دسته: اتحاد و وحدت اسلامی

یا جنگ مذهبی و خودکشی  یا اتحاد و پیروزی بر دین سکولاریسم  کدامیک؟

به قلم : ابوعبدالله جاف جوانرو

«نیوزویك» به مقامات آمریكایی توصیه كرده است، بدون گرفتن جانب یك طرف در  درگیری‌ها ی مذهبی میان مسلمین ، تلاش كند این درگیری ادامه یابد تا مسلمانان به جای حمله به غرب، مشغول اختلافات داخلی خود باشند.
در این تحلیل آمده است: این روند به همین شكل یادآور دوره اصلاحات مسیحی است.

در قرون وسطی و اوایل رنسانس در غرب ، شاخه‌های گوناگون نصرانیت برای اثبات درستی فرقه و مذهب خود  به كشتار یكدیگر پرداختند. و دامنه ی اختلاف را به حدی گسترش دادند که جناح بسیار اندک و ناچیز سکولار جامعه توانستند نظر و رای  مردمان مذهبی نیز را به خود جلب کنند .

  مردم که از جدالها و درگیریهای ویرانگر میان رهبران و جناحهای مختلف مذهبی  از یکطرف و فقر و تنگدستی و دیکتاتوری حکام  همکار با مذهبیون از دیگر سو به تنگ آمده بودند؛ فریب تبلیغات سکولارهایی را خوردند که مذهب را در خود شخص محدود کرده و دست دلالان و توطئه گران مذهبی و حکام ظالم را از سر مردم کوتاه نمایند. مردم را اختلافات و کشتار داخلی مذهبیون و فقر وظلم حاکم بر جامعه به طرف سکولاریستها کشاند، نه حقانیت عقاید و برنامه های سکولاریستها.

ادامه خواندن یا جنگ مذهبی و خودکشی یا اتحاد و پیروزی بر دین سکولاریسم کدامیک؟

بدعت.

“بِدعَت” ، یَعنی  یَنگی  نَرسَه  اَوَّلَّه ری  بَولگن  اِیمس، مَثَلاً  الله تعالی مَرحَمَت  قیله دیکی:

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ (بقره/117)،

(اوُ) یِیرُو آسمانلرنی  پَیدا  قیلگوُچیدیر،

الله تعالی رسول الله صلی الله علیه وسلمگه  مَرحَمَت  قیله دیکی: قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ (احقاف/۹)،

اَیتگِین: مِین پَیغَمبَرلرنی  آرَسیده یَنگی  کوُرینیشده  چِیقیب  قالگه نی  یا  اَوّلگیلرنی  مِثالیگه اوُحشَمَگنی  اِیمَسمَن. یَعنی مِیندَن  آلدینگی  پَیغَمبَرلرنی  هَم  کِتابی، مُعجِیزَلری و اوُزلریگه  حاص شَریعَتلری  بُولگن.

“بِدعَت” بُو یَعنی  شَرعِی جِهَتدَن  دِینده  اوُنی  اَصلی  رَویشی  بُولیب  توُریب، دینی  مَسَله لرده  یَنگی  رَویشنی  وُجُودگه  کِیلتیریش  بُوله دی. مَنه  بُو یَنگی  وُجُودگه  کیلگن  نَرسَه  الله نی شَریعَتیدَگی  قانونلرده  مَنه  بُو شَکلده  تاپِبلمَیدی،  بَلکی مَنه  بُو یَنگی  وُجُودگه  کیلتیرِیلگن  نَرسَه  الله نی  شَریعَتیدَگی  مَوجُود  بُولگن  اَصلی  نَرسه گه  اوُحشَیدی  حالاص. باشقَچَراق  قیلیب اَیتگنده اَصلی  جِنسنی  اوُرنیگه  اوُنی  بَجَرَدِیگن  اِیشینی  قیلیشلیگی و اوُرنینی  توُلدیریش  اوُچُون  اِیشلَب چیقَریلگن  یَسَمَه  جِنس  دِیسه  هَم  بُوله دی. مَثَلا  حَسَن ابن عَلی رضی الله عنهما دَن  سُونگ  نُبُوَّت مَنهَجیگه  اَساسلَنگن  حِلافَتنی  اوُرنیگه  آلیب  کِیلینگن  شاهِگرلیک  توُزِیمِیگه  اوُحشَیدی. اَصلیده الله تعالی شُوراگه  اَساسلَنگن  حُکوُمَتنی  رَسمِی رَوِیشده  تَن  آلردی، لِیکِن  بُونی  اوُرنیگه  مِعراث بُولیب  قاله دیگَن، مُستَبِید، یَکّه  حاکمِیَتنی  قوُییب  قوُیِیشدی. اَصلیده  مُنه  بُو نَرسَه  الله نی  شَریعَتیده مَوجُود  هُم  اِیمَس، بُولیب  هَم  الله نینگ  شَریعَتیدَگی  قانونلرگه  قَرشی حِسابلَنَدی.

ادامه خواندن بدعت.

Бидъат.

Бидъат”, яъни янги нарса авваллари бўлган эмас, масалан аллох таоло мархамат қиладики:

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ (بقره/117)،

(у) еру осмонларни пайдо қилгувчидир,

Аллох таоло росулуллох саллаллоху алайхи васалламга  мархамат қиладики:

 قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ (احقاف/۹)،

Айтгин: мен пайғамбарларни орасида янги кўринишда чиқиб қолгани ё аввалгиларни мисолига ўхшамагани эмасман. Яъни мендан олдинги пайғамбарларни хам китоби, мўжизалари ва ўзларига хос шариатлари бўлган.

“Бидъат” бу яъни  шаръий жихатдан динда уни аслий равиши бўлиб туриб, диний  масалаларда янги равишни вужудга келтириш бўлади. Мана бу янги вужудга келган нарса аллохни шариатидаги қонунларда мана бу шаклда топилмайди,балки мана бу янги вужудга келтирилган нарса аллохни шариатида мавжуд бўлган аслий нарсага ўхшайди холос. Бошқачароқ қилиб айтганда аслий жинсни ўрнига уни бажарадиган ишини қилишлиги ва ўрнини тўлдириши учун  ишлаб чиқарилган ясама жинс деса хам бўлади. Масалан Хасан ибни Али розиаллоху анхумадан сўнг нубувват манхажига асосланган хилофатни ўрнига олиб келинган шохигарлик тузумига ўхшайди. Аслида аллох таоло шўрога асосланган хукуматни расмий равишда тан оларди, лекин буни ўрнига мерос бўлиб қоладиган,мустабид, якка хокимиятни қўйиб қўйишди. Аслида мана бу нарса аллохни шариатида мавжуд хам эмас, бўлиб хам аллохнинг шариатидаги қонунларга қарши хисобланади.

ادامه خواندن Бидъат.

بدعت

«بدعت»، یعنی چیز جدید و تازه ای که قبلاً وجود نداشته،[1] مثلاً الله تعالی می فرماید: بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ (بقره/117)، نو آفرین و به وجود آورنده ی آسمان‌ها و زمین، بدون مدل و نمونه و سابقه ی قبلی. یا الله تعالی به رسول الله صلی الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ (احقاف/۹)، بگو: من از میان پیامبران نوظهور و بی سابقه نیستم. یعنی، قبل از من هم کسانی بوده اند که آن ها هم کتاب، معجزات و شریعت خاص خودشان را داشتند.

«بدعت»، از لحاظ شرعی یعنی، به وجود آوردن روشی نوین در مسائل دینی که روش اصلی آن در دین هست، و این چیزی که تازه به وجود آمده به این شکل در قانون شریعت الله وجود ندارد، بلکه این چیز تازه تولید شده شبیه همان اصلی است که در قانون شریعت الله وجود دارد، در واقع جنس تقلبی است که شبیه جنس اصل بوده و می خواهد همان کاری را انجام دهد که جنس اصلی،آن را انجام می دهد و جای جنس اصلی را بگیرد.[2] این بدعت است از لحاظ شرعی، مثل نظام شاهیگری که پس از حسن بن علی رضی الله عنهما جایگزین خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ شد. الله تعالی حکومت شورائی را به رسمیت شناخته، اما به جای آن، حکومت فردی و استبدادی موروثی را گذاشتند. چیزی که در قانون شریعت الله وجود ندارد و بر خلاف قانون شریعت الله هم هست.

ادامه خواندن بدعت

فرقله نیشنی نتیجه سی.

اَنِیق و رَوشَن  کوُرِینِیب  توُریبدیکی، جُوده  کوُپ  عَذابلر و اِجتِمائِی، شَخصی  آفَتلر و کَسَلّیکلر مَجبُورِی  حالتده، نُبُوَّت  مَنهَجیگه  اَساسلَنگن  اِسلامی  حُکوُمَتدَگی  اوُلی الَامر  شوُراسیگه  کوُره اِیش  آلیب  بارَدِیگن  واحِد  اوُمَّت، واحِد  جَماعَت، واحِد  اِجمانینگ  یُوقلیگی  بائِث وُجُودگه  کیله دی.

بُو ییرده  نُبُوَّت  مَنهَجیگه  اَساسلَنگن  حِلافَتنی  اوُرنیگه  شاهِیگَرلیکنی  قوُییش  بیلن  بوُلاقنی  باشی یاکی مَنبَعسینی  آچیب  یاپیب  توُرُوچی  دَستَگینی  اوُرنَتِیلدی، بُو اِیش  بیلن  مُسُلمانلرنی  آرَسِیده یُوزَگه  چِیقه دِیگن  مِینگلَب  بُولغَنِیشلَرنی و یَنگی  پَیدا  بُولگن  کَسَلّیکلَرنی  آلدینی  آلیب  باشِینی یاپِیب  قوُیسَه  بُوله دی. یَعنی  مَنه  بُو  مَنبَعنی  باشینی  یاپِیش  آرقَلی  بُولغَنِیشلَر، داغلر، عاقِبَتلردَن نَجات  تاپسه  بُوله دی.

واحِد  اوُمَّتنی ، واحِد اِجماعنی  بُوزیلیشی  سَبَبلی وُجُودگه  کیلگن  کَسَلّیکلَر و عاقِبَتلرنینگ  اِینگ حَطَرلیسی، مَذهَبلرنی  ییتیلیب  چِیقِیشی و بُونی  نَتِیجَه سِیدَگی  بُولِینیب  کِیتیشلَر، تَفَرُّقنی  حاصِل بُولیشیدیر. جَمیعَت  اوُلی الاَمر  شُوراسی  آرقَلی  یَنه  یَنگیدَن  شَریعَتده  طَلَب  قیلینگن  واحِد  اوُمَّت، واحِد  جَماعَتگه ، واحِد  اِجماگه  قَیتمَس  اِیکن، مَنه  بُو کَسَلّیکلردَن  قاچیب  قوُتِیلیب  بُولمَیدی. و مَنه بُو هِیلمَه – هِیل مَذهَب و تَفسِیرلرنی  یَحشی  یا یامان  اِیکنینی  تَشخِیص  بیریش  اوُچُون  حُجَّت  بُوله  آلمَیدی،اوُلرنی  هِیچ  قَیسِینیسی  یَکّه  حالَتده  واحِد  اوُمَّت و اوُزینی  واحِد  اِجماعسِی بیلن قاضی  وَضِیفه سینی  بَجَرَدِیگن  اوُلی الاَمر  شُوراسینی  نَقشینی  بَجَریشگه  قادِر  اِیمَس، لایِیق  هَم اِیمَس. مَنه  شُو  قاضینی  اوُرنیگه  اوُتیره   آله دِیگن  شَخص  اوُلی الاَمر  شُوراسی و بُو  اوُلی الاَمر شُوراسیدَن وُجُودگه  کِیلگن  اوُمَّت  اوُتیریشگه  لایِیق  بُوله دی، شُو  قاضِی  بِیتّه  فِکرنی  واحِد اِجماع  صِفَتِیده  اِرایَه  بیرَدی.

اِیندی  مَنه  بُولَردَن  کیلیب  چِیقه دِیگن  بُولسَه، نُبُوَّت  مَنهَجیگه  اَساسلَنگن  اِسلامِی  حُکوُمَت و اوُلی الاَمر  واحِد  شُوراسی  قوُله گندَن  سُونگ  وُجُودگه  کِیلگن  کَسَلّیکلرنی  بِیری، بُو توُرلی- هِیل یَکّه شَخصِی  اِجتهادلر، تَعویلّر، هَمده  بیز عَصرلردَن بُویان  کُواه  بُولیب  تُورگن  آشکار  فِرقه لَنیشلر بُوله دی.  

Фирқаланишни натижаси.

Аниқ ва равшан кўриниб турибдики,жуда кўп азоблар ва ижтимоий, шахсий офатлар ва касалликлар мажбурий холатда нубувват манхажига асосланган исломий хукуматдаги улил амр шўросига кўра иш олиб борадиган вохид уммат, вохид жамоат, вохид ижмонинг   йўқлиги боис вужудга келади.

Бу ерда нубувват манхажига асосланган хилофатни ўрнига шохигарликни қўйиш билан булоқни боши ёки манбаъсини очиб ёпиб турувчи дастагини ўрнатилди,бу иш билан мусулмонларни орасида юзага чақадиган минглаб булғанишларни ва янги пайдо бўлган касалликларни олдини олиб бошини ёпиб қўйса бўлади. яъни мана бу манбаъни бошини ёпиш орқали булғанишлар, доғлар,оқибатлардан нажот топса бўлади.

Вохид умматни, вохид ижмоъни бузилиши сабабли вужудга келган касалликлар ва оқибатларнинг энг хатарлиси, мазхабларни етилиб чиқиши ва буни натижасидаги бўлиниб кетишлар,тафарруқни хосил бўлишидир. Жамият улил амр шўроси орқали яна янгидан шариатда талаб қилинган вохид уммат, вохид жамоатга, вохид ижмоъга қайтмас экан, мана бу касалликлардан қочиб қутулиб бўлмайди. Ва мана бу хилма-хил  мазхаб ва тафсирларнинг  хеч қайсиниси бошқа уларга мухолиф бўлган мазхаб ва тафсирларни яхши ё ёмон эканини ташхис бериш учун хужжат бўла олмайди, уларни хеч қайсиниси якка холатда вохид уммат ва ўзини вохид ижмоъси билан қози вазифасини бажарадиган улил амр шўросини нақшини бажаришга қодир эмас, лойиқ хам эмас. Мана шу қозини ўрнига ўтира оладиган шахс улил амр шўроси ва бу улил амр шўросидан вужудга келган уммат ўтиришга лойиқ бўлади, шу қози битта фикрни вохид ижмоъ сифатида ироя беради.

Энди мана булардан келиб чиқадиган бўлса, нубувват манхажига асосланган исломий хукумат ва улил амр вохид шўроси  қулагандан сўнг вужудга келган касалликларни бири, бу турли-хил якка шахсий ижтиходлар, таъвиллар,хамда биз асрлардан буён гувох бўлиб турган ошкор фирқаланишлар бўлади.   

حکومت اسلامی عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ

واضح و روشن است که بسیاری از عذابها، آفتها و بیماریهای اجتماعی و فردی که وجود دارند، بالاجبار به دلیل نبود حکومت اسلامی عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ و شورای اولی الامر آن و امت واحده و جماعت واحده ی آن و اجماع واحد آن به وجود می آیند. در اینجا جایگزینی شاهیگری به جای خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ سرچشمه، منبع و شیرفلکه ی تولید هزاران آلودگی و بیماری های نوظهور و تازه پیدا شده در میان مسلمین شد که تنها با خشک کردن این سرچشمه، منبع و علت، و تنها با بستن این شیر فلکه ی اصلی می توان از این آلودگی ها و معلولها نجات پیدا کرد.

یکی از خطرناکترین این بیماریها و معلولها که به دلیل انهدام امت واحد و اجماع واحد به وجود آمد، تولید مذاهب و تفرق حاصل از آن است، و تا جامعه از طریق شورای اولی الامر دوباره به امت واحد و جماعت واحد خواسته شده در شریعت و اجماع واحد آن بر نگردد وجود این بیماریها حتمی و اجتناب ناپذیر است، و هیچ کدام از این مذاهب و تفاسیر مختلف «محک» و «حجت» برای تشخیص خوب یا بد بودن سایر مذاهب و تفاسیر مخالفشان نمی شوند، و هیچ کدام نمی توانند و شایستگی آن را ندارند که به تنهائی نقش امت واحد و شورای اوالی الامر واحد را بازی کنند، شورائی که با اجماع واحد خود نقش قاضی را بر عهده دارد. تنها کسی که می تواند و صلاحیت و شایستگی دارد در جایگاه قاضی بنشیند شورای اوالی الامر و امتی است که از شورای اوالی الامر به وجود آمده که این قاضی یک رأی را به عنوان اجماع واحد بر همه ارائه می دهد.

در این صورت، روشن است یکی از بیماریهائی که بعد از انهدام حکومت اسلامی عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ و شورای اولی الامر واحد آن به وجود آمد، پیدایش اجتهادات و تأویلات مختلف فردی، گروهی و مذهبی به جای اجماع واحد شورا، و تفرق آشکاری است که ما قرنهاست شاهد آن هستیم.

جماعتنی محکم اوشلشلیک.

مُسُلمانلر فقط  مَنه  بُو اوُچ  دَسته  آرقَلی  اولی الاَمر شُوراسی  یُولِیدَگی  واحِد  جَماعَتنی  و واحِد اوُمّتنی  وُجُودگه  کیلتیره  آلیشَدی و گُمراه، سَرگردان  بُولیشدَن  نَجات  تاپیشَدی؛ رسول الله صلی علیه وسلم الله تعالی دَن  مَنه  بُوندَی  اوُمّتنینگ  گُمراه  بُولمَسلیگینی  زَمانَتِینی  آلگنلر:

سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ لَا يَجْمَعَ أُمَّتِي عَلَى ضَلَالَةٍ، فَأَعْطَانِيهَا،[1]

واحِد  اولی الاَمر شُوراسینینگ  یُولی  بیلن وُجُودگه کیلگن منه بو واحد اومّت، اوزینی واحد اجماسی بیلن واحد جماعتنی دنیاگه کیلتیردی، رسول الله صلی الله علیه وسلم مَنه  بُوندَی  جَماعَتگه  قوُشیلیشگه  بُویُورگنلر:

فَعَلَيْكُمْ بِالْجَمَاعَةِ.

و مَنه  بُوندَی  جَماعَت  الله نی حِمایه سینی  قوُلگه  کیریتَدی.«فَإِنَّ يَدَ اللهِ عَلَى الْجَمَاعَةِ».[2]

عمر ابن حطاب رضی الله عنه هَم  رسول الله صلی علیه وسلمدَن رِوایَت  قیلیب اَیته دی:

«عَلَيْكُمْ بِالجَمَاعَةِ وَإِيَّاكُمْ وَالفُرْقَةَ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ مَعَ الوَاحِدِ وَهُوَ مِنَ الِاثْنَيْنِ أَبْعَدُ، مَنْ أَرَادَ بُحْبُوحَةَ الجَنَّةِ فَلْيَلْزَمُ الجَمَاعَةَ»،[3]

سیزلرگه جَماعَتنی قتّیق  اوُشلَشلیک  واجِب و لازِم  بُوله دی، فِرقه له نیب، اَجرلیب  کیتیشدَن  اِختیاط بُولِینگلر، چُونکی شَیطان یَکّه  قالگن آدَم  بیلن  بیرگه  بُوله دی و اِیکّی  کِیشیدَن  اوُزاقله شَدی. کِیمکی جَنتّنی  اوُرته سینی  هاحله سه  اَلبتّه  جَماعَتنی  مَحکَم  اوُشلَسِین.

ادامه خواندن جماعتنی محکم اوشلشلیک.

Жамоатни махкам ушлашлик.

Мусулмонлар фақат мана бу уч даста орқали улил амр шўроси йўлидаги вохид жамоатни ва вохид умматни вужудга келтира олишади ва гумрох, саргардон бўлишдан нажот топишади; росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аллох таолодан мана бундай умматнинг гумрох бўлмаслигини замонатини олганлар:

سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ لَا يَجْمَعَ أُمَّتِي عَلَى ضَلَالَةٍ، فَأَعْطَانِيهَا،[1]

Вохид улул амр шўросининг йўли билан вужудга келган мана бу вохид уммат,ўзини вохид ижмоси билан вохид жамоатни дунёга келтиради, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мана бундай жамоатга қўшилишга буюрганлар:

 فَعَلَيْكُمْ بِالْجَمَاعَةِ.

ва мана бундай жамоат аллохни химоясини қўлга киритади.

ادامه خواندن Жамоатни махкам ушлашлик.

جماعت واحد

فقط از طریق این سه دستگیره است که مسلمین می توانند امت واحد و جماعت واحدی را از طریق شورای اولی الامر به وجود بیاورند و از گمراهی و سرگردانی نجات پیدا کنند؛که رسول الله صلی الله علیه وسلم از الله تعالی ضمانت گرفته که چنین امتی گمراه نشوند: سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ لَا يَجْمَعَ أُمَّتِي عَلَى ضَلَالَةٍ، فَأَعْطَانِيهَا،[1] بله، این امت واحدی که از طریق شورای اولی الامر واحدشان به وجود آمده با اجماع واحد خود یک جماعت واحدی را هم تولید می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم امر می کند به پیوستن به چنین جماعتی: فَعَلَيْكُمْ بِالْجَمَاعَةِ. و چنین جماعتی است که حمایت الله را به دست می آورد «فَإِنَّ يَدَ اللهِ عَلَى الْجَمَاعَةِ».[2]

ادامه خواندن جماعت واحد