келади. Ахли суннатнинг манбаъларида Али ибни Аби Толиб амирал мўъмининни лашкарида мана бундай кимсаларни ва уларни мухолифларини бор бўлганлиги батафсил баён қилишган. Бугунги кундаги харакатларни орасида хам бундай кимсалар нихоятда кўп топилади.
Баъзи ўринларда шиъаларни харакатларини орасидаги ички кофирлар(ғуллот) ўзларини қиёмнинг рахбарига нисбатлаб, уларни чехрасини хам булғаб кўрсатишган; ғуллот ўзини Абу Хошим Абдуллох ибни Мухаммад ибни Ханифага нисбатлаганини мисол келтирса бўлади. Гохида баъзи қиёмларда иштирок этиб хуник ишларни қилишар ва харакатни номига доғ туширишарди. Баъзи ғуллотлар бўлса ўзларини инқилобчиларни тарафдори эканини иддао қилиб ўзларининг мухолифларини терор қилишган. [1]
Мана бунга ўхшаш ўринларда ғуллот қиёмларни чехрасини бузилишига сабаб бўлган бўлса, бошқа томондан улар рухий жангларни бошқарувчиларни ва салтанат уламоларини қўлидаги марказий хукуматнинг бостиришларини изохлаш учун бир абзорга айланишар ва султонларни фойдасига халқни умумий қўзғалишига ва шариат тарафдори бўлган харакатларга қўшилмасликларига сабаб бўлишарди.
Шу тарзда ғуллот шиъа қиёмларининг чехрасини бузилишига сабаб бўлишган бўлса, бошқа томонда шиъаларга мухолиф бўлган золим хокимлар хар қандай қиёмни ғулувга мойил бўлган ақидага нисбатлаб бостиришарди ва шиъаларни ақидасини ёйилишини олдини олишиб, шу йўналиш орқали ўзларини хукуматларини ишларини ёқлашарди.
Худди мана шу йўналиш инқилобий ва шариат тарафдори бўлган ахли суннат жараёнларини ўртасида нихоятда тезлик билан содир бўлиб боряпти. Хатто бу ишда тоғутлар ва махаллий муртадлардан ташқари жахондаги секуляр (мушрик) кофирлар хам мужохидларни харакатини бостириш учун ғуллотларни қанотини остига кириб олишган ва уларни хар бири ўзини равиши билан мана бу ғуллотларни англияда, канадада ва ……..ларда парвариш қилиб ўстириб ётишибди.
Яъни бу мусибатга тўла тарихни яна бир марта такрорланиши бўлади: ўзини тарихини билмаган миллат уни такрорлашга мажбурдир.
کفار داخلی (منافقین) همیشه در تلاش بوده اند که راهی برای ابراز وجود و عقاید خود پیدا کنند . یکی از این راهها هنگامی است که نهضتی در برابر حکومت مرکزی اعلام موجودیت نموده و توانسته پیروانی برای خود پیدا کند . منابع اهل سنت از وجود این افراد در لشکر علی ابن ابی طالب امیر المومنین و مخالفین وی به تفصیل یاد کرده اند . در میان نهضتهای کنونی نیز وجود این افراد به وفور دیده شده است.
در برخی موارد دیده شده است که در میان نهضتهای شیعی کفار داخلی (غلات) خود را به رهبران قیامها منتسب و چهره آنان را تخریب می‌کردند؛ مانند انتساب غلات به ابوهاشم عبدالله بن محمّد بن حنفیه . گاه نیز در برخی قیامها ورود می‌یافتند و با انجام کارهای ناشایست سبب بدنامی نهضت و قیام می‌شدند. برخی از غلات نیز طرف‌داری از انقلابیون را مدعی می‌شدند و مخالفان خود را ترور می‌کردند. [1]
در این موارد غلات علاوه بر آنکه باعث تخریب چهره ی قیامها می گشتند ابزاری در دست مجریان جنگ روانی و علمای درباری در توجیه سرکوبهای حکومت مرکزی و بسیج عمومی به نفع سلاطین و عدم پیوستن به نهضتهای شریعت گرا می شدند .
بدین‌ترتیب از یک سو غلات سبب تخریب چهره قیام‌های شیعی می‌شدند و از دیگر سو حاکمان جور که مخالف شیعه بودند، هر قیامی را با انتساب عقاید غلوآمیز می‌کوفتند و از گسترش عقاید شیعه جلوگیری و بدین‌سان حکومت خود را توجیه می‌کردند.
دقیقاً هم اکنون همین روند در میان جریانات انقلابی و شریعت گرای اهل سنت نیز با شدت بیشتری در حال وقوع است به گونه ای که غیر از طاغوتها و مرتدین محلی حتی کفار سکولار(مشرک) جهانی نیز جهت سرکوب مجاهدین به این غلات پناه آورده اند و هر یک به سبک خودشان سعی در رشد و پرواربندی این غلات در انگلیس و کانادا و … می نمایند.
این یعنی تکرار مصیبت بار تاریخ و تکرار این پیام که : ملتی که تاریخ خود را نداند مجبور به تکرار آن است .
Аллохни динига зарба уриш мақсадида чиққан секуляристлар иймонига эга мунофиқлар
Абу Абдуллох Мукирёний
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни давридаги ички кофирлар юзларига тутиб олган мунофиқ ниқоби остида,ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирларини меъёрлари, ишончлари,арзишларига бутунлай қарши бўлган ақида ва ишончларга эга бўлишган. Уларни фақат ахли китобдан бошқа кофирлар ва секуляристларни ( мушрикларни) орасида кўрса бўларди. Асли воқеият бўйича хам бу даврдаги мунофиқларни тўдасини, турли-хил далилларга кўра мусулмонларни қилиғини чиқариб турган ва ахли китоб бўлмаган кофирлар (мушриклар) ташкил қилар эди. Ахли китоб кофирлари яхудий ва насороларга ўхшаб ўзига хос борлиқ,мавжудиятга эга бўлиб,ўзларини ислом динида экандек кўрсатишга ва нифоқга эхтиёжлари бўлган эмас.
Исломий хукуматни миқёси кенгайиб, янги эгалланган минтақалар кўпайиб боргач, ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирларини бир қисми ўзларини исломда экандек кўрсатиб, ўзларига хос ишончларни исломга хос ривоятлар ва тафсирлар қолибида мусулмон жамиятга сингдириб боришади. Али ибни Аби Толиб розиаллоху анхуни давригача исломий хукуматни идора қилиш қудрати ва контроли, улил амр шўроси, уммат ва уни ижмоъсини назорати остида уларнинг харакатларини бошқариб,офат ва зарарларини олдини оларди. Аммо исломий хукумат кетишлиги билан уни бошқарув муассасалари хам ўртадан кетди ва мусулмонлар жамияти ғейри ахли китоб, ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирларидан ташкил топган мунофиқлар жавлонгохига айланди.
Бу орада баъзи бир кишилар хозир хам яхудлар билан исломий фирқаларни ўртасида алоқани вужудга келтиришга харакат қилишяпти, улар бу фирқаларни илдизи гўё яхудларга етиб борадигандек қилиб кўрсатишади. Мисол тариқасида айтадиган бўлсак, худди яхудийлар узайрни худони ўғли дейишганга ўхшаш, шиъалар хам улухият мақомини ўзларини имомларига қоил бўлишган. Ёки бўлмасам баъзилар уларни илдизини насороларга улаб қўйишади ва баъзи ёзувчилар хам улар билан зурвонизм, митроизм ва фара яздий ва эроний шохларини тухуми, хиндларни будизми ва …….ларни ўртасида алоқа халқасини боғлашга харакат қилишяпти.
Бир гурух кишилар эса мана бу заминадаги ғуллотларни ишончларини бир қисмини умумлаштирган холда, шиъаларга эронлик илдизни вужудга келтиришга харакат қилишяпти, улар қуйидаги далилларни келтиришади:
Янги мусулмон бўлган эронликлар агар хам исломни қабул қилган бўлсалар хам, ўзларини исломдан олдинги ақидаларига нисбатан хотирларида боғлиқлик бор эди. Улардаги ақидаларни бири бўйича, ўзларини подшохларига нисбатан махсус муқаддас мақомга қоил бўлишган ва подшохликни улар учун аллох томонидан берилган иноят деб билишар ва подшохларига тухма шохий ва фира яздийликни қоил бўлишган; яъни худо мана бу мақомни фақат мана шу хонадонга бўлишини хохлаган, бу илохий берилган нарса ва хеч кимни бу хақни тортиб олишга хаққи йўқ.
Исломни қабул қилгач, улар мана бундай муқаддасликни топширишга муносиб шахсларни қидириб юришган, шиъалар ўзларини имомларига нисбатан махсус мақомга қоил эканликларидан хабар топишгач , шиъаликка юзланишди ва ўзларини подшохларига берадиган мақомни шиъаларни имомлариг бериб қўя қолишди, шу тарзда аста- секин уларни худони мақомига кўтариб олиб боришган. [1]
Ёки мана шу заминада бу масалага ишора қилишадики, тухма шохий шахрибону – яздгурди учинчини қизи – ни воситасида ахли байт алайхиссалом томонга ўтган,яъни шахрибону имом Хусайн алайхиссаломга турмушга чиққан. [2]
Мана бу кўзқараш амалда Хусайндан олдинги пайғамбаримизни, Фотимани, Алини, Хасанни фарояздийликка олиб кириб қўя олмайди, шундай экан уларни бу изохлари тўғри эмас.
Умуман айтганда, агар инсофсиз ва бир томонлама қилинаётган текширувларни бир четга йиғиштириб қўядиган бўлсак, исломий мазхабларга эргашувчиларни хеч қайсиниси мана бу ишончларни вужудга келтиришмаган, балки буларни барча шохаларда мавжуд бўлган ички кофирлар ишлаб чиққан нарсалар бўлиб, улар ўзларини ишлаб чиқарган фосид нарсаларини ғайри исломий мақсадлар йўлида бузғунчи қурол сифатида ишлатишган бўлиб чиқади.
Шу сабабли хам биз бугунги кунда барча кафирларнинг турли- хил исломий фирқаларни орасидан чиқиб келган бузғунчиликларини кўриб турибмиз. Бу ички кофирларни ягона хохламаган нарсалари мусулмонларга яхшилик ва саодатни етмаслиги бўлиб, бу кимсаларни ягона истаги эса мусулмонларни ўртасида тафарруқни ижод қилиш билан бирга, сусткашлик, ички жанглар, кина ва нафратни келтириб чиқаришдан иборат.
Агар шиъа ғуллотларининг Абул Хаттоб, Муғийра ибни Саъад, Абу Мансур ажалийга ўхшаш рахбарларини шахсияти,яшаш тарзини текшириб чиқадиган бўлсак,уларнинг мол-дунё ва обрў-эътиборга етиш йўлида ўзларига гурухларни вужудга келтиришгани ва ўзларини аиммаларидаги улухиятни бахона қилган холда уларни пайғамбар , хамда улар томонидан мансуб қилинган кишилар,деб олишганини тушуниб етамиз . Шу тарзда улар содда халқни хиссиётидан фойдаланиб уларни қийшиқ йўлларга тортиб кетишган ва ўзлари хам фақатгина бир муддат мана бу харакатларини натижасидан бахраманд бўлишган холос. Улар бузуқликларни бутунлай очиқчасига таблиғ қилишарди, хатто ўзларини қизлари билан турмуш қуришни хам ўзларига раво кўришарди. Тўнғизни гўштини хам халол деб хисоблашган,лут қавмини амалини эса халол ишлардан деб санашган.[3]
Мана бу қўрқинчли жараённи тахлил қилиб чиқгач ,гўёки бугунги кундаги замонавий секулярларнинг ўтган тарихини ўқиб чиқгандек бўламиз, чунки замонавий секулярлар хам (суейдда) махрамлар ўртасидаги никохни ,эркак кишини эркак киши билан, аёлни аёл киши билан никохини, хатто ундан хам бадтарроғи инсонни хайвон билан никох қуришини хам……… манфаъат сифатида қонуний қилиб олишган.
Осмоний шариатларга ўзларининг пасткаш истаклари қаршисидаги бир тўсиқ сифатида қарайдиган секуляристлар,дин ва динни катта кишилари ,деб номланган мана шу тўсиқлардан ўтиш учун баъзи бир мархалаларда динни қонунлари, манфаъатларига хамла қилишган. Охирги асрларда эса барча осмоний шариатларни бир четга йиғиштириб қўйиб, бутун тарих давомида ўзлари хохлаган нарсаларини озод холда амалга ошириш билан овора бўлиб юришибди .
منافقین با باورهای سکولاریستی جهت ضربه زدن به دین الله
به قلم: ابوعبدالله موکریانی
در عصر رسول الله صلی الله علیه وسلم کفار داخلی با ماسک منافقی که به چهره زده بودند دارای باورها و عقایدی بودند که ممکن است بر خلاف تمام معیارها ، ارزشها و باورهای کفار اهل کتاب وحتی شبهه اهل کتاب باشد و تنها می توان آن را در میان کفار غیر اهل کتاب و سکولاریستها(مشرکین) مشاهده نمود. واقعیت هم این است که منافقین در این دوره را همان کفار غیر اهل کتابی(مشرکین) تشکیل داده بودند که به دلایل مختلف ادای مسلمین را در می اوردند . چون کفار اهل کتاب همچون یهودیان و نصارا هر کدام دارای کیان و موجودیت خاص خود بوده و نیازی به نفاق و تظاهر به دین اسلام نداشتند .
پس از آنکه دامنه ی حکومت اسلامی و تصرف سرزمینهای جدید گسترش یافت عده ای از کفار اهل کتاب و شبهه اهل کتاب نیز تظاهر به اسلام نموده و همان باورهای خاص خود را در قالب روایات و تفاسیر خاص از اسلام به جامعه ی مسلمین تزریق نمودند تا زمان حکومت اسلامی سیدنا علی بن ابی طالب رضی الله عنه قدرت اداری و کنترلی حکومت اسلامی ، شورای اولی الامر، امت و اجماع ناشی از آن تحرکات آنها را مدیریت و جلو مفاسد آنها را می گرفت . اما با از میان رفتن حکومت اسلامی بالتبع تمام نهادهای مدیریتی آن نیز از میان رفته و جامعه ی مسلمین جولانگاه منافقین متشکل از کفار غیر اهل کتاب، اهل کتاب و شبهه اهل کتاب گردید .
در این راستا عده ای هنوز سعی دارند بین یهود و بعضی از فرق اسلامی رابطه برقرار کنند و چنین القاء می کنند که ریشه این فرق به یهود بر می گردد . به عنوان مثال همچنانكه يهوديان عزير را پسر خدا دانستند، شيعيان هم مقام الوهيت براى امامان خود قائل شدند. یا عده ای ریشه آنها را به نصارا وصل می کنند و بعضی از نویسندگان نیز سعی دارند حلقه ی اتصال انها با زروانیسم، میترائیسم و فره ایزدی و تخم شاهی ایرانی یا بودیسم هندی و… برسانند .
عده ای هم سعی دارند با تعمیم بخشی از باورهای غلات در این زمینه برای شیعیان ریشه ایرانی درست کنند و چنین استدلال می کنند که :
ايرانيان تازهمسلمان گرچه ظاهرا به اسلام گرويده بودند، اما به هرحال، تعلّق خاطرى نسبت به عقايد قبل از اسلام خود داشتند. يكى از عقايد آنان اين بود كه براى پادشاهان خود، تقدس ويژهاى قائل بودند و مقام پادشاهى را عنايت خاص خداوند به آنان مىدانستند و براى پادشاهان خود تخمه شاهى و فرّه ايزدى[1] قائل بودند؛ يعنى اينكه خداوند خواسته است اين مقام را فقط در اين خاندان بگذارد و اين موهبت الهى است كه هيچكس حق گرفتن آن را ندارد.
پس از اسلام، آنان به دنبال اشخاصى بودند كه چنين تقدسى را به آنان منتقل كنند، و چون دريافتند كه شيعيان براى امامان خود، مقامات ويژهاى قائلند، به شيعه روى آوردند و مقامى را كه براى پادشاهان خود قائل بودند براى امامان شيعه قائل شدند و كمكم آنان را به خدايى رساندند.[2]
و یا در همین زمینه به این مساله اشاره دارند كه ” تخمه شاهى به وسيله شهربانو، دختر يزدگرد سوم كه به همسرى امام حسين عليه السّلام درآمد، به اهل بيت عليهم السّلام منتقل شد.[3]
این دیدگاه عملاً پیامبر،فاطمه، علی وحسن که قبل از امام حسین بودند را مشمول فره ایزدی نمی گرداند پس نمی تواند توجیه صحیحی باشد.
در کل ، اگر بررسی های غیر منصفانه و جزئی را کنار نهیم متوجه خواهیم شد که پیروان هیچ از یک از مذاهب اسلامی مولد این باورها نبوده اند بلکه تولید کنندگان کفار داخلی از تمام شاخه های موجود آن بودند که تولیدات فاسد خود را مستمسکی جهت اهداف غیر اسلامی و مخرب خود قرار داده بودند.
به همین دلیل ما آلودگیهای ناشی از تمام کفار را در میان پیروان فرق مختلف اسلامی مشاهده نموده ایم. آنچه که این کفار داخلی نمی خواستند خیر رساندن به مسلمین و سعادت آنها بوده است و انچه در اکثر مواقع خواهان آن بوده اند، علاوه بر ایجاد تفرق، سستی، جنگ داخلی ، کینه و نفرت در میان مسلمین ، کسب منافع دنیوی بوده است .
به دیگر سخن با بررسى زندگانى و شخصيت رهبران غلات شیعه مانند: ابو الخطّاب، مغيرة بن سعيد، ابو منصور عجلى و بيان تبان درمىيابيم كه آنان افرادى بودند كه براى رسيدن به جاه و مال و منال براى خود دستهبندىهايى ايجاد كردند و با بهانه كردن الوهيت ائمه خود را پيامبر و منصوب از طرف آنان دانستند و به اين ترتيب از احساسات مردم سادهدل استفاده نموده، آنان را به بيراهه كشاندند و چند روزى از بهرههاى اين حركت خود برخوردار شدند.[4] آنان اباحىگرى مطلق را تبليغ مىكردند، بهگونهاى كه حتى ازدواج با دختر خود را روا مىشمردند، گوشت خوك را حلال مىدانستند، لواط را يكى از طيبات به حساب مىآوردند و تعاليمى از اين قبيل داشتند.
انگار پس از تحلیل این جریان مخوف در حال بازخوانی و پیشینه ی دنیای سکولار و مدرن امروزین هستیم که در آن ازدواج با محارم(سوئد) ازدواج مردم با مرد و زن با زن، و حتی بالاتر از آن ازدواج با حیوانات و… ارزش تلقی شده و قانونی گشته است .
سکولاریستهائی که شریعتهای آسمانی را مانعی در برابر امیال پست خود دیده و در مراحلی جهت عبور از این مانع به نام دین و بزرگان دین بر ارزشها و قوانین دین حمله ور شده و در نهایت در قرون اخیر سعی در کنار نهادن تمام شریعتهای آسمانی نموده و خود آزادانه آنچه را که در طول تاریخ خواسته اند انجام داده اند.
[1]( 1)- لغتنامه دهخدا ذيل فره ايزدى چنين مىنويسد: نورى است از جانب خداى تعالى كه بر خلايق فايز مىشود كه به وسيله آن قادر مىشوند به رياست و حرفتها و صنعتها و از اين نور آنچه خاص است به پادشاهان بزرگ عالم و عادل تعلق گيرد.
فردوسى مىگويد: چنان شاه پالوده گشت از بدی که تایید از او فره ایزدی
-Хозирги замонавий жохилиятда биз заиф кишиларни азобланишига гувох бўлиб турибмиз, худди шу азобни аввалги жохилиятда Билол, Ёсир,Амморни бошига хам олиб келишган эди. Хозирги даврда эса жойлашган ўрнини хам хеч ким билмайдиган абу ғурайб, гувантанама,бирма, марказий африка, багромга ўхшаш зиндонлар пайдо бўлган,америка, инглиз, франция , германия, русияга ўхшаш бутун жахон секуляр кофирларига хизмат қилаётган махаллий тоғутлар қурган зиндонлар ва бу зиндонлардаги инсонларни устида қўлланаётган минг баробар дахшатлироқ азоблар исломни аввалидаги араб жохилиятида бўлган эмас.
-Хозирги янги жохилиятда пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни бошларига яна кул сочиб ётишибди,хақорат қилишади, замонавий услублар билан одобсизлик қилишади; яъни китоблар, карикатуралар, филм ясашлар, тахқирлашлар,хурматсизлик қилишга ўхшаш,буни салмон рошидий, европа ва данморкни карекатуристларини мисолида кўрсак бўлади. Маривонни халабчасидаги муртадлар хам ироқни курдистонида озод мана шу ишларни қилиб юришибди. Бунга ўхшаган мисолларга жуда кўп гувох бўламиз.
-Хурофотлар хам исломни аввалидаги жохилиятни белгиларидан хисобланар эди, лекин хозирги даврга қаралса хурофот нихоятда дахшатли даражада кучайиб кетган,шайтонпарастлик программалари,франкмасонларга ўхшаш хурофотлар секулярларнинг ривожланган мамлакатлари ғарбдан кириб келган ва булар мусулмонларни ерларига хам кириб келишга улгуришган. Булар хурофотни энг ёмон турлари хисобланади. Бугунги секуляр дунёси ўзини ,пасткаш , булғанган маданияти билан замонавий ва ривожланган жохилиятни намойиш қилиб турибди, қадимги ўлган хурофотларни шахсий озодлик, ақида озодлиги, баён ва сўзлаш озодлиги деган номлар билан қайтадан тирилтириб олиб келишган.
-Секуляр одамлар ислом келишидан олдин бутпараст бўлишган; бугунги янги секуляр башар эса бойлик, мақом, турли –туман тоғутларни, абзорларни, масжлисларни ўзларига бут қилиб олишган ва уларга сиғиниш билан машғул бўлиб юришибди.
-Қадимда жохил кишилар одамларни битта-битта қилич ва камон билан ўлдиришарди; аммо хозирги жохил, катта қудрат эгалари ва секулярлар хамда уларни махаллий қарам хизматчилари жуда қисқа муддатни ичида одамларни тупроқ ва қонга қориштириб ташлашади, ўзларидаги хар-хил кимиёвий, фосфорли, атом бомбалари билан одамларни ер билан битта қилиб юборишади.
-Секуляр франция хукумати алжазоирдаги одамлар билан бўлган жангда 40 мингдан ошиқ алжазоирликни лабаратория сичқонлари сифатида фойдаланди ва биринчи атом бомбасини мана бу гунохсиз одамларни бошига ташлади. У бу билан бомбасини одамларга нисбатан асарини,радиактив тўлқинини таъсирини имтихон қилиб кўрмоқчи эди холос. Буни мисол тариқасида келтиришимга сабаб , бу воқеадан жуда кўпчиликни хабари йўқ, лекин бундан бошқа мисолларни америка ва ното секуляристларининг қора хисоботларида хозирги даврда ироқ, сурия , яман, афғонистонда гувох бўлиб турибсизлар.
“Жахл” калимаси хақга эргашмаслик маъносидан келиб чиқади; яъни хақга қарши амал қилаётган киши, бу киши қилаётган амалига нисбатан огох бўладими ё ноогох бўладими фарқи йўқ, мана бундай кишига жохил дейилади.
Шу сабабли хам, Алусий ва ибни Манзурга ўхшаш ўтган уламолар айтишганки: ўзида бор илмга амал қилмаган кишини жохил дейилади.
Энди бу сохада билимга эга эмас ва хақиқатда огох бўлмаган хақни зиддига амал қиладиган кишини масаласига келсак, масалан киши бир эхтиёжи бор одамни кўради, лекин мухтож одам ўзини эхтиёжини ошкор қилмагач, у шахс бу одамни ўзига бой, бадавлат киши деб ўйлайди. Аллох таоло мана бундай хақиқатни фахмламаган кишини хам жохил деб айтадики:
Шундай мухтож кишилар борки, уларни вазминликлари ва қаноатлари сабабли жохил киши уларни бой, бадавлат кишилардан деб ўйлайди.
Яъни бу ердаги жахл ва жохил хақида айтмоқчи бўлган манзуримиз шуки, тараф шундай мусулмон бўладики , ўзига хос ахкомларга нисбатан жохил бўлиши , аммо бошқа ўринларда эса олим бўлиши мумкин. Ёки бўлмасам хақ ахкомларида жохил бўлиши билан бирга айтилган ўринларда хам жохил бўлган ғайри мусулмон бўлиши хам мумкин.
Энди мана бу кўринишда, ана ўша айтиб ўтилган ғайри мусулмон кишининг жахолатини шиддати кучайган ва умумий маданият холатига кириб холат, йўл, равиш, одоб ва расми – русум кўринишига айланиб бўлган. Мана шу умумий маданият бу шахсни арзиши ва арзишини зиддини, керакли ва керакмас нарсаларини,қонунларни , уни бу дунёга нисбатан кўз- қарашини таъйин қилади, бу шахсда ўзига хос ақида, рафторларни келтириб чиқарадики, мана бу шахсни дунё қарашини шакллантириб беради.
Жамиятдаги жахолат мана бу даражага кўтарилса, етса , аллох таоло бу жамиятни сифатлаганда жохилият калимасини ишлатади. У зот бу жохилиятни ишлатилиш ўринларини , қирраларини тўртта маданий сурада равшан қилиб беради:
-Оли –имрон сурасини 154 оятида андиша ва қалбдаги гумон, зон хақида сухбат қилиб мархамат қиладики:
“یظنون بالله غیر الحق ظن الجاهلیه” (آل عمران/154)
Аллох хақида нотўғри,динсизларча бадгумон қилишган эди.
Жохилиятни шакки ,бу инсонларнинг ақидалари, дунё қарашларини устига гумон,зон,шакни хукмрон бўлиши маъносини билдиради. Бу нарсани бугунги кунда бизлар, секулярларни тахсил кўрган, авом тоифасининг ўзаро конференцияларида кўришимиз мумкин. Уларнинг инсонни яратилиши , мавжудияти, худо, жаннат, ғайбга оид ишлардаги ишончлари, ақидаларининг пойдевори тасаввуротга асослангандир; яъни улардаги ишончнинг асл пойдеворини аниқ хотиржамлик эмас , шак ва гумон ташкил қилади.
-Энди фикр ва қалбдаги шак , гумондан сўнг биз моида сурасини 50 оятида жохилиятни жуда кўп учрайдиган қирраси, пойдеворига ишора қилмоқчимиз, бу қонун тузиш масаласидаги жахолат, жохилият бўлади. Бу бугунги кунда биз барча давлатларни, секуляр партияларни қонунларида кўриб турган нарса. Секуляризм динида , уни турли- хил мазхабларида асл пойдеворни ташкил қилган қонунлар, аллохнинг шариатидаги қонунлардан олинмаган, балки аллохнинг шариатига қарши холатда тузилган бўлиб ,аллохнинг қонунларини нобуд қилиш йўлида ишлаб чиқарилгандир. Аллох таоло мархамат қилади:
Динсизлик хукмрон бўлишини истайдиларми?! Иймонлари комил бўлган қавм учун аллохдан хам гўзалроқ хукм қилувчи ким бор?!
Энди мана бу жохилий шак ва гумонлар қонун ва хукмларга айланиб бўлган, аллохни қонунларини четга суриб қўйгандан сўнг, ундан кейинги жохилиятни яна бир кўринишларидан бири, аёлларнинг малаи омни ўртасида ўзини очиқ кўрсатиши бўлади. Биз буни отатурк, ризохон ва бошқа секуляр хукуматларни замонида, хатто ўзимизни махаллий секуляр партияларда хам , хижобни кашф қилиш тўғрироқ қилиб айтганда авратни кашфи қилиш қолибида кўрганмиз ва хозирги кунда хам кўриб турибмиз. Жамиятдаги аёлларни бехаёлиги, бепарволиги ё уларни хор бўлиши ё аллох бекитишга буюрган нарсани кўрсатиш хақида қидириб, тахқиқ қилишга, кўп изох беришга хожат йўқ, чунки бизлар хаммамиз бу нарсаларни ўзимизни атрофимизда ё спутник , ижтимоий каналларда кўриб турибмиз.
Авратни кашф қилиш,одам ва хавони яланғоч бўлиши , бу шайтон қўлга киритган васвасаларининг натижаси бўлади. Шайтон ва унга эргашганлар аёлларни яланғоч қилиш орқали мана бу жохилий жамиятда яшаётган инсонлар учун фақат бир қорин ва шахватни қолдириб қўймоқчи бўляптилар. Бу шайтонни мақсадларидан бири бўлиб, шайтон ва унга эргашганлар мана бу канал орқали ўзларини бошқа қонунларини илгари силжитмоқчи бўлишади.
Сизлар бир тасаввур қилиб кўринглар, имоми Муслим ўзини сахихида 3028 сонли хадисда келтиришича : эркаклар билан бирга аёллар хам каъбани яланғоч холда тавоф қилишган. Шу сабабли хам аллох таоло жуда кўп жойларда кийим неъматига ва ундан фойдаланишга ишора қилган, аъроф сурасини 27 оятида бани одамни огохлантириб, шайтон одамни бошига олиб келган балолар сизларни хам бошингизга тушмасин ва васвасалари билан сизларни хам яланғоч қилмасин деб, эхтиёт бўлишга чақиради.
Мана бу воқеиятни тушуниш натижасида , одамларни яланғоч қилишлик шайтонни инсонни яратилиш даврига бориб тақаладиган эски, қадимий мақсадларидан бири бўлганини билиб оламиз. Мана бу мархалани амалга ошириш ва инсонларни яланғоч қилиш шайтон ва уни ёронларининг одам фарзандига қарши тузган стротегик режаларидан бири бўлади . Аллох таоло ахзоб сурасини 33 оятида мана бу жохилий одатга ишора қилиб айтади:
Илгариги динсизликдаги ясан-тусан каби ўзингизни кўз-кўз қилмангиз!
Мана бу айтиб ўтилган уч кўриниш жохиллик, тушунмасликни асосига кўра содир бўлади, хақиқатни ёрдами билан буларни химоя қилиб бўлмайди; яъни хеч ким далил келтириш ва хақиқатни ёрдамида буларни химоя қилишга қодир эмас. Шу сабабли хам мана бундай жамиятлардаги жохиллар ўзларини таъассублари, қайсарлиги,икки оёғини бир этикга тиқиб олишлари ва қуролни кучи билан мухолифларига кучларини кўрсатишади. Аллох таоло фатх сурасини 26 оятида жохилиятни қизиққонлик,такаббур, бир ишга таъассуб билан ёпишиб олиш деб таърифлайди:
Ўзини ноўрин хохишларига ёпишиб олиш, нажод ва қавм ё қабилага нисбатан таъассубда бўлиш, жуда кам билимга эга бўлиш, ақида ва андишалардан далилсиз тарафдорлик қилиш , жохилият хамияти, таъассубни маъноси бўлади.
Мана бу суратда, биз жохилиятни шахсларни қалби, фикри,қонунлар, уларни устида хоким бўлган хукмлар ,мана бу фикрлар ва қонунларни жамиятда амалий суратда зохир бўлиши, бу жохилиятнинг мухолифларига нисбатан қандай муомала қилишига қараб унга бахо берамиз. Айтиб ўтилган нарсалар жохилиятни тўрт кўриниши,услуби, мафхуми бўлиб, уларга оятлар хам ишора қилиб турибди.
Замон назаридан олиб қараганда хам, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни юборилишларидан олдинги даврни жохилиятнинг аввалги даври деб номланган. Албатта айтиб ўтилган оятлар, хамда қуръондаги шунга ўхшаш оятларда бу хақида айтилишича, аллох таоло хам мана бу дарвни бўлганлигини тасдиқлайди ,баъзилар бу давр пайғамбаримиз юборилишларидан олдинги 150-200 йилни ўз ичига олишини айтишган.
«جهل» به معنی پیروی نکردن از حق می آید؛ کسی که عملی برخلاف حق انجام داد، چه نسبت به آن عمل آگاه باشد یا نباشد، به چنین شخصی جاهل گفته می شود. به همین دلیل، علمای گذشته چون آلوسی و ابن منظورگفته اند: هرکسی به علمی که دارد، عمل نکند جاهل است.
حالا کسانی که عملی بر خلاف حق انجام دهند که قبلاً در آن زمینه آگاهی کسب نکرده باشند و واقعاًبه آن آگاه نباشند، مثل کسی که یک آدم نیازمندی را می بیند اما چون آن نیازمند، نیاز خودش را آشکار نمی کند، آن شخص خیال می کند که این نیازمند، شخص غنی و ثروتمندی است. الله متعال چنین شخصی که حق را نفهمیده باز جاهل می داند و می فرماید: يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ(بقره/273) نيازمندانی هستند که به خاطر آبرومندی و خويشتنداری که می کنندشخص جاهل آن ها را دارا و غنی به حساب می آورد.
تا اینجا منظور از جهل و جاهل کسانی هستند که ممکن است مسلمان باشندکه نسبت به احکامی خاص جاهل باشند اما، در سایر موارد عالم باشند، یا ممکن است غیر مسلمانی باشد که علاوه بر جهالتش در مورد سایر احکام حق، در این مورد مشخص هم جاهل باشد.
در این صورت، این غیر مسلمان بیماری جهل او شدت گرفته و این جهل تبدیل به حالت، راه، روش و آداب و رسومی شده که حالت فرهنگ عمومی به خودش گرفته؛ و این فرهنگ عمومی ارزشها و ضد ارزشها، باید و نبایدها، قوانین و نگرش او به دنیا را تعیین می کند، و برای شخص عقاید و رفتار خاصی را به ارمغان می آوردکه جهان بینی آن شخص را شکل میدهد.
زمانی که جهل در جامعه ای به این درجه ارتقاء پیدا میکند و به این درجه می رسد، الله متعال در توصیف این جامعه از کلمه ی جاهلیت استفاده می کند، و موارد استعمال و زوایای کلی این جاهلیت را در چهار سوره ی مدنی برای ما روشن می کند:
در آیه 154 آل عمران،از ظن و گمان جاهلی در اندیشه و قلب صحبت می کند و می فرماید: “یظنون بالله غیر الحق ظن الجاهلیه” (آل عمران/154) درباره ی خدا پندارهای نادرستی چون پندارهای زمان جاهليّت داشتند.
شک جاهلیت، به مفهوم حاکم شدن ظن و گمان و شکاکیت در عقاید و جهانبینی است. آنچه امروزه در گردهمایی های باسوادها وعوام سکولار دیده می شود. بنیان گذاری عقاید و باورهایشان در مورد خلقت انسان، موجودات، خدا، بهشت و امور غیبی بر اساس توهمات است؛ یعنی باورهای آنها توهم و شک و گمان زیربنای آن است، نه یقین و اطمینان .
بعد از گمان و شک در درون و در فکر و قلب، ما در آیه ی 50 سوره ی مائده به یکی از زوایای عمده و زیربنایی جاهلیت اشاره می کنیم یعنی، حکم جاهلی و جاهلیت در مسأله ی قانونگذاری. چیزی که ما امروزه در قوانین تمام کشورها و احزاب سکولار آن را مشاهده می کنیم. می توان گفت که هیچ یک از قوانین زیربنایی دین سکولاریسم و مذاهب مختلف آن از شریعت و قانون الله گرفته نشده اند، بلکه برضد این شریعت الله و در راستای نابودی قوانین الله به وجود آمده اند.الله متعال می فرمایند: “أَفَحُکْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّه حُکْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ” (مائده/50)، آيا جويای حكم جاهليّت هستند؟ آيا چه كسی برای افراد معتقد، بهتر از خدا حكم می‌كند؟
زمانی که این شک و گمانهای جاهلی، تبدیل به قانون و حکم میشوند،پس از کنار نهادن قانون الله، یکی از بارزترین نمادهای جاهلیت، ظاهر شدن و خودنمایی جاهلی زنان در ملأ عام است.
این همان چیزی است که ما در زمان آتاتورک، رضاخان و سایر حکومتهای سکولار و حتی احزاب سکولار محلی خودمان یا کشورهای دیگر، در قالب کشف حجاب یا در معنی دقیق آن، کشف عورت دیده ایم و هنوز هم داریم می بینیم. در مورد بی حیایی و بي پروايی زنان در جامعه و خوآرائی آن ها و نشان دادن آنچه خداگفته باید پوشیده باشد نياز به جستجو و تحقیق و توضیح زیادی ندارد، چون همه در اطراف خود یا در کانالهای ماهواره ای و اجتماعی آن را مشاهده می کنند.
کشف عورت، لخت شدن آدم وحوا، همان نتیجه ی عملی وسوسه هایی بود که شیطان به آن دست یافت. شیطان و پیروان آن سعی دارند با لخت کردن زن، برای انسانهایی که در آن جامعه ی جاهلی و جاهلیت به سر می برند چیزی غیر از یک شکم و یک شهوت باقی نگذارند. این یکی از مقاصد شیطان و یکی از کانالهایی بوده که شیطان و یارانش سعی کرده اند در کنار آن بقیه ی قوانین خودشان را به پیش ببرند.
شما تصور کنید امام مسلم در صحیح خود حدیثی به شماره ی 3028 می آورد که نشان میدهد علاوه بر مردها، زنها هم به صورت لخت کعبه را طواف می کردند. برای همین، الله متعال در جاهای مختلف ضمن اشاره به نعمت لباس و کارکردهای آن،در آیه ی 27 سوره ی اعراف به بنی آدم هشدار میدهد که هوشیار باشند همان بلایی که شیطان بر سر آدم آورد بر سر شما هم نیاورد و با وسوسه هایش لختتان نکند.
با درک این واقعیت متوجه می شویم که تلاش برای برهنه کردن آدم ها، یکی از اهداف شیطان بوده و قدمتی به دیرینگی خلقت انسان دارد. و باز متوجه میشویم که عملی کردن این مرحله و برهنه کردن انسانها یکی از نقشه های استراتژیک شیطان و یارانش علیه فرزندان آدم بوده است. الله متعال هم در آیه ی ۳۳ سوره احزاب به این رفتار جاهلی اشاره کرده و می فرماید: وَلاتَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهِلِيَّةِ الأولى”(احزاب/33) و همچون جاهليّت پيشين در ميان مردم ظاهر نشويد و خودنمائی نكنيد.
این موارد سه گانه ای که مطرح شد بر اساس جهل و نفهمی بنا شده اند، و نمیشود با راستی و حقیقت از آن ها دفاع کرد؛ کسی نمی تواندبر اساس راستی، حقیقت و استدلال درست از آنها دفاع و پاسداری کند. به همین دلیل،جاهلها در این گونه جوامع جاهلی تنها براساس تعصب، کله خشکی، خودسری، لجبازی و یک دندگی و با توسل به زور اسلحه با مخالفین خود برخورد می کنند. الله متعال در آیه ی ۲۶ سوره فتح جاهلیت را به معنی حميّت و تعصب به کار می برد و می فرمایند: إِذْ جَعَلَ الَّذينَ کَفَرُوافيقُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ.
تأكيد بر خواسته هاي نابجا، تعصب درباره ی نژاد و قوم وقبیله، آگاهی های ناچيز و جانبداری بی دليل از عقايد و انديشه ها، معني حميت و تعصب جاهليت است.
در این صورت، ما جاهلیت را در درون و افکارافراد، در قوانین و احکام حاکم بر آنها،در ظهور این افکار و قوانین به صورت عملی در جامعه و درشیوه ی برخورد این جاهلیت با مخالفین شان مشاهده می کنیم. این، چهار اسلوب و چهار مفهوم جاهلیت بوده که این آیات به آن اشاره می کند.
از نظر زمانی هم، دوران قبل از بعثت رسول الله صلی الله علیه وسلم را دوران جاهلیت اولی اسم گذاری کردند. البته با آیاتی که ذکر شد – و آیات مشابه در این زمینه که در قرآن می آید- مشخص می شود که الله متعال وجود این دوره را تأیید می کندکه عده ای 150 تا 200 سال قبل از بعثت را مشمول این دوره می دانند.
