تشیع اموی و تشیع علوی یا تسنن نبوی و تسنن اموی و پیدایش غلات شیعه

تشیع اموی و تشیع علوی یا تسنن نبوی و تسنن اموی و پیدایش غلات شیعه

به قلم : خالد هورامی

پس از دوران حکومت اسلامی سیدنا علی بن ابی طالب رضی الله عنه  و در طول حکومت پادشاهان بنی امیه ما شاهد دو نوع شیعه هستیم، یکی شیعه ی علی و طرفدار بازگشت حکومت به سبک شوری و اسلامی و دیگری شیعه ی معاویه وبنی امیه و مدافع شاهی گری شاهان بنی امیه.

شیعیان علی و در واقع طرفداران بازگشت حکومت به سبک اسلامی آن به چند دسته تقسیم می شدند :

  1. دسته ای از این طرفداران بازگشت به حکومت اسلامی و مخالفین شاهی گری بنی امیه چون عبدالله بن زبیر و حسین بن علی مبارزات مسلحانه و جهاد در برابر آنها را برگزیدند،
  2. دسته ای دیگر از همین مخالفین چون :  حنفی، مالک، شافعی ، حنبل و… به دلایلی چون فراهم نبودن زمینه های عمومی قیام مسلحانه از جنگ مسلحانه  پرهیز نموده و در برابر ضمن روشنگری در میان مردم از هر گونه همکاری و نزدیکی با دستگاه حاکمه اجتناب نموده و چنانچه نهضتی را سالم می دیدند از آن نیز حمایت می کردند .

(موقف این امامان در برابر حکام و طرفداری ابوحنیفه و… از نفس زکیه از بدهیات تاریخ است.

  • دسته ای دیگر از این مخالفین با آنکه حکومت بنی امیه را فاسد و مخالفین آن را عالم و عادل می دیدند اما وحدت میان مسلمین در برابر دشمنان خارجی  و پرهیز از تفرق برایشان مهم تر بود به همین دلیل در کنار حکومت فاسد بنی امیه و سلسله های پس از آن مانده و حتی شمشیر می زدند و خود را راضی می نمودند که در قتل کسانی چون عبدالله بن زبیر و یارانش با آنکه به میزان ایمان و پایبندی و برتری او بر یزید اطمینان داشتند شرکت  نمایند. 

در این دوره ما با اصطلاحی به نام اهل سنت بر نمی خوریم و هر آنچه هست شیعه ی علی است در برابرشیعه ی بنی امیه و سپس شیعه ی بنی عباس؛ و شیعه، معنای عامی بود که هدفی واحد را دنبال می کرد. در احوال شخصیه و احکام عبادی نیز تمایزی بین این دو نوع شیعه به چشم نمی خورد .

  • به گونه ای که کسی چون نوبختی مسلمانان را به چهار فرقه شیعه، مرجئه، معتزله و خوارج تقسیم می‌کند.
  • اهل بدعت مسلمین مخالف خود را اهل سنت نامیدند (یعنی عبارت اهل سنت توسط ائمه ی اهل سنت تولید نشده بلکه توسط مخالفین تولید شده که خودشان اهل عقل و … می نامیدند)

 به مرور زمان شیعیان علی که از قدرت حکومتی و نظارتی بهرمند نبوده و هر کدام به شیوه ای مورد ظلم و ستم قرار گرفته و متفرق شده بودند در احکام شخصیه اقدام به اجتهادات مختلف و متفرقی نمودند .

البته از سوی عده ای اصطلاح تسنن نبوی در برابر تسنن اموی به کار رفته است که علامه احمد دشه ای می گوید: ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯﻧﻈﺮ ﺍﻫﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﻲ – ﻛﻪ ﺗﺴﻨﻦ ﻧﺒﻮﻱ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﺴﻨﻦ ﺍﻣﻮﻱ – ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺩﺍﺭﺩﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻨﺪﻋﺒﺎﺭﺗﺴﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻮﺭﺍﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻴﺪﻫﺪ – ﻭﺍﻣﺮﻫﻢ ﺷﻮﺭﻱ ﺑﻴﻨﻬﻢ – ﻭﺍﻓﺮﺍﺩﺷﻮﺭﺍﻫﺴﺘﻨﺪ “- ﺍﻭﻟﻲ ﺍﻻﻣﺮ -” ” ﺍﻭﻟﻲ ﺍﻻﻣﺮ ” ﻳﻌﻨﻲ ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻭﺩﺭﺍﻳﺸﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﻮﺭﺍ ﺣﻞ ﻭ ﻓﺼﻞ ﻣﻴﺸﺪ . ﻭﺗﺴﻨﻦ ﻧﻬﻀﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺠﺪﻳﺪﺁﻥ ﻧﻈﺎﻡ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻱ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻮﺭﺍﻭ ﻧﻬﻀﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﻋﻠﻴﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺴﻨﻦ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﻛﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺍﺯﺭﻳﺸﻪ ﺳﻨﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻱ ﺟﺎﻣﻌﻪ . ﺗﺴﻨﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻭ ﻓﺮﺩﻱ ﺑﺮﻛﻨﺎﺭﺷﻮﺩﻭ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺷﻮﺭﺍ ﺑﺮﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ .

در این راستا، همچون تمام ملل جهان، دسته ای از این شیعیان  علی- یا به قولی دیگر تسنن نبوی- نیز از یک سو در مورد بزرگان خود دچار گزافه گوئی و بزرگنمائی افراطی  گشته و از دیگر سو سعی نمودند با مخالفت با بعضی از روشهای عبادی مورد حمایت حکام به نحوی از استقلال خود محافظت نموده و مردم را در برابر آنها قرار دهند. این دسته به دلیل تنفر از حکام  و علمای درباری و عشق به رهبران و پیشوایان خود، درمسیر افراط  و غلو قرار گرفته و آشکارا دچارانحرافاتی شدند که به صورت تدریجی آنها را تا حد تهی شدن از مفاهیم شرعی سوق داد.

این دسته در ابتدا پیشوایانی چون امام علی و سایر بزرگان خود را تا مرحله ی «الوهیت» بالا بردند، به تدریج دسته ای از اینها از زمان علی بن موسی الرضا رحمه الله به «تفویض» گرایش یافتند . به این معنی که ائمه ی آنها خدا نیستند بلکه مخلوقاتی هستند که اداره ی دنیا و اموری چون رزق و روزی بندگان و فرزند دادن و شفا دادن و… از طرف خدا به آنها داده شده است. در کنار این دو دسته دسته ای دیگر از همین غلاه پیدا شدند که این ائمه را از انچه بودند نیز پائین کشیدند که به «مقصره » مشهورند. این سه گروه به موازات هم و با ترکیب بعضی از باورهای اهل کتاب و غیر اهل کتاب با اسمهای مختلفی در نقاط مختلف  سرزمینهای مسلمان شنین به حیات خود ادامه داده اند .

در این صورت هر شخصی که با اعمال و افکار این منحرفین بخواهد به عقاید کل جریان تشیع علوی حمله کند بدون شک خواسته یا ناخواسته جزو مجریان جنگ روانی شیعیان طاغوتها و حکام ظالم قرار گرفته اند.

جاهلیت. (5)

جاهلیت. (5)

بیزنی عَصریمیزده گی  سکولاریستلر دینی سکولاریسمنی مَذهَبلری  تامانیدَن  اِیشلب چیقه ریلگن قانوُن و حُکملرنی “عَمَلده” یَنه  بیر مَرته  تکرارلب  اَیته مَن “عَمَلده” الله نی  شَریعَتینی  قانونیدَن  کوُره پیشیقراق، اِیشگه  یَراقلیراق  دِیب  بیلیشَدی، اَصلیده  بیز  کوُریب  توُرگن  واقِعیَت  شوُکی، بُونی اِضاحلب  اوُتیریشگه  حاجَت  یُوق، بیز هَر کوُنی مَنه  بُو تصَوُّرَاتلرنی، حَیالّرنی و “سکولاریسم  بیزنی دَردیمیزگه  یَرَیدی، حاضِر اِیندی  جَمیعَت  سکولار بُولیشی  لازِم،”- دیب جَر سالیشَیاتگن طرَفدارلرینینگ  سُوزلرینی  اَخبارات  واسِطه لریدَن  اِیشیتیب، کوُریب  توُریبمِیز. بُو یَعنی  نِیمه  دِیگه نی؟ بُو سکولاریسم  قانوُنلری  الله نینگ  قانونلریدَن  یَحشیراق ،عَمَلده  الله نی  قانوُنی  حاضِرگی  کوُنّی دَردِیگه  یَرَمَیدی،اوُنی قانونلری عَصرلر  آلدین  کیلگن  بُولیب  اوُلر اِیسکیرگن ، بَلکی اوُزیمیز اِیشلب چیقگن  قانونلر  بُوگوُنگی  کوُنّی  دَردِیگه  یَرَیدی و اَلبتّه  اِجرا  قیلینیشی  کِیرَک،- دِیگه نی  بُوله دی.

 بُولر  سکولاریسم دینینی  سَرمایه دارلیک  لِیبیرلیسمی، کامّونیسم  یا  ساسیه ل  دِماکراتیه  یا  نَسِیانل ساسِیه لیسم و …….لرگه اوُحشَش  مَذهَبلردَن  بیریگینه  حَیاتده گی  سِیاسِی ، اِقتصادی، اِجتمائِی، تعلیم و مَعاریف و بَشَرنی  حَیاتیده گی  باشقه  اِیشلرنی  حَل  قیلوُچی  یَکّه  چارَه  بُوله آله دی  دِیب اوُیله شَدی. بُو اَحکاملر الله نینگ  شَریعَتیده گی  قانونلرگه  تماماً  قرشی  بُولسه  هَم، اوُلردَن  فایده لنیشَدی، چُونکی اَصلیده  بُو قانونلر اِسلام  دِینیده گی  دُنیاوِی و حُکوُمَتی  قانونلرنی اوُرنیگه  قوییلیشی  اوُچُون اِیشلب چیقه ریلگن. بَشَریَتنی  بُوتوُن  تاریخی دَوامیده  هَم  قانونلرنی اِیشلب  چیقه ریشدَن مَقصَد مَنه  شُو بُولگن، شَیطان  بُو قانونلرنی  توزگن  پَیتیده  اوُلرنی  الله نینگ  قانونلرینی  اوُرنیگه  قوُییش  اوُچُون اِیشلب  چیقه ردی. الله اونگه  سَجده  قیل، دِیگه نیده  سَجده  قیلمَیمَن، دِیدی. نَجاد پَرَستلیگی، مُتکبّرلیگی سَبَبلی  اوُزینی  قانونینی  الله نی  قانونینی  اوُرنیگه  قوُییب  قوُیدی. بُوگوُنگی  کوُنده  بیزنی اَطرافیمیزده گی  سکولاریسم دینینی شَیطاندَن  کوُپ  فرقی  یُوق. اوُلر  هَم حُودّی  شَیطانگه  اوُحشَش  اوُزلرینینگ قانونلرینی  الله نی  قانونلرینی  اوُرنیگه  قوُییب  آلیشگن، اوُلر  بُو اِیشلری  بیلن  بیرگه  الله نی  بار دیب، قبوُل  قیلیشلری هَم  مُومکین، لیکن اولر  الله نی  سُوزی  بَرچه  مَخلوقاتلرنی  سُوزیدَن اوُستوُن بُولگن  مَقامگه  الله نی  قوُییشنی  حاهلشمَیدی.

اِیندی مَنه  بُو صُورَتده  مَعلوُم  بُوله دیکی، اِسلامنی اَوّلیده گی جاهِلِیَتنی  بُوگوُنگی  کوُنده گی  جاهِلِیَت بیلن  اِعتقادلری، اِشانچلری، الله نی  شَریعَتینی  قانونلریگه  قیله یاتگن  قرشیلیکلریده  کامِل مُشترَک حالتده  بُولیب، بیر- بیرلریدَن  فرقی  یُوق. اگرچی  اوُلرنینگ  اَرزیشلریده  کوُپراق  فایده  قیلیش و کوُپراق  لزّتلنیشگه  اوُحشَشلیکلر  بُولگن  تقدیرده هَم، یَنگی عَصرده گی  جاهِلِیَت  نِهایَتده  قه تّیق قول و اِیگیلیشنی  حاهلمَیدیگن هَمده، قدیمگی  جاهِلِیَت  اِیگه  بُولگن  یَحشیلیکلردَن  قوُلینی  یُوویب  قوُیَه  قالگن. مَنه  بُو اِیکّی  جاهِلِیَتنی  آرَسِیده گی  فرقی  اوُنی  نَمُونه لریده، کوُِرینیشیده ، اوُلچاولریده  بار حالاص.

 اوُلچاولرده گی  فرقلرنی  قوییده گیچه  اِضاحلسه  بُوله دی:

قدیمگی جاهِلِیَتده  قیزلرنی  تِیریکله یین  کوُمِیشگن  بُولسه، حاضِرگی  یَنگیسی  هَلی  توُغیلمَسدَن  توُریب آلدیریب  ته شلیدی،اَوّلگی  جاهِلِیَتده  اوُزُوم ،حُورمانی  شَرابینی  اِیچیشگن  بُولسه، حاضِرگیسی  مَست قِیلوچی  اِیچیملیکلرنی توُرلی- توُمَنینی  اِیشلب  چیقه رگن، اِیندی  نَرکاتیک  مادّه لرنی  اِیسه  اوُندن هَم توری  کوُپ. اِیسکی جاهلیتده  قبیله لرارآ  جَنگلرده  قان  توُکیلگن  بُولسَه،حاضِرگی  کوُنده جَهانده اِنسانلرنی  مِثلسیز رَویشده  قتلی عام  قیلیش و …..لر  رِواجلنگن.

Жохилият. (5)

Жохилият. (5)

Бизни асримиздаги секуляристлар дини секуляризмни мазхаблари томонидан ишлаб чиқарилган қонун ва хукмларни “амалда” яна бир марта такрорлаб айтаман “амалда” аллохни шариатини қонунидан кўра пишиқроқ, ишга яроқлироқ деб билишади,аслида биз кўриб турган воқеият шуки, буни изохлаб ўтиришга хожат йўқ,биз хар куни мана бу тасаввуротларни,хаёлларни  ва “секуляризмни бизни дардимизга ярайди, хозир энди жамият секуляр бўлиши лозим”,-деб жар солишаётган тарафдорларининг  сўзларини ахборот воситаларидан эшитиб , кўриб турибмиз. Бу яъни нима дегани? Бу секуляризм қонунлари аллохнинг  шариатини қонунларидан яхшироқ, амалда аллохни қонуни хозирги кунни дардига ярамайди, уни қонунлари асрлар олдин келган бўлиб улар эскирган,балки ўзимиз ишлаб чиқган қонунлар бугунги кунни дардига ярайди ва албатта ижро қилиниши керак,-дегани бўлади.

Булар секуляризм динини сармоядорлик либирализми ,коммунизм ё социал демократия ё нацианал социализми ва …….ларга ўхшаш мазхабларидан биригина хаётдаги сиёсий, иқтисодий ,ижтимоий, таълим ва маориф ва башарни хаётидаги бошқа ишларни хал қилувчи якка  чора бўла олади деб ўйлашади. Бу ахкомлар аллохнинг  шариатидаги  қонунларга тамоман қарши бўлса хам, улардан фойдаланишади, чунки аслида бу қонунлар ислом динидаги  дунёвий ва хукуматий қонунларни  ўрнига қўйилиши учун ишлаб чиқарилган. Башариятни бутун тарихи давомида хам  қонунларни ишлаб чиқаришдан мақсад фақат мана шу бўлган, шайтон бу қонунларни тузган пайтида уларни аллохнинг  қонунларини ўрнига қўйиш учун ишлаб чиқарди. Аллох унга сажда қил, деганида сажда қилмайман, деди. Нажодпарастлиги , мутакаббирлиги сабабли ўзини қонунини аллохни қонунини ўрнига қўйиб қўйди. Бугунги кунда бизни атрофимиздаги секуляризм динини шайтондан кўп фарқи йўқ. Улар хам худди шайтонга ўхшаш ўзларининг   қонунларини аллохни қонунларини ўрнига қўйиб олишган, улар бу ишлари билан бирга аллохни бор деб, қабул қилишлари хам мумкин,лекин улар аллохни сўзи барча махлуқотларни сўзидан устун бўлган мақомга аллохни қўйишни хохлашмайди.

Энди мана бу суратда маълум бўладики, исломни аввалидаги жохилиятни бугунги кундаги жохилият билан эътиқодлари,ишончлари, аллохни шариатини қонунларига қилаётган қаршиликларида комил муштарак холатда бўлиб,бир-бирларидан фарқи йўқ. Агарчи уларнинг арзишларида кўпроқ фойда қилиш ва кўпроқ лаззатланишга ўхшаш ўхшашликлар бўлган тақдирда хам, янги асрдаги жохилият нихоятда қаттиққўл ва эгилишни хохламайдиган хамда ,қадимги жохилият эга бўлган яхшиликлардан  қўлини ювиб қўя қолган. Мана бу икки жохилиятни орасидаги фарқи уни намуналарида,кўринишида,ўлчовлари бор холос.

Ўлчовлардаги фарқларини қуйидагича изохласа бўлади:

Қадимги жохилиятда қизларни тириклайин кўмишган бўлса, хозирги янгиси хали туғилмасдан туриб олдириб ташлайди, аввалги жохилиятда узум, хурмони шаробини ичишган бўлса, хозиргиси маст қилувчи ичимликларни турли-туманини ишлаб чиқаришган, энди наркотик моддаларни эса ундан хам тури кўп.  Эски жохилиятда қабилалараро жангларда қон тўкилган бўлса,хозирги кунда жахонда инсонларни мислсиз равишда қатли ом қилиш  ва …….лар ривожланган. 

جاهلیت. (5)

جاهلیت. (5)

اینکه سکولاریستهای عصر ما قوانین و احکام تولید شده توسط یکی از مذاهب دین سکولاریسم را «عملاً»، دوباره تأکید می کنم «عملاً»، بسیار پخته تر و کارآمدتر از قانون شریعت الله می دانند، واقعیتی است که نیاز به توضیح بیشتر ندارد و ما روزانه با این توهم در تمام رسانه های آن ها و سخنان طرفدارانشان سروکار داریم که می گوید سکولاریسم به درد ما می خورد. الان باید جامعه، سکولارباشد. یعنی چه؟ یعنی این ها عملاً بهتر از قوانین شریعت الله هستند، یعنی عملاً این قانون الله به درد الان نمی خورد، قوانینش مال قرن ها پیش است، آن ها کهنه هستند، عملاً این را می گویند خدا به درد الان نمی خورد، قوانینش به درد الان نمی خورد، بلکه قوانینی که خودمان تراشیده ایم و دیگران تراشیده اند به درد الان می خورند و الان باید اجرا شوند.

اینها «عملاً»، یکی از مذاهب دین سکولاریسم چون لیبرالیسم سرمایه داری، یا کمونیسم، یا سوسیال دموکراسی، یا ناسیونال سوسیالیسم و … را تنها راه چاره برای اداره ی امور زندگی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، آموزش و پرورش و سایر شئون زندگی بشر می دانند، هرچند که این احکام کاملاً مخالف قانون شریعت الله باشند. چون، این قوانین در اساس جهت جایگزین شدن با قوانین دنیوی و حکومتی دین اسلام تولید شده اند. در طول تاریخ بشریت هم هدف از تولید قوانین همین بوده است . شیطان وقتی که آن قوانین را درست کرد در واقع قانونی را جای قانون خدا گذاشت. خدا گفت سجده کن گفت سجده نمی کنم. به دلایلی نژادگرایانه و متکبرانه قانونش را جای قانون خدا گذاشت. در عصر الان هم در اطراف ما هم عملاً فرقی بین دین سکولاریسم با شیطان نیست. این هم قوانینی را عملاً جایگزین قانون خدا می کند و ممکن است خدا را هم قبول داشته باشد مثل شیطان، ولی خدا را در جایگاهی نمی بیند که سخنانش برتر و بالاتر از سخنان مخلوقات باشد.

در این صورت، معلوم است که جاهلیت صدر اسلام با جاهلیت کنونی در اعتقادات و باورهایشان و مخالفت با قانون شریعت الله کاملاً مشترک هستند فرقی با همدیگر ندارند بلکه، می توان گفت با آنکه در ارزشهایشان هم مشترکاتی چون سود بیشتر و لذت بیشتر دیده میشود اما، جاهلیت معاصر بسیار سختگیرتر و غیر قابل انعطاف تر بوده و از بسیاری از ارزشهای خوبی هم که آن جاهلیت برخوردار بود نیز دست کشیده است. این جاهلیت از آن خوبی ها هم دست کشیده، تنها اختلاف این دو جاهلیت در مصادیق، نمونه ها و نمادهای آن است. تفاوت در مصادیق، مثل:

در جاهلیت صدر اسلام  دختران رازنده به گور می کردند الان آن ها را سقط و کورتاژ می کنند، در جاهلیت صدر اسلام  شراب انگور و خرما میخوردند الان انواع مست کننده هارا می خورند و انواع مواد مخدر آمده، در جاهلیت صدر اسلام جنگ و خونریزی قبیله ای رواج داشت الان جنگهای جهانی و قتل عام بی سابقه ی انسانها و…رایج شده؛

اسلامی امارات

اسلامی امارات

اسلامی امارات په خلاصه ډول ابتدا له پدایښت څخه تر اوسه دسکولار خارجی کفارو اخراجول اوده هغوی داخلی مزدوران اودالله(ج)دشریعت قانون تطبیقول او یوه خپلواکه جامعه تشکیلول چی متعلق په ټولو قومونو اومذهبونو دافغانستان وی.اوهمچونان اسلامی ورور ولی رابطه جوړول دخارج دارالاسلامونو سره چی له افغانستان نه تشکیل شوی دی.                                                                                                                     

دغه هغه ارزښتونه دی چی باعث شوی چی موږ ددغو ورونو نه دفاع او حمایت وکړو.یعنی په حقیقت کی موږ دهغوی اصولو او ارزشونو نه دفاع کړی ده نه دهغوی خاصو مذهبی تفاسیرو نه او دهغوی خاصو برداشتونو نه. ترهغه وخت چی په دی اساس او اوصولو او ارزښتونو روان وی دټول جهان دمؤمنانو دحمایت نه به برخوردار وی .اوپه دی شکل کولی شو اوایو همچون سابقه له دی پس هم خپله امارات اسلامی دی چی تعینوی موږ او سایر مؤمنان څه رنګه برخورد له دوی سره کولی شوو

چرا باید از امارت اسلامی حمایت کرد ؟

چرا باید از امارت اسلامی حمایت کرد ؟

امارت اسلامی به صورت مختصر از ابتدای پیدایش آن تا کنون برای

۱ – اخراج کفار سکولار خارجی و مزدوران داخلی آنها

۲- و تطبیق قانون شریعت الله

۳-  و تشکیل جامعه ای مستقل که متعلق به تمام مذاهب و قومیتهای افغانستان باشد

۴-  و همچنین جهت ایجاد رابطه ی برادری اسلامی با دارالاسلامهای خارج از افغانستان

 تشکیل شده است.

اینها ارزشهائی هستند که باعث شده اند ما از این برادران حمایت و دفاع کنیم .

 یعنی در واقع ما از اصول و ارزشهای آنها دفاع و حمایت کرده ایم نه از مختصات و تفاسیر خاص مذهبی و برداشتهای خاص آنها، و تا زمانی که بر اساس این اصول و ارزشها حرکت کنند از حمایت تمام مومنین جهان برخوردار خواهند شد و به این شکل می توان گفت همچون گذشته از این به بعد نیز خود امارت اسلامی است که تعیین می کند ما و سایر مومنین چگونه برخوردی با آنها داشته باشیم

جاهلیت. (4)

جاهلیت. (4)

پَیغَمبَر یُوباریلیشیدَن  آلدینگی  جاهِلِیَتنی  حُصُوصِیَتلری، بیلگیلری  نیمه لر  بُولگن؟ اونی قیسی عَلامَتلریدَن  ته نیب  آلسَک  بُوله دی؟

عُمُومِی صُورَتده  اَیتگنده، الله تعالی شَریعَتیده  حَرام  قیلگن  نَرسَه لرنی  هَمّه سی  جاهِلیَتنی حُصُوصِیَتلری  حِسابله نَدی. الله تعالی قانونیده، شَریعَتیده، قرآنیده  حَرام  قیلگن نرسه لر جاهِلیَتنی عَلامَتلری  بُوله دی. مَنه  بُونی  صَحنه لریدَن  بیری  اسد ابن ضراره بیلن رسول الله صلی الله علیه وسلمنی اوُرته سیده  بُولیب  اوُتگن  صُحبَتده  کوُرینه دی. رسول الله صلی الله علیه وسلم آنعام سوره سینی 152-153 آیَتلرینی  حُجّت  قیلگن حالده اَیته دیلرکی:

 قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ …

بُو آیَتنی  دَوامیده  الله تعالی اوُزی  حَرام  قیلگن  نَرسه لرنی  بیر قِسمِینی  بَیان  قیلیب بیرَدی. بُو اِیکّی آیَتنی  کوُرسَتیب  بیریشیچه، اَیتیب  اوُتیلگن  مَنفی  قانونلر عَرَب  جاهِلِیَتینی  نِشانه لریدَن  دیب حِسابلنگن.

فِکر و عَقیده لرده گی  جاهِلِیَتنی و شَک، گوُمانگه  اِیرگه شیشنی  الله تعالی ظانّ الجاهلیّتی دِیگن  نام بیلن ناملیدی، حُکم و قانون، بَشَر تامانیدَن  اِیشلب چیقه ریلگن  قانوُن و حُکملرگه  اِیرگه شیش  جاهِلِیَتینی  اِیسه  حُکمَ الجاهِلِیَّتی دیب ناملیدی. اوُزینی  کوُز- کوُز قیلیب  کورسَتیش و عَیالّر طبَقه سینی  اَخلاقی و جِنسِی فساد یُولیده  بیر  اَبزار صِفتیده  فایده له نیشنی  تبَرُّجَ الجاهِلِیّتی  دیب اَتیدی، آخِیریده  اِیسه  تعَصُّب، قیسَرلیک، اِیکّی  آیاغِینی  بیر اِیتیکگه  تیقیب  آلیش، قوُرَالنی  کوُچی  بیلن  اوُزیده گی عَقیده نی باشقه لرگه  مَجبُورلب  یُوکلشنی  اِیسه  حَمِیّتَ الجاهِلِیّتی  دِییدی.

Жохилият. (4)

Жохилият. (4)

Пайғамбар юборилишидан олдинги жохилиятни  хусусиятлар,белгилари нималар бўлган? Уни қайси аломатларидан таниб олсак бўлади?

Умумий суратда айтганда, аллох таоло шариатида харом қилган нарсаларни хаммаси жохилиятни хусусиятлари  хисобланади . Аллох таоло қонунида, шариатида , қуръонида харом қилган нарсалар жохилиятни аломатлари бўлади. Мана буни сахналаридан бири Асад ибни Зирора билан росулуллох саллаллоху алайхи васалламни ўртасида бўлиб ўтган сухбатда кўринади. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам анъом сурасини 152-153 оятларини хужжат қилган холда айтадиларки:

  قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ …

Бу оятни давомида аллох таоло ўзи харом қилган нарсаларни бир қисмини баён қилиб беради. Бу икки оятни кўрсатиб беришича, айтиб ўтилган манфий қонунлар араб жохилиятини нишоналаридан деб хисобланган.

Фикр ва ақидалардаги жохилиятни ва шак, гумонга эргашишни аллох таоло зоннал жахлияти деган ном билан номлайди,хукм ва қонун, башар томонидан ишлаб чиқарилган қонун ва хукмларга эргашиш жохилиятини эса хукмал жахилияти деб номлайди. Ўзини кўз-кўз қилиб кўрсатиш ва аёллар табақасини  ахлоқий ва жинсий фасод йўлида  бир абзор сифатида фойдаланишни табарружал жахилияти деб атайди,охирида эса таъассуб,қайсарлик, икки оёғини бир этикга тиқиб олиш, қуролни кучи билан ўзидаги ақидани бошқаларга мажбурлаб  юклашни эса хамиятал жахилияти дейди.

مشخصه های جاهلیت قبل از بعثت چه چیزهایی بودند؟ این جاهلیت را با چه علائمی می توانیم بشناسیم؟

مشخصه های جاهلیت قبل از بعثت چه چیزهایی بودند؟ این جاهلیت را با چه علائمی می توانیم بشناسیم؟

به صورت کلی می توان گفت، هر آنچه که الله متعال در شریعتش حرام کرده، از مشخصه های جاهلیت محسوب میشود. تمام آنچه الله متعال در قانونش، در شریعتش، در قرآنش حرام کرده از مشخصه و علایم جاهلیت محسوب می شود. که یکی از این صحنه ها را در گفتگوی میان أسَدُ بن زُرَارَة و رسول الله صلی الله علیه وسلم خودش را نشان می دهد. رسول الله صلی الله علیه وسلم با استناد به آیات 152 و 153، از سوره ی انعام به این شکل سخن خودش را ادامه می دهد: قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ … که در ادامه، بخشی از آن چیزهایی را که الله متعال بر آن ها حرام کرده را بیان می کند. مضمون این دو آیه و آیات مشابه نشان می دهد که قوانین منفی یاد شده، از نشانه های عرب جاهلی و جاهلیت عرب صدر اسلام بوده است.

جاهلیت در افکار و عقاید و پیروی از شک و گمان که الله متعال تحت عنوان ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ از آن یاد می کند، و جاهلیت در حکم و قانون و پیروی از قوانین و احکام ساخته شده توسط بشر که الله متعال از آن تحت عنوان حُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ از آن نام میبرد، و جاهلیت خودنمائی و سوء استفاده از طبقه ی زنان به عنوان یک ابزار جهت فساد اخلاقی و جنسی که الله متعال تحت عنوان تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ از آن یاد میکند، و در نهایت جاهلیت، تعصب، کله خشکی، خودسری، لجبازی و یک دندگی و با توسل به زور اسلحه عقیده ی خود را تحمیل کردن که الله متعال از آن به عنوان حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ یاد کرده،

غُولّاتلَرنِی اِسلامِی مَذهَبلَرگه نِسبَتلَب قُویِیشلَرِینِی سَبَبِی نِیمَه؟

غُولّاتلَرنِی اِسلامِی مَذهَبلَرگه نِسبَتلَب قُویِیشلَرِینِی سَبَبِی نِیمَه؟

خالِد هُورامِی

  1. مُخالِف مَذهَبنِی اَصلِی مَنبَعلَرِیگه اِیگه بُولمَسلِیک و بُو مَذهَبلَرگه نِسبَتاً اَنَه اوُشَه مَذهَبنِی اِیرگشُوچِیلَرِنِی اوُرتَسِیدَه تَرقَلگن نَرسَه لَر اَساسِیدَه حُکم چِیقَرِیش.

حاضِرگِی پَیتدَه هَم مَنَه بُو نَرسَه لَرگه اَساسلَنِیب حُکم چِیقَرِیش تُوغرِی اِیمَس. بُوگوُنگِی کوُندَه شافِعِیلَر، حَنَفِیلَر، حَنبَلِی، مالِکِی مَذهَبِیدَگِی اِیرگشُوچِیلَرنِی فِکرلَریگه اَساسلَنِیب، بُو مَذهَبلَرنِی اِماملَرِی حَقِیدَه حُکم چِیقَرِیش هَم تُوغرِی اِیش بُولمَیدِی. گاهِیدَه بُوگوُنگِی کُوندَگِی بُو اِماملَرگه اِیرگشَیاتگن کِیشِیلَر شُوندَی یُولَّردَه یُورِیشِبدِیکِی، اَگر اوُلَر مَنَه بُو اِماملَرنِی عَصرِیگه بارِیب قالِیشگندَه، شُوبهَه سِیزبُو اِماملَر بُولَر بِیزنِی مَذهَبیمِیزدَن اِیمَس، دِیب یُوبارگن بُولَردِی.

اِسلامِی شُورا حُکُومَتِی و اُومَّتنِی واحِد اِجماعسِی بُولمَگندَن کِیِین، مُخالِف تاماندَگِی مَذهَب حَقِیدَه حُکم چِیقَرِیش پَیتِیدَه، عَوام حَلقنِی اوُرتَسِیدَه  تَرقَلگن نَرسَه لَرنِی مِعیار صِیفَتِیدَه قُولّب بُولمَیدِی، اَگر مَذهَبنِی اَصلِی مَنبَعلَرِی هَم بُو نَرسَه لَرگه تَعکِید قِیلَدِیگن بُولسَه، بُو باشقه مَسَلَه.

سَیِّد مُرتَضَی عَسکَرِی مَنهَ بُو زَمِینَدَه جُودَه هَم عَجایِیب بِیر نُقتَه گه اِشارَه قِیلِیب اَیتَدِیکِی: فِرقه لَرنِی یازِیب بارُوچِیلَرنِی کُوزِیدَن بِیر فِرقَه چِیتدَه قالِیب کِیتدِی و اوُنِی کِتابلَرِیدَه کِیلتِیرِیشمَدِی، مَنَه بُو فِرقَه نِی اِسمِی زَنبِیَه اِیدِی؛ یَعنِی دُومگه اِیگه بُولگن کِیشِیلَر، چُونکِی بِیزنی زَمانَیمِیزدَه سُنّی و شِیعَه عَوام حَلقِینِی اوُرتَسِیدَه، مُقابِل طَرَفدَگِیلَرنِی دُومِی بار بُولِیب، اوُنِی اوُزلَرِینِی کِیِیملَرِی اِیچِیدَه یَشِیرِیب یُورِیشَدِی،دِیگن مِیش- مِیشلَر تَرقَلگن. حُکوُمَتسِیز و شُوراسِیز آدَملَرنِی اوُرتَسِیدَه تَرقَلگن نَرسَه لَر اَساسِیدَه حُکم چِیقَرِیش بُوندَن باشقه چَه نَتِیجَه گه آلِیب کِیلِیشِی هَم مُومکِین اِیمَس.

  1.  رُوحِی جَنگلَرنِی اِیجاد قِیلِیش و مُخالِف کُوچلَرگه نِسبَتاً عُمُومِی قُوزغَلِیش.

مَنَه بُونگه اوُحشَش اِسلامنِی زِیدِّیدَگِی شِیعَه و سُنّی نامِی آستِیدَگِی غُولَّاتلَر یا ظاهِرِیلَر،مُعتَزِیلَه لَر و ……. وَ اَدَشگَن  کِیمسَه لَرگه تِیگِیشلِی مَسخَرَه عَقِیدَه لَر آدَملَرنِی قوُلاغِیگه یِیتِیب بارگن پَیتِده، آدَملَر قُویِیدَگِی گَپلَرنِی اَیتِیشِی اَنِیق: مُسُلمانلَر جَماعَتِینینگ تُوغرِی یُولِیدَن اَدَشِیب کِیتگن کِیمسَه لَرنِی عاقِبَتِی مَنَه شُوندَی بُولَدِی. اوُلَرنِی نَظَرِیدَگِی جَماعَت اوُشَه دَورنِی حُکُومَتِی رَسمِی رَوِیشدَه تَن آلگن عَقِیدَه حِسابلَنَدِی. سَلطَنَتنِی مَعرُوضَه قِیلُوچِیلَرِی اِیسَه لَقَب قوُیِیش بُویِیچَه اِینگ کوُپ اوُلوُشگه اِیگه بُولِیشَدِی.   [1]

  • تَشقِی سِکولار کافِرلَر مُسُلمانلَرنِی اوُرتَسِیدَه اِیچکِی جَنگلَرنِی اِیجاد قِیلِیش اوُجُون سُواِستِعفادَه قِیلِیشَدِی.

تَشقِی سِکولار کافِرلَر هَم اِینگ یَحشِی اوُصُولَّر بِیلن مُسُلمانلَرنِی اُورتَسِیدَگِی تَفَرُّقنِی مِیقیاسِینِی یَنَدَه کِینگیتِیرِیش اوُچُون اِسلامِی مَذهَب و تَفسِیرلَرنِی بِیریگه غُولّات عَقِیدَه سِینِی یاپِیشتِیرِیشگه حَرَکَت قِیلِیب کِیلِیشگن. شُونگه اَساسلَنگن حالده سِکولار شَرقشُوناسلَرنِی کُوپِی قُویِیدَگِی گپلَرنِی آچِیقچَسِیگه اَیتَیاتگنِینِی کوُرَمِیز: شِیعَه لَرنِی عَقِیدَه سِی اِیرانِیلَردَن کُورَه کُوپراق یَهُودِیلَرگه یَقِینراقدِیر.  [2]

اوُلَر مَنَه بُو زَمِینَدَه اوُزلَرِینِی مَقصَدلَرِیگه یِیتِیش اوُچُون هَر قَندَی حَرَکَتنِی کوُزدَن قاچِیرِیشمَدِی. بُونگه مِثال تَرِیقَسِیدَه اَیتَدِیگن بُولسَک، شِیعَه لَرنِی اوُلَمالَرِی و شِیعَه عالِملَرِینِی اَکثَرِیَتِی قُرآنِّی اُوزگَرتِیرِیشلَردَن حِمایَه قِیلِینِیشِیگه اِتّفاقلِی نَظَر بِیلدِیرِیشگن. فَقَط اَخبارِیلَردَن بُولگن سَیِّد نِعمَتُ الله جَزائِرِی ( 1050-1112 قمری) مُحَدِّث نُورِی(1254-1320 قمری) اوُزگرتِیرِیشلَر حَقِیدَه گِی رِوایَتلَرگه بِنائَن قُرآنِّی اوُزگرتِیرِیلِیشِی حَقِیدَه گِی مَوضُودَه یازِیشگن. مُحَدِّث نُورِی مَنَه بُو رِوایَتلَرنِی سَیّارِی ناملِی غوُلّاتنِی کِتابِیدَن نَقل قیِلگن. اَحمَد ابن محمد سَیّارِی اِمام عَسکَرِینِی عَصرِیدَه ابو عبدالله سَیّارِی نامِی بِیلن مَشهُور بُولگن کِیشِی اِیدِی. احمد ابن محمد سَیّارِینِی “قِرائَت” ناملِی کِتابِی بُولِیب، بُو کِتاب “تَخرِیف و تَنزِیل” نامِی بِیلَن هَم مَشهُور بُولگن.    [3]

آخِیرگِی دَورلَردَه جُودَه کُوپ شَرقشُوناسلَر بُو کِتابنِی چاپ قِیلِیشگن.

تَشَیُّعنِی کَتّه کِیشِیلَرِیدَن بُولگن عَسکَرِینِی اَیتِیشِیچَه: شَیخ نُورِینِی نَقل قِیلگن رِوایَتلَرِینِی اَکثَرِی سَیّارِینِی قِرائَت کِتابِیدَن کِیلتِیرِیلگن. اوُ اَهلِی بَیت (علیه السلام) نِی اَئِمَّه سِیگه تُوخمَت قِیلگن و رِوایَتلَرنِی یَسَگن و اوُلَرگه سَنَدلَرنِی هَم قُویِیب چِیقِیب اوُلَرنِی اَهلِی بَیت (علیه السلام) گه نِسبَتلَگن. مُحَدِّثلَر اوُنِی رِوایَتلَرِینِی اَهلِی بَیت (علیه السلام) نِی حَدِیثلَر کِتابِیگه کِیرگِیزِیشگن، نُورِیگه اوُحشَش مُحَدِّثلَر قُرآنِّی اُوزگرتِیرِیلِیشِینِی اِثباتلَشدَه مَنَه بُو رِوایَتلَرنِی دَلِیل قِیلِیب کِیلتِیرِیشگن.[4]

شُوندَی بُولگچ، “تَخرِیف و تَنزِیل” ناملِی کِتاب نِیمَه اوُچُون شَرقشُوناسلَر تامانِیدَن مُسُلمانلَرنِی بُوندَی حَسّاس وَضِیعَتِیدَه نَشر قِیلِینگن؟، دِیب سَوال بِیرِیش هَم یَرَشمَگن اِیش بُولَدِی.


[1]( 2)- المقالات و الفرق؛ اسفراينى، ابو المظفر، التبصير فى الدين،( چاپ اول: بيروت، عالم الكتب).

[2]( 1)- بنگريد به: ولهاوزن، جوليوس، الاحزاب المعارضة السياسية الدينية فى صدر الاسلام، الخوارج و الشيعه،( چاپ دوم: كويت، وكالة المطبوعات، 1976 م)، ص 170.

[3]طوسی،اختیارمعرفةالرجال (رجالکشی)،ص 606 ،ش 1128.

[4]عسکری،القرآنالکریموروایاتالمدرستین،ج 3،ص 253 ـ 248.