دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(59- қисмат)

Мо куллан дар дунё машкук хастемки фалоний мумкин аст мунофиқ бошад ва харгиз мисли росулуллох саллаллоху алайхи васаллам он теъдоди аз мунофиқинро хам намешносем . Чун худо ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хамон чанд нафарро маърифий карда буд ва хатто сахоба хам онхоро намешнохтанд. Пайғамбар исми хамон чанд нафарро ба Хузайфа ибни Ямон дод. Аммо ,аз бақияйи асомий харгиз бохабар нашуд ва танхо аллох аз онон хабар дошт ва онхоро мешнохт.

Барои хамин Умар ибни Хаттоб ба Хузайфа гуфт : ” эй Хузайфа , туро ба худо сўганд медихамки оё росулуллох саллаллоху алайхи васаллам исми  маро ба унвони фарди аз мунофиқин ба ту нагуфта аст? Гуфт : хейр ,аммо дигар ба соири суъолоти ту дар ин замина жавоб намедихам”.

Хийли аз ин сифот мумкин аст дар хар мусалмони бошад . Ин шак , моли касони мисли Умар ибни Хаттоб аст дар жохойи дигар хам гуфтем Ханзала ,Абу Бакр ва дигарон хам чанин шак мекунандки ба далили вужуди чанин сифоти дар миёни муслимин аст ,хатто агар собиқунал аввалун ва шогирдони мустақим росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам бошанд ,фарқи намекунад ин шак дар миёни хамма хаст. Каси онхоро намешносад чун ин сифот дар миёни хамма хаст дар миёни муслимин хам хаст дар миёни хийлихо хам пейдо мешавад.

Асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам баъди аз вафоти росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ,хенгомики каси фовт мекард ба Хузайфа ибни Ямон нигох мекарданд ,агар руйи жанозаи намоз мехонд маълум мешудки он шахс жузви мунофиқин нест , ва ле агар руйи жанозаи он маййит намоз намехонд нишон дихандаи ин будки он маййит дар листи мунофиқини Хузайфа буда лизо , аз хондани намоз бар руйи у пархез мекарданд . Дар ин сурат ,хатто наздиктарин шогирдони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам аз инки битавонанд мунофиқинро ташхис диханд ожиз буданд ва танхо он теъдодиро метавонистанд ташхис дихандки росулуллох маърифий карда ё ба сурати ғейри мустиқим аз аъмоли Хузайфа мефахмиданд . Тоза ,теъдоди зиёди хам будандки танхо ва танхо аллох аз онхо хабар дошт ва худи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам аз онон бехабар буд.

Холо ,тасаввур кунид дар жанги ухуд масалан ек севум артеши росулуллох саллаллоху алайхи васаллам баргаштанд ,яъни чизи худуди 300 нафар ; аммо теъдоди мунофиқини дохилий ин 300 нафар ,чанд нафар буданд? Хийли кам ; бақия муслимин фариб хурдаи будандки дар дилхоишон мараз ва бемори вужуд дошт ва ба нафси худишон зулм карда буданд , ё хануз холис нашуда буданд ,ё дар мавориди мухлисини будандки фариб хурда буданд мисли хамон имоми масжиди зирор.

Холо , мо чигуна метавонем бо журмхои ин даста аз муслиминики душмананд ва бояд аз онхо хазр шавад бархурд кунем? Моки наметавонем аз хоинин дифоъ кунем . Аллох таоло мефармояд :

«إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاکَ اللّهُ وَلاَ تَکُن لِّلْخَآئِنِینَ خَصِیماً» (نساء/105)

Мо китобро ба хақ бар ту нозил кардаем то миёни мардумон тибқи ончи худо ба ту нишон дода аст доварий куни , ва мудофеъи хоинин мабош .

.‏«وَلاَ تَکُن لِّلْخَآئِنِینَ خَصِیماً»،

Мудофеъи хоинин мабош .

Яъни бо истинод ба далоил ва мадорик ,замоники хиёнати онхо ошкор шуд мисли хоинин бо онхо бархурд кун ва мудофеъи хоинин мабош .Далоил ва мадорики зохирий барои исботи журмхойи таъриф шуда дар шариатки марбут ба зиндаги зохирий инсонхо мешавад на зиндаги даруний инсонхо .

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(58- қисмат)

Пас , сиёсат ва чигунаги бархурд ва таомули росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо бухронхои дохилий ба вужуд омада тавассути куффори пинхони дохилий ва дорудастаики атрофи худишон ба вужуд оварданд бисёр тахассусий ,пичида ва дақиқ астки мо намунаи онро дар торихи соири хукуматхои ғейри исломий то ба хол суроғ надорем .

Умид аст хамчунонки муслимин саъй мекунанд дар соири одоби шахсий аз одоби тахорат ,намоз ,руза ,хаж ва ғейрих ,суннат ва сийраи росулуллох саллаллоху алайхи васалламро барои худишон улгу қарор медиханд ва умидворамки қарор диханд , умидворем дар соири умури вахдат бахши ва бахусус дар мудирияти мунофиқин ва секулярзадахо ва бухронхойи ба вужуд омада тавассути онхо хам аз хамон улгу ,рафтори худишонро созмондехи ва танзим кунандки аллох таоло фармуда :

:« لَقدْ كان لكم فِي رسُولِ الله اُسْوةٌ حسنةٌ لمن كان يَرجُوا الله واْليوم الآخر»

Дар ин сурат , пайғамбар танхо дар умури риз улгуйи мо нест ,балки дар зиндаги фардий ,ижтимоий ,хукумати ва ғейрих хам улгуйи мо мешавад.

Падидайи куффори пинхони дохилий ё секулярзадахои кунуний ,ба унвони душманони дохилий хукумат ва қудрати муслимин ,бештар аз онки сахт афзори бошад ек падидайи равоний – ижтимоий  ноши аз қудрати муслимин  астки , дар бештар мавоқеъ саъй мешавад бо хазар ва мунзавий кардани онхо таъсиришон кам шавад , ва танхо замони ба сурати низомий ва сахт афзори бо онхо бархурд мешавадки худишонро аз жомеъайи муслимин жудо карда бошанд ва чизи мисли соири секуляристхо ва куффори ошкор шуда бошанд.

Хийли аз муслимин саъй доштанд афроди аз муслиминроки муртакиби еки аз ин журмхои мунофиқин ва секулярзадахо мешаванд дар қолиби фосиқин таъриф кунанд ва жой диханд . Фосиқ миёни муслимин каси астки иймон дорад ,исломро қабул дорад аммо ,зиёд пайбанди баъзи аз қавонини он нест. Чун ,каламаи ” фисқ ” ё фосиқин умумийтар ва фарогиртар аз куфр аст ,яъни кофар хам шомили он мешавад . Ва бо онки дар мовриди хар гунохи ба кор меравад ,чи кам боша чи зиёд ,аммо бештар дар мовриди каси ба кор меравадки гунох ё гунохониро зиёд такрор мекунад.

Барои хамин аллохи мутаол мунофиқинро кофар номида аст. Пейравони куффори ахли китоб ,куффори шибхи ахли китоб ,куффори мушрик ва муртаддинро дар дунё машмули хукми хамон куффор қарор дода ; аммо пейравони куффори пинхони дохилий ва секулярзадахоро бо онки душман маърифий карда , машмули хукми муслимин қарор дода аст. Хам худи куффори пинхони дохилийро машмули хукми муслимин қарор дода ,хам пейравон ва дорудасташонро . Чиро ? Сирфан жихати мухофизат аз муслиминики фарибишонро хурданд ва дар дорудастаи ин қарор гирифтанд ва ин муслимин жузви мужтамаъи муслимин хастанд ва тафрақа миёни муслимин ва бар хам задани вахдат то замоники дар миёни муслимин хастанд нораво ва нопасанд ва жузви сифоти мушрикин аст,

«الذّینَ فَرَّقُوا دینَهُم».

Барои хамин астки , инхо хам бо дорудасташон жузви муслимин хисоб шуданд . Ба хамин далил танхо ба ” хазар ” аз мунофиқин ва секулярзадахо амр мешавад ; хазар :

А) – чигуна агар ба каси машкук бошики дузд аст хавои худ ва амволитро дори ?

Б) –чигуна агар машкук боши фалоний шахси жосусий аст ва хавойи худитро дори ?

В) – ё чигуна агар машкук боши фалони вабо ,тоъун,молориё ,сил ,ё ек бемори вогири дорад мувозиби худит хастики бемориро ба ту мунтақил накунад.

Г)  – ё чигуна агар машкук бошики масалан дар фалон макон ек мори саммий вужуд дорад , ё дузд ва қотил вужуд дорад ё мушкили пеш меояд хавойи худитро дори ва амсоли ин.

(идома дорад)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(57- қисмат)

Дар ин даста аз ривоёт ишколи вужуд надорад ,аммо дар маънойи инхо миёни ахли фан ихтилофи ба вужуд омада аст . Раъйи аксарият ин астки инхо вижагихо ва сифоти нифоқ хастанд ва касики ин сифотро дошта бошад дар ин сифот шабихи мунофиқин мебошад ; масалан мо хар се сифотро дар бародарони Юсуф мушохада мекунем . Хам ба падаришон дуруғ гуфтанд , хам ба ваъдашон вафо накарданд , ва хам ба итминони Яъқуб хиёнат карданд , аммо мунофиқ нашуданд ва аллох таоло дар хеч жойи онхоро ба унвони мунофиқ хитоб қарор намедихад . Хийли аз уламои гузашта хам бисёр медидандки ин сифот дар мусалмони дида мешудки хеч шакки дар мусалмон буданиш вужуд надошт . Алъон хам дида мешавад , мо касониро мебинемки шакки дар мусалмон будани у надорем ,корномайи у хаминро собит карда аммо се чохор сифот дар у вужуд дорад .

Ба хамин далил ,аимма ба ин амр расидандки чунончи каси бо забон ва амал ,садақоти худишро дар мусалмон будан собит кунад ва собит карда бошад ва муртакиби ин аъмол шавад , дар дорудастаи секулярзадахо қарор хам нагирифта бошад , наметавон уро жузви мунофиқин ва секулярзадахо донист ё уро мунофиқ донист ва такфир кард балки ,чанин шахси мусалмони хатокор ва гунохкори аст. Замони хам гуфта мешавад касики хамон чохор хислатро дошта бошад

«كان مُنافِقاً خَالِصاً»،

Яъни ба воситаи ин вижагихо ва сифот ,шадидан шабихи мунофиқин мешавад ,шадидан худишро шабихи мунофиқин карда аст.

Холо ,чиро мо тамоми дорудастаи секулярзадахо ва мунофиқинро бо ек чашм ва мисли хам ба онхо нигох мекунем ?

Аввалан , чун мо намедонем кудом ек аз инхо секуляристи аслий ва кофари аслий аст , сониян ин афрод дар жамъи ва дорудастайи хастандки он сифот дар миёни хамма тақсим шуданд , ва хар ек чанд сифот аз ин сифотро доранд ё баъзихо тамоми ин сифотро доранд . Аммо ,инхо мисли ек гурух ,жараён ва хизб амал мекунанд ва дар баробари дигаронки сифоти нописандтари доранд амалан кори намекунанд ва бо онхо дар тарххоишон ширкат менамоянд . Сукути онхо ва хамрохи кардан бо онон дар жамъ ,яъни ризоят ва жузви жамъ шудан ; яъни жузви хамон жамъ ва гурух шудан аст.

Дар жараёни жарима кардани яхудиёни хоин хам аз хамин қоида истефода шуд. Мушаххас астки теъдоди хоинин дар яхудиён ва теъдоди хоининики тасмим гиранда бисёр ничиз буданд хийли аз мардум дунболи кор ва зиндаги худишон буданд аммо ,хаммаи онхоики ба чанон хиёнати ризоят доштанд ва дар ин хиёнат алайхи муслимин онхоро хамрохи карданд машмули журми хиёнат шуданд.

Бо онки мунофиқ будани афроди барои росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  ва хатто соири муслимин ровшан шуда буд , ва муртакиби анжоми аъмоли мешудандки чунончи ек кофари ошкори чун яхудиён ва секуляристхойи қурайш ва атрофи онхо муртакиби он амал мешуданд ба қиймати тасхири сарзаминхойи онхо ва хатто жонишон тамом мешуд , аммо ,бархурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо ин душманони дохилий секулярзада модомики дар миёни муслимин буданд тобеъи асли қахр ва бархурди мусаллахона набуд.

Агар хамин журми онхоро яхудиён ва секулярхои атроф муртакииб мешуданд қатъан росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо онхо бархурди жиддий мекард . Сарзаминхоишонро мегирифт ,бароишон нафар мефристодки шарришонро кам кунад.

Тасаввур кунид яхудиёни Мадина чун бани назир ,бани қайнақоъ ,бани қурайза ва хайбар ва амсолихим муртакиби тўвтиъа ва иртибот бо секуляристхои қурайш алайхи пайғамбар шуданд ва ба истелох хиёнат карданд ,натижа бароишон чи шуд ? Аммо ,хамин корро мунофиқин ,хам бо яхудиён ва хам бо секуляристхои қурайш муртакиб шуданд , ва ле харгиз бо бархурди мушобехи яхуд мувожих нашуданд.

Секуляристхо ва яхудиёни атроф бо шеър ва овозхони боиси азияти муслимин ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мешуданд ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бароишон шахси ё ашхосиро мефристодки уро терор кунад ва шарришро кам кунад .Хамин суханон ва балки бадтар аз онро мунофиқин ва секулярзадахои дохилий мегуфтанд аммо ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  бо онхо чанин бархурди накард , ва хатто ба дархости мўъминин ( хатто фарзанди Абдуллох ибни Убай ) дар қатли рахбарони мушаххаси ни афрод мувофиқат накард.

” Ахлоқи мудирияти душманони дохилий “, ва  ” мудирияти бухронхойи ” ки ба вужуд меоваранд ниёз ба тахассус ,мадоро ва хидояти систематики дорадки улгуйи рафтори росулуллох саллаллоху алайхи васаллам барои жомеъайи он рузи араб ва хатто барои соири жахон хам ба новъи тозаги дошт.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(56- қисмат)

60 – аз инки аз қонуни шариати аллох ва дастуроти рахбарият сарпичи карданд ва дучори гунохи тахаллуф аз қонуни шариати аллох ва нарафтан ба жиход ва амсолихим шуданд хушхол хастанд :

«فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَکَرِهُواْ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِی الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّاً لَّوْ کَانُوا یَفْقَهُونَ» ‏(توبه/81)

Хонанишинон аз инки аз росули худо ақаб кашиданд ва бо ишон нарафтанд хушхол ва шодмонанд , ва нахостанд бо мол ва жон дар рохи яздон жиход кунанд . Ва мегуянд дар гармо харакат накунид бигу : агар доно буданд мефахмиданки оташи дўзах бисёр гармтар ва сузонтар аст . Бале ,инхо хушхоланд .

Ин секулярзадахо чун худишонро оқилтар аз хамма медонанд ва барои корхойи худишон тўвжихоти ақлоний ва нафсоний меоваранд ва худишонро қонеъ мекунанд , ( ин хийли хатарнок аст каси барои кори иштибохики мекунад тўвжихоти ақлоний ва нафсоний биёварад ва худишро қоне кунад барои хамин ин мунофиқин ва секулярзадахо тамоми корхоики анжом медихандро нишонаи заранги худ медонанд ) ва табиий астки за ин заранги худишон хам хушхоланд .

Инхо мажмуъайи аз сифоти мунофиқин ва секулярзадахо  ва бахши аз сифоти онхо будки бо он ишора кардем . Аммо чизики хийли мухим аст ,мумкин аст хаммаи пейравон ва дорудастаи секулярзадахо дар ин сифот муштарак набошанд , ва балки бахши аз ин сифотро дошта бошанд , яъни ин сифот бейни бақия пахш шуда бошад каси бештар дошта бошад ва каси камтар . Ба хамин далил ,аллохи мутаол дар жохойи аз каламаи ” ва минхум ” истефода мекунад . Яъни баъзи вақтхоки сифоти онхоро меоварад мегуяд ” ва минхум ” яъни бахши аз онхо ,баъзи аз инхо интури хастанд :

• وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ
  • وَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ
  • وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی

Холо ,мумкин аст дар асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар бархаи аз замон 3 сифот ё 4 сифот ё бештар ё камтар аз ин сифотики зикр кардемки дар қуръон доранд ,алоими баржастайи шиносоий мунофиқин шуда ; яъни касоники ин сифотро доштанд ташхис дода шудаки инхо дар дорудастаи секуляристхо ва мунофиқин хастанд , ё мумкин аст дар хар дўвраи хар каси чанд сифоти дигарро дошта жузви ин гурух шуда ё масалан ,дар асри мо чанд сифоти баржаста дигари боиси маърифий ин жараёни мухарриб мешавадки мумкин аст дар дўврахойи гузашта ё дар асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам ин сифот масалан ончунон дар миёни дорудастаи мунофиқин баржаста набуда аст. Ба хамин далил росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд :

– آیَةُ الْمُنَافِقِ ثَلَاثٌ (یا مِنْ عَلَامَاتِ الْمُنَافِقِ ثَلَاث) إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛

Нишонаи мунофиқ се ( чиз ) аст : чун сухан гуяд дуруғ гуяд , ва чун ваъда намояд халофи ( ваъда ) кунад , ва чун амин қарор дода шавад хиёнат кунад.

Ё дар жойи дигари мефармояд :

– ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ وَإِنْ صَامَ وَصَلَّى وَزَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ مَنْ إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ؛

Се ( одат ) агар дар каси бошад пас , он ( фард ) мунофиқ аст ва гарчи руза бигирад ва намоз бухонад ва гумон кунадки хамоно у мусалмон аст : чун сухан гуяд дуруғ мегуяд , ва чун ваъда намояд халофи ( ваъда ) кунад , ва чун ва бу амонати дода шавад хиёнат кунад.

أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى یَدَعَهَا إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ

Чохор ( одат ) агар дар каси бошад у мунофиқ аст ва хар каси дар у хислат ва одати аз ин ( одатхо ) бошад дар у хислати аз нифоқ аст то инки онро тарк кунад : чун сухан гуяд дуруғ гуяд , ва чун ваъда намояд халофи ( ваъда ) кунад , ва чун ахди бибандад ғаддорий ва ахдшикани кунад ва чун даргир шавад фаххоши кунад ва фўш ва дашном дихад .

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(55- қисмат)

Инхо беморони хастандки ташхиси доктор ва доруйи докторро нодида гирифтанд ва дигар ба доктор мурожаъа намекунанд барои хамин ,доктор хам онхоро фаромуш карда аст. Натижаи ин фаромуши хам ин астки беморишон зиёдтар мешавад ва ба тадриж ба жойи мерасандки бемори ло илож мешавад .

.«فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللهُ مَرَضاً»

Дигар ло илож мешавад ва сухбат кардан бароишон фойдаи надорад . Ба даражаи мерасандки

«إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ»،

Чун

«خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ».

Инхо бар қалбхо ,чашмхо ,гушхо ва дилхоишон мухр гузошта шуда ва дигар ло иложанд. Панд ва андурз хам барои инхо фойдаи надорад чун худо инхоро фаромуш карда ; инхо худоро фаромуш карданд худо хам онхоро фаромуш карда аст.

59 – бар асари куфрики ба жойи ислом баргузиданд бар қалбхоишон мухр гузошта шуда ва дигар чизи аз тўвхид ва иймон вориди он намешавад . Дилики руйи он мухр гузошта шуда дигар чизи аз иймон ба аллох дар он нуфуз намекунад :

«ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ» (منافقون/3)،

Ин бидон хотир астки иймон оварданд ва сипас кофар шуданд ,сипас бар дилхоишон мухр находа шуда ва ишон намефахманд.

Дар ин мархалаки бемори онхо ло илож шуда дигар даво ва дармон бароишон фойдаи надорад . Панд додан ва насихат кардан хам бароишон бефойда аст. Аммо ,чандин бор ишора кардем касоники ба ин даража мерасандро мо намешносем ва намедонем мунофиқиники дар дохили ин секулярзадахо хастанд ин  мунофиқи аслийки дар дохили секулярзадахост кудом еки астки ба ин даражаи

ی «خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ»

Расида ва ба ин даража расидаки

«أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ»،

Аммо медонем касоники ба ин даража мерасанд коришон тамом аст . Бемори ло иложи гирифтанд ва дигар даво ва дармон бароишон фойдаи надорад . Панд додан ва насихат карданд хам бароишон фойдаи надорад.(идома дорад…..

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(54- қисмат)

57 – замоники куффор ба такзиби оёти илохий ва тамасхара он дар мажолис ва расонахоишон мепардозанд ба новъи бо хамнишини ва сукут бо онон хамрох мешаванд.

Яъни вақтики бо онхо хамнишин мешаванд онхо хамин харфхоро мезананд онхо хамнишинанд ва сукут мекунанд. Инхо бо онхо хамрох мешаванд .Клипиро аз хамин жонувари ба номи мулло  бахтиёр  ё мулло  камтиёр дидамки дар хамин курдистони Ироқ ба сирохат дар чандин моврид тўвхин мекунад ва даххо ва садхо муллоки барои онхо суханрони мекунад , ва ба дини аллох тўвхин мекунад .Онхо хамин тур лам доданд ва доранд уро нигох мекунанд ва сукут карданд , бо у хамнишин шуданд, дар он жаласа хам хеч чизи намегуянд.Метавонид хамин клипро нигох кунид :

«وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَتَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى‏ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعاً» (نساء/140)،

Худованд дар китоб бар шумо нозил карда астки чун шанидид ба оёти худо куфр варзида мешавад ва оёти худоро ба бозича гирифта мешавад ,бо чанин касони манишинид то онгохки ба сухани дигари бипардозанд ( ва аз куфр ва шўхи кардани нобаханжори худ бо дин даст бардоранд ).Бегумон дар ин сурат , ( ки бо ишон хамнишин мешавид ва ба шўхихо ва масхарахойи онон гуш медихид ) шумо хам мисли онон хохид буд ( ва дар истехзо ба қуръон , ба дин ва шариат шарики журми ишон хохид буд.Сукут мекунид ва бо онхо хастид).Шак нестки худованд мунофиқон ва кофиронро хаммаги дар дўзах гирд меоварад

«إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعاً».  

Сукут дар баробари куфриёти расонаи секуляристхо ва жуксози пейравонишон дар шабакахойи ижтимоий яъни хамрохи бо онхо дар чанин куфриёти . Ин оя ошкоро мегуяд хукми сукут кунандахойики дар либоси худи хастанд мисли хамон анжом дихандаи куфриёт мебошад . Чиқадар дар баробари  хукми аллох дар мовриди қисос ,хамжинсбози ,машрубхури ва ғейрих тахти ливои озодийхойи шахсий ва ғейрих тўвхин шуда ва сукут хам шуда ?Чиқадар ба бехишт ва жаханнам ,фариштахо ,халол ва хароми аллох шўхи ва масхара шуда ва секулярзадахо дар баробариш сукут карданд ? Хатто фожеайи бузургтар инки ,илова бар сукут боиси интиқоли ин гуфторхо ва паёмакхои тўвхиномиз ба дигарон хам шуданд барои инки дигарон биханданд.

58 – худоро фаромуш карданд барои хамин аллох хам онхоро фаромуш карда аст :

«نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (توبه/67(،

Худоро фаромуш карданд ,худо хам ишонро фаромуш карда аст.

Агар соатхо ва балки рузхо бо онхо бинишинид михвари сухбатхоишон таъриф ва тамжид аз гурухи худишон ,рахбарони он ,барномахойи секулярзадашон ,об ва хаво ,хона ва бозор ,кор ва хонувода ,саргарми ,гардишхо ,филмхо ,лаззатхои дунёвий ,зан ,духтар ,мошин ,сиёсатхои куффор ва бадгуйи аз мужохидини шариатгиро ва хамин чизхо мешавад . Тақрибан аз хар дари ва хар чизи сухбат мекунад ғейри аз ёди аллох ,ғейри аз қонуни шариати аллох ,мужохидин дар рохи аллох ,татбиқи қонуни шариати аллох ва ташкили хукумати исломий ё тақвияти хукумати исломий . Инхо ибтидо аллох ,қавонин ва дастуротишро фаромуш кардан ва ба дунболи он аллох хам онхоро фаромуш карда аст.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(53- қисмат)

56 – бо дасти худишон ,худро гирифтори фитна ва бало мекунанд :

«یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُن مَّعَکُمْ قَالُوا بَلَى وَلَکِنَّکُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکُمُ الْأَمَانِیُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ» (حدید/14)

Мунофиқон ,мўъминонро ( дар рузи қиёмат ) бо фарёд садо мезананд ,мегуянд : магар мо ( дар дунё ) бо шумо набудем ? мегуянд : бале ! ва лекин хувиштанро гирифтори бало ва фитна гардид. ” футинтум анфусакум ” худро ба фитан андохтидки чи ? ва чашм ба рох ( марги рахбар ,нобуди мусалмонон ва барчида шудани ислом ) мондид – чашм ба рохи заиф ва нобуди муслимин – фалоний  тахти таъқиб аст , фалоний рахбарро бикушанд , фалон муслиминро бикушанд мунтазир буданд фалоний шикаст бухурад ва чашм ба рох мондид.

Хамин алъон хам хиёл мекунанд агар фалоний рахбари муслимин кушта шавад дигар басоти ислом ва қонуни шариати аллох барчида мешавад. Чашм ба рох хастанд Амрико фалонийроки дар фалон листи сиёх қарор дода аст. Мунтазирандки ин кушта шавад ва биёянд шоди кунанд ,чашм ба рохи куштани мужохидини озодихох хастанд .

.«وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ»

Ва дарбораи хақиқати қонуни шариати аллох ва қиёмат шак ва тардид кардид . Ин мўъминон доранд ба хамин бечорахо мегуянд ба хамин секулярзадахо ва мунофиқин мегуянд шумо ин корхоро кардид ,дар шак ва тардид будид.

Барои хамин , хамиша аз демокраси ва секуляризм ва хар ончи ғейри қонуни шариати аллох бошад дам мезананд  аз он химоят мекунанд . Худишонро хам мусалмон медонанд . Бале ,ин қуръон хам аз тарафи худо омада ,пайғамбар хам аз тарафи худо омада ва ле бейни ин ду шак ва тардид хастанд.

Иллати севумки ин балоро бар сари худитон овардид

«وَغَرَّتْکُمُ الْأَمَانِیُّ»،

Орзухо ва пандорхо шуморо гул зад ,орзухоишон инаки фалоний ин тури шавад ,агар фалон тур шавад ,агар инжури шавад , агар агар агар .Инхо хамин орзухо ва амони хатто дар мовриди қиёмат ,бехишт ва жаханнам хам дар хамин орзухо ва пандорхои ғалат хастанд бехишт ва жаханнамиро барои худишон тарсим кардандки аслан дар қуръон ва суннат вужуд надорад ,дар дини ислом вужуд надорад . Пандорхойи дар мовриди бехишт ва жаханнам ,қиёмат ва қабр ва …….барои худишон тасаввур карданд.

Хамин тасаввурот онхоро хам дар ин дунё гул медихад дар мовриди масоили зиндагишон ва хам нисбат ба масоили қиёмат онхоро гул медихад .

«حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ»

Ба андозаи ин пандорхо ононро гул мезанад то инки фармони худо ( доир бар маргишон ) мерасад.

То вақти замони маргишон мерасад онхо дар орзухо ва таваххумотишон хастанд.

«وَغَرَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ»

Ва шайтони фарибкор шуморо дарбораи худо фариб дод . Инхо дарбораи аллох ва қонуни шариати аллох фариби шуорхойи дуруғин ва шубхоти уро хурданд ва аз барнома ва хукми ғейри аз қонуни шариати аллох химоят мекунанд . Инхо дар дунё фариби шайтонро мехуранд дар мовриди қиёмат хам хамин банда худохойики фариб хурданд чизи дигари тасаввур мекунанд, чизи дигари бароишон тасаввур шуда то мерасанд ба жойики дар қиёмат хамин шайтон ба инхо мегуяд ман аз худо метарсам ва аз куфриёт ва таваххумоти шумо бари хастам. Шайтон хам аз инхо эълони бароат мекунад, онхоро фариб медихад ва ле дар онжо хам аз онон эълони бароат мекунад . Пас инхо бо дасти худишон ,худишонро гирифтори фитна мекунанд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(52- қисмат)

54 – риёкор хастанд :

«يُرَاءُونَ النَّاسَ» (نساء/142)،

Инхо жилови чишми мардум тури худишонро пархезгор ,худотарс ,обид ,мухлис ,мутадаййин ,солих ,озодийхох ,зулм сатиз ва ғейрих нишон медиханд то ба ахдофи худ бирасанд.

Дар мажолис хам адойи одамхойи мударрин ва ибодатпеша ва одамхойи хубро дар меоваранд ; гуфтем инхо ба тип ва зохири худишон хам мерасанд ,хушзабон хастанд ва зебо сухан мегуянд ,қатъан аз шариат хам харф мезананд барои хамин дар мажолис хам адойи одамхойи мудерн ,пешрафта ,обид ва ибодатпешаро дар меоваранд,адойи онхоро дар меоваранд .Аммо замоники ба халват мераванд ва чишми мардумро дур мебинанд ,бидуни тарс аз аллох ,хаммаи ин филмбози карданхо ва нақшбози карданхоро кинор мегузоранд ва худишон мешаванд , ва баракси тамоми ончи назди дигарон анжом доданд анжом медиханд.

Тамоми аъмоли инхо ба хотири тарс аз мардум ,жалби таважжухи мардум ва расидан ба ахдофи дунёвий чун риёсат ,мол ва ғейрих аст, ва дар воқеъ ба парастиши мардум мепардозанд на аллох . Ба хамин далил ,агар диққат карда бошид хийли аз инхо фарзандони фосиди доранд чун мебинад падариш берун аз хона чигуна рафтор мекунад ва дохили хона читур аст . Аксари инхо фосид хастанд ,аксари бачча муллохо ,бачча суфихо ,салафихо ,ихвонихо ,мусалмонхо ва ………….кори ба хеч табақа надорамки адойи манхажи худишон ва адойи рохи худишонро дар меоваранд ва бейни мардум тури хастанд дохили хона тури дигари хастанд ,аксаран адамхойи фосид ва мунхарифи хастанд. Аксаран касони хамки дар гуруххойи мунхарифи секуляр хузур доштанд ва хатто маносиби калидиро хам бар ухда гирифтанд баччахои хамин табақаи риёкор будандки дар миёни мардум тури худишонро мудерн ,олим ,ибодатпеша ,обид ва ………..нишон медоданд вақти меомаданд хона тури дигари бархурд мекарданд . Бо ин кор боиси инхирофи атрофиёни онхо шуд ва аввалин заработро ба фарзандон ва хонуводаи худишон заданд.

55 – дар айни риёкори бо касолат бо сусти ва бехоли намоз мехўнанд ва бисёр кам ба соири ибодат ва зикри аллох мепардозанд :

«إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا» (نساء/۱۴۲)،

Яъни инхо ба хамрохи пайғамбар ва соири муслимин намоз мехонанд аммо бо бемейли ва бехоли . Ва дар жойи дигари мефармояд :

«وَلاَ يَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِيلاً» (نساء/142)

Ва худоро  камтар ёд мекунанд ва жуз андаки ба ибодати у намепардозанд.

Дар ин оя аллохи мутаол нафармудандки ёди худо намекунанд балки ,фармудаки бо бехоли ,касолат ва бемейли ёди худованд мекунанд . Нагуфтаки худоро ёд намекунанд ва ба ибодати у намепардозанд . Балки ибодат мекунанд аммо кам ёди худо мекунанд ” илла қолила ” . Аммо , мо хам акнун шохиди тейфи васиъи аз хамин секулярзадахо хастемки ба далили набуди қудрати хукумати ва набуди қудрати ижтимоий ва мардуми муслимин на бо нашот ва на бо бехоли ва сусти хам намоз намехонанд ,ба ибодати аллох намепардозанд ва хамон қолилро хам анжом намедиханд . Ин дақиқан ба далили набуди қудрат миёни муслимин ,дар миёни хонуводахо , дар миёни мужтатамаъ ,дар миёни махалла ,русто ва шахр ва жомеъа заиф аст ва қудрати надорад.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(51- қисмат)

Мунофиқин ва секулярзадахо замоники аз дастуроти рахбарият сарпичи мекунанд дар воқеъ худишонро дар фитна андохтанд . Чун замоники ошуб,тафарруқ ,харж ва марж ,беназми ва ишғол шудани сарзаминхойи муслимин тавассути куффор ба вужуд меояд ва амният ва оромиши муслимин аз бейн меравад танхо муслимин садама намебинанд ; балки хаммаи сокинин садама мебинанд чи куффори ошкори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва чи дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо. Дар ин маъни ,бар хам задан назми умумий жомеъа ва садама задан ба амнияти умумий баробари мекунад бо зилзилаки агар биёяд танхо бадхоро аз бейн намебарад балки , хамма садама мебинанд . Пас ,инхо қаблан худишонро фитна андохтанд ва дар фитна суқут карданд ва боиси салби оромиш ва амнияти худишон шуданд ва қасд доранд хамин мусибат ва балохоро ба дигарон хам мунтақил кунанд.

51 – фарибкор хастанд :

«يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ» (بقره/۹)،

Яъни пушти сари дуруғгуйи ва ғейрих қасди фариб ва худъа доранд ва қасд доранд  бо ин фариб додан ек тарх ва фитнаи дигариро ба натижа бирасонанд.

52 – ахли такаббур ва ғурур ва худбузургбини хастанд :

«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَکْبِرُونَ» (منافقون/5)،

Чун бо онон гуфта шавадки ( бо он хамма жиноётики карданд ва хислатхоики доштанд ,худишонро бузургтар олимтар аз дигарон медонистанд,муслиминро сафих ва ахмақ медонистанд ва ин хислатхоро дар худишон доштанд бо ин вужуд чун ба онхо гуфта шавад биёйид ) то пайғамбари худо бароитон омурзиш бихохад ,сархойи худро ( аз руйи ғурур ва такаббур ва ба унвони истехзо ) тикон медиханд ва ононро хохи дид мустакбирона руй мегардонанд ва мераванд.

53 – аллохи мутаол дар мисоли зебоий нишон медихадки зиндаги мунофиқин ва секулярзадахо дар талотум ва саргардони ва адами итминон мегузорад ,аллох таоло мефармояд :

«مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَّا يُبْصِرُونَصُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ* أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ* يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ ۖ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُم مَّشَوْا فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۱۷-۲۰)،

Достони инон ,хамонанди достони каси астки оташиро бо кушиши фаровони ровшан карда ( то худ ва хамрохониш аз он истефода кунанд ) ва онгохки оташ дўвру бари уро ровшан мегардонад ,парвардигор оташи ононро хомуш ва нобуд менамояд , ва ишонро дар анбухи аз торикихо рахо месозад,ба гунаики чишмонишон ( чизи ) намебинад. ( Онон хамчун ) карон ва лолон ва куронанд ва ( ба суйи хақ ва хақиқат ) рохи бозгашт надоранд. Ё гуйи достони онон хамчун достони каси астки ба борони туфанда ва зиёди гирифтор омада бошандки аз осмон фуру резад , ва дар он ,анбухи торикихо ва раъад ва барқ буда бошад ва аз бими марг ,ангушти худро дар гушхоишон фуру баранд то аз садои соиқа дар амон бимонанд . ( намедонандки ) худо аз хар суйи дўври кофаронро фаро гирифта аст ( ва хар вақт ва хар жо бихохад нобудишон менамояд ).Чанон астки гуйи соиқаи осмон мехохад ( нури ) чишмонишонро барбояд . Хар гохки ( пеши пойи ишонро ) ровшан  мекунад ,ба пеш мераванд . Ва чун ( мухити атрофи ) ишон торик шавад ,баржойи худ мемонанд . Ва агар худо мехост гуш ва чашми ишонро аз миён мебурд . Чун худо бар хамр чизи тавоно аст.Ин мисол ва тамсили аст дар мовриди зиндаги пур аз талотум ,саргардони ва адами  итминони мунофиқин ва секулярзадахоки аллохи мутаол дар сураи бақара ба он ишора карда аст.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(50- қисмат)

Секулярзадахо аз хамон замони пейдоиш бо жанги равоний ва эъломи валоъ бо куффори ошкор ва иртикоби анвоъи хиёнатхо ва ғейрих боиси изтироб ва иғтишош дар амнияти равоний ва хатто зохирий муслимин буданд , ва оромиш ва амниятро дар масоили аз муслимин салб карданд , ва хамиша дар холи садама задан ба назми ижтимоий муслимин буданд ва барои муслимин бухронхойи мухталифиро ба вужуд оварданд.

Инхо мисли тўфон ва зилзилаки ба нахви назм ,амният ва оромишро аз мардум мегиранд бо иқдомоти худишон ва ханжоршиканихойики мекунанд боис мешаванд ба оромиш ва амнияти муслимин садама ворид шуда ва назми ижтимоий муслимин дучори изтироб ва хатто харж ва марж ,беназми ва бухрон шавад. Мунофиқин ва секулярзадахо бо шинохтики аз даруни муслимин доранд омили бисёри аз ихтилофот ,ошубхо ва хатто даргирихойи миёни муслимин хастанд.

Нуқтаи дигар инки ,аллох таоло харгуна тахаллуф аз дастуроти рахбари хукумати исломий амири исломий ва надоштани самъ ва тоатро боиси ижоди фитна ва дар воқеъ,бархам задани назми ижтимоий муслимин ,аз бейн бурдани оромиш ва амнияти муслимин ,бурузи мушкилот ва болоё ва мусибатхойи дигар медонадки аз ин сарпичи ба вужуд меоянд:

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُم لِمَا یُحْیِیکُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ* وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنکُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ» (انفال/24-25)،

Эй мўъминон ! фармони худоро бипазирид , ва дастури пайғамбари уро қабул кунид хенгомики шуморо ба чизи даъват кунадки ба шумо зиндагийи ( моддий ,маънавий ,дунёвий ва ухравий ) мебахшад – жиход астки ба инсон зиндаги мебахшад –  ва бидонидки  худованд миёни инсон ва дили у жодойи меандозад ( ва метавонад инсонро аз расидан ба хостахо ва орзухойи дил боздорад ва уро бимиронад  ва нагузорад умри тулоний дошта бошадки мухимтарин орзуйи дили хар инсони аст ) ва бидонидки хамагон дар пешгохи худойи субхон гирд оварда мешавид ( ва ба хисоб ва китобитон расидаги мегардид ). Хувиштанро аз бало ва мусибати ба дур доридки танхо домангири касони намегардадки ситам мекунанд ( балки агар жилови ситамкорон гирифта нашавад ,хушик ва тар ба гунохи онон месузад ) ва бидонидки худованд дорои кейфари сахт ва мужозоти шадид аст . Бале ,архамур рохимин аст аммо шадидул иқоб хам хаст.

(идома дорад…….)