وَاعْتَصِمُوا

Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш.

Муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:

Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш.

Шайх Абу Хамза хўромийнинг аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(27- қисм)

Пўлатдан ясалган ирода билан бирга жон бергунгача мубораза қилиш ва шаръий душманшуносий ва душманларни шаръий даражаларга ажратиш билан ва равшан,мақсадга эга дастур билан тафарруқни ва уни сабабларини,залилликни  йўқотиш ва вахдат,қудрат,иззат сари харакат қилиш ва икки яхшиликдан бирини касб қилиш, яъни ё ғалаба қозониб бу дунёда исломий бирдам хукуматни ташкил қилиш ё аллохни йўлида шахидликни касб қилишдур.   [1]

Шу дарс борасидаги саволларни бир қисмига жавоб бериш:

1-Ассаламу алайкум. Нима учун баъзи биродарларимиз қуйидаги сўзларни айтишади:  ахли қибланинг ахли бидъат бўлган фалон гурухи яхуд ва насоролардан баттарроқдурлар? Душманларни даражаларга ажратиш ижтиходий масалаларга кирадими ва инсонлар бу борада ижтиход қилиш хуқуқига эгами? Жазакумуллоху хойрон.

Мана бу биродарларимиз хато қилишяпти. Агар улар бизларни душманимиз эмас балки биродаримиз хисобланадиган бўлишса, мени фикримча буни сабаби шаръий душманшуносийни ва душманларимизни шаръан даражаларга ажратишни  билмасликдур. Душманларни умумий суратда  даражаларга ажратиш ижтиходий нарса эмас, сиз аллох таъйин қилган душманни даражасини ўзгартира олмайсиз. Фақатгина душманни зохирига кўра яъни аллох таъйин қилган даражаларга биноан ажрата оласиз. Масалан бизлар насронийларни  учинчи даражали душман деймиз, лекин насронийларни ўзи ўнлаб фирқаларга бўлиниб кетишган, энди бизлар кўриб турган нарсаларимизга асосан уларни даражаларга ажратамиз. Хар қандай холатда хам уларни учинчи даражадан олиб иккинчига ё биринчига ё тўртинчига қўя олмаймиз. Уларни даражаси собит бўлиб, бу ерда даражани ўзгартириш башарни қўлидан келадиган иш эмас. Балки бу башарни яратган зотни иши, унда  ижтиход қабул қилинмайди. Магарам уларни ўзлари мажбурият остида ва зарурат холатида худди бошқа мазхаблар ё исломий фирқаларга ўхшаб хужумчи душманни ўрнига қўйиб олишса бу бошқа масала; аммо бу нарса сабабли биз уларни даражасини ўзгартира олмаймиз, балки бу изтирорий холат хисобланади, изтирорий холат тамом бўлгач, улар ўзларини даражаларида қолишади.

 2-Салом. Сиз ўзингизни Усома бин Лодинни эргашувчиларидан деб биласиз, аввало Усома бин Лодин ўзини замонига тегишли бўлган эди, хозирда эса вазият ўзгарган. Иккинчидан эса бин Лодин ироқдаги шиъаларни умумий маконларда, масжидларда, хусайнияларда Зарқовий томонидан ўлдирилишини айбларди ва уни  бир неча марта огохлантирган эди,аммо  жуда хам ажойиб бир нуқта шуки, Абу Мусъаб Зарқовий ўлдирилган пайтида унга марсия ўқиб ўлими учун хафа бўлди.

Қадрли дўстим, устоз саййид Қутб шайх  Усома бин Лодиндан бир неча ўн йил олдин американи катта шайтон ва мусулмонларни биринчи даражали душмани деб келтирган, саййид Қутбни ўлимидан сўнг хам кўриб турганимиздек, америка аллохни шариатидаги қонунларга қарши жангни рахбариятига эга  ва уни байроқдори бўлиб давом этади, то Усома бин Лодинни замонигача, энди Усома бин Лодинни ўлимидан сўнг хам то хозирги кунгача хам у аллохни шариатидаги қонунларга қарши жангдаги барча гурухларни,ахзобларни рахбариятини бўйнига олган  ва байроқдорлик хам уни қўлида. Хозирни ўзида хам у  мусулмонларга қарши олиб борилаётган  мусулмонлар яшайдиган диёрларни барчасида харбий базага эга, шу билан бирга ташқи секуляр давлатларнинг ва махаллий муртадларнинг  барчасига рахбарлик қилади. Демак саййид Қутбни ва Усома бин Лодинни ва бизларни  душманларимиз, мана бу азиз кишиларни ўлимидан сўнг хам жахондаги вазият ўргарган эмас, балки биринчи даражали душман ўзини ўрнида собит турибди ва ўзига янада кўпроқ душманни бирлаштирган ва вахшийроқ хам бўлган.

Энди Зарқовийнинг шиъалар борасидаги қилган хатолари ва Усома бин Лодинни мана бу хатолар бўйича берган огохлантиришлари хақида асосий  нуқтага эътибор беришингиз керак, бизлар мусулмонлар борасида уларнинг қайси фирқадан ё мазхабдан бўлишларидан қатъий назар, уларнинг ўзларидан ё мазхабларидан ё бошқа нарсалардан эмас,балки   уларнинг хато амалларидан бароат қиламиз. Бизлар шиъаларни ўзларидан эмас уларни  хато амалларидан бароатимизни эълон қиламиз, бизлар шофеъийларни,ханафийларни, салафийларни ва бошқаларни ўзларидан эмас, балки уларни хато амалларидан бароат қиламиз. Худди шу нуқтада  бизларни жуда кўп биродарларимиз хато қилишади. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам Усома ибни Зайдга  қилган хатоси хақида айтган пайтларида:

  أَقَتَلْتَهُ بَعْدَمَا قَالَ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ؟

у киши Усома розиаллоху анхуни ўзидан эмас, қилган ишидан бароат қиладилар, у киши умрларини охирида Усомани лашкарни рахбари этиб таъйинлайдилар, бўлиб хам бу лашкарни орасида Абу Бакр,Умар, Усмон, Али, Саъад ибни Ваққос, Або Убайдату ибни Жаррох ва шуларга ўхшаш буюк сахобалар бўлишган эди, бу пайтда Усомани ёши 20 дан ўтмаган эди.

Ёки Холид ибни Валид бани жузайма қабиласи борасида хато иш қилган вақтида хам, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қўлларини кўтариб икки марта айтган эдиларки:

 اللَّهُمَّ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِمَّا صَنَعَ خَالِدٌ .

бу ерда хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам Холидни ўзидан эмас, балки уни қилган ишидан бароатларини эълон қиладилар.

Мана булар дўстларимиз учун дарс бўлиши керак, агар ироқдаги шиъа хато қилиб жиноят содир қиладиган бўлса, жахондаги барча шиъалардан эмас, ана ўша шиъани қилган ишидан бароат қиламиз. Жахондаги хамма шиъалар эмас,балки ўша шиъани ўзи жазоланиши лозим. Бизлар салафий ва ханафий дўстларимизнинг ироқдаги шиъа қилган жинояти сабабли келиб афғон шиъани ёки кашмирлик шиъани ёки покистонлик шиъани  ўлдиришганини кўрганмиз. Энди бир  тасаввур қилиб кўринглар, бир шиъа келиб  ироқдаги ё афғонистондаги ё нигериядаги, ямандаги фалончи шиъани жинояти сабабли сизни жаримага тортса, қандай холатга тушган бўлардингиз? Жонингиз халқумингизга келган бўларди. Бошқа давлатдаги ёки бошқа махалладаги кишини жинояти сабабли сизни жарима қилиниши ақлга тўғри келадиган иш эмас. Бошқа бир қавмни ё қариндошни гунохи сабабли, масалан амакингни ўғли қилган жиноят учун сени ушлаб олишса, бу сен учун ақлга тўғри келадиган иш хисобланмайди. Қандай холатга тушган бўлардингиз? Албатта ироқлик шиъаларнинг 14 аср олдин язид қилган жиноят сабабли, келиб хозирги ироқлик суннийлардан  Хусайн учун қасос олишганини кўрганмиз. Ёки муовияни жинояти сабабли суннийларни ўлдиришган.

Мана бу иш росулуллох саллаллоху алайхи васалламни равишларидан ва қуръон таълимларидан  узоқлашиш ва жиноятни худди ўзидур, энди бу иш ахли суннат деб маъруф бўлган фирқа томонидан амалга ошириладими ё шиъалар томонидан қилинадими, буни фарқи йўқ. Бизлар Абу Мусъаб Зарқовийнинг фалон ишидан ё шиъаларнинг фалон ишларидан ёки салафийларнинг,ханафийларнинг, шофеъийларнинг  фалон ишларидан бароат қиламиз, аммо уларни ўзларидан эмас, агар улардан бирортаси жиноят қиладиган бўлса, ўша шахсни ўзини жиноятчи деб биламиз ва уни ўзидан бароат қиламиз, агар бу шахсни ушлаб оладиган бўлсак, уни қавмини ё ватандошларини ё мазхабдошларини хаммасини эмас, уни ўзини жаримага тортамиз.

(давоми бор……..)

---

[1] این آن چیزی است که باید ما در نهایت درگیر آن باشیم و این هدف بزرگ ماست و از کوتاه نظری و تنفر بی جا و تنگ نظری خودمان را ان شاءالله در امان بداریم .

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی / بِیشِینچِی دَرس:

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

شیخ ابو حمزه هورامی نینگ ااودیا تسمه سیدن یازیب آلینگن

27- قیسم)

پوُلَتدَن یَسَلگن اِرادَه بِیلَن بِیرگه جان بِیرگوُنگه چَه مُبارَزَه قِیلِیش وَ شَرعِی دُشمَنشوُناسِی وَ دُشمَنلَرنِی شَرعِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش بِیلَن وَ رَوشَن، مَقصَدگه اِیگه دَستوُر بِیلَن تَفَرُّقنِی وَ اوُنِی سَبَبلَرِینِی، زَلِیللِیکنِی یوُقاتِیش وَ وَحدَت، قُدرَت، عِزَّت سَرِی حَرَکَت قِیلِیش وَ اِیککِی یَحشِیلِیکدَن بِیرِینِی کَسب قِیلِیش، یَعنِی یا غَلَبَه قاذانِیب بُو دُنیادَه اِسلامِی بِیردَم حُکوُمَتنِی تَشکِیل قِیلِیش یا اَلله نِی یوُلِیدَه شَهِیدلِیکنِی کَسب قِیلِیشدوُر.    ^[1]

شُو دَرسنِی بارَه سِیدَگِی سَواللَرنِی بِیر قِیسمِیگه جَواب بِیرِیش:

1-اَلسَّلامُ عَلَیکُم. نِیمَه اوُچُون بَعضِی بِرادَرلَرِیمِیز قوُیِیدَگِی سوُزلَرنِی اَیتِیشَه دِی: اَهلِی قِبلَه نِینگ اَهلِی بِدعَت بوُلگن فَلان گوُرُوهِی یَهُود وَ نَصارالَردَن بَتتَرراقدوُرلَر؟ دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش اِجتِهادِی مَسَلَه لَرگه کِیرَه دِیمِی وَ اِنسانلَر بُو بارَه دَه اِجتِهاد قِیلِیش حُقوُقِیگه اِیگه مِی؟ جَزاکُمُ الله خَیراً.

 مَنَه بُو بِرادَرلَرِیمِیز خَطا قِیلِیشیَپتِی. اَگر اوُلَر بِیزلَرنِی دُشمَنِیمِیز اِیمَس بَلکِی بِرادَرِیمِیز حِسابلَه نَه دِیگن بوُلِیشسَه، مِینِی فِکرِیمچَه بوُنِی سَبَبِی شَرعِی دُشمَنشوُناسِینِی وَ دُشمَنلَرِیمِیزنِی شَرعاً دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیشنِی بِیلمَسلِیکدُور. دُشمَنلَرنِی عُمُومِی صُورَتدَه دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش اِجتِهادِی نَرسَه اِیمَس،سِیز اَلله تَعیِین قِیلگن دُشمَننِی دَرَجَه سِینِی اوُزگرتِیرَه آلمَیسِیز. فَقَطگِینَه دُشمَننِی ظاهِیرِیگه کوُرَه یَعنِی اَلله تَعیِین قِیلگن دَرَجَه لَرگه بِنائاً اَجرَه تَه آلَه سِیز. مَثَلاً بِیزلَر نَصرانِیلَرنِی اوُچِینچِی دَرَجَه لِی دُشمَن دِییمِیز، لِیکِن نَصرانِیلَرنِی اوُزِی اوُنلَب فِرقَه لَرگه بوُلِینِیب کِیتِیشگن، اِیندِی بِیزلَر کوُرِیب توُرگن نَرسَه لَرِیمِیزگه اَساساً اوُلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تَه مِیز. هَر قَندَی حالَتدَه هَم اوُلَرنِی اوُچِینچِی دَرَجَه دَن آلِیب اِیککِینچِیگه یا بِیرِینچِیگه یا توُرتِینچِیگه قوُیَه آلمَیمِیز. اوُلَرنِی دَرَجَه سِی ثابِت بوُلِیب، بُو یِیردَه دَرَجَه نِی اوُزگرتِیرِیش بَشَرنِی قوُلِیدَن کِیلَه دِیگن اِیش اِیمَس. بَلکِی بُو بَشَرنِی یَرَتگن ذاتنِی اِیشِی، اوُندَه اِجتِهاد قَبُول قِیلِینمَیدِی. مَگَرَم اوُلَرنِی اوُزلَرِی مَجبُورِیَت آستِیدَه وَ ضَرُورَت حالَتِیدَه حوُددِی باشقَه مَذهَبلَر یا اِسلامِی فِرقَه لَرگه اوُحشَب هُجُومچِی دُشمَننِی اوُرنِیگه قوُیِیب آلِیشسَه بُو باشقَه مَسَلَه؛ اَمّا بُو نَرسَه سَبَبلِی بِیز اوُلَرنِی دَرَجَه سِینِی اوُزگرتِیرَه آلمَیمِیز،بَلکِی بُو اِضطِرارِی حالَت حِسابلَه نَه دِی،اِضطِرارِی حالَت تَمام بوُلگچ، اوُلَر اوُزلَرِینِی دَرَجَه لَرِیدَه قالِیشَه دِی.

2- سَلام. سِیز اوُزِینگِیزنِی اُسامَه بِن لادِیننِی اِیرگه شوُچِیلَرِیدَن دِیب بِیلَه سِیز، اَوَّلا اُسامَه بِن لادِین اوُزِینِی زَمانِیگه تِیگِیشلِی بُولگن اِیدِی، حاضِردَه اِیسَه وَضِیعیَت اوُزگرگن. اِیککِینچِیدَن اِیسَه بِن لادِین عِراقدَگِی شِیعَه لَرنِی عُمُومِی مَکانلَردَه، مَسجِدلَردَه،حُسَینِیَه لَردَه زَرقاوِی تامانِیدَن اوُلدِیرِیلِیشِینِی عَیبلَردِی وَ اوُنِی بِیر نِیچَه مَرتَه آگاهلَنتِیرگن اِیدِی، اَمّا جوُدَه هَم عَجایِیب بِیر نوُقطَه شوُکِی، اَبُو مُصعَب زَرقاوِی اوُلدِیرِیلگن پَیتِیدَه اوُنگه مَرسِیَه اوُقِیب اوُلِیمِی اوُچُون خَفَه بوُلدِی.

قَدرلِی دوُستِیم، اوُستاز سَیِّد قُطب شَیخ اُسامَه بِن لادِیندَن بِیر نِیچَه اوُن یِیل آلدِین اَمِیرِکَه نِی کَتتَه شَیطان وَ مُسُلمانلَرنِی بِیرِینچِی دَرَجَه لِی دُشمَنِی دِیب کِیلتِیرگن، سَیِّد قُطبنِی اوُلِیمِیدَن سوُنگ هَم کوُرِیب توُرگه نِیمِیزدِیک، اَمِیرَکَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه قَرشِی جَنگنِی رَهبَرِیَتِیگه اِیگه وَ اوُنِی بَیراقدارِی بوُلِیب دَوام اِیتَه دِی،تا اُسامَه بِن لادِیننِی زَمانِیگه چَه، ایندِی اُسامَه بِن لادِیننِی اوُلِیمِیدَن سُونگ هَم تا حاضِرگِی کوُنگه چَه هَم اوُ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه قَرشِی جَنگدَگِی بَرچَه گوُرُوهلَرنِی، اَحزابلَرنِی رَهبَرِیَتِینِی بوُینِیگه آلگن وَ بَیراقدارلِیک هَم اوُنِی قوُلِیدَه. حاضِرنِی اوُزِیدَه هَم اوُ مُسُلمانلَرگه قَرشِی آلِیب بارِیلَه یاتگن مُسُلمانلَر یَشَیدِیگن دِیارلَرنِی بَرچَه سِیدَه حَربِی بَزَه گه اِیگه، شُو بِیلَن بِیرگه تَشقِی سِکوُلار دَولَتلَرنِینگ وَ مَحَلِّی مُرتَدلَرنِینگ بَرچَه سِیگه رَهبَرلِیک قِیلَه دِی. دِیمَک سَیِّد قُطبنِی وَ اُسامَه بِن لادِیننِی وَ بِیزلَرنِی دُشمَنلَرِیمِیز، مَنَه بُو عَزِیز کِیشِیلَرنِی اوُلِیمِیدَن سوُنگ هَم جَهاندَگِی وَضِیعیَت اوُزگرگن اِیمَس، بَلکِی بِیرِینچِی دَرَجَه لِی دُشمَن اوُزِینِی اوُرنِیدَه ثابِت توُرِیبدِی وَ اوُزِیگه یَنَدَه کوُپراق دُشمَننِی بِیرلَشتِیرگن وَ وَحشِیراق هَم بُولگن.

اِیندِی زَرقاوِینِی شِیعَه لَر بارَه سِیدَگِی قِیلگن خَطالَرِی وَ اُسامَه بِن لادِیننِی مَنَه بُو خَطالَر بوُیِیچَه بِیرگن آگاهلَنتِیرِیشلَرِی حَقِیدَه اَساسِی نوُقطَه گه اِعتِبار بِیرِیشِینگِیز کِیرَک، بِیزلَر مُسُلمانلَر بارَه سِیدَه اوُلَرنِینگ قَیسِی فِرقَه دَن یا مَذهَبدَن بوُلِیشلَرِیدَن قَطعِی نَظَر،اوُلَرنِینگ اوُزلَرِیدَن یا مَذهَبلَرِیدَن یا باشقَه نَرسَه لَردَن اِیمَس، بَلکِی اوُلَرنِینگ خَطا عَمَللَرِیدَن بَرائَت قِیلَه مِیز. بِیزلَر شِیعَه لَرنِی اوُزلَرِیدَن اِیمَس اوُلَرنِی خَطا عَمَللَرِیدَن بَرائَتِیمِیزنِی اِعلان قِیلَه مِیز، بِیزلَر شافِیعِیلَرنِی، حَنَفِیلَرنِی،سَلَفِیلَرنِی وَ باشقَه لَرنِی اوُزلَرِیدَن اِیمَس، بَلکِی اوُلَرنِی خَطا عَمَللَرِیدَن بَرائَت قِیلَه مِیز. حوُددِی شوُ نوُقطَه دَه بِیزلَرنِی جوُدَه کوُپ بِرادَرلَرِیمِیز خَطا قِیلِیشَه دِی. رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّم اُسامَه اِبنِ زَیدگه قِیلگن خَطاسِی حَقِیدَه اَیتگن پَیتلَرِیدَه:   أَقَتَلْتَهُ بَعْدَمَا قَالَ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ؟  اوُ کِیشِی اُسامَه رَضِیَ الله عَنهُ نِی اوُزِیدَن اِیمَس، قِیلگن اِیشِیدَن بَرائَت قِیلَه دِیلَر، اوُ کِیشِی عُمرلَرِینِی آخِیرِیدَه اُسامَه نِی لَشکَرنِی رَهبَرِی اِیتِیب تَعیِینلَیدِیلَر، بوُلِیب هَم بوُ لَشکَرنِی آرَه سِیدَه اَبُو بَکر، عُمَر،عُثمان، عَلِی، سَعَد اِبنِ وَقّاص، اَبا عُبَیدَة اِبنِ الجَرَّاح وَ شوُلَرگه اوُحشَش بُویُوک صَحابَه لَر بوُلِیشگن اِیدِی، بُو پَیتدَه اُسامَه نِی یاشِی 20 دَن اوُتمَه گن اِیدِی.

یاکِی خالِد اِبنِ وَلِید بَنِی جُزَیمَه قَبِیلَه سِی بارَه سِیدَه خَطا اِیش قِیلگن وَقتِیدَه هَم، رَسُول الله صَلَّی الله عَلَیهِ وَسَلَّم قوُللَرِینِی کوُتَه رِیب اِیککِی مَرتَه اَیتگن اِیدِیلَرکِی:   اللَّهُمَّ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِمَّا صَنَعَ خَالِدٌ . بُو یِیردَه هَم رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّم خالِدنِی اوُزِیدَن اِیمَس، بَلکِی اوُنِی قِیلگن اِیشِیدَن بَرائَتلَرِینِی اِعلان قِیلَه دِیلَر.

مَنَه بُولَر دوُستلَرِیمِیز اوُچُون دَرس بوُلِیشِی کِیرَک، اَگر عِراقدَگِی شِیعَه خَطا قِیلِیب جِنایَت صادِر قِیلَه دِیگن بوُلسَه، جَهاندَگِی بَرچَه شِیعَه لَردَن اِیمَس، اَنَه اوُشَه شِیعَه نِی قِیلگن اِیشِیدَن بَرائَت قِیلَه مِیز. جَهاندَگِی هَمَّه شِیعَه لَر اِیمَس، بَلکِی اوُشَه شِیعَه نِی اوُزِی جَزالَه نِیشِی لازِم. بِیزلَر سَلَفِی وَ حَنَفِی دوُستلَرِیمِیزنِینگ عِراقدَگِی شِیعَه قِیلگن جِنایَتِی سَبَبلِی کِیلِیب اَفغان شِیعَه نِی یاکِی کَشمِیرلِیک شِیعَه نِی یاکِی پاکِستانلِیک شِیعَه نِی اوُلدِیرِیشگه نِینِی کوُرگنمِیز. اِیندِی بِیر تَصَوُّر قِیلِیب کوُرِینگلَر، بِیر شِیعَه کِیلِیب عِراقدَگِی یا اَفغانِستاندَگِی یا نِیگِیرِیَه دَگِی، یَمَندَگِی فَلانچِی شِیعَه نِی جِنایَتِی سَبَبلِی سِیزنِی جَرِیمَه گه تارتسَه، قَندَی حالَتگه توُشگن بوُلَردِینگِیز؟ جانِینگِیز حَلقوُمِینگِیزگه کِیلگن بوُلَردِی. باشقَه دَولَتدَگِی یاکِی باشقَه مَحَلَّه دَگِی کِیشِینِی جِنایَتِی سَبَبلِی سِیزنِی جَرِیمَه قِیلِینِیشِی عَقلگه توُغرِی کِیلَه دِیگن اِیش اِیمَس. باشقَه بِیر قَومنِی یا قَرِینداشنِی گوُناهِی سَبَبلِی، مَثَلاً عَمَکِینگنِی اوُغلِی قِیلگن جِنایَت اوُچُون سِینِی اوُشلَب آلِیشسَه، بُو سِین اوُچُون عَقلگه توُغرِی کِیلَه دِیگن اِیش حِسابلَنمَیدِی. قَندَی حالَتگه توُشگن بوُلَردِینگِیز؟ اَلبَتَّه عِراقلِیک شِیعَه لَرنِینگ 14 عَصر آلدِین یَزِید قِیلگن جِنایَت سَبَبلِی، کِیلِیب حاضِرگِی عِراقلِیک سُنِّیلَردَن حُسَین اوُچُون قَصاص آلِیشگه نِینِی کوُرگنمِیز. یاکِی مُعاوِیَه نِی جِنایَتِی سَبَبلِی سُنِّیلَرنِی اوُلدِیرِیشگن.

مَنَه بُو اِیش رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی رَوِیشلَرِیدَن وَ قُرآن تَعلِیملَرِیدَن اوُزاقلَه شِیش وَ جِنایَتنِی حوُددِی اوُزِیدوُر، اِیندِی بُو اِیش اَهلِی سُنَّت دِیب مَعرُوف  بوُلگن فِرقَه تامانِیدَن عَمَلگه آشِیرِیلَه دِیمِی یا شِیعَه لَر تامانِیدَن قِیلِینَه دِیمِی، بوُنِی فَرقِی یوُق. بِیزلَر اَبُو مُصعَب زَرقاوِینِینگ فَلان اِیشِیدَن یا شِیعَه لَرنِینگ فَلان اِیشلَرِیدَن یاکِی سَلَفِیلَرنِینگ، حَنَفِیلَرنِینگ، شافِیعِیلَرنِینگ فَلان اِیشلَرِیدَن بَرائَت قِیلَه مِیز، اَمّا اوُلَرنِی اوُزلَرِیدَن اِیمَس، اَگر اوُلَردَن بِیرارتَه سِی جِنایَت قِیلَه دِیگن بُولسَه، اوُشَه شَخصنِی اوُزِینِی جِنایَتچِی دِیب بِیلَه مِیز وَ اوُنِی اوُزِیدَن بَرائَت قِیلَه مِیز، اَگر بُو شَخصنِی اوُشلَب آلَه دِیگن بوُلسَک، اوُنِی قَومِینِی یا وَطَنداشلَرِینِی یا مَذهَبداشلَرِینِی هَمَّه سِینِی اِیمَس، اوُنِی اوُزِینِی جَرِیمَه گه تارتَه مِیز.

(دوامی بار……)

---

[1] این آن چیزی است که باید ما در نهایت درگیر آن باشیم و این هدف بزرگ ماست و از کوتاه نظری و تنفر بی جا و تنگ نظری خودمان را ان شاءالله در امان بداریم .

درس پنجم مقدماتی / دشمن شناسی شرعی(5) درجه بندی شرعی دشمنان

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(27- قسمت)

با اراده‌اي پولادين، و مبارزه تا سر حد جان، و با دشمن شناسی شرعی و درجه بندی شرعی دشمنان و با برنامه‌اي روشن و هدفمند، پيش به سوي دور ریختن تفرق و اسباب تفرق و ذلیلی و حرکت به سمت وحدت، قدرت، عزت و كسب يكي از دو خوبي‌ها، يا پيروزي و حکومت یکپارچه ی اسلامی در اين دنيا، يا كسب شهادت در راه الله. [1]

پاسخ به بخشی از سوالات این درس:

1. السلام علیکم . چرا بعضی از برادران می گویند: فلان گروه اهل بدعت اهل قبله از یهود و نصارا بدتر هستند؟ آیا درجه بندی دشمنان جزو مسائل اجتهادی است و انسانها می توانند در آن اجتهاد کنند؟ جزاک الله خیرا.

این برادرمان اشتباه می کنند. اگر برادرای ما باشند نه دشمنای ما به نظرم تنها علتش تنفر و جهل به دشمن شناسی شرعی و درجه بندی شرعی دشمنانمان است.  در جه بندی کلی دشمنانمان اجتهادی نیست و شما نمی توانید درجه ی یک دشمن را که الله تعیین کرده است عوض کنید . تنها می توانید بر اساس ظواهر دشمنان را در همان درجه ای که الله تعیین کرده درجه بندی کنید. مثلا ما می گوییم نصرانیها دشمنان درجه 3 ما هستند اما خود نصرانیها به دهها فرقه تقسیم می شوند حالا ما می توانیم اینها را بر اساس آنچه می بینیم درجه بندی کنیم.  در هر صورت نمی تونیم نصارا را از درجه 3 بودن ببریم به درجه 2 یا درجه 1 یا درجه 4 . درجه اینها ثابت است و تغییر درجه اینها کار بشر نیست . بلکه کار خالق بشراست و اجتهاد پذیر نیست. مگر اینکه خودش بلاجبار و در حالت ضرورت مثل تمام مذاهب و فرق اسلامی خودش را دشمن صائل ما قرار دهد؛ این هم دو باره باعث نمی شود که ما درجه آن را عوض کنیم یک حالت اضطراری است، حالت اضطرار تمام شد دیگر آنها در همان درجه خودشان می مانند

• سلام . شما که خودتان را پیرو اسامه بن لادن می دانید اولا بن لادن مربوط به زمان خودش بود و الان وضع عوض شده است. دوما، بن لادن از کشتار شیعه های عراق در اماکن عمومی و مساجد و حسینیه ها توسط زرقاوی ایراد می گرفت و چندین بار به او تذکر داد اما جالب اینجاست وقتی که ابومصعب زرقاوی کشته شد برای او رثاء سرود و برایش عزاداری کرد.

دوست گرامی استاد سید قطب چندین دهه قبل از شیخ اسامه بن لادن آمریکا را شیطان بزرگ و دشمن شماره یک مسلمین معرفی کرده بود، با مرگ سید قطب باز می بینیم که آمریکا همچنان پرچمدار و رهبریت جنگ بر علیه قانون شریعت الله رابر عهده داشت تا زمان اسامه بن لادن، بعد از مرگ اسامه هم تا کنون باز پرچمدار و رهبر تمام احزاب و گروههای را در جنگ با قانون شریعت الله بر عهده دارد. همین الان هم در تمام سرزمینهای مسلمان نشینی که بر علیه مسلمین جنگ می شود هم پایگاه نظامی دارد، هم رهبریت تمام کشورهای سکولار خارجی و مرتدین محلی را بر عهده دارد.  پس دشمن سید قطب و اسامه بن لادن و ما  با مرگ این عزیزان و با تغییر اوضاع جهانی تغییر نکرده است بلکه دشمن شماره یک همچنان ثابت است و دشمنان بیشتری را با خودش متحد کرده است و خشن تر شده است .

اما در مورد اقدامات اشتباه زرقاوی در مورد شیعیان و برائت اسامه بن لادن در مورد چنین اقداماتی و تذکرات او باید به نکته ی اساسی توجه کنید که ما در مورد مسلمین، حالا فرق نمی کند این مسلمان از چه فرقه و مذهبی باشد، ما از اعمال غلط آنها برائت می کنیم نه از خود آنها و مذهبشان و غیره . ما از اعمال غلط شیعیان اعلام برائت می کنیم نه از خود آنها، ما از اعمال غلط شافعی ها و حنفی ها و سلفی ها و غیره اعلام برائت می کنیم نه از خود آنها . این نکته ایی است که خیلی از برادران ما در آن  اشتباه می کنند . زمانی که رسول الله صلی الله علیه و سلم به اسامه بن زید در مورد اشتباه او گفت: أَقَتَلْتَهُ بَعْدَمَا قَالَ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ؟ و از این کار و از این فعل اسامه رضی الله عنه اعلام برائت کرد از خودش اعلام برائت نکرد بلکه در اواخر عمرش همین اسامه را رهبر ارتشی کرد که زیر دستای اسامه کسانی چون ابوبکر و عمر و عثمان و علی و وسعْد بن أبي وقاصٍّ، وأبا عُبَيْدة بن الجراح و سایر اصحاب بزرگوار بودند در حالی که سن اسامه از 20 هم تجاوز نمی کرد .

یا زمانی که خالد بن ولید در مورد قبیله ی بَنِي جَذِيمَةَ دچار اشتباه شد، رسول الله صلی الله علیه وسلم دستهایش را بلند کرد و دوبار گفت: اللَّهُمَّ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِمَّا صَنَعَ خَالِدٌ . در اینجا رسول الله صلی الله علیه وسلم ازآن کار خالد اعلام برائت کرد نه از خود خالد .

این باید برای دوستان درسی باشد که اگر یک شیعه در عراق دچار اشتباه و جنایتی می شود از کار همان شیعه اعلام برائت بشود نه از تمام شیعیان جهان . و همان شیعه مجازات بشود نه شیعیان جهان. ما دوستانی از سلفیون و احناف را دیدیم که به جرم یک شیعه ی عراقی آمدند یک شیعه ی افغانی را کشتند، یا یک شیعه ی کشمیری یا پاکستانی و غیره را کشتند. خوب حالا تصور کنید که همین الان یک شیعه بیاید و شما را به جرم فلان سنی عراقی یا افغانی و نیجریایی و یمنی و غیره جریمه کند . چه حسی پیدا می کنید؟ دق می کنید. معقول نیست چه رسد که شما را هم جریمه بکند به جرمی که آن بنده خدا توی یک کشور دیگر یا حتی یک محله دیگری انجام داده است .اصلا اگر به خاطر یک قوم ویا خویش دیگری مثلا بیایند تو را به جرم پسر عمویت بگیرند برایت معقول نیست . چه حسی پیدا می کنید؟ البته کسانی از شیعیان عراق را دیدیم که به جرم یزید در 14 قرن گذشته آمدند سنی های الان عراق را به انتقام حسین کشتند. یا به جرم معاویه سنی ها را کشتند.

این کار دوری از روش رسول الله صلی الله علیه وسلم و آموزه های قرآن و جنایت محض است، حالا چه توسط یک فرقه ی معروف به اهل سنت باشد و چه توسط یک فرقه ی مربوط به شیعه انجام بشود. ما از فلان کار ابومصعب زرقاوی و از فلان کار شیعیان یا از فلان کار سلفی ها و احناف و شافعی ها و غیره اعلام برائت می کنیم نه از خود آنها و اگر یکی از آنها دچار جرمی شد همان شخص را مجرم می دانیم و از همان شخص اعلام برائت می کنیم و همان شخص را در صورت دست یافتند به او جریمه می کنیم نه کل اقوام و هم وطنها و هم مذهبهایش را . (ادامه دارد…….)

---

[1] این آن چیزی است که باید ما در نهایت درگیر آن باشیم و این هدف بزرگ ماست و از کوتاه نظری و تنفر بی جا و تنگ نظری خودمان را ان شاءالله در امان بداریم .

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(16- қисмат)

Дар хар сурат ин хукумати мулукият ва шохигари бани Умайя дар холати изтирорий мовриди пазириш воқеъ шудки дар ин хукумати бадили изтирорий ба хукми “ аз зарурот тубихул махзурот” асхоби зиёдий хам вужуд доштанд ва бил ижбор барои пархез аз бадтар  ва анжоми ек вожиби шаръий ба он байъат хам доданд. Вожиб чиро? Чун анжоми вожибхойи дигари аз тариқи ин хукумат анжом мешаванд ва агар ин хукумат набошад дигар вожибот хам анжом намешаванд.

.  مَا لاَ يَتِمُّ الْوَاجِبُ إِلاَّ بِهِ؛ فَهُوَ وَاجِبٌ.

Мо дар холати зарурат замоники хўроки тамиз ва халолро аз даст медихем ва надорем, барои хифзи жонимон ба гушти мурдор ва чизхойи дигарики нахий шуданд панох мебарем, ва хурдани ин гушти мурдор барои хифзи жонимон бар мо вожиб мешавад то ин заруратимон рафъ бишавад ва дубора ба таоми солим ва халол даст пейдо кунем. Чун хифзи жон вожиб аст ва танхо аз тариқи ин гушти мурдор астки мо метавонем жонимонро нажот бидихем пас хурдани ин гушти мурдор хам вожиб мешавад. Замони хамки хилафату ала минхажин нубувватро аз даст додем ва надорем барои хифзи динимон ва исломимон ба хукумати бадили исломий панох мебарем то ин заруратимон хам рафъ бишавад ва дубора ба халафату ала минхажин нубувват  баргардем.

Ин хам медонем замоники мо дар холати зарурат қарор мегирем ва мажбур мешавемки масалан барои хифзи жонимон гушти мурдор бухурем ба далили хифзи жонимон аст на ба далили инки масалан аз буйи ин мурдор ё аз мазайи ин мурдор ё аз ранги ин мурдор хушимон меояд; нахейр, мо хийли хам аз ин лоша бадимон меояд. Далил ва иллат ва хадафи истефодамон аз ин гушт, танхо хифзи жонимон аст ва расидан ба ин хадаф аст, ва замоники ба ин хадафимон расидем онро хам дур мендозем.

 إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ‏(بقره/173)

Танхо мурдор ва хун ва гушти хук ва ончи номи ғейри худо ( ба хенгоми забх) бар он гуфта шуда бошад бар шумо харом карда аст. Ва ле он касики мажбур шавад ( ба хотири хифзи жон аз он ашёъи харом бухурад ) дар суратики алоқаманд ( ба хурдан ва лаззат бурдан аз чанин чизхо набуда аст) ва мутажовиз ( аз хадди садди жуъ хам) набошад, гунохи бар у нест. Бегумон худованд бахшанда ва мехрабон аст.

Бидуни шак хифзи дин муқаддам бар хифзи жон, мол ва дунё ва тамоми хостахойи дунёвий мост ва табиий астки агар мо барои хифзи динимон дар холати изтирор қарор бигирем ночор бояд ба асбоби шаръий панох бибаремки динимонро хифз кунемки болотар аз жонимон ва соири мутаъаллиқоти дунёвимон аст.

Холо замоники онхамма сахоба ба ек хукумати бадили изтирорий исломий ризоят медиханд ба далили хифзи дин ва расидан ба ахдофи астки доранд, на ба далили таъйид ва мувофиқат бо инхидоми хилафату ала минхажин нубувват ё ба далили таъйиди аъмолики Муовия аз замони Али ибни Аби Толиб то замони Хасан ибни Али барои расидан ба чанин мақоми анжом дода аст; на, асбоб ва тағйироти манфийки муслимин дар худишон ба вужуд оварда буданд ин бузургонро дар холати изтирор қарор дода буд ва ба ин натижа расида будандки барои фарор аз тафарруқ, хотима доданд ба кушт ва куштори миёни муслимин, шуруъи  мужаддади футухоти исломийки аз марги Усмон то алъон мутаваққиф шуда буд, бозгашти рифох ва амният ба миёни муслимин  ва далоили хуби дигарики аз онхо бехабарем абзори ғейри аз ин хукумати бадили изтирорий исломий вужуд надорад, ва ночор бояд дар вазъи изтирорий мовжуд аз ин абзори нозил ва бадили исломий истефода кард.

Замоники инсон дар холати изтирор қарор мегирад машаххас астки бо амри оддий сарукалла намезанад, замоники наметавони истода намоз бихони ва нишаста намозитро мехони яъни ек айби дар бадан ба вужуд омада аст аммо боз намозитро тарк намекуни, ва бо вужуди он айб боз нишаста намозитро мехони, холо агар мажбур бишави дирозкаш намозитро бихони ин хам возих ва ровшан нишон медихадки айби бузургтари дар жисмит хастки  наметавони фаризаи намозро дар холати оддияш анжом бидихи аммо боз намозитро тарк намекуни ва анжомиш медихи. Тамоми ин айбхо монеъи он намешавандки ту натавони намозитро бихони хатто агар мушкилоти дар заминайи поки ё нопоки либос ва ё вузуъ гирифтан ё нагирифтан ё тавоноий бар таяммум кардан ё накардан хам бароят пеш биёяд ва дар холати изтирори бадтари хам қарор бигири боз наметавони ба хотири ин холатхо фарзи айн намозро тарк куни.

Холо хилафату ала манхажин нубувват аз бейн рафта аст то қонуни шариати аллохро ба шикли комил ва шаръий он ижроъ кунад ва вазоифи худишонро ба шикли комил анжом бидихад, ва ба жойиш муслимин дар ин холати изтирорий сохиби ек бадани бемор ва ек хукумати бадили исломий шуданд бо кулли айб ва нуқсики бояд ин вазоифро анжом бидихад ва қонуни шариати аллохро ба хар мезоники метавонад ижро кунад ва онро таътил накунад.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(15- қисмат)

Ишон замоники мутаважжих мешавандки асбоби хифзи кулли жамоатро надорад ва ижтиход мекунадки метавонад масалан бештар аз 70 дар садишро дошта бошад, ташхис медихад бехтар аз они астки бо азоби тафарруқ ва соири офатхо тамомро аз даст бидихад, барои хамин астки ба хамин андак хам басанда мекунадки:

:  ما لا يُدرَكُ كُلُّه ، لا يُترَكُ جُلُّه  .

Ин чизи андакики ишон ба он даст ёфтанд, дар баробари он чизики аз даст дода буд андак аст; (хар чандки барои асри мо дар аксари сарзаминхойи мусалмоннишин даст ёфтан ба хамин андак хам дар хадди ек орзу боқий монда аст) ; масалан: тамом шудани жанг ва куштори бейни муслиминки аз қатли Усмон ибни Афвон розиаллоху анху то он замон шуруъ шуда буд, муттахид шудани муслимин тахти ек парчам, аз саргири футухоти муслимин ва густариши сарзаминхойи исломий, замингир шудан ва дар тангно қарор гирифтани хавориж ва ғуллот ва мавориди дигарики мо дар ин дўврони кутох шохидиш будем.

Он чизики лозим аст барои чандимин бор ба он ишора бишавад ин астки : возих аст ин тағйир аз хилафату ала минхажин нубувват ба шохигари тавассути мардум заминахояш фарохам шуд ва куффори пинхони дохилий ва ошкори хорижий аз онхо суъистефода карданд, бозгашт ба он хам танхо ва танхо бо тағйир дар худи мардум ба даст меояд, чун :

:  إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ(رعد/11)

Худованд хол ва вазъи хеч қовм ва миллатиро тағйир намедихад магар инки онон ахволи худро тағйир диханд.

Мо хам акнун тибқи фармудайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам алъон дар бейни дуто хилафату ала минхажин нубувват хастем; еки он хилафату ала минхажин нубувватики пас аз марги ишон ба вужуд омад ва мо асбоби аз даст доданишро фарохам кардем ва баъди аз 30 сол аз дастиш додем ва дигари хилафату ала минхажин нубувватики баъди аз ин хукуматхойи шохигари хушунат талаб ва мустабид меоядки бояд асбоби ба даст оварданишро тахия кунем ва дубора ба дастиш беёварем.

Тамоми хукуматхойики бейни ин ду хилафату ала минхажин нубувват бо кинор находани назорати мардумий ва бо нобуд кардани шўройи улил амри вохид тибқи қонуни шариати аллох бар асоси еки аз мазохиб ва тафосири исломий хукм карданд мартабайи нозил ва бадали изтирорий хилафату ала минхажин нубувват хастандки аз дорул исломи муслимин химоят карданд, ва муслимин то бозгашти мужаддади хилафату ала минхажин нубувват ва ба хукми зарурат чун танхо аз коноли ин хукуматхои бадили изтирорий исломий метавонистанд хийли аз вожиботи шаръийро анжом бидиханд ва аз худишон дар баробари жанги хамишаги мушрикин ё хамин секуляристхо жихати муртад кардани муслиминки жузви сифоти зотий онхо шуда аст

«وَ لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَکُمْ حَتَّي يَرُدُّوکُمْ عَنْ دينِکُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا» (بقره/217)

Химоят кунанд ва аз худишон дар баробари соири куффори ошкор ва пинхони дохилий ва ғуллот химоят кунанд, хифзи ин мартабайи нозили хукумати исломий ва хукуматхойи бадили изтирорийро то расидани мужаддади ба хилафату ала минхажин нубувват бар худишон лозим ва хатто жихати мумониъат аз муртад шудани муслимин ва жихати хифзи мафохим ва мухтавойи чохоргонайи дини ислом вожиб медонистанд,

مَا لاَ يَتِمُّ الْوَاجِبُ إِلاَّ بِهِ؛ فَهُوَ وَاجِبٌ . 

Дар ин сурат ровшан астки чигуна муслимин бо тағйири худишон асбоби аз даст рафтани неъмати хилафату ала  минхажин нубувватро фарохам кардан ва ин хилафату ала минхажин нубувват табдил шуд ба хукумати шохигари мулукиятки то кунун мо дар ашкол ва кучак ва бузурги бо он даст ва панжа нарм мекунем. Аллох таоло мефармояд:

وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنکُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ (انفال/25)‏

Хувиштанро аз бало ва мусибати ба дур доридки танхо домангири касони намегардадки ситам мекунанд ( балки агар жилови ситамкорон гирифта нашавад, хушук ва тар ба гунохи онон месузад) ва бидонидки худованд доройи кейфари сахт ва мужозоти шадид аст. Ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд:

:« لتُنْقَضَنَّ عُرَى الْإِسْلَامِ ،عُرْوَةً عُرْوَةً , فَكُلَّمَا انْتَقَضَتْ عُرْوَةٌ، تَشَبَّثَ النَّاسُ بِالَّتِي تَلِيهَا ، وَأَوَّلُهُنّ نَقْضًا الْحُكْمُ، وَآخِرُهُنَّ الصَّلَاةُ» 

Дастгирахойи ислом еки ба ек шикаста мешавад, харгох ек дастгира нобуд шавад мардум ба ончи наздики он аст чанг мезананд, аввали онхо шикастани хукм аст ва охари онхо намоз аст. Бо шикастани хукм кардан аз коноли хилафату ала минхажин нубувват мардум ба ончи наздик буд чанг заданд. Балки муслимини он  замон ба хукумати шохигарийи бани Умайя чанг заданд ва ба тадриж дастгирахо еки баъди аз дигари шикаста шуданд то ба зомони мо расида аст ва фитнаики он замон истортиш зада шуда аст хануз домангири мо хам хаст он хам бо шиддати бештари.

(идома дорад……..)

Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш.

Муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:

Шаръий душманшиносий (5) душманларни даражаларга ажратиш.

Шайх Абу Хамза хўромийнинг аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(26- қисм)

Ха,ташқи босқинчи секуляристлар ва номуборак иртидод жараёни ва секуляризм динига муртад бўлишлик, соил душман сифатида кофирларнинг орасида  бизларга энг яқини секуляризм дини ва муртадлар ва секуляризм динининг муридлари хисобланади, улар бизни қарама – қаршимизга туриб олишган ва мусулмонларни диёрларини нобуд қилиш, бузиш , жиноятчи тоғутларни хоким қилиш билан бирга бизларга хамзабон ё махалладош ё шояд хам хонадонимизни аъзоларидан кўпларини иртидод комига тортиб кетишяпган, уларнинг хар бири ўзини аллохнинг шариатидаги ахкомларга қарши бўлган  секуляризм динидаги диктаторликнинг номуборак жараёнини  бир мазхабига,дастурига, исмларига тобеъ деб билишади.  

Секуляризм динининг ислом динига нисбатан душманчилик ўрни қандай  жойгохда экани мушаххас бўлди, энди бунга муртадлар хам қўшилишди ва ўтмиш тарихда мисли кўрилмаган қудратни вужудга келтиришди, унга қарши фақат вахдат қудрати билангина қарши курашса бўлади. Агар секуляризм дини ва янги асрдаги муртадлар барча осмоний шариатларини ва ахли қибла мазхабларининг “муштарак,хужумчи душмани” бўлсалар хам, лекин бошқа ширкка эга бўлган фирқалар ва мазхаблар ва осмоний шариатлар билан бирга муштарак душманга ва муштарак манфаъатларга эга бўлишимиз мумкин, аммо бу бизлар мубораза йўлидан бурилиб кетганимизни билдирмайди ва билдирмаган хам, балки бу душманларни бўлакларга бўлиш,майдалаш ва қўлдан келганча қудрат жамлаш ва ғалаба учун йўлни осонлаштириш ва комилан сезгир, хатарли бўлган мархаладан ўтиш ва хаммасидан кўра хам мухимроғи душманларни даражаларга ажратиш бўйича аллохни шариатидаги қонунларга ва аллохни шариатидаги дастурларга  эргашишдур.

Хозирни ўзида бошингизни кўтариб атрофингизда нафратсиз ва жохилий миллатпарастликка эга бўлмаган холда назар ташласангиз, ахли тавхидни бошига келган барча залилликларни ва мусулмонларга келган  бошқа катта-ю кичик балоларни секуляризм дини ва унинг хилма-хил мазхаблари олиб келишган, мана бу балолардан бири мусулмонларни ўртасида ахзобларни ва тоғутий, секуляр  хукуматларни ташкил қилиш бўлиб, бу фасодни онаси сифатида амал қилади. Мусулмонларни устида золим ва  фосид хукуматлар хоким бўлгач, уни хукмронлиги остидаги барча ташкилотлар хам мана бу жохил хукуматни ихтиёрига ўтиб кетади. Мана шулар мусулмонларни жонига ва мусулмонларни ақидасига хамла қилган фасодни онаси хисобланади.

 Биз айтиб ўтган душманларнинг ахли тавхидга нисбатан тўғридан- тўғри  душманчилиги уларнинг  шайтонга эргашганлиги сабаблидур, чунки мушриклар динини ёки бугунги кунда секуляризм деб машхур бўлган динни  асосчиси шайтон бўлади, шайтон такаббури ва нажодини афзал эканлигини далил қилиб аллохни қонунига қарши турди ва уни ўрнига бошқа қонунни қўйди ва натижада мушрикларни ёки ўша секуляризм динини асосчисига айланди ва барча инсонлар аллохни шариатидаги қонунларни қанчалик бир четга сурган  ва ўрнига бошқа қонунни қўйган бўлсалар, ўша даражада булғанишган ва секуляризм динига яқинлашишган. Шу сабабли хам аллох таоло очиқ – ойдин огохлантирадики:   

 إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ‏(فاطر/6)

Аниқки шайтон сизларга душмандур, бас уни душман тутинглар! шак- шубхасиз у, ўз фирқасини ( яъни ўзига эргашган кишиларни) дўзах эгалари бўлишлари учун даъват қилур.

Мана бу холатда секуляризм динига мухолифат қилишлик яъни шайтонга мухолифат қилиш ва секуляризм динига қарши мубораза қилиш хисобланади ва хар қандай киши қайси даражада секуляризм дини билан булғанган бўлса, у шайтонга қарши мубораза қилиши керак. Мана бу ишлар учун тайёргарликка ва шароитни мухайё қилишга эхтиёж бор, аллох таоло  мархамат қиладики:

 وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال/60)

(эй мўъминлар), улар имконингиз борича куч ва эгарланган отларни тайёрлаб қўйингизки, бу билан аллохнинг ва ўзларингизни душманларингизни хамда улардан ташқари сизлар билмайдиган – аллох биладиган бошқа бировларни хам қўрқувга солурсизлар.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қувват ва кучни аслаха деб тафсир қилганлар,

 « أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلاإِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ“

Хеч қандай шубхага ўрин қолмаган нуқталардан бири шуки, аллохни ва мусулмонларни ошкор душманлари ва пинхон душман хисобланган мунофиқлар хам бизларнинг илмий,молиявий ва маданий илмимиздан эмас, фақат бизларнинг қуролли қудратимиздан қўрқишади. Хеч кимни алдовига учманглар, секуляристларни ихтиёридаги  ихвонуш шаётинни ва салтанат маърузачиларини алдовларига учманглар, улар бизларни илмий қудратимиздан қўрқишмайди, улар бизларни молиявий қудратимиздан қўрқишмайди, душман бизларни маданий қудратимиздан қўрқишмайди, улар фақат ва фақат бизларни қуролли қудратимиздан қўрқишади холос, илмий ва моддий ва маданий қудрат хам фақатгина қуролли қудратни химояси билан ўз маъносини топади, бундай мухим нарса якка шахс суратида натижа бермайди, уни муқаддимаси хелфга, жамоатга,мужохидларни шўросига,исломий хукуматга асосланган иттиход бўйича амалга оширилади. Бизни муқобилимизда якка шахс тургани йўқки, бизлар хам якка холатда қуроллансак ёки бизни муқобилимиздагилар жамоат эмаски, биз хам жамоат холимизда уларга қарши қуроллансак, балки бизларни қаршимиздагилар муттахид хукумат шаклида туришибди, шунинг учун уларга қарши фақат хукумат қудрати билангина жанг қилса бўлади холос, қурол хам шундай хукумат қудратини ихтиёрига берилиши керак; исломий хукумат ёки уни изтирорий бадали бу хукмни ижро мархаласига етказа олади.     [1]

Демак мусулмонлар томонидан тузиладиган иттиход ва паймон секуляризм динининг барча мухолифлари билан вахдатга эришиш ва амал вахдатини мухофизат қилиш ва буйруқ вахдати сари харакат қилиш ва исломий хукуматни ташкил қилиш ё қувватлантириш ва нихоят эса улил амр шўросини, вохид умматни, вохид ижмоъни ташкил қилиш йўлида  бўлиши керак.

(давоми бор……..)

---

[1] که ان شاء الله در درس بعدیمان بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد .

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی / بِیشِینچِی دَرس:

شَرعِی دُشمَنشوُناسِی (5) دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش.

شیخ ابو حمزه هورامی نینگ ااودیا تسمه سیدن یازیب آلینگن

(26- قیسم)

 حَه،تَشقِی باسقِینچِی سِکوُلارِیستلَر وَ نامُبارَک اِرتِداد جَرَیانِی وَ سِکوُلارِیزم دِینِیگه مُرتَد بوُلِیشلِیک، صائِل دُشمَن صِیفَتِیدَه کافِرلَرنِینگ آرَه سِیدَه بِیزلَرگه اِینگ یَقِینِی سِکوُلارِیزم دِینِی وَ مُرتَدلَر وَ سِکوُلارِیزم دِینِینِینگ مُرِیدلَرِی حِسابلَه نَه دِی، اوُلَر بِیزنِی قَرَمَه – قَرشِیمِیزگه توُرِیب آلِیشگن وَ مُسُلمانلَرنِی دِیارلَرِینِی نابوُد قِیلِیش، بوُزِیش، جِنایَتچِی طاغوُتلَرنِی حاکِم قِیلِیش بِیلَن بِیرگه بِیزلَرگه هَم زَبان یا مَحَلَّه داش یا شایَد هَم خانَدانِیمِیزنِی اَعضالَرِیدَن کوُپلَرِینِی اِرتِداد کامِیگه تارتِیب کِیتِیشیَپگن، اوُلَرنِینگ هَر بِیرِی اوُزِینِی اَلله نِینگ شَرِیعَتِیدَگِی اَحکاملَرگه قَرشِی بوُلگن سِکوُلارِیزم دِینِیدَگِی دِیکتَه تارلِیکنِینگ نامُبارَک جَرَیانِینِی بِیر مَذهَبِیگه، دَستوُرِیگه، اِسملَرِیگه تابِع دِیب بِیلِیشَه دِی.

سِکوُلارِیزم دِیِنینِینگ اِسلام دِینِیگه نِسبَتاً دُشمَنچِیلِیک اوُرنِی قَندَی جایگاهدَه اِیکَه نِی مُشَخَّص بوُلدِی، اِیندِی بوُنگه مُرتَدلَر هَم قوُشِیلِیشدِی وَ اوُتمِیش تَرِیخدَه مِثلِی کوُرِیلمَه گن قُدرَتنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیشدِی، اوُنگه قَرشِی فَقَط وَحدَت قُدرَتِی بِیلَن گِینَه قَرشِی کوُرَشسَه بوُلَه دِی. اَگر سِکوُلارِیزم دِینِی وَ یَنگِی عَصردَگِی مُرتَدلَر بَرچَه آسمانِی شَرِیعَتلَرنِی وَ اَهلِی قِبلَه مَذهَبلَرِینِینگ “مُشتَرَک، هُجُومچِی دُشمَنِی” بوُلسَه لَر هَم، لِیکِن باشقَه شِیرککَه اِیگه بوُلگن فِرقَه لَر وَ مَذهَبلَر وَ آسمانِی شَرِیعَتلَر بِیلَن بِیرگه مُشتَرَک دُشمَنگه وَ مُشتَرَک مَنفَعَتلَرگه اِیگه بوُلِیشِیمِیز موُمکِین، اَمّا بُو بِیزلَر مُبارَزَه یوُلِیدَن بوُرِیلِیب کِیتگه نِیمِیزنِی بِیلدِیرمَیدِی وَ بِیلدِیرمَه گن هَم، بَلکِی بُو دُشمَنلَرنِی بوُلَکلَرگه بوُلِیش، مَیدَه لَش وَ قوُلدَن کِیلگنچَه قُدرَت جَملَش وَ غَلَبَه اوُچُون یوُلنِی آسانلَشتِیرِیش وَ کامِلاً سِیزگِیر، خَطَرلِی بوُلگن مَرحَلَه دَن اوُتِیش وَ هَمَّه سِیدَن کوُرَه هَم مُهِمراغِی دُشمَنلَرنِی دَرَجَه لَرگه اَجرَه تِیش بوُیِیچَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه وَ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی دَستوُرلَرگه اِیرگه شِیشدُور.

حاضِرنِی اوُزِیدَه باشِینگِیزنِی کوُتَه رِیب اَطرافِینگِیزدَه نَفرَتسِیز وَ جاهِلِی مِللَت پَرَستلِیککَه اِیگه بوُلمَه گن حالدَه نَظَر تَشلَه سَنگِیز، اَهلِی تَوحِیدنِی باشِیگه کِیلگن بَرچَه زَلِیللِیکلَرنِی وَ مُسُلمانلَرگه کِیلگن باشقَه کَتتَه – یُو کِیچِیک بَلالَرنِی سِکوُلارِیزم دِینِی وَ اوُنِینگ هِیلمَه – هِیل مَذهَبلَرِی آلِیب کِیلِیشگن، مَنَه بُو بَلالَردَن بِیرِی مُسُلمانلَرنِی اوُرتَه سِیدَه اَحزابلَرنِی وَ طاغوُتِی،سِکوُلار حُکوُمَتلَرنِی تَشکِیل قِیلِیش بوُلِیب، بُو فَسادنِی آنَه سِی صِیفَتِیدَه عَمَل قِیلَه دِی. مُسُلمانلَرنِی اوُستِیدَه ظالِم وَ فاسِد حُکوُمَتلَر حاکِم بُولگچ، اوُنِی حُکمرانلِیگِی آستِیدَگِی بَرچَه تَشکِیلاتلَر هَم مَنَه بُو جاهِل حُکوُمَتنِی اِیختِیارِیگه اوُتِیب کِیتَه دِی. مَنَه شوُلَر مُسُلمانلَرنِی جانِیگه وَ مُسُلمانلَرنِی عَقِیدَه سِیگه حَملَه قِیلگن فَسادنِی آنَه سِی حِسابلَه نَه دِی.

بِیز اَیتِیب اوُتگن دُشمَنلَرنِینگ اَهلِی تَوحِیدگه نِسبَتاً توُغرِیدَن – توُغرِی دُشمَنچِیلِیگِی اوُلَرنِینگ شَیطانگه اِیرگشگنلِیگِی سَبَبلِیدوُر، چوُنکِی مُشرِکلَر دِینِینِی یاکِی بوُگوُنگِی کوُندَه سِکوُلارِیزم دِیب مَشهُور بوُلگن دِیننِی اَساسچِیسِی شَیطان بوُلَه دِی،شَیطان تَکَبُّورِی وَ نَجادِینِی اَفضَل اِیکَنلِیگِینِی دَلِیل قِیلِیب اَلله نِی قانوُنِیگه قَرشِی توُردِی وَ اوُنِی اوُرنِیگه باشقَه قانوُننِی قوُیدِی وَ نَتِیجَه دَه مُشرِکلَرنِی یاکِی اوُشَه سِکوُلارِیزم دِینِینِی اَساسچِیسِیگه اَیلَندِی وَ بَرچَه اِنسانلَر اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی قَنچَه لِیک بِیر چِیتگه سوُرگن وَاوُرنِیگه باشقَه قانوُننِی قوُیگن بوُلسَه لَر، اوُشَه دَرَجَه دَه بوُلغَه نِیشگن وَ سِکوُلارِیزم دِینِیگه یَقِینلَه شِیشگن. شوُسَبَبلِی هَم اَلله تَعالَی آچِیق – آیدِین آگاهلَنتِیرَه دِیکِی:

إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ‏(فاطر/6) اَنِیقکِی شَیطان سِیزلَرگه دُشمَندوُر، بَس اوُنِی دُشمَن توُتِینگلَر! شَک – شُبهَه سِیز اوُ، اوُز فِرقَه سِینِی ( یَعنِی اوُزِیگه اِیرگشگن کِیشِیلَرنِی) دوُزَخ اِیگه لَرِی بوُلِیشلَرِی اوُچُون دَعوَت قِیلوُر.

مَنَه بُو حالَتدَه سِکوُلارِیزم دِینِیگه مُخالِفَت قِیلِیشلِیک یَعنِی شَیطانگه مُخالِفَت قِیلِیش وَ سِکوُلارِیزم دِینِیگه قَرشِی مُبارَزَه قِیلِیش حِسابلَه نَه دِی وَ هَر قَندَی کِیشِی قَیسِی دَرَجَه دَه سِکوُلارِیزم دِینِی بِیلَن باغلَنگن بوُلسَه، اوُ شَیطانگه قَرشِی مُبارَزَه قِیلِیشِی کِیرَک. مَنَه بوُ اِیشلَر اوُچُون تَیّارگرلِیککَه وَ شَرائِطنِی مُهَیَّا قِیلِیشگه اِیختِیاج بار، اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَه دِیکِی:

 وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال/60)    (اِی مُؤمِنلَر)، اوُلَر اِمکانِی بارِیچَه کوُچ وَ اِیگرلَنگن آتلَرنِی تَیّارلَب قوُیِینگِیزکِی، بُو بِیلَن اَلله نِینگ وَ اوُزلَرِینگِیزنِی دُشمَنلَرِینگِیزنِی هَمدَه اوُلَردَن تَشقَرِی سِیزلَر بِیلمَیدِیگن – الله بِیلَه دِیگن باشقَه بِیر دُشمَنلَرنِی هَم قوُرقوُوگه سالوُرسِیزلَر. رَسُول الله صَلَّی الله عَلَیهِ وَسَلَّم قُوَّت وَ کوُچنِی اَسلَحَه دِیب تَفسِیر قِیلگنلَر،   «أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلاإِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ” هِیچ قَندَی شُبهَه گه اوُرِین قالمَه گن نوُقطَه لَردَن بِیرِی شوُکِی، اَلله نِی وَ مُسُلمانلَرنِی آشکار دُشمَنلَرِی وَ پِینهان دُشمَن حِسابلَنگن مُنافِقلَر هَم بِیزلَرنِینگ عِلمِی، مالِیَه وِی وَ مَدَنِی عِلمِیمِیزدَن اِیمَس، فَقَط بِیزلَرنِینگ قوُراللِی قُدرَتِیمِیزدَن قوُرقِیشَه دِی. هِیچ کِیمنِی اَلداوِیگه اوُچمَنگلَر، سِکوُلارِیستلَرنِی اِیختِیارِیدَگِی اِیخوانُ الشَّیاطِیننِی وَ سَلطَنَت مَعرُوضَه چِیلَرِینِی اَلداوِیگه اوُچمَنگلَر، اوُلَر بِیزلَرنِی عِلمِی قُدرَتِیمِیزدَن قوُرقِیشمَیدِی، اوُلَر بِیزلَرنِی مالِیَه وِی قُدرَتِیمِیزدَن قوُرقِیشمَیدِی، دُشمَن بِیزلَرنِی مَدَنِی قُدرَتِیمِیزدَن قوُرقِیشمَیدِی، اوُلَر فَقَط وَ فَقَط بِیزلَرنِی قوُراللِی قُدرَتِیمِیزدَن قوُرقِیشَه دِی خالاص، عِلمِی وَ ماددِی وَ مَدَنِی قُدرَت هَم فَقَطگِینَه قوُراللِی قُدرَتنِی حِمایَه سِی بِیلَن اوُز مَعناسِینِی تاپَه دِی، بوُندَی مُهِم نَرسَه یَککَه شَخص صوُرَتِیدَه نَتِیجَه بِیرمَیدِی، اوُنِی مُقَدِّیمَه سِی حِلفگه، جَماعَتگه،مُجاهِدلَرنِی شُوراسِیگه، اِسلامِی حُکوُمَتگه اَساسلَنگن اِتِّحاد بوُیِیچَه عَمَلگه آشِیرِیلَه دِی. بِیزنِی مُقابِیلِیمِیزدَه یَککَه شَخص توُرگه نِی یوُقکِی، بِیزلَر هَم یَککَه حالَتدَه قوُراللَنسَک یاکِی بِیزنِی مُقابِیلِیمِیزدَگِیلَر جَماعَت اِیمَسکِی، بِیز هَم جَماعَت حالِیمِیزدَه اوُلَرگه  قَرشِی قوُراللَنسَک، بَلکِی بِیزلَرنِی قَرشِیمِیزدَگِیلَر مُتَّحِد حُکوُمَت شَکلِیدَه توُرِیشِیبدِی، شوُنِینگ اوُچُون اوُلَرگه قَرشِی فَقَط حُکوُمَت قُدرَتِی بِیلَنگِینَه جَنگ قِیلسَه بوُلَه دِی خالاص، قوُرال هَم شوُندَی حُکوُمَت قُدرَتِینِی اِیختِیارِیگه بِیرِیلِیشِی کِیرَک؛ اِسلامِی حُکوُمَت یاکِی اوُنِی اِضطِرارِی بَدَلِی بُو حُکمنِی اِجرا مَرحَلَه سِیگه یِیتکَه زَه آلَه دِی.  ^[1]

دِیمَک مُسُلمانلَر تامانِیدَن توُزِیلَه دِیگن اِتِّحاد وَ پَیمان سِکوُلارِیزم دِینِینِینگ بَرچَه مُخالِفلَرِی بِیلَن وَحدَتگه اِیرِیشِیش وَ عَمَل وَحدَتِینِی مُخافِظَت قِیلِیش وَ بوُیرُوق وَحدَتِی سَرِی حَرَکَت قِیلِیش وَ اِسلامِی حُکوُمَتنِی تَشکِیل قِیلِیش یا قُوَّتلَنتِیرِیش وَ نِهایَت اِیسَه اوُلِی الاَمر شوُراسِینِی، واحِد اُمَّتنِی، واحِد اِجماعنِی تَشکِیل قِیلِیش یوُلِیدَه بوُلِیشِی کِیرَک.

(دوامی بار…….)

---

[1] که ان شاء الله در درس بعدیمان بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد .

درس پنجم مقدماتی / دشمن شناسی شرعی(5) درجه بندی شرعی دشمنان

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(26- قسمت)

بله، سکولاریستهای اشغالگر خارجی و جریان نا مبارک ارتداد و مرتد شدن به دین سکولاریسم، به عنوان دشمن صائل، و نزدیکترین کفار به ما دین سکولاریسم ومرتدین و مریدان دین سکولاریزم هستند که رودرروی ما قرار گرفته اند که علاوه بر تخریب و نابودی سرزمینهای مسلمین و حاکم گرداندن طاغوتهای جنایتکار باعث شد اند که عده کثیری از بچه مسلمانان همزبان و هم محله و شاید هم از اعضای خانواده خود ما را به کام ارتداد کشانده اند، که هر کدام خود را تابع یکی از مذاهب، برنامه ها و ایسمهای جریان نامبارک دیکتاتوری دین سکولاریسم علیه احکام شریعت الله می دانند.

دین سکولاریسم که مشخص شد دارای چه جایگاهی در دشمنی با دین اسلام است ، حالا مرتدین هم به آن اضافه شده اند و قدرت بی سابقه ای را به وجود آورده اند که تنها با قدرت وحدت می شود با آن  روبرو شد. اگر دین سکولاریسم و مرتدین معاصر «دشمنان مشترک و صائل» تمامی شریعتهای آسمانی  و مذاهب اهل قبله هستند، و ممکن است ما با سایر مذاهب و فرق شرک آلود و شریعتهای نسخ شده  دشمنانی مشترک و منافع مشترکی داشته باشیم، هرگز به معنی انحراف از مسیر مبارزه نبوده و نخواهد بود، بلکه به معنی تجزیه دشمنان، و پیدا کردن حد اکثر قدرت، و هموار کردن مسیر به سوی پیروزی، و گذر از این مرحله کاملا حساس و خطرناک، وبالاتر از همه، پیروی از قانون شریعت الله و دستور شریعت الله در درجه بندی دشمنان است.

همین الان اگرسرتانرا بلند کنید و به دور از نفرت وعصبیت جاهلی روبرو واطرافتان را نگاه کنید خواهید دید که تمامی ذلیلی اهل توحید و دیگر بلاهای کوچک و بزرگی که بر سر مسلمین می آید،  ناشی از همین بلا ومصیبت بزرگی است که دین سکولاریسم و مذاهب مختلف آن بر سر مسلمین آورده اند، که یکی از اینها تشکیل احزاب و حکومتهای طاغوتی و سکولار درمیان مسلیمن است که همچون یک ام الفساد عمل می کنند. وقتی که حکومت فاسد وظالم بر مسلمین حاکم شد تمام نهادهای تحت حاکمیت آن هم در اختیار این جاهلیت قرار می گیرد. اینها ام الفسادی هستند که به جان مسلمین و عقیده مسلمین افتاده اند.

تمام دشمنانی که معرفی کردیم به صورت مستقیم دشمنی آنها با اهل توحید به دلیل پیروی از شیطان است، چون بنیانگذار دین مشرکین یا همینی که امروزه به سکولاریسم مشهور شده است شیطان است، شیطان بود که به دلیل تکبر و برتری نژادی در برابر حکم و قانون الله ایستاد و قانون دیگری را جایگزینش کرد و بنیانگذار دین  مشرکین یا همین سکولاریسم شد و تمام انسانها به هر اندازه که قوانین شریعت الله را کنار زدند و قوانین دیگری رابه جایش گذاشتند به همان اندازه آلوده شدند و به دین سکولاریسم نزدیک شدند.[1] برای همین است  که الله تعالی به صراحت هشدار می دهد که : إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ‏(فاطر/6) بی‌گمان شیطان دشمن شما است، پس شما هم او را دشمن بدانید. او پیروان خود را فرا می‌خواند تا از ساکنان آتش سوزان جهنّم شوند .‏

در این صورت مخالفت با دین سکولاریسم یعنی مخالفت با شیطان و مبارزه با دین سکولاریسم و هر کسی که به هر نسبتی به سکولاریسم آلوده شده باشد یعنی مبارزه با شیطان. و این نیاز به اِعداد و زمینه سازی هائی دارد که الله تعالی می فرماید: وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال/60) برای(مبارزه با) آنان تا آنجا که می‌توانید نیرو و اسبهای ورزیده آماده سازید ، تا با آن دشمنِ خدا و دشمن خویش را بترسانید، و کسان دیگری جز آنان را نیز به هراس اندازید که ایشان را نمی‌شناسید و خدا آنان را می‌شناسد. و رسول الله صلی الله علیه وسلم قوه و نیرو را به اسلحه تفسیر کرده« أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلاإِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ”  تا جای هیچ شکی باقی نماند که دشمنان آشکار الله و مسلمین و دشمنان پنهان که منافقین هستند تنها از قدرت اسلحه ی ما می ترسند نه قدرت علمی و مالی و فرهنگی ما. فریب هیچ کسی را نخورید فریب اخوان الشیاطین وعاظ السلاطین در اختیار دین سکولاریزم را نخورید، آنها از قدرت علمی ما نمی ترسند، آنها از قدرت مالی ما نمی ترسند، دشمنان ما از قدرت فرهنگی ما نمی ترسند چیزی که دشمنان ما را می ترساند تنها و تنها قدرت اسلحه است، و قدرت علمی و مادی و فرهنگی هم تنها با پشتوانه ی اسلحه معنی پیدا می کند، و این مهم به صورت فردی به نتیجه نمی رسد و مقدمه ی آن اتحادی حول حلف و جماعت و شورای مجاهدین و حکومت اسلامی انجام می گیرد .ما در برابر فرد نیستیم تا فردی مسلح شویم، ما در برابر جماعت نیستیم تا جماعتی مسلح شود، ما در برابر حکومتهای متحدی هستیم که تنها با قدرت حکومتی می شود با آن جنگید، واین اسلحه تنها باید دراختیار چنین حکومتی قرار گیرد؛ تنها حکومت اسلامی یا بدیل اضطراری آن است که می تواند این حکم را به مرحله ی اجراء در بیاورد.[2]

پس اتحاد و پیمانی که باید توسط مسلمین بسته بشود باید در راستای وحدت با تمام مخالفین دین سکولاریسم، و محافظت از وحدت عمل و حرکت به سمت سوی وحدت فرماندهی و تشکیل یا تقویت حکومت اسلامی و در نهایت تشکیل شورای اولی الامر و امت واحد و اجماع واحد باشد. (ادامه دارد…….)

---

[1] همین کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب اینها نمونه هایشان هستند که به میزانهای مختلفی به دین سکولاریزم الوده شدندمنافقین یاسکولارزده ها هم به میزان کمتری به دین سکولاریزم  الوده شدند

[2] که ان شاء الله در درس بعدیمان بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد .

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(14- қисмат)

Аммо медонем ин хам боз ба маънийи тухий шудан аз мафохим ва ахдоф ва мақосиди хилофат набуд, балки дар низоми шохигари бани Умайя ва бани Аббос ва Усмонийхо хам ин ахдоф дар шикли заифтар ва ноқистари дунбол мешуданд,  ва тамоми талоши инхо хам дар масири пиёда кардани қавонини шариат буд аммо бар асоси тафсир ва мазхаби хосси на бар асоси раъйи уммати вохид ва жамоати вохидики ижмоъи вохидиро ироя бидихад, чун уммати вохид ва жамоати вохид нобуд шуда буд ва пас аз фовти сахоба ва тобеъин ба жойиш умматхойи мутаъаддид ва жамоатхойи мутаъаддиди ба вужуд омаданд ва шўрои улил амри набудки инхоро дўври хам жамъ кунад. Дар ин сурат ин низомхойи шохигари мисли умавиён ва аббосиён ва усмонийхоро мешавад таркиби аз низоми хилофат ва шохигари донистки ба сабки худишон ва ба нисбатхойи мухталифи ахдоф ва мақосиди исломийро дунбол мекарданд.

Ба дунболи ин сабкхойи хукумати екпорча ва таркибий мо шохиди хурда шохони будаем ва алъон хам дар қолиби шох ва раисжумхур ва ғейрих хастемки хадафишон танхо шохигари ва хукмроний худишон буда аст на ахдоф ва мақосиди ислом, ва аксаран исломро хам қурбонийи шохигари ва хукмроний ва мақосид ва ахдофи дунёвий худишон карданд, ва аз ислом ба унвони ек абзор истефода карданд, ва ба кулли пас мондахойи низоми хилофат ва мафохим ва ахдоф ва мақосиди шариат кинор находа шуд ва хаммаги қурбоний қудратталабий ва жохталабий хокимон шуд.

Хилофати Хасан ибни Али розиаллоху анхума хамчун хукумати исломий росулуллох саллаллоху алайхи васаллам еки аз бузургтарин неъматхойи будки аллох ба муслимин бахшида буд, иллати асосийки Хасан ибни Али розиаллоху анхумаро аз руйи ночори мажбур ба вогузори қудрат ба Муовия ва тағйири ин неъмат  ва аз даст рафтани ин неъмат дар миёни муслимин кардро бояд ба тағйироти рабт додки муслимин дар худишон ба вужуд оварда буданд чун :

ذَلِکَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ‏(انفال/53)

Ин бидон хотир астки худованд хеч неъматироки ба гурухи дода аст тағйир намедихад магар инки онон холи худро тағйир диханд ( ва дигар шойистаги неъмати худоро надошта бошанд ва балки сазовори ниқмат гарданд) ва бегумон худованд шинавойи ( ақвол ва ) огох ( аз афъоли мардумон) аст.

Бале, ин интиқоли қудрат, ба тадриж ин интиқол аз комил ба ноқис ва сипас ноқистарро танхо дар Хасан ибни Али розиаллоху анхума ва Муовия набинид, инро дар костихо, маъойиб ва тағйироти бибинидки дар мардум ижод шуда, ва чанон халифайиро ба чанон кори водор ва мажбур мекунад, ва дар нихоят хамин тағйирот ва маъойиб мардумро ба тарафи хокимияти шохон ва золимин мекашонад:

وَکَذَلِکَ نُوَلِّی بَعْضَ الظَّالِمِینَ بَعْضاً بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ ‏(انعام/129)

Ва хамонгуна бархи аз ситамгаронро хамниши бархи дигар мегардонем, ва ин ба хотири аъмоли астки анжом медоданд.

Медонемки аллох таоло бо жамоати вохид аст ва тафарруқ хам аз сифоти мушрикин аст, он абзорики метавонад баъди аз дўврони нубувват ва баъди аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба сурати комил аз жамоати муслимин мухофизат кунад хилафату ала манхажин нубувват аст, дар ғиёби ин ва дар холати изтирорий хукумати бадили исломий бехтарин гузина аст, ва дар ғиёби ин бадили изтирорий хам муслимин дар мовқеъиятхойи хассоси қарор мегирандки танхо мажлиси шўройи мужохидин онхостки метавонад ба сурати заифтари аз ин жамоати вохид нигахдори кунад. Алъон саййидина Хасан дар бейни бевафоийи атрофиён, тафарруқ ва харж ва марж, қахти ва гурснаги, хатари мунофиқини дохилий ва куффори ошкори дохилий ва хорижий,  ва дар кул хатари инхидоми муслимин ва ширки тафарруқ ва хифзи хукумати худиш бо чанон хукумати бадили исломий қарор дорад.

Ширки тафарруқ ва он офатхойи дигарики саййидина Хасан розиаллоху анху бо он даргир буданд куллан боиси нобудийи муслимин мешавад, мисли он чизики мо дар андалус бо собиқайи 781 сол хукумати муслимин мушохидаш кардем, холо чи расид ба нобудийи уммат ва жамоат, аммо хукумати бадили исломий метавонад хаддиақал мовжудияти ислом ва ек жамоати заифиро хифз кунад, ва вақойеъи торихий хам собит карданд хақ бо ишон буд. Албатта шароит хам тури шуда астки бештар аз ин аз дастиш барнамеояд ва тибқи ояи:

:  فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ  (تغابن /16)

Ва фармудаи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам:

مَا نَهَيْتُكُمْ عَنْهُ فَاجْتَنِبُوهُ وَمَا أَمَرْتُكُمْ بِهِ فَافْعَلُوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ[1]

Аз тафарруқики тавоноий ва абзорхойи нобудишро надорад пархез мекунад, ва аз амрики дар мовриди хукуматдори хаст ба андозайи тавониш ба пеш меравад, ва аз ду зарар ахаффуз зарарайнро интихоб мекунад.

(идома дорад……….)

---

[1]   بخاری، مسلم و ترمذی

Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир  хўромий.

(13- қисмат)

Ё ибни Хажар хайматий мегуяд: дар пеймони сулх, қарор бар он шудки жонишини Муовия, тавассути шўройи мусалмонон таъйин гардад. [1]

Барои хамин вазиъат ва чанин шурути будки мебинем Муовия мегуяд: “ ман охарин халифа аввалин подшох хастам!?” [2]

Дар инжо ек халифаки дар хамма чиз бар Муовия бартари дошт, танхо дар масалайи хукмрони ба далоили мушаххас ва аз руйи ночори ва изтирор жойи худишро ба ин шох медихад. Ин еки аз далоили будки сахоба хаммаги минжумла Хасан ва Хусайн ва дигарон ба чанин хукумати байъат доданд.

Дар воқеъ набояд чанин тасаввур бишавадки масалан ек инқилоб рух дода аст ва хукумат аз риша дигаргун шуда аст, на интури набуд, чун агар интури буд на Хасан ва Хусайн ва на хеч сахобайи ба қиймати жонишон хам тамом мешуд ижозайи чанин кориро намедоданд, инхо хам бо вужуди чанин бузургони журъати чанин тағйиротиро надоштанд. Далилиш хам қиёми Хусайн розиаллоху анху бар алайхи хокимияти Язид буд, чун аз замони Язид ба баъад астки мо бо навосоноти шохиди тағйир дар соири находхойи хукумати ва мардуми ва дар нихоят шохиди онхамма тафарруқ ва нобасомони ва рукуд будаем.

Бале, ба мурури замон ва бар асари вафот ва қурбоний шудани ин ширмардон будки мо шохиди тағйирот ва навоқиси асосий хастем, замоники дар замони Абдулмалик бин Марвон аксари тобеъин хам аз дунё рафта буданд ин ноқиссози густариши бештари пейдо мекунадки ,инхам аз шохи ба шохи дигар фарқ дошт. Умар ибни Абдулазиз ек чизи буд Марвон бин Мухаммад хам чизи дигари буд.

Ибни Холдунки, идома дихандайи рохи касони чун Абу Бакр Туртуший андалусий дар нигариши илмий ба жомеъа ва торих аст ва аз у ба унвони падари жомеъашиносий хам ном бурда мешавад, дар мовриди ин интиқоли қудрат аз хилофат ба подшохи мегуяд: хар чанд низоми хилофат ба низоми подшохий тағйир ёфт, аммо ин тахаввул, махдуд буд ва бисёри аз мавозин ва зерсохтхойи хилофати исломий хамчунон дар низоми подшохий ижро мешуд. [3]

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қаблан дар ин замина фармуда будки :

«ابْنِي هَذَا سَيِّدٌ، وَلَعَلَّ اللَّهَ أَنْ يُصْلِحَ بِهِ بَيْنَ فِئَتَيْنِ مِنَ المُسْلِمِينَ».[4]

“ ин фарзандам, оқо ва сарвар аст ва чи басо худованд, ба василайи у , миёни ду гурухи азими аз мусалмонон, ислох барқарор созад”. Ва Хасан ибни Али розиаллоху анхума хам интури ин мушкил ба вужуд омадаро ислох кард аммо боз мефармояд: “ хамоно ман, дар холики пеш аз хар каси, сазовори хилофат будам, ( аз он кинорагири кардам) ва бо Муовия байъат кардам ва намедонемки саранжом ин байъат, мужиб ба вужуд омадани фитнайи миёни шумо хохад шуд ва ё то муддати бароитон судманд хохад буд”. [5]

Хасан ибни Али розиаллоху анхума мисли падариш хам хокими машруъи муслимин буд ва хам хокимияти Хижоз ва Ироқ ва Яманро пас аз падариш дар ихтиёр дошт ва дар мовзеъи қудрати будки падариш буд. Аммо мажбур мешавад барои ислохи бейни ин ду гурухи азими аз муслимин бейни бад ва бадтар, бадро интихоб кунад;аммо хамин баде баъадхо бадтар ва бадтарин хам аз он берун омадаки то алъон хам идома дорад.

Замоники Хасан бин Али розиаллоху анхума хукуматро ба Муовия меспорад мегуяд: “ эй Муовия! Худованд, замоми умури уммати Мухаммадро ба ту сипорд ва намедонам воқеан расидан ба ин мақом, ба хотири сифати хуби будки дар ту вужуд дошт ва ё инки бар акс, ба хотири вужуди шарри дар ту буд “. Онгох ин ояро тиловат кардки :

:«وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ» (انبياء/111)

“ ман намедонам, шояд ин, озмуни барои шумо бошад ва ( шояд шуморо) то муддати бахраманд созад ( ва бароитон муфид бошад) [6]

Дар воқеъ хукумати Муовия исторти тағйири хилофат ба подшохи ва ек мархалайи гузар махсуб мешавад, ин тағйири хокимият ба шохигари аз замони худиш шуруъ мешавад ва бо мурусий шудани хокимият тасбит мешавад, аз нигохи Абу Аъло Мавдудий интихоби Язид аз иштибохоти фохиши Муовия ва қадам гузоштани хақиқий аз хилофат ба мулукият ва шохигари буд. Аз нигохи фирақи кунуний маъруф ба ахли суннат он чизики бунёни машруъияти хулафойи рошидин талаққий мешавад ижмоъи ахли хал ва ақд ва шўрои улил амри вохиди муслимин аст. Ин шўростки аз Абу Бакр то  Хасан бин Али розиаллоху анхумаро интихоб мекунад ва инро Али розиаллоху анху дар номахоиш ба Муовия ёдовари мекунад ва дар инжо ин шўрои улил амр астки тавассути Муовия заиф ва сипас нобуд мешавад.

(идома дорад………)

---

[1]الصواعق ‌المحرقه (2/299)

[2]البدایة والنهایة : ج 8 ص 16

[3]النظریات  السیاسیۀ، اثر ریس، ص194 به نقل از: المقدمۀ از ابن خلدون.

[4] صحيح البخاري – التوحيد (7109) سنن النسائي – الأذان (644) مسند أحمد – باقي مسند المكثرين (3/6) مسند أحمد – باقي مسند المكثرين (3/35) مسند أحمد – باقي مسند المكثرين (3/43) مستدرك الحاكم : 3 / 174

[5]فضائل الصحابۀ (2/769). سند اين روايت صحيح است.

[6]المعجم الكبير (3/26). سند اين روايت حسن است.