وَاعْتَصِمُوا

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• قیسم)

بُو یِیردَه مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَرنِی توُدَه سِیدَه بُولگن وَ اَلله تَعالَی اوُنِی تَکفِیر قِیلِیشِیگه بائِث بُولگن عَمَلنِی قِیلگن شَخصنِی تَوبَه سِی راستمِی یا یالغانمِی، دِیگن مَسَلَه دَه شُبهَه پَیدا بُولِیشِی مُومکِین؟ اَمّا اوُنِی تَوبَه قِیلگنِیگه اِیشانَه سَن. مَنَه بُو اِیشانچنِی جایگاهِی شَک وَ گوُماندَن کوُرَه یُوقارِیراقدَه جایلَشگن وَ اِیشانچ بِیلَن اِسلامگه کِیرگن کِیشِی گوُمان وَ اِیختِمال بِیلَن اِسلامدَن چِیقَرِیب یُوبارِیلمَیدِی. مَنَه بُو اَهلِی قِبلَه قَبوُل قِیلگن عُمُومِی بِیر قائِدَه حِسابلَنَدِی.

 دُنیادَه مَنَه بُو جِنایَت وَ گوُناهلَرنِی هَمَّه سِی بِیر مُسُلمان اوُچُون گوُناه کَبِیرَه یا صَغِیرَه حَددِیدَه بُولَدِی وَ اَگر مُسُلمان یا مُؤمِن شَخص مَنَه بُو جِنایَتلَردَن بِیرارتَه سِینِی قِیلسَه اوُنِی کافِر بُولِیشِیگه سَبَب بُولَدِی، اَمّا مَنَه بُو گوُناهنِی کِیتِیدَن تَوبَه قِیلسَه وَ اوُزِینِی مُسُلمانلَرنِی جَمِیعیَتِیدَن دِیب حِسابلَسَه وَ اوُلَرنِی صَفِیدَن جُودا بُولمَسَه، اوُنِی مَنَه بُو تَوبَه سِی قَبوُل قِیلِینَدِی وَ قَیتَه دَن اوُنگه مُسُلمانلَردِیک مُعامَلَه قِیلِینَدِی. حَتّی اَگر اوُ مُنافِق وَ سِکوُلارزَدَه لَرنِی بَرچَه جِنایَتلَرِینِی قِیلگن تَقدِیردَه هَم اوُنگه نِسبَتاً سِکوُلارزَدَه مُسُلمان صِیفَتِیدَه مُناسَبَتدَه بُولِینَدِی. اَمّا اَگر یَنَه قَیتَه دَن مَنَه بُو آغِیر، مُشَخَّص جِنایَتلَرنِی تَکرارلَسَه وَ اوُنِی دُنیادَگِی عاقِبَتلَرِیدَن هَم آگاه بُولسَه وَ بِیرِینچِی مَرتَه بُو جِنایَتنِی قِیلگن پَیتِیدَه اوُنگه حُجَّتلَرِی هَم کِیلتِیرِیلگن وَ شَرعِی عُذرگه اِیگه بُولمَسَه، مَنَه بُو حالَتدَه عُذر بَه جَهل اوُچُون هَم اوُنگه اوُرِین قالمَیدِی وَ آگاهانَه، قَصددَن، اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن جِنایَتنِی قِیلگن کِیمسَه لَر جُملَه سِیگه شامِل بُولَدِی.

مَنَه بُو زَمِینَه گه باغلِیق بُولگن بِیر نوُقطَه گه اِیشارَه قِیلِیب اوُتِیش لازِم بُولَدِی، بُو شَخصگه نَبَوِی حُجَّتنِی اِقامَه قِیلِینِیش وَقتِیدِیر. چوُنکِی بِیر شَخص مَنَه بُوندَی کَتتَه جِنایَتنِی کوُنلَر دَوامِیدَه یا بوُتوُن یِیل دَوامِیدَه قِیلِیب یُورِیشِی وَ مَنَه شوُنچَه وَقت اوُتگندَن سُونگ مَنَه بُو مُسُلمان شَخصگه رَسُولنِی حُجَّتِی اِقامَه قِیلِینِیشِی هَم مُومکِین.بُو حالَتدَه مُسُلمان شَخصگه نَبَوِی حُجَّتنِی یِیتِیب کِیلِیش مُددَتِیدَگِی فَرق حُکمنِی اوُزگرِیب قالِیشِیگه سَبَب بُولمَیدِی، بُو مُسُلمان شَخص رَسُولنِی حُجَّتِی یِیتِیب کِیلگن پَیتگچَه عُذرگه اِیگه بُولگن  جاهِل مُسُلمان حُکمِیدَه قالَدِی وَ اَگر نَبَوِی حُجَّت اوُنگه یِیتکَزِیلسَه، اَگرچِی اوُنِی تَوبَه سِی یالغان بُولگن تَقدِیردَه هَم تَوبَه سِی قَبوُل قِیلِینَدِی، تَوبَه دَن آلدِین شوُنچَه لِیک آغِیر گوُناهنِی قِیلگنِیگه قَرَمَسدَن وَ کوُنلَر، آیلَر، یِیللَر دَوامِیدَه مَنَه بُو آغِیر گوُناه بِیلَن یَشَب کِیلگن بُولسَه هَم، اِسلام دائِرَه سِیدَه قالَدِی. بُو یِیردَگِی اِینگ مُهِم نَرسَه اوُنگه نَبَوِی حُجَّت یِیتکَزِیلگنِی وَ اوُنِی قِیلگن جِنایَتِیگه نِسبَتاً آگاه بُولگنِی وَ اَگر یَنَه بُو گوُناهنِی تَکرارلَسَه اوُنِی حَددِی نِیمَه اِیکَنِیدَن خَبَردار بُولِیشِیدِیر؟ اوُنِی کِیتِیدَن قَندَی عاقِبَت اوُنِی کوُتَدِی؟ شَخص مَنَه بُو مَرحَلَه گه یِیتِیب بارمَگن بُولسَه مُسُلمانلَرنِی جُملَه سِیدَن حِسابلَنَدِی وَ اوُنِی اِسلام دائِرَه سِیدَن چِیقَرِیب یُوبارِیلمَیدِی.

 مَنَه بُو اَصلِی نوُقطَه، جِنایَتچِی مُسُلمانلَر بِیلَن مُناسَبَتدَه بوُلِیش رَوِیشِی، دِپلامَه تِیکَه سِی بُویِیچَه مُسُلمانلَر اوُنوُتِیب قوُیَه دِیگن اَصلِی نوُقطَه لَردَن بِیرِی حِسابلَنَدِی، بُو نَرسَه نِی اوُلَرگه اِیسلَتِیش کِیرَک، اَهلِی قِبلَه نِی مَنَه بُو سُنَّتِی اوُلَرنِی آرَسِیدَه یَنَه قَیتَه دَن تِیرِیلِیشِی وَ مَنَه بوُندَی جِنایَتکارانَه عَمَلنِی، سُوزنِی قِیلگن خَطاکار، جِنایَتچِی مُسُلمانگه نِسبَتاً اِینگ یَحشِی مُناسَبَتدَه بُولِیش کِیرَک.

(دوامی بار……)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(8- قسمت)

در اینجا، شک وجود دارد که شخصی که در دارودسته ی منافقین و سکولارزده هاست و دچار عملی شده که الله تعالی او را تکفیر کرده، توبه اش راستین است یا دروغین؟ اما، اطمینان داری و یقین داری که توبه کرده است. این یقین جایگاهش بالاتر از شک و گمان می باشد و کسی که با یقین وارد اسلام شده با شک، گمان و احتمال نمی توان او را از اسلام خارج کرد.این یک قاعده ی کلی است که اهل قبله آن را پذیرفته اند.

 تمام این جرمها و گناهان برای یک مسلمان در دنیا در حد گناهان کبیره یا صغیره باقی می مانند واگر شخص مسلمان یا مؤمن مرتکب هر یک از این جرمها شود که روشن و آشکار، باعث کافر شدن وی میشود اما، به دنبال ارتکاب جرم توبه کند و خودش را جزئی از جامعه ی مسلمین بداند و از صف آن ها جدانشود، چنین توبه ای از وی پذیرفته می گردد، و باز مثل مسلمین با او برخورد میشود. حتی اگر تمام جرمهای منافقین و سکولارزده ها را هم مرتکب شود باز، مثل یک مسلمان سکولارزده با آن ها برخورد میشود. اما، اگر بار دیگر همین جرم سنگین و مشخص را تکرار کردند و به عواقب دنیوی آن آگاه شده بودند و همان بار اول هنگام ارتکاب جرم،اتمام حجت رسولی شده بودند و عذری شرعی نداشتند، آنوقت عذر به جهل هم برایشان نمی ماند و مشمول حکم کسانی میشوند که آگاهانه، عمدی و با میل و اختیار خودشان مرتکب جرمی شده اند.

نکته ای که لازم است در این زمینه به آن اشاره شود زمان اقامه ی حجت نبوی بر شخص است. چون ممکن است شخص مرتکب جرم به این بزرگی شود، اما روزها و بلکه سالها طول بکشد تا کسی بیاید و حجت رسولی را به این شخص مسلمان برساند. در این صورت، فاصله ی زمانی رساندن این حجت نبوی به شخص مسلمان باعث تغییر حکم نمیشود، و این شخص مسلمان تا زمان رسیدن حجت رسولی به او باز در حکم مسلمانِ جاهلِ دارای عذر باقی می ماند، و اگر حجت نبوی به وی رسید توبه ی او پذیرفته میشود هر چند که توبه ی دروغینی هم باشد، و قبل از توبه بازبا داشتن چنان جرم سنگینی باز از دایره ی اسلام خارج نمیشود، هر چند که ساعتها و بلکه روزها، ماهها و سالها با چنین جرم سنگینی زندگی کرده باشد. مهم این است که چنین شخصی که دچار چنین جرمی شده حجت رسولی به او برسد، به جرم خود آگاه شود، آگاه شود به این که اگر دوباره آن را تکرار کند حد آن چیست؟ چه عواقبی در انتظار اوست؟ و تا زمانی که به این مرحله نرسیده این شخص باز هم جزو مسلمین حساب می شود و نمی توان او را از دایره ی مسلمین خارج کرد.

این یکی از همان نکات اصلی است که مسلمین در دیپلماسی و روش برخورد با مسلمینِ مجرم یادشان رفته و باید به آن ها یادآوری شود که این روش برخورد، این سنت اهل قبله دوباره در میان آن ها زنده شود و روش برخورد بهتری با مسلمینِ مجرمِ خطاکار داشته باشند که چنین گفتار و اعمال مجرمانه ای را مرتکب شده اند.

(ادامه دارد……)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (109)

دویمه پوښتنه:قرآن څنګه کافرانو ته زیان رسوي موږ ته ویل شوي چې دا د ټولو لپاره رحمت دی مګر د مومنانو لپاره شفا ده. آیا قرآن یو چا ته زیان رسولی شي، دا ریښتیا دي؟ دا قرآن په اصل کې هدیً للنّاس د بشریت لپاره هدایت دی، دا د ټولو انسانانو لپاره لارښود دی.مګر ځینې خلک دا لارښوونه نه مني او دا یوازې د هغو کسانو لپاره اغیزمنه ده چې دا یې منلې ده، او دا به وي.هدیً للمتّقین. په حق دی؟دلته ستاسو د پوښتنې ځواب ته راځو، ځکه زه فکر کوم چې ما مخکې تاسو ته دا آیت ذکر کړی دی : «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» ،دا پدې مانا ده چې دا د عقیدتي ایډیالوژیکي او داخلي ناروغیو شفاء درملنه او د انسان د ظاهري ژوند د ناروغیو او ګډوډیو شفاء درملنه دی. ځکه دا دین هم د انسان د دننه دباطنی د ادارې لپاره نازل شوی دی.او هم د انسانانو د ظاهري او دنیاوي ژوند د اداره کولو لپاره.کله چې هغه راشي، هیڅوک به په ناحقه ونه وژل شي، هیڅوک به ژوندی ښخ نشي، هیڅوک به د قمار له امله پیسې له لاسه ورنکړي، هیڅوک به د خپل ځان په څیر ته به بنده نه شي او آزاد به شي.د انسانانو په ظاهري ژوند کې دا ډول نا هنجاری هم له منځه ځي.«أطعمهم من جوع و آمنهم من خوف»راوړي او د دې شرایط په چمتو کولو سره«فلیعبدوا ربّ هذا البیت» ته تحقق ورکوي چې دا ټول کارونه د الله تعالی د عبادت لپاره دي. چې د انسان د ژوند ټول قوانین او پروګرامونه پکې شامل دي:«إنَّ صَلاتی و نُسُکی و محیای و مماتی لله رب العالمین.بل ټکی دا دی چې له شفاء وروسته هم رحمت دی. له مينې وروسته رحمت د دې بهير د تکامل نقطه ده او مينه او بخښنه يو طرفه یو اړخیز، بلاعوضه او وړيا ده.او هغه هم د کم کسانو لپاره؟د مومنانو لپاره. «ولقد جئناهم فصلنه علی علم هدیً و رحمةً لقومٍ یؤمنون».مګر د ظالمانو لپاره د هغه دنده دا ده چې دوی ته زیان ورسوي، په دې کې هیڅ شفا یا رحمت نشته.

ښه ، اوس به تاسو ته پوښتنه پیشه شي
چه دا څنګه ضرر رسوي؟د مثال په توګه، دا د غلو نقشي پلانونه په ډاګه افشا کوي، لکه څنګه چې دا د منافقانو او سیکولرشوي پلانونه او فاسد داخلي او ضررناک عملونه څرګندوي او افشا کوي.ښه، دا پدې مانا ده
چې غلو او سیکولراشوی ته زیان رسوي.
یا همدغه قرآن ورځ په ورځ د مسلمانانو د پرمختګ لامل ګرځي که دوی پر عمل وکړي
او دوی ډیر پیاوړي کیږي.

ښه، د مسلمانانو لپاره قدرت يعني دا د ظالمانو د ضرر او په خاصه توګه د سیکولرشوي او منافقینو د داخلي عقدي او افسوسونو د زیاتولو په معنی ده.«فی قلوبهم مرضٌ فزادهم الله مرضاً».دا دوی ته زیان رسوي او ډیر داسی مثالونه شتون لري .
یا د مثال په توګه ، کله چې د ظالمانو په وړاندې د جهاد حکم کیږي او د دوی لاسونه د خلکو د اشتمنی مال او عزت له لوټلو څخه پرې کیږي.

په عموم کې ، د الله د شریعت قانون د ظالمانو لپاره یو ناورین دی ، دا د غلو لپاره تاوان دی ، دا د شرابوڅڅلو او همجنسبازانو لپار تاوان دی ، دا بیا هم د قاتل لپاره تاوان دی ، دا د ټولو مجرمینو لپاره تاوان دی.

په عموم کې ، د قرآن او د الله د شریعت د قانون په اړه موږ کولی شو ووایو:دا د ظالمانو روح او روان ته هم زیان دی ، ورته داخلي عقدي ، افسوس ، او حسد او داسی نور….په دوی کې زیاتوي .او دا د دوی د قیامت لپاره تاوان دی. او دا د دوی د قیامت لپاره تاوان دی. د قيامت په ورځ چې په دې دنيا كې يې د هجت اقامه شوى او نافرماني يې كړې، بيا هم به تاوان وركوي.

له همدې امله موږ ګورو چې په نړۍ کې ځینې خلک د انسانانو په دنیاوي ژوند کې د دې قانون له پلي کیدو سره سخت مخالفت کوي.
کله چې موږ یو سیکولر یا سیکولرشوي وګورو چې د الله د شریعت له قانون سره مخالفت کوي او د سیکولریزم او د سیکولرشوي او ډیموکراسۍ ملاتړ کوي، نو په دې کې شک مه کوه چې هغه ظالم دی چې د الله د شریعت د قانون له تطبیق او پلي کېدو څخه وېرېږي.او كه د الله شريعت نافذ شي او د قرآن قانون تطبيق شي نو تاوان به ورته رسيږي.
له همدې امله هغه غواړي چه لږ تر لږه په دی نړۍ کې د خپل ځان د زیان مخه ونیسي.
دا شخص یا غل دی یا قاتل دی او فاحشه دی یا جاسوس دی، خاین دی او مجرم دی او یا هم د دغو کسانو ملاتړی دی.اجازه راکړئ چې دلته هم یادونه وکړم ، ستاسو د پوښتنې برعکس ، خدای تعالی دا نه دي ویلي چې دا یوازې کافرانو ته زیان رسوي بلکه ، هغه د ظالمانو کلمه کاروي ، او دا ظالم هم مسلمان کیدی شي ، او هم کافر او غیر مسلمان .

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(7- қисм)

Аммо бундан баттарроқ жиноятни хам қилишади, бир гурух кишилар мусулмон бўлишликдан кўра хам юқорироқ даражага чиқиб мўъминлар жумласидан бўлишади, лекин шунга ўхшаш гунохни қилиш орқали яна қайтадан кофирларни жумласидан бўлиб қолишади:

«وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ*لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» (توبه/65-66)،

Қасамки,агар улардан (нега устингиздан кулганлари хақида) сўрасангиз, албатта улар: “биз фақат бахслашиб, хазиллашиб келяпмиз,холос,” дейдилар. Айтинг: ” аллохдан,унинг оятларидан, унинг пайғамбаридан кулувчи бўлдингизми?”. *** Узр айтманглар! Сизлар иймон келтирганингиздан сўнг яна куфрга қайтдингиз. Агар сизлардан бир тоифани (чин ихлос билан тавба қилганлари учун) авф қилсак, бошқа бир тоифани жиноятчи бўлганликлари сабабли азоблаймиз.

Мана бу оят ошкора айтяптики,аллох билан ё уни оятлари,қонунлари,пайғамбари саллаллоху алайхи васаллам билан хазил қилишлик, шахсни иймондан ортга қайтарадиган яъни кофир бўлишига сабаб бўладиган  куфр хисобланади, бу ерда фақат хазил хақида гап кетяпти; энди агар қасддан хурматсизлик,одобсизлик қилинадиган бўлса,жиддий ё хазил гапни хукми бир хил бўлади. Шахс аллохни ва уни қонунларини ,оятларини, росулини хазиллашиб ё жиддий холатда масхара қилишида фарқ йўқ. Аллох таоло мана бу оятда мархамат қиладики: ёлғон айтдингиз мана бу сўзларингиз ўйин учун ё хазиллашиб айтилган эмасди, демаяпти, балки мархамат қиляптики: мана бу иш сизларга бахона бўла олмайди, мана буларга нисбатан хазиллашиб бўлмайди, сизлар иймон келтирганингиздан сўнг кофир бўлдингиз…….

….«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ»

яъни мана бу кимсалар аслида хазиллашиб айтган ва ёмон нарсани мақсад қилмаган  сўзлари сабабли, икки мархала ортга қайтишади ва кофир бўлишади.

Мана бу дастани гунохи “ислом келтиргандан сўнг кофир бўлишди” эмас, балки уларни мархаласи иймондан юқорироқ даражада бўлишган,уларни иймонларига гувохлик бериляпти ва жиноятлари хам “иймондан кейин куфр келтирдингиз” бўлади. Демак хатто бир мўъмин хам мунофиқлар сифатига эга бўла олади ва баъзи бир мархалаларда мана бу сифатлар уни иртидодига хам сабаб бўлади. Кўриниб турганидек мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасини зохирда мусулмон бўлган мана бундай дасталардан иборат маъжун ташкил қилади. 

«كَفَرُوا بَعدَإسلَامِهِم» یا «كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ»،

Мана бу бир мусулмон махсусан бир мўъмин қилиши мумкин бўлган энг катта жиноят хисобланади, у шундай холатда бўладики, аллох таоло мусулмон,мўъмин шахсни мана бу катта гунох сабабли такфир қилади ва уни исломдан чиққани яъни исломдан кофирликка қайтгани  хақидаги хукмни содир қилади. Аммо мана бундай буюк гунохга эга бўлганликларига ва аллох таоло уларни такфир бўлгани хақида хукм содир қилганига ва улар исломий хукуматни чангалида бўлишганига қарамасдан, уларга муртадларга қилинган муомала қилинмайди ва мусулмонларни сафидан чиқариб ташланмайди,балки бир содда тавба билан уларни гунохини кечирилади, албатта бизларни барчамиз мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасининг қанчалик ёлғончи,қасамхўр, риёкор эканликларини жуда яхши биламиз. Аммо уларни тавбаси қабул қилинади ва уларга муртадларга қилинган муомалани қилинмайди, балки уларга узр ба жахлни ё ундан бошқа узрларни келтириб уларни мусулмонларни чегарасига шомил қилинади ва уларни худди бир мусулмондек химоя қилинади.

Мана бу мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасида бўлган ва шундай буюк жиноятни содир қилган, аммо тавба қилган  мусулмонларни,мўъминларни тақдиридир. Бу ерда тавба нихоятда мухим нарса. Шахс уни муртад бўлишига боис бўладиган сўзни айтган  ё амални қилган, аммо тавба уни нажот топишига сабаб бўлади. Агарчи биз уларни тавбасини ёлғон ё рост эканига шубхалансак хам шундай бўлади. Лекин биз уни тавба қилганига ишонамиз, у қайтадан мусулмон бўлган ва уни дунёдаги  мана шу тавбаси қабул қилинади. Чунки ишонч шак ва гумонни устидан хукмрон бўлади ,шу сабабли шакни ташлаб ишончни ушлаймиз.

( давоми бор……)

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• قیسم)

اَمّا بوُندَن بَتتَرراق جِنایَتنِی هَم قِیلِیشَدِی، بِیر گوُرُوه کِیشِیلَر مُسُلمان بوُلِیشلِیکدَن کوُرَه هَم یُوقارِیراق دَرَجَه گه چِیقِیب مُؤمِنلَر جُملَه سِیدَن بُولِیشَدِی، لِیکِن شوُنگه اوُحشَش گوُناهنِی قِیلِیش آرقَلِی یَنَه قَیتَه دَن کافِرلَرنِی جُملَه سِیدَن بُولِیب قالِیشَدِی:  «وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ*لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» (توبه/65-66)، قَسَمکِی، اَگر اوُلَردَن ( نِیگه اوُستِینگِیزدَن کوُلگنلَرِی حَقِیدَه) سُورَسَنگِیز، اَلبَتَّه اوُلَر: “بِیز فَقَط بَحثلَشِیب، هَزِیللَشِیب کِیلیَپمِیز، حالاص،” دِییدِیلَر. اَیتِینگ: ” اَلله دَن، اوُنِینگ آیَتلَرِیدَن، اوُنِینگ پَیغَمبَرِیدَن کوُلوُچِی بوُلدِینگِیزمِی؟”. *** عُذر اَیتمَنگلَر! سِیزلَر اِیمان کِیلتِیرگنِینگِیزدَن سُونگ یَنَه کُفرگه قَیتدِینگِیز. اَگر سِیزلَردَن بِیر طائِفَه نِی ( چِین اِخلاص بِیلَن تَوبَه قِیلگنلَرِی اوُچُون)عَوف قِیلسَک، باشقَه بِیر طائِفَه نِی جِنایَتچِی بُولگنلِیکلَرِی سَبَبلِی عَذابلَیمِیز.

 مَنَه بُو آیَت آشکارَه اَیتیَپتِیکِی، اَلله بِیلَن یا اوُنِی آیَتلَرِی، قانوُنلَرِی، پَیغَمبَرِی صلی الله علیه وسلم بِیلَن هَزِیل قِیلِیشلِیک، شَخصنِی اِیماندَن آرتگه قَیتَرَدِیگن یَعنِی کافِر بُولِیشِیگه سَبَب بوُلَدِیگن کُفر حِسابلَنَدِی، بُو یِیردَه فَقَط هَزِیل حَقِیدَه گپ کِیتیَپتِی؛ اِیندِی اَگر قَصددَن حُرمَتسِیزلِیک، آدابسِیزلِیک قِیلِینَدِیگن بُولسَه، جِددِی یا هَزِیل گپنِی حُکمِی بِیر هِیل بُولَدِی. شَخص اَلله نِی وَ اوُنِی قانوُنلَرِینِی،آیَتلَرِینِی، رَسُولِینِی هَزِیللَشِیب یا جِددِی حالَتدَه مَسخَرَه قِیلِیشِیدَه فَرق یُوق. اَلله تَعالَی مَنَه بُو آیَتدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی: یالغان اَیتدِینگِیز مَنَه بُو سوُزلَرِینگِیز اوُیِین اوُچُون یا هَزِیللَه شِیب اَیتِیلگن اِیمَسدِی، دِیمَه یَپتِی، بَلکِی مَرحَمَت قِیلیَپتِیکِی: مَنَه بُو اِیش سِیزلَرگه بَهانَه بُولَه آلمَیدِی، مَنَه بُولَرگه نِسبَتاً هَزِیللَه شِیب بُولمَیدِی، سِیزلَر اِیمان کِیلتِیرگنِینگِیزدَن سُونگ کافِر بُولدِینگِیز…………«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ» یَعنِی مَنَه بُو کِیمسَه لَر اَصلِیدَه هَزِیللَه شِیب اَیتگن وَ یامان نَرسَه نِی مَقصَد قِیلمَگن سوُزلَرِی سَبَبلِی، اِیککِی مَرحَلَه آرتگه قَیتِیشَدِی وَ کافِر بُولِیشَدِی.

مَنَه بُو دَستَه نِی گوُناهِی ” اِسلام کِیلتِیرگندَن سُونگ کافِر بُولِیشَدِی” اِیمَس، بَلکِی اوُلَرنِی مَرحَلَه سِی اِیماندَن یُوقارِیراق دَرَجَدَه بوُلِیشگن، اوُلَرنِی اِیمانلَرِیگه گوُواهلِیک بِیرِیلیَپتِی وَ جِنایَتلَرِی هَم ” اِیماندَن کِییِین کُفر کِیلتِیردِینگِیز” بُولَدِی. دِیمَک حَتَّی بِیر مُؤمِن هَم مُنافِقلَر صِیفَتِیگه اِیگه بُولَه آلَدِی وَ بَعضِی بِیر مَرحَلَه لَردَه مَنَه بُو صِیفَتلَر اوُنِی اِرتِدادِیگه هَم سَبَب بُولَدِی. کوُرِینِیب توُرگنِیدِیک مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر توُدَه سِینِی ظاهِردَه مُسُلمان بُولگن مَنَه بُوندَی دَستَه لَردَن عِبارَت مَعجُون تَشکِیل قِیلَدِی. 

«كَفَرُوا بَعدَإسلَامِهِم» یا «كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ»، مَنَه بُو بِیر مُسُلمان مَخصُوصاً بِیر مُؤمِن قالِیشِی مُومکِین بُولگن اِینگ کَتتَه جِنایَت حِسابلَنَدِی، اوُ شوُندَی حالَتدَه بُولَدِیکِی، اَلله تَعالَی مُسُلمان، مُؤمِن شَخصنِی مَنَه بُو کَتتَه گوُناه سَبَبلِی تَکفِیر قِیلَدِی وَ اوُنِی اِسلامدَن چِیققَنِی یَعنِی اِسلامدَن کافِرلِیککَه قَیتگنِی حَقِیدَگِی حُکمنِی صادِر قِیلَدِی. اَمّا مَنَه بُوندُی بُویُوک گوُناهگه اِیگه بُولگنلِیکلَرِیگه وَ اَلله تَعالَی اوُلَرنِی تَکفِیر بوُلگنِی حَقِیدَه حُکم صادِر قِیلگنِیگه وَ اوُلَر اِسلامِی حُکوُمَتنِی چَنگلِیدَه بُولِیشگنِیگه قَرَمَسدَن، اوُلَرگه مُرتَدلَرگه قِیلِینگن مُعامَلَه قِیلِینمَیدِی وَ مُسُلمانلَرنِی صَفِیدَن چِیقَرِیب تَشلَنمَیدِی، بَلکِی بِیر ساددَه تَوبَه بِیلَن اوُلَرنِی گوُناهِی کِیچِیرِیلَدِی، اَلبَتَّه بِیزلَرنِی بَرچَه مِیز مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر توُدَه سِینِینگ قَنچَه لِیک یالغانچِی،قَسَمخوُر، رِیاکار اِیکَنلِیکلَرِینِی جُودَه یَحشِی بِیلَمِیز. اَمّا اوُلَرنِی تَوبَه سِی قَبوُل قِیلِینَدِی وَ اوُلَرگه مُرتَدلَرگه قِیلِینگن مُعامَلَه نِی قِیلِینمَیدِی، بَلکِی اوُلَرگه عُذر بَه جَهلنِی یا اوُندَن باشقَه عُذرلَرنِی کِیلتِیرِیب اوُلَرنِی مُسُلمانلَرنِی چِیگرَه سِیگه شامِل قِیلِینَدِی وَ اوُلَرنِی حُوددِی بِیر مُسُلماندِیک حِمایَه قِیلِینَدِی.

مَنَه بُو مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر توُدَه سِیدَه بُولگن وَ شوُندَی بُویُوک جِنایَتنِی صادِر قِیلگن، اَمّا تَوبَه قِیلگن مُسُلمانلَرنِی، مُؤمِنلَرنِی تَقدِیرِیدِیر.بُو یِیردَه تَوبَه نِهایَتدَه مُهِم نَرسَه. شَخص اوُنِی مُرتَد بُولِیشِیگه بائِث بوُلَدِیگن سُوزنِی اَیتگن یا عَمَلنِی قِیلگن ، اَمّا تَوبَه اوُنِی نَجات تاپِیشِیگه سَبَب بُولَدِی. اَگرچِی بِیز اوُلَرنِی تَوبَه سِینِی یالغان یا راست اِیکَنِیگه شُبهَه لَنسَک هَم شوُندَی بُولَدِی. لِیکِن بِیز اوُنِی تَوبَه قِیلگنِیگه اِیشانَه مِیز،اوُ قَیتَه دَن مُسُلمان بوُلگن وَ اوُنِی دُنیادَگِی مَنَه شُو تَوبَه سِی قَبوُل قِیلِینَدِی. چوُنکِی اِیشانچ ،شَک وَ گوُماننِی اوُستِیدَن حُکمران بُولَدِی، شوُ سَبَبلِی شَکنِی تَشلَب اِیشانچنِی اوُشلَیمِیز.

(دوامی بار……)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(7- قسمت)

تازه بدتر از این هم مرتکب شدند، عده ای از این ها یک درجه بالاتر از مسلمان هم قرار گرفتندو جزو مؤمنین شدند اما، باز مرتکب چنان جرمی شدند که دوباره در ردیف کفار قرار گرفتند: «وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ*لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» (توبه/65-66)، اگر از آنان بازخواست کنی، می‌گویند: بازی و شوخی می‌کردیم. بگو: آیا با خدا و آیات او و پیغمبرش می‌توان بازی و شوخی کرد؟!‏بگو: عذرخواهی نکنید. شما پس از ایمان‌آوردن، کافر شده‌اید. اگر هم برخی از شما را ببخشیم، برخی دیگر را نمی‌بخشیم. چرا؟زیرا آنان به جرم خود ادامه می‌دهند،«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ». این ها بعد از این که ایمان هم آوردند از آنجا دوباره به کفر برگشتند.

 این آیه آشکارا میگوید که شوخی کردن به الله، هر یک از آیات و قوانینش و رسول او صلی الله عليه وسلم کفری است که شخص را از مرحله ی ایمان هم به عقب برمی گرداند و او را کافر می کند، این در مورد شوخی است؛ حالا چه رسد به اینکه این بی ادبی و بی احترامی به صورت عمدی باشد و شوخی و جدی در این موارد حکمش یکی است. فرقی ندارد شخص برای شوخی و سرگرمی  الله، قوانین، آیات و رسولش را به تمسخر بگیرد یا به جدی باشد. الله در این آیه نمی فرمايد: دروغ گفتيد اين حرفها برای بازی و سرگرمی نبود، بلكه می فرمايد: اين كار نمی تواند برای شما بهانه باشد و با این ها نمی توان شوخی کرد، شما با اين كار پس از آنكه ايمان آورده بوديد كافر شديد ….«لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ»یعنی این ها با كلامی كه هدفشان شوخی هم بوده، نه اينكه منظور بدی داشته باشند، دو مرحله به عقب برگردانده شده و كافر میشوند.

جرم این دسته “كَفَرُوا بَعدَإسلَامِهِم” نیست، بلكه آنها را صاحب ايمان می داند كه مرحله ای بالاتر از مسلمان شدن است و به ايمان آنها گواهی می دهد و جرمشان “كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ” است. در این صورت، یک مؤمن هم می تواند صفات منافقین را در خودش داشته باشد و در مراحلی این صفات حتی باعث ارتداد او هم شود. پس، دارودسته ی منافقین و سکولارزده ها را معجونی از این دسته از به ظاهر مسلمین تشکیل می دهند.

«كَفَرُوا بَعدَإسلَامِهِم» یا «كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِكُمْ»، این بزرگترین جرمی است که یکمسلمان و بخصوص یک مؤمن ممکن است مرتکب شود، و به نحوی باشد که الله تعالی شخص مسلمان و مؤمن را به خاطر آن جرم بزرگ تکفیر کند، و حکم خروج آن ها از اسلام را صادر کند، و حکم برگشت آن ها از اسلام به کافری را صادر نماید. با وجود چنین جرم بزرگی که الله تعالی حکم تکفیر آن ها را صادر میکند، و این ها در چنگال حکومت اسلامی هم بودند، اما مثل مرتدین با آن ها برخورد نمیشود، و از صف مسلمین اخراج نمیشوند، بلکه با یک توبه ی ساده از جرم آن ها صرف نظر میشود، هر چند که همه میدانیم این دارودسته ی منافقین و سکولارزده ها چقدر در صحبتهایشان دروغگو،قسم خور،ریاکار، حقه باز و دغل هستند. اما، توبه شان پذیرفته میشود و مثل مرتدین با آن ها برخورد نمیشود، بلکه با آوردن عذر به جهل و عذرهای دیگربرای این ها،آنان را مشمول مزایای مسلمین می کنند و مثل یک مسلمان از آن ها محافظت میشود. 

این سرنوشت مسلمان و مؤمنی است که در دارودسته ی منافقین و سکولارزده هاست و چنین جرم بزرگی مرتکب شده و توبه کرده است. توبه خیلی خیلی مهم است. در اینجا شخص با چنان سخنی یا عملی مرتد شده، اما همین توبه ی ظاهری او را نجات داده است. هر چند که نمی دانیم و شک داریم که توبه اش دروغین بوده یا راست. اما مطمئنیم و یقین داریم که توبه کرده و دوباره مسلمان شده و همین توبه در دنیا از او پذیرفته می شود. چون، یقین بر شک و گمان چیره تر است و باید شک را رها کنیمو یقین رابگیریم.

(ادامه دارد……)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (108)

لومړۍ پوښتنه:منافقین او سیکولراشوی په رهبرۍ څنګه ظلم کوي؟د هغه مشرتابه نه اطاعت کول چې د شورا له لارې غوره شوي او باید اطاعت یې وشي. کله چې دوی اطاعت نه کوي، دوی د داسې په مشرتابه ظلم کوي.د هغه د رهبرۍ او د هغه د ماتحتانو په وړاندې د رواني جګړې په پیلولو سره ، دوی د الله شریعت له قانون څخه د کار شکنی او تیښتې له لارې په هغه باندې ظلم کوي ، دوی په هغه ټولنه کې د فساد او تباهۍ په رامینځته کولو سره د هغه سره ظلم کوي چې هغه یې مسؤل دی.تر ټولو مهمه خبره چې ځینې خلک نه پوهیږي دا دی چې هغه مشرتابه چې په داسې موقف کې وي په حقیقت کې د مسلمانانو د اوسني وضعیت سره سم شرعي سرچینې برابروي او وړاند کوي،او د داسې مشرتابه مخالفت چې پخپله د شورا تر څارنې لاندې دي، په حقیقت کې د الله تعالی د شریعت د قانون له تطبیق سره مخالفت ګڼل کیږي او سمع او اطاعت یې تر پوښتنې لاندې راولي.اوس دا هر یو نور مسلمانان (حتی سیکولر شوي چې موږ وایو چې د مسلمانانو په ډله کې شمیرل کیږي) په داسې کړنو سره ستاسو د مشرتابه سره په ګډه ظلم کوي.

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(6- қисм)

Муртадга айланиб қолган мана бу секулярзада ё мунофиқларни жойгохи,ўрни аслан мухим эмас:

-Мана бу шахс фурсат кутиб юрган бир мунофиқ ва пинхон кофир бўлиши ёки бир кун фурсат етиб келса озодона ақидасини баён қилишни ва уни асосида амал қилишни кутиб юрган бўлиши мухим эмас.

-Ёки синовдан ўтган иймони заиф бир мусулмон бўлиши хам мумкин. Худди Абдуллох ибни Жахшга ўхшаб оиласи билан хабашага хижрат қилади ва у ерда муртад бўлади.

-Ёки рахбарлик ўрнига нихоятда яқин бўлган кишилардан бўлиши хам мумкин. Худди абдуллох ибни аби сурхга  ўхшайди, у аввалги мухожирлардан мусулмонлардан бўлиб вахий котибларидан хисобланган ва мухожирлар билан маккадан мадинага хижрат хам қилади,сўнгра муртад бўлади ва маккага секуляристларни олдига қайтади.

 -Ёки биз уни қалбидаги нифоқини, касаллигини ташхис беришга қодир бўлмайдиган ва уни мусулмонларни жумласидан деб хисоблаган, кейинроқ эса ортига қайтиб келган хар қандай киши бўлиши мумкин. Чунки мунофиқлар ва секулярзадалар бахсида айтиб ўтганимиздек, аллох таоло уларни ададини росулуллох саллаллоху алайхи васалламга хабар берган эди, аммо аллох таоло очиқ-ойдин баён қиладики, уларни баъзилари хам борки сиз уни хеч қачон ташхис бера олмайсизлар ва фақатгина аллох таоло уларни танийди холос. Энди мунофиқлар ва секулярзадалар гурухидан қайтиб муртадлар жумласидан бўлган кимсалар мана шу гурухдан бўлиши хам мумкин.

Мана бу хилма-хил гурухлар,мунофиқлар ва секулярзадалардан ташкил топган турли-туман дасталар мусулмонларни орасида яшириниб турган пайтларида хар нарса қилишса хам, биргина ёлғон узр сўраш билан уларни кечириларди, уларни шунчалик кўп кечирилган эдики, хатто улар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни содда,ишонувчан одам ва улар хар нарса дейишса ишонаверади,дейишарди:

«وَ مِنْهُمُالَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَأُذُنٌ».

Улар нима дейишса хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ишонаверади,деб хаёл қилишарди, улар шу равиш билан росулуллохни азият қилишмоқчи бўлишар ва у кишини соддаликда муттахам қилишарди. Агар мана бу кимсалар мунофиқлар ва секулярзадаларга хос бўлган барча жиноятларни мусулмонларни жамиятида қилишса,лекин мусулмонларни ўртасида тафрақага сабаб бўлишмаса ва ўзларини жудо қилиб ошкор бўлиб ортга қайтиб кетишмас экан,уларга сабр-тоқат қилинади ва мусулмонларни жумласидан хисобланишади.

Шахс мусулмон бўлса-ю,лекин қасддан ва ўзини ихтиёри билан огох холда бир сўзни сўзласа ё бир ишни қилсаки, мана бу ишлар сабабли мусулмон бўлгандан сўнг яна кофирларни жумласидан бўлиб қолса ортга қайтиб кетса, мана бу жиноятдан кўра хам каттароқ жиноят  йўқ, аммо мунофиқлар ва секулярзадалар мана бундай катта жиноятларни хам қилишади:

«یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ» (توبه/74)،

Улар (яъни,мунофиқлар сизга етиб келган хақорат сўзларини) айтмаганликларига қасам ичадилар. Холбуки, куфр сўзини аниқ айтган эдилар ва исломга кирганларидан сўнг яна куфрга қайтган эдилар хамда ўзлари етолмаган нарсага (яъни,пайғамбарни жонига суиқасд қилишга) қасд қилган эдилар.

Яъни мунофиқлар мана бу даражадаги ишларни қилган пайтларида хам мусулмонларни жамияти уларга сабр-тоқат қилишган, чунки у пайтда мусулмонлар уларни мана бу иш бўйича махкум қилиш учун  очиқ-ойдин далилга эга бўлишмаган, бу хабарни аллох таоло мусулмонларга хабар берган эди. Хўп, демак улар катта гунохни қилишиб мусулмон бўлишгандан сўнг куфрга қайтган эдилар.

«وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ».

(давоми бор…..)

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• 6-قیسم)

 مُرتَدگه اَیلَنِیب قالگن مَنَه بُو سِکوُلارزَدَه  یا مُنافِقلَرنِی جایگاهِی، اوُرنِی اَصلاً مُهِم اِیمَس:

• مَنَه بُو شَخص فُرصَت کوُتِیب یوُرگن بِیر مُنافِق وَ پِینهان کافِر بُولِیشِی یاکِی بِیر کوُن فُرصَت یِیتِیب کِیلسَه آزادانَه عَقِیدَه سِینِی بَیان قِیلِیشنِی  وَ اوُنِی اَساسِیدَه عَمَل قِیلِیشنِی کوُتِیب یوُرگن بُولِیشِی مُهِم اِیمَس.
• یاکِی سِناودَن اوُتگن اِیمانِی ضَعِیف بِیر مُسُلمان بوُلِیشِی هَم مُومکِین. حُوددِی عَبدُالله اِبنِ جَهشگه اوُحشَب عائِلَه سِی بِیلَن حَبَشَه گه هِجرَت قِیلَدِی وَ اوُ یِیردَه مُرتَد بُولَدِی.
• یاکِی رَهبَرلِیک اوُرنِیگه نِهایَتدَه یَقِین بوُلگن کِیشِیلَردَن بوُلِیشِی هَم مُومکِین. حوُددِی عَبدُالله اِبنِ اَبِی سُرخگه اوُحشَیدِی، اوُ اَوَّلگِی مُهاجِرلَردَن مُسُلمانلَردَن بوُلِیب وَحِی کاتِبلَرِیدَن حِسابلَنگن وَ مُهاجِرلَر بِیلَن مَکَّه دَن مَدِینَه گه هِجرَت هَم قِیلَدِی، سُونگرَه مُرتَد بُولَدِی وَ مَکَّه گه سِکوُلارِیستلَرنِی آلدِیگه قَیتَدِی.
• یاکِی بِیز اوُنِی قَلبِیدَگِی نِفاقِینِی، کَسَللِیگِینِی تَشخِیص بِیرِیشگه قادِر بُولمَیدِیگن وَ اوُنِی مُسُلمانلَرنِی جُملَه سِیدَن دِیب حِسابلَگن، کِییِینراق اِیسَه آرتِیگه قَیتِیب کِیلگن هَر قَندَی کِیشِی بُولِیشِی موُمکِین. چُونکِی مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر بَحثِیدَه اَیتِیب اوُتگنِیمِیزدِیک، اَلله تَعالَی اوُلَرنِی عَدَدِینِی رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمگه خَبَر بِیرگن اِیدِی، اَمّا اَلله تَعالَی آچِیق- آیدِین بَیان قِیلَدِیکِی، اوُلَرنِی بَعضِیلَرِی هَم بارکِی سِیز اوُنِی هِیچ قَچان تَشخِیص بِیرَه آلمَیسِیزلَر وَ فَقَطگِینَه اَلله تَعالَی اوُلَرنِی تَنِیدِی حالاص. اِیندِی مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر گوُرُوهِیدَن قَیتِیب مُرتَدلَر جُملَه سِیدَن بُولگن کِیمسَه لَر مَنَه شوُ گوُرُوهدَن بوُلِیشِی هَم مُومکِین.

مَنُه بُو هِیلمَه – هِیل گوُرُوهلَر، مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَردَن تَشکِیل تاپگن توُرلِی- تُومَن دَستَه لَر مُسُلمانلَرنِی آرَسِیدَه یَشِیرِینِیب توُرگن پَیتلَرِیدَه هَر نَرسَه قِیلِیشسَه هَم، بِیرگِینَه یالغان عُذر سوُرَش بِیلَن اوُلَرنِی کِیچِیرِیلَردِی، اوُلَرنِی شوُنچَه لِیک کوُپ کِیچِیرِیلگن اِیدِیکِی، حَتّی اوُلَر رَسُول الله صلی الله عَلَیهِ وَسَلَّمنِی ساددَه،اِیشانوُچَن آدَم وَ اوُلَر هَر نَرسَه دِییِیشسَه اِیشانَوِیرَدِی، دِییِیشَردِی:  «وَ مِنْهُمُالَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَأُذُنٌ». اوُلَر نِیمَه دِییِیشسَه هَم رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلّم اِیشانَوِیرَدِی، دِیب حَیال قِیلِیشَردِی، اوُلَر شوُ رَوِیش بِیلَن رَسُول الله نِی اَذِیَت قِیلِیشماقچِی بُولِیشَر وَ اوُ کِیشِینِی ساددَه لِیکدَه مُتَّحَم قِیلِیشَردِی. اَگر مَنَه بُو کِیمسَه لَر مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَرگه خاص بُولگن بَرچَه جِنایَتلَرنِی مُسُلمانلَرنِی جَمِیعیَتِیدَه قِیلِیشسَه، لِیکِن مُسُلمانلَرنِی اوُرتَسِیدَه تَفرَقَه گه سَبَب بوُلِیشمَسَه وَ اوُزلَرِینِی جُودا قِیلِیب آشکار بُولِیب آرتگه قَیتِیب کِیتِیشمَس اِیکَن، اوُلَرگه صَبر- طاقَت قِیلِینَدِی وَ مُسُلمانلَرنِی جُملَه سِیدَن حِسابلَنِیشَدِی.

شَخص مُسُلمان بُولسَه – یُو، لِیکِن قَصددَن وَ اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن آگاه حالدَه بِیر سُوزنِی سُوزلَسَه یا بِیر اِیشنِی قِیلسَه کِی، مَنَه بُو اِیشلَر سَبَبلِی مُسُلمان بُولگندَن سُونگ یَنَه کافِرلَرنِی جُملَه سِیدَن بُولِیب قالسَه آرتگه قَیتِیب کِیتسَه، مَنَه بُو جِنایَتدَن کوُرَه هَم کَتتَراق جِنایَت یُوق، اَمّا مُنافِقلَر وَ سِکوُلارزَدَه لَر مَنَه بُوندَی کَتتَه جِنایَتلَرنِی هَم قِیلِیشَدِی: «یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ» (توبه/74)، اوُلَر ( یَعنِی، مُنافِقلَر سِیزگه یِیتِیب کِیلگن حَقارَت سُوزلَرِینِی) اَیتمَگنلِیکلَرِیگه قَسَم اِیچَه دِیلَر. حالبُوکِی، کُفر سوُزِینِی اَنِیق اَیتگن اِیدِیلَر وَ اِسلامگه کِیرگنلَرِیدَن سُونگ یَنَه کُفرگه قَیتگن اِیدِیلَر هَمدَه اوُزلَرِی یِیتالمَگن نَرسَه گه ( یَعنِی، پَیغَمبَرنِی جانِیگه سُوءِقَصد قِیلگن اِیدِیلَر.

یَعنِی مُنافِقلَر مَنَه بُو دَرَجَه دَگِی اِیشلَرنِی قِیلگن پَیتلَرِیدَه هَم مُسُلمانلَرنِی جَمِیعیَتِی اوُلَرگه صَبر- طاقَت قِیلِیشگن، چُونکِی اوُ پَیتدَه مُسُلمانلَر اوُلَرنِی مَنَه بُو اِیش بُویِیچَه مَحکوُم قِیلِیش اوُچُون آچِیق- آیدِین دَلِیلگه اِیگه بُولِیشمَگن، بُو خَبَرنِی اَلله تَعالَی مُسُلمانلَرگه خَبَر بِیرگن اِیدِی. حوُپ، دِیمَک اوُلَر کَتتَه گوُناهنِی قِیلِیشِیب مُسُلمان بوُلگندَن سُونگ کُفرگه قَیتگن اِیدِیلَر.  «وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ».

(دوامی بار…..)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(6-قسمت)

 جایگاه و موقعیت اینسکولارزده ها یا منافقینی که به مرتدین تبدیل شده انداصلاً مهم نیست:

• مهم نیست این شخص یک منافق و کافرپنهان باشد که دنبال فرصتی میگشته و روزشماری می کرده که موقعیتی پیش بیاید که آزادانه عقایدش را بیان کند و بر اساس عقایدش عمل نماید.
• یا یک مسلمان ضعیف الایمانی باشد که آزمایش هم پس داده باشد. مثل عبدالله بن جحش که به همراه همسرش به حبشه هجرت کرد و در آنجا مرتد شد.
• یا کسی باشد که به هسته ی رهبری هم خیلی نزدیک باشد. مثل عبد الله بن ابی سرح از مهاجرین و مسلمانان اولیه و از کاتبان وحی که همراه مهاجران مکّه به مدینه هجرت کرده بود و بعد مرتد شد،و به مکه نزد سکولاریستها برگشت.
• یا هر کسی باشدکه غیر از الله کسی نمی تواند نفاق قلبی و بیماری قلبی او را تشخیص دهد و ما او را جزو مسلمین حساب کرده باشیم و بعداً به عقب برگشته باشد. چون در بحث منافقین و سکولارزده ها عرض کردیم که درست است الله تعالی اسم تعدادی از آن ها را به رسول الله صلی الله علیه و سلم داده بود اما، الله تعالی به صراحت می گوید عده ای هم هستند که تو هیچ وقت نمی توانی آن ها را بشناسی و تنها و تنها الله است که می تواند آن ها را تشخیص دهد. خوب، این گروه از منافقین و سکولارزده ها که برگشتند و جزو مرتدین شدند هم ممکن است جزو همین گروه باشند.

این گروههای مختلف و این ترکیب و دسته های مختلف ازسکولارزده ها و منافقینتا زمانی که در میان مسلمین گم بودند هر کاری انجام می دادند با یک معذرت خواهی دروغینی که می کردند از آن ها گذشت می شد و حتی به اندازه ای از آنان گذشت میشد، رسول الله صلی الله علیه وسلم را آدم ساده و زودباوری می دانستند که این ها هرچه بگویند رسول الله صلی الله علیه وسلم باور میکند:«وَ مِنْهُمُالَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَأُذُنٌ».خیال می کردند هر چه بگویند رسول الله صلی الله علیه وسلم باور می کند اینگونه می خواستند رسول الله صلی الله علیه وسلم را آزار دهند و او را به ساده لوحی و زودباوری متهم می کردند.در هرصورت، این ها اگر تمام جرمهایی که مختص منافقین و سکولارزده ها بود را در جامعه ی مسلمین انجام دهند و کار را به تفرقه نکشانندیعنی خودشان را جدا نکنند و آشکارا به عقب برنگردند،تحمل میشوند و جزو مسلمین هم محسوب می گردند. 

 جرمی بالاتر از این وجود ندارد که شخصی مسلمان شود اما، عمداً، با میل خود و آگاهانه مرتکب سخن یا کاری شودیا مرتکب عمل یا  فعلی شودکه بعد از مسلمان شدن وی جزو کفار قرار بگیرد و دوباره به عقب برگردد، اما این منافقین و سکولارزده ها مرتکب چنین جرم عظیم و بزرگی شدند: «یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ» (توبه/74)، منافقین به خدا سوگند می‌خورند که (سخنان زننده‌ای) نگفته‌اند، در حالی که قطعاً سخنان کفرآمیز گفته‌اند و پس از مسلمان شدن، به کفر برگشته‌اند «وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ» و قصد انجام کاری کرده‌اند که بدان نرسیده‌اند (و آن ترور و کشتن پیامبر صلی الله علیه و سلم به هنگام مراجعه از جنگ تَبوک بود).

یعنی تا این حد هم این منافقین چنین کارهایی را انجام می دادند باز در جامعه ی اسلامی  تحمل می شدند. چون در آن زمان این کار را هم کردند دلیلی روشن، قرائن آشکار وجود نداشت که این ها به این کار محکوم شوند فقط الله تعالی چنین خبری را به مسلمین داده بود. خوب، این ها جرمی بزرگ مرتکب شده بودند بعد از مسلمان شدن به کفر برگشتند«وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ».

(ادامه دارد…..)