بیشته لیک کافرلرنی کافر دیب حسابله میدیگن و طاغوتگه کفر کیلتیریشنی اوزی

بیشته لیک کافرلرنی کافر دیب حسابله میدیگن و طاغوتگه کفر کیلتیریشنی اوزی اولر اوچون هیچ قندی معنانی انگلتمه یدیگن کیمسه لر بار، اولر مسلمانلرنینگ طاغوتگه کفر کیلتیریش لریگه هم مانع بولیشه دی، منه بولرنی حکمی نیمه؟ بوندی کیشیلرنی اوزی کافر بوله آله دیمی؟ یاکی منه بو کیشیلر محلی مرتدلرنی هم تکفیر قیلیشمه یدی، احیر اولر بیز کفر کیلتیریشیمیز لازم بولگن طاغوتلردن حسابلنمیدیمی؟

ابن قاییم رحمه الله نی ( 751ه) سوزیگه کوره:

« الواجب علی العبد أن يعتقد أن كل من دان بدين غير الإسلام فهو كافر».[1]

اگر هر قندی کیمسه اسلامدن اوزگه دینگه ایرگشگن بولسه، اونی کافر دیب اعتقاد قیلیش هر بیر بنده گه واجب بوله دی.

بیز مسلمانلرنینگ آره سیده فقطگینه 1.آگاه حالده 2. قصددن3.اوزینی احتیاری و حاحشی بیلن حجتلرنی رد قیلگن کیمسه لرنی تکفیر قیله آله میز. مثال تریقه سیده الله تعالی مرحمت قیله دیکی:

وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِيناً فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (آل عمران/85)

کیمده –کیم اسلامدن اوزگه دین ایسته سه، بس هرگیز قبول قیلینمه یدی و او اخرتده زیان کورگوچی لرده ندیر.

ادامه خواندن بیشته لیک کافرلرنی کافر دیب حسابله میدیگن و طاغوتگه کفر کیلتیریشنی اوزی

Бешталик кофирларни кофир деб хисобламайдиган ва тоғутга куфр

Бешталик кофирларни кофир деб хисобламайдиган ва тоғутга куфр келтиришни ўзи улар учун хеч қандай маънони англатмайдиган кимсалар бор,улар мусулмонларнинг тоғутга куфр келтиришларига хам монеъ бўлишади; мана буларни хукми нима? Бундай кишиларни ўзи кофир бўла оладими? Ёки мана бу кишилар махаллий муртадларни хам такфир қилишмайди, ахир улар биз куфр келтиришимиз лозим бўлган тоғутлардан хисобланмайдими?

Ибни Қоййим рохимахуллохни (751 х) сўзига кўра:

 « الواجب علی العبد أن يعتقد أن كل من دان بدين غير الإسلام فهو كافر».[1]

Агар хар қандай кимса исломдан ўзга динга эргашган бўлса, уни кофир деб эътиқод қилиши  хар бир бандага вожиб бўлади.

Биз мусулмонларнинг орасидан фақатгина 1.Огох холда 2. Қасддан 3.Ўзини ихтиёри ва хохши билан хужжатларни рад қилган кимсаларни такфир қила оламиз. Мисол тариқасида аллох таоло мархамат қиладики:

وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِيناً فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (آل عمران/85)

Кимда- ким исломдан ўзга дин истаса, бас харгиз қабул қилинмайди ва у охиратда зиён кўргувчилардандир.

Энди бир шахс келиб мен мана бу оятни қабул қилмайман дейди. Кофирни кофир деб хисобламайдиган кимсанинг куфрини меъёри, оятни 1.Огох холда2. Қасддан3. Ўзини хохши ва ихтиёри билан рад қилган кишини меъёри билан бир хил бўлади. Бу ерда шахснинг  хужжатни рад қилмасдан туриб,”шубха” ва “таъвил” га дучор бўлиши фарқ қилади.

Чиқарилган хукм куфрига  ижмо қилинган кофирни ўзигагина чегараланган бўлиши лозим . Ибни Таймиянинг “родду алал бикрий” сида келтирилган сўзига кўра куфрида ихтилоф  бўлган кофирни хукми бунга тегишли эмас.

 وَأَمَّا مَنْ أَنْكَرَ مَا ثَبَتَ بِالتَّوَاتُرِ وَالْإِجْمَاعِ فَهُوَ كَافِرٌ بَعْدَ قِيَامِ الْحُجَّةِ.[2]

 Аммо агар бир киши кетма-кет ва ижмо билан собит қилинган нарсани инкор қилса, унга хужжат қоим қилингандан сўнг кофир хисобланади.

Аслий кофирни кофир деб,яъни куфрига хужжат келтирилган яхудий ва насорога ўхшаш кишиларни кофир демаган ва уларни такфир қилмаган кишига мутлақо кофир дейилади. Таъвил келтиришни хам унга фойдаси бўлмайди. Агарда унга жахолат гумони ё уни таъвили келтирилса қабул бўлиши мумкин. Қози Иёз ўзини “ шифо” китобида айтади: шу сабабли хам мусулмонлар миллатидан бошқа миллатларни динига эргашган ё уларни устида  тўхтаб қолган ё шубха қилган ё уларни мазхабини тўғри деб хисоблаган кишини кофир демаган шахс, агар у ўзида исломни зохир қилиб кўрсатаётган бўлса хам ва бу ишига эътиқоди бўлса ва ана ўша мазхабдан бошқа барча мазхабларни ботил эканига эътиқод қиладиган бўлса , мана бу шахсни кофир деб хисоблаймиз. Шундай экан бу шахс исломга мухолиф нарсани ўзида ошкор қилиб кўрсатиши билан кофирдир.  .[3]

Қози Абу Бакр ибни Арабийдан нақл қилинишича : қози Абу Бакр айтади: тавқиф (унда тўхталган хужжатлар) ва ижмоъ, буларни иккови куфрига иттифоқ қилган бўлса, бу масалаларда тўхталган кимса , хужжат ва тавфиқни рад қилиб унга шубха қилибди. Мана буларни рад қилиш  ва шубха қилиш фақат кофир кишини қўлидан келади холос. .[4]

Аммо бу масалани куфрига ижмоъ қилиб бўлмайдиган  ва унда ихтилоф бўлган ахли қибланинг  такфири билан адаштириб қўйманглар ,ибни Таймия айтади:

 وَمَا زَالَ السَّلَفُ يَتَنَازَعُونَ فِي كَثِيرٍ مِنْ هَذِهِ الْمَسَائِلِ وَلَمْ يَشْهَدْ أَحَدٌ مِنْهُمْ عَلَى أَحَدٍ لَا بِكُفْرِ وَلَا بِفِسْقِ وَلَا مَعْصِيَةٍ.[5]

Салафлар жуда кўп масалаларда ўзаро тортишиб туришарди, аммо уларни хеч қайсиниси муқобилидаги одамни куфр, фисқ ва гунохкорлигига гувохлик берган эмас.

Мисол тариқасида кўрадиган бўлсак, Умар ибни Хаттобга “ла илаха иллаллох”нинг  хуқуқлари ва таркибий қисмларини  бир қисми ғоиб бўлди ва закот хукмида енгиллик олмоқчи бўлаётганларнинг куфрига шубхаланди. Бунга сабаб уларнинг шаходатни талаффуз қилишлари бўлди, ла илаха иллаллохни талаффуз қилган кишининг қони ва молини покланиши хақидаги хадисни хужжат келтирди.

Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху мусулмонларнинг харом бўлган қонини асраш учун росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг хадисларини хужжат қилади:

أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَيُقِيمُوا الصَّلاةَ، وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ، فَإِنْ فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ، إِلا بِحَقِّ الإِسْلامِ، وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ[6]

Менга одамлар билан аллохдан бошқа маъбуд йўқ ва Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аллохни элчиси  деб гувохлик беришмагунча ,намозни барпо қилиб закотни беришмагунча  жанг қилишга буюрилдим. Мана буларни бажаришса ўзларини қони ва молларини ислом хаққи билан  мендан химоя қилиб олишибди. Уларни хисоб- китоблари аллох биландир.

Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху тавхидга асосланган комил илмга эга эди.Абу Бакр розиаллоху анху ла илаха иллаллохни хуқуқи ва таркибий қисмлари  хақида Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху билан ўзаро сўзлашишди ва улар   мана бу таркибий қисмларни   билмай қолишлари сабабли ,  бу мўъминларни илмига таъна келтиришмади. Масалан Умар тавхид илмига жохил деган маънони билдирмасди. Хозирги замонда бизни бир гурух биродарларимиз ўзларини мухолиф томондаги урзли кишиларга тухмат қилишаётгандек муомала қилишмасди.

Умар ибни Хаттоб ла илаха иллаллохни таркибий қисмлари  ва хақларини билмай қолганлиги боис тавхидга нисбатан жохил бўлди деб хеч ким айтмасди.Чунки таркибий қисмлар нихоятда кенг бобни ўз ичига олади, хар қандай илм эгаси ўзини илмини миқёсига қараб билишга эга бўла олади.Ла илаха иллаллохни маъноси эса буни умуман акси  бўлиб ,шаръий маъноси содда ва баёни қисқадир. Тоғутга куфр келтириш ,барча илохалар ва кофирларни рад қилиш сўнгра охирги элчини канали орқали аллохга иймон келтиришни ўз ичига олади. Хар бир мукаллаф бўлган инсон ўзини маълумотини мезонига қараб бу хақида илм олиш имконига эга. Мана буни асосида ибни Таймия айтади:

 فَالتَّكْفِيرُ يَخْتَلِفُ بِحَسَبِ اخْتِلَافِ حَالِ الشَّخْصِ فَلَيْسَ كُلُّ مُخْطِئٍ وَلَا مُبْتَدَعٍ وَلَا جَاهِلٍ وَلَا ضَالٍّ يَكُونُ كَافِرًا؛ بَلْ وَلَا فَاسِقًا بَلْ وَلَا عَاصِيًا.[7]

Шундай бўлгач шахсни холини турли –хил бўлишига қараб такфир қилиш хам хилма-хилдир. Хатокор, янгилик яратувчи,жохил ва гумрох шахсни хаммаси хам кофир эмас, балки фосиқ хам эмас ё осий хам эмас;………шубхасиз  одамларни олдида ўзини илми ва дини билан танилган тоифаларнинг уламолари томонидан одамлар хатога дучор бўлишади. Кўпинча улар хақиқатни бир тарафини ушлаб унга эргашишади, аммо бу хақиқатни бошқа бир тарафи эса улардан яширинган холда қолиб кетган ва шу равишда уларга намоён бўлмай қолади. Шу тарзда хақиқатни баъзини билишади ва баъзисига нисбатан эса жохил бўлиб қолишади,балки  улар жохил бўлиш билан бирга уни инкор хам қилишади.

Мана бу ижтиходий ўринларни барчасида , шахс хужжатни рад қилмайди балки хақиқатни баъзисини билади ва баъзини эса билмайди. Бу ишлар гохида мўъминларни ноўрин такфир қилишга олиб  бориб қўяди . Мисол тариқасида келтирсак, Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху Хотиб розиаллоху анхуни нохақ равишда , хато таъвилотлар асосида  такфир қилади; Умар ибни Хаттоб розиаллоху анхуни хатоси дилсўз хаким бўлган росулуллох саллаллоху алайхи васаллам томонидан ислох қилинди. Энди сизларни назарингизда бизни давримиздаги Умарларни хатосини ким тўғрилаб ислох қилади?

Ёки билишимизга қараганда Аммор розиаллоху анху икрох ояти нозил бўлишидан олдин куфр калимасини айтган ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам оят нозил бўлишидан аввал мана бу жиноятни кўрмаганликка олдилар ва эътибор бермадилар. Аммор розиаллоху анху ота-онаси билан бирга мажбурий ва зарурат холатига тушиб қолган ва куфр калимасини айтишга мажбур бўлишганди. Лекин бу пайтда хали иймонга тўла хотиржам қалб хақидаги оят нозил бўлмаган эди. Мана бу жараён хақида хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам изох  бермадилар ва сахобалар хам уни такфир қилишмади. Ёки бўлмасам баъзилар қиладиган хатарли ўйинлар яъни  уни кофирлигига шак-шубха қилган хам кофир бўлади деб  ўтиришмади.

Мана бу суратда ақл учун  асмоъ ва шаръий хукмларда йўл берилмайди , балки ибни Таймияни сўзига кўра:

  الْإِيمَانُ وَالْكُفْرُ هُمَا مِنْ الْأَحْكَامِ الَّتِي ثَبَتَتْ بِالرِّسَالَةِ؛ وَبِالْأَدِلَّةِ الشَّرْعِيَّةِ يُمَيِّزُ بَيْنَ الْمُؤْمِنِ وَالْكَافِرِ؛ لَا بِمُجَرَّدِ الْأَدِلَّةِ الْعَقْلِيَّةِ.[8]

Иймон ва куфр буларни иккови хукмлар билан собит бўладиган рисолат хисобланади ва мўъмин ва кофирни бир-биридан ажратиш учун ақлий далилларни ўзи  эмас шаръий далиллар ишлатилади. У киши бошқа жойда айтадики:

 فَإِنَّ الْكُفْرَ وَالْفِسْقَ أَحْكَامٌ شَرْعِيَّةٌ لَيْسَ ذَلِكَ مِنْ الْأَحْكَامِ الَّتِي يَسْتَقِلُّ بِهَا الْعَقْلُ.[9]

Хақиқатда куфр ва фисқ шаръий хукмлардандир ва бу ахкомларда ақл мустақил бўла олмайди.

Шу сабабли хам бизлар фақатгина аллох ва росули саллаллоху алайхи васаллам  такфир қилган кишиларни такфир қила оламиз ва аллох ва росули саллаллоху алахйи васаллам такфир қилмаган гунохкор кишини  такфир қила олмаймиз. Шундай бўлгач мана бу эшикни ўзингизни ақлингиз билан оча кўрманглар .  

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

Вассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.


[1] وقال ابن حزم في (مراتب الإجماع): واتفقوا على تسمية اليهود والنصارى كفارًا.

[2] مجموع الفتاوی ج:1 ص: 109.

[3] قاضی عیاض، کتاب الشفا، ج: 2 ص: 610. / ولهذا نكفر من لم يكفر من دان بغير ملة المسلمين من الملل، أو وقف فيهم، أو شك، أو صحح مذهبهم وإن أظهر مع ذلك الإسلام واعتقده واعتقد إبطال كل مذهب سواه. فهو كافر بإظهاره ما أظهر من خلاف ذلك

[4] همان، ج: 2 صص: 602-603./ قال قاضي أبو بكر لأن التوقيف والإجماع اتفقا علی كفرهم فمن وقف في ذلك فقد كذب النص والتوقيف أو شك فيه. والتكذيب أو الشك فيه لا يقع إلا من كافر

[5] مجموع الفتاوی، ج: 3 ص: 229.

[6] بخاری 25

[7] مجموع الفتاوی، ج: 12 صص: 180-181./ فَالتَّكْفِيرُ يَخْتَلِفُ بِحَسَبِ اخْتِلَافِ حَالِ الشَّخْصِ فَلَيْسَ كُلُّ مُخْطِئٍ وَلَا مُبْتَدَعٍ وَلَا جَاهِلٍ وَلَا ضَالٍّ يَكُونُ كَافِرًا؛ بَلْ وَلَا فَاسِقًا بَلْ وَلَا عَاصِيًا لَا سِيَّمَا فِي مِثْلِ ” مَسْأَلَةِ الْقُرْآنِ ” وَقَدْ غَلِطَ فِيهَا خَلْقٌ مِنْ أَئِمَّةِ الطَّوَائِفِ الْمَعْرُوفِينَ عِنْدَ النَّاسِ بِالْعِلْمِ وَالدِّينِ . وَغَالِبُهُمْ يَقْصِدُ وَجْهًا مِنْ الْحَقِّ فَيَتَّبِعُهُ وَيَعْزُبُ عَنْهُ وَجْهٌ آخَرُ لَا يُحَقِّقُهُ فَيَبْقَى عَارِفًا بِبَعْضِ الْحَقِّ جَاهِلًا بِبَعْضِهِ؛ بَلْ مُنْكِرًا لَهُ

[8] مجموع الفتاوی ج: 3 ص: 328.

[9] همان، ج: 19 ص: 212.

کسانی هستند که این طاغوتهای 5 گانه را کافر نمی دانند

  1. کسانی هستند که این طاغوتهای 5 گانه را کافر نمی دانند و اصلاً چیزی به نام کفر به طاغوت برایشان معنی ندارد و در برابر کفر به طاغوت مسلمین هم مانع شده اند؛ حکم اینها چیست؟ آیا اینها خودشان کافر می شوند؟ یا می بینم که مرتدین محلی را هم تکفیر نمی کنند که اینها هم طاغوت هستند که باید به آنها کفر کنیم .

به قول ابن القيم (٧٥١ هـ) رحمه الله: « الواجب علی العبد أن يعتقد أن كل من دان بدين غير الإسلام فهو كافر».[1] بر هر بنده‌ای واجب است که معتقد باشد هر کسی که به دینی غیر از اسلام دیانت کند پس او کافر است.

ما از میان مسلمین تنها کسی را تکفیر می کنیم که 1- آگاهانه 2- عمداً 3- به میل خودش و اختیاری نصوص را رد کند. چون مناط کفرِ اهل قبله ای که کافر را کافر نداند، تکذیب و رد کردن نصوص است.

به عنوان مثال الله تعالی فرموده است: وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِيناً فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (آل عمران/85) و هر کس که دینی غیر از اسلام انتخاب کند، هرگز از او پذیرفته نخواهد شد، و او در آخرت از زیانکاران است.

ادامه خواندن کسانی هستند که این طاغوتهای 5 گانه را کافر نمی دانند

Ёмонларни орасидан яхшироғини керакли вақтда тарғиб

Ёмонларни орасидан яхшироғини керакли вақтда тарғиб қилиш,ташхис бера олиш ,тўғри йўналишга солиш , фойдалана билиш ва жаханнам сари етаклаётган имомларни фитналари,шубхалари қаршисида хушёр бўлиш.

Аслида росулларга эргашганлар ва хидоят топганлар,салафлар,сергак кишилар- бир тўда мушриклар,муртадлар,гумрохлар,аҳли бидъатни ва хаказоларни  орасидаги ёмонларни  яхшироғи хисобланишади.Бундай кишилар уларни жохилиятда алдов билан ушлаб турган турли-хил сабабларни таъсирида туришган ва сахих исломни хабари етиб келгач, ўзларига келиб мусулмон бўлишган ёки бўлмасам  ботил ақидаларини сақлаб қолган холда,исломга ёрдам бериш ва уни ғалабаси орқали ўзларини моддий ва маънавий манфаатларини сақлаб қолишни  хулоса қилган кимсалардир. Бундай кимсалар шу сабабли хам исломни химояси учун оёқга туришган ёки бўлмасам ақидаларини ўзгартирмасдан, ўзларини ширк аралашган ақидаларини маҳкам ушлаган холда, кейинги босқичларда асли фитратга ё Аллоҳ берган рахм-шафқатга ёинки хар қандай бошқа омилларга  эргашиб,мусулмонларни эҳтиёж ларини химоя қилишган.

Лекин улар катта сиёсатлар амалга оширилган ёки жанг пайтларида қўмондонларини буйруқларига эргашишган ва кейинроқ бошқа жангдаги кофирлар билан биргаликда асир бўлишган бўлиши хам мумкин ёки………………….

Ёки бўлмасам мусулмон киши ўзини исломга нисбатлаётган “ёмон” жамоатлар ё гуруҳларни гапларига алданган бўлса ва билмасдан ғафлат,жоҳиллик сабабли шайтон изига эргашиб кетган бўлса ёки ……………………………Ҳар икки суратда хам булғанлан,бузилган ёмонларни ичида кўринмай кетган,аммо ўзларидаги баъзи аломатларга кўра ажралган яхшилар, баъзи ўринларда мавқеиятларини золимлар тарафидан мусулмонлар томонга ўзгартиришади ва ёрдамчи бўлиб, хеч бўлмаганда мусулмонларга нисбатан золим шерикларининг вахшийликларини камайтиришга харакат қилишади.

Жоҳилиятда бир даврни ёмонларни  орасида ўтказган мўъминларнинг ҳаёти бир томондадир ва мусулмонлардаги хорлик ёки эҳтиёж бўлган пайтда, фитратни чақириғига лаббай,деб жавоб берган,баъзи ўринларда эса мусулмонларга ёрдам берган мушриклар томонидан қўйилган қадамлар, ҳаётда доим такрорланиб турадиган ходисадир.Шунинг учун хам бошлиқлар,етакчилар бунга ўхшаш харакатларни,фойдали реакцияларни ўз вақтида аниқлаб,бу каби шахсларни керакли йўналишларга солишлари керак ёки уларни бутунлай мушрикларни сафидан ажратиб, мусулмонларни сафига қўшишлари ёки ўзини ўрнида уларни истеъдодларидан муборазани янада илгари суришга фойдаланиш лозимдир………..

Мана бу синовдан ўтган манфаатли услубга янада аниқлик киритиш учун, қуръон ва тарихда айтиб ўтилган жуда кўп ишончли воқеаларни бир нечасини мисол келтирамиз ва шундан сўнг асли мавзуни давом эттирамиз:

Ухуд жангида ўлдирилган кишиларни орасида яхудий Мухайриқ хам бор эди,у ўша куни яхудларга қараб:”Эй яхудлар жамоати,шубхасиз сизлар Мухаммадга ёрдам бериш тўғри иш эканини яхши биласизлар”-деди.Шунда улар унга:”Бугун шанба кунидир”-дейишди.Мухайриқ уларга:”Менга шанбани кераги йўқ,агар жангда ўлдирилсам,бисотимни Мухаммадга топширинглар ҳоҳлаганини қилсин”-деди ва қиличи,жангга керакли асбобларни олиб кетди.У мана шу жангда мардларча уришди ва оқибатда ўлдирилди.Пайғамбаримиз шунда:”Мухайриқ яхудларни энг яхшисидир”-деган эдилар.(Ибни Усайрни комил тарихида келтирилган.997 саҳифа.)

Яна бир бошқа саҳнага назар ташлайдиган бўлсак,бу ерда бутпарастлар бадр жангида мағлуб бўлишди ва росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассаллам асирликка тушиб қолган Абу Бахтарий ибн Хишомни ўлдирмасликни буюрдилар.Чунки бу одам пайғамбаримиз Маккада турган пайтларида,у кишини бутпарастларнинг озоридан  химоя қиларди.Шу билан бирга бу одам пайғамбаримизни зарарларига ёзилган аҳдномани бекор қилишда қатнашган кишиларни орасида хам бор эди.(Ибн Усайрни комил тарихи.Доктор Рухоний таржимаси.958 бет.)

Сўзимизни охирида “ёмон ва ясама,хамда ташқи кўриниши исломий бўлган жамоатларнинг” фитнасига алданган яхши кишиларга айтмоқчи бўлган нарсамиз қуйидагидир:

“Қубо масжидини қурган Амр ибн Авф қабиласи, Умар ибн Хаттобнинг хилофати даврида у кишидан Мажмаъ ибн Хорисага масжидларида имом бўлишни буйруғини беришларини сўраб келишди.Умар розиаллоҳу анҳу уларга қараб:”Нимага энди, у Зирор масжидини имоми эмасми?”-дедилар.Шунда Мажмаъ айтдики:”Эй амирал мўъминин,мени ҳаққимда шошилманг,чунки мен Аллоҳга қасам ичиб айтаманки, у ерда номозга ўтган пайтимда у одамларни қалбларидаги нарсадан бехабар эдим,агар билганимда уларга имом бўлмаган бўлардим”.Умар розиаллоҳу анҳу уни узрини қабул қилиб, Қубо масжидида номозга ўтишга буюрдилар.(Ибн Усайрни комил тарихи.Доктор Рухоний таржимаси.1147 бет.)

Уч ўринни ҳар бирида турли хил саҳнани гувоҳи бўлдик,биринчиси аҳли китобни кофир табақаси бўлиб,у хам бўлса аҳли китобнинг кофирларини энг ёмон тоифаси бўлмиш яхудлардан эди.Кейингиси аҳли китоб бўлмаган кофир ва мушриклар табақасидан бўлиб,буларни бугунги кунда  дунёда машҳур бўлган исми секуляризмдир.Охиргиси эса мусулмонлардан бўлган бир гурухдир ,улар бошқа одамларни хўжа кўрсин усулида, алдов усули билан ўзларининг сафига олиб келишган ва мана бу содда мусулмонларнинг гурухи воситасида ўзларига мавқеият тайёрлаб олиб,ўша эски бузуқ амалларини давом эттиришган.Қуръон ва суннатда бу каби “Зоҳирда мусулмон ва саргардон” кимсаларга мунофиқ номи берилгандир.Энди мана бу холатни хар бирида кўриб турганимиздек,агар мужохидлар тўғри йўналишда иш олиб боришадиган бўлишса, яхши кишилар орадан ажралиб чиқишади ва мазлумлар харакатининг буюк мақсадлари йўлида ниҳоятда кўп манфаатлар келтиришади.

Мана булар аниқ-тиниқ аломатлар,белгилар бўлиб, амирлар ва жамоат раҳбарлари бу каби шахслардан фойдаланишда ёки энг хатарли душманларни хам тўлиқ ажратиб, яккалаш сиёсатини комил қилишда ишлатишлари лозимдир.

Аммо мана бу тирик ва манфаатли сиёсат, ўзларини исломга нисбатлаётган ва алданган жуда кўп одамларни жоҳилият,секуляризм қонунлари остида ўзларини томонга оғдириб олган ва буларни химоясида фитна тузиш билан шуғулланаётган мунофиқ гуруҳлар томонидан суистефода қилиняпти.Яъни улар шундай йўналишда иш олиб боришяптики,натижада фақат кофир ва муртадларнинг манфаатларини таъминланади,аммо озодлик талаб қилганлар билан мусулмон муборизларнинг бошига эса тўқмоқ  тушади.

Мана бу саркардалар ва  ”дин ва одамларнинг тижоратчилари” рухий,таблиғот жангларини ташкиллаштириш орқали  мусулмонларни шундай тор кўчага киргизиб қўйишяптики,улар мажбур холатда хилма-хил динларнинг ва ёмон секуляризм зиддиятларининг орасидан, сармоядорлик навидан бўлган демократияни танлашликларини ҳоҳлашади.Уларнинг фикрича бу танлов ёмонларни ичидан яхшироғини танлаш хисобланади.

  Улар демократия ёки жамиятни устидаги илоҳий хукмларнинг ўрнига олиб келинган ва  башар томонидан ишлаб чиқилган хукмларни жорий қиладиган хукумат, секуляризм асосига кўра қурилганини ва бу шароитдаги жамиятда илоҳий хукмларни жорий қилиб бўлмаслигини хам яхши билишади.       Лекин шунга қарамасдан улар мана бу хукуматга суянишни,одамлар хам уларни қўллаб-қувватлашларини ва илоҳий хукмларни жорий бўлишини тарафдори бўлган мужохидлардан четланишларини талаб қилишади.                                                    

Нима учун?Чунки улар хам илоҳий хукмларни”Тижоратчилари” ва “Душманлари”дирлар,улар секулярларга хилоф равишда мабодо фойдаси тегиб қолса ёки секулярларни эҳтиёжи бўлиб қолса, деган фикр билан ўзларини ислом ва мусулмонлар номи билан танилган хизбларнинг орқасига яшириб олишган ва одамларни секулярлар томонига жалб қилиш хамда,мужохидлардан узоқлаштириш учун рухий ва таблиғот омилларини қидиришяпти.

Нима учун улар одамларнинг иҳтиёрига ёмон ва яхшини ўртасидаги танловни беришни ўрнига,ўзларининг фикрлари бўйича ёмонларни ичидаги яхшироғини танлашга мажбур қилишади?Чунки мана бу талбиси иблис бўлиб, мусулмонларни нажот топувчи фирқа ва тўғри йўлдан адаштириш учун шайтонни хатарли қопқонларидан бири хисобланади.

Улар исломий уйғонишни мана бу мархаласида фитрат ва ақлга хилоф равишда худо ва исломни инкор қила олишмаса хам,исломни даъво қилаётган адашган фирқаларни тўнини остига яшириниб олиб,ўзларини махсус шубхалари билан худо ва динни исботидан бўлган фойдани йўқотиб бўлишди.Яъни шу маънодаки,худодан қўрқиш ва башариятнинг ҳаётий ишларида илоҳий хукмлар билан хукм қилиш,ҳамда шариатнинг хукуматдаги системасини амалда инкор қилиб, шариатни сиёсатини ер билан яксон қилишади.

Шубхасиз мана булар исломнинг қаршисидаги энг ёмон тоифалардан бири бўлиб,мана бу адаштирувчи гумроҳлар қилаётган ишлар танк ва тўп, харбий самолётлар  билан жиҳозланган чет элнинг босқинчиларини хам қўлидан келмайди.Булар душманни бешинчи умуртқа поғонаси ва мусулмонларга қарши бўлган босқинчи секуляризм диктаторлиги ва хоким жоҳилиятнинг энг катта фойда келтирувчи рухий омилларидан бири хисобланишади.

 `Мана бу иккисини орасидаги фарқни тушуниш ҳар бир муваххид мусулмонга жуда хам содда ва ошкор нарса бўлиб,яъни агар  уларни бирини ишга соладиган бўлса, ер юзида илоҳий шариат хукмрон бўлади ва муборазани илгари силжишига сабаб бўлади,бошқа бирини танлайдиган бўлса, секуляризмни тармоқларини бирига қўшилишади ва исломий хукуматни системасини оёқ-ости қилган, хамда инсонларнинг ҳаётий ишларидаги сиёсатни инкор қилган бўлади.

Иккинчи услуб бўйича “алданган мусулмонлар”ўзларини йўл бошловчиларининг таблиғотларини таъсирида, жаханнам эшиклари томон ҳар қанча харакат қилишса,”зохирда” яхшилик истаб захмат чекишаётган фаолиятларини давом эттиришса,улар кўпроқ тўғри йўлдан адашиб ёмонликлари ўзлари ва бошқаларни янада домига тортади.Энди агарда ўзларини жохилият системасидан хар қанча узоқроқ тортишса ва тавхид,Аллоҳ учун яхши кўриш ва ёмон кўриш,тоғутга куфр келтиришда мустахкам турадиган бўлишса,уларнинг яхшилик ва баракоти хам ўзларига хам бошқаларга нисбатан кўпайиб боради ва “шайтонларни”қопқонларидан ,”жаханнамга етакловчи имомлардан” узоқлашишади.

Мусулмон кишининг шахсияти шундай саботга эгаки, хар қандан шароитда хам ўзгариб кетавермайди ва тавхидни,вало ва барони,тоғутга куфр келтиришни яққол бир намунаси бўлиб қолади.Натижада эса хар қандай одам қандай усулда бўлмасин,мана бу мустақил,аниқ мақсад сари интилаётган шахсиятга даъват ва муборазанинг хар қандай мархаласида,хукуматдаги қудратни касб қилишдан олдин ёинки кейин ёрдам берадиган бўлса,инсониятдан талаб қилинадиган қадриятларнинг фойдасига амал қилган ва фитратини нидосига мувофиқ равишда жавоб берган бўлади.Шубхасиз мана бу дунёда хам исломнинг илоҳий хукмларига қарши, шиддатли душманларни сафидан жой олмайди ва мубориз мусулмонлар учун хам “ёмонларни” ичидаги “яхшироғи” бўлиб қолади,хамда қилган амалига муносиб равишда яхшилик билан тақдирланади.Ахир “Яхшиликни жазоси фақатгина яхшиликдир”.

Аммо хиёнатни махкам ушлаб олган ва тавхидни самарасини яъни ер юзида шариатни хоким бўлишини инқирозга учратишни ҳоҳлаётган ва бир тўда гумроҳлар галасини секуляризмнинг қаноти остига олиб бориб,ичи бўш ва етишиб бўлмайдиган орзулар билан уларни алдаётган иккинчи тоифага қуйидагиларни айтишимиз лозим: хозирги пайтга келиб уларнинг шайтоний услуби эскирган ва мусулмонлар бугунги кунда ўзларини рўбарўларига содда лекин тақдирни хал қилувчи жавобни кўндаланг қўйишган,яъни жохилиятни эскирган системасини яъни секуляризмнинг диктаторлигини танлаш ёинки ер юзида илоҳий шариатни хукмларини ўрнатишни қабул қилиш,бошқача қилиб айтганда Аллоҳга кофир бўлиш ё тоғутга куфр келтириш.Мана бу саволга жавоб бериш учун инсон, тавхиднинг бошқа усулларига ўхшаш олий маълумотга эга бўлиши шарт эмас,балки тоза ақлга ва уйғоқ,хушёр фитратга эга бўлишини ўзи кифоя қилади.

Абу Жахл ўзини барча илм ва иддаоларига қарамасдан мана бу мағзи тўла лекин содда саволга жавоб бера олмади,аммо бесавод Сумайя ҳақиқатга қарши жанг қилувчи жаллодлар қўлида ўзини шахид қилиш орқали лаббай, деган нидосини бутун жахондагиларнинг қулоғига етказа олди.Тавхидни қабул қилиш ва катта ширкни ўртасида масалада узр мавжуд эмас,хозирги вазиятда секуляризмга томон бурилиш ёки у билан бир оқимда харакат қилиш хар қандай далилга кўра бўлса хам,илоҳий хукмларни бир четга суриб қўйиб инсоният яратган хукмларни қабул қилишдир.Мана бу қонун жорий қилиш ва хукм борасида қилинган ширк, очиқ-равшан муртад бўлишга далолат қилиб турибди.

Оламларни роббисига ҳамду-санолар бўлсин!Оллоҳ буюкдир!

Муаллиф:Абу Ҳамза муҳожир хуромий.

Таржимон:Умму Асмо.

+

تشویق ، کشف ، هدایت وبهره گیری به موقع از خوب میان بدها وهشیاری دربرابر فتنه وشبهه امامان به سوی جهنم

تشویق ، کشف ، هدایت وبهره گیری به موقع از خوب میان بدها وهشیاری دربرابر فتنه وشبهه امامان به سوی جهنم

اصولاً هدایت یافتگان وپیروان رسولان ،مجددین وبیدار گران افرادی خوب ازمیان انبوهی ازبدان مشرک ،مرتد ،گمراه،اهل بدعت و….. می باشند که بر اثراسباب وبازدارنده های متنوع وفریبنده ،پس از مدتی با دریافت صحیح پیام اسلام به خود آمده یا مسلمان می گردند ،یا اینکه با حفظ عقیده ی باطل خود ،به چنان تشخیصی می رسند که یاری رساندن به اسلام و پیروزی آن حافظ منافع مادی و معنوی وی بوده و به همین دلیل به حمایت ان بر می خیزند ،و یا این که بدون تغییر عقیده و پیروی سر سختانه از عقاید شرک آلود خود در مراحلی به خاطر پیروی از فطرت و رحم خدادادی و یا هر عامل دیگری، در هنگام سختی و نیاز مسلمین از حقوق انسانی انها در برابر دیگر هم کیشان ظالمش دفاع کرده است اما سرانجام در اتخاذ سیاستهای کلان و جنگ طلبانه تابع رای فرمانده هانش بوده است و ممکن است بعدها به همراه دیگر کفار حربی اسیر جنگی هم گشته باشد و یا …..

یا این که شخصی مسلمان ،فریب حزب یا جماعتی «بد»منتصب به اسلام را خورده باشد وناآگاهانه و بر اثر غفلت و جهل مغلوب دسیاس و خطواط شیطان گشته باشد ویا …                                        درهردو صورت با درخشش خورشید و صبح صادق اسلام  «خوبهایی» که در میان «بدان » منحرف ،آلوده و گم شده اند ،امابا علایمی که از خود بروز می دهند، بعضی در پارهای موارد و گروهی کلا موضع و صف خود را از ظالمین به نفع مسلمین تغییر داده و یاری رسان و افزایش دهنده ی قدرت و شوکت مسلمین گشته ،یا این که حداقل از میزان ستم وحشیانه ی دیگر همقطارانشان نسبت به مسلمین می کاهند.                                                                                                           زندگی اسلامی مومنینی که دورانی را در جاهلیت  ومیان «بدها» به سر برده اند از یک سو ،ومشرکین غیر مسلمانی که در هنگام نیاز و یا ذلیلی مسلمین به ندای فطرت خود پاسخ داده ودر مواردی یاری رسان مسلمین شده اند فرمول ساده و تکرار شدنی است که، سرپرستان و صاحبان امر باید با تشریح چنین حرکات وواکنشهای سودمند و امیدوار کننده ای ،به کشف وشناسایی اینگونه افراد پرداخته و با تقویت وهدایت این جرقه های امید ،یاکلا آنها از صف مشرکین وجاهلین بریده وبه صف مسلمین ملحق نمایند یا این که به موقع از استعداد مفید آنها در پیشبرد مبارزه بهره مند گردند…                               

جهت روشنتر شدن این اسلوب امتحان شده ی کار آمد ،از میان انبوهی از رویدادهای موثق گذشته در قرآن وتاریخ ،به ذکر چند نمونه پرداخته سپس قضیه را دنبال کرده ودرحد فهم مطلب پرورش می دهیم :              

 “از میان کسانی که در جنگ احد کشته شد”مخیریق “یهودی بود.وی در آنروز به یهودیان گفت:ای گروه یهودیان ،شمابی گمان می دانید که یاری کردن محمدراست و درست است .                              

 گفتند: امروز شنبه است .                                                                                         گفت:مرا شنبهی در کار نباشد.او شمشیر وجنگ افزار خود بر گرفت وگفت:اگر کشته شوم ،دارایی ام را به محمد سپارید که هر چه می خواهد، باآن بکند .آن گاه روانه گشت وچندان مردانه جنگید تا کشته شد .پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم گفت:مخیریق بهترین یهودیان است.{الکامل فی التاریخ ابن الاثیر ص 997 }

در صحنه ای دیگر می بینیم که چون بت پرستان دربدر شکست خوردند پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم فرمان دادابو بختری بن هشام ـ که اسیر شد ـ کشته نشود .زیرا او هنگام بودن رسوا الله صلی الله علیه وسلم در مکه ،بیش ازهمه آزار بت پرستان را از وی دور می ساخت .واز میان کسانی بود که در شکستن آن پیمان نامه (که به زیان پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم نوشته شده بود)،کوشش کرد {تاریخ کامل ،ابن اثیر،ترجمه ی دکتر روحانی ص 958}

ودر یایان در مورد ادم های خوبی که فریب نقشه های «جماعت های بد» و «تقلبی »وبه «ظاهر اسلامی» را خورده اند می خوانیم که:

“بنی عمرو بن عوف که”مزگت قبا”رابنیاد نهادند ،به روزگار خلافت عمربن خطاب از وی خواستند که به مجمع بن حارثه دستوری دهد که پیشنمازی ایشان رادرمزگت شان کند .

 عمر گفت :نه،نا خوش باد.آیا «پیش نماز» مزگت گزند ناک (ضرار)نبود؟

مجمع گفت:یاامیر المومنین ،برمن شتاب مکن زیرا به خدا سوگند که در آن به نماز در ایستادم ونمیدانستم آنان چه در دل نهان کرده اند ، واگر می دانستم با ایشان نماز نمی خواندم .

عمر پوزش ا و رابپذیرفت واو را راستگو شمرد و او را فرمود که در مزگت قبا پیشنمازی کند .{الکامل فی التاریخ ،ابن اثیر ،ترجمه دکتر روحانی ص 1147}       

در هر سه مورد با سه طبقه ی کاملا مجزا بر می خوریم؛ ،طبقه کفار اهل کتاب آن هم بد ترین گروه از کفار اهل کتاب به نام یهود ،سپس طبقه کفار و مشرکین غیراهل کتاب  که هم اکنون به نام سکو لاریسم دردنیا مشهور و نامدار گشته اند ،ودرپایان طبقه ی انحرافی از صف مسلمین را می بینیم که عده ای رانا آگاهانه فریفته ودر صف خود وارد نموده اند ،ودرپناه این گروه مسلمان وساده ی فریب خورده ،جبهه گیری نموده و به اعمال تخریبی خود می پردازند که در قرآن وسنت عنوان منافقین به این «سر کردگان به ظاهر مسلمان »داده شده است.

درهر سه حالت می بینیم که آدمهای خوبی ـ در صورت عملکرد صحیح مبارزین مجاهد ـ نمودار گشته ومی توانند جهت پیشبرد اهداف متعالی نهضت مستضعفین و ستمدیدگان ثمر بخش باشند.

اینها علائم ونشانه های روشنی برای رهبران وامیران جهت حداقل استفاده از این افراد ،و یا تکمیل سیاست منفرد کردن کامل خطرناکترین دشمنان می باشد.

اما همین سیاست زنده و مفید اسلامی ،ازجانب گروههای منافق منتصب به اسلام که مردمان فریب خوردۀ زیادی را تحت نظام جاهلی وسکولاریستی  به زیر چتر خود در آورده ودر پشت آنهابه سنگر بندی وتوطئه چینی مشغولند،مورد سوء استفاده قرار گرفته است ،به نحوی که دقیقا در مسیر تامین منافع کفار ومرتدین حرکت کرده وهمچون  گرزی بر سر آزادی خواهان ومبارزین مسلمانان فرود می آید.

این سرکردگان و «تاجران دین و مردم» ،با ایجاد جنگ روانی و تبلیغی ،مسلمین را در چنان تنگنایی قرار می دهند که به این نتیجه برسند که در میان مکاتب مختلف و متضاد سکولاریسم که بدهستند ، دموکراسی از نوع سرمایه داریش را انتخاب کنند که به خیال خودشان خوب میان بدهاست .

 آنها به خوبی می دانند که دموکراسی یا حکومت احکام درست شده مردم بر مردم به جای حکومت احکام الهی بر مردم براساس و پایه ی سکولاریسم بنیان نهاده شده است ،که در آن هیچ جایی برا ی اجرایی شدن احکام و قوانین الهی بر مردم وجود ندارد.اما باز بر ان تکیه کرده و مردم را به حمایت از آن و پرهیز از مجاهدین  طائفه منصوره که خواهان اجرائی شدن احکام الهی اند فرا می خوانند . چرا؟ چون اینها نیز« تاجران» و «دشمنان »احکام الهی اند،که بر خلاف دیگر سکولار ها برای روز مبادا یا به خاطر نیاز سکولارها، خود را پشت احزاب مشهور به اسلامی و مسلمانان فریب خورده پنهان نموده اند و عامل روانی و تبلیغی سکولاریستها جهت جذب مردم به خود و دور نمودن از مجاهدین گشته اند.

چرا اینها به جای اینکه مردم را میان خوب و بد مخیر بدانند آنها را سوق می دهند که در میان بدها یکی را که به نظرشان شرش کمتر است انتخاب کنند ؟ چون این هم تلبیس ابلیس و یکی از دامهای خطرناک شیاطین جهت انحراف مسلمین از فرقه ناجیه و صراط المستقیم است.

آنها در این مرحله از بیداری اسلامی چون نمی توانند بر خلاف فطرت و عقل خدا و اسلام را انکار کنند ،در لاک یکی از فرق گمراه مدعی اسلام فرو رفته و با پخش شبهات خاص خود فائده ی اثبات خدا و دین را از بین بردند.بدین معنی که خدا ترسی ،و تحکیم احکام الهی در امور زندگی بشر و سیستم حکومتی شریعت را ،عملا نفی کرده و سیاست شرع را فرو ریختند.

بدون شک اینها بدترین طایفه علیه اسلام اند و کاری  که این گمراهان گمراه کننده انجام می دهنداز عهده یک لشکر مجهز به توپ و تانک و هواپیما های جنگی مهاجمین خارجی بر نمی آید . بدون شک اینها ستون پنجم دشمن و سود مند ترین عامل روانی دیکتاتوری مهاجم سکولاریسم و جاهلیت حاکم بر علیه مسلمین می باشد .

درک تفاوت میان ایندو برای هر مسلمان موحدی ساده و ملموس است که چگونه به کارگیری یکی باعث تحکیم شریعت الهی در زمین و پیشبرد مبارزه می گردد ،و روی آوری به آن یکی غلطیدن در یکی از شعبه های سکولاریسم و زیر پانهادن و نفی سیستم حکومتی اسلامی و سیاست شرع در امور زندگی انسانهاست.

در اسلوب دوم هر چه «مسلمین فریب خورده» ،تحت تاثیر تبلیغات راهنمایان به درهای جهنم، بیشتر در تحقق فعالیتهای به «ظاهر» خیر خواهانه اسلامی زحمت بکشند، بیشتراز صراط المستقیم منحرف شده و شرشان بیشتر دامنگیر خود و دیگران خواهد گردید. و هر چه خود را از سیستم جاهلی و سکولاریستی موجود دور نگه دارند و در توحیدو ولاء وبراء و کفر به طاغوتشان مخلصتر گردند ،به همان میزان خیر و برکتشان برای خود و دیگران افزایش یافته و از «منجلاب و دام» «شیاطین »و «امامان راهنما ی به جهنم» دورتر می گردند.

شخص مسلمان چون دارای ثوابتی است که تحت هیچ شرایطی تغییر نمی یابند ،نمونه عینی توحید ،ولاء و براء وکفر به طاغوت می گردد.در نتیجه هر کسی که به هر نحوی ،به این شخصیت مستقل هدفمند ،در هر کدام از مراحل دعوت و مبارزه ،قبل از کسب  قدرت حکومتی یا بعد از بدست آوردن آن یاری  برسانند، قطعاً در آن مورد به نفع ارزشهای مطلوب انسانی عمل نموده و جواب مطلوبی به ندای فطرتش داده است .و بدون شک در این دنیا هم ردیف با دیگر دشمنان سرسخت احکام الهی اسلام قرار نگرفته و برای مسلمین مبارز ، «خوب» بین «بدها» قلمداد گشته و برخوردی متناسب با عملش دریافت خواهد کرد ” آیا جزای خوبی جز خوبی است؟”

اما در موردطیف خیانت پیشه ی دوم که ثمره ی توحیدیعنی: تحکیم شریعت در روی زمین را دچار افت نموده و گله وار گمراهانرا به زیر چتر سکولاریسم برده و به آرزوهای پوچ و دست نیافتنی دلخوششان می کنند ،باید گفت: که حربه شیطانی انها کهنه و فرسوده گشته و امروز مسلمین خود را در برابر یک جواب ساده ی سرنوشت ساز می بینند، یا انتخاب سیستم گنیده ی جاهلیت و دیکتاتوری سکولاریسم یا پذیرش و تحکیم شریعت الهی در زمین ، یا کفر به الله یا کفر به طاغوت . جواب به این سوال همچون دیگر اصول توحید نیاز به سواد یا مدرک تحصیلی ندارد بلکه تنها عقل سلیم و فطرتی بیدار و هشیار را می طلبد.

ابو جهل با آن همه ادعا و علم زیر بار جواب مثبت به این سوال ساده ی پر محتوای نرفت و در عوض سمیه ی بی سواد لبیک خود را، باشهادت خود،به دست جلادان حقیقت ستیز به گوش جهانیان رساند . در مسئله پزیرش توحید و شرک اکبر هیچ عذری وجود ندارد . گرایش به سکولاریسم و یا هم مسیر شدن با آن در وضع موجود به هر دلیلی به معنی کنار نهادن احکام الهی و پذیرش احکام بشری به جای آن است و این شرک در قانون گذاری وحکم ،و از اسباب روشن ارتداد و مرتد شدن می باشد.

                                                         والحمدلله رب العاليمن

                                                                      و الله اكبر

                                                                                ابوحمزه المهاجر هورامی

Исломга паралел равишдаги оқимларни вужудга келтириш

Исломга паралел равишдаги оқимларни вужудга келтириш.

Яхудлар Исо алайҳиссаломни даъватларини илгарилашига тўсиқ бўла олмай,у кишига етгазган озор-азиятлари ва азоблари натижа бермагач,уларни ораcидан “Пулис”исмли киши зохирда масихиятни қабул қилди ва ичкарида туриб масихиятга хурофотлар,нотўғри фикрларни киргиза бошлади.У турли хил ривоятларни келтириш ва улуҳиятни Исо алайҳиссаломга нисбатлаш орқали у кишининг муборак даъватларини, аслига тамоман қарама-қарши бўлган йўналишга буриб юборди.Бу нарса кейинчалик масихиятда турли хил мазхабларни вужудга келтириб,бу фитнани натижасида жуда кўп иймонли масихийларни қони паймол бўлишига сабаб бўлди.

Мана бунга ўхшаш хурофотлар,ошкор ўзгартиришлар ва масихий динига паралел равишдаги жараёнлар фақатгина бўлиниш,тарқоқликни вужудга келтириб,даъватдан бўлган асли мақсадни комил ўзгартириб ташлашга ва заифлашишига сабаб бўлди.Оқибатда эса бузилган жараёнларни ривожланиши туфайли аслий манбаъни хам таниб бўлмайдиган даражага етиб борди.Бу орада ўзларини Исо алайҳиссаломни қотили деб даъво қилаётган яхудийлар масихият динида алоҳида бир тармоқни йўлга қўйиш орқасидан жуда катта муваффақиятни қўлга киритишди.Янада қизиқроғи инжилни “Пулис” деб номланган бир қисмида Исо алайҳиссаломни сўзлари ёки у кишидан ривоят қилинган хеч қандай нарсадан асар хам қолдирмасдан фақат ўша шайтонсифат бузғинчини тўқима гапларини жойлашга муваффақ бўлишди.

Ислом зохир бўлгандан сўнг эса, яхудлар яна мазхаб ясаш ва тармоқлар пайдо қилишга тушишди ва муборак исломни ёнига янги мазхабни тузишди.Аммо имом Али розиаллоҳу анҳу аввал бошида уларни жуда кўпини нобуд қилиб ташладилар,лекин кейинчалик улар ўзларини саратондек ривожланишларини давом эттиришди.Яхудлар ислом дини рисолатини булғаш билан бир қаторда,тўқима хадисларни ишлаб чиқиб росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассалламга нисбатан хам ёлғон тошларини отишга улгуришди.

Лекин яхудлар ислом динининг  масихиятга ўхшаш кесилиб қоладиган ва  башар аҳли ўзгартириб ташлашга қодир бўладиган дин эмаслидан ғофил эдилар,чунки Аллоҳ таолони ўзи бу динни сақлашга ваъда берган ва қуръон ва саҳиҳ суннат қиёмат кунигача ўзгартирилмаган,пок холда қолишини кафиллигига олган зотдир.Мана бу исломга хам паралел равишда мазхаб ясаш жараёни хозирги асргача давом этиб келди ва Аллоҳ таоло ҳар бир даврда одамларга динини янгилайдиган  ва шайтонларни фирибгарликларини,кўз боғловчи ботилларини очиб ташлаш учун олимларни юбориб турди.

Охирги икки аср давомида Англия билан Америка ислом динини ўзгартиришга харакат қилаётган энг катта фитначилардан хисобланишади.Англия шарқий хиндистон кампанияси ва уни ворислари воситасида, хинд ярим оролида одамларни ва уларни табиий бойликларини талон-тарож қилиш билан овора бўлган пайтида,мусулмонларни орасидан Тайпу Султонга  ўхшаш озодликни ҳоҳлайдиган мужохидлар бош кўтариб чиқишар ва босқинчиларнинг ичи бўш ширкатларини қаршисига қурол олиб муборазани бошлашарди.Бу ишларни натижасида эса Британиянинг хукумат бошлиқлари яхудларга эргашган холда,ўртадаги жиходни,қуролли муборазани олиб ташлаш учун паралел равишдаги оқимларни пайдо қилишди.Улар бу билан душманларини орасига тарқоқлик,бўлинишни ташлаб,уларни заифлаштиришни сўнгра эса мухолифатни куч ишлатиш йўли билан бостиргач,мазлум Хиндистон ҳалқини устида ўзларини разил режаларини бемалол амалга оширишга имкон топишар эди.Улар биринчи бўлиб Ғулом Аҳмадхон қодиёнийни янги фикрли олим сифатида кўрсатишди ва бу олим кейинроқ ўзини  охирги замонда ваъда қилинган махдий эканлигини даъво қилиб чиқди,у ўзи билан бу ҳақида китоблар хам намойиш қилган эди.

Мана бу давр билан бир вақтни ўзида Эронда шийъа мазхаби хукуматнинг сиёсий ишларига аралашаётган жараёнда,мана бу шийъалар ҳалқни орасида қудратли бир поғонани эгаллаб бўлишган эди.Ташқаридаги манфаат кўрувчи хукуматлар бу жараёнларни ўзларига зарар олиб келишини тушунишгач,бу жараённи бўлиб ташлаш ва уни мағлубиятга учратиш учун шийъа мазхабини ичидан бу мазхабга паралел равишдаги боб ва бахоий номлик фитнани жаррохлик йўли билан дунёга келтиришди.Бу оқимни иддао қилишича, дин фақат шахсларни ички дунёсига ва инсонларни Аллоҳга боғлайдиган қисмига чегараланиши ва ташқи ,жамиятга оид масалаларга аралашмаслиги лозим бўлиб,буни натижасида жамиятдаги сиёсий,иқтисодий ва хукуматга оид ишларга аралашишдан махрум бўлиши лозим эди.Ташқи босқинчиларга худди шуни ўзи керакли эди.

Худди шу усул ихвонул муслимин жамоатини бузиш ва йиқитишда қўлланди ва ихвонийларни ички ва қуроллли кучларини ўртадан йўқотиб,қанотсиз бир қушга айлантирилгач,секуляр жамиятни мавжуд қонунлари бўйича фаолият қилишга мажбур қилинди.Шундай қилингач,ҳоҳлаган пайтларида ихвонийларни бемалол чегаралаб,қонундан махрум қилиб ёки қамоқга ташлаб,сургун қилиб хатто ўлимга хам хукм қилиб ташлай олишади.Натижада эса ихвонийлар хукуматни қаршисида қуролли курашда туриб бера олмайди ва кучи,қудратини қўлдан бой бериб заифлашади.Шунинг учун улар ихвонийларни хозирги холатидан чиқариб ўзлари ҳоҳлаган оқимга солиш учун керакли,хамда ихвонийларни қонунларидан хам жуда яхши огоҳ бўлган,хамда ўзлари истаган қолипга солиб берадиган бир кишига эҳтиёжлари бор эди.Улар суд тизимининг қарилик нафақасида ўтирган Алхузайби номли шахсни танлашди ва бу одам секулярлар  кутгандан хам кўра хам анча яхшироқ хизмат қилиб,ихвонул муслиминни ихвонул муфлисинга айлантириб ташлади.Туркиядаги секуляристик исломчилар,Ироқдаги Американи кучлари,Афғанистондаги бошқа босқинчилар ва муртадлар……………борасида хам бутун олам кофирлари ва муртад секулярлар кутган нарсани аниқ ўзи юз бериб турибди.

Хуромон минтақаси хам мана бунга ўхшаш фитнадан бенасиб қолгани йўқ,мужохидлар Хуромон тоғларида ўзларини кучларини жамлаб,тасарруфидаги ерларни мустаҳкамлашаётган ва бошқа вилоятлардаги,Ироқ курдларидан тортиб араблар,туркманлар хатто Туркия,бошқа араб давлатларидаги,шарқий Хуромон ва Эрондаги мужохидлар уларни сафларига қўшилишарди.Бундай тез миқёсдаги ривожланиш бутун олам кофирлари ва махаллий секулярлар учун огоҳлантирувчи чироқ бўлиб,бу вазиятда бирор чорани топиш керак эди.Бу ерда хам олдинги хийла-найранг ишга солиниб,бу оқимга  паралел равишдаги бир жараённи вужудга келтиришди.

Биринчи бўлиб улар саййид Мустафо исмли бири кишини саҳнага олиб келишди,у ўзини имом махдий эканини даъво қилар ва ўзи билан бирга “Каломул ҳақ”номли китобни хам олиб келган эди.Уни олиб келган китоби қуръонни тартиби бўйича,оятларга мувофиқ равишда тузиб чиқилган эди,лекин мужохидлар ўтган даврлар давомида кўп тажрибаларга эга бўлганликлари боис,мана бу махдий ва уни ўринбосарларига қопқон тайёрлашди ва унга:бизлар хозирда қуролга,қудратга эгамиз ва сиз хам бизни ваъда қилинган махдийимиз бўласиз-деб,уни ўринбосарлари(ўринбосарларини бири афғон бир шахс эди) билан бирга Хуромон минтақасига яқин жойгача олиб келишди ва шу ерда масаласини хал қилиб қўяқолишди.Шундай қилиб бу фитна мусулмонларни фойдасига хал бўлди,аммо кейинги йиллар ичида Курдистон иқлимидаги хукуматни махфий ташкилоти Туркияни ички ишлари ва Американи СНН ташкилоти билан биргаликда,Масъуд Борзонийга қўшилган шайх Зоно фитнасини вужудга келтиришди.

Мана бу жараёнлардан бир икки аср олдин,мазхаб ясаш ва паралел оқимларни вужудга келтириш Англия томонидан ишлаб чиқилар эди,аммо кейинги даврга келиб Америка ўзини мана бу ишларга аралаштирди.Уларнинг энг машҳурларидан бири, Арабистонда ишлаб чиқилган, салафийлик номи билан танилган оқим бўлиб,уни мусулмонлар яшайдиган минтақаларга содир қилишади.

Бутун дунёга нисбатан вайрон қилувчи хисобланган секуляризмни иккинчи жаҳон жангидан,  Америка ерлари узоқда жойлашганлиги туфайли,бу минтақа кўзга кўринарли холатда ўсишга улгурди ва ўзини минтақасида БМТ ташкилоти бўлганлиги боис секуляр ёки секулярларнинг манфаатларига шерик бўлган хукуматларни намояндалигини қўлга кирита олди.Шу сабабли хам ҳар қандай минтақада бир миллатга босқинчилик қилинса,Америка шайтонни намояндаси сифатида тўғридан-тўғри ёинки бошқаларни қўли билан бу ишларга аралашиб келган.

Исломий миллат ўйғонган ва жохилларга қарши мубораза шаклланиб улгурган, мусулмонлар яшайдиган минтақаларда,жонини қурбон қилувчи ва қизиққон мужохидларни парвариши остида ҳақиқий салафийлик оқимлари,хамда мусулмон ерларида ташкил бўлаётган кўплаб жамоатлар, бутун жохилият системаси учун жиддий ва хатарли тахдид бўлиб турибди.Шунинг учун хам улар мусулмонлар билан бўладиган жангга, салафийлик номини ўзига байроқ қилиб олган,Ғулом Аҳмад қодиёнийга ўхшаш, уларни мақсадларини рўёбга чиқарадиган кишилар воситасида  киришмоқчи.Мана бу маҳсулот хам ўтган тарихда бўлгани каби, ўзини эски унвони билан ишлаб чиқарилган бўлиб,хозирги даврда Саудия Арабистони минтақа бўйича, мана бу бузуқ паралел фикрни қўллаб-қувватловчи,хамда Америка ва уни хамтовоқларини энг катта химоячиси сифатида энг олдинги сафда турибди. Бу давлат ўзини қудрати,кучи ,тавхид заминасидаги тижоратчилари орқали хўжайинлари ҳоҳлаган куйга,рақсга ўйнайдиган салафийларни етиштира олди ва бугунги кунга келиб, мусулмонлар яшайдиган минтақаларни золим хокимларини аксари хам, мана бу фикрни парвариш қилиш ва уни янада ривожлантириш тарафдорлари бўлиб туришибди.

Умум олиб қараганда,хозир Миср, ихвонул муслимин ва бошқа сунний мазхаблар томонидан бўлган ўзгарган,бузуқ паралел фикрни байроқдори сифатида,Саудия Арабистони эса бузуқ,ёлғон салафийликни байроқдори сифатида бутун ислом дунёси учун заҳарли,хатарли икки қутбга айланиб туришибди.Мусулмонлар нихоятда эҳтиёт ва хушёрлик билан уларни режа ва тузоқларига тушмасдан,хамда мана бу икки манбаъ томонидан содир қилинаётган заҳарли ақидаларга алданмасдан зийраклик билан буларни йўқотиб ташлашлари лозимдир.

Мана бу хийла-найранг рамзлаб қўйилган,мураккаб ва хеч ким ўқий олмайдиган бир нарса эмас,тоифатул мансурани белгилари хам нафақат мусулмонларга,балким кофирларга хам аниқ-тиниқ равшандир.Хеч ким бу тоифани танимаслиги айтиб узр айта олмайди хам,чунки агар бутун жаҳон ҳалқлари ичида саҳролик ва тарғибот воситаларидан узоқда жойлашган ўрмонларда яшайдиган одамлардан ташқари хеч ким уларни танимайди,дейдиган бўлса пайғамбаримиз айтган қуйидаги хадисга қарама-қарши гапирган бўлади:”Мени умматимдан бир тоифаси ҳақга кўра қиёмат кунигача жанг қилишади”Сахих Муслимда келтирилган.

Шундай бўлгач,мубориз биродарлар ва опа-сингиллар ана буларга ўхшаш иккиюзламачилардан эҳтиёт бўлишлари ва пасткаш йўлтўсарлар умрларини ҳосилини нобуд қилиб,талон-тарож қилишларига йўл қўймасликлари керак.Кейинги пайтларда кўриб турганимиздек, мана шу икки давлатни худудидан туриб,аҳли суннатни химоячилари номи билан,аҳли суннатни ақидасига паралел равишдаги фикларни ўртага ташлаган холатда, шийъа мазхабига қарши курашаётган каналлар пайдо бўлган.Улар ниҳоятда зийраклик билан ўзларини хўжайинларига сидқидилдан хизмат қилишяпти ва энг шиддатли равиш билан ўзаро келишувни хам ўртадан олиб ташлаган холда, одамларни хиссиётларини шийъа мазхабига қарши қўзғатишда давом этишяпти.Бошқа томонда эса Американи каналлари 24 соатлаб форс тилида оддий муҳолифат билан эмас,балким ислом муқаддасотларига,аҳли суннатни ақидасига  очиқдан-очиқ ҳақоратлар билан,хамда энг разил усулларни ишлатиб бўлса хам, шийъа мазхабидагиларни суннийларга нисбатан қайраш билан оворадирлар.Мана бу сунний ё шийъа йўналиши бўйича қўйилаётган каналларни хўжайини аслида ўша Американи ўзидир.

Секуляризм диктаторлиги ўзини мусулмон минтақаларига қарши хужумини бошлаб бўлган хозирги даврда,хамма мазхаблар ёки барча диний оқимлар билан урушиб ўтиришни ҳоҳламайди,чунки улар қўлларида энг ривожланган технологияга ва пулга сотиладиган секуляр муртадларга эга бўлишган тақдирда хам,бутун оммани қониқтирадиган ёлғон далилсиз бегона ерларда қолиб ўзини моддий мақсадларига ёки харбий стратегиясига етиша олишмайди.Улар мана бу мақсадларига етишишлари  ва одамларни диний хукумат тузиш,исломий хукмларни ижро қилиш фиркларидан узоқлаштириш ва уларни секуляризмга оғдира олиш учун ўрталарига тафриқа ва келишмовчиликни ташлашлари зарур бўлади.Агар шундай қилишса,одамлар ташқи босқинчиларга қарши жанг қилишни ўрнига, ўзаро тортишувлар билан овора бўлишади ва босқинчиларни асл мақсадларидан чалғиб мазхаблараро урушни бошлашади.

Агар мусулмонлар билан насронийларни ўртасида диний жанг бошланадиган бўлса хам,мана бу жангдан бўлган манфаат секулярларни чўнтагини тўлдиради,худди шунга ўхшаш суннийлар билан шийъа мазхабини ўртасидаги жанг хам ўша натижани олиб келади.Энди битта мазхабдагиларни ўртасидаги фиқхий масалалар бўйича келиб чиқадиган арзимас келишмовчиликларни айтиб ўтирмаса хам бўлаверади.

Агар ўртада мазхабий жанглар,тортишувлар давом этаверадиган бўлса,ўртадаги қудратни бўлиниши ва босқинчи секулярлар,махаллий муртадларни олдидаги мусулмонларни шавкати-обрўси камайиши билан бирга,кўп ўринларда одамларни мана бу тортишув ва жанглардан безор бўлишига хам сабаб бўлади.Натижада эса олдиндан ишлаб чиқилган режа бўйича,лаққа тушадиган кимсалар воситасида диннинг аслий йўналишидан бошқа йўлга бурилишади,мана бу  мазхабий паралел оқимларни вужудга келтириш ва ўртада келишмовчиликларни пайдо қилиш бўйича, муртад секулярлар анчадан буён орзу қилиб келаётган нарсани ўзгинасидир.

Нажот топувчи фирқанинг мубораза қилувчилари жохилиятни яхшилаб таниб олгандан сўнг,уларни тузоқлари билан фитналарини хам зийраклик билан кашф қила олишлари ва ўзларини секуляр босқинчилар ёки махаллий муртадларни қўлидаги шахмат тошларига ё қўғирчоқга айлантирмасликлари лозим бўлади.

Бутун оламларни роббиси буюк  Аллоҳга хамду-санолар бўлсин!

Муаллиф:Абу Хамза мухожир хуромий.

Таржимон:Умму Асмо.

تولید و ساختن جريانات موازي با اسلام

تولید و ساختن جريانات موازي با اسلام

زماني كه يهوديان از پيشرفت دعوت سيدنا عيسي عاجز ماندند و آزار و اذيت و شكنجه‌هايشان به نتيجه نرسيد يكي از آنان به اسم «پولس» ظاهرا وارد دين مسيح گشت و از درون با آوردن خرافات و انديشه‌هاي انحرافاتي در دين مسيحت انحرافات وحشتناكي به وجود آورد و با آوردن روايات و نسبت دادن الوهيت و خدايي به سيدنا مسيح مسير كلي دعوت مبارك و رهايي بخش مسيح را در كانالي هدايت كرد كه در اساس با اصل و هدف دعوت آورنده پيام در تضاد و مخالفت بود و بعدها مسبب پيدايش مذاهب مختلفي در مسيحيت گشت كه از اين فتنه خون هزاران ايماندار به مسيحيت پايمال گشت.

ادامه خواندن تولید و ساختن جريانات موازي با اسلام

Исломий уйғониш харакатидаги нафий ва исботни танзимлаш.

Исломий уйғониш харакатидаги нафий ва исботни танзимлаш.

Росулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалллам ишни аввалида барчага:”Ростгўйлардан бўлишингиз учун لا اله الا الله денглар”деб буюгандилар.У кишининг хаммадан биринчи бўлиб талаб қилган нарсалари нафий қилиш,йўқ дея олиш бўлган эди,мана бу мархалани босиб ўтилгандан сўнг исбот ва тасдиқлаш келади.

Ҳар қандай мубораза қилувчи шахс шуни яхши билиши лозимки,исломий инқилоблар жараёнини бошланишидан олдин ва кейинги даврини орасида катта фарқ мавжуддир.Барча пайғамбарларни муборазасидаги энг катта ва аниқ услуб,айниқса росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассалламни мана бу талабларидан олинадиган натижа,ҳар бир муборизнинг раҳбариятдаги,жамиятни уйғотишдаги асосий омили нафий қилиш ёинки яна хам аниқроқ айтадиган бўлсак” لا اله “да марказлашгандир.Мана бу етакчи сиёсат ҳалқни барча қўзғолонлари ва инқилобларидаги асосий ролни бажариб келиши тўлиқ равшан нарсадир.Агарда биз пайғамбарлар томонидан олиб келинган илоҳий хукмларни такомиллашишини жараёнига назар ташлайдиган бўлсак,исботий хукмларни кўпи даражама-даража,аста-секинлик билан миллатни устига қўйиб борилганлигини гувоҳи бўламиз,росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассалламни ҳаётлик пайтларидаги аҳкомлар хам ўзини комил кўринишига етиб боргунча,даражама-даража суратда 23 йил давомида  ўзини даврини бошдан кечирди ва натижада комил бир суратда жамланди.Бу ердаги исботдан бўлган мақсад илоҳларни инкор қилиб,тоғутга куфр келтиргандан сўнг Аллоҳнини рубубийят  тавхидидаги ягоналигини исботлаш маъносида эмас,балки шариат хукмларини тўлиқ ўз ичига олиб,шариат ва ибодат хукмларини айни ўзини кўрсатиб бера олган,улуҳият тавхидини бир қисмини исботлаш маъносидадир.

Агар кейинги даврда келган исломни мубораза борасида такомиллашиш оқимига назар ташлайдиган бўлсак,ўзини давридаги замон ва маконни вазиятига муносиб равишда, ҳар бир жамиятни исломий хукм ва буйруқларни таниши ёки танимаслигини даражасига қараб,мана бу жамиятни ўзига хос мавқеиятига ва ўша кунни масалаларига жавоб бера оладиган кўринишда услуб ва тактикаларни амалга ошириларди.Хатто буюк мақсадларга етишиш учун харакат баъзи мархалаларда баъзи  исботий хукмларни баён қилишдан четланишга мажбур бўлиши ва мана бу мархаладан ўтиш даврида буни баён қилишга эҳтиёж йўқ,деб ташхис бериши хам мумкин.Фикрий фаолиятлар  баён қилинган ёинки бу заминада амаллар бажарилган тақдирда, манъ қилувчи унвонида хам амал қилиши ва мубораза йўли тўсиқлар келтириб чиқариши хам мумкин.

Бизлар Маккий даврни бир неча йилида хижоб,маст қилувчи ичимлик,зино,закот ва ……хоказоларга боғлиқ ахкомларни кўпи мусулмонларга исботий усуллар сифатида баён қилинган эмаслигини ва мана бу Маккий даврда вафот топган мусулмонлар мана бундай хукмлар борлигидан бутунлай бехабар бўлишганини яхши биламиз,росулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламни саҳобаларини бирортаси мана бундай ахкомларни тасаввур ҳам қила олмасди.

Тўғридан-тўғри пайғамбарларни ўзига эргашган ўтган даврлардаги умматлар хам,пайғамбарлари билан бирга, Аллоҳ таолонинг исботий ахкомларни такомиллаштириш йўлини қандай тарзда бажаришини тасаввур қила олишмасди.Аллоҳ таолонинг ўзи хам ахкомларини амалга ошиш замони,мархаласидан олдин лафз ёки фикрий холатда баён қилишни лозим кўрмаган,балки мана бу ахкомларга тегишли оятларни нозил қилишни хам ўзига хос замон ва маконга белгилаб қўйди.

Мана шу сабабли хам харакатни мавжуд вазияти биздан талаб қилаётган нарсага мувофиқ равишда иш олиб боришимиз лозим,агар биздан бирор кимса исботий режаларимиз ҳақида сўрайдиган бўлса,биз уларга ҳозирча бундай исботий нарсалар иҳтиёримизда йўқ эканлигини,хамда хамма нарса ўзининг вақтида аниқ бўлишини айтишимиз лозим.Мана шунда биз ўзимизга мубораза йўлидги асосий усулларни бирига риоя қила олдик,деб айта оламиз.Харакат ўзини мубораза йўлида кунини талабига кўра шундай паст-баландликларга,илгари силжиш ёки орқага  қараб кетишларга дучор бўладики,агар бундай шароитларда бир исботий хукмга керакли бўлган ўзига хос мавқеиятдан фойдаланилмайдиган бўлса,хар қандай шиор ташлашлар,эрта ёки ўринсиз туғилиб қолган хукмларни кераги хам бўлмайди.Шуни хам айтиб ўтиш лозимки:харакат нафий яъни инкор қилишга эҳтиёжи бўлган даврда хар қандай шошма-шошарлик билан қўйилган қадам,харакатга зарарлар олиб келиши аниқдир.

Масалан агарда бир жамият секуляризм ва диктаторлик жараёнини инкор қилиниши кераклиги ҳақида қарор қабул қилган бўлса,мавжуд босқинчи секуляр диктаторликни қулатиш ва ўртадан кўтариб ташлаш учун бир шахсни ёки жамоатни ўзини раҳбари сифатида сайлайди.

Мана бу мархалада секуляризмдан безор бўлган ҳалқни қарорига  ўзига хос ахкомлар ва исботий шиорлар билан раҳбарлик қилиш ёки уни ташкиллаштириш бутунлай хато ишдир.

Бу дегани бизлар исботий усуллар ,исботий ахкомларга эга бўлмаслигимиз керак дегани эмас,балки мана бу исботий ахкомлар воситаси билан маънавий ва моддий қудратни қўлга киритишга,  кичкинагина бўлса хам муносиб имконият пайдо бўлган пайтда,аниқ режалар асосида мана бу мархала учун ўзимизни алоҳида хукм ва қонунларимизга эга бўлишимиз ва ўзимизни бу вазиятга тайёрлаган бўлишимиз лозим.Биз қудратни қўлга киритиш учун керакли бўлган режаларни олдиндан тайёрлаган бўлишимиз керак,шунда бошқалар бизларни хукуматни қўлга олишга қодир эканимизни тушунишади.Бу ердаги мени асосий мақсадим,исломга нисбатланаётган турли-хил жараёнлар,мазхаблар мавжудлигига қарамасдан,хилма-хил фикрлашлар,тафсирлар ,умумий шўрони йўқлиги билан бир қаторда мана бунга ўхшаш эрта ва номуносиб замон,фаслда туғилиб қолган исботий ўринлар ҳақида гапириш ва фикрлаш,қудратни қўлга киритиб хукумат ташкил қилгунга қадар бўлган инқилоб даврида кераксиз нарсадир.Бу даврда исботий ишлардаги муштарак нифийларни асосига суяниш керак,чунки раҳбарлик қилиш ва жамиятнинг раҳбариятини тизгинини қўлга киритиш билан бир қаторда, аввалги айтилган нифийларга хам вафодор қолиш керак бўлади.Ҳалқни мана бу нафий харакатларини ўзини ўрнида тўғри йўл орқали ғалаба сари йўналтириш лозим.

Бизларнинг тоғутга куфр келтиришимиз салбий,секуляризм диктаторлигини хукмларига бўйсинмаслигимиз салбий,мен коммунизмни ҳоҳламайман,мен социал демократларни қонунларига бўйсинмайман,мен синглим,аёлим ва қизимни фасодги кириб кетишини хам истамайман,буларни устида илоҳий хукмларни ўрнига секуляризм қонунлари жорий бўлишига хам йўл қўймайман,мен фахш ва фақирликни хам ҳоҳламайман,мен қўрқув ва нотинчликни ҳаётимни ҳар қандай босқичида хам кўришни истамайман,мени устимда  муртад секуляризмни нисбий аҳлоқлари қўлланишини хам ҳоҳламайман ва…………мана булар секуляризмни диктаторлиги ва жоҳилиятни ҳар қандай шакл ва кўринишда бўлишидан қатъий назар қабул қилиб бўлмайдиган,харакатни нафий усуллари хисобланади.Мана булар бизларнинг харакатимизни муборазасини алоҳида сифатларидан бўлиб,мусулмон ҳалқларга жамиятнинг барча табақасида ўзларини диний ва охират манфаатларини сақлаш йўлида илгари силжишларига ёрдам беради.

Нажот топувчи фирқадаги мужоҳид биродарлар ва сингиллар ўзларининг ҳалқига салбий ўринларда шу даражада танилган бўлишлари керакки,одамлар уларни худди ёмғирдан кейин чиққан қўзиқорин сингари эмасликларини,балки мавжуд жоҳилиятга,секуляризм диктаторлигига қарши уларнинг бир аъзоси,уларни сўзлагувчиси ,хамда диний жамиятнинг жараёнини раҳбари эканини билиши зарур.Одамлар нажот топувчи фирқани мужоҳидларини ниҳоятда яхши таниган бўлиши керак,яъни сизларни “йўқ”ингиз билан одамларни”йўқ”и бир хилда бўлиши лозим.

Бизлар ўзимизни жамиятнинг турли-хил табақаларида таништиришимиз керак,мана шунда бизларнинг режаларимиз ҳақиқат талаб инсонларнинг қалбидан жой олади ва шубхасиз бошқалар бизларга ва бизларни келажагимизга ишонч билан қарайдиган даражага етади.Аммо диндор одамлар мавжуд секуляризм кўринишларини барчасига “йўқ”дейдиган даврларда,бизлар уларнинг”йўқ”ини намояндаси бўлишимиз керак ва хукмларнинг исботий кўринишларидаги бизларнинг ўзимизга хос бўлган ҳар қандай харакатимиз, бўйнимизга олган раҳбариятни кучининг ўртасида келишмовчиликлар чиқишига,бўлинишига сабаб бўлади.

Бу ердаги масала келишув,собитликдан пастга тушиш,тавхидни усуллари,вало ва баро,тоғутга куфр келтиришга зарар етиши ва…………ларда эмас,балки буни акси бўйича ноўрин келишувларни олдини олиш ва бизларнинг қудрат,шавкатимизни янада кўпайтирадиган,хамда бизларни буюк мақсадларимиз ва босқинчи душманни устидан ғалаба қозонишимиз йўлида сарф бўладиган ёқилғиларимизни таъминлайдиган кучларни бўлинишдан сақлаб туришдир.

Бизлар нажот топувчи фирқани намояндаси ва одамларни нафратини раҳбарияти сифатида туришимиз ва уларни босқинчи секуляр диктаторлигига,жоҳилиятга қарши “йўқ”ларини етакчиси бўлишимиз лозим,шунда бизлар ҳар қандай бурилиб кетишларни ва бемор,алданган гуруҳларни беҳуда келишувларини олдини олган бўламиз.

Биз ўзимизни зийраклик ва хушёрлигимиз билан муртад секулярларга кўнгил боғлаган кимсаларни барчасига нажот беришимиз ва уларни сафимизга тортишимиз лозим.Агар бизлар ҳалқни муртад секулярларга бўлган нафратининг намояндаси бўла олсак,секуляризмни девонларига,куфр парламентларга киришга улгурган келишувчан,адашган бошқа жамоатлар одамларни жиҳоддан совутиш,уларни алдашга имкониятлари қолмайди ва уларни нажот топувчи фирқадан жудо қилиша олишмайди.Чунки ҳозирги даврга келиб, муртад секулярлар билан айтиб ўтилган ўринларда ҳамтовоқ бўлган кимсаларнинг секулярларга қарши эмаслиги,балки улар оддий ҳалқнинг устига фақирлик,қўрқув,фахшни юклашда шерик эканликлари фош бўлиб бўлган.

Мана шу мархалада одамлар секулярларнинг ким эканлигини,хамда биз секулярларни ҳоҳламаслигимизни,балки мавжуд секуляризмни жоҳил диктаторлигига қарши уларни”йўқ”ини намояндаси эканимизни яхшилаб тушуниб олиши керак.Агарда бизлар мавжуд жоҳилиятга қарши одамларнинг намояндасига айланган қудратли кучга эга бўлсак,шубхасиз одамлар бизларнинг режаларимизни,исботий хукмларимизни хам бемалол қабул қилиб, ҳаётларида амалда қўллашади.Мана энди,нима учун мусулмонларнинг жуда қаттиқ ўрганиб қолишган ичимлик ичишни, биттагина буйруқ орқасидан осонлик билан тарк қилишганини сабаби аниқ бўлади.Ёки маданиятга айланиб бўлган зинокорликни хеч қандай уйни бузмасдан ё эшигини ёпиб ташламасдан ёки уларни фаолиятини тўҳтатмасдан туриб,ўз-ўзидан ўртадан кўтарилиб кетганини иллати хам ошкор бўлади ва……………………

Ҳозирги вазиятда одамлар билан нажот топувчи фирқани ўртасидаги муомалага боғлиқ бўлган яна бир масала бор бўлиб,бу одамлардаги ишончни йўқлигидадир.Бундан мақсад исломга ёки исломий хукмларга нисбатан бўлган ишонч эмас,балки баъзи мужоҳидларни тажрибасини кам бўлганлиги ва ўзларини ислом исми билан таништираётган,аммо аслиятда секулярларни ҳамтовоқлари бўлган, жоҳил секуляризм диктаторлигини тарғиботларидаги хиёнатлари сабабли, ўтган салафлар билан ҳозирги умматни ўртасига тушган фосила(фарқ) хам сабаб бўлган.Одамлар мужоҳидларнинг росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассалламнинг равишларини қўллаш билан хам мубораза йўналишини олдинга юргиза олишларига ва секуляризм диктаторлигини қулатгандан сўнг қудратни қўлда ушлаб тура олишларига ишонишмайди.Одамлар мужоҳидларнинг садоқат,иҳлос ва жонини фидо қилгунга қадар мубораза қилишига шубха қилмайди,аммо улар мана бу жамоат билан бирга бўлишса,мавжуд вазиятни илоҳий ахкомларга ўзгартира олишлари ва қудрат,хукуматни ушлаб тура олишлари борасида иккиланишади.Одамлар бизларни Туркиядаги аввалида ўзларини исломга нисбатлаб,кейинчалик эса муртад секулярлар билан келишув эшигидан биргаликда чиқиб келган ва одамларни бутун меҳнатларини осмонга учириб юборган исломий хизбларга ўхшашимиздан ва натижада илоҳий хукмларни ижро бўлишини,фақирлик ва қўрқувни кетишини,хамда осойишталик ва хавфсизликни қарор топишини умид қилиш хам етиб бўлмас орзуларга айланишидан…………….. чўчишади.

Ёинки Ироқдаги курдистон исломий жамоати,Ироқнинг курдистон исломий бирлашмаси,Ироқнинг исломий хизблари,Афғанистондаги Раббоний Сайёфнинг жамоатига ўхшаб бутун ўтган меҳнатларни,тўкилган қонларни самарасини икки қўллаб Америка раҳбарлигидаги секуляризм диктаторлигига тақдим қилинишидан ва биргина ажойиб бурилиш билан секуляризм диктаторлигини дўстларига,мужоҳидларга қарши душманга айланишидан ва ўзларини қўл остиларидаги ердаги миллатнинг орзулари оёқ-ости бўлишидан хавфсирашади.

Мана бунга ўхшаш шубха ва иккиланишларга ўтган йиллар давомида, исломий уйғониш харакати нажот топувчи фирқа бошчилигида,турли-хил вазиятларда ва хилма-хил шароитлардаги муносабатлари билан, амалда жавоб бериб келаётган бўлса хам,аммо барибир  мана бу жамоатнинг ҳалқни истакларига мувофиқ равишдаги усулларда,масалан тоғутга куфр келтириш,вало ва баро,унга қарши бўлиб турган нафийларда собит туришларини бугунги кунни тили билан эълон қилишлари ва бундан бўйин товламасликлари лозим.

Росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассалламнинг вахийга эргашган холда Маккада нафий қилган ўринлар билан, қудрат ва хукуматни қўлга киритгандан кейинги даврдаги нафийларини даражаси ва шунингдек қудратни қўлга киритишдан олдин одамларни устида ижро қилинган исботий хукмлар билан қудратни касб қилгандан кейинги ижро қилингандан кейинги хукм ва қонунларни даражаси бир хил бўлган эмаслигига диққат қилишимиз керак.Балки буларга яхшилаб эътибор берилса,росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассаллам қудрат ва хукуматни қўлга киритишдан олдинги даврдаги нафий,исботлари билан кейингисини орасида ниҳоятда аниқ хисоб-китоб қилинган меёрлар мавжуддир.Ҳар бир озодликни талаб қилаётган мубориз мана шу такомиллашиш йўлларини яхшилаб ўрганиб,ўзини харакатини жоҳилият ва босқинчи секуляризм диктаторлигини устидан қозониладиган ғалаба йўлига олиб бориши ва гуруҳини шавкатини янада ошириши лозим.Мужоҳид мубориз росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассалламга ўхшаб, қудратни касб қилишдан олдинги ва кейинги гапираётган гаплари,амалларини тартибга солиши керак бўлади,шулар билан бир қаторда ҳар бир даврга боғлиқ бўлган нафий ва исботга оид ишларни бир-бирига мослаган холда олиб бориши ва улар учун муносиб вақтларни белгилаши зарур,у мана бу йўлда ҳеч қандай шубхага ўрин бермаслиги керак.Агарда бу мубораза тўғри йўлидан бурилиб бошлаган бўлса,аниқ ташхис бериб ислох қилишга эҳтиёжи борлигини хам белгилаши лозим бўлади.

Оламларни роббисига ҳамду-санолар бўлсин!Оллоҳ буюкдир!

Муалллиф:Абу Ҳамза мухожир .

Таржимон:Умму Асмо.

تنظيم نفي و اثبات در جنبش بیداری اسلامي

تنظيم نفي و اثبات در جنبش بیداری اسلامي

رسول الله صلي الله عليه وسلم در همان ابتداي امر به همه اعلام كرد كه” بگوئيد لا اله الا الله تا رستگار شويد” ، آنچه وي ازهمه مي خواست، در اولين قدم؛ نفي و نه گفتن و پس از سپري شدن اين مرحله، به اثبات و تاييد مي رسيد.

يك مبارز بايد بداند كه دوران تولد جريان انقلاب اسلامي با قبل و بعد از آن تفاوت فاحش دارد . بزرگترين و روشنترين اسلوبي كه از مبارزات تمام انبياء و بخصوص همين درخواست رسول الله صلي الله عليه وسلم بدست مي آيد اين است كه ، عامل اساسي هر مبارزي در رهبري و بيداري جامعه بر نفي يا به عبارت روشنتر در ” لا اله ” متمركز است ، اين سياست برنده و كاملاً روشنی است كه رل اصلي در تمامي خيزشهاي مردمي و انقلابي را ايفا مي كند.

ادامه خواندن تنظيم نفي و اثبات در جنبش بیداری اسلامي

شیخ محمد ابن عبدالوهاب

شیخ محمد ابن عبدالوهاب رحمه الله منهجینی مخالف لری  او کیشی و نجد اولامالرینی  اَیبله یاتگن نرسه لردن  بیری، شیخ محمد ابن عبدالوهاب رحمه الله کافرلرگه تعَلّوقلی بولگن حکمنی مسلمانلرگه تطبیق قیلگَنیدیر. کییینگی مسله ایسه بغدادینینگ اسلامی دولَتینی جماعت شیخ محمد ابن عبد الوهاب و نجد اولامالرینی تفکّوراتینی یولگه قوییشگن، اما اولر اوزلری حقیده هیچ نرسه دیییشمگن ایدی. منه بو سوزلر قیسی درجه ده توغری بوله دی؟

ج: محمد ابن عبد الوهاب اوزیگه مخالف مسلمانلرنی مشرک دییش بیلن اولرنی آچیق و روشن تکفیر قیلَردی. و بونگه مثال کیلتیریب ایتَردیکی: عبدالقادیر گیلانی و اونگه اوخشه گنلردن سورشگنیگه اوخشدیر. منه بو زمینه ده اونته لیک نقصانلرده کیلتیریشیچه، مجبور بولمه گن حالتده او هم شوندی رویشده گی اوزلری تعریف قیلیب چیگه ره لب قوییشگندیک مسلمانلر اوچون جهالت و تعویل بابیده اعتبارلی شرعی عذرلرنی کیلتیریشمیدی.    [1][2]

شیخ احمد ابن زینی دهلان ( 1231-1304 ق) حرمیننی امامی، شافعیلرنی فقیهی، محمد ابن عبد الوهابنی عصریده گی صوفی مسلک بولگن ذات شیخ محمد ابن عبد الوهاب حقیده اَیته دیکی:

ادامه خواندن شیخ محمد ابن عبدالوهاب