وَاعْتَصِمُوا

مسلمان قندی بولیشی لازم

اَگر بیر کیشی رسول الله صلی الله علیه وسلمنی آلدیلریگه  مُسُلمان  بُولیش  اوُچُون، اِیمان  کِیلتیریش اوُچُون  کیلگن آدَمنی  پَیغَمبَریمیز  اوُتیرغِیزیب  آلیب  طاغُوتگه  کُفر کیلتیریش و الله نی  قانُون و حُکملریگه  اِیمان  کیلتیریشنی  باشیدَن  آیاغِیگه چه  تُوشُونتیریب  چِیقَردیلر  دِیسَه، نِهایَتده  کَتّه حَطا قیله دی. حُودِّیئِنکی  حاضیرگی  کُونده  الله نی  ذاتی، اوُلوُهِیَت و رُبُوبِیَت  تَوحِیدی، اَسماء و صِیفَت، حاکِمیَت، قَبرگه آئِد  اِیشلر، جَهَنّم، قَیتَه  تِیریلیش، جَنّت و باشقه اِعتقادِی اِیشلرنی  اِیپِیدَن  اِیگنه سیگه چه  بُوتُوت  باشلی  کِتابلر یازیلگه نیگه  اوُحشَیدی ، دِیب اوُیله مَسِین.

مُسُلمانلر دینّی عُمُومِی کُورینیشده  قَبُول قیلیب اِسلامنی  بَرابَریده  تَسلیم  بُولیشَردی و عَقیده، اَحکاملرگه  آئِد  جُوزعِی  مَسَله لر  بیلن دَرَجَمَه – دَرَجَه  آگاه  بُولیشگن. حَتّی مَنه  بُو اوُرینلرده آچیق  حَطالرگه  هَم  دُچار بُولیشگن، نَتیجه ده  اِیسه  بُو حَطالرنی  رسول الله علیه وسلم تامانیدَن کِیینچلیک اِسلامی  حُکُومَت و اوُنگه  حاکم بُولگن اِسلامی  شُورا تامانیدَن اِصلاح  قیلینگن.

شُوندَی  اِیکن، عَقیده ده  یَعنی  بَرچه  پَیغَمبَرلرنی  رِسالَتی بُولگن  طاغُوتگه  کُفر کیلتیریب الله گه اِیمان کیلتیریشده  حَطالرگه  دُچار  بُولیشنی، شَخص  کامِلاً آشکار، اَنیق صُورَتده  تُوشُونیب  یِیتمَگن بُولسه، بُو طَبِیعِی بیر حالَتدیر. شُو سَبَبلی  هَم  بیز قُرآنده هَم  پَیغَمبَریمیز صلی الله علیه وسلمنی آلدیلریدَگی  تَربِیَه  تاپگن شاگردلرینینگ  صَحابه لرنینگ، اِیرگه شُوچیلرنینگ  عَقیده دَگی  آچیق حَطالرگه  دُچار بُولیشگه نینی  کُورَمیز.

Мусулмон қандай бўлиши лозим

Агар бир киши росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олдиларига  мусулмон бўлиш учун , иймон келтириш учун келган одамни пайғамбаримиз ўтирғизиб олиб тоғутга куфр келтириш ва аллохни қонун ва хукмларига иймон келтиришни бошидан оёғигача  тушунтириб чиқардилар деса, нихоятда катта хато қилади. Худдиинки хозирги кунда аллохни зоти, улухият ва рубубият тавхиди,асмо ва сифат, хокимият, қабрга оид ишлар, жаханнам, қайта тирилиш, жаннат ва бошқа эътиқодий ишларни ипидан игнасигача бутун бошли китоблар ёзилганига ўхшайди ,деб ўйламасин.

Мусулмонлар динни умумий кўринишда қабул қилиб исломни баробарида таслим бўлишарди ва ақида, ахкомларга оид жузъий масалалар билан даражама-даража огох бўлишган. Хатто мана бу ўринларда очиқ хатоларга хам дучор бўлишган, натижада эса бу хатоларни  росулуллох саллаллоху алайхи васаллам томонидан кейинчалик исломий хукумат ва унга хоким бўлган исломий шўро томонидан ислох қилинган.

Шундай экан,ақидада  яъни барча пайғамбарларни рисолати бўлган тоғутга куфр келтириб аллохга иймон келтиришда хатоларга дучор бўлишни , шахс  комилан ошкор, аниқ  суратда тушуниб етмаган бўлса ,бу табиий бир холатдир. Шу сабабли хам биз қуръонда хам пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни олдиларидаги  тарбия топган шогирдларининг, сахобаларнинг ,эргашувчиларнинг ақидадаги очиқ хатоларга дучор бўлишганини кўрамиз. 

چگونه فرد مسلمان می شود

اگر کسانی تصور کنند که رسول الله صلی الله علیه وسلم هرکسی را که می آمد مسلمان شود و می خواست ایمان بیاورد را می نشاند و این مسلمان را از زیر و بمهای کفر به طاغوت و ایمان به حکم و قوانین الله، که الان چندین کتاب در مورد این ها مثل زیر و بمهای ذات الله و توحید الوهیت و ربوبیت، اسماء و صفات، حاکمیت، امور مربوط به قبر و رستاخیز، بهشت و جهنم و سایر امور اعتقادی آگاه می کرد، بدون شک کسی که چنین تصوری داشته باشد، در اشتباه فاحشیاست.

مسلمین با گرفتن کلیات دین و تسلیم شدن در برابر کلیات اسلام، به صورت تدریجی با مسائل جزئی عقیده و احکام مربوط به آن آشنا می شدند؛ و حتی در این زمینه دچار اشتباهات فاحشی هم می شدند که توسط رسول الله صلی علیه وسلم و پس از آن توسط حکومت اسلامی و شورای حاکم بر آن اصلاح می شدند.

 پس وجود خطاو اشتباه درعقیده،یعنی در همان دو اصل کفر به طاغوت و ایمان به الله که رسالت همه ی پیامبران بوده، تا زمانی که برای شخص آشکار، معلوم و کاملاً روشن نشده باشدامری اجتناب ناپذیر بوده است. برای همین است که ما به اشتباهات فاحش عقیدتی پیروان و شاگردان مستقیم پیامبران در قرآن، و حتی اشتباهات صحابه ی رسول الله صلی الله علیه وسلم در این مسائل اساسی بر می خوریم.

رسول الله ﷺ  په احادیثو کې د اتحاد اهمیت او جایګاه!(۱

وړاندې کونکی : ابوعمر کندزی

«امت» یعنی:

یوه متحده ډله چې د یوه متحد هدف په لور په حرکت کې دی.

دغه أمت ممکن دی متحدا د یوه باطل او ظالمانه هدف په لور په حرکت کې وي لکه مغولان یا اوسنی سکولر کافران یا تیر فاسد أمتونه، یا ممکن دی یو متحد أمت وي چې د یوه شرعی او مبارک هدف په لوری په حرکت کې وي.

لکه د رسول الله ﷺ  د پخپل عصر  یا د صحابه و عصر وړاندې له دې چې د هغوي تر منځ تفرق او داخلی جګړې رامنځته شی، چې د زمکې د کرې پر مخ د دومره هیوادونو یا خاورې د فتح کیدو لامل شو وي .

اوس رسول الله ﷺ  د دغه متحد أمت په اړه یې چې په یوه واحد هدف پسې دي فرمایی:

إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ. (صحیح ترمذی۲۱۶۷)

پرته له شک نه اللهﷻ  زما أمت پر ګمراهي نه سره راجمع کوي او د اللهﷻ  لاس (نصرت) له جماعت سره دی.

ټول په دې پوهيږو چې د دغه امت اجماع یو واحد جماعت تولید وي او یواځې د یوې واحدې شورا له لارې په وجود راځي، او بیا هم پوهيږو چې دغه واحده اجماع د یوه اجرائی قدرت محتاجه ده چې هغه په اجراء کې راولی او له دغه واحد جماعت څخه محافظت او له تفریقه اچونکو څخه یې محافظت وکړی، او دغه اجرايي قدرت هم پرته د دار الاسلام له حکومت څخه بل څه ندی.

نو هغه أمت چې رسول الله ﷺ  فرمایی په ګمراهي اجماع نکوي د هم هغې اولی الامر شورا ثمره ده، چې دغه شورا بیا هم د دارالاسلام له نظامی او حکومتی قدرت له ملا تړ څخه برخمنه ده.

نو د وحدت او د یوه واحد امت او جماعت په حفاظت کې پرته د دار الاسلام له ستر نعمت څخه بله هیڅ لاره او انتخاب نشته.

د دار الاسلام ستر نعمت دی چې واحده رایه او واحده اجماع د اولی الامر شورا په اجرا کې راولی او د مسلمانانو له واحد جماعت او أمت څخه چې د مسلمانانو د عزت شوکت او قدرت باعث کیږی حفاظت کوي.

ادامه خواندن رسول الله ﷺ په احادیثو کې د اتحاد اهمیت او جایګاه!(۱

اهمیت و جایگاه اتحاد در احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم (۱)

ارائه دهنده : ابوعمر کندزی

«امت» یعنی: جمعی متحد که به سوی هدف متحدی در حرکت هستند.

این امت ممکن است متحدا به سوی هدفی باطل و ظالمانه در حرکت باشند مثل مغولها یا کفار سکولار کنونی یا امتهای فاسد گذشته، یا ممکن است امتی متحد باشند که به سوی هدفی شرعی و مبارک در حرکت باشند.

مثل امت رسول الله صلی الله علیه وسلم در عصر خودش یا عصر صحابه قبل از آنکه در میان آنها تفرق و جنگهای داخلی اتفاق بیافتد و باعث فتح آنهمه سرزمین در روی کره زمین شد.

حالا رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد این امت متحدش که دنبال یک هدف واحد هستند می فرماید:

إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ. (صحیح ترمذی۲۱۶۷)

ادامه خواندن اهمیت و جایگاه اتحاد در احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم (۱)

مسلمان بولیشنی رویشی

اَگر بیر سکولاریست سِیزنی آلدینگیزگه  کیلیب: مِین الله نی قَبوُل قیله مَن و مُسُلمان  بُولماقچیمَن، نیمه قیلیشیم کِیرک؟ – دِیسه، اوُنگه  قوُیِیدَگی  جَوابنی  بیریشینگیز  لازِم  بُوله دی: الله نی شَریعَتیگه مُخالِف  بُولگن  سکولاریسم  دینیگه  باغلیق  بُولگن  هُمّه نَرسه دَن  قوُلینگنی  تارتیب و بُوندَن سُونگ  اوُزینگنی  الله نی شَریعَتیدَگی  قانوُنلرگه  تَسلیم  قیله آله سَنمی؟ بُو آدَم  اَگر راضِی  بُولیب قَبُول قیلسه، اِیش  تُوگه یدی  و اوُنی  تَسلیم بُولگه نی  کِفایَه  قیله دی، بُو شَخص  مُسُلمان  حِسابله نَدی.

مَنه  شُوندَی قیلیب، سادَّه حالَتده  شَخص اِسلام  دائِره سیگه  کیریب  کیله دی. اَوَّلا  الله دَن  اوُزگه لرگه  تِیگیشلی  بُولگن  نَرسه لردَن  واز  کِیچَدی و حَیاتدَگی  بَرچه نَرسه لرنی  الله نی  حُکمی، فَرمانیگه  تاپشیرَدی. اِیندی  بُو آدَمنینگ  الله دَن  باشقه لرگه یا  طاغُوتلرگه  تِیگیشلی  بُولگن  نَرسه لرنی هَمّه سینی  تَنیدیمی  یاکی  بَرچه  طاغُوتلرنی  تَشخِیص  بیره آله دیمی یا یُوقمی؟ – بُونیسی مُهِم اِیمَس. یاکی  بُولمَسَم  عِبادَتلریده  فایده له نیشی  لازِم  بُولگن  الله نی  فَرمانلری، حُکملرینی هَمّه سینی  بیله دیمی  یا یُوقمی؟- بُونیسی هَم مُهِم  اِیمس. هَمّه سیدَن اِینگ  مُهِمراغی  بُو آدَم الله نی حُکمیگه  قَرشی  چِیقَدیگن هَر قَندَی  طاغُوتنی  رَد قیلیب  اوُنی  اِنکار قیلگن و آیاق آستِی  قیلگن، بُونی  اِیوَزِیگه  اِیسه  الله نی  حُکمیگه، قانونیگه  تَسلیم بُولگن. سُمیّه، یاسر و بُولرنی صَفلریده  اَوَّلده بیرینچیلردَن  بُولیب  اِسلامنی  قَبُول  قیلگن  کیشیلرنینگ  اَجر و ثَوابلری  کِیینگی اِیمان کیلتیرگن کیشیلرنی  اَجر و ثَوابیدَن  کوُپراق بُولگن، مَنه بُو کیشیلر شَهید بُولگن یا وَفات  تاپگن  پَیتلریده  الله نی شَریعَتیدَگی حُکوُمَتنینگ  اِجرائِی  قانوُنلرینی  کوُپی  هَلی  نازِل  هَم  بُولمَگن  اِیدِی.

Мусулмон бўлишни равиши

Агар бир секулярист сизни олдингизга келиб: мен аллохни қабул қиламан ва мусулмон бўлмоқчиман, нима қилишим керак?-деса, унга қуйидаги жавобни беришингиз лозим бўлади: аллохни шариатига мухолиф бўлган секуляризм динига боғлиқ бўлган хамма нарсадан қўлингни тортиб  ва бундан сўнг ўзингни аллохни шариатидаги қонунларга таслим қила оласанми?  Бу одам агар рози бўлиб қабул қилса, иш тугайди ва уни таслим бўлгани кифоя қилади, бу шахс мусулмон хисобланади.

Мана шундай қилиб, содда холатда шахс ислом доирасига кириб келади. Аввало аллохдан   ўзгаларга тегишли бўлган нарсалардан воз кечади ва хаётидаги барча нарсаларни аллохни хукми, фармонига топширади. Энди бу одамнинг  аллохдан бошқаларга ё тоғутларга тегишли бўлган нарсаларни хаммасини танийдими ёки барча тоғутларни ташхис бера оладими ё йўқми?- буниси мухим эмас. Ёки бўлмасам ибодатларида фойдаланиши лозим бўлган аллохни фармонлари, хукмларини хаммасини биладими ё йўқми?-буниси хам мухим эмас. Хаммасидан энг мухимроғи бу одам аллохни хукмига қарши чиқадиган хар қандай тоғутни рад қилиб уни инкор қилган ва оёқ ости қилган, буни эвазига эса аллохни хукмига, қонунига таслим бўлган. Сумайя,Ёсир ва буларни сафларидаги аввалда биринчилардан бўлиб исломни қабул қилган  кишиларнинг  ажр ва савоблари кейинги иймон келтирган кишиларни ажр ва савобидан кўпроқ бўлган, мана бу кишилар шахид бўлган ё вафот топган пайтларида аллохни шариатидаги хукуматнинг ижроий қонунларини кўпи хали нозил хам бўлмаган эди. 

چگونه می توان وارد دایره اسلام شد؟

اگر سکولاریستی بگوید من الله را قبول دارم و می خواهم مسلمان شوم بایدچکار کنم؟ باید به زبان ساده به او بگویید: می توانی که از هرآنچه مربوط به دین سکولاریسمو مخالف با شریعت الله است دست بکشی و بعد خودت را تسلیم قانون شریعت الله کنی؟ اگر گفت: بله و قبول کرد، تمام است. همین تسلیم شدن کافی است و این شخص مسلمان است.

بله، به همین سادگی شخص وارد دایره ی اسلام میشود. ابتدا هر آنچه غیرالله باشد را رد کند، و بعد همه چیززندگی اش را به حکم و فرمان الله بسپارد. حالا مهم نیست که همه ی آنچه غیر الله یا طاغوت است را بشناسد و بر همه ی طاغوتها آشنائی داشته باشد یا نه. و مهم هم نیست که بر همه ی حکم و فرمانهای الله که باید در عبادت هایشاز آن استفاده کند آشنائی دارد یا نه؛ مهم این است که قبول کرده هرچه طاغوت است و مخالفت با حکم الله دارد را رد نموده و آن را انکارکرده و زیر پایش گذاشته و در عوض تسلیم حکم و قانون الله شده است. چون کسانی مثل سمیه و یاسر و امثالهم، که جزء سابقون الاولون بودند و اجر و پاداش آن ها بسیار بیشتر از کسانی بود که بعداً ایمان آوردند، زمانی شهید شدند یا وفات کردند که اکثر قوانین اجرائی حکومتی شریعت الله نازل نشده بودند.

عُمُومِی یُول

طاغُوتگه  کُفر کِیلتیریب الله گه  اِیمان کِیلتیریش  یاکی  بُولمَسَم  اَنه  اوُشه “لا اله الّا الله”، بُوتُون بَشَرِیَت تاریخی دَوامیده اِسلام دِینینینگ اَساسِی ریجَه سی و عُمُومِی یُولی بُولیب، اِسلام دِینینیگ مَقصَدینی رُوحِی و بَرچه پَیغَمبَرلرنینگ رِسالَتینی تَشکیل قِیلگن. هیچ قَیسِی پَیغَمبَر باشقه سی بیلن بیرگه مَنه بُو عُمُومِی ریجه، یُولده اِحتلافگه اِیگه بُولمَگن، اَمّا اِنسانلرنینگ هَجمِیگه مُناسِب رَویشده یاکی اِلاهِی حِکمَت سَبَبلی، عِبادَتگه آئِد جُوزعِی اِیشلرده و طاغُوتگه  کُفر کیلتیرگندَن  سُونگ  قیلینیشی لازِم بُولگن  فَرعِی عَمَلّرنی بَعضِی قِسمَتلریده فَرقی بُولگن، مَنه بُو فَرقنی شَریعَتلردَگی  اِحتِلافلر  دِیب نامله نگن. یَهُود و نَصارا دییلگن پَیتده، مَنه بُولر اِسلامدَن بُوریلگن، اوُزگه رتیریلگن  شَریعَت  بُولیب، اوُلرنی دینی اَصلیده اَنه اوُشه اِسلام دینی بُولگن اِیدی، اَمّا اوُلرنی شَریعَتلری حاضیرده اوزگه رتیریلگن  بُو یِیردَگی  مَنظوُر مَنه   شوُدیر.

دینی اِسلام و تَوحِیدنی عُمُومِی قالِیبی اوُشه بُوییچه  سَقلَنگن، ثابِت و اوُزگه رمَگن. اَمّا اوُنی اِیکّینچی بُولِیمی، یَعنی عِبادَتگه  آئِد جُوزعِی اِنسانلرنینگ عَمَلّری  پَیغَمبَریمیز حاتَم  صلی الله علیه وسلمگه یِیتیب کِیلگونچه  اوُزگه ریب  کیتگن ، اِیندی اِسلام دینیدَگی رسول الله صلی الله علیه وسلمنی زَمانلریدَن  تا قِیامَت کُونیگه چه  مَنه  بُو جُوزعِی نَرسه لر  ثابِت حالیده  سَقله نیب  قاله دی.

ادامه خواندن عُمُومِی یُول

Умумий йўл.

Тоғутга куфр келтириб аллохга иймон келтириш ёки бўлмасам ана ўша “ла илаха иллаллох”, бутун башарият тарихи давомида ислом динининг асосий режаси ва умумий йўли бўлиб,ислом динининг мақсадини рухи ва барча  пайғамбарларнинг рисолатини ташкил қилган . Хеч қайси пайғамбар бошқаси билан бирга  мана бу умумий режа,йўлда ихтилофга эга бўлмаган,аммо инсонларнинг хажмига муносиб равишда ёки илохий хикмат сабабли ,ибодатга оид жузъий ишларда ва тоғутга куфр келтиргандан сўнг қилиниши лозим бўлган  фаръий амалларни баъзи қисматларида фарқи бўлган холос. Яъни бир пайғамбарники бошқасиникидан фарқи бўлган, мана бу фарқни шариатлардаги ихтилофлар деб номланган. Яхуд ва насоро дейилган пайтда, мана булар исломдан бурилган, ўзгартирилган шариат бўлиб, уларни дини аслида ана ўша ислом дини бўлган эди, аммо уларни шариатлари  хозирда  ўзгартирилган бу ердаги манзур мана бу шудир.

Дини ислом ва тавхидни умумий қолиби ўша бўйича сақланган,собит ва ўзгармаган. Аммо уни иккинчи бўлими, яъни ибодатга оид жузъий инсонларнинг  амаллари пайғамбаримиз хотам саллаллоху алайхи васалламга етиб келгунча ўзгариб кетган, энди ислом динидаги  росулуллох саллаллоху алайхи васалламни замонларидан то қиёмат кунигача мана бу жузъий нарсалар собит холида сақланиб қолади.

ادامه خواندن Умумий йўл.