Муслим ва Бухорий Хузайфа розиаллоху анхудан нақл қилиб келтиришларича: “ одамлар росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан яхшилик хақида савол қилиб сўрашарди, аммо мен ёмонлик хақида сўрардим; чунки мабодо бу ёмонликга гирифтор бўлиб қолишдан қўрқардим. “
Шундай экан,яхшилик ва хақни ўзини таниб олишни ўзи кифоя қилмайди, чунки агар яхшилик ва хақни фақат ўзинигина танийдиган бўлсак, ёмонликка гирифтор бўлиб уни таний олмаслигимиз хам мумкин. Хозирги замондаги секуляризм динини офатлари ва жохилиятга дучор бўлган аксар мусулмонзодаларга ўхшаб бу нарсаларни хақиқатидан бехабар бўлиб қоламиз.
Шунга асосланган холда Умар ибни Хаттоб айтадики: “ ислом занжири халқа халқа бўлиб узилади, қачон? Исломда жохилиятни танимайдиган кимсалар пайдо бўлиб вужудга келгач бу иш содир бўлади.”
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асхоблари яхшилик ва ёмонликни комилан, аниқ танишарди, чунки улар ана ўша ёмонликни ичида парвариш бўлишган, қатъан яхшиликни танлашарди ва ёмонликдан безор эдилар. Чунки улар иймон ва амали солихни яхшилиги, гўзаллигини ва куфр ва гунохларни эса палид,хуник эканини яхши билишарди. Шу сабабли хам уларни иймони , фахми, тушунчаси улардан кейингиларга қараганда кучлироқ, салобатлироқ, махкамроқ бўлишган,Сумайя, Хадича, Мусъаб, Балол ва …….мана шундай жохилиятдан чиқиб келишган эдики, шу даражада иймон қудрати, салобати,мустахкамлигига эриша олган эдилар.
Кейинги даврларда хам , жохилиятни яхши тушунган кишилар, фақат мусулмон ота-онадан мусулмон бўлиб туғилганларга нисбатан жохилиятни яхшироқ танишган ва тушунишган ва иймон ва жиход йўлида тутган усуллари сахобаларга яқинроқ бўлган. Шундай бўлгач, бир мусулмон “ла илаха” дегандан ва тоғутга куфр келтиргандан сўнг , “иллаллох”ни айтиш ва аллохни шариатини қонунлари, буйруқларига буйин эгишдан олдин “ла илаха”, тоғутга куфр келтириши, жохилиятни тўғри таниб олиши лозим бўлади.
Фарқлар,ихтилоф маданияти ва бу ихтилофларни ўртадан олиб ташлашни ягона абзори.
Холид хўромий.
Энди намоз пайтида қўлимизни боғлаймизми ё йўқми, мана булар фаръий масалалардан бўлиб, хозирги вазиятда бу масалалардан қочиб кетиб бўлмайди ва мана бу ишлар суннийни орасида бўладими ва шиъани фарқи йўқ. Моликийлар, хавориж, шиъалар намоз пайтида қўлларини боғлашмайди, аммо ханафийлар, шофеъийлар, ханбалийлар эса турли-хил жойларда қўлларини боғлашади. Яъни қўлини боғлайдиган тоифаларни ўзи хам ўзларига хос ўринларда боғлашади. Масалан ханафийлар киндикни остида, шофеъийлар киндик билан кўкракни орасида, ханбалийлар эса кўкракни устида қўлни боғлашади ва ……..
Агар шиъа ва суннийга ўхшаш исломий мазхабларни ўртасидаги мана бундай фиқхий масалаларга шаръий назар билан қарайдиган бўлсак,умумий усулларда ихтилоф йўқлигини осонгина тушуниб етамиз……..бу ердаги ихтилофлар, фарқлар ахли суннат( шофеъий , ханбалий ва …….) мазхабларини ўртасидаги ихтилофларга ўхшайди.
Мана шуларга асосланган холда шайх Мухаммад ғаззолийга ўхшаган кишилар айтишадики: “фиқхнинг амалий (муқояса қилиш) майдонида икки томонни ўртасидаги фиқхга оид ихтилоф ва мушкилотларни текшириб чиқадиган бўлсак, шиъа ва суннийни орасидаги фарқ, Абу Ханифа мазхабидаги фиқх билан моликий мазхабининг фиқхичалик ё шофеъий мазхабичалик фарқга эга эканини кўрамиз.
Эътиқодий масалаларда хам гохида хукуматларнинг сиёсий вазиятларига эргашган холда, эътиқодий масалаларга алоқаси бўлмаган бир нарсаларни ақидавий масалаларга олиб киришган ва ихтилофларни ақидавий усулларга алоқаси бордек қилиб кўрсатишган, аслида эса умуман алоқаси бўлган эмас экан.
Мана шуларга асосланган холда Хасанул Бано –аллох қабул қилсин шаходатларини – ва саййид Қутб шиъаларни гурухлари билан бирга , шиъа ва суннийлардан иборат барча мусулмонлар, муштарак усулни пойдеворига асосланган холда бирлашишга ва динни усулларидан хисобланмаган ва уларни инкор қилишлик динни инкор қилиш деб хисобланмайдиган жузвий ишларда эса бир-бирларига узр айтиб қўйишга келишиб олишган эди. Уларнинг барчалари бутун жахонни парвардигори бўлмиш “аллохга”,охирги пайғамбар бўлган Мухаммад саллаллоху алайхи васалламга ,осмоний китоб сифатида қуръони каримга, қибла ва аллохни уйи сифатида каъбага ,қиёмат кунига ва динда зарурий бўлган нарсаларга иймон келтирган ва эътиқоди бўлганлар мусулмон бўлишини тасдиқлашган эди.
Аслида воқеиятни олиб қарасангиз хам ,турли-хил исломий мазхабларни ўртасидаги ихтилофлар, фарқлар хеч қачон қуръон ва суннатни аслига кўра бўлган эмас, балки уларни ихтилоф, фарқлари фақат қуръон ва суннатни фахмлаш борасида бўлган холос, бу ихтилофлар, фарқлар хам барча исломий фирқаларнинг вохид ижмоъси билан ўртадан кўтарилиб кетади.
Мана бундан келиб чиқадиган бўлса, мусулмонларнинг вохид улил амр шўроси вохид уммат сифатида келиб, ўзини вохид ижмоъсини ўртага ташламагунча мана бу ихтилофлар, фарқлар давом этишлиги аниқ. Мана бу ихтилофлар ўртадан кўтарилиши йўлида харакат қилаётган кишиларга тавсиямиз шуки, улил амр шўросини ва вохид умматни ва вохид ижмоъни фақат исломий хукуматни воситаси орқали ташкил қилишлик ва уни муассасаларини мустахкамлаш, тозалаш йўли бўйича харакат қилишлик ва ўзларини бутун куч-қудратларини мана шу мухим ишга марказлаштиришлари лозим бўлади. Чунки мана бу иш амалга ошадиган бўлса ўртадаги минглаб ихтилофлар хам ўз-ўзидан хал бўлиб кетади.
Ахли тафарруқ, адолат ва инсофдан қочиб юрувчилар мусулмонлар жамияти учун шунчалик кўп мусибатлар, аччиқ самаралар келтиришганки, хар қандай сабр- тоқатли инсон хам гохида уларни юзаки кўз-қарашлари, шариатни зиддига бўлган енгилтак назарларини олдида хайрон бўлиб ажабланиб қолади. Улар ўзлари ёпишиб олишган нотўғри дипломатикалари сабабли қандай қилиб мусулмонларнинг дини, жони, номуси, обрўси, иззати, моли, ватани, бутун борлиқлари билан ўйнашишади?
Қисматларга ажратиш ,ихтилоф, аниқ таниб олиш, душманларни шаръий даражаларга ажратиш билан бир қаторда, душманнинг харбий қудрат ва технология мезони бўйича қайси даражада эканини ва бизларни ўзимиз хам харбий қудрат, маълумот жамлаш қудрати, мутахассисликлар бўйича қайси табақада турганимизни хам ташхис беришга қодир бўлишимиз лозим. Ё хунайн ғазавасига ўхшаш Сафвон ибни Умайяга ўхшаш мушриклардан қуролни қарз қилиб оламизми? Ёки бўлмасам масалан нижронни насронийлари билан тузилган харбий ёрдамга асосланган паймонлардан тузишимиз керакми? Ёки душманни [1][2]
қўшинини қаршисида бадр ва табукка ўхшаб хужум қилиш ё хандақга ўхшаш дифоъ қилиш тактикасидан фойдаланишимиз керакми?
Хозирги мавжуд вазиятда яқин кофирларга нисбатан жанг, урушни қоидасини татбиқ қилиш шакллари, равиши қандай бўлишини ким ташхис беради? Аниқ кўриниб турганидек буни фирқаланиб кетган гурухлар, шахслар қила олмайди, балки “уч афзал абзорга “ тобеъ бўлган харбий ишлар бўйича мутахассислар ва бу тахассус бўйича ишлайдиган улил амр шўросини қўлидан келади. Уларни фикрлари жамиятни бошқариш ишлари бўйича ишлайдиган бошқа мутахассисларни назарлари билан бирга қўшилган холда рахбарият томонидан вохид назар сифатида ироя берилади.
Мана бу кишиларни берган ташхиси фақат улил амр шўросини харбий ва хавфсизлик доирасида бўлиб, таблиғ ва иқтисод ва ……заминасидаги шўрони бошқа мутахассисларининг назарлари билан қўшилган холда ,барча улил амр шўросини, хукумат ташкилотларини намояндаси бўлган рахбарият томонидан матлабни рухи ва охирги натижа сифатида ироя берилади.
Умумий қилиб айтганда исломий жамиятни рахбарияти ўзини ихтиёридаги турли-хил харбий, хавфсизлик, иқтисодий ташкилотларга суянган холда ,ўша кунга хоким ” мавжуд вазиятга” муносиб равишда душманни ажратади ва аслий узоқ душманга ёки яқиндасига марказлашиш кераклигини ташхис беради. Мана шу тарзда
га асосланиб мўъминлар ва дорул исломни “ўша кунини эхтиёжини” бирига муносиб, шаръий жавобни ўртага қўяди.
Шундай экан мувозанат ана ўша асл собит хисобланади: харбий қудратни мезони ва бу харбий қудратни рахбарият томонидан қандай тарзда тақсимланиши ва ишлатилишига боғлиқ.
Бизлар “мавжуд вазиятда” “ўша кунимизни эхтиёжларини” қайси равиш билан бартараф қилишимиз кераклигини ,рахбариятни қўл остидаги мутахассислар шўроси ташхис беради. Албатта харбий қудратимизни мезонига хам эътибор беради. Доим азоб,сустлик, хорлик , мағлубиятга даъват қилиб келаётган бўлиниб кетган гурухлар,шахсларни фикри бу масалани хал қила олмайди.
Мана бу ўринда росулуллох саллаллоху алайхи васаллам афзал “уч абзорни бирини” воситаси билан одамларга шаръий ишлар йўлини ироя беряптилар, мусулмонлар эса буни натижасида шундай ижтиходий масалалар бўйича қуръон ва суннатни улил амр мутахассисларининг шўросини тушунчасига асосланган нарсани қўлга киритишади. Бу нарса уларни “мавжуд вазиятларига” хамда ўша кунни эхтиёжларига муносиб равишда тақдим қилинган бўлади.
Исломни энг баланд қалъасини чўққиси хисобланган ва дин, жон, номус, ақл , обрў, иззат, мол, хамда мусулмонларни ватанини сақлаш бўйича иш олиб борадиган
« ذِروةُ سَنامِهِ»
жиходни фиқхи ва рахбариятдан хам кўра хассосроқ , мухимроқ мутахассислик топиладими? Шундай бўлгач, харакатни тўғри йўлини,иш юритишни, режани фақат энг афзал бўлган “уч абзор”нинг вахдат тарафдори бўлган рахбарият томонидан ва шаръий канал орқали қўлга киритинглар. Тафарруқ, хорлик ахли мана бу йўлда жиходга тегишли бўлгандек бўлиб кўринадиган сўзларни сенга отишига ва ислом, мусулмонларни душманларининг мақсадлари йўлига сени йўллаб бу йўлда сени харж қилиб ташлашларига йўл қўйма.
« قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ » آیَتینی تطبیق قیلیشده “مَوجُود وَضِیعَتگه” و “بُوگوُنگی کوُنّی طلبلریگه” مُناسِب بُولگن بیر نَولی یُومشاقلیکنی مُسُلمانلرده کوُرسه بُوله دی، بُو نَرسه” صَلاحِیَتگه اِیگه بُولگن اِداری باسقیچلر” تامانیدَن اِجرا قیلیش مَرحَله سیگه آلیب کیلینَدی. بُو اِیشلر بیزلرگه یَقین بُولیشدَن ته شقه ری، “قدرَت” و “خَطر” و “دُشمَنّی تار- مار قیلیش” ده هَم اوزیگه حاص قائِده لر بارلیگینی و مُتَحَصِّصلرنینگ اورگه نیب تِیکشِیریب چیقیشلریدَن سُونگ جهادی دَرَجَه لرگه مُوافق رَویشده آخیرگی نَظر صادِر قیلینیشینی کورسَتیب توُریبدی. رسول الله صلی الله علیه وسلمدَن سُونگ مَنه بُو صَلاحِیتگه اِیگه اِداری باسقیچ، “اوُچته اَفضَل اَبزارنی” بیری بُولگن اوُلی اَمر شُورا سی بُولیب، اوُزینی واحید اِجماسی بیلن جَمیعَتنینگ رَهبَریَتینی تِیلیدَن اوُزینی واحید نَظرینی صادِر قیله دی.
یعنی بو فقهنی توشونیش، فهملش و دینده گی حکمتدیر،بو بیزنینگ یوزکی فکرلیدیگن جوده کوپ برادرلریمیز توشونیشدن عاجیز بولیب قالیاتگن نرسه بوله دی. اولر اوزلرینینگ شریعتنی جامع حالتده توشونمسلیک و جلاولنمگن حیسّییاتلری سببلی فقطگینه اوزلریگه ایمس، بلکی باشقه مسلمانلرگه هم جوده کوپ مشکیلاتلرنی کیلتیریب چیقه ریشگن و مجاهید مؤمنلرنی اصلاحگرانه مبارزلرینی، جهادینی برباد قیله دیگن ابزارگه ایله نیشگن.
رسول الله صلی الله علیه وسلم اوزینی احتیاریده گی حربی قدرتگه مناسب رویشده یقینیده بولگن، امّا “ضرر و خطری” کمراق کافر قبیله لرنی اوز حالیگه قوییب، “ضرر و خطری” کوپراق بولگن اوزاقده گی کافرلرگه بار کوچینی ته شلگن ایدیلر. او کیشی بو رویش بیلن کفر دنیا سیگه قندی قیلیب ینه ده قتّیقراق “تلفات” کیلتیریش بارسیده دقّت قیلگندیلر، بو آرده بیزلر هم فقه اصولّریدن آگاه کیشیلرگه معلوم بولگن شریعت مقصدلری بیلن آشنا بوله آله میز.
مثلا میثال تریقه سیده کیلتیردیگن بولسک، امامی شافیعی رحمه الله امّو کتابیده ایته دیکی: اگر دشمنّی حالتی، قدرتی تورلی- هیل بوله دیگن بولسه، اولرنی بیر توده سینی ضرری کوپراق، خطرلیراق بوله دیگن بولسه، امام انه اوشه ضرری کوپراق، خطرلیراق توده بیلن جنگنی باشلشگه حقّی بار، اونی بو ایشینی موشکل دیب حسابلنمیدی. اگر بو دشمنّی مسافه سی اوزاقراق بولسه هم مهم ایمس. منه بو نرسه نی ضرورت دیب قبول قیلیندی، باشقه پیتلرده مومکین بولمگن نرسه لر ضرورت وقتیده جائز بوله دی. رسول الله صلی الله علیه وسلمگه ییتیب کیلگن خبرگه کوره ، حارس ابن ابی ضرار او کیشینی قرشیسیگه حمله قیلیش اوچون قوشین ته یّارلیاتگن ایکن. بونی ایشیتگن رسول الله صلی الله علیه وسلم اونگه حمله قیلدیلر،منه شو پیتده او کیشینینگ اطرافلریده یقینراق جایلرده هم باشقه دشمنلر بار ایدی. ینه بیر باشقه واقعه ده ایسه، حالد ابن ابی صفیان ابن شخ رسول الله صلی الله علیه وسلمگه قرشی لشکر توپله یاتگنی حقیده خبر ییتیب کیلدی. او کیشی ابن انیسنی جونتیب اونی اولدیریشگه بویوردیلر، شو وقتده هم او کیشینینگ اطرافلریده یقینراق دشمنلر موجود ایدی. [1]
کوریب تورگه نینگیزدیک ،کافرلر تورلی درجه لرگه اجرتیلگه نی بیلن اصلیده اولرنی مسلمانلرگه قرشی جبهه سی عمومی بوله دی. بیز کافرلرنی دنیا سیگه عمومی بیر جمیعت صیفتیده قه رشیمیز کیرک، اگر اولر مسلمانلرنی ایچیگه سینگیب کیته دیگن بولسه، بو بیزنی فایده میزگه، حودّی شونگه اوحشب سکولاریستلر هم بیزلرگه قرشی همّه لری بیرلشگن حالده جنگ آلیب باریشدی.
[1] أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعي القرشي المطلبي ، الأم ، المحقق: رفعت فوزي عبد المطلب ،الاسکندریه ، دار الوفاء ۱۴۲۲ ق – ،ج۴ص۱۷۷ (فان اختلف العدو فکان بعضهم أنکی من بعض أو أخوف من بعض فلیبد الامام بالعدوا الأخوف أو الأنکی و لابأس أن یفعل. وان کانت داره أبعد ان شاء الله تعالی حتی ما یخاف لمن بدأ به لما یخاف من غیره مثلاً و تکون هذه بمنزلة الضرورة لأنه یجوز فی الضرورة مالا یجوز فی غیرها. وقد بلغ النبی عن الحارث بن أبی ضرار انه مجمع له فأغار النبی وقربه عدو أقرب من و بلغه أن خالد بن أبی سفیان بن شح یجمع له فأرسل ابن أنیس فقتله و قربه عدو أقرب)
Оятини татбиқ қилишда “мавжуд вазиятга” ва “бугунги кунни талабларига” муносиб бўлган бир навли юмшоқликни мусулмонларда кўрса бўлади, бу нарса “салохиятга эга бўлган идорий босқичлар” томонидан ижро қилиш мархаласига олиб келинади. Бу ишлар бизларга яқин бўлишдан ташқари, “қудрат” ва “хатар” ва “душманни тор-мор қилиш”да хам ўзига хос қоидалар борлигини ва мутахассисларнинг ўрганиб текшириб чиқишларидан сўнг жиходий даражаларга мувофиқ равишда охирги назар содир қилинишини кўрсатиб турибди. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан сўнг мана бу салохиятга эга идорий босқич, “учта афзал абзорни” бири бўлган улил амр шўроси бўлиб, ўзини вохид ижмоъси билан жамиятнинг рахбариятини тилидан ўзини вохид назарини содир қилади.
Яъни бу фиқхни тушуниш, фахмлаш ва диндаги хикматдир, бу бизнинг юзаки фикрлайдиган жуда кўп биродарларимиз тушунишдан ожиз бўлиб қолаётган нарса бўлади. Улар ўзларининг шариатни жомеъ холатда тушунмаслик ва жиловланмаган хиссиётлари сабабли фақатгина ўзларига эмас, балки бошқа мусулмонларга хам жуда кўп мушкилотларни келтириб чиқаришган ва мужохид мўъминларни ислохгарона муборазаларини, жиходини барбод қиладиган абзорга айланишган.
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ўзини ихтиёридаги харбий қудратга муносиб равишда яқинида бўлган,аммо “зарар ва хатари” камроқ кофир қабилаларни ўз холига қўйиб,”зарар ва хатари” кўпроқ бўлган узоқроқдаги кофирларга бор кучини ташлаган эдилар. У киши бу равиш билан куфр дунёсига қандай қилиб янада қаттиқроқ “талафот” келтириш борасида диққат қилгандилар, бу орада бизлар хам фиқх усулларидан огох кишиларга маълум бўлган шариат мақсадлари билан ошно бўла оламиз .
Масалан мисол тариқасида келтирадиган бўлсак, имоми Шофеъий рохимахуллох умму китобида айтадики: агар душманни холати, қудрати турли-хил бўладиган бўлса,уларни бир тўдасини зарари кўпроқ, хатарлироқ бўладиган бўлса, имом ана ўша зарари кўпроқ, хатарлироқ тўда билан жангни бошлашга хаққи бор, уни бу ишини мушкил деб хисобланмайди. Агар бу душманни масофаси узоқроқ бўлса хам мухим эмас. Мана бу нарсани зарурат деб қабул қилинади, бошқа пайтларда мумкин бўлмаган нарсалар зарурат вақтида жоиз бўлади. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламга етиб келган хабарга кўра ,Хорис ибни Аби Зирор у кишини қаршисига хамла қилиш учун қўшин тайёрлаётган экан. Буни эшитган росулуллох саллаллоху алайхи васаллам унга хамла қилдилар, мана шу пайтда у кишини атрофларида яқинроқ жойларда хам бошқа душманлар бор эди. Яна бир бошқа воқеада эса, Холид ибни Аби Суфён ибни Шух росулуллох саллаллоху алайхи васалламга қарши лашкар тўплаётгани хақида хабар етиб келди. У киши ибни Анисни жўнатиб уни ўлдиришга буюрдилар,шу вақтда хам у кишининг атрофларида яқинроқ душманлар мавжуд эди. [1]
Кўриб турганингиздек, кофирлар турли даражаларга ажратилгани билан аслида уларни мусулмонларга қарши жибхаси умумий бўлади. Биз кофирларни дунёсига умумий бир жамият сифатида қарашимиз керак ,агар улар мусулмонларни ичига сингиб кетадиган бўлса, бу бизни фойдамизга, худди шунга ўхшаб секуляристлар хам бизларга қарши хаммалари бирлашган холда жанг олиб боришади.
Шундай бўлгач биз хам мана бу умумий нарсаларга эътибор билан қарашимиз лозим, ўзимиздаги қудратга муносиб равишда иш қилишимиз керак бўлади: уларни қайси бирини зарари ва хатари кўпроқ ,захарли илонни боши қаерда? Қандай қилиб мана бу умумий жамиятга кўпроқ, шиддатлироқ талафот, зарар етказа оламиз?
Энди “уч абзорни” салохиятга эга идора босқичи ўзини ихтиёридаги мутахассислари билан бирга, дунёга хоким бўлиб турган хозирги вазиятга муносиб равишда душманни қайси гурухини “зарар ва хатари” кўпроқ экани ва ўзидаги “қудратни” мезонига қараб, қуролли ва юмшоқ жангда жахондаги куфр дунёсига, махаллий диндан қайтганларга,мунофиқларни тўдасига,махаллий секулярзодаларга қандай қилиб кўпроқ “талафотни” етказиш борасида хукм содир қила олади.
Шундай экан исломий диёрларни жуда катта қисмларида американи аслий душман ва бошқа кофирларни байроқдори сифатида алохида эътибор билан қараладиган бўлса ,уларни мавжуд бўлишлари аслий душман ва унга бирлашганларни мавжудлигига нихоятда боғлиқ бўлади ,махаллий кичик кофирлар ва секулярзодаларга камроқ эътибор берилишини сабаби, қуйидаги далилга асосланган.
«إذا سقطَ الأصلُ سقط الفرع”
Аслий сабаб ўртадан кўтарилгач, уни кичкина бўлаклари, натижаси хам нобуд бўлади.
Сизларга бир мисол келтирмоқчиман. Суриядаги ужалон секулярни сотқин тўдасини оладиган бўлсак, фақат бир неча кун америка ва унга бирлашганлар томонидан ўз холига ташлаб қўйилди холос,буни натижасида кубанида уларни ихтиёрида фақат бир неча кўча қолган эди. Улар иккинчи марта хам шу холда ташлаб қўйилди ва буни оқибатида секуляр туркия хукуматини сотқинлари томонидан ифриндан роъсул айнгача қувиб ташланди.
Оли саъудни фосид режими ёки мусулмонларни тепасига хоким қилиб ўтқазиб қўйилган барча тоғутлар хам шунга ўхшайди. Буларни америка ва уни иттифоқчилари ушлаб туришибди,агар америка ва уни иттифоқчилари ўртадан олиб ташланса, ана ўша миллатни собит қадам кишиларин томонидан нобуд қилиб ташланади. Шундай бўлгач америка ва уни иттифоқчиларини ислом диёрларидан қувиб чиқариш, уларга хизмат қилаётган сотқинларни нобуд бўлиши билан баробардир.
التّابِعُ يَسقُطُ بسقوطِ المتبوع.
Бир муддат олдин тромп оли саъудни режимига нисбатан сут берадиган сигирни истелохини ишлатди ва мисисипидаги намойишчиларни хузурида қилган нутқини орасида айтишича: “биз сизларни химоя қиламиз, бизни химоямизсиз сизлар икки хафта хам қудратда туришга қодир эмассизлар.”
إِنَّه قَدْ صَدقَ وَهُو كَذوبٌ.
Шундай бўлгач, аслий кофирларга қарам бўлган хокимиятлар ва ранго-ранг партиялар, секуляристларни бир-бирига қарши гурухлари, мунофиқ ва секулярзодаларнинг тўдасининг зохирда исломгар бўлган хилма-хил партияларини хаммаси аслий иллат эмас маълул, натижа бўлади, агарчи уларни хаммасини ўртасида қаттиқ алоқа бўлган тақдирда хам.
[1] أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعي القرشي المطلبي ، الأم ، المحقق: رفعت فوزي عبد المطلب ،الاسکندریه ، دار الوفاء ۱۴۲۲ ق – ،ج۴ص۱۷۷ (فان اختلف العدو فکان بعضهم أنکی من بعض أو أخوف من بعض فلیبد الامام بالعدوا الأخوف أو الأنکی و لابأس أن یفعل. وان کانت داره أبعد ان شاء الله تعالی حتی ما یخاف لمن بدأ به لما یخاف من غیره مثلاً و تکون هذه بمنزلة الضرورة لأنه یجوز فی الضرورة مالا یجوز فی غیرها. وقد بلغ النبی عن الحارث بن أبی ضرار انه مجمع له فأغار النبی وقربه عدو أقرب من و بلغه أن خالد بن أبی سفیان بن شح یجمع له فأرسل ابن أنیس فقتله و قربه عدو أقرب)
Яхудлар билан 12 имомлик шиъаларни ўртасида алоқа ва халқани ижод қилиш.
Холид хўромий.
Мусулмонларни ўртасида ( оли саъудни салтанатига хизмат қиладиган салафийларга ўхшаш ва …….) кимсалар бор бўлиб, улар шифохоналардаги тозаловчи хизматчилар даражасида ё жуда бўлмасам хамшира даражасида илмга эга бўлган кимсалардир, аммо одамларни жохиллигидан суистефода қилган холда ўзларини мутахассис жаррохларни ўрнига қўйиб олишган ва бу кимсалар мусулмонларни жони ва дунёвий хаёти билан ўйнашишади. Мана бу кимсаларни кўпи уламойи суъ вар рувайбиза бўлиб исломийга ўхшаш адабиётлар билан ислом ва мусулмонларга қарши жанг қилиш билан машғулдирлар.
Мухаммад Ғаззолий ўзининг оли саъуднинг мадхалий салафийлари билан бўлиб ўтган бахси хақида ривоят қилиб айтадики:
سمعت من هؤلاء یقول فی مجلس علم : إنّ للشیعة قرآنا آخر یزید و ینقص عن قرآننا المعروف فقلت له : أین هذا القرآن ؟ و لماذا لم یطّلع الإنس و الجن علی نسخة منه خلال هذا الدهر الطویل ؟ لماذا یساق هذا الافتراء… و لماذا هذا الكتاب علی الناس و علی الوحی .
Шундай кишилардан бирини илм мажлисида бундай деяётганини эшитдим: шиъаларда бир қуръон бор бўлиб бу қуръонда бизнинг қуръонимиздаги баъзи оётлар йўқ, аммо уларда бор бўлган баъзи оятлар эса биздаги қуръонда топилмайди. Шунда мен унга қараб айтдимки: сиз айтаётган мана шу қуръон қаерда? Қандай қилиб 14 асрдан буён шиъаларни олдида шундай қуръон бўлади-ю, лекин инсон ва жин зотини бундан хабари йўқ? Нима учун бундай тўқима ёлғон нарсаларни одамларнинг ўртасида ёйиб юрибсан? Нимага бу тўқима ёлғонни шиъаларга, қуръонни вахийсига нисбатлаб гапиряпсан?
Мана бу табақадан ташқари , илмини даражаси фақат махсус табақадаги фикр эгаларига мактабларда дарс бериш ёки ўқитувчилик қилиш даражасида бўлиб, илмни воқеиятга татбиқ қилиш буйича хеч қандай мутахассисликга эга бўлмаган бошқа бир табақа хам бор , аммо улар шу холатда хам жаррохлик амалларига қўл уришади. Мана буларга ўхшаш китобхона уламолари илмни татбиқ қилаётган кишиларни мухокама қилишга ва махсус жойларда, алохида шароитларда жисмларни жаррохлик қилишга муносиб шахс хисобланишмайди , энди улар ўзларини мутахассис, жаррох деб номлаб олишлари хақида гапирмаса хам бўлади.
Мана бу кимсалар мусулмонларнинг огох душманлари сафида кўп фожеаларга сабаб бўлишди, уларнинг бу жиноятларини яшириб қўйишни иложи йўқ. Бу ерда бизни мавзуйимизга алоқаси бўлган нуқта шуки, баъзи бир кимсалар ғуллот билан 12 имомлик шиъаларни ўртасидаги фарқни хисобга олмаган холда , яхудлар билан 12 имомлик шиъаларни орасида боғловчи бир халқани вужудга келтиришга харакат қилишяпти; қарама- қарши жибхадаги яхудлар ва жахондаги бошқа кофирлар хам мана бу тўқима ёлғонни, қонли сенариони ёқлаб чиқишяпти ва ихтилофларни янада чуқурлаштиришга харакат қилиб, 12 имомлик шиъалар билан суннийларни ўртасида жанг ижод қилиш учун фитналарни келтириб чиқаришяпти.
Қуйидаги нарса хам жуда хам ажойиб нарсадир , унда 96 шамсий йилда мурдод ойидаги исроилда чоп қилинган “маъориф” газетасида америкалик стротегия мутахассиси “марк холмез” томонидан ёзилган мақолада айтилишича: ” шиъалар ва хусийлар бизларни мақсадларимиз йўлида ишлашади. Улар бизларнинг ўрта шарқдаги абзоримиз хисобланишади. Агар улар бўлмаганда, биз фирқалараро жангларни йўлга қўйишга қодир бўлмаган ва араб мамлакатларини бўлак- бўлакга ажрата олмаган бўлардик. Уларнинг динини баракоти сабабли европани устидаги исломни босимини камайтирдик ва мана шу мазхабни баракоти сабабли ислом динини бузиб кўрсатишга ва ислом тарихини нотўғри изохлашга муваффақ бўлдик.” Мана бу одам сўзида давом этиб айтадики: ” мана бу мазхабни ёрдамида биз масжидларни ўрнига хусайнияларни қўйдик. Бу хусайнияларда қасос олиш хиссини кучайтирадиган жозибали маросимлар ўтказилади ва уни натижасида эса ахли суннатни ўлдиришгача етиб борилади . Шиъа мазхабини ёрдамида хаёлий мақбара ва қабрларни каъбани ўрнига қўйдик ва шиъаларни хажга боришни ўрнига мана бу маконларга йўналтирдик.”
Марк холмез сўзини давом эттириб ёзадики: “мана бу ердаги ажабланадиган нарса шуки, шундай мазхабни борлигига қарамасдан , яхудий ё масихий ислом пайғамбарини тахқирласа мусулмонлар кўчаларга оқиб чиқиб уни тахқирига эътироз билридишади , аммо бир шиъа телевизорда зохир бўлиб пайғамбарни аёлларига таъна қилса ва у зотни асхобларига дашном берса ва қуръонни ўзгартирилган деб санаса хам хеч ким бунга эътироз билдириб қаршилик қилганини кўрмаймиз.”
У бунга яна қўшимча қилиб айтадики: ” шиъаларни асосини ахли суннатга нисбатан кина ва нафратни устига бино қилдик. Бу ишни уларнинг хиссиётларини қўзғатиш ва ақлларини ишдан чиқариш орқали бажаришга қодир бўлдик. Интиқом олиш хиссини қўзғатиш учун жозибали маросимларни ўтказдик ва уларни мол ва жонлари билан бизларни фойдамизга жанг қилишга йўналтирдик.” Уни ёзишича: ” биз уларни махдий номли шахсни чиқиб келишини кутиш ва ғамини тортиш вазиятига ташлаб қўйдик. Шиъаларни барча тақлид қилиш идора босқичлари яхудийларни хохомонлари (муллолари) билан жуда яқин алоқада юришади ва бир-бирлари билан хамкорлик қилишади. Шиъаларни динига асос солган шахс бир яхуд бўлгандан кейин, бу динни тизгини бизларни қўлимизда туриши аниқ бир нарса. Бизлар уларнинг ақллари ва фикларини мана шу равиш орқали йўналтиришга қодир бўлдик. Мана бу программани йўқотишни иложи йўқ, чунки унда биз қасос олиш ва кина хиссига диққатни марказлаштирганмиз.”
Хурматли биродарлар ва опа-сингиллар: мана бу хийла –найранг ва сенориони ўқиш орқали мана бу тухматлар америкалик стратегия мутахассисининг инглиз тили воситасида айтилгани билан аслида бу ахли суннат гурухларига тегишли эканлиги ва исроилдаги яхудларнинг канали орқали нашр қилинганлиги хам сизларни шубхага солмайдими?
Мана шунга ўхшаш минглаб тўқима гапларни, ёлғонларни ахли суннатга тегишли мажозий каналларда,спутник каналларда хатто атеистларни ва бошқа секуляристларни каналларида кўрмаганмизми?
Сизни назарингизда росулуллох саллаллоху алайхи васалламга эргашган кишиларнинг мана бу холатда аллохни шариатининг душманлари қўлидаги абзорга айланиб юришлари ва ислом тарихи хамда бутун жахон жамиятига масхара бўлиб қолишлари уят эмасми?
