دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(28- қисмат)

Дар ин сурат мухолифат бо дини секуляризм яъни мухолифат бо шайтон ва мубориза бо дини секуляризм  ва хар касики ба хар нисбати ба секуляризм олуда шуда бошад яъни мубориза бо шайтон. Ва ин ниёз ба эъдод ва заминасозихойи дорадки аллох таоло мефармояд:

وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال/60)

Барои мубориза бо онон то онжоки метавонид нийру ва асбхойи варзида омада созид, то бо он душмани худо ва душмани хувишро битарсонид, ва касони дигари жуз ононро нез ба харрос андозидки ишонро намешносид ва худо ононро мешносад. Ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қувва ва нийруро ба аслаха тафсир карда

« أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلاإِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ“

То жойи хеч шакки боқий намондаки душманони ошкори аллох ва муслимин ва душманони пинхонки мунофиқин хастанд танхо аз қудрати аслахайи мо метарсанд на қудрати илмий ва молий ва фархангийи мо. Фариби хеч касиро нахурид фариби ихвониш шаётин вуозис салотин дар ихтиёри дини секуляризмро нахурид, онхо аз қудрати илмийи мо наметарсанд, онхо аз қудрати молийи мо  наметарсанд, душманони мо аз қудрати фархангийи мо наметарсанд чизики душманони моро метарсонад танхо ва танхо қудрати аслаха аст, ва қудрати илмий ва моддий ва фархангий хам танхо бо пуштивонайи аслаха маъни пейдо мекунад, ва ин мухим ба сурати фардий ба натижа намерасад ва муқаддимайи он иттиходи хавли халф ва жамоат ва шўройи мужохидин ва хукумати исломий анжом мегирад. Мо дар баробари фард нестем то фардий мусаллах шавем, мо дар баробари жамоат нестем то жамоати мусаллах шавад, мо дар баробари хукуматхойи муттахиди хастемки танхо бо қудрати хукуматий мешавад бо он жангид, ва ин аслаха танхо бояд дар ихтиёри чанин хукумати қарор гирад; танхо хукумати исломий ё бадили изтирорий он астки метавонад ин хукмро ба мархалайи ижро дар биёварад.  [1]

Пас иттиход ва пеймоники бояд тавассути муслимин баста бишавад бояд дар ростойи вахдат бо тамоми мухолифини дини секуляризм, ва мухофизат аз вахдати амал ва харакати ба самт ва суйи вахдати фармондехи ва ташкил ё тақвияти хукумати исломий ва дар нихоят ташкили шўрои улил амр ва уммати вохид ва ижмоъи вохид бошад.

Бо иродайи пулодин, ва мубориза то сари хадди жон, ва душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманон ва бо барномайи ровшан ва хадафманд, пеш ба суйи дур рехтани тафарруқ ва асбоби тафарруқ ва залилий ва харакати ба самти вахдат, қудрат, иззат ва касби еки аз ду хубихо, ё пийрузи ва хукумати екпорчайи исломий дар ин дунё, ё касби шаходат дар рохи аллох. [2]

Посух ба бахши аз суъолоти ин дарс:

1-Ассаламу алайкум. Чиро баъзи аз бародарон мегуянд: фалон гурух ахли бидъат ахли қибла аз яхуд ва насоро бадтар хастанд? Оё даража банди душманон жузви масоили ижтиходий аст ва инсонхо метавонанд дар он ижтиход кунанд? Жазакумуллоху хойрон.

Ин бародаронимон иштибох мекунанд. Агар бародархойи мо бошанд на душманойи мо ба назарам танхо иллатиш танаффур ва жахл ба душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманонимон аст. Даража банди куллий душманонимон ижтиходий нест ва шумо наметавонид даражайи ек душманроки аллох таъйин карда аст аваз кунид. Танхо метавонид бар асоси завохири душманро дар хамон даражайики аллох таъйин карда даража банди кунид. Масалан мо мегуем насронийхо душманони даража се мо хастанд аммо худи насронийхо ба даххо фирақ тақсим мешаванд холо мо метавонем инхоро бар асоси ончи мебинем даража банди кунем. Дар хар сурат наметавонем насороро аз даража се будан бибарем ба даража ду ё даража ек ё даража чохор. Даража инхо собит аст ва тағйири даража инхо кори башар нест. Балки кори холиқи башар аст ва ижтиходпазир нест. Магар инки худиш билижбор ва дар холати зарурат мисли тамоми мазохиб ва фирақи исломий худишро душмани соили мо қарор дихад; ин хам дубора боис намешавадки мо даража онро аваз кунем ек холати изтирорий аст, холати изтирор тамом шуд дигар онхо дар хамон даража худишон мемонанд.

(идома дорад……..)

---

[1] که ان شاء الله در درس بعدیمان بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد .

[2] این آن چیزی است که باید ما در نهایت درگیر آن باشیم و این هدف بزرگ ماست و از کوتاه نظری و تنفر بی جا و تنگ نظری خودمان را ان شاءالله در امان بداریم .

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(27- қисмат)

Бале, замоники барои бардоштани зулмики аз лахози моддий ва молий бар инсонхо меравад, чи қабли аз ислом ва чи баъди аз ислом, бастани чанин пеймонхойи ва муқовамат ва мубориза то сари хадди марг барояш жоиз ва раво шуда аст, барои хифозат аз қонуни шариати аллох ва ижроий шудани ахкоми худованд дар замин, набояд бо хамёри бародарони ахли қиблайи худ чанин пеймонхойиро бо хуни худимон ва мубориза то сархадди марг бар алайхи секуляристхойи кофар ва ишғолгари хорижий ва муртаддини махаллий бибандем? Пас шакки дар бастани ин пеймонхо нест.

Иддайи аз дустонки тоза дар жаласоти мо омаданд ва дар дарсхойи гузашта моро хамрохи накарданд мумкин аст бипурсанд: хуб чиро ибтидо алайхи дини секуляризм? Магар мардум, душманони дигари ғейри аз секуляристхо надоранд? Ин хамма коффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва дигар гуруххойи исломий ахли бидъах читур?!

Ба шаходати қуръон секуляристхо ба хамрохи яхуд  сарсахттарин душманони ахли тўвхид ва душмани шумора еки онхо ба шумор мераванд. Ин душманони шумора ек, мутаъассифона, алъон ба хамрохи муртаддин наздиктарин душманон ба мо хам махсуб мешавандки амрико рахбарияти онхоро ба ухда гирифта ва хам акнун бахшхойи зиёдий аз сарзаминхойи мусалмоннишинро хам ба хамрони секулярхойи махаллий ва даст нишондагони бумий тахти ишғоли худ дар оварда ва дар бихи гуши мо ва рударруйи мо қарор гирифтанд. Фишор ва тахожумоти низомий ва фархангишон дар васиътарин шева мумкин дар тули торихи башарият бар миллати бедифоъ ва мазлуми мо борида ва жараёни номуборак ва хашини дигариро боис шудаки дар миёни хонуводахо ва тоифахойи мусалмон иддаиро алайхи идда дигари ба душмани кашонда аст ва хатто боиси тафрақа миёни хохар, бародар, падар ва фарзанд шуда аст. Ва онхам жараёни номубораки иртидод ва муртад шудани астки хамин секулярхойи жахоний ва секулярхойи муртад ва хоини махаллий боис ва бонийи он шуданд.

Аллох таоло мефармояд:

 الله تعالی می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (توبه/123)‏

Эй мўъминон! Бо кофарони бажангидки ба шумо наздиктаранд, ва боядки ( дар жанг) аз шумо шиддати вахдат ( ва журъат ва шахомат) бибинанд. Ва бидонидки худованд ( ёри ва лутфиш) бо пархезгорон аст.

Бале, секуляристхойи ишғолгари хорижий ва жараёни номубораки иртидод ва муртад шудан ба дини секуляризм, ба унвони душмани соил, ва наздиктарин куффор ба мо дини секуляризм ва муртаддин ва муридони дини секуляризм хастандки рударруйи мо қарор гирифтандки илова бар тахриб ва нобудий сарзаминхойи муслимин ва хоким гардондани тоғутхойи жинояткор боис шудандки идда касири аз бачча мусалмонон хамзабон ва хаммахалла ва шояд хам аз аъзойи хонувода худи моро ба коми иртидод кашондаандки , хар кудом худро тобеъ еки аз мазохиб, барномахо ва исмхойи жараёни номубораки диктотори дини секуляризм алайхи ахкоми шариати аллох медонанд.

Дини секуляризмки мушаххас шуд дорои чи жойгохи дар душмани бо дини ислом аст, холо муртаддин хам ба он изофа шуданд ва қудрати бесобиқаиро ба вужуд овардандки танхо бо қудрати вахдат мешавад бо он рубару шуд. Агар дини секуляризм ва муртаддини маъосир “ душманони муштарак ва соил” тамоми шариатхойи осмоний ва мазохиби ахли қибла хастанд, ва мумкин аст мо бо соири мазохиб ва фирақи ширк олуд ва шариатхойи насх шуда душманони муштарак ва манофеъи муштараки дошта бошем, харгиз ба маъни инхироф аз масири мубориза набуда ва нахохад буд, балки ба маъни тажзия душманон, ва пейдо кардани хадди аксари қудрат, ва хамвор кардани масир ва ба суйи пийрузий, ва гузар аз ин мархалайи комилан хассос ва хатарнок, ва болотар аз хамма, пейравий аз қонуни шариати аллох ва дастури шариати аллох дар даража банди душманон аст.

Хамин алъон агар саритонро боланд кунид ва ба дур аз нафрат ва асабияти жохилий рубару ва атрофитонро нигох кунид хохид дидки тамоми зилилий ахли тўвхид ва дигар балохойи кучак ва бузургики бар сари муслимин меояд, ноши аз хамин бало ва мусибати бузурги астки дини секуляризм ва мазохиби мухталифи он бар сари муслимин овардандки , еки аз инхо ташкили ахзоб ва хукуматхойи тоғутий ва секуляр дар миёни муслимин астки хамчун ек уммул фасод амал мекунанд. Вақтики хукумати фосид ва золим бар муслимин хоким шуда тамоми находхойи тахти хокимияти он хам дар ихтиёри ин жохилият қарор мегирад. Инхо уммул фасоди хастандки ба жони муслимин ва ақидайи муслимин офтоданд.

Тамоми душманоники маърифий кардем ба сурати мустақим душмани онхо бо ахли тўвхид ба далили пейравий аз шайтон аст, чун бунёнгузори дини мушрикин ё хаминики имруза ба секуляризм машхур шуда аст шайтон аст, шайтон будки ба далили такаббур ва бартари нажодий дар баробари хукм ва қонуни аллох истод ва қонуни дигариро жойгузиниш кард ва бунёнгузори дини мушрикин ё хамин секуляризм шуд ва тамоми инсонхо ба хар андозаки қавонини шариати аллохро кинор заданд ва қавонини дигариро ба жойиш гузоштанд ба хамин андоза олуда шуданд ва ба дини секуляризм наздик шуданд. Барои хамин астки аллох таоло ба сирохат хушдор медихадки: [1]

اِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ‏(فاطر/6)

Бегумон шайтон душмани шумо аст, пас шумо хам уро душман бидонид. У пейравони худро фарор мехонад то аз сокинони оташи сузони жаханнам шаванд.

(идома дорад……..)

---

[1] همین کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب اینها نمونه هایشان هستند که به میزانهای مختلفی به دین سکولاریزم الوده شدندمنافقین یاسکولارزده ها هم به میزان کمتری به دین سکولاریزم  الوده شدند

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(26- қисмат)

Инхам ба ин далил астки муртад қабли аз иртидод жузви дорудастаи мунофиқин буда аст ва дар он замон қабли аз иртидод хам ба у масъулият ва мақоми мухимми дода намешавад, холоки муртад шуда ва дубора ба  хар далили аз иртидодиш тўвба карда ва дубора ба миёни муслимин баргашта боз ба далили хассосияти жойгохи иморат ва фармондехи ва масъулиятхойи ижтимоий муслимин , боз эхтимоли мафосиди рафторий ва ақидатий онхо вужуд дорад, ва инки мумкин аст барои касби пост ва мақом ва рахбарий тўвба карда бошад дар ин сурат бояд мисли дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо бо онхо муомала шавад ва аз онон дар ин мақомхо ва масъулиятхойи хассос “ хазар” бишавад.

Вужуди ек секулярзада дар иморат ва пости мудирият ва фармондехи боиси наздик шудани мунофиқин ба онхо ва дур шудани мўъминини воқеий мешавад, ва ба тадриж хидоят ва рахбарияти он мажмуъа ба дасти мунофиқин меофтад ва жохилият бар он бахш аз жомеъайи муслимин ва мажмуъайи исломий хокимият пейдо мекунад.

Адами ба коргирий инон дар масъулиятхойи хассоси жомеъа чи замоники дар дорудастайи мунофиқин буданд ва чи замоники баъди аз иртидоди дубора тўвба карданд барои мухофизат аз жомеъа ва мўъминин воқеий аст. Ижозайи ширкати ин таввабин дар жиход фурсати талоий ва арзишманди барои онхо астки иймони худишонро тақвият кунанд, ва олудагихойи нифоқ ва сифати палиди мунофиқинро аз худишон пок кунанд, чун жиход еки аз озмойишгоххо ва жохойи астки нопокихоро хийли рохаттар аз жохойи дигар метавонад пок кунад ва инхо метавонанд бо пок кардани худишон  ва бо исботи тўвба ва иймони хақиқий худ жойгохи бехтари дар миёни муслимин пейдо кунанд ва мисли мўъминини воқеий бимиранд.

Қоидайи асосий ин астки муслимин бояд хушёр бошанд ва зийракона аз тазодхойи даруни суфуфи душмани мухожими мусаллах барои тафрақа афкани бейни онхо ва тажзияйи онхо истефода кунанд, бояд ононро даста банди кунанд ва бо ек чашм ба онон нигох накунанд ва хатарноктарин душманонро комилан мунфарид кунанд, ва бо бехтаринхойи онхо бар нуқоти муштарак ва манофеъи муштараки чун  

«أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآَمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»

Муттахид шаванд ва ба коришон гиранд; аммо дар баробар бояд асбоб ва шароитро барои хифзи вахдат ва истихкоми нийрухойи мужохид ва хамдард фарохам кунанд.

Мо дар ин сатх аз дониши инқилобий ва жиходи исломий, хашм ва нафратимонро парварда ва хифз мекунем то замоники шамшири муттакий ба қудрати вахдатимон тиз ва барандатар бишавад, то он замон бо сабри хадафманд дар айни амал, хар захри кушандаро мечашем то натижа они бошадки моро русафид даргохи аллох кунад, ва мутаносиб бо замони ва макон боиси пушаймонимон нашавад, ва нафрати наслхойи баъдийро бароимон ба хамрох наёварад, ва болотар аз хамма матлуби аллох жалла жалалах ва дар хидмати қонуни шариати аллох ва бандагони аллох бошад.

Ахамияти пойбанд будан ба иттиход бар алайхи душмани шумора еки тамоми шариатхойи осмоний ва тамоми ахли қибла яъни иттиход ва пеймони мубориза ва жиход бо дини секуляризм ва секуляристхойи жахоний ва махаллий.

Шакки нестки акнун ниёз рузи мо ва ниёзи рузи тамоми фирақи исломий ва хаммайи шариатхойи насх шудайи осмоний ин астки бар алайхи душмани муштарак ва даража еки хаммайи мо бо хам пеймони бибандем. Дар хенгоми зарурат ва набуди заминахойи иттиходи фарогир ва мунсажим хаддиақалиш ин астки пеймонхойи махаллийи мо ба хусус миёни муслимин бар алайхи дини секуляризм ва мазохиби мухталифи он дархадди халфул фузули қабл ва баъди аз баъсати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бошад:

Медонемки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар манзили Абдуллох ибни Жудъан дар пеймони дар дифоъ аз мазлумин ширкат кардки ба он мегуфтанд халфул фузул, чизи шабихи сандико ва синфи имрузий аммо бо қудрати  ижроий. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд агар ба рузгори исломий маро ба чанин  пеймони даъват мекарданд чанин даъватиро қабул мекардам.

Навайи ишон Хусайн ибни Али розиаллоху анхума хам идома дихандайи хамин манхаж ва масир буд. Замоники Валид ибни Утба ибни Аби Суфён фармондори Муовия дар Мадина ба далили қудрати фармонравойиш мехост хаққи аз Хусайро бухурад ва зургуйи мекард, Хусайн ба у гуфт: сўганд ба худо ё хаққамро медихи ва дороимро ба ман бармегардони ё инки дар масжиди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  шамшир мекашам ва хаммаро ба “ пеймони фозилон” даъват мекунам. Абдуллох ибни Зубайр розиаллоху анхума хамонжо буд ва гуфт: агар манро даъват кунад ман даъватишро қабул мекунам ва дар кинориш хастам то ба хосташ барасад ё дар ин рох бимирам. Чанд сахоби дигар хам хаминро гуфтанд ва Валид аз тарс таслим шуд ва хаққи Хусайнро дод.

(идома дорад……..)

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(25-қисмат)

Дар соири манотиқи Эрон,хамчун Хамадон, Дарбанд, ва Форс ва Шопур ва Жибол хамки имруза ба он мегуянд Курдистон, сардорон ва нийрухойи низомий ба муслимин пейвастанд ва бо онон хамкори карданд. Барои хамин астки мебинемки теъдоди нийрухойи муслимин пас аз наварди қодисия ба сурати ажиби чанд баробар мешаванд. Қабл аз хаммайи инхо Жобон алкурдий розиаллоху анху ба хамрохи чанд нафари дигар аз тарафи миллати худишон барои тахқиқ дар мовриди дини ислом ва ончи аз адолати он шанида буданд хидмати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам расида буданд ва мусалмон шуда буданд.

Бале, мусалмонон агар масири сахихи таъмини  

  «أَطْعَمَهُمْ مِنْجُوعٍوَآَمَنَهُمْ مِنْخَوْفٍ»

ро барои фарохам кардани заминахойи

«فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ »

Биравад ва бар асоси стротежикхо ва душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманон ба пеш биравад, ва аз хутуватиш шайтон ва тўвтиъа ва фарибкорихойи яхуд ва секуляристхо ва муртаддини махаллий дури кунад, қатъан метавонад дар масири хидмат ба дини аллох ва бандагони аллох ба пеш биравад ва аллох таоло хам нусратро барояш мефрестад.

Муслимин дар масир рафтанд ва тавонистанд хатто яхуд ва баъзи аз мушрикин ва насронийхо ва мажус ва собеинро бо худишон хамрох кунанд ва ба он иззат ва фатх ва пийрузи ва хилофат дар замини даст пейдо кунандки аллох ваъдашро ба онон дода буд, аммо имруза кор ба жойи расида астки муслимин наметавонанд худишонро бо хам муттахид кунанд ва  рохкори барои иттиход надоранд.

Мо алъон даххо гурухи салафий дарборий ва хукуматий ва китобхонаий дорем, ва дар баробар, даххо гурухи салафий жиходий хам доремки хамма бо хам даргиранд, холо чи расид ба соири гуруххо ва тафосирики хам худишон бо худишон даргиранд ва хам ба даргирий бо соири гуруххо ва тафосири исломий машғул хастанд ва душманони аслийро рахо карданд. Бидуни кучактарин шакки ин нишонайи беморий ва инхирофи ошкор аз манхажи муборизотий қонуни шариати аллох махсуб мешавад ва инон шойистаги хилофат бар заминро надоранд. Инсонхойи мутафарриқ ва заиф ва беубухат ва залил шойистаги хар чизиро доранд ғейри аз хилофат ва дар даст гирифтани қудрати ижроий ва хукуматий жомеъа:

 وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ‏(نور/55)

Худованд ба касони аз шумоки иймон оварданд ва корхойи шойиста анжом доданд, ваъда медихадки ононро қатъан жойгузини дар замин хохад кард хамонгунаки пешиниёнро жойгузини қабли аз худ карда аст.[1]

Муслимин бояд аз худ бипурсандки чиро бояд то ин андоза бо танаффури ғалат ва жахолатишон умри тоғутхо ва куффори хоким бар муслиминро тулонийтар кунанд? Бале, ваъдайи хилофат моли касони астки дар заминайи касби қудрати хукуматий аъмоли солихи анжом диханд. Аз аъмоли носолих дури кунанд, ва ибтидоийтарин амали солих дар замина пархез аз тафарруқ ва харакати дар масири вахдат аст ва бадтарин амали носолих хам тафарруқ ва бархам задани даража банди душманон ва ба коргири танаффур ва дур андохтани адолат астки боис мешавад танаффур хоким бар аъмоли муслимин бишавад ва муслимин дучори аъмоли шавандки натижаш заиф ва сусти ва беубухати аст.

Аллох таоло ваъда хилофатро ба инхо надода аст, замоники муслимин мехоханд аз худишон бипурсанд чиро бояд муртаддини муттахиди хизби коргарони ужалон бар онхо пийруз шаванд? Чиро бояд яхуд бар онхо пийруз шавад? Чиро бояд секуляристхо бар онхо пийруз шаванд? Бояд жавобишро инжо пейдо кунем. Чиро онхо хилофатро ба даст намеоваранд дар холики аллох таоло фармуда астки қатъан онхоро жойгузин дар замин мекунад

«لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فی الارض»

Бояд бипурсандки чи амали носолихи анжом доданд? Чун аллох таоло фармуда аст:

   وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ

Бибинанд дар замина касби қудрати хукуматий, дар заминайи хилофат дар замин аъмоли носолихи худишонро нигох кунанд, ва аз худишон бипурсанд чиро мо на? Чиро муслимин на? Чиро насиби муслимин залилий мешавад? Залилий азоб аст тафарруқ азоб аст ва аллох таоло азобро барои бандагони солихиш намехохад. Худитон хастидки бар худитон ин азобро нозил мекунид, худитонки азобро мехохид тафарруқ мояйи азоб аст, ва вахдат мояйи қудрат, убухат ва шукух аст.

Ек нуктайи асосийки дар бахси вахдат ва ба коргирий бештарин нийрухойи мумкин матрах мешавад, масалайи ба коргирийи таввабин астки қаблан муртад буданд. Дар ин замина муслимин илова бар насронийхо ва соирин , метавонанд бо муртаддиники тўвба карданд хам муттахид бишаванд аммо хамчун мунофиқин ва секулярзадахо набояд ба онон рахбарият ва мақом ва масъулияти бузурги дода шавад. Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху дар жангхойи маъруф ба ридда ва хамчунин дар жараёни футухот аз муртаддини тўвбакор истефода накард, аммо Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху аз муртаддиники тўвба карданд ва ислох шуданд дар жангхо истефода кард; ва ле ба онхо масъулият вогузор намекард. Ва ижоза намедод бар гурухи ексад нафара амир ва  фармонда шаванд.

(идома дорад……..)

---

[1] قطعا، لام آمده است لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(24- қисмат)

Фаромуш накунидки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо яхуди ахли китоб ва хатто мушрикин ва секуляристхойи чун хузоъа бар алайхи душмани аслий муслимин яъни секуляристхойи қурайш муттахид шуд, ва сахоба хам бо насронийхо бар алайхи мажуси эронки шибхи ахли китоб буд муттахид шудандки вақойеъи жанги қодисия ва фатхи соири манотиқи эрон намунайи боризи ин иқдом аст, ва хеч ек аз инхо ба маъни вало ё таъйиди бовархойи ғалати онхо набуда ва нест, балки касби қудрати бештар барои пешравий бештар ва озодсози бештар аст.

Дар воқеъ мешавад гуфт еки аз авомили асосий пийрузий муслимин дар жанги қодисия ва пас аз онки ба фатхи эрон анжомид ба коргири сиёсатхойи шаръий муслимин дар даража банди душманон ва тажзияйи душман ва жазби онхо ба худишон буд. Вақти даража банди карданд тамоми онхойики бо ахдофи онхо наздик буданд онхоро ба худ жазб карданд; еки еки онхоро тажзия карданд, даража банди карданд, ва то хадди мумкин онхоро мутафарриқ карданд, ва то хадди мумкин онхойики шойистаги доштандро ба худишон жазб карданд.

Возих астки муслимин бар алайхи тамоми мажустхо эъломи жанг накарданд балки танхо бар алайхи хуккоми мажус ва муттахидини онхо эъломи жанг карданд ва бақияро дар интихоби жанг ё иттиход озод гузоштанд. Ва хатто муттахидини хукумати мажусро хам озод гузоштандки метавонанд бо муслимин муттахид бишаванд ва даст аз химоят аз хукумати фосиди худишон бардоранд. Аввалин нийрухойики ба муслимин жазб шудан насронийхо ва кишоварзон ва марзбонони мажусий буданд, бо хамкори ин нийрухойи жазб шуда, хам душман тажзия ва мутафарриқ шуд ва аз убухат ва қудратиш коста шуд, ва хам ба қудрат ва нийрухойи муслимин афзуда шуд ва рохи фатх ва озодсози бештарро хамвор кард.

Ин нийрухойи жазб шудайи эроний аз тариқи:

-хабаргири ва хабаррасоний, аз жумла расондани ахбори тахаррукоти мухим, нишон додани роххо, пулхо ва бозорхо ба муслимин кўмак карданд.

-кўмакхойи молий ва пуштибоний, хамчун сохтани пул, расондани ғазо, пазироий ва мехмоний, ийфойи нақш ба унвони мутаржим.

-ва ироя кўмакхойи низомий мисли хамрохи бо муслимин ба сурати нийруйи жанги, аом аз фармонда ё нийруйи жанги, сохтани абзорхо ва васоили низомий ва амсоли он ва дар мавориди мухталифи бо муслимин хамкори мекарданд.

Саъад ибни Аби Ваққос розиаллоху анхуки дар жанги қодисия аз махори филхойи сипохи сосоний ожиз шуда буд ва ин филбонхо садамоти зиёдий ба муслимин ворид карда буданд аз эронийхо кўмак гирифт ва саворкорони эроний таноби кажовахойи филхоро қатъ  мекарданд ва филбонхо баъдан ба рохати кушта мешуданд. Дар набурди жиср, Абу Салубо, насроний хийра, баруйи хар ду тарафи рудхона пул баст. Дар набурди бавайб, жавони насроний худишро ба Мехрон фармонда мажус расонд ва уро кушт. Эрониён дар сохтани абзорхойи жанги хам муслиминро ёри карданд. Ширзод, дехқони бехрисир, барои мусалмонон манжаниқ сохт.

-Тулайха хамонийки қаблан иддаойи пайғамбар дошт ва баъдан тўвба кард, дар жараёни қодисия, фардиро асир кард ва аз у иттилоати дар мовриди теъдоди сипохиён ва хадама ва хамрохони онон ба даст овард. Ин шахси асир, мусалмон шуд ва исмишро ба муслим тағйир дод ва ба унвони волийи муслимин бар Мусел хам мансуб шуд.

-Чохор хазор сарбози диламий лашкари Рустам Фарахзод хам дар қодисия ба сипохи ислом пейвастанд. Инон дар фатхи Мадоин ба Саъад хамрох буданд ва дар фатхи Жаловлоъ хам бо мусулмонон хамкори карданд. Қуббоди хуросоний хам бо лашкари худиш ба муслимин пейваст ва мусалмон шуд ва волийи онхо бар Хулвон шуд.

-Сипохи асвори фармондайи Яздгурдки тирандозони мохир ва коркуштайи буданд хам ба муслимин мулхақ шуданд ва ба хамрохи ибни Омир дар фатхи Хуросон кўмакхойи шоёний карданд.

-Хурмузон сардори эроний хам бо онки ду нафар аз асхобро кушта буд аммо худишро таслими муслимин кард ва дар умури низомий ва назоири он ба муслимин мушовара ва ёри медод. Пешниходи фатхи Исфахон ва ташкили девон хам дар замони Умар ибни Хаттобро ба Хурмузон нисбат доданд.

-дар сипохи 5000 нафарий Ахнаф ибни Қайс 1000 эроний нав мусалмон вужуд доштанд.

-тасаввур кунидки дар навард бо Ғузак,шахриёри Суғд,Ғузак ба Қутайба мегуяд, ту бо бародарони ажами ман бо ман межанги. Яъни аксарияти сипохро эронийхо ташкил медоданд. Ва ин эронийхо будандки бар алайхи Ғузак шахриёни Суғд межангидандки у хам эроний буд.

-дар замони Қутайба лашкари аз эрониён ташкил шудки теъдоди он,хафт хазор жангжу буд ва фармондехи онхоро Хайён набтий бар ухда дошт.

(идома дорад……..)

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(23- қисмат)

Нуктаи дигар инки: диққат кунид, дастан банди душманон аз жониби аллох таоло ва сийрайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва амали аимма ва бузургони муслимини дар гузашта ва хол харгиз ба маъни вало ва адами куфр ба тоғут набуда ва нахохад буд, ва набояд иддайи ноогохи аз стротежихойи калон ва токтикхойи ба рузи муборизотий исломий, боиси саргардоний ва инхирофи дар масири куллийи муборизайи муслимин бишаванд ва энержийи муборизотий муслимин ва хосили захамоти озодийхохони шариатгаро ва мужохидинро дар ин дунё зойеъ кунанд ва боис шавандки самарайи хуни муслимин ба жиби душманони муслимин биравад.

Насроний дар хар сурати кофар аст, мажус хам кофар аст , яхуд хам кофар аст, мушрикин хам кофар хастанд; аммо хаммайи ин куффор дар ек даража нестанд, хатто хаммаги машмули ек хукм хам намешаванд инро дигар хамма медонанд. [1]

       Мо замоники куфр ба тоғут кардем яъни ба хаммайи инхо ва хаммайи тоғутхо куфр кардем, аммо ба дунболи ин куфр ба тоғут ба аллох хам иймон овардем, ва иймон ба аллох яъни пойбанд будани мухлисона ба қонуни шариати аллох ва холис кардани дин барои аллох. Холо хамин аллох душманонишро даража банди карда аст ва амр карда астки бояд бо хар кудом ба он шевайи бархурд бишавадки ман гуфтам, ва танхо корики барои ек мусалмон мемонад самъ ва тоах аст на чак ва чуна задан бо аллох ва чуна задан бо оёти аллох:

 إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُواْ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ .

Огох бошемки мо хам акнун наздиктарин куффорики шабона руз хамчун тухфайи палид ва номубораки онхоро мебинем секуляристхойи хастандки бо пуштибонийи мусаллахона ва бо хамоханги хамма жониба иттиходия жахоний секуляристхойи муттахиди олам хамчун ек шикорчи дар камини шикори муслимини шариатгаро ба сар мебаранд, ва бепарво ва бешармона ва бидуни тарс ахдофи зидди исломий ва секуляристий худишонро дар сурати тасаллут ва чийра шудан бар мо баён мекунанд, ва агар мебинемки масалан дар курдистони эрон инхо бо ту намежанганд далил ин нестки инхо ахлий шуданд ё масалан риояти қовм ва хеший ва хам забоний ва хам ватаний туро мекунанд. На . далилиш ин астки алъон наметавонанд ва хануз арбоби надоранд ва хануз арбобишон аслаха дастишон надода аст, ё арбоби хорижий доранд аммо алъон ба далили вужуди хукумати шиъа мазхаби эрон наметавонанд. Барои хаминхост бо хасрат ва танаффур ба ту нигох мекунанд ва мисли сагхо бо хашм ғур ғур мекунанд, дидид сагхо гохи овқот аз дур ғур ғур мекунанд хаминтури ба шумо нигох мекунанд, ва дар мажолисишон ва дар расонахойи мохворашон аз дур бароят порс мекунанд, ва хамиша дар орзуйи ин хастандки фурсат ва фазойи чун Ироқ ё Сурия бароишон боз бишавад то нобудит кунанд, ва хамон балойиро сари худитон ва зан ва баччахоитон биёварандки дар Сурия ва Ироқ сари зан ва баччайи муслимин дароварданд ва доранд меоваранд.

Инхо хамчун арбоби аслийшон амрико феълан рахбарияти мубориза бо муслиминро бар ухда гирифтанд, ва аслан барои онхо мухим нестки бо чи каси межанганд, ва аслан барои онхо хам мухим нестки арбобонишон инхоро чун қози Мухаммад муртад ва борзоний муртад ва ужалон муртад пас аз итмоми кор онхоро рахо мекунанд ё на?

Магар надидем читури қози Мухаммад муртадро рахо карданд то эъдом шуд борзоний муртадро рахо карданд ва он бало сариш дар омад ва ужалони муртадро рахо карданд ва баъди аз ин хамма муздури барои русия барои тамоми дунё хеч жо қабулиш накарданд  ва охари сар уро ду дасти тахвили хукумати секуляри туркия доданд, магар дар хамин чанд мох пеш надидемки тоғутхойи иқлими курдистони Ироқро читури дар баробари хашди шаъбий рахо карданд ва хамин чанд руз гузашта хам надидемки чигуна муздурони ужалони мусайламайи каззоби курдхоро барои хукумати секуляри туркия рахо карданд ва дуришон андохтанд?

Ин муздурони муртадоники интури барои мо порс мекунанд ин оқибатхо ва ингуна масоил бароишон мухим нест чун медонанд саранжом хар касики ба дин ва миллат ва ватан ва номуси худиш хиёнат мекунад чизи жуз ин нест, мухим бароишон ин астки бо тўвхиди ту ва бо қонуни шариати аллох бижанганд, хатто агар ба қиймати нобуд шудани худиш ва тамоми хам ватанхо ва хамзабонхояш хам тамом бишавад. Ин он чизи астки секуляристхойи муртадди атрофи мо дунболиш хастанд ва қаблан амсоли Абу Жахл ва мусайламайи каззоб дунболиш буданд.

Инхо душманони шумора еки мо хастанд, ва мо дар ин мархала ба иттиходи хамма жониба бо насроният, шибхи ахли китоб ва тамоми мазохаби исломий ниёзмандем. Ва агар хамчун жанги қодисия қудрати иттиход бо насрониятро надорем хақ надорем жангро бар онхо тахмил кунем. Ва хақ надорем гули дасисахо ва домхойи диктотори секуляризмро дар жанг алайхи дигар мунхарифини насроний ва шибхи ахли китоб ё мазохиби исломий то замоники дар сафи секуляристхо қарор нагирифтанд бухурем, ва набояд энержимонро хадар бидихем. Ин харгиз ба маъни вало ва таъйиди инхирофоти ақидатий ва рафторий онхо набуда ва нахохад буд балки амал ба нақшайи рохи астки аллох барои харакатимон ва расидан ба ахдофимон дар ихтиёримон қарор дода аст. Мо ба ин нақша рохи аллох эътимод дорем.

(идома дорад………)

---

[1] ما می دانیم که یهود ونصارا نی اهل ذمه هستند از اینها می شود زن گرفت ذبیحه دستشان را خورد اما مال مشرکین را نمی شود پس یک حکمی هم ندارند در یک درجه هم نیستند در دشمن شناسی

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(22-қисмат)

Медонидки чиро росулуллох саллаллоху алайхи васаллам яхудийхойи хоини атрофи Мадинаро ба журми ек гурух ва тоифайи онхо мужозот намекард? Чун аввалан тахмили жанг бар касоники бо ту нажангиданд ва танхо иштирокишон бо мужримин дар мазхаб аст кори ғейри шаръий ва ғейри исломий ва бар халофи қонуни шариати аллох. Сониян: ин кор яъни муттахид кардани тамоми яхудиён, ва ин кори хеч инсони огохи дар жанг нест. Инсони огохи мехохад душманонишро тажзия ва мутафарриқ кунад то суст ва заиф ва беубухат бишаванд, на онхоро муттахид ва бо убухат ва қудратманд ва бо иззат кунад. Чун тафарруқ залилий ва сустий меоварад ва иттиход қудратро хадя медихад.

Замоники ек гурухи аз насронийхо дар фалон мантақа бо шумо межанганд танхо бар алайхи он гурухи мушаххас жанг кун на бар алайхи тамоми насронийхоки садхо фирқа ва мазхаби мухталиф хастанд ва дар хар мазхаб ва фирқа хам хар кудом ек сози мезананд ва хар кудом он екиро кофар медонанд. Дурустеки се фирқа бузургтарин фирқахо хастанд аммо дар кинори инхо ва ба баракати секуляризм ва демокрасий секуляристхо то ба хол садхо фирқайи дигар тўлид шуданд, ва руз ба руз хам тахти унвони озодийхойи шахсий ва ақида дар холи тўлид шудан хастанд. Замоники шумо жохилона бар алайхи тамоми насронийхо эъломи жанг мекунид яъни тасмим дорид хаммайи инхоро бо хам муттахид кунид ва ин зулми ошкори аст ба муслимин ва хидмати ошкори аст ба насронийхо, хамин корхо боис шудки хамин имсол ортодоксхо ва котоликхо пас аз хазор сол жанг ва даргирий ва тафарруқ бо хам муттахид шаванд.

Аллох таоло возих ва ровшан душманонро даража банди ва даста банди карда аст, сийраи амали росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам хаминро нишон медихад, раъйи аимма ва бузургони ислом хам дар хамин масир буда аст, холо ту чиро масирро иштибох мерави? Барои чи дар масири меравид ва табқи нақшайи амал мекунидки душманон бароитон таъйин карданд? Хаммасир шудан бо хутуватиш шайтон ва тўвтиъа ва фарибкорихои амсоли Жорж буш ва муфтихойи хоин ва дарборий оли саъуд ва муфтихойи хоин ва дарборий оли саъуд ва муфтихойи морензи ното ва амрико ва Иордания ва ғейрих чун Абу Басирки душмани худишонро даххо бо нишон доданд кори оқилонайи нест. Инхо мехоханд тибқи қоидайи “ алхарбу худъатун” жанги мазхабийро бар шумо тахмил кунанд, вазифайи шумо хушёри аст ва бояд тамоми хутуватиш шайтон ва нақшахойи инхирофийки секулярхо барои чанин жанги таррохий мекунандро хунсо ва нобуд кунид, на инки худит мужрийи хутуватиш шайтон ва сенориойи хунини онхо бишавид ва тибқи нақшайи онхо муфт ва мажжоний пеш биравид ва нохоста онхоро дар расидан ба ахдофишон кўмак кунид. Ин мунсифона нест, ин оқилона нест, ин ба дур аз дарк ва шуъури ек мусалмони озодийхохи инқилобий аст.

Нуктаики ёдам омад инки: агар фалоний ба исми хизби исломий ё жамоати исломий ё хар исми дигари аз миёни фирақи маъруф ба ахли суннат боланд шуда аст ва дар хидмати манофеъ ва порламони қонуни жохилият ва диктотори дини секуляризм анжоми вазифа мекунад, ё ба номи ахли байт ё хар исми дигари аз миёни ташайю бархоста аст ва ба хамин диктотори мухожими дини секуляризм ёри мерасонад, агар муслимин бо инхо даргир бишаванд ва мубориза кунанд ба хотири мазхаби ханафий ё шиъа ё моликий ва шофиъий ва ханбалий ва салафий будани онхо нест, балки ба ин далил астки инхо хам чун фуқахойи моренз дар жанги равоний бар алайхи муслимин,сарбози аз сарбозони ин диктотори мухожими секуляристий ва ишғолгар хастанд.

Инхо бахши аз сарбозони амрико ва тахти мудирияти амрико ва соири муттахидиниш хастанд. Хисоби инхо жудост. Инхо расман ва ошкоро ва бидуни кучактарин шак ва шубхайи бароимон ровшан аст ва яқин доремки сафи худишонро жудо карданд ва бахши аз артеши амрико ва соири муттахидиниш шуданд. Чи каси шак дорадки созмони мужохидини халқи эронки иддаойи ташайю ва ахли байт дорад дар сафи амрико ва оли саъуд нест? Чи каси шак дорадки Ёсирул хабис кувайтий ва донишганди эроний ва шайтон ёри афғоний ва мушобихини инхо дар сафи англиз ва амрико нестанд? Чи каси шак дорадки Абдуробба Мансур муздури яманий ва гурухиш ва муфтихойи хоини оли саъудки иддаойи ахли суннат будан доранд дар сафи амрико ва ното нестанд? Чи каси шак дорадки ихвонуш шаётини туркия ба рахбарийи Ардуғон ва Ғунуший ва мушобихин дар сафи амрико нестанд? Хеч каси дар инхо шак надорад, пас хисоби инхо жудост ва жанг бар алайхи инхо жанг бар алайхи мазохибики инхо аз он берун омаданд нест.

(идома дорад………)

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(21-қисмат)

Пийрамарди дар жавобиш мегуяд: агар ин набуд, ту имруз ба содаги бар дорул хилафайи муслимин даст пейдо намекарди ва онро ба рохати фатх намекарди.

Дидид? Онжо сипохи порс ба хамон далоили фуру рехт ва шикаст хурдки сипохи аббосий фуру рехт ва шикаст хурд. Пас ек муодилайи дар кор астки бояд ба он диққат кард. Тамоми гуруххо ва фирақ бояд мувозиб бошандки корхойи ғейри шаръий ва зишти анжом надихандки ин корхо боиси табохийшон мешавад ва аллох таоло хам онхоро ба хақиқати корхойи зиштишон мубтало кунад.

Дар ин мовқеиятки ахли қибла дар чанин бухрони нисбат ба душманони то дандон мусаллах чанд сад миллион нафарий қарор гирифтанд, харгуна жанги мазхабий миёни шариатхойи осмоний хатойи фохиш ва инхирофи ошкор дар масири муборизоти ислом махсуб мешавад ва харгуна жанги мазхабий миёни ахли қибла хам инхирофи вахшатнок, ва хадар додани энержийи муслимин, ва хидмат ба душмани муштарак ва хаммасир шудан бо нақшахойи душманон ва ижро кардани хутуватиш шайтон ва сенориохойи пур аз макр ва фариби яхуд ва секуляристхо ва муртаддин душманони муттахиди шумора еки мо махсуб мешавад, ва зулми ошкори аст ба дини аллох ва бандагони аллох ва худимон, ва набояд мунтазири чизи ғейри аз натижайики сипохи сосоний дар баробари сипохи ислом ба он расид ва ончи охарин шохи аббосий дар баробари секулярхойи муғул ба он расид бошем. Баёни ин хақоиқ ва суннатхойи собити аллох дар мовриди бандахояш бехтар аз лопушоний он аст. Нанг ин астки инхоро китмон бикунид ва баъад дубора ин иштибохот ва ин гунохонро такрор куни ва худованд ба хотири хамин гунохон дучори мусибатит кунад.

Алъонки ислом дар дўврони ғурбати худиш ба сар мебарад ва аксарияти қотиъи сарзаминхойи мусалмоннишин аз неъмати хукумати исломий ва қудрати хукуматий ва шўройи улил амр ва ижмоъи вохиди махрум шуданд, ва сарзамминхоишон аз тарафи куффори секуляри хорижий ва даст нишондахойи инхо ишғол шуда аст, ва муслимин ба жиход ва муборизоти парокандайи машғул хастанд ва анвоъи зулмхо ва кушторхо ва оворагихо ва вайронихоро аз тарафи хамин душманони шумора еки худишон мутахаммил мешаванд, афрод ва гуруххо бо чи истидлоли ғейри шаръий худишонро қонеъ кардандки ба жанги бо куффори насроний ва шибхи ахли китоб ва ё мазохиби исломий ва хатто гуруххойи ахли бидъати онхо бираванд?

Алъонки диктотори секуляристи жахоний ба химоят аз муртаддини секуляри махаллиш хатто то сари суфрахойи ғазоий мо нуфуз карданд, ва дар бисёри аз хонуводахо афроди хастандки ба хаводори ва хатто ба тарафдори ва пуштибоний аз дини секуляризм вало ва дусти худишонро но мухтарамона рубаруйи мо эълом мекунанд, ва тамоми фарханг ва бовархойи тануманди исломий миллати худишонро зерипойи секулярхойи кофари жахоний ва муртаддини махаллий пахн карданд, ва барои ижроий шудани диктотори секуляризм бар ман ва шумо ва зан ва бачча ва хонувода ва миллати мо сийна чок карданд ва чашм қирмиз мекунанд, дар ин сурат кудом тафсири фирқайи ножия ва салафи солихи ин уммат астки ба ту ижоза медихадки аввалан душмани наздик ба худитроки душмани шумора еки тамоми шариатхойи осмоний ва душмани шумора еки тамоми фирақ ва мазохиби исломий аст ва мустақиман аз тарафи куффори секуляри жахоний химоят ва хидоят мешавандро рахо кунид, ва дар баробари он, нуки тизи жумалот ва аслахатро ба суйи насронийхо ё мажус ва собеийхо ё ахли бидъат ва фирақи инхирофий дохили ислом ё хам масиронит хадаф бигирид?

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо онки медонистки яхудиён душманони шумора еки онхо хастанд, аммо танхо бо он даста аз яхудиёни межангидки бо секуляристхойи қурайш муттахид шуда буданд ва дучори хиёнат шуда буданд ва харгиз жангро бар тамоми яхудиён тахмил накард. Яъни росулуллох саллаллоху алайхи васаллам миёни яхудийхо хам даста банди дуруст карда буд ва танхо бо онони межангидки бо у межангиданд. Яъни замоники бани қайнақоъ пас аз жанги бадр хиёнат кард танхо бар алайхи ин тоифа жангид на қабоили дигар, ва замоники бани назир хам муртакиби хиёнат шуд боз танхо бар алайхи инхо жангид, ва ба хамин тартиб замоники бани қурайза дучори ғадр ва хиёнат шуданд танхо бар алайхи хамин қабила жангид, ва замоники яхудиёни хайбар хам дар жанги ахзоб ба муслимин хиёнат карданд танхо бар алайхи инхо эъломи жанг шуд на бар алайхи кулли яхудиён.

Тамоми ин қабоили яхудий дар атрофи Мадина сокин буданд ва жузви Мадина махсуб мешуданд. Яъни хамма жузви ек шахр буданд, бо онки хамма жузви ек шахр буданд ва бо онки хамма душманони шумора еки муслимин буданд ва ба шикасти муслимин хушхол мешуданд, аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам танхо бо он гурухи аз яхудийхо межангидки муртакиби журми ғадр ва хиёнат шуда буданд на тамоми яхудиён. Аммо имруза касони ёфт мешавандки ба журми фалон яхудий ё фалон насроний ва ё фалон фирқайи ахли бидъати муслимин ё фалон фирқа ва мазхаби исломий хаммайи хам мазхабхойи онхоро дар саросари дунё мовриди хадаф қарор медиханд. Жахолатро нигох кунид.

(идома дорад……….)

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(20-қисмат)

Холо куффори секуляри жахоний ба хамрохи яхуд ва муртаддин барои инки жараёни жангки бар алайхи муслимин рох андохтандро аз тарафи муслимин ба инхироф бикашонанд, ва шариатхойи осмонийро ба хам машғул кунанд ва ё фирақи исломийро ба хам машғул кунанд ва фишори жангро аз руйи худишон сабуктар кунанд, аз хар коноли ва бахусус аз коноли уламои динфуруш ва хоин ва муфтихойи китобхонаий ва муслимини жохил саъй мекунанд масири жангро ба онжойи хидоят кунандки ба нафъишон аст, ва бароишон мухим нест дар ин миён насроний бо насроний қурбоний мешавад ё насроний ва муслимин қурбоний мешаванд ё шиъа ва салафий ва ханафий ва шофеъий ва ғейрих. Хаммайи инхо бароишон ексонанд. Дини секуляризм ва секуляристхо ба қавонини хеч кудомишон иймон надоранд ва бо қавонини хаммайи онхо саржанг доранд. Ин чизи астки хануз иддайи аз ахли қибла муваффақ ба фахм ва даркиш нашуданд ва мужриён бидуни музди сенориохои пур аз макр ва фариби душманонишон шуданд, ва дучори чанон зулм ва беадолати дар хаққи бандагони аллох шудандки ин зулм онхоро ба хар чизи наздик карда аст жуз нусрат ва ёрийи аллох таоло ва пийрузи бар душманони аслийшон. Ин хийли хатарнок аст ва муслимин бояд ба худ биёянд.

Ижоза бидихид дарсимонро бо ду тасвири торихий идома бидихем то мутаважжих бишавид ин бародарони золими номезон ва номутаодил ва аксаран жохил ва бадур аз адолати мо замоники даража банди шаръий душманон тавассути аллохро бахам мезананд ва ба жойиш аз даража банди жаълий ва тақаллубийи тўлид шуда тавассути инсонхо пейравий мекунанд доранд чи балойи сари худишон ва зер дастонишон меоваранд:

Рустами Фарахзод фармондайи хукумати мажусий сосониён қабли аз инки ба қодисия барасад ек асир аз муслиминро пеши у меоваранд ва ба у мегуяд:” чи боис шудаки шумо ба ин сарзамин биёйид ва чи мехохид?” он асири мусалмон посух медихад: “ мо инжо омадемки ваъдайи худовандро анжом бидихемки агар мусалмон нашавид, мо сарзамини шуморо молик хохем шуд” Рустам гуфт: “ агар пеш аз расидан ба ин орзу кушта бишавид чи мегуйи?” асири мусалмон гуфт: “ харки аз мо кушта бишавад дохили бехишт мешавад ва харки зинда бимонад аллох ваъдайи худишро нисбат ба у анжом медихад. Мо ба ин ваъда яқин дорем”. Рустам гуфт: мо ба дасти шумо табох мешавем ( бо ин иймонки дорид). Он асири мусалмон дар жавобиш мегуяд: “корхойи зишти шумо боиси табохийи шумо мешавад. Худованд шуморо ба хақиқати корхойи зишти худитон дучор карда аст”. Рустам аз ин гуфтагу хийли асабоний мешавад ва дастур дод он мусалмонро шахид кунанд.  

  نحسبه كذلك والله حسيبه.

Сипохони Рустам Фарахзод ба масиришон идома доданд ва замоники ба мантақайи наздики қодисия расидандки жузви хоки Эрон буд даст ба фасод ва чоповул заданд. Амвол ва фарзандони мардумро аз онхо гирифтанд. Иффати занонро табох карданд, шуруъ карданд ба шароб нушидан ва арбада кашидан. Мардумки худишон табъайи Эрон хам буданд бо гиря ва зори пеши Рустам омаданд ва шикоят карданд. Рустам Фарахзод миёни сипох омад ва гуфт:” эй мардуми порс! Ба худо сўганд он асири араб рост мегуфт! Ончи боиси табохийи мо шуда корхойи зишти мост. Ба худо сўганд, аъроб бо онки бо ин мардум дар холи жанг хастанд, рафтори бехтари бо онон доранд. Сирайи онхо бехтар аз кордори шумост”. Бале артеши мажус қабли аз жанг бо муслимин, ба мардуми Эрон хам рахм накард ва амвол ва навомиси мардумро мовриди таъарруз ва хаттоки қарор дод ва ин амри астки дар мутуни торихий мухталиф сабт шуда аст.[1]

Он мужохиди асир рохимахуллох рост гуфт: корхойи зишти сосониёни мажус табохи онхо шуд ва аллох хам онхоро ба хақиқати корхойи зиштишон мубтало кард.

Холо ба сахнайи дигари таважжух кунидки читури корхойи зишти муслимин хам боиси табохишон мешавад: замоники охарин шохи аббосий ба дасти холокухони муғул меофтод холокухон бар сари халифа аббосий фарёд мезанад:” дар хар отоқи аз ин қаср, дах канизаки нозуки бадан хазиданд. Магар ту чанд зан метавони ихтиёр куни? Дар ошпазхонат чанд ошпази мохир таом мепазанд? Аз ин сақфхойи боланд ва деворхойи мохкам ва саропардахойи махмалин чи хосил? Ман, холоку,сардори муғул аз хамон ғазойи мехурамки сипохиёнам мехуранд ва бар хамон асб менишинамки сарбозонам менишинанд ва бар хамон замин мехобамки сарбозонам мехобанд.

(идома дорад………)

---

[1] محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاريخ طبری)، ترجمه ابو القاسم پاينده‏، انتشارات اساطير، تهران‏ ۱۳۷۵، ج‏ 5، ص 1677 / ابن‌ اثير جزرى‏، الكامل في التاريخ، ناشر: دار الصادر، بيروت‏ 1965، ج ‏2، ص 459-460 ؛ ابن اثير جزرى، تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ترجمه: عباس خليلى و ابو القاسم حالت‏، ناشر: مؤسسه مطبوعات علمى،‏ تهران‏ 1371، ج ‏8، ص 229-228/ تاريخ ابن خلدون، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، تهران 1363، ج ،1 ص 512 ؛ ديوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، الناشر: دار الفكر، بيروت 1988، ج 2، ص

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(19- қисмат)

Диққат кардид чи шуд? Ин аввалин оёти астки аллох таоло дастури жанги мусаллахонаро ба муслимин дода ва ахдофи ин жанг хам таъйин карда аст, ва хифзи ин маконхоро ёри аллох маърифий карда аст, ва ёри ва нусрати худишро хам таъйин карда аст, ва хифзи ин маконхоро ёри аллох маърифий карда аст, ва ёри ва нусрати худишро манути хифзи ин амокин ва жиловгирий аз тахриби ин амокини ибодий дониста аст. Чун ин амокин харгиз тахриб намешаванд хатто агар мардуми он диёр хам мусалмон бишаванд боз ин амокин табдил ба масжид мешаванд ва боз ба равиши сахихтар он дар ибодоти аллох мешавад. Мисли аксари оташкадахои эронийки баъди аз мусалмон шуданд эронийхо табдил ба масжид шуданд ё калисахойи чун оёсуфиё дар Туркия ва ғейрих хаммайи инхо дар асос барои ибодоти аллох сохта шудан аммо ба тадриж чизхои дигари ғейри аз паёми аллох дар ин амокин таблиғ шуда аст.

Ин таблиғи ғалат боиси инхидоми ин амокин намешавад. Балки бояд ба сабки исломиш таблиғи дурустро жойгузини таблиғи ғалат кард. Тасаввур кунид худи каъба хам хамин дўвронро тей карда аст. Магар чандто бут дохили каъба ва атрофи каъба вужуд доштанд? Магар чи касоники ғейри аз Абу Лахаб ва заниш ва амсоли он ухдадори хифзи ин макон буданд. Холо вужуди ин бутхо  ва амсоли Абу Лахаб боис мешавад ин маконро манфажир кард? Дар холики дар он замон қиблайи муслимин хам набуд ва муслимин ба суйи байтул муқаддас намоз мехонданд. Пас намешавад шубха парокани кунанд ва бигуянд  онжо қиблайи муслимин буда аст. На набуда,балки қиблайи мушрикин ва куффори душманони шумора еки мо дар он замон буд.

Табарий матни сулхномайи Умар ибни Хаттоб дар соли 15 хижрий бо насронийхоро меоварадки дар он омада аст: бисмиллахир рохманир рохим. Ин муохидайики хаст бар асоси он бандайи худо Умар ибни Хаттоб ба ахли ийлиё амони молий ва жоний дода аст, хамчунин ибодатгоххо ва салиби онон ва соири миллатхоишон дар амон хоханд буд ва ба хотири ойини худ мовриди озор қарор нахоханд гирифт.”

Диққат кунид дустон: дар инжо он иборатхойи даст ва погир қабли аз исми хукком вужуд надорад танхо мегуяд бандайи худо Умар ибни Хаттоб, баъдан фовран ба дунболи амони молий ва жоний, илова бар онки замонати хифзи макони ибодийи насронийхоро медихад замонати хифзи салиби онхоро хам медихадки, бидуни кучактарин шакки аз нигохи ислом ин салиб бути астки насронийхо нигах медоранд, ва ба дунболи ин астки мегуяд ба хотири динишон мовриди азият ва озор қарор намегиранд. Инхо чи маохид бошанд ва чи набошанд ва хатто дар хенгоми жанг хам бошанд ин амокини мазхабий онхо бояд хифз бишаванд, ва бар халофи буткадайи мушрикин, хифзи ин амокин еки аз ахдофи жанги мусаллахона ва жиходи муслимин астки қабли аз хифзи масожид ба у дастур дода шуда аст.

Яъни хар маконики қаблан мутаъаллиқ ба шариатхойи осмоний буда аст ва баъадхо да далоили куффор сохибиш шуданд ва куфрро дар он таблиғ карданд набояд хароб бишавад балки бояд дубора ба сабки исломий ва ба тадриж тўвхидро ба он баргардонад. Каси хаққи тахриби хеч ек аз хонахойи аллохро надорад хатто агар ин хона тавассути куффор ишғол шуда бошад ва табдил шуда бошад ба хар чизи.

Инхо каъбаро пур бут карданд ва табдилиш карданд ба маркази барои таблиғи бутпарасти ва жохилият ва парастиши тоғутхо, насронийхо ва яхудийхо ва дигарон хам хонахойи махаллийи парастиши аллохро барои таблиғи куфргуйи худишон табдил карданд, ва муғулхо ва фотихини андалус хам масожидро табдил карданд ба истабли асбхоишон, ва секуляристхойи чун отатурк хам онхоро табдил карданд ба муза мисли оёсуфиё, ва секуляристхойи европо хам онхоро табдил карданд ба марокизи фахшо ва рақс ва машруб фуруший ва ғейрих ва баъзи аз онхо тавассути муслимин харидори шуданд ва дубора табдил шуданд ба масжид ва маркази барои ибодоти аллох.

Хуб, холо ин муслимин ба далили гуш додан ба макр ва фариб ва дуруғи ошкори Жорж буши секуляр ва танаффур аз насронийхо чандто иштибох муртакиб шуданд ва чиқадар аз адолат дур шуданд? Худитон бишморид. Ба назари шумо аллох таоло фатх ва пийрузийро ба ин фариб хурдахо медихад? Жанг фариб аст, “ алхарбу худъатун” фарибки хурди шикаст мехури. Замоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ин қоидаро баён мекунад яъни еки аз суннатхойи аллох аст. Муслимин дар ухуд фариб бихуранд шикаст мехуранд, ва куффори муттахид жанги ахзоб хам фариб бихуранд боз шикаст мехуранд. Гуфтем ин ек аслаха аст ва хар каси метавонад ва ижоза дорад аз ин аслаха бар алайхи душмани худиш истефода кунад ва онро бар алайхи душмани худ ба кориш бибарад.

(идома дорад……..)