دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(30 – қисмат)

Бо тамоми ин ахвол хамин хукуматхойи бадили изтирорийи исломий дар тули торих тавонистандки аз муслимин дар баробари куффори ошкори хорижий ва муртаддини махаллий мухофизат кунанд,ва хатто замоники ек кофари ошкори хорижий ба муслимин хамла мекард муслимин хаммаги саъй мекарданд пушти сари еки аз ин хукуматхоики худишон хам бо у мухолиф буданд муттахид бишаванд. Ин аз бадихиёти торихи муслимин астки садхо намуна дар ин замина вужуд дорад, мисли ибни Таймия дар хенгоми хамлайи муғул ё мисли иттиходи бейбарс Baibars ва Сайфуддин Қутуз алайхи муғул. Ками инро тўвзих бидихем мумкин аст муфидтар бишавад:

Зохир бейбарс Baibars даргирихойи хунини бо Сайфуддин Қутуз дар Миср дошт аммо бо кушта шудани фармондаш Уқтой Жамдор дар соли 652 хижрий хамрох бо чохор хазор тан аз хамразмониш аз Миср ба Шом фарор кард. Бейбарс ва сарбозониш дар ин сарзамин хам жангхойи хунини хам бо Айюбиён карданд хам бо нийрухойи Сайфуддин Қутуз. Аммо замоники дар соли 656 хижрий хабари суқути Бағдод тавассути муғул ба гушиш расид, тоза фахмидки хатари куффори ошкори хорижий ва новкарони махаллий онон хаммайи муслиминро тахдид мекунад. Барои хамин дар соли 657 хижрий ба Малик Носир Юсуф хокими Халаб нома невишт ва аз у хост 4000 сарбозро хамрохи у ё фармондехи ғейри аз у бифристад то бар руди Фурот нигахбоний бидиханд ва ижоза надиханд муғулхо ва муттахидини махаллий онхо барои абур сарбозониш ба самти Шом бар руди Фурот пул бибанданд, аммо Малик Носир дархостишро қабул накард.

Барои хамин Бейбарс ба Қутузки уро душмани аслияш медонист номайи невишт ва аз у дархости сулх кард ва ба сўганд аз у хост дархостишро қабул кунад, яъни қасамиш додки дархостишро қабул кунад. Сайфуддин Қутуз хам дархостишро қабул кард. Дар натижа Бейбарс хамрох бо хамразмониш ба Миср рафтанд ва зери парчами Қутуз қарор гирифтанд. Пас аз ин иттиход будки Бейбарс ба он фармондехи шудки муслимин аз пирузийхоиш бар муғул ва салибийхо ва арманхо ва фирақи мунхарифи дохилий дилшод шуданд. Ва барои хамин аввалин бор муслимин тавонистанд жилови хамалоти нийрухойи муттахиди муғул ( амрикоий он замон)ро бигиранд. Қабли аз онхам дидемки Салохиддин Айюбий хам барои муқобила бо салибийхо вориди низом ва системи хукумати шиъаёни фотимий Миср шуд ва ба самт ва суйи вахдат харакат кард ва бо ин вахдат ба қудрат расид  ва аллох нусратишро нозил кард ва  ба фатх расид.

Хамин алъон хам муғулхо дар қолиби амрико ба хамрохи муттахидинишон бар муслимин юриш оварданд ва бо бомбхойи атомий ва урониюмий ва химиёвий ва чанд тоний ва бо таблиғоти васиъ ва пурхазинаий расонахойи мохвораий ва конолхойи интернетий, ижтимоий ва кутуби дарсийи фосид ва ғейрих жанги гарм ва сард ва равонийро ба сурати хамма жониба бар муслимин тахмил карданд, ва хатарноктар аз замони муғул инки мустақиман иймони муслиминро хадаф гирифтанд, ва аз коноли муртаддин ва мунофиқин ва секулярзадахойи махаллий ва бумий дар холи фариб ва тахриби хувияти диний муслимин хастандки бисёри аз бародарон, хохарон ва хешовандони моро хам олуда карданд.

Ин мусибат ва балойи ошкор ва возихки хамма онро мебинем, агар хамин алъон ва ба мовқеъ чораи андишида нашавад қатъан бидонидки фардо дир хохад буд. Чиро? Чун мо тажруба Андалус, язидийхойи Ироқ ва алиюллохийхойи Хуромон ва алавийхойи Туркия ва исмоилийхо ва даруз ва насирия ва қарматия ва сафавия ва қочория ва садхо мусибати дигар дар қуруни гузашта, ва иртидоди умумий ба еки аз мазохиби дини секуляризм чун коммунизм ва либирализм ва социал демокрасий ва ғейрих дар еки ду қарни гузаштаро дорем.

Мо дар Афғонистон хукумати толибонро доштем хукумати ханафий маслаки мотрудий аксаран диюбандики дар миёни мардумониш садхо олудаги ақидатий ва рафторий вужуд дошт. Иддайи мисли мо , мисли Салохиддин Айюбий иқдом кардем, ва дастайи дигар хам гули салафийхойи дарборий оли саъудро хурданд ва ба бахунахойи пуч бародаронишонро дар баробари куффор аслий ва муртаддин рахо карданд, ва  дастайи аз хоинин хам эътилофи шимолро ба вужуд оварданд ва жониби муғул замон, нато ва амрико ва русия ва чинро гирифтанд ва мусаббаби жиноёти ва фажойеъи шудандки солхойи сол аст то кунун идома дорад ва хануз дорад қурбоний мегирад.

Дар хамон авоил хам мо ба муслимини худимон дар Курдистон тўвзих додемки жиходи онхо аз қоидайи

«الجبهة الإسلامية العالمية للجهاد ضد اليهود والصليبيين»

Пейравий намукунад, балки аз

«القاعده الجهاد ضد سکولاریسم»

Ё бунёни жиход алайхи дини секуляризм ва мазохиби мухталифи он пейравий мекунад. Душмани ошкори мо рахбариятиш дар дасти секуляристхойи жахоний ва муртаддини секуляри махаллий ва мунофиқини секулярзадайи бумий аст. Ва ин секуляристхойи жахоний ва махаллий то жойики битавонанд аз яхуд ва насоро ва тамоми фирақ ва мазохиби исломий бар алайхи муслимин ба унвони ек абзор истефода мекунанд, ва ба нисбати жамиати муслимини жахон, бештарин касоники дар сарзаминхойи мусалмоннишин дар ихтиёри ин куффори секуляри жахоний ва муртаддини махаллий хастанд бидуни шак мусалмонзодахойи фирақи маъруф ба ахли суннат ва ба дунболи он фирақи шиъа хастанд.

Холо мо дар миёни курдхо ончики шохидиш хастем ахзоби секуляр ва муртадди хастандки жараёни иртидоди умумийро бо химоят ва пуштибонийи куффори секуляри жахоний ва тоғутхойи махаллий чандин даха аст аз замони сталин ва қози Мухаммад муртад то кунун бо тўлиди аввалин хизби иртидодий ба рох андохтанд, ва хамин муртаддини секуляри махаллий миллати мусалмони моро бо таблиғоти масмуми мунофиқин ва секулярзадахо залил ва новкар ва абзори дасти душманонимон кардандки каси мункари он нест, чун хамин алъон хам ин новкари хануз идома дорад ва хамма доранд мебинадиш. Дар чанин авзоъики иртидоди умумий ба дини секуляризм гарибонгири аксари хонуводахойи мо шуда аст мо дар Эрон бархалофи Ироқ ва Сурия сохиби ек хукумати мазхабий шиъа 12 имомий хастемки хамчун ек сипар ва бадили изтирорий метавонад барои миллати мо амал кунад, чизи бисёр исломитар аз низоми фотимиёни шиъайи 6 имомий исмоилий Мисрки Салохиддин Айюбий барои рубаруйи бо тахожумоти жангхойи салибий аз он истефода кард.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(29 – қисмат)

Аббосийхо хам мисли хукумати Маъмун дар замони имоми Ахмад ибни Ханбалки қоили ба халқи қуръон буд, ё усмонийхойи суфийи нақшбанди ё лашкари Умар Мухтор суфий дар баробари артеши секуляр ва ишғолгари италия? Ё артеши шайх Хисомиддин нақшбандий ба фармондехи Санжархон дар баробари артеши ишғолгари шўравий социалисти дар Курдистон ва Кермоншох ё қиёми Тийпу Султон дар шибхи қорайи хинд бар алайхи англизихойи кофари секуляр ва ишғолгар ва фармондахони вилоятхои толибон аксаран суфий маслак мотридий бо олудагихойи ақидатий ва рафторий дар баробари куффори секуляри хорижий ба рахбарий Амрико ва мавориди мушобех ва мутаъаддиди дигар, оё инсоф аст ва нишонайи саломати ақл астки бигуем хаммаги тоғутхо ва куффор ва жунудут тоғут буданд?

Иддайи аз бародарони номутаодили мо масалан мегуянд Салохиддин Айюбий бо вурудиш ба ин хукумат кофар шуда аст, дастайи дигар мегуянд аслан у қаблан хам кофар буда аст, чиро? Чун ақоиди суфиёнайи дошта аст. Ё мегуянд на кофар нашуда аст чун ниятиш ин буда астки хукумати шиъахойи исмоилийро аз бейн бибарад барои хамин вориди хукумати онхо шуда аст. Дар холики тамоми мадорик ва аснод хам халофи инро нишон медиханд.

Ин дустони номутаодил ва номезони мо чун далили надоранд ба нияти Салохиддин ишора мекунанд дар холики хеч инсони оқили наметавонад интури ба худиш тўвхин кунад ва ният ва қалби шахсро меъёр қарор бидихадки тамоми мадорик ва аснод халофи инро собит мекунанд. Инон бо чанин вокунишхойи ё дустон ва бародарони номутаодил ва номезони мо хастанд ё душманони огох ва барномарези мо.

Мо аз баъзи ақоид ва рафторхойи ғалатики ин хукуматхойи бадили изтирорий исломий қатъан доштанд ва доранд химоят намекунем, балки бар ин боваремки бояд ба сабки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва бо дар назар гирифтани инки талош жихати аз бейн бурдани мункари кучаки мунжар ба мункари бузурги нашавад, ё талош барои аз бейн бурдани мункари бузурги мунжар ба ижоди мункари бузургтари нашавад, хужжати набавийро ба ин шахс ё гурух ё хукумати бадили изтирорийи исломий бирасонем ва вазифайи амри ба маъруф ва нахий аз мункарро анжом бидихем.

Чун медонемки муслимин тахти фармони ин хукуматхо ва амирон буданд, ва муслимин бар алайхи куффор жанг карданд, ва медонемки дар ин жанг ахли қибла бо куффор ду даста бештар хам вужуд надорад.

الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ. 

Хуб холо инхо кофар буданд ё мусалмон? Мардуми сарзаминхойики инхо фатх карданд мусалмонишон карданд ё кофаришон карданд? Агар мусалмон буданд пас сарзамини тахти хокимияти онон хам мешавад дорул ислом, ва агар кофар буданд пас сарзамини тахти хокимияти онон хам мешавад дорул куфр.

Пас ин муслиминики тахти фармони ин хукуматхо ва ин амирхо ва фармондахон дар омаданд ва бароишон жанг кардан жунудут тоғут нестанд хар жунудики ин муслимин “ ахли таъвил” ба далили узрхойи шаръийки доранд сифоти аз сифоти тоғутхоро хам дар худишон жо дода бошандки ба иртидодишон хатм нашуда бошад, ва лозим аст тахти фармондехи ин амирони фожир хам жиходро дар ек саф ва хамоханг бар алайхи душманони муттахид ба пеш бурд.

Медонем замоники хукумати исломий ала минхажин нубувват пас аз хулафойи рошидин мунхадим шуд, ба дунболи ин мусибати бузург, уммати вохид ва жамоати вохид хам мунхадим шуд ва умматхойи мухталиф ва жамоатхойи мухталифи жойгузин шуданд. Дар баробари ин мусибати бузург хукуматхойи бадили изтирорийи исломий ба вужуд омадандки дар набуди шўройи улил амри вохид ва уммати вохид ва жамоати вохид, заминаро барои тўлиди анвоъи фирақ ва мазохиб фарохам карданд, ва муслимин натавонистандки дар баробари тўлиди саратони тафарруқ дармони ба мовқеъ ва қотиъ ироя диханд. Талошхойи фардий уламойи бузургвор хам натавонист рохи иложи муносиби барои ин саратон ва беморийи густарда бишавад. Барои хамин мо илова бар онки аз неъмат ва коркарди комили қонуни шариати аллох дар жомеъа махрум шудем, мовриди тахожуми анвоъйи беморихойи ақидатий ва даруний хам воқеъ шудемки , тафарруқ ва тўлиди жангхойи дохилий ва хатто иртидодхойи умумий бисёри аз сарзаминхойи мусалмоннишин намунайи боризи ин мусибат буданд.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(28- қисмат)

Дидемки хукуматхойи бадили исломий хам худишон ба даражоти мухталифи тақсим мешаванд ва хамма дар ек сатх нестанд. Холо агар ек хукумати бадили исломий заифтар табдил бишавад ба ек хукумати бадили исломий қавийтар қатъан ба нафъи муслимин аст. Салохиддин ин корро кард. Аббосиён хам хамин корро бо умавиёи заиф карданд ва усмонийхо хам хамин корро бо хукуматхойи мутафарриқ ва заиф карданд. Замони ширкат дар хукуматхойи бадили изтирорий ва хатто жамоатхо ва шўрохо хам машруъият дорадки муслиминро дар баробари инхамма душмани кофари ошкори ва пинхони ек қадам ба жилов бибарад ва агар муслиминро ба ақаб баргардонад шариати худишро аз даст медихад.

Мухим ин астки муслимин ба жилов бираванд на мезони тақвойи хар ек аз тарафайн. Ин хамон меъёри будки сипохиёни тахти фармони бани умайя дар жанг бо Абдуллох ибни Зубайр дар назар гирифта буданд. Инон ба мезони тақво ва пархезкори Абдуллох ибни Зубайр розиаллоху анхума шак надоштанд аммо мутмаъин будандки ин шахс муслиминро ба вахдати хоста шуда намерасонад ва наметавонад ононро ба хаддиақал ахдоф ва мақосиди шариатики бояд тавассути ек хукумати бадили изтирорий исломий таъмин бишавад бирасонад. Барои хамин бидуни дар назар гирифтани мезони пархезкори ва тақвойи Абдуллох ибни Зубайр дар лашкари олудайи бани умайя ширкат карданд ва онхамма мусибати ворид шуда ба ахолийи Макка ва Мадина ва дигар шахрхоро ба қиймати вахдати фарогири муслимин  ва пархез аз тафарруқ ва вахдати дастур ва вахдати фармондехи пазирофтанд, ва ин вахдати фарогир тахти ек парчами хокими фожирро бештар ба нафъи муслимин медиданд то тафарруқи тахти парчами ек амири пархезкорро.

Ин қазияйи саркуби хукумати Абдуллох ибни Зубайр розиаллоху анхума ва хузури наздик ба 19 солайи Салохиддин Айюбий рохимахуллох дар визорати хукумати шиъаёни исмоилийи Миср ва амсолихим иддайи аз бародарони ноогох ва хатто номутаодил ва номезони моро ба тундравихо ва зиёдаруйихо ва такфирхойи кашонда астки таносуби бо манхажи сахихи муслимин надорад.

 Мо медонемки сокинони руйи заминки дини аллох ба онон расида аст ду даста ва жомеъа бештар нестанд ва севуми надоранд, ё жомеъа дастайи муслимин хастанд ё жомеъа ва дастайи кофархо. Аллох таоло мефармояд:

: قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِیعاً فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ* وَالَّذِینَ کَفَرواْ وَکَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ‏ (بقره/38-39)

Гуфтем: хаммаги аз онжо ( ба замин) фуруд ойид ва чунончи хидояти аз тарафи ман барои шумо омад( ки хатман хам хохад омад) касоники аз ман пейравий кунанд, на тарси бар онон хохад буд ва на ғамгин хоханд шуд. Ва касоники кофар шаванд ва ояхойи моро такзиб кунанд. Ахли дўзаханд ва хамиша дар онжо хоханд монд.

Ва бар асоси татбиқ ё адами татбиқи қонуни шариати аллох хам сарзаминхо ба дорул ислом ва дорул куфр тақсим мешаванд, ва ашхосики дар жанги бейни ин ду мушорикат доранд аз ду холат хориж нестанд:

الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا (نساء/76)

Касоники иймон оварданд, дар рохи аллох межангиданд, ва касоники куфрпешаанд, дар рохи тоғут межанганд. Пас бо ёрони шайтон бижангид. Бегумон нейранги шайтон хамиша заиф буда аст.

Хамонтурики хукми муслимин еки аст ва хаммаро мо мусалмон медонем ва кори ба ин надоремки иймони хар кудомишон чиқадар аст ба хамин тартиб тамоми куффорро бидуни фарқ гузоштан бейни рахбар ва зер дастон кофар медонем ва хукми тоғут  бо хукми сарбози он еки аст

” إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ “

Чун онхо хам кофаранд ва авлиёйи шайтон хастанд ва дар рохи тоғут межанганд.

Дустони азиз ин жунудут тоғут будан моли куффор аст на моли муслимин ва ахли қибла. Хийли сода аст ек амир ва рахбари мусалмон замоники дар муаррази гунохони қарор мегирад ва баъзи аз худуди шаръийро мешканад ва зиёдарави ва туғён мекунад аммо ин туғёниш ба хадди куфр ва иртидод нарасида аст ба у мегуянд фожир на тоғут ва машмули хукми фожирхо мешавад на тоғутхо. Холо мусалмоники дар сафи ек фирқайи ахли таъвил ва ахли ижтиход ва ахли қиблайи мисли хукумати шиъаёни исмоилий Миср ё дар сафи аббосийхойи мисли Маъмунки мўътазила буданд ё ба халқи қуръон эътиқод доштанд, ё дар сафи усмонийхойи суфий нақшбандики раъй ва ижтиход ва тафсир ва таъвили дигари ғейри аз моли худиш дорад межангад жунудут тоғут аст ё на? Салохиддин вориди ек хукумати тоғутий ва кофар шуд ва ба муддати 19 сол вазири ек хокими кофар ва тоғути шуд ва жунудут тоғут шуд ё на? Оё ин инсоф аст бигуемки дар он 19 солики вазир буда аст хукмиш мисли Хомон аст ва жузъи жунудут тоғут аст?

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(27- қисмат)

Дар чанин вазиати комилан изтирорий ва вахимийки хийли аз муслимини бепанох дар он суқут карданд, аксарияти қотиъи муслиминро дар холатхойи бисёр бухроний ва асфноки қарор додаки,иддайи хатто худишонро дар дўврони муслимин мухожири хабаша мебинанд ва ватанишонки табдил ба дорул куфр шуда астро рахо карданд ва ба ек дорул куфри ахвантари мухожират карданд, иддайи дигари хам худишонро жузви онони медонандки тавони ин хижратро хам надоранд; ва дастахойи аз муслимин хам хастандки дар ахзоб ва жамоатхойи мухталиф ва мутафарриқи дар андишайи бозгардондани сарзамини худ ва соири сарзаминхойи мусалмоннишин ба дорул ислом, ва берун рондани куффори ишғолгар ва секуляри хорижий ва муртаддини секуляр ва дастнишондайи махаллий аз сарзаминишон ва татбиқи дуборайи қонуни шариати аллох хастанд. Инхо хамон ғурабоъ ва фирқайи ножияйи хастандки дар гуруххойи мухталиф ва сарзаминхойи мухталифи пахш шуданд ва хатто баъзи аз онон  тавонистанд сарзаминхойи махдудийро табдил ба дорул ислом кунанд ва муваффақ шуданд хукумати бадили изтирорий кучакиро бар асоси фиқхи хосси худишон ба вужуд биёваранд.

Инхо таклифишон мушаххас аст, ва мо дар кулли ин дарсимон ва зиндагимон бо ин фирқа иншааллох хам масир ва хамрох хохем буд, аммо нуктаики дар ин холати вахим ва ночори лозим аст ба он ишора кунемки мунофиқин ва секулярзадахо хам бисёр аз он суъистефода кардан ин астки : агар хукумати бадили изтирорий исломий кучак ё бузург он хам вужуд надошта бошад ва муслимин аз неъмати дорул ислом махрум бишаванд агар ек мусалмони мисли Нажжошийки хатто тавоноий ва мовқеияти эълом кардани иймони худишро хам надорад, биравад  ва риёсати ек гурух ё жамоати ё хукумати кофариро ба даст бигирадки дар хидмати хифзи жамоати муслимин ва манофеъи муслимин бошад дар чанин вазиати комилан изтирорий ва охарин мархала чи вокуниши бояд дошт?

Оё чанин шахси мусалмони ба хотири таъйиди куфриёти ошкор насронийхо душманони шумора се мо ин корро карда аст? Оё чанин кори ба маъни таъйиди куфриёти ошкори насроний хаст? Тамоми ин корхо то замоники дар жихати манофеъи муслимин бошад ва аз мусалмони дар баробари кофари химоят бишавад ва бар алайхи манофеъ ва жамоати муслимин набошад кори матлубий астки танхо мешавад аз он истиқбол кард. Ва хамон вокуниширо нишон медихемки муслимини мухожири хабаша дар баробари лашкари кофари Нажжоший рохимахуллох нишониш доданд.

Замоники ин новъи холати изтирорий барои муслимин ғейри шаръий ва харом мешавадки хузур дар он мунжар бишавад ба садама задан ба муслимин ё химоят кардан аз ек кофари ошкори бар алайхи ек мусалмонки дар сурати огохий ва ихтиёр иртидод ва хуруж аз ислом махсуб мешавад, хатто агар бо ек калама хам бошад холо чи расид ба хидмат расоний ба онхо ва хамрох шудан бо онхо дар садама задан ва ё жанги бо муслимин.

Бале, ин аз самароти он жарақайи астки хилафату ала минхажин нубувватро ба шохигари ва мулукият табдил кард. Агар талоши бузургони мо ва орзуйи аиммайи мужохиди мо ин буда астки хукумати екпорчайи муслимин дар замони умавийхо ва аббосиён ва усмонийхо дубора табдил бишавад ба хилафату ала минхажин нубувват имруза орзу ва талоши аксарияти қотиъи муслимин ин шуда астки дар сарзамини худишон жамоати муваххиди дошта бошанд то битавонанд ишғолгарони секуляри хорижий ва муртаддини махаллийро берун кунанд, ва мунофиқин ва секулярзадахоро сарижойишон бинишонанд, ва агар муваффақ шуданд хукумати бадили исломий бо навоқиси зиёдий хам дошта бошан, тамоми талошишон ин астки дар баробари инхамма куффори секуляри жахоний ва муртаддини махаллий ва мунофиқин ва секуляристхойи бумий ва бахусус дар баробари шубхоти мунофиқин ва секулярзадахо аз он мухофизат кунанд.

Дар чанин холати изтирорий харакати ек фард ба жамоати кучак ва харакати жамоатхойи кучак ба шўройи муваххиди жамоатхо ва мажлиси шўройи мужохидин ва хукумати исломий ала минхажин нубувват ё хатто хукумати бадили исломий дар он сарзамин шуруъ мешавад ва ин харакат бояд дар сарзаминхойи дигар хам ба хамин тартиб шикл бигирад то дар нихоят муслимин битавонанд ба он хукумати екпорчайи исломий худки иншааллох инбор хилафату ала минхажин нубувват аст даст пейдо кунанд.

Дар ин харакати огохона ва хадафмандки аз шахс ва жамоат ва шўройи жамоатхо ва хукумати бадили исломий шуруъ мешавад ва дар нихоят ба хилафату ала минхажин нубувват ва шўройи улил амри жахоний ва уммати вохид ва ижмоъи вохид ва жамоати вохиди муслимин хатм мешавад мо хар харакати ба самти боло ва руба жилов ва вахдатро ба нафъи муслимин ва пешрафт, ва харгуна харакати ба самти пойин ва ақаб руйи ва тафарруқро ба зарари муслимин ва зулми ошкори медонем.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(26- қисмат)

Дар баробар, Англизихо ва фарансавийхойи секуляр хам тахти шуори миллийгероий арабий ва ташвиқи онхо ба ташкили хукумати вохиди арабий омузишхойи секуляристий худишонро ба онхо аз тариқи ашхоси чун Ахмад Жамол пошо ба пеш бурданд, Ахмад Жамол пошоики худиш исолатан турк буд аммо дар онжо аз нацианализми секуляристи арабхо химоят мекарданд.

Дар ин мархала насронийхо душманони шумора се муслимин бо секуляристхо душманони шумора еки муслимин хам хамрох мешавандки, қабли аз яхудийхо хам ба хамрохи муртаддини секуляр бо онон муттахид шуда буданд. Еки аз мубаллиғини насронийхо ба номи Волмуез Веймер дар мовриди ахдофи таблиғишон дар конфоренси 1935 насроний дар байтул муқаддас мегуяд:” хадаф ин нестки мо мусалмононро ийсавий созем, ин барои ишон харом мебошад, балки хадаф ин аст то мо инонро аз ислом дур созем, ва афроди бошанд бидуни иртибот бо аллох, ва шумо тавассути ин кор рохиро барои истеъмор дар жахони ислом омада хохид сохт, ва дар масирики шумо бароишон омада мекунид харакат хоханд кард.” Дидид чи шуд? Лозима даххо бор ин тархи жанги нарм ва сарди душманони муслиминро мурур кунем то шояд аллох ба мо рахм кунад ва бедор шавем ва ба иззатимон баргардем ва аз ин залилий халос бишавем.

Дар хар сурат замоники дини секуляризм тавонист дар ин жанги сард ва нарм ва равоний ва бахрагирий аз муртаддин ва мунофиқин ва секулярзадахо заминахойи заъфи ин хукумати бадили исломийро бо ижоди тафарруқ ва аз миён бурдани қудрати иймон ва вахдати муслимин фарохам кунад, жанги гарм ва хамалоти низомишон шуруъ шуд. Фаранса ва Русияйи секуляр дар нимайи дувуми қарни 17 баъзи аз сарзаминхойи усмонийро ишғол карданд. Фарансавийхойи секуляр баъдан Алжазоир ва Тунис ва Марокешро хам ишғол карданд. Италияйи секуляр хам вориди Ливия шуд ва Англизи секуляр хамки қаблан шибхи қорайи хиндро куллан аз салатайи муслимин хориж карда буд вориди Адан шуд ва то жунуби Яманро ишғол кард.

Хукумати бадили изтирорий исломий усмоний барои берун рондани ин ишғолгарон ба жойи бозгашт ба хевиштан, фариби ек кишвари секуляри дигари мисли Германро хурд ва дар жанги жахоний аввал ба нафъи Германи ноцианал социалист ширкат кардки, Мустафо Камол пошо ( ки ба ғалат машхур ба отатурк шуда буд) дар ин жангхо машхур шуд ва ба сурати мармузи ба болотарин даражоти низомий даст пейдо кард.

Дар чанин вазиати довлати усмоний бо тамоми заъфийки дошт боз тавони жанг бо душманони хорижийро дошт, барои хамин Англизихойи секуляр бо ваъдахойи дуруғин хок ва озодий аз ихсосоти миллийгероий ва арабгероий арабхо ва ихтилофоти мазхабий онхо бо ханафийхойи нақшбанди усмоний нихояти истефодаро карданд, ва бо ташвиқ касони чун шох Файсал ва Ашроф Хусайн ба истиқлол ва ижоди тафарруқ, бузургтарин заработро ба усмонийхо ворид карданд. [1]

Дар чанин вазиати довлати усмоний аз тавони жанг бо миллийгароий арабий ва жанги мазхабий дохилий ожиз монд ва дар нихоят бо кудитойи ек секуляри муртад ба номи отатурк ва химояти мунофиқин ва секулярзадахойи чун Али Абдурраззоқки дар нафийи машруъияти хилофат ва барчидани он, ба новъи амалкарди отатуркро тақвият карданд хукумати бадили исломий вохиди муслиминки наздик ба 6 қарн бо тамоми маъойибики дошт аз дорул исломи муслимин мухофизат карда буд расман ба 57 рахбар ва 57 парчам ва 57 сарзамин тақсим шудки, дар еки ду сарзамини махдуд набошад хаммаги било истисноъ то кунун тавассути муздурон ва дастнишондагони куффори секуляри жахоний ва муртаддини секуляр ва дастнишонда, ва қавонини куфрий дини секуляризм идора мешаванд. [2]  

Нигох кунид муслимин бо аз даст додани неъмати хилафату ала манхажин нубувват аз кужо ба чи пасти ва залилий ва хиффати худишонро кашонданд? Ва читури асбоби бечораги ва нобудий худишонро бо дастхойи худишон фарохам карданд? Ва худишонро дар назди хақиртарин ва беарзиштарин бандахойи аллохки куффори секуляри хорижий ва муртаддини махаллий ва мунофиқин хастанд хақир ва беарзиш кардандки, хатто залилийхойи чун яхуд ва насоро ва мажус хамки худишон залили дасти секуляристхо шудан хам, ба динишон ва молишон ва сарзамин ва номус ва фарзандонишон хам тамаъ карданд; ва муслимин худишонро дар баробари инхамма душман танхо ва бедифоъ карданд?

(идома дорад……..)

---

[1] کسانی چون میرزا تقی شیرازی ، سید محسن حکیم ، سید مصطفی کاشانی ، سید ابوالقاسم کاشانی زعیم های شیعه بودند که بر خلاف غلات صفوی از دولت عثمانی حمایت و بعضا در حمایت از آنها در مقابل انگلیس جهاد کردند .

[2] آیات الله خمینی در مورد طرح خائنانه تجزیه دولت عثمانی می گوید:

مسلمین آنها بودند که مجد آنها دنیا را گرفته بود، تمدن آنها فوق تمدن ها بود، معنویات آنها بالاترین معنویات بود، رجال آنها برجسته ترین رجال بود، توسعه مملکتشان از همه ممالک بیشتر بود، سیطره حکومتشان بر دنیا غالب شده بود. دیدند که با این سیطره، با این وحدت دول اسلامی نمی شود تحمیل کرد چیزهائی را که آنها می خواهند، نمی شود ذخائر اینها را طلای سیاه اینها را، طلای زرد اینها را، نمی شود اینها را قبضه کرد، درصدد چاره بر آمدند، چاره این بود که بین ممالک اسلامی تفرقه بیندازند. شاید بسیاری، بعضی از شما یادشان بیاید جنگ بین المللی را، جنگ اول بین المللی را که با مسلمین و با دولت بزرگ عثمانی چه کردند، دولت عثمانی یکی از دولی بود که اگر با شوروی طرف می شد، گاهی او را زمین می زد، سایر دول حریف میدان او نبودند. دولت عثمانی یک دولت اسلامی بود که سیطره اش گرفته بود تقریباً از شرق تا غرب را، آنها دیدند که با این دولت اسلامی به این قوی ای نمی شود چاره ای کرد، نمی شود ذخائر را برد. بعد از اینکه در این جنگ با آن بساط غلبه پیدا کردند، تجزیه کردند دولت عثمانی را به دولتهای بسیار کوچک، کوچک. برای هر یک از آنها هم یا امیری قرار دادند یا سلطانی قرار دادند یا رئیس جمهوری قرار دادند. آنها در قبضه مستعمرچی ها و ملت بیچاره در قبضه آنها، با این وضع یک دولت عثمانی با آن مرز را زمین زدند و دولت های اسلامی از خواب بیدار نشدند یا خودشان را به خواب زدند. این دولت عثمانی در تحت ظل خلافت اسلامی، در تحت ظل اتکا به قرآن مجید آن مرز را داشت، بعد از آنکه تجزیه شد، در زمان ما، در زمان آتاتورک خبیث، اسلام را در آنجا الغاء کردند و الان دولت ترکیه دولت مسلم نیست، دولت حسابش از اسلام جداست مراسم دینی ندارد دولت، احکام دینی دولت ندارد لکن ملت شریف ترکیه مسلم هستند و اینها هستند که در سال هایی که به مکه می روند طایفه اینها به نسبت بیشتر از دیگران است. دولت یک همچو دولتی است، آن مرز را به اتکا به اسلام به دست آورد و آنها دیدند که اتکاء به اسلام نقطه بسیار بزرگی است که با این اتکا نمی شود دولت های اسلامی را از بین برد، در ترکیه اسلام را از حساب دولت جدا کردند و حالا می بینید که در قبرس که از ترک ها کشته می شود یک مسلم نیست که متاسف باشد. این تاسف دارد که یک دولتی جوری بکند طوری رفتار بکند که بعد از آنکه در مقابله نصاری زمین بخورد یا از آن کشته داده بشود، دول اسلامی دیگر بی تفاوت باشند نسبت به او. اگر یک نفر هم اظهار تاسف بکند (یک آخوند پوسیده ای مثل من) دول اسلامی که اظهار تاسف نمی کنند برای اینکه مجد اسلامی را از دست دادند. (صحیفه نور جلد 1 صفحه 88)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(25- қисмат)

Дар баробар, муғулхо бо хул ва хуши 40 хазор муғули муттахид ва хамрох кардани гуржхо, ва наздик ба 12 хазор арманий ва 1000 тўпхонайи чиники мусалмонзодахо хам дар он буданд, ва хамрох кардани хазорон мусалмони ханафий ва шофеъий мазхаб турк ва форс ва ғейрих сипохи муттахид хул ва хуш ба қовли ибни Касир 200 хазор нафарро ба вужуд меоваранд.[1].

Дар он замон шиъахо ё исмоилий буданд ё 12 имомийки исмоилийхо бо муғулхо межангиданд ва дар нихоят

 тавассути инхо хам нобуд шуданд,  ва дастайи дигари шиъахойи 12 имомий будандки теъдоди инхо дар ин сарзаминхо қобили таважжух набуд аммо дарсхондахойи чун Хўжа Насириддин тусий дар миёни лашкари муғул қарор доштандки ба нисбати теъдоди суннийзодахо бисёр ночиз шуморда мешуданд. Дар хар сурат хамма бо хам жибхайи секуляристхои кофари муғулро бар алайхи муслимин тақвият мекарданд.

Дар баробари ин жибхайи муттахид муғулхо ибни Касир мегуяд: теъдоди сарбозони халифа аз марзи бист хазор нафар тажовуз намекард. Хамин теъдод хам дар нихояти сахти ва зиллат ба сар мебурданд, ба турики дар хиёбонхо ва дархойи масжид гадойи мекарданд. Ба гуфта муваррихин хенгомики қовми ғоротгари муғул дар дарвозахойи шахри Бағдод буданд, халифа дар кохи худ бо канизкони ва занхойи овозахон машғули хушгазороний буд. [2]

Ин хам гузориши ибни Касир дар мовриди вазъи он замон пойтахти хукумати муслимин. Бале интури сипохи муттахид ва екпорчайи муғул дар баробари чанин сарбозони мусалмони қарор мегирандки дар нихоят дар соли 656 хижрий қамарий сипохи муғул вориди Бағдод мешавад ва танхо аллох медонадки аз он замон то қудратгири мужаддади усмонийхо ба унвони ек хукумати бадили изтирорийи исломий чи бар сари муслимин омад.

Аз миёни даххо воқеайи торихий ин ду воқеа барои аксари мо ошно хастанд, ду воқеа ба ду натижайи комилан мутафовут ва мутазод дар бархурд бо ек хукумати бадили изтирорий исломий.

Намунайи дигарики боз метавонад моро ба самти жилов бибарад ва моро ба инжойики хастем хидоят кунад саранжом хукумати бадили изтирорийи исломий усмоний аст:

Хукумати бадили исломий усмонийки бо шуори “ хилафату илал абад” ва бар асоси мазхаби ханафий ва геройишоти суфиёнайи нақшбанди наздик ба 6 қарн хукумат дошт, дар замони Илдерми Бойзид қаламруйи муслиминро ба европа густариш дод ва бо фатхи Булғористон, Юнон, Сербистон, Албания, Босния ва Руминия муслимин дар замони Сулаймони қонуни то мухосара ва фатхи шахри Вин пойтахти кунуний Отриш пеш рафтанд, албатта дар  замони Мухаммад Фотих Қистонтинияро фатх карданд ва ба умри имперотури насронийхо дар Руми шарқий хам поён доданд.

Насронийхойи кофар душманони шумора се муслимин фахмидандки бо жанги гарм наметавонанд бо усмонийхойи муттахид ва екдаст ба пеш бираванд, жангхойи салибий ва жангхойи усмоний инро ба онон собит карда буд. Инхо медонистанд то замоники муслимин бо хам муттахид хастанд онхо наметавонанд хатто аз мовжудияти худишон хам мухофизат кунанд чи расид ба инки дар баробари онон пешруйихойи дошта бошанд. Барои хамин чандин қарн вориди жанги нарм ва равоний ва сард ба унвони аввалин ва мухимтарин қадам жихати зарба задан ба ин вахдати муслимин шуданд.

Ин жанги нарм ва сипас ижоди мунозаъахойи дохилий ва тафарруқ ва сусти ва залилий

«فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُکُمْ»

Ва дар нихоят шуруъи жанги гарм ва нобуд кардани хукумати муслимин ва хатто худи муслиминро дар Андалус бо муваффақият тажруба карда буданд. Ва тажрубайи Андалусро доштанд, барои хамин тархи Андалуси кардани хукумати усмонийро хам дар барномайи коришон қарор  доданд ва ибтидоъ бо жанги нарм ва сард ва равоний шуруъ карданд мисли :

1-доман задан ба таъассуботи мазхабий миёни муслимин. Мисли амиқ кардани ихтилофоти шиъа – сунний, салафий-суфий, салафий – ханафий ва ғейрих.

2-доман задан ба таъассуботи забоний ва нажодий миёни муслиминки дар жохойи бо таъассуботи мазхабий хам қотиъ мешуд.

3-таблиғи дини секуляризм баъди аз қудратгири секуляристхо дар европа.

Мисли тарбияти жавонони секуляристи турк тахти унвони “ комитайи иттиходия тараққий ва сулх” дар Парижки инхоро пас аз омузиш ба даруни хукумати усмоний баргардонданд ва дар соли 1908 кулли секуляристхойи жахон аз ин секуляристхойи муртад барои нобудийи хукумати бадили изтирорийи исломий усмоний химоят карданд.

(идома дорад……..)

---

[1] ابن کثیر، البدایة و النهایة (قاهره: مطبعه العاده، 1351 ق) ج 13 ـ 14، ص 225.

[2] ابن کثیر، البدایة و النهایة (قاهره: مطبعه العاده، 1351 ق) ج 13 ـ 14، ص 225.

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(24- қисмат)

Абу Райхон Беруний тасаллути оли буйя бар усмонийхоро боиси ба вужуд омадани тағйироти зербаноий ва асосий медонад ва мегуяд “ салтанат дар охари айёми муттақий ва оғози ойём мустакфи аз оли аббос ба оли буйя интиқол ёфт”. [1].

Ибни Холдун хам мегуяд: “ ба ростики асоси хилофат ба кулли руба вайроний находа буд” [2].

Оли буйя , тамоми ихтиёроти маънавий ва дунёвийро аз хулафойи аббосий гирифтанд, ва ин садамот то ин андоза амиқ ва ришаий будки пас аз нобуди оли буйя хам хуккоми аббоси харгиз ба он жойгохи қудратманд ва екпорчайи қабли аз буйя даст пейдо накарданд.

Воқеайи хамлайи куффори салибийи рум ва пешрафтахойи онхо дар бахшхойи аз Мусел метавонад моро пештар ба онжо бар сари ин хукумати екпорча ва бадили изтирорийи исломий дар омада аст ошнотар кунад. Иззуддовла диламий дар ек бози сиёсий, аз тариқи номайи барои жанг бо румиён дар соли 360 қамарий аз хокими аббосийки муттакий ба худиш аст тақозойи кўмаки моддий мекунад, ва жанги бо куффори насронийро аз вазоифи хокими аббосий медонад. Шох аббосий дар посухи номаш менависад : “ ғазо хенгоми бар ман вожиб астки фармонравоий ба дасти ман бошад . дороий ва сипох дар ихтиёри ман буд. Акнунки ман жуз ба андозайи бухур ва намир надорам, хамма онхо дар дасти шумо ва фармонравоёни дигар кишвар аст , на ғазо на хаж на хеч еки аз вазоифи пешво бар ман вожиб нест. Ман барои шумо танхо ин номро дорамки хатибони шумо бар минбархо меоваранд то мардумро барои шумо ором кунанд. Харгох мехохид аз ин нез кинорагирам, кинора хохам рафт ва хамма корхоро ба шумо меспорам”. Аммо Иззуддовла бо тахдиди бисёр муваффақ мешавад маблағи аз хокими аббосий бигирад, аммо жиходи хам бар алайхи куффори ишғолгари насроний сурат нагирифт. [3]

Оли буйя интури хукумати екпорчайи аббосийро ба чанин жойгохи заифи мерасонад ва хатто аз тарси хукумати шиъайи исмоилийи Миср ва хифзи қудрати худишон хозир хам намешаванд ин матарсакхойи дасти нишондайи аббосийро кинор бизананд ва хукумати шиъаро эълом кунанд хар чандки метавонистанд, чун мўътақид буданд агар ин матарсакхоки ба рохати онхоро халъ мекарданд аз бейн бираванд ва хукумати шиъаро эълом кунанд худишон танхо табдил ба ек сарбоз ва фармонда мешаванд на иники хастанд ва бар хамма чиз тасаллут доранд.

Оли буйя ба хамин содаги чанин хукумати екпорчаиро табдил карданд ба чандин хукумати кучак ва мутафарриқи мисли сомониён дар хуросон ва мовороуннахр, алавиён дар табаристон ва гургон ва оли буйя дар форс ва билоди марказий ва баъадхо салжуқиён ва хоразимшохиён ва   даххо хукумати кучак ва тақрибан мустақил ва махаллий дигарки аксаран бо хам даргир хам буданд.

Аммо муғулхойи муттахид дар соли 616 қамарий ба муслимини шарқи исломий ва дохили Эрон хамла мекунанд ва дар то соли 656 яъни наздик ба 50 сол куштори ин муслимин тавассути муғулхо, хукумати заиф шуда ва фосид шудайи аббосиён танхо назорагари қатли омми муслимин мешавад, ва хатто аз инки хукуматхойи қудратманди мисли хоразамшохиён ханафий мазхаб ва исмоилийхойи шиъа аз бейн мераванд ва хукумати илихонони кофар жойи онхоро мегирад хушхол хам мешаванд, ва хатто ибни Усайр дар дужо дар китобиш алкомил ба ин нукта ишора мекунадки хокими аббоси “ Анносир лидиниллах” дар номайи муғулхойи кофарро ба хамла ба руқабойи мусалмониш тахрик ва ташвиқ хам мекунад. Барои хамин аст дар арзи наздик ба 50 сол қатли омми муслимин тавассути муғулхо хеч вокуниши аз сипохи аббосий дар баробари муғулхойи кофар намебинем, то замоники муғулхо ба дарвозахойи Бағдод мерасандки дигар хийли дир шуда буд.

Исмоилийхо хам дақиқан бар халофи сиёсати исмоилийхойи Миср замони Салохиддин Айюбий барои муқобила бо хамлайи муғулхойи секуляр душманони шумора ек муслимин ба куффори насроний душманони шумора се муслимин мутавассил мешаванд. Ва дар соли 637 қамарий Рукниддин Хуршохи исмоилий хайатиро ба европо мефристад ва аммо жавоби рад мебинад. Хамин шахс хайати дигариро ба хамин манзур ба дарбори Хенри севум (Henry) подшохи Англиз мефристад; аммо усқофи Винжестер ( Winchester) пас аз шанидани хабари вуруди сафири исмоилий, гуфт бигузорид ин сагон екдигарро пора кунанд ва насли екдигарро аз бейн бибаранд, он вақт мо бар руйи харобахойи шахрхойи инон ойини котоликро месозем; дар он сурат дунё ек шабон ва ек рама хохад дошт. .[4]

(идома дорад……..)

---

[1] ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ترجمه اکبر دانا سرشت، (تهران، امیرکبیر، 1363) ص203.

[2] ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون: العبر و دیوان المبتداء و الخبر. ..، ترجمه عبدالمحمد آیتی، (تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1364) ج2، ص708.

[3] ابن مسکویه، ابن مسکویه الرازی، ابوعلی، تجارب الامم، الجزء السادس؛ حققه و قدم له ابوالقاسم امامی، (طهران، دار سروش للطباعه و النشر، 1379ش / 2000م).، ص349-350.

[4] ادوارد براون، تاریخ ادبیات ایران، ترجمه علی اصغر حکمت (تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد و ابن سینا و مروارید، 1366) ج 3.

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(23- қисмат)

Замоники бар халофи пешбини ва бархалофи мейли куффори салибий лашкари шофеъийхо ва ханафийхо барои кўмак ба шиъахойи исмоилий ва фотимий Миср ба Қохира наздик мешаванд ин куффори салибий аз атрофи Қохира фарорро бар қарор таржих медиханд ва ба шахрхойи тахти контроли худишон бармегарданд.

Хаминки Ширкух ба Қохира мерасад “ Алъозид лидиниллах” хокими шиъа мазхаб ва исмоилий фотимий Миср уро ташвиқ мекунад вазириш “ Шовар” роки масъули хиёнат ба муслимин ва хидояти куффори салибий ба Миср ва атрофи Қохира шуда буд ба қатл бирасонад. Ширкух хам уро ба қатл мерасонад. Хокими шиъа мазхаб ва исмоилий Миср хам уро вазири худ мекунад ва у хам мепазирад, аммо баъди аз ду мох Ширкух мемирад; баъди аз марги Ширкух бейни ёрони Ширкух бар сари жонишиниш ихтилофоти ба вужуд  меояд аммо “Алъозид лидиниллах” жониби Салохиддинро мегирад ва самти визоратро ба Салохиддин Айюбий медихад ва Салохиддин хам ин мақоми визорат дар хукумати шиъайи исмоилийро қабул мекунад.

Баъди аз гузашти 19 сол аз визорати Салохиддин Ауюбий дар замоники хокими вақт дар холи ихтизор ва марг буд ва рузхойи охари умри худишро мегузаронад ек жанги қудрати барои жонишиний у ба вужуд меояд, ек тараф шахси ба исми Тавошийки бо куффори салибий европо дар иртибот аст ва қастд дорад бо қудрати онхо хукуматро ба даст бигирад ва боз муслиминро зери дасти куффор аслий қарор бидихад ва аз тарафи дигар муслимини шиъа исмоилий ва ахли суннатий хастандки бо чанин хақорати рози нестанд.

Бале, дар ин тағйир ва тахаввули ек тараф Салохиддин Айюбий аст бо ақоиди шофеъий мазхаби хоссики дорад ва хукумати екпорчаи аббосиён, ва дар тарафи дигар шахси ба исми Тавошийки “ мутаваллий хилофати фотимий” будки ба салибийхои европо нома менависадки уро дар берун рондани муслимини Шом кўмак кунандки , дар нихоят қосиди нома дастгир мешавад ва Тавоший хам ба қатл мерасад. [1]  

Ғейри аз бардахойи Судоний қаср каси аз мардуми шиъа мазхаб ва исмоилий Миср аз Тавоший хоин ва куффори салибий ва душманони шумора се муслимин бар алайхи ахли суннат мазхабхойи тарафдори хукумати екпорчайи аббосиён химоят намекунад.

Дар нихоят Салохиддин Айюбий дар мухаррам соли 567 қамарий дастур медихадки дар Қохира ба номи хукумати екпорча ва бадили изтирорий исломийи аббосиён хутба хонда шавад. Ва интури ек хукумати бадили изтирорий даража чандуми исломийки баъди аз соли 271 дубора табдил мешавад ба ек хукумати бадили изтирорий бузургтар ва қудратмандтари. Дар инжо ек хукумати даража чандуми бадили изтирорий исломий табдил мешавад ба ек хукумати бадили изтироирий исломийи болотарики моро ва вахдати амал ва вахдати фармондехи ва вахдати дастур ва “хилафату ала минхажин нубувват” наздиктар мекунад.

Дар инжо мушаххас астки дархости хокими исмоилийи Миср боиси вуруди Ширкух ва Салохиддин Айюбий сунний мазхаб ба Мисри шиъа мазхаб  ворид мешавад ва Салохиддин ба нияти дафъи куффори аслий ба кўмаки шиъахойи исмоилийи Миср меравад, ва ин хукумати худиш доройи мутаваллий буда астки то охарин рузхойи умри хоким хам зинда буда аст ва танхо ба далили хиёнат ва номанигорий ба куффори салибий самтишро аз даст медихад ва кушта мешавад ва наметавонад жонишини хоким дар холи ихтизор шавад.

Ек муодилайи жолибий мешавад, аз ектараф шофеъийхо ва ханафийхо ва хатто ханбалийхойи ахли суннат лашкари Ширкух ва Салохиддин аз хукумати шиъахойи исмоилийи фотимиён дар баробари куффори ошкори салибий ва муртаддини махаллий химоят мекунанд, аз тарафи дигар хамин шиъахойи исмоилий, солхо баъад, аз хукумати шофеъий мазхаби Салохидддин Айюбий дар баробари куффори салибий ва душманони шумора се муслимин ва муртаддини махаллий чун Тавоший ва муздурош химоят мекунанд, ва баъадхо бо хамдигар ва дар кинори хам чанон қудратиро месозандки ба фатхи байтул муқаддас ва озодсози сарзаминхойи исломий ва берун рондани куффори ишғолгари мунтахий мешавад, корики қабли аз он хеч аз қудратхойи ба истелох сунний маслаки аббосий ва ба истелох шиъа маслаки Миср ба танхоий натавониста буданд ба он даст пейдо кунанд.

Холо дар баробари самароти тасуллути Салохиддин бар хукумати шиъайи фотимий Миср мо ба ек намунайи дигар : тасаллути шиъаёни оли буйя бар аббосиён – хукумати екпорчайи изтирорий исломий он замон – ишора мекунем то бибинидки иқдомоти кудом еки моро ба жилов ва иззат бурда аст ва кудом еки моро ба ақаб ва залилий баргардонда аст.

(идома дорад…….)

---

[1]البدایة والنهایة (۱۲/۲۵٧، ۲۵۸ )

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(22- қисмат)

Ғейри аз ин маворид ба бехишт ва дўзахи жисмонийро эътиқоди надоранд ва ба бахонайи амр ба маъруф ва нахий аз мункар мухолифини худишонро терор мекардандки терори хўжа Низомулмулк машхур аст. Албатта ин исмоилийхойи ғолий хар кудомки тахти таъсири ақоиди хиндиён ё маздакиён ё насронийхо ва ғейрих қарор гирифта буданд ба нисбатхойи бо хамдигар мухталиф буданд. Аксарияти инхо тавассути шиъаёни 12 имомий ва фирақи маъруф ба ахли суннат такфир шуданд. Аммо дастахойи аз онхоки бар миллати мусалмон ва ришадор мисли Миср хукм мекарданд баъзи аз одоби зохирий чун намоз ва руза ва ғейрихро дар дўвронхойи ба жой меоварданд ва то худуди дар зохир – иддаи мегуянд ба хотири тақия – худишонро аз соири фирақи исмоилийи ғолий жудо карда буданд. Ба хар далилики буда бошад бахши аз инон кутуби дар фиқхи зохир хам барои худишон дар авохири хукумати фотимиёни Миср доштанд ва дар зохир бо тамоми олудагихоики доштанд хукми ахли қибла бар онхо содир мешуд.

Ин исмоилийхо бо чанин ақоид ва рафторхойи олудайи дар шимоли Африқо хукумати тахти унвони убайдийхо ё фотимиюнро бар асоси фиқхи исмоилий ташкил доданд. Дар дўврони ин даста аз фотимийхо будки аз муносабатхоики алъон мебинем барои таблиғи шиъайи исмоилий истефода мешуд,баргузори маросими ошуро ва ийди ғодир ва ийди вилодати аимма ва Фотума захро розиаллоху анхо ва маросими мавлуд ва нимайи шаъбон аз жумлайи ин маворид буд.

Барои аввалин бор маросими азодори ошуро дар соли 363 дар замони хокимияти Муъиз лидиниллох фотимий баргузор шуд ва дар замони хуккоми дигар то кунун идома пейдо карда аст. Ба қовли Мақризий, фотимийхо 3 руз қабли аз ошуроъ бозорхо ва мағозахоро ғейри аз нонвойихо таътил мекарданд, ва мардум ба хамрохи мақомот дар хамин донишгохи алъазхар азодоришонро анжом медоданд, ва баъди ба суйи жойи ба номи машхади роъсул хусайн мерафтанд ва онжо шеър ва нувха хондан азодори мекарданд.  [1]

Дар хамин руз мардум боз ба зиёрати имомзодахойи мисли Гулсум ва саййида Нафиса мерафтанд ва онжо хам бо нувха ва шеърхони азодори мекарданд. Дар қасри хукумати хам бо хузури хоким маросими азодори махсус баргузор мешуд. Илова бар ин дар хамин хукумат будки ибороти “ хаййа ала хойрул амал” вориди азони мардум шуд.

Холо ек хамчунин хукумати шиъайи исмоилий бо чанин ақоид ва барномахойи бар Миср хокимият дорад, аз замони хокимияти Хофиз, фотимиён дучори тафарруқ, заъаф ва даргирийхойи шадиди дохилий шуданд, аз ин замон ба баъад астки вузаро ва хуккоми манотиқи мухталиф шуриш мекарданд ва дар насб ва баркинори хукком нақш пейдо мекунанд. Хамин вузаро дар рақобатхойи дохилий бо хам ва бо хукуматхойи моликий ва шофеъий атрофи худ ба европоий насроний кофарки дар он замон ба фарангиён машхур буданд хам ижозайи вуруд ба сарзаминишонро медиханд ва вазири фотимий Миср ба номи Шовар ба онон ижоза медихадки пойгохи низомий дар атрофи Қохира дошта бошанд.

Насронийхо хам дар идомайи жангхойи салибийшон қасд доштандки Қохираро бигиранд ва Мисрроки шиъа ва фотимий ва хориж аз хокимияти мазхаби аббосиён ва соири муслимин будро тасарруф кунанд, инхо ба хуби аз ин ихтилофоти даруний мазхабий мо муслимин бохабаранд ва саъй доранд ба хар нахвики шуда аст аз ин тафарруқ ба нафъи худишон суъистефода кунанд. Барои хамин дар он бурхайи замоний ба самти Қохира хамла мекунанд ва шахри бузурги Балбисро дар масиришон ишғол мекунанд ва пас аз ғороти шахри муслимин онжоро хам қатли ом мекунанд то инки ба атрофи Қохира мерасандки бо муқовамати мардуми Қохира рубару мешаванд.

Ин куффори салибий корро ба жойи расондандки хокими фотимий вақт Озид аз Нуриддин Махмуд дархост мекунадки у ва занонишро аз дасти салибийхойи кофар нажот бидихад. Инжо будки Нуриддин сунний мазхаб дуто душман дар баробари худиш мебинад, еки душмани кофари ошкор ва шумора секи тахти химояти душманони шумора чохори дохилий қарор дорад ва дигари фирқайи аз ахли қиблаки чанд қарн аст бар алайхи хам мазхабхойи он жангиданд ва боиси марги хазорон мусалмон шуданд аммо дар хар сурат ахли қибла аст ва дар хар сурат ек мусалмон дар баробари ек кофари аслий қарор гирифта аст; ба хамин далил дар соли 548 лашкари ба фармондехи Асадиддин Ширкух ва бародарзодаш Салохиддинро барои кўмак ба хукумати шиъа мазхаб ва фотимий дар баробари куффори аслий ба Миср мефристад.

(идома дорад……..)

---

[1] خطط، ج 2، ص 57؛ ابوشامه، الروضتين، ج1، ص 10.

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(21- қисмат)

Барои чигуна бархурд кардани бо хукуматхойи бадили изтирорий исломийки ба далили инхидоми хилафату ала минхажин нубувват ба вужуд омаданд, ва то замоники дубора ин равиши хукумати ба сабки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бармегардад

«ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ»

Вужуди ин бадилхойи изтирорий исломий ғейри қобили ижтиноб аст, лозим аст намунахойи торихийки барои хамма то худуди шинохта хастандро бештар мовриди баррасий қарор бидихем; то ба умиди аллох битавонад моро аз ин махдудият ва тангнохи мунжари ба шикаст ва ноумидий ва тафарруқики иддаи аз бародарони номутаодил ва номезон ва жохили мо барои худишон ва соири хаммасиронишон тасаввур карданд, ва душманони муслимин хам ба он доман мезананд, берун бибарад. Иншааллох.

Иддаи аз бародарони мо ба далили махдудиятхоики ба далили адами огохий аз мақосид ва ахдофи шариат ва ба дунболи он ба далили ноогохийи аз торихи муслимин барои худишон тарошиданд ва доирайи диди худишонро бисёр махдуд ва танг қарор доданд, аз ектараф абзори барои тафарруқи бештар ва заъаф ва сусти бештар ахли қибла шуданд ва аз суйи дигари боиси новъи ёъси ва ноумидий дар миёни муслимин шуданд.

Хамчунонки арз шуд еки аз иштибохоти фохиши ин бародарони номутаодил чигуна бархурд кардан бо хукуматхойи бадили изтирорий исломий астки ба далили инхидоми хилафату ала минхажин нубувват ва дар холати изтирорий ба вужуд омаданд. Ин бародарони номезони мо, бар халофи бузургони солихи мо дар торихи ислом, ба жойи инки то замони расидани мужаддади ба хилафату ала минхажин нубувват аз ин хукуматхойи бадили изтирорий исломий ба унвони ек фурсат истефода кунанд мутаъассифона ба далили кина ва танаффур ва кинор находани адолат, ба унвони ек тахдид ва хатар ба онон нигох мекунанд, ва душманони муслимин хам аз конолхойи мухталифи динфурушон ва уламойи суъ вар рувайбиза ба ин кинахо доман зада ва ин бародарони номутаодили моро ба онжохоики бихоханд мекашонанд.

Барои инки бахсимонро дар чигунаги бархурд бо хукуматхойи бадили изтирорий исломий малмустар кунем лозим донистем мисолхоиро бароитон зикр кунемки тамоми муваррихони мусалмон ва хатто кофар хам дар сихати ин вақойеъ шакки надоранд ва мовриди иттифоқи хаммайи муаррихин аст. Ижоза бидихид аз Салохиддин  ва хукумати исмоилий Миср ва Оли буйя ва хукумати аббосиён шуруъ кунем ва ба тадриж бирасем ба усмонийхо ва вазъи мовжуд.

Медонемки исмоилийхойи шиъа мазхаб тавоифи аз ғуллоти шиъа будандки худишон ба холиса ва муборакия ва ин хам ба се шохайи умдайи назорий ва дарузий ва мастаъло ва хам акнун ба оғожония ва бухра тақсим мешаванд ва хар кудом аз инхо хам ба чандин фирқайи мухталиф тақсим мешаванд, аз қаромита бигирид то онжоки мо хам акнун дар Афғонистон ва Эрон мебинем то исмоилийхоики дар шимоли Африқо ва бахусус дар Миср дар авохири умри ин хукумат доройи кутуби фиқхий хосси худишон буданд ва донишгоххойи мисли алъазхар ва соири мадорисро барои тадриси фиқхишон таъсис карданд.

Исмоилийхо то Жаъфар Содиқро қабул доштанд ва баъди аз он исмоилийро қабул доранд. Ба хамин далил ба онон мегуянд шиш имомий. Ақоиди ғолий гароёнаи онхо хам бар ботинигари ва таъвили ботиний аз манобеъи шаръий ва бар 7 рукн устувор буд.

1-валоят. Пазириши сарпарасти ва дусти бо худо ва пайғамбарон ва имомон ва мубаллиғон. Инон мегуфтанд худо метавонад дар пайғамбарон ва имомон тажаллий кунад.

2-тахорат. Аммо дарузиён инро рукни дин намедонанд.

3-намоз.ки таъйини шева ва равиши он бар ухдайи имоми хозир аст. Инон намоз хондан ба сабки мусалмонони дигарро шевайи жуххол медонанд. Барои хамин аст мебинемки Хасан саббох намоз ва рузаро аз гардани пейравониш бармедорад.

4-закот.  Онхо 12 дар сад мохиёнайи худишонро ба имоми хозиришон медиханд. Ғейри аз дарузийхо.

5-руза. Онхо пойбанд ба руза рамазон нестанд.

6-хаж. Қоили ба хажжи Макка нестанд ва дидори имом ва доиёни худишонро болотар аз хаж медонанд.

7-жиход. Инро мубориза бо нафс медонанд.

(идома дорад……..)