Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(20- қисмат)
Масалайи дигарики уламо барои ин холатхойи изтирорий ба он ишора кардан ин астки агар бейни ду амир ё хукумати бадили изтирорийи исломийки мисли хам хастанд ва дар ек сатх қарор доранд жанги рух бидихад ва еки бо зури аслаха бар он еки ғолиб бишавад оники бо зури аслаха пируз шуда аст амири муслимин ва хоким мешавад ва жанг бо он нодуруст аст.
Бале, агар кейфияти хар ду мисли хам бошад мо мегуем оники бо аслаха ва қудрат хокимиятро дар даст гирифта аст дигар қиёми шахси дигарики чизи бехтар аз ин наметавонад биёварад ва чизи мисли хамин меоварад ва кейфиятиш мисли хамин аст ( қиёмиш) дуруст нест,балки бейни ин чанд гурухики мисли хам хастанд – барои жиловгири кардан аз рехта шудани хуни муслимин ва соири мусибатхойи тафарруқ ва жангхойи дохилий – оники зудтар аз хамма бо зури аслаха қудратро ба даст гирифта аст ва назмиро барқарор карда аст бехтар аз дигарони астки хам кейфияти худишон мисли инхост ва хам шикаст хурданд; барои хамин аз жанг бо ин хоким ва жойгузин кардани чизи дигари мисли ин химоят намекунем.
Ибни Хожар асқаланий рохимахуллох дар фатхул бори мегуяд: “ фуқахо ижмоъ карданд бар вожиб будани пейравий аз султони мутағаллиб ( касики бо ғалаба ва шамшир султон шуда аст) ва жиход кардан хамрох бо у ва инки итоат кардан аз у бехтар аст аз хуруж бар у ;зеро ғейри ин мужиби хунрези ва фитна мегардад” [1]
Имоми Ахмад Ханбал рохматуллохи алайхи мегуяд: “ касики бар онхо бо шамшир( зур ва қудрат) ғалаба пейдо кард то инки халифа гашт ва амирул мўъминин номида шуд, бар ахадики иймон ба худованд дорад халол нестки бимонад ( вафот кунад) ва имоми одил ё ситамкори набинад ( надошта бошад). пас у амирул мўъминин аст ( ва лав инки бо шамшир хам амир шуда бошад) [2]
Бо ин сухани имоми Ханбал мумкин аст ин хадиси росулуллох саллаллоху алайхи васалламро бехтар мутаважжих бишавемки мефармояд:
«مَنْ مَاتَ لا بَيْعَةَ عَلَيْهِ مَاتَ مَوْتَةَ جَاهِلِيَّةٍ »[3]
«مَنْ خَلَعَ يَدًا مِنْ طَاعَةٍ لَقِيَ اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لا حُجَّةَ لَهُ “. قَالَ:” وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مَيْتَةً جَاهِلِيَّةً» .[4]
Касики даст аз фармонбурдори бикашад ( байъати худро бишканад) дар мувожиха бо худованд дар рузи қиёмат; далили бар амалиш нахохад дошт ва хамчунин касики бимирад ва байъати бар гардани худ надошта бошад; бар марги жохилий мурда аст.
Чун араби жохилият рахбари вохид надоштандки аз у самъ ва тоах дошта бошанд касики бидуни байъати чанин имоми одил ё ситамкори бимирад дар ин сифати итоат накардан ва харакат накардан бар асоси вахдати фармондехи ва вахдати дастур мисли арабхойи жохилий шуда аст.
Нуктаи жолиб ин астки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам баён мекунадки чизхойи аз султон мусалмон назди шумо бад буд боз ин чизхо боис нашавад шумо аз байъат бо у фосила бигирид ва аз у жудо бишавид:
: مَنْ كَرِهَ مِنْ أَمِيرِهِ شَيْئًا فَلْيَصْبِرْ عَلَيْهِ ، فَإِنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ خَرَجَ مِنَ السُّلْطَانِ شِبْرًا ، فَمَاتَ عَلَيْهِ إِلَّا مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً[5]
Дар инжостки боз мефахмемки чиро бузургворони чун Хасан ва Хусайн розиаллоху анхума ва дигарон ба шохи чун Муовия байъат медихандки худи Муовия на ба Али байъат дод ва на ба Хасан ибни Алики хар ду халифайи бар хаққи муслимин буданд ва у боғий буд. Дар инжо Хасан ва Хусайн розиаллоху анхума кори ба журми Муовия ва хазорон нафар аз атрофиёни у надоранд, балки бароишон мухим ин аски худишон дар масири дуруст харакат кунанд.
Тамоми ин ривоятхо марбут ба замони астки жамоати вужуд дошта бошад ва ин жамоат амири вохид дошта бошад, холо агар чанин жамоати ва чанин амири вужуд надошта бошад ва тафарруқ хоким бошад тибқи ривояти Хузайфа:
تَلْزَمُ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ وَإِمَامَهُمْ قُلْتُ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ جَمَاعَةٌ وَلَا إِمَامٌ قَالَ فَاعْتَزِلْ تِلْكَ الْفِرَقَ كُلَّهَا وَلَوْ أَنْ تَعَضَّ بِأَصْلِ شَجَرَةٍ حَتَّى يُدْرِكَكَ الْمَوْتُ وَأَنْتَ عَلَى ذَلِكَ. [6]
Бехтарин гузина кунорагири аз тамоми фирақи мутафарриқ сифориш мешавадки маъмулан ба далили вужуди фирқайи ножия
«لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي يُقَاتِلُونَ عَلَى الْحَقِّ ظَاهِرِينَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ”.»[7]
« “لَنْ يَبْرَحَ هَذَا الدِّينُ قَائِمًا يُقَاتِلُ عَلَيْهِ عِصَابَةٌ مِنْ الْمُسْلِمِينَ حَتَّى تَقُومَ السَّاعَةُ»[8]
Дар баробари жанги хамишаги ва тахмилий секуляристхо бар муслимин:
وَ لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَکُمْ حَتَّي يَرُدُّوکُمْ عَنْ دينِکُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا(بقره/217)
Чанин мовқеияти мумкин аст марбут ба маконхойи истисноий дар руйи замин бошадки шахс тавони хижрат ба самти ин фирқайи ножияро надошта бошад ва дар ин миён фирақи мухталифи гир карда бошад. чун секуляристхо хамиша то рузи қиёмат бо мо межанганд ва то рузи қиёмат хам ошкоро тоифайи аз муслимин дар баробари онхо межанганд ва хамма онхоро мешносанд ва инхо бархақ хастанд.
(идома дорад……..)
[1] شرح النووى جلد ۱۲ ص۲۲۹
[2] اصول السنه-امام احمد- المعتمدا في أصول الدين ص ۲۳۸- الأحكام السلطانية لأبي يعلى صفحه۲۰ -طبقات الحنابلة لأبييعلى (جلد ۱ ص ۲۴۱-۲۴۶)- في اعتقاد أهل السنة- اللالكائي جلد۱ صفحه۱۶۰
[3] مسلم في صحيحه (1851)
[4] رواه مسلم
[5] متفق علیه
[6] متفق علیه
[7] مسلم (1923)
[8] مسلم (1922)
