نویسنده: admin

تعریف غلو و غالی گری (با تاکید بر منابع اهل تشیع)

به قلم:  خالد هورامی

متاسفانه چندین دهه است که مسلمین عموماً و اهل سنت خصوصاً در شناخت سایر فرقه ها و مذاهب اسلامی به جای تکیه بر منابع اصلی مذاهب خود چشم و گوش خود را به شبکه های مختلف ماهواره ای و مجازی سپرده اند که اکثریت مطلق این شبکه ها در راستای اهداف خاص سیاسی کشورهائی خاص چون آل سعود و آمریکا و انگلیس و سایر دشمنان مسلمین برنامه ریزی شده اند.  

این شبکه های رسانه ای سعی دارند با استناد به افکار و اعمال غلاة موجود در میان تشیع یا تسنن به کل مذاهب شیعی و سنی حمله نموده و با مشغول کردن مسلمین به مسلمین و دامن زدن به تفرق بیشتر در میان مسلمین به وظیفه ی خود در جنگ روانی به نفع دشمنان و به ضرر مسلمین بپردازند . بدون شک اینها کارمندان جنگ روانی دشمن بر علیه مسلمین بوده اند .

اما تعرف غلو غلاة در منابع مختلف اسلامی چیست؟
تعریف غلو:

• غلّو بر وزن فعول، مصدر فعل «غلي يغلوا» و به معناي افراط، ارتفاع، بالا رفتن و تجاوز از حد است و وقتي قيمت چيزي از حدّ معمول خود بالاتر مي‌رود، به آن «غالي» (به معناي گران) مي‌گويند؛ چنان كه درباره ي مايعات هر گاه به جوش آيند و در حدّ خود نگنجند، مي‌گويند غليان كرده است.[1]
• واژه غلوّ در مقابل تقصير است، و در لغت به معناى تجاوز از حد و افراط در شى ء است؛ يعنى فرد يا چيزى بيش از آنچه در او هست، توصيف شود .[2]

غلو به‌معنای افراط، ارتفاع، بالا رفتن و تجاوز از حد و مرز و حدود است؛ چنان‌که به چیزی که قیمت آن از حد معمول نیز بالاتر رود، «غال» یعنی «گران»می‌گویند.[3] در علم ملل و نحل (فرقه‌شناسی) تعریف دقیقی از این واژه به‌دست نداده و تنها به ذکر مصادیق پرداخته‌اند. اما در هر حال آن را این‌گونه تعریف کرده‌اند: فرقه‌هایی از شیعه که به خداییِ ائمه خود یا حلول روح خدایی در آنان اعتقاد دارند.[4] شهرستانی می‌گوید:

غلات یکی از ائمه را به خدا تشبیه کرده و گاه خدا را به خلق تشبیه کرده و مانند یهود و نصارا و قائلین به تناسخ به تجسیم خداوند قائل شده‌اند. عقاید غلات چهار چیز است: تشبیه، بداء، رجعت و تناسخ، و هرکدام در هر شهری که هستند، لقبی دارند.[5]اگر واژه غلات بدون قرینه به‌کار رود، منظور فرقه‌های منتسب به شیعه است، اما در طول تاریخ اسلام گروه‌هایی بوده‌اند که عقاید غلوآمیز داشته و شیعه نبوده‌اند؛ مانند آنان‌که به خدایی برخی از خلفای عباسی (مانند منصور) معتقد بوده‌اند که بدانها «غلات عباسیه» می‌گویند.[6]

مفيد در تعريف غلّو گفته است:
غلو در لغت، گذشته از حد و خارج شدن از اعتدال است. خداوند متعال نصاري را از غلو درباره ي حضرت مسيح(ع) نهي كرده، مي‌فرمايد: «يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ» (نساء:171) ^[7]
آنگاه درباره ي غلات و مفوضه مي‌گويد:
غلات گروهي از متظاهرين به اسلامند كه اميرالمومنين و امامان و فرزندان او را به الوهيت و نبوت توصيف كرده‌اند و در حق آنان از حدّ اعتدال تجاوز كردند، و مفوضه عده‌اي از غلات‌اند و تفاوت آنها با غلات در اين است كه ائمه را حادث و مخلوق دانسته‌اند و گفته‌اند: خداوند آنان را آفريده و امر خلق را به آنها تفويض كرده است.[8]

• مفید، در تصحیح الاعتقاد در آغاز بحث از غلات، به معنای آن می پردازد:

(الغلو فی اللغة هو التجاوز عن الحدّ والخروج عن القصد، قال اللّه تعالی: یا اهل الکتاب لاتَغلُوا فی دینکم ولاتقولوا علی اللّه الا الحق (نساء/ 171). فنهی عن تجاوز الحدفی المسیح وحذّر من الخروج عن القصد فی القول وجعل ما ادعته النصاری فیه غلواً لتعدیه الحدّ،علی مابیّناه.)^[9]

غلو، در لغت گذشتن از حد است و بیرون رفتن از میانه روی. خداوند فرموده است:«ای اهل کتاب، در دین خود غلو نکنید و درباره خدا به جز حق نگوئید.» [مسیح، فقط فرستاده خداست] پس نهی فرموده از گذشتن از حد درباره مسیح و برحذر داشته از بیرون رفتن از میانه روی در گفتار. و ادعای نصارا را غلو دانسته است; زیرا آنان از حد گذشتند، طبق آنچه در معنای غلو بیان کردیم.

تعاریف موجود دربارۀ غلو، جامع و کامل نیستند، برخی تعریف به لوازم اند و برخی تعریف به مصداق، برخی دیگر نیز شامل همۀ اجزای تعریف نیستند.

 در یک کلام می توان گفت : غلو یعنی طاغوت سازی . غلات نیز کسانی هستند که به طاغوتها ایمان آورده اند .

اسلام یعنی کفر به طاغوت و غالی گری یعنی تلاش جهت ایمان به طاغوت .

معنی غلات
واژه «غلات» جمع «غالي» به معناي گزافه گويان و ياوه سرايان است. آنان فرقه هايي از شيعه مي باشند که در تشيع افراط نموده، درباره ائمه خود گزافه گويي کردند و ايشان را به خدايي رسانده و يا قائل به حلول جوهر نوراني الهي در ائمه و پيروان خود شدند [10]

در این صورت غلوّ یك جریان عقیدتی انحرافی است به این معنا كه انسان چیزی یا كسی را از آن حدی كه هست بالاتر بداند. بطور مثال بگوید عیسی مسیح (ع) خدا یا فرزند خداست. یا امام علی (ع) خالق جهان است. به همین دلیل کسانی چون امام سجاد علیه السلام می گفتند:«أحبونا حب الاسلام و لا ترفعونا فوق حدنا» ما را بر همان حب اسلام دوست دارید و ما را از حدی که داریم بالاتر نبرید.

غالیان كسانی بودند كه رهبران دینی خود را فراتر از حد بشری می پنداشتند و صفات  ویژه الله را به آنها می دادند. در واقع غلو ابزار و کانالی  جهت طاغوت کردن مخلوقات  یا آن روی سکه ی طاغوت و طاغوت سازی است .

عبارت غالی در میان شیعیان را می توان با کلمه ی زندیق در نزد اهل سنت  نزدیک دانست، با این تفاوت که زنادقه علنا باورهای سکولاریستی و فلسفه ی مادی خود را آشکار می نمودند اما غلات یک مرحله عقب تر همین اهداف را با ادبیاتی شبهه اسلامی و از کانال یکی از فرق اسلامی بیان می نمودند و جرأت زنادقه در آنها یافت نمی شد . در این صورت می توان گفت غالی گری اولین مرحله ی اعلام وجود کفار داخلی (منافقین) و زندقه  مرحله ای بالاتر و نزدیک به تکامل آنها به شمار می رود که طی آن شخص 1- آگاهانه 2- عمدا 3- به میل خودش و اختیاری از دین اسلام خارج شده و مرتد می شود و در ردیف کفار خارجی و آشکار قرار می گیرند .

 در این صورت کسانی که چنین غلاتی را در دایره ی اسلام قرار می دهند یا دوستانی هستند که شناخت درستی از اسلام و غیر اسلام ندارند یا دشمنانی هستند که قصد ضربه زدن به مسلمین را دارند، و افرادی که با عقاید و افکار غلاة میان مذاهب به کل مذهب مورد نظر حمله می کنند بدون شک یا دوستان جاهل و فریب خورده هستند یا دشمنان آگاه مسلمین .

---

[1]راغب اصفهاني، الفردات في غريب القرآن،ص365.

[2] لسان العرب،ابن منظور، ج 15، ص 132

[3]راغباصفهانی،المفرداتفیغریبالقرآن،ص 365؛انیس،المعجمالوسیط،ص 690 .

[4]شهرستانی،المللوالنحل،ج 1،ص 176 و 177. نیزبنگریدبه: دهخدا،لغت‌نامه،ذیل «غلاة»،ص 16772.

[5]شهرستانی،المللوالنحل،ج 1،ص 176 و 177.

[6]اشعری،المقالاتوالفرق،ص 69 .

[7]مفيد، تصحيح الاعتقاد، ص131.

[8]مفيد،تصحيحالاعتقاد،ص131.

[9]تصحیح الاعتقاد)،چاپ ش دههم راهبا اوائل المقالات، 238.

[10] مشکور، 1368، ص 151

جاهلیت. (6)

حاضِرگی زَمانَوِی جاهِلِیَتده  بیز ضَعِیف کیشیلرنی عَذابلنیشیگه  گواه  بُولیب  توریبمیز، حُودّی  شُو عَذابنی  اَوّلگی جاهِلِیَتده  بلال، یاسر، عَمّارنی  باشیگه هَم آلیب کیلیشگن اِیدی. حاضِرگی  دَورده اِیسه جایلشگن  اوُرنینی هَم هیچ  کیم بیلمَیدیگن اَبُو غُرَیب،گوانتنمه، بیرمه، مَرکزی اَفریکه، بَگرامگه  اوُحشَش زیندانلر  پَیدا بُولگن، اَمیریکه ، اَنگلیز، فِرَنسیه،گیرمَنِیَه،رُوسِیَه گه  اوُحشَش بُوتُون  جَهان سکولار کافرلریگه حِذمَت  قیله یاتگن  مَحَلّی  طاغُوتلر  قورگن  زندانلر و بُو زندانلردَ گی  اِنسانلرنی  اوُستیده  قوُلّه نیاتگن  مِینگ  بَرابَر دَحشَتلیراق  عَذابلر اِسلامنی  اَوّلّیدَگی  عَرَب جاهِلِیَتیده  بُولگن اِیمَس.

حاضِرگی  یَنگی  جاهِلِیَتده  پَیغَمبَریمیز  صلی الله علیه وسلمنی باشلریگه  یَنه  کول  ساچیب یاتیشیبدی، حَقارت  قیلیشَدی، زَمانَوِی  اوُصلوُبلر  بیلن آدابسیزلیک  قیلیشَدی؛ یَعنی کِتابلر،کریکتوُرَلر، فِلم  یَسَشلر،تحقیرلشلر،حُرمتسیزلیک  قیلیشگه  اوُحشَش،بونی سَلمان  راشِدی،یوراپه و دَنمارکنی  کریکتوُریستلرینی  مِثالیده  کوُرسَک  بُوله دی. مَریوانّی  حَلبچه سیدَگی  مُرتدلر هَم عِراقنی کردِستانیده  آزاد  مَنه  شُو اِیشلرنی  قیلیب یُوریشیبدی. بُونگه  اوُحشَگن  مِثالّرگه  جُوده  کوُپ  گواه  بُوله میز.

 حُرافاتلر هَم اِسلامنی اَوّلیدَگی  جاهِلِیَتنی  بیلگیلریدَن  حِسابلنر  اِیدی، لیکن حاضِرگی  دَورگه  قه رَلسَه  حُرافات  نِهایَتده  دَحشَتلی  دَرَجَه ده  کوُچَییب  کیتگن، شَیطان پَرَستلیک  پراگرَمّه لری،فرَنکمَسان لرگه  اوُحشَش  حُرافاتل ر سکولارلرنینگ رِواجلنگن  مَملکتلری  غَربدَن  کیریب کیلگن و بُولر مُسُلمانلرنی  ییرلریگه  هَم کیریب  کیلیشگه  اوُلگوُریشگن. بُولر  حُرافاتنی  اِینگ یامان  توُرلری  حِسابلنَدی. بُوگوُنگی  سکولار  دُنیاسی  اوُزینی  پَستکش،بُولغَنگن  مَدَنِیَتی  بیلن زَمانَوِی و رِواجلنگن  جاهِلِیَتنی  نَماییش  قیلیب  تُوریبدی،قدیمگی  اوُلگن  حُرافاتلرنی  شَخصِی آزادلیگی  دِیگن  ناملر بیلن  قیته دَن  تیریلتیریب  آلیب کیلیشگن.

سکولار آدَملر اِسلام  کیلیشیدَن  آلدین  بُوتپَرَست  بُولیشگن؛ بُوگونگی  یَنگی سکولار بَشَر اِیسه بای لیک، مَقام،توُرلی- توُمَن  طاغُُوتلرنی، اَبزارلرنی، مَجلیسلرنی  اوُزلریگه  بُوت  قیلیب آلیشگن و اوُلرگه  سِیغینیش  بیلن  مَشغوُل  بولیب  یُوریشیبدی.

قدیمگی جاهِل کیشیلر آدَملرنی  بیتّه – بیتّه قیلیچ و کمان بیلن اوُلدیریشَردی؛ اَمّا حاضِرگی  جاهِل، کتّه  قدرَت  ایگه لری و سکولارلر هَمده  اوُلرنی  مَحَلّی  قرَم  حِذمَتچیلری  جُوده  قیسقه  مُدّتنی اِیچیده  آدَملرنی توپراق و قانگه  قاریشتیریب  ته شلشَدی،اوُزلریدَگی  هَر- هیل کِیمیاوی،فاسفارلی،اَتام  بامبه لری  بیلن  آدَملرنی  ییر بیلن  بیتّه  قیلیب  یُوباریشَدی.

سکولار فرَنسیه  حُوکُومَتی  اَلجزائِردَگی  آدَملر  بیلن  بُولگن جَنگده 40 مِینگدَن  آشیق  اَلجزائِرلیکنی  لبَرَتارِیَه  سِچقانلری  صِفتیده  فایدلندی و بیرینچی  اَتام  بامبَه سینی  مَنه  بُو گوناه سیز آدَملرنی  باشیگه  ته شلدی. او بُو  بیلن  بامبه سینی  آدَملرگه  نِسبَتاً  اَثرینی، رِیاکتِیو  تولقینینی تعثیرینی  اِمتحان  قیلیب  کوُرماقچی  اِیدی حالاص. بُونی  مِثال  تریقه سیده  کیلتیریشیمگه  سَبَب ،بُو واقیعَه دَن  جُوده  کوپچیلیکنی خَبَری یُوق،لیکن  بُوندَن  باشقه مِثالّرنی  اَمیریکه ،و نتا سکولاریستلرینینگ قاره  حِساباتلریده ،حاضِرگی  دَورده  عِراق،سُوریه،یَمَن،اَفغانستانّی  مِثالیده  گواه بُولیب  توُریبسیزلر.

Жохилият.(6)

-Хозирги замонавий жохилиятда биз заиф кишиларни азобланишига гувох бўлиб турибмиз, худди шу азобни аввалги жохилиятда Билол, Ёсир,Амморни бошига хам олиб келишган эди. Хозирги даврда эса жойлашган ўрнини хам хеч ким билмайдиган абу ғурайб, гувантанама,бирма, марказий африка, багромга ўхшаш зиндонлар пайдо бўлган,америка, инглиз, франция , германия, русияга ўхшаш бутун жахон секуляр кофирларига хизмат қилаётган махаллий тоғутлар қурган зиндонлар ва бу зиндонлардаги инсонларни устида қўлланаётган минг баробар дахшатлироқ  азоблар исломни аввалидаги араб жохилиятида бўлган эмас.

-Хозирги янги жохилиятда пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни бошларига яна кул сочиб ётишибди,хақорат қилишади, замонавий услублар билан одобсизлик қилишади; яъни китоблар, карикатуралар, филм ясашлар, тахқирлашлар,хурматсизлик қилишга ўхшаш,буни салмон рошидий, европа ва данморкни карекатуристларини  мисолида кўрсак бўлади. Маривонни   халабчасидаги  муртадлар хам ироқни курдистонида озод мана шу ишларни қилиб юришибди. Бунга ўхшаган мисолларга жуда кўп гувох бўламиз.

-Хурофотлар хам исломни аввалидаги жохилиятни белгиларидан хисобланар эди, лекин хозирги даврга қаралса хурофот нихоятда дахшатли даражада кучайиб кетган,шайтонпарастлик программалари,франкмасонларга ўхшаш хурофотлар секулярларнинг ривожланган мамлакатлари ғарбдан кириб келган ва булар мусулмонларни ерларига хам  кириб келишга улгуришган. Булар хурофотни энг ёмон турлари хисобланади. Бугунги секуляр дунёси  ўзини ,пасткаш , булғанган маданияти билан замонавий ва ривожланган жохилиятни намойиш қилиб турибди, қадимги ўлган хурофотларни шахсий озодлик, ақида озодлиги, баён ва сўзлаш озодлиги деган номлар билан қайтадан тирилтириб олиб келишган.

-Секуляр одамлар ислом келишидан олдин бутпараст бўлишган; бугунги янги секуляр башар эса бойлик, мақом, турли –туман тоғутларни, абзорларни, масжлисларни ўзларига бут қилиб олишган ва уларга сиғиниш билан машғул бўлиб юришибди.

-Қадимда жохил кишилар одамларни битта-битта қилич ва камон билан ўлдиришарди; аммо хозирги жохил, катта қудрат эгалари ва секулярлар хамда уларни махаллий қарам хизматчилари жуда қисқа муддатни ичида одамларни тупроқ ва қонга қориштириб ташлашади, ўзларидаги хар-хил кимиёвий, фосфорли, атом бомбалари билан одамларни ер билан битта  қилиб юборишади.  

-Секуляр франция хукумати алжазоирдаги одамлар билан бўлган жангда 40 мингдан ошиқ алжазоирликни лабаратория сичқонлари сифатида фойдаланди ва биринчи атом бомбасини мана бу гунохсиз одамларни бошига ташлади. У бу билан бомбасини одамларга нисбатан асарини,радиактив тўлқинини   таъсирини имтихон қилиб кўрмоқчи эди холос. Буни мисол тариқасида келтиришимга сабаб , бу воқеадан  жуда кўпчиликни хабари йўқ, лекин бундан бошқа мисолларни америка ва ното секуляристларининг қора хисоботларида хозирги даврда ироқ, сурия , яман, афғонистонда гувох бўлиб турибсизлар.

جاهلیت 6

• زندانهای همین طواغیت محلی که به شیوه ای دست نشانده ی همان کفار سکولار جهانی چون آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و امثال آن شده اند که هزاران بار بدتر و زجرآورتر از شکنجه های عرب جاهلی صدر اسلام است.
• در جاهلیت عصر در جاهلیت مدرن ما شاهد شکنجه ی ضعیفان هستیم، همان بلایی که بر سر بلال و یاسر و عمار و امثال آن می آمد؛ اما این بار در زندان های ابوغریب یا گوانتانامو،یا بورمه، یاآفریقای مرکزی، یا بگرام و تمام زندانهای کفار سکولار جهانی که مکان خیلی از آن ها را هم هیچ کسی نمی داند و جدید هم بر سر پیامبر خاتم صلی الله علیه وسلم دوباره خاکستر می ریزند، توهین می کنند، بی ادبی می کنند اما به شیوه ی مدرن آن؛ با کتاب، با کاریکاتور، فیلم سازی، اهانت کردن، هتاکی کردن و … . اگر سلمان رشدی را می بینیم، اگر کاریکاتورست های اروپا و دانمارکی را می بینیم، مریوان حلبچه ای های مرتد هم در کردستان عراق آزادانه دارند همین کار را انجام می دهند و امثال آن که به کرات آنها را مشاهده می کنیم.
• خرافه گرایی و خرافه پذیری همچنان که گفته شد نیز از علائم و نشانه های عرب جاهلی صدر اسلام به شمار می رفت اما، در حال حاضر نیز خرافات غوغا می کنند، برنامه های شیطان پرستی، فراماسونری و دیگر خرافاتی که از غرب و دنیای به اصطلاح متمدن سکولار شروع شده و در سرزمینهای مسلمان نشین ما هم رخنه کرده اند، بدترین نوع خرافات هستند. دنیای سکولار امروز با فرهنگ منحط و ناسالم خود جاهلیت مدرن را به نمایش گذاشته است و تمام خرافات مرده و جاهلیت مرده را دوباره زنده کرده آن هم تحت عنوان آزادی های شخصی و آزادی عقیده و آزادی بیان و گفتار و امثال آن، آزادی کفر.
• مردم سکولارتا پیش ازظهور اسلام،بت پرست بودند؛ بشر سکولار امروز نیز ثروت، مقام، ابزار وانواع طاغوتها و مجالس را معبود و بت خود کرده و به پرستش آن ها مشغول هستند.
• مردان جاهلی قبلاً افراد را یکی یکی، با شمشیروکمان می کشتند؛ اما ابرقدرتهای جاهل و سکولارکنونی و دست نشانده های محلی آن ها در مدت خیلی کوتاه، ملتی را با خاک وخون یکسان می کنند و با انواع بمب های شیمیایی و فسفری و اتمی از بین می برند .

حکومت سکولار فرانسه در جنگ با مردم الجزاير از ۴۰ هزار الجزايری به عنوان موش آزمايشگاهی استفاده كرد و اولين بمب اتم را بر سر مردم بی گناه آنجا ريخت تا اثرات آن بمب و تشعشعات راديواكتيو آن را بر روی انسان ها ببيند .این رابرای نمونه آوردم چون خیلی ها از این نمونه بی خبرهستند اما، سایر موارد رادر کارنامه ی سیاه سکولاریستهای آمریکا و ناتو و … خودتان دیده اید و هم اکنون هم در عراق، سوریه، یمن، افغانستان و … شاهد آن هستید.

اوُمَوِی شِیعَه لَرِی، عَلَوِی شِیعَه لَرِی وَ نَبَوِی سُنِّیلَرِی، اوُمَوِی سُنِّیلَرِی وَ شِیعَه غُولَّاتلَرِینِی پَیدا بُولِیشِی

خالد هُورامِی

سَیِّدِیمِیز علی ابن اَبی طالِبنینگ اِسلامِی حُکوُمَتِینِی دَورِیدَن سُونگ، بَنِی اوُمَیَّه پادشاهلَرِینِی حُکُومَتِی کِیلگن پَیتدَه بِیز اِیکِّی هِیل شِیعَه نِی کُورَمِیز، اوُلَرنِی بِیرِینچِسِنِی عَلی شِیعَه سِی و حُکوُمَتنِی شُورا و اِسلامِی رَوِیشگه قَیتِیشِینِی طَرَفدارلَرِی و باشقه سِینِی مُعاوِیَه و بَنِی اوُمَیَّه شِیعَه سِی، بَنِی اوُمَیَّه  شاهلَرِینِی شاهِیگرلِیگِینِی مُدافَعَه قِیلوُچِیلَرِی دِیِیلَدِی.

علی شِیعَه لَرِی یاکِی حُکوُمَتنِی اِسلامِی رَوِیشگه قَیتِیشِینِی طَرَفدارلَرِی هَم اَصلِیدَه بِیر نِیچَه قِسمگه تَقسِیم بُولِیشَردِی:

1. اِسلامِی حُکوُمَتگه قَیتِیشِنِی طَرَفدارلَرِی و بَنِی اوُمَیَّه شاهِیگرلِیگِینِی مُخالِفلَرِینِی بِیر قِسمِی عبدالله ابن زُبَیر و حُسَین ابن عَلِیگه اوُحشَگنلَر بُولِیب، اُولَر قُورَالِّی مُبارَزَه و جِهاد یُولِینِی تَنلَشدِی.
2. مَنَه بُو مُخالِفلَرنِی بِیر قِسمِی:حَنَفِی، مالِکِی، شافِعِی، حَنبَلِی و……لَرگه اوُحشَگنلَر قوُرَالِّی قُوزغَلِیش وجَنگ گه عُمُومِی زَمِینَه مُهَیّا بُولمَگنلِیگِی بائِث قُورالِّی جَنگدَن پَرهِیز قِیلِیشدِی و آدَملَرنِی اوُرتَسِیدَه تُوشُونتِیرِیش بِیلن بِیرگه حاکِمِیَت بِیلن هَمکارلِیک قِیلِیشدَن چِیتلَنِیشگه چَقِیرِیشَر و تُوغرِی یُولدَه بُولِیب  کُورِینگن حَرَکَتنِی حِمایَه قِیلِیشَردِی. (مَنَه بُو اِماملَر، اَبُو حَنِیفه نینگ حاکِملَرنی قَرشِیسِیدَه تُورِیب نَفَس زَکِیَّه گه طَرَفدارلِیک قِیلِیشِی تَریخنِی عَجایِیب واقِیعَه لَرِیدَن بِیرِیدِیر.)
3. مَنَه بُو مُخالِفلَرنِی یَنَه بِیر گوُرُوهِی بَنِی اوُمَیَّه نِی حُکُومَتِینِی فاسِد و اوُنِی مُخالِفلَرِینِی عالِم و عادِل دِیگنِی بِیلن، تَشقِی دُشمَنلَرنِی بَرابَرِیدَه مُسُلمانلَرنِی وَحدَتِی و تَفَرُّقدَن پَرهِیز قِیلِیش اوُلَر اوُچُون مُهِمراق بُولگن. شُو سَبَبلِی هَم بَنِی اوُمَیَّه نِی فاسِد حُکُومَتِینِی یانِیدَه، اوُندَن کِیِینگِی سِلسِلَه لَرنی یانِیدَه تُورِیب قِیلِیچ کُوتَرِیشگن. شُونِینگ اوُچُون هَم اِیمانِی، دِیندَگِی مُستَحکَملِیگِی یَزِیدگه نِسبَتاً کُوچلِیراق بُولگن عبدالله ابن زُبَیر و اوُ کِیشینِی یارانلَریِگه قَرشِی جَنگلَردَه اِیشتِراک اِیتِیشگن.

مَنَه بُو دَورلَردَه اَهلِی سُنَّت دِیگن اِصطِلاحنِی اوُچرَتمَیمِیز، اوُندَگِی بار نَرسَه عَلِینِی شِیعَه سِی و اوُنِی قَرشِیسِیدَگِی اوُمَیَّه اوُندَن کِیِین اِیسَه بَنِی عَبّاس شِیعَه سِی بُولگن حالاص؛ شِیعَه اَصلِیدَه عُمُومِی مَعنادَه بُولِیب، بِیتَّه مَقصَدنِی کِیتِیدَن یُورُوچِیلَردِیر. اِیندِی شَخصِی حالَتلَردَه و عِبادَت اَحکاملَرِیدَه هَم مَنَه بسو اِیکِّی هِیل شِیعَه نِی اوُرتَسِیدَه فَرق کُوزگه تَشلَنمَیدِی.

• ناوبَختِیگه اوُحشَگن کِیشِیلَر مُسُلمانلَرنِی تُورت فِرقه گه شِیعَه، مُرجِیعَه، مُعتَزِیلَه وحَوارِجگه تَقسِیم قِیلِیشگن.
• مُسُلمانلَرنِینگ اَهلِی بِدعَت طائِفَه سِی اوُزیِنِی مُخالِفلَرِینِی اَهلِی سُنَّت، دِیب ناملَشدِی ( یَعنِی اَهلِی سُنَّت عِبارَه سِی اَهلِی سُنَّتنِی اِماملَرِی تامانِیدَن وُجُودگه کِیلتِیرِیلگن اِیمَس، بَلکِی اوُزلَرِینِی اَهلِی عَقل،دِیب ناملَیدِیگن مُخالِفلَر تامانِیدَن وُجُودگه کِیلتِیرِیلگندِیر.)

زَمان اوُتِیشلِیگِی بِیلن حُکُومَت قُدرَتِیگه و نَظارَتِیگه اِیگه بُولمَگن و اوُلَرنِی هَر قَیسِینِیسِی ظُلم و سِتَمگه دُوچار بُولگن عَلِی شِیعَه لَرِی تَرقَلییب کِیتِیب، شَخصِی اَحکاملَردَه تُورلِی- هِیل اِجتِهادلَرگه قُول اُورِیشگن اِیدِی.

اَلبَتَّه بَعضِی بِیر کِیشِیلَر تامانِیدَن اوُمَوِی تَسَنُّنِی عِبارَسِینِی اوُرنِیگه نَبَوِی تَسَنُّنِی دِیگن اِصطِلاح هَم اِیشلِتِیلگن، عَلّامَه اَحمَد دَشَه اِینی اَیتِیشِیچَه:

اِنقِلابِی تَسَنُّن- اوُمَویی تَسَنُّن اِیمَس نَبَوِی تَسَنُّن- نِی نَظَرِی بُویِیچَه جَمِیعَتنِی اِدارَه قِیلِیش اِختِیارِی اَنَه اوُشَه قُرآن بُویُورگن شُورا حِسابلَنَدِی – ﻭﺍﻣﺮﻫﻢ ﺷﻮﺭﻱ ﺑﻴﻨﻬﻢ – یَعنِی شُورانِی نَفَرلَرِی- “اوُلِی الاَمر”- یَعنِی جَمِیعَتنِی مَسَلَه لَرِی، مُشکِلاتلَریدَن آگاه بُولگن کِیشِیلَر تامانِیدَن بُو مُشکِلاتلَر حَل قِیلِینَردِی. تَسَنُّن سَلطَنَتنِی قَرشِیسِیدَگِی اوُنِی یَنگِیلَشنِی هاحلَیدِیگن حَرَکَت اِیدِی، آلدِین هَم اَیتِیب اوُتگنِیمِیزدِیک تَسَنُّن نِی اِلدِیزِی سُنّتدَن کِیلِیب چِیقَدِی و قانُون،رَوِیش و جَمِیعَتنِی باشقَرِیش مَعناسِیدَه دِیر. اَهلِی تَسَنَّن سَلطَنَتگه اَساسلَنگن حُکَوُمَتنِی یُوقاتِیب اوُرنِیگه شُوراگه اَساسلَنگن حُکوُمَت کِیلِیشِینِی طَلَب قِیلَردِی.

مَنَه بُو یُولدَه،جَهاندَگِی بَرچَه مِلَّتگه اوُحشَش، عَلِی شِیعَه لَرِینِی- یاکِی باشقَه چه قِیلِیب اَیتگنده نَبَوِی تَسَنُّنِی- بِیر قِسمِی هَم بِیر تاماندَن اوُزلَرِینِی کَتَّه لَرِی حَقِیدَه جُودَه هَم آشِیرِیب یُوبارِیشگن، باشقه تاماندَن اِیسَه حاکِملَرنِی حِمایَه سِی آستِیدَگِی عِبادِی رَوِیشلَرنِی بَعضِیسِیگه قَرشِیلِیک قِیلِیش آرقَلِی اوُزلَرِینِی مُستَقِلِّیکلَرِینِی سَقلَشگه و آدَملَرنِی اوُلَرنینگ قَرشِیسِیگه قُویِیشگه حَرَکَت قِیلِیشگن. مَنَه بُو گوُرُوه حاکِملَر و سَلطَنَتنِی اوُلامالَرِیگه نِسبَتاً نَفرَتِی و اوُزلَرِینِی رَهبَرلَرِیگه، یِیتَکچِیلَرِیگه بُولگن عِشقِی سَبَبلِی اِفراط و غُولُو یُولِیگه تُوشِیب قالِیشَدِی و اَدَشِیب کِیتِیشدِی، نَتِیجَه دَه اِیسَه بُو اوُلَرنِی دَرَجَمَه- دَرَجَه شَرعِی مَفهُوملَردَن اَجرَب قالِیشلَرِیگه آلِیب باردِی.

بُو گوُرُوه باشِیده عَلِیگه اوُحشَش یِیتَکچِیلَرِینِی “اوُلوُهِیَت” دَرَجَه سِیگه کُوتَرِیب یُوبارِیشدِی، اَستَه – سِیکِین بُو گوُرُوهنِی بِیر قِسمِی عَلِی ابن مُوسی رِضا رحمه الله نِی دَورِیدَن باشلَب “تَعوِیض” گه بُورِیلِیب کِیتیشدِی. بُونِی مَعناسِی شُوکِی،اوُلَرنِی اَئِمَّه لَرِی خُدا اِیمَس،بَلکِی دُنیانِی اِدارَه قِیلِیش یَعنِی بَنده لَرنِی رِزقِی، فَرزَند بِیریش، شِفا بِیرِیش و ……خُدا تامانِیدَن اوُلَرگه بِیریلگن اِیشلَردِیر. مَنَه بُو اِیکِّی گوُرُوهنِی یانِیدَه غُولّاتلَرنِی یَنَه بِیر گوُرُوهِی پَیدا بُولگن بُولِیب، اوُلَر اَئِمَّه لَرنِی بُوتُونلَی پَستگه تُوشُورِیب قوُیِیشگن و “مَقَصِّرهَ” نامِی بِیلن مَشهُور بُولِیشگن. مَنَه شُو اُوچ  گوُرُوه اَهلِی کِتابنِی،غَیر اَهلِی کِتابنِی اِیشانچلَرِینِی بَعضِیسِینِی اوُزلَرِینِی اِیشانچلَرِیگه قُوشگن حالَتدَه،تُورلِی- هِیل مُسُلمانلَر یَشَیدِیگن مِنطَقَه لَردَه حَیاتلَرِینِی دَوام اِیتِّیرِیشگن.

شُوندُی بُولگندَن سُونگ،اَدَشگن کِیشِیلَرنِی فِکرِی، عَمَلِی بِیلن عَلَوِی شِیعَه لَرِی جَرَیانِینِی هَمّه سِینینگ عَقِیدَه سِیگه حَمله قِیلَدِیگن بُولسه ، شُبهَه سِیز هاحلَب یا هاحلَمَگن صُورَتده طاغُوتلَر و ظالِم حاکِملَرنینگ رُوحِی جَنگلَرِینِی آلِیب بارُوچِیلَرِی صَفِیگه کِیرِیب قالَدِی.

Умавий шиъалари, алавий шиъалари ва набавий суннийлари, умавий суннийлари ва шиъа ғуллотларини пайдо бўлиши

Холид хўромий

Саййидимиз Али ибни Аби Толибнинг исломий хукуматини давридан сўнг, бани умайя подшохларини хукумати пайтида биз икки хил шиъани кўрамиз,уларни биринчисини Али шиъаси ва хукуматни шўро ва исломий равишга қайтишини тарафдорлари ва бошқасини Муовия ва бани умайя шиъаси, бани умайя шохларини шохигарийлигини мудофаъа қилувчилари дейилади.

Али шиъалари ёки хукуматни исломий равишга қайтишини тарафдорлари хам аслида бир неча қисмга тақсим бўлишарди:

1-Исломий хукуматга қайтишни тарафдорлари ва бани умайя шохигарийлигини мухолифларини бир қисми Абдуллох ибни Зубайр ва Хусайн ибни Алига ўхшаганлар бўлиб, улар  қуролли мубораза ва жиход йўлини танлашди.

2-Мана бу мухолифларни бир қисми: Ханафий, Моликий, Шофеъий, Ханбалий ва …..ларга ўхшаганлар қуролли қўзғалиш ва жангга умумий замина мухайё бўлмаганлиги боис қуролли жангдан пархез қилишди ва одамларни ўртасида тушунтириш билан бирга хокимият билан хамкорлик қилишдан четланишга чақиришар ва тўғри йўлда бўлиб кўринган харакатни химоя қилишарди.( мана бу имомлар, Абу Ханифанинг хокимларни қаршисида туриб Нафас Закияга тарафдорлик қилиши тарихни  ажойиб воқеаларидан биридир.)

3-Мана бу мухолифларни яна бир гурухи бани умайяни хукуматини фосид ва уни мухолифларини олим ва одил дегани билан, ташқи душманларни баробарида мусулмонларни вахдати ва тафарруқдан пархез қилиш улар учун мухимроқ бўлган. Шу сабабли хам бани умайяни фосид хукуматини ёнида , ундан кейинги силсилаларни ёнида туриб қилич кўтаришган. Шунинг учун хам иймони, диндаги мустахкамлиги  язидга нисбатан  кучлироқ бўлган Абдуллох ибни Зубайр ва у кишини ёронларига қарши жангларда иштирок этишган.

Биз мана бу даврларда ахли суннат деган истелохни учратмаймиз, ундаги бор нарса алини шиъаси ва уни қаршисидаги умайя ундан кейин эса бани аббос шиъаси бўлган холос;  шиъа аслида умумий маънода бўлиб, битта мақсадни кетидан юрувчилардир.  Энди шахсий  холатларда ва ибодат ахкомларида хам мана бу икки хил шиъани ўртасида фарқ кўзга ташланмайди.

-Новбахтийга ўхшаган  кишилар мусулмонларни  тўрт фирқага шиъа, муржиъа, мўътазила ва хавориж тақсим қилишган.

-Мусулмонларнинг  ахли бидъат тоифаси ўзини мухолифларини ахли суннат, деб номлашди ( яъни ахли суннат ибораси ахли суннатни имомлари томонидан вужудга келтирилган эмас, балки ўзларини ахли ақл , деб номлайдиган мухолифлар томонидан вужудга келтирилгандир.)

Замон ўтишлиги билан хукумат қудратига ва назоратига эга бўлмаган ва уларни хар қайсиниси зулм ва ситамга  дучор бўлган али шиъалари тарқалиб кетиб ,  шахсий ахкомларда турли-хил ижтиходларга қўл уришган эди.

Албатта баъзи бир кишилар томонидан умавий тасаннуни  иборасини ўрнига набавий тасаннуни  деган истелох хам ишлатилган, аллома Ахмад Дашаийни айтишича:

 Инқилобий тасаннун –умавий тасаннун эмас набавий тасаннун – ни назари бўйича жамиятни идора қилиш ихтиёри ана ўша қуръон буюрган шўро хисобланади  – ваъмурхум шўро байнахум- яъни шўрони нафарлари- “улил амр”- яъни жамиятни масалалари, мушкилотларидан огох бўлган кишилар томонидан бу мушкилотлар хал қилинарди. Тасаннун салтанатни қаршисидаги уни янгилашни хохлайдиган харакат эди,олдин хам айтиб ўтганимиздек тасаннунни илдизи суннатдан келиб чиқади ва қонун,равиш ва жамиятни бошқариш маъносидадир. Ахли тасаннун салтанатга  асосланган хукуматни йўқотиб ўрнига шўрога асосланган хукумат келишини талаб қиларди. 

Мана бу йўлда,жахондаги барча миллатга ўхшаш, али шиъаларини- ёки бошқача қилиб айтганда набавий тасаннуни- бир қисми хам бир томондан ўзларини катталари хақида жуда хам  ошириб юборишган, бошқа томондан эса хокимларни химояси остидаги ибодий равишларни баъзисига қаршилик қилиш орқали ўзларини мустақилликларини сақлашга ва одамларни уларнинг қаршисига қўйишга харакат қилишган.  Мана бу гурух хокимлар ва салтанатни уламоларига нисбатан нафрати ва ўзларини рахбарларига , етакчиларига бўлган ишқи сабабли ифрот ва ғулув йўлига тушиб қолишади ва адашиб  кетишади, натижада эса бу уларни  даражама- даража шаръий мафхумлардан ажраб қолишларига олиб боради.

Бу гурух бошида Алига ўхшаш етакчиларини “улухият” даражасига кўтариб юборишди, аста-секин бу гурухни бир қисми Али ибни Мусо Ризо рохимахуллохни давридан бошлаб “таъвиз”га бурилиб кетишди. Буни маъноси шуки, уларни аиммалари худо эмас, балки дунёни идора қилиш яъни бандаларни ризқи, фарзанд бериш, шифо бериш ва …… худо томонидан уларга берилган ишлардир. Мана бу икки гурухни ёнида ғуллотларни яна бир гурухи пайдо бўлган бўлиб, улар аиммаларни бутунлай пастга тушуриб қўйишган ва “муқассира” номи билан машхур бўлишган. Мана шу уч гурух ахли китобни, ғейри ахли китобни  ишончларини баъзисини ўзларини ишончларига  қўшган холатда,турли-хил  мусулмонлар яшайдиган минтақаларда хаётларини давом эттиришган.

Шундай бўлгандан сўнг, адашган кишиларни фикри, амали билан алавий шиъалари  жараёнини хаммасининг  ақидасига хамла қиладиган бўлса, шубхасиз хохлаб ё хохламаган суратда тоғутлар ва золим хокимларнинг рухий жангларини олиб борувчилари сафига кириб қолади.  

تشیع اموی و تشیع علوی یا تسنن نبوی و تسنن اموی و پیدایش غلات شیعه

به قلم : خالد هورامی

پس از دوران حکومت اسلامی سیدنا علی بن ابی طالب رضی الله عنه  و در طول حکومت پادشاهان بنی امیه ما شاهد دو نوع شیعه هستیم، یکی شیعه ی علی و طرفدار بازگشت حکومت به سبک شوری و اسلامی و دیگری شیعه ی معاویه وبنی امیه و مدافع شاهی گری شاهان بنی امیه.

شیعیان علی و در واقع طرفداران بازگشت حکومت به سبک اسلامی آن به چند دسته تقسیم می شدند :

1. دسته ای از این طرفداران بازگشت به حکومت اسلامی و مخالفین شاهی گری بنی امیه چون عبدالله بن زبیر و حسین بن علی مبارزات مسلحانه و جهاد در برابر آنها را برگزیدند،
2. دسته ای دیگر از همین مخالفین چون :  حنفی، مالک، شافعی ، حنبل و… به دلایلی چون فراهم نبودن زمینه های عمومی قیام مسلحانه از جنگ مسلحانه  پرهیز نموده و در برابر ضمن روشنگری در میان مردم از هر گونه همکاری و نزدیکی با دستگاه حاکمه اجتناب نموده و چنانچه نهضتی را سالم می دیدند از آن نیز حمایت می کردند .

(موقف این امامان در برابر حکام و طرفداری ابوحنیفه و… از نفس زکیه از بدهیات تاریخ است.

• دسته ای دیگر از این مخالفین با آنکه حکومت بنی امیه را فاسد و مخالفین آن را عالم و عادل می دیدند اما وحدت میان مسلمین در برابر دشمنان خارجی  و پرهیز از تفرق برایشان مهم تر بود به همین دلیل در کنار حکومت فاسد بنی امیه و سلسله های پس از آن مانده و حتی شمشیر می زدند و خود را راضی می نمودند که در قتل کسانی چون عبدالله بن زبیر و یارانش با آنکه به میزان ایمان و پایبندی و برتری او بر یزید اطمینان داشتند شرکت  نمایند. 

در این دوره ما با اصطلاحی به نام اهل سنت بر نمی خوریم و هر آنچه هست شیعه ی علی است در برابرشیعه ی بنی امیه و سپس شیعه ی بنی عباس؛ و شیعه، معنای عامی بود که هدفی واحد را دنبال می کرد. در احوال شخصیه و احکام عبادی نیز تمایزی بین این دو نوع شیعه به چشم نمی خورد .

• به گونه ای که کسی چون نوبختی مسلمانان را به چهار فرقه شیعه، مرجئه، معتزله و خوارج تقسیم می‌کند.
• اهل بدعت مسلمین مخالف خود را اهل سنت نامیدند (یعنی عبارت اهل سنت توسط ائمه ی اهل سنت تولید نشده بلکه توسط مخالفین تولید شده که خودشان اهل عقل و … می نامیدند)

 به مرور زمان شیعیان علی که از قدرت حکومتی و نظارتی بهرمند نبوده و هر کدام به شیوه ای مورد ظلم و ستم قرار گرفته و متفرق شده بودند در احکام شخصیه اقدام به اجتهادات مختلف و متفرقی نمودند .

البته از سوی عده ای اصطلاح تسنن نبوی در برابر تسنن اموی به کار رفته است که علامه احمد دشه ای می گوید: ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯﻧﻈﺮ ﺍﻫﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﻲ – ﻛﻪ ﺗﺴﻨﻦ ﻧﺒﻮﻱ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﺴﻨﻦ ﺍﻣﻮﻱ – ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺩﺍﺭﺩﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻨﺪﻋﺒﺎﺭﺗﺴﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻮﺭﺍﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻴﺪﻫﺪ – ﻭﺍﻣﺮﻫﻢ ﺷﻮﺭﻱ ﺑﻴﻨﻬﻢ – ﻭﺍﻓﺮﺍﺩﺷﻮﺭﺍﻫﺴﺘﻨﺪ “- ﺍﻭﻟﻲ ﺍﻻﻣﺮ -” ” ﺍﻭﻟﻲ ﺍﻻﻣﺮ ” ﻳﻌﻨﻲ ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻭﺩﺭﺍﻳﺸﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﻮﺭﺍ ﺣﻞ ﻭ ﻓﺼﻞ ﻣﻴﺸﺪ . ﻭﺗﺴﻨﻦ ﻧﻬﻀﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺠﺪﻳﺪﺁﻥ ﻧﻈﺎﻡ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻱ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻮﺭﺍﻭ ﻧﻬﻀﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﻋﻠﻴﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺴﻨﻦ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﻛﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺍﺯﺭﻳﺸﻪ ﺳﻨﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻱ ﺟﺎﻣﻌﻪ . ﺗﺴﻨﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻭ ﻓﺮﺩﻱ ﺑﺮﻛﻨﺎﺭﺷﻮﺩﻭ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺷﻮﺭﺍ ﺑﺮﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ .

در این راستا، همچون تمام ملل جهان، دسته ای از این شیعیان  علی- یا به قولی دیگر تسنن نبوی- نیز از یک سو در مورد بزرگان خود دچار گزافه گوئی و بزرگنمائی افراطی  گشته و از دیگر سو سعی نمودند با مخالفت با بعضی از روشهای عبادی مورد حمایت حکام به نحوی از استقلال خود محافظت نموده و مردم را در برابر آنها قرار دهند. این دسته به دلیل تنفر از حکام  و علمای درباری و عشق به رهبران و پیشوایان خود، درمسیر افراط  و غلو قرار گرفته و آشکارا دچارانحرافاتی شدند که به صورت تدریجی آنها را تا حد تهی شدن از مفاهیم شرعی سوق داد.

این دسته در ابتدا پیشوایانی چون امام علی و سایر بزرگان خود را تا مرحله ی «الوهیت» بالا بردند، به تدریج دسته ای از اینها از زمان علی بن موسی الرضا رحمه الله به «تفویض» گرایش یافتند . به این معنی که ائمه ی آنها خدا نیستند بلکه مخلوقاتی هستند که اداره ی دنیا و اموری چون رزق و روزی بندگان و فرزند دادن و شفا دادن و… از طرف خدا به آنها داده شده است. در کنار این دو دسته دسته ای دیگر از همین غلاه پیدا شدند که این ائمه را از انچه بودند نیز پائین کشیدند که به «مقصره » مشهورند. این سه گروه به موازات هم و با ترکیب بعضی از باورهای اهل کتاب و غیر اهل کتاب با اسمهای مختلفی در نقاط مختلف  سرزمینهای مسلمان شنین به حیات خود ادامه داده اند .

در این صورت هر شخصی که با اعمال و افکار این منحرفین بخواهد به عقاید کل جریان تشیع علوی حمله کند بدون شک خواسته یا ناخواسته جزو مجریان جنگ روانی شیعیان طاغوتها و حکام ظالم قرار گرفته اند.

جاهلیت. (5)

بیزنی عَصریمیزده گی  سکولاریستلر دینی سکولاریسمنی مَذهَبلری  تامانیدَن  اِیشلب چیقه ریلگن قانوُن و حُکملرنی “عَمَلده” یَنه  بیر مَرته  تکرارلب  اَیته مَن “عَمَلده” الله نی  شَریعَتینی  قانونیدَن  کوُره پیشیقراق، اِیشگه  یَراقلیراق  دِیب  بیلیشَدی، اَصلیده  بیز  کوُریب  توُرگن  واقِعیَت  شوُکی، بُونی اِضاحلب  اوُتیریشگه  حاجَت  یُوق، بیز هَر کوُنی مَنه  بُو تصَوُّرَاتلرنی، حَیالّرنی و “سکولاریسم  بیزنی دَردیمیزگه  یَرَیدی، حاضِر اِیندی  جَمیعَت  سکولار بُولیشی  لازِم،”- دیب جَر سالیشَیاتگن طرَفدارلرینینگ  سُوزلرینی  اَخبارات  واسِطه لریدَن  اِیشیتیب، کوُریب  توُریبمِیز. بُو یَعنی  نِیمه  دِیگه نی؟ بُو سکولاریسم  قانوُنلری  الله نینگ  قانونلریدَن  یَحشیراق ،عَمَلده  الله نی  قانوُنی  حاضِرگی  کوُنّی دَردِیگه  یَرَمَیدی،اوُنی قانونلری عَصرلر  آلدین  کیلگن  بُولیب  اوُلر اِیسکیرگن ، بَلکی اوُزیمیز اِیشلب چیقگن  قانونلر  بُوگوُنگی  کوُنّی  دَردِیگه  یَرَیدی و اَلبتّه  اِجرا  قیلینیشی  کِیرَک،- دِیگه نی  بُوله دی.

 بُولر  سکولاریسم دینینی  سَرمایه دارلیک  لِیبیرلیسمی، کامّونیسم  یا  ساسیه ل  دِماکراتیه  یا  نَسِیانل ساسِیه لیسم و …….لرگه اوُحشَش  مَذهَبلردَن  بیریگینه  حَیاتده گی  سِیاسِی ، اِقتصادی، اِجتمائِی، تعلیم و مَعاریف و بَشَرنی  حَیاتیده گی  باشقه  اِیشلرنی  حَل  قیلوُچی  یَکّه  چارَه  بُوله آله دی  دِیب اوُیله شَدی. بُو اَحکاملر الله نینگ  شَریعَتیده گی  قانونلرگه  تماماً  قرشی  بُولسه  هَم، اوُلردَن  فایده لنیشَدی، چُونکی اَصلیده  بُو قانونلر اِسلام  دِینیده گی  دُنیاوِی و حُکوُمَتی  قانونلرنی اوُرنیگه  قوییلیشی  اوُچُون اِیشلب چیقه ریلگن. بَشَریَتنی  بُوتوُن  تاریخی دَوامیده  هَم  قانونلرنی اِیشلب  چیقه ریشدَن مَقصَد مَنه  شُو بُولگن، شَیطان  بُو قانونلرنی  توزگن  پَیتیده  اوُلرنی  الله نینگ  قانونلرینی  اوُرنیگه  قوُییش  اوُچُون اِیشلب  چیقه ردی. الله اونگه  سَجده  قیل، دِیگه نیده  سَجده  قیلمَیمَن، دِیدی. نَجاد پَرَستلیگی، مُتکبّرلیگی سَبَبلی  اوُزینی  قانونینی  الله نی  قانونینی  اوُرنیگه  قوُییب  قوُیدی. بُوگوُنگی  کوُنده  بیزنی اَطرافیمیزده گی  سکولاریسم دینینی شَیطاندَن  کوُپ  فرقی  یُوق. اوُلر  هَم حُودّی  شَیطانگه  اوُحشَش  اوُزلرینینگ قانونلرینی  الله نی  قانونلرینی  اوُرنیگه  قوُییب  آلیشگن، اوُلر  بُو اِیشلری  بیلن  بیرگه  الله نی  بار دیب، قبوُل  قیلیشلری هَم  مُومکین، لیکن اولر  الله نی  سُوزی  بَرچه  مَخلوقاتلرنی  سُوزیدَن اوُستوُن بُولگن  مَقامگه  الله نی  قوُییشنی  حاهلشمَیدی.

اِیندی مَنه  بُو صُورَتده  مَعلوُم  بُوله دیکی، اِسلامنی اَوّلیده گی جاهِلِیَتنی  بُوگوُنگی  کوُنده گی  جاهِلِیَت بیلن  اِعتقادلری، اِشانچلری، الله نی  شَریعَتینی  قانونلریگه  قیله یاتگن  قرشیلیکلریده  کامِل مُشترَک حالتده  بُولیب، بیر- بیرلریدَن  فرقی  یُوق. اگرچی  اوُلرنینگ  اَرزیشلریده  کوُپراق  فایده  قیلیش و کوُپراق  لزّتلنیشگه  اوُحشَشلیکلر  بُولگن  تقدیرده هَم، یَنگی عَصرده گی  جاهِلِیَت  نِهایَتده  قه تّیق قول و اِیگیلیشنی  حاهلمَیدیگن هَمده، قدیمگی  جاهِلِیَت  اِیگه  بُولگن  یَحشیلیکلردَن  قوُلینی  یُوویب  قوُیَه  قالگن. مَنه  بُو اِیکّی  جاهِلِیَتنی  آرَسِیده گی  فرقی  اوُنی  نَمُونه لریده، کوُِرینیشیده ، اوُلچاولریده  بار حالاص.

 اوُلچاولرده گی  فرقلرنی  قوییده گیچه  اِضاحلسه  بُوله دی:

قدیمگی جاهِلِیَتده  قیزلرنی  تِیریکله یین  کوُمِیشگن  بُولسه، حاضِرگی  یَنگیسی  هَلی  توُغیلمَسدَن  توُریب آلدیریب  ته شلیدی،اَوّلگی  جاهِلِیَتده  اوُزُوم ،حُورمانی  شَرابینی  اِیچیشگن  بُولسه، حاضِرگیسی  مَست قِیلوچی  اِیچیملیکلرنی توُرلی- توُمَنینی  اِیشلب  چیقه رگن، اِیندی  نَرکاتیک  مادّه لرنی  اِیسه  اوُندن هَم توری  کوُپ. اِیسکی جاهلیتده  قبیله لرارآ  جَنگلرده  قان  توُکیلگن  بُولسَه،حاضِرگی  کوُنده جَهانده اِنسانلرنی  مِثلسیز رَویشده  قتلی عام  قیلیش و …..لر  رِواجلنگن.

Жохилият. (5)

Бизни асримиздаги секуляристлар дини секуляризмни мазхаблари томонидан ишлаб чиқарилган қонун ва хукмларни “амалда” яна бир марта такрорлаб айтаман “амалда” аллохни шариатини қонунидан кўра пишиқроқ, ишга яроқлироқ деб билишади,аслида биз кўриб турган воқеият шуки, буни изохлаб ўтиришга хожат йўқ,биз хар куни мана бу тасаввуротларни,хаёлларни  ва “секуляризмни бизни дардимизга ярайди, хозир энди жамият секуляр бўлиши лозим”,-деб жар солишаётган тарафдорларининг  сўзларини ахборот воситаларидан эшитиб , кўриб турибмиз. Бу яъни нима дегани? Бу секуляризм қонунлари аллохнинг  шариатини қонунларидан яхшироқ, амалда аллохни қонуни хозирги кунни дардига ярамайди, уни қонунлари асрлар олдин келган бўлиб улар эскирган,балки ўзимиз ишлаб чиқган қонунлар бугунги кунни дардига ярайди ва албатта ижро қилиниши керак,-дегани бўлади.

Булар секуляризм динини сармоядорлик либирализми ,коммунизм ё социал демократия ё нацианал социализми ва …….ларга ўхшаш мазхабларидан биригина хаётдаги сиёсий, иқтисодий ,ижтимоий, таълим ва маориф ва башарни хаётидаги бошқа ишларни хал қилувчи якка  чора бўла олади деб ўйлашади. Бу ахкомлар аллохнинг  шариатидаги  қонунларга тамоман қарши бўлса хам, улардан фойдаланишади, чунки аслида бу қонунлар ислом динидаги  дунёвий ва хукуматий қонунларни  ўрнига қўйилиши учун ишлаб чиқарилган. Башариятни бутун тарихи давомида хам  қонунларни ишлаб чиқаришдан мақсад фақат мана шу бўлган, шайтон бу қонунларни тузган пайтида уларни аллохнинг  қонунларини ўрнига қўйиш учун ишлаб чиқарди. Аллох унга сажда қил, деганида сажда қилмайман, деди. Нажодпарастлиги , мутакаббирлиги сабабли ўзини қонунини аллохни қонунини ўрнига қўйиб қўйди. Бугунги кунда бизни атрофимиздаги секуляризм динини шайтондан кўп фарқи йўқ. Улар хам худди шайтонга ўхшаш ўзларининг   қонунларини аллохни қонунларини ўрнига қўйиб олишган, улар бу ишлари билан бирга аллохни бор деб, қабул қилишлари хам мумкин,лекин улар аллохни сўзи барча махлуқотларни сўзидан устун бўлган мақомга аллохни қўйишни хохлашмайди.

Энди мана бу суратда маълум бўладики, исломни аввалидаги жохилиятни бугунги кундаги жохилият билан эътиқодлари,ишончлари, аллохни шариатини қонунларига қилаётган қаршиликларида комил муштарак холатда бўлиб,бир-бирларидан фарқи йўқ. Агарчи уларнинг арзишларида кўпроқ фойда қилиш ва кўпроқ лаззатланишга ўхшаш ўхшашликлар бўлган тақдирда хам, янги асрдаги жохилият нихоятда қаттиққўл ва эгилишни хохламайдиган хамда ,қадимги жохилият эга бўлган яхшиликлардан  қўлини ювиб қўя қолган. Мана бу икки жохилиятни орасидаги фарқи уни намуналарида,кўринишида,ўлчовлари бор холос.

Ўлчовлардаги фарқларини қуйидагича изохласа бўлади:

Қадимги жохилиятда қизларни тириклайин кўмишган бўлса, хозирги янгиси хали туғилмасдан туриб олдириб ташлайди, аввалги жохилиятда узум, хурмони шаробини ичишган бўлса, хозиргиси маст қилувчи ичимликларни турли-туманини ишлаб чиқаришган, энди наркотик моддаларни эса ундан хам тури кўп.  Эски жохилиятда қабилалараро жангларда қон тўкилган бўлса,хозирги кунда жахонда инсонларни мислсиз равишда қатли ом қилиш  ва …….лар ривожланган. 

جاهلیت. (5)

اینکه سکولاریستهای عصر ما قوانین و احکام تولید شده توسط یکی از مذاهب دین سکولاریسم را «عملاً»، دوباره تأکید می کنم «عملاً»، بسیار پخته تر و کارآمدتر از قانون شریعت الله می دانند، واقعیتی است که نیاز به توضیح بیشتر ندارد و ما روزانه با این توهم در تمام رسانه های آن ها و سخنان طرفدارانشان سروکار داریم که می گوید سکولاریسم به درد ما می خورد. الان باید جامعه، سکولارباشد. یعنی چه؟ یعنی این ها عملاً بهتر از قوانین شریعت الله هستند، یعنی عملاً این قانون الله به درد الان نمی خورد، قوانینش مال قرن ها پیش است، آن ها کهنه هستند، عملاً این را می گویند خدا به درد الان نمی خورد، قوانینش به درد الان نمی خورد، بلکه قوانینی که خودمان تراشیده ایم و دیگران تراشیده اند به درد الان می خورند و الان باید اجرا شوند.

اینها «عملاً»، یکی از مذاهب دین سکولاریسم چون لیبرالیسم سرمایه داری، یا کمونیسم، یا سوسیال دموکراسی، یا ناسیونال سوسیالیسم و … را تنها راه چاره برای اداره ی امور زندگی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، آموزش و پرورش و سایر شئون زندگی بشر می دانند، هرچند که این احکام کاملاً مخالف قانون شریعت الله باشند. چون، این قوانین در اساس جهت جایگزین شدن با قوانین دنیوی و حکومتی دین اسلام تولید شده اند. در طول تاریخ بشریت هم هدف از تولید قوانین همین بوده است . شیطان وقتی که آن قوانین را درست کرد در واقع قانونی را جای قانون خدا گذاشت. خدا گفت سجده کن گفت سجده نمی کنم. به دلایلی نژادگرایانه و متکبرانه قانونش را جای قانون خدا گذاشت. در عصر الان هم در اطراف ما هم عملاً فرقی بین دین سکولاریسم با شیطان نیست. این هم قوانینی را عملاً جایگزین قانون خدا می کند و ممکن است خدا را هم قبول داشته باشد مثل شیطان، ولی خدا را در جایگاهی نمی بیند که سخنانش برتر و بالاتر از سخنان مخلوقات باشد.

در این صورت، معلوم است که جاهلیت صدر اسلام با جاهلیت کنونی در اعتقادات و باورهایشان و مخالفت با قانون شریعت الله کاملاً مشترک هستند فرقی با همدیگر ندارند بلکه، می توان گفت با آنکه در ارزشهایشان هم مشترکاتی چون سود بیشتر و لذت بیشتر دیده میشود اما، جاهلیت معاصر بسیار سختگیرتر و غیر قابل انعطاف تر بوده و از بسیاری از ارزشهای خوبی هم که آن جاهلیت برخوردار بود نیز دست کشیده است. این جاهلیت از آن خوبی ها هم دست کشیده، تنها اختلاف این دو جاهلیت در مصادیق، نمونه ها و نمادهای آن است. تفاوت در مصادیق، مثل:

در جاهلیت صدر اسلام  دختران رازنده به گور می کردند الان آن ها را سقط و کورتاژ می کنند، در جاهلیت صدر اسلام  شراب انگور و خرما میخوردند الان انواع مست کننده هارا می خورند و انواع مواد مخدر آمده، در جاهلیت صدر اسلام جنگ و خونریزی قبیله ای رواج داشت الان جنگهای جهانی و قتل عام بی سابقه ی انسانها و…رایج شده؛