نویسنده: admin

Фарқлар,ихтилоф маданияти ва бу ихтилофларни ўртадан олиб ташлашни ягона абзори.

Холид хўромий.

Энди намоз пайтида қўлимизни боғлаймизми ё йўқми, мана булар фаръий масалалардан бўлиб,  хозирги вазиятда бу масалалардан қочиб кетиб бўлмайди ва мана  бу ишлар суннийни орасида бўладими  ва шиъани фарқи йўқ. Моликийлар, хавориж, шиъалар намоз пайтида қўлларини боғлашмайди, аммо ханафийлар, шофеъийлар, ханбалийлар эса турли-хил жойларда қўлларини боғлашади. Яъни қўлини боғлайдиган тоифаларни ўзи хам ўзларига хос ўринларда боғлашади.  Масалан ханафийлар киндикни остида, шофеъийлар киндик билан кўкракни орасида, ханбалийлар эса кўкракни устида қўлни боғлашади ва ……..

Агар шиъа ва суннийга ўхшаш исломий мазхабларни ўртасидаги мана бундай фиқхий масалаларга шаръий назар билан қарайдиган бўлсак,умумий усулларда ихтилоф йўқлигини осонгина тушуниб етамиз……..бу ердаги ихтилофлар, фарқлар ахли суннат( шофеъий , ханбалий ва …….) мазхабларини ўртасидаги ихтилофларга ўхшайди.

Мана шуларга асосланган холда шайх Мухаммад ғаззолийга ўхшаган кишилар айтишадики: “фиқхнинг амалий (муқояса қилиш) майдонида икки томонни ўртасидаги фиқхга оид ихтилоф ва мушкилотларни текшириб чиқадиган бўлсак, шиъа ва суннийни орасидаги фарқ, Абу Ханифа мазхабидаги фиқх билан моликий мазхабининг фиқхичалик ё шофеъий мазхабичалик фарқга эга эканини кўрамиз.

Эътиқодий масалаларда хам  гохида хукуматларнинг сиёсий вазиятларига эргашган холда, эътиқодий масалаларга алоқаси бўлмаган бир нарсаларни ақидавий масалаларга олиб киришган ва ихтилофларни  ақидавий усулларга алоқаси бордек қилиб кўрсатишган, аслида эса умуман алоқаси бўлган эмас экан.

Мана шуларга асосланган холда Хасанул Бано –аллох қабул қилсин шаходатларини – ва саййид Қутб шиъаларни гурухлари билан бирга , шиъа ва суннийлардан иборат барча мусулмонлар, муштарак усулни пойдеворига асосланган холда бирлашишга  ва динни усулларидан хисобланмаган  ва уларни инкор қилишлик динни инкор қилиш деб хисобланмайдиган  жузвий ишларда эса бир-бирларига узр айтиб қўйишга келишиб олишган эди. Уларнинг  барчалари бутун жахонни парвардигори бўлмиш “аллохга”,охирги пайғамбар бўлган  Мухаммад саллаллоху алайхи васалламга ,осмоний китоб сифатида  қуръони каримга, қибла ва аллохни уйи сифатида каъбага ,қиёмат кунига ва динда зарурий бўлган нарсаларга иймон келтирган  ва эътиқоди бўлганлар мусулмон бўлишини  тасдиқлашган эди.

Аслида воқеиятни олиб қарасангиз хам ,турли-хил исломий мазхабларни ўртасидаги ихтилофлар, фарқлар хеч қачон қуръон ва суннатни аслига кўра бўлган эмас, балки уларни ихтилоф, фарқлари фақат  қуръон ва суннатни фахмлаш борасида бўлган холос, бу ихтилофлар, фарқлар  хам барча исломий фирқаларнинг  вохид ижмоъси билан ўртадан кўтарилиб кетади.

Мана бундан келиб чиқадиган бўлса, мусулмонларнинг вохид улил амр шўроси вохид уммат сифатида  келиб, ўзини вохид ижмоъсини ўртага ташламагунча мана бу ихтилофлар, фарқлар давом этишлиги аниқ. Мана бу ихтилофлар ўртадан кўтарилиши йўлида харакат қилаётган кишиларга тавсиямиз шуки, улил амр шўросини ва вохид умматни ва вохид ижмоъни  фақат  исломий хукуматни воситаси орқали ташкил қилишлик  ва уни муассасаларини мустахкамлаш, тозалаш йўли бўйича харакат қилишлик  ва ўзларини бутун куч-қудратларини мана шу мухим ишга марказлаштиришлари лозим бўлади. Чунки мана бу иш амалга ошадиган бўлса ўртадаги минглаб ихтилофлар хам ўз-ўзидан хал бўлиб кетади. 

اختلاف، فرهنگ اختلاف و تنها ابزار از میان برداشتن اختلاف

به قلم: خالد هورامی

اینکه در حین نماز دست بگیریم یا نه جزو مسائل فرعی و در وضع موجود غیر قابل گریز است و کاری به شیعه وسنی ندارد . مالکی ها، خوارج، شیعیان  هنگام نماز دست نمی بندند و حنفی ها، شافعی ها و حنبلی ها  در جاهای مختلفی دست را می بندند . یعنی همینهائی که دست هم می بندند هر کدام در جای مخصوصی آن را قرار می دهند . به گونه ای که احناف در زیر ناف، شافعی ها بین ناف و سینه و  حنبلی ها بر روی سینه  دست می بندند و…

اگر با دیدی شرعی به اینگونه مسائل فقهی میان مذاهب اسلامی شیعه و سنی نگریسته شود به راحتی می توان فهمید که در اصول کلی اختلافی نیست … اختلاف تنها بر سر فروع است که شبیه به اختلاف میان خود مذاهب اهل تسنن (شافعی، حنبلی و …) می باشد.

بر این اساس است که کسانی چون شیخ محمد غزالی می گویند: «در عرصه فقه تطبیقی (مقایسه ای) وقتی إشکال و اختلاف فقهی را که بین این یا آن نظر وجود دارد  بررسی می‌کنیم، می بینیم که فاصله میان شیعه و سنی به همان مقدار است که بین مذهب فقهی ابوحنیفه با مذهب فقهی مالکی یا شافعی وجود دارد.

 در مسائل اعتقادی نیز که گاه تابع وضع سیاسی حکومتها بوده دسته هائی از مسلمین چیزهائی را وارد مسائل عقیدتی کردند که از اعتقادات نیست و اختلافاتی را به اصول عقیده ربط دادند که بی ربط بودند.

بر این اساس بود که کسانی چون حسن البنا -تقبله الله – و سید قطب تقبله الله به همراه دسته هائی از علمای تشیع توافق کردند که همه مسلمانان اعم از سنی و شیعه بر پایه اصول مشترک گرد هم آیند و در امور جزئی که از اصول دین نیست و انکار آنها به معنای انکار دین نیست، یکدیگر را معذور بدارند و تأیید کردند که مسلمان، کسی است که به «اللَّه» پروردگار جهان، به محمد(صلی الله علیه وسلم) آخرین پیامبر و به قرآن کریم، کتاب آسمانی، به کعبه به عنوان قبله و خانه خدا و به روز رستاخیز و انجام آنچه در دین ضروری است ایمان و اعتقاد دارد.

واقعیت هم این است که مذاهب مختلف اسلامی هرگز اختلافشان هرگز بر سر اصل قرآن و سنت نبوده، بلکه اختلاف تنها بر سر فهم از قرآن و سنت بوده است که تنها با اجماع واحد تمام فرق اسلامی این اختلافات از بین می روند.

در این صورت تا زمانی که شورای اولی الامر واحد مسلمین و امت واحده و اجماع واحد به وجود نیاید این اختلافات اجتناب ناپذیر است و کسانی که تلاش دارند این اختلافات از بین برود بهترین کار این است که در مسیر شورای اولی الامر و تشکیل امت واحده و اجماع واحده که تنها از طریق حکومت اسلامی و تقویت و تصفیه ی نهادهای آن حاصل می گردد حرکت کنند و انرژی خود را بر این امر مهم متمرکز گردانند که با محقق شدن این مهم هزاران اختلاف دیگر  خود به خود از بین می روند .

کافر و منافقلر. (5)

اَهلی تفرّق، عَدالت و اِنصافدَن  قاچیب  یُورُوچیلر  مُسُلمانلر  جَمیعَتِ اوُچُون  شُونچَه لیک  کوُپ مُصِیبَتلر، اَچّیق ثمَرَه لر  کِیلتیریشگنکی، هَر قندَی  صَبر- تاقتلی  اِنسان هَم  گاهیده  اوُلرنی  یُوزکی کُوز- قه رَشلری، شَریعَتنی  زیدّیگه  بُولگن  یینگیلته ک  نَظرلرینی  آلدیده  حَیران  بُولیب  اَجَبله نیب قاله دی. اوُلر  اوزلری  یاپیشیب آلیشگن  ناتوُغری  دِپلامَتیکه لری  سَبَبلی  قندَی قیلیب مُسُلمانلرنینگ دینی، جانی، نامُوسی، آبرُو سی، عِزّتی، مالی، وَطنی، بُوتوُن  بارلیقلری  بیلن اوینَشیشَدی؟

قِسمَتلرگه  اَجرَتیش، اِحتلاف، اَنیق  ته نیب  آلیش، دُشمَنلرنی  شُرعِی  دَرَجَه لریگه  اَجرَتیش  بیلن بیر قه تارده، دُشمَننینگ  حَربی  قدرَت و تیحنالاگیه  مِعزانی  بُوییچه  قیسی  دَرَجَه ده  اِیکه نینی و بیزلرنی اوزیمیز  هَم  حَربی  قدرَت، مَعلوُمات  جَمله ش  قدرَتی، مُتَحَصِّصلیکلر  بُوییچه  قیسی  طبَقه ده  توُرگه نیمیزنی  هَم  تشخیص  بیریشگه  قادِر  بُولیشیمیز  لازم. یا حُونَین  غَزَوه سیگه اوُحشَش  صَفوان  اِبن اُمَیه گه  اوُحشَش  مُشریکلردَن  قوُرالنی  قرض  قیلیب آله مِیزمی؟ یاکی بُولمَسَم  مَثلاً  نِجرَانّی  نَصرانیلری  بیلن  توزیلگن  حَربی  یاردَمگه  اَساسله نگن  پَیمانلردَن توزیشیمیز  کیرکمی؟ یاکی دُشمَنّی  قوُشینینی  قرشیسیده  بَدر  و تبُوکگه  اوُحشَب  هُجُوم  قیلیش یا  [1][2] حَندَقگه  اوُحشَش دِفاع  قیلیش  ته کتیکه سِیدَن  فایده له نیشیمیز کیرکمی؟

حاضِرگی  مَوجُود  وَضِیعَتده  یَقین  کافِرلرگه  نِسبَتاً  جَنگ ، اوُرُوشنی  قائِده سینی  طتبیق  قیلیش شَکلّری، رَویشی  قندَی  بَولیشینی  کِیم  تشخیص  بیرَدی؟ اَنیق  کوُرینیب  تورگه نیدیک  بُونی  فِرقه له نیب  کِیتگن  گورُوه لر، شَخصلر  قیله آلمَیدی، بَلکی “اوُچ اَفضَل  اَبزارگه” تابِع  بَولگن  حَربی اِیشلر بُوییچه  مُتحَصِّصلر  و بُو  تحَصُّص بُوییچه  اِیشله یدیگن  اوُلی  اَمر  شُوراسینی  قولیدَن  کیله دی. اولرنی فِکرلری  جَمیعَتنی  باشقه ریش  اِیشلری بُوییچه  اِیشله یدیگن  باشقه مُتَحَصِّصلرنی نَظرلری  بیلن  بیرگه  قوُشیلگن  حالده  رَهبَریَت  تامانیدَن  واحید  نَظر  صِیفتیده  اِرائَه  بیریله دی.

مَنه  بُو کیشیلرنی بیرگن تشخیصی  فقط  اوُلی  اَمر  شَوراسینی  حَربی و حَوف سیزلیک  دائِره سیده بُولیب، تبلیغ و اِقتیصاد و…….زَمینه سیده گی شُورانی  باشقه  مُتحَصِّصلرینینگ  نَظرلری  بیلن قوُشیلگن  حالده ، بَرچه  اوُلی  اَمر  شُوراسینی، حُوکوُمَت   ته شکیلاتلرینی  نَمایَنده سی  بُولگن رَهبَریَت  تامانیدَن  مَطلبنی  رُوحی  و آخِرگی  نَتیجه  صِیفتیده  اِرائَه  بیریله دی.

عُمُومی  قیلیب اَیتگه نده  اِسلامی  جَمیعَتنی  رَهبَریَتی  اوُزینی  اِحتیاریده گی  توُرلی – هِیل  حَربی، حَوفسیزلیک، اِقتیصادی  ته شکیلاتلرگه  سُویه نگن  حالده، اوُشه  کوُنگه  حاکم “مَوجُود  وَضیعَتگه” مُناسِب رَویشده  دُشمَنّی  اَجرَته دی  و اَصلی  اوُزاق  دُشمَنگه  یاکی  یَقینده گیسیگه  مَرکزله شِیش کیرکلیگینی  تشخیص  بیرَدی. مَنه  شُو  ترزده  «وَما أَمَرْتُكُمْ بِهِ فأتوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ»  گه اَساسله نیب مُؤمِنلر و دار الاِسلامنی “اوُشه  کوُنینی  اِحتیاجینی” بیریگه مُناسِب، شَرعِی  جَوابنی  اورته گه  قویه دی.

شُوندَی  اِیکن  مُواظنَت  اَنه  اوُشه  اَصل  ثابِت حِسابله نَدی: حَربی  قدرَتنی  مِعزانی و بَو حَربی قدرَتنی  رَهبَریَت  تامانیدَن  قندَی  ترزده  ته قسیمله نیشی و ایشله تیلیشیگه  باغلیق.

بیزلر “مَوجُود وَضیعَتده” اوُشه  کونیمیزنی  اِحتیاج لرینی” قیسی  رَویش  بیلن  بَرطرَف  قیلیشیمیز کیرکلیگینی، رَهبَریَتنی  قول  آستیده گی  مُتحَصِّصلر  شُوراسی  تشخیص بیرَدی. اَلبتّه  حَربی قدرتیمیزنی  مِعزانیگه  هَم  اِعتبار  بیرَدی. دائِم  عَذاب، سُوستلیک،حارلیک، مَغلوبیَتگه  دَعوَت  قیلیب کیله یاتگن  بُولینیب  کیتگن  گورُوهلر، شَخصلرنی  فِکری   بُو مَثله نی  حَل  قیله آلمَیدی.

مَنه  بُو  اوُرینده  رسول الله صلی الله علیه وسلم اَفضَل “اوُچ  اَبزارنی  بیرینی” واسیطه سی  بیلن آدملرگه  شَرعِی  اِیشلر  یُولینی  اِرائَه  بیریاپتیلر، مُسُلمانلر  اِیسه  بُونی  نَتیجه  سیده  شُوندَی اِجتهادی  مَثله لر  بُوییچه  قرآن و سُنّتنی  اوُلی اَمر مُتحَصِّصلرینینگ  شُورا سینی  توُشُونچه سیگه اَساسله نگن  نَرسَه نی  قوُلگه  کیریتیشَدی. بُو نَرسه اوُلرنی “مَوجُود  وَضِیعَتلریگه ” هَمده  اوُشه کُونّی  اِحتیاجلریگه  مُناسِب رَویشده  تقدیم  قیلینگن  بُوله دی.

اِسلامنینگ  اِینگ  بَلند  قلعَه سینی  چُوقّیسی  حِسابله نگن و دِین، جان، نامُوس، عَقل، آبرُو، عِزّت، مال، هَمده  مُسُلمانلرنی  وَطنینی  سَقلش  بُوییچه  اِیش  آلیب  بارَدیگن « ذِروةُ سَنامِهِ»  بُولگن  جهادنی  فِقهی و رَهبَریَتدن  کوُره  حَصّاصراق، مُهمراق  مَتحَصِّصلیک  تاپیله دیمی؟ شُوندَی  بُولگچ، حَرَکتنی  توُغری  یُولینی، اِیش  یُوریتیشنی، ریجَه نی  فقط  اِینگ  اَفضَل  بُولگن “اوُچ  اَبزاز” نینگ وَحدَت  طرَفداری  بُولگن  رَهبَریَت  تامانیدَن  و شَرعِی  که نَل  آرقه لی  قوُلگه  کیریتینگ لر. تفرّق، حارلیک  اَهلی  مَنه  بُو  یُولده  جهادگه  تیگیشلی  بُولگندیک  بُولیب  کوُریندیگن  سُوزلرنی  سِینگه آتیشیگه  و اِسلام، مُسُلمانلرنی  دُشمَنلرینینگ  مَقصَدلری  یُولیگه  سِینی  یُولّه ب  بُو  یُولده  سِینی  هَرج قیلیب  ته شلشلریگه  یُول  قوُیمه.

---

[1] تاریخ الطبری، ج 3، ص 73.

[2] الطبقات الکبری، ج 1، ص 220.

Кофир ва мунофиқлар.(5)

Ахли тафарруқ, адолат ва инсофдан қочиб юрувчилар мусулмонлар жамияти учун шунчалик кўп мусибатлар, аччиқ самаралар келтиришганки, хар қандай сабр- тоқатли инсон хам гохида  уларни юзаки кўз-қарашлари, шариатни  зиддига бўлган енгилтак назарларини олдида  хайрон бўлиб ажабланиб қолади. Улар ўзлари ёпишиб олишган нотўғри дипломатикалари сабабли қандай қилиб мусулмонларнинг дини, жони, номуси, обрўси, иззати, моли, ватани, бутун борлиқлари билан ўйнашишади?

Қисматларга ажратиш ,ихтилоф, аниқ  таниб олиш, душманларни шаръий  даражаларга ажратиш билан бир қаторда, душманнинг харбий қудрат ва технология  мезони бўйича қайси даражада эканини ва бизларни ўзимиз хам харбий қудрат, маълумот жамлаш қудрати, мутахассисликлар бўйича қайси табақада турганимизни хам ташхис беришга қодир бўлишимиз лозим. Ё хунайн ғазавасига ўхшаш Сафвон ибни Умайяга ўхшаш мушриклардан қуролни қарз қилиб оламизми? Ёки бўлмасам масалан нижронни насронийлари билан  тузилган харбий ёрдамга асосланган паймонлардан тузишимиз керакми? Ёки душманни  [1][2]

қўшинини қаршисида бадр ва табукка ўхшаб хужум қилиш ё хандақга ўхшаш дифоъ қилиш тактикасидан фойдаланишимиз керакми?

Хозирги мавжуд вазиятда яқин кофирларга нисбатан жанг, урушни қоидасини татбиқ қилиш шакллари, равиши қандай бўлишини ким ташхис беради? Аниқ кўриниб турганидек буни фирқаланиб кетган гурухлар, шахслар қила олмайди, балки “уч афзал абзорга “ тобеъ бўлган харбий ишлар бўйича мутахассислар ва бу тахассус бўйича ишлайдиган улил амр шўросини қўлидан келади. Уларни фикрлари жамиятни бошқариш ишлари бўйича ишлайдиган бошқа мутахассисларни назарлари билан бирга қўшилган холда рахбарият томонидан вохид назар сифатида ироя берилади.

Мана бу кишиларни берган ташхиси фақат улил амр шўросини харбий ва хавфсизлик  доирасида бўлиб, таблиғ ва иқтисод ва ……заминасидаги шўрони бошқа мутахассисларининг  назарлари билан қўшилган холда ,барча улил амр шўросини, хукумат  ташкилотларини  намояндаси бўлган рахбарият томонидан матлабни рухи ва охирги натижа сифатида  ироя берилади.

Умумий қилиб айтганда исломий жамиятни рахбарияти ўзини ихтиёридаги  турли-хил харбий, хавфсизлик, иқтисодий ташкилотларга  суянган холда ,ўша кунга хоким ” мавжуд вазиятга” муносиб равишда  душманни ажратади ва аслий узоқ  душманга ёки яқиндасига марказлашиш кераклигини ташхис беради. Мана шу тарзда 

 «وَما أَمَرْتُكُمْ بِهِ فأتوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ»

га асосланиб  мўъминлар ва дорул исломни “ўша кунини эхтиёжини” бирига муносиб, шаръий жавобни ўртага қўяди.

Шундай экан мувозанат ана ўша асл собит хисобланади: харбий қудратни мезони ва бу харбий қудратни рахбарият томонидан қандай тарзда тақсимланиши ва ишлатилишига боғлиқ.

Бизлар “мавжуд вазиятда” “ўша кунимизни эхтиёжларини” қайси равиш билан бартараф қилишимиз кераклигини ,рахбариятни қўл остидаги мутахассислар шўроси ташхис беради. Албатта харбий қудратимизни мезонига хам эътибор беради. Доим азоб,сустлик, хорлик , мағлубиятга даъват қилиб келаётган бўлиниб кетган гурухлар,шахсларни фикри бу масалани хал қила олмайди.

Мана бу ўринда росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  афзал “уч абзорни бирини” воситаси билан одамларга шаръий ишлар йўлини ироя беряптилар, мусулмонлар эса буни  натижасида  шундай ижтиходий масалалар бўйича қуръон ва суннатни улил амр мутахассисларининг шўросини тушунчасига асосланган нарсани қўлга киритишади. Бу нарса уларни “мавжуд вазиятларига”  хамда ўша кунни эхтиёжларига  муносиб равишда  тақдим қилинган бўлади.

Исломни энг баланд қалъасини чўққиси хисобланган ва дин, жон, номус, ақл , обрў, иззат, мол, хамда мусулмонларни ватанини сақлаш бўйича иш олиб борадиган   

« ذِروةُ سَنامِهِ»

жиходни фиқхи ва рахбариятдан хам кўра хассосроқ , мухимроқ мутахассислик топиладими?  Шундай бўлгач, харакатни тўғри йўлини,иш юритишни, режани фақат энг афзал бўлган “уч абзор”нинг  вахдат  тарафдори бўлган рахбарият томонидан ва шаръий канал орқали қўлга киритинглар. Тафарруқ, хорлик ахли мана бу йўлда  жиходга тегишли бўлгандек бўлиб кўринадиган  сўзларни  сенга  отишига ва ислом, мусулмонларни   душманларининг  мақсадлари йўлига сени йўллаб бу йўлда сени харж қилиб ташлашларига   йўл қўйма. 

---

[1] تاریخ الطبری، ج 3، ص 73.

[2] الطبقات الکبری، ج 1، ص 220.

کافر و منافق 5

این اهل تفرق و گریزانان از عدالت و انصاف، چنان ثمرات تلخ و مصیبت باری برای جامعه ی مسلمین به بار آورده اند كه انسان صبور و بردبار هم گاه از اینهمه سطحی نگری و قشری گری ضد شرعی آنها دچار حيران و تعجب می شود که اینها چگونه با چسبیدن به یک دیپلماسی غلط ، با دین، جان، ناموس ، آبرو، عزت، مال، وطن و حتی موجودیت مومنین بازی می کنند؟ 

در کنار تجزیه و تفکیک و شناخت دقیق و درجه بندی شرعی دشمنان، باز باید دانست که دشمن از لحاظ میزان قدرت نظامی و تکنولوژی در چه سطحی قرار دارد و  اینکه خود ما نیز در چه درجه ای از قدرت نظامی و سایر قدرتهای وابسته مثل قدرت اطلاعات و تخصص و غیره برخورداریم؟ آیا باید مثل غزوه حنین از کفاری چون صفوان بن امیه مشرک اسلحه قرض بگیریم؟[1]یا مثلاً با نصرانی های نجران پیمانی مبنی بر کمکهای نظامی ببندیم؟[2]  یا در برابر ارتش دشمن حالت تهاجمی داشته باشیم مثل بدر و تبوک یا حالت تدافعی داشته باشیم مثل خندق؟

حالا چه کسی تشخیص می دهد که در وضع موجود روشها و شکلهای تطبیق قاعده ی قتال و جنگ با یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ باید چگونه باشد و کدام شکل و روش مناسب وضع موجود است؟ مشخص است که این کارِ افراد و گروههای متفرق نیست، بلکه تنها کار شورای متخصصین امور نظامی و اولی الامر این تخصص است که تابع یکی از «3ابزار»برتر هستند و رای آنها به همراه رای سایر متخصصین در سایر شئون مدیریتی جامعه از زبان رهبر به عنوان رای واحدی ارائه می شود.

تشخیص اینها تنها و تنها در حیطه ی شورای اولی الامر نظامی و امنیتی است که با ترکیب با داده های سایر شوراهای متخصصین در زمینه های تبلیغی و اقتصادی و… روح مطلب و انرژی نهائی آن توسط رهبریت که نماینده ی تمام شوراهای اولی الامر و نهادهای حکومتی است ارائه می شود.

در کل رهبریت جامعه ی اسلامی با تکیه بر نهادهای مختلف نظامی و امنیتی و اقتصادی و غیره که در اختیار دارد متناسب با «وضع موجود» ی که حاکم شده است به تجزیه و تفکیک دشمن و تمرکز بر دشمن اصلی دور یا نزدیک اقدام می کند و اینگونه بر اساس «وَما أَمَرْتُكُمْ بِهِ فأتوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ» پاسخی مناسب و شرعی برای یکی از «نیازهای روز» مومنین و دارالاسلام ارائه می دهد که متناسب با وضع موجود مومنین است. 

پس معادله همان اصل ثابت است: میزان قدرت نظامی و چگونگی توزیع و به کارگیری این قدرت نظامی توسط رهبریت .

میزان قدرت نظامی و تشخیص شورای متخصصین تحت امر رهبریت است که تعیین می کند ما «در وضع موجود» «نیازهای روزمان» را چگونه برطرف کنیم، نه آراء افراد و گروههای متفرقی که همیشه به سوی عذاب و سستی و بی ابهتی و ذلیلی و شکست دعوت کرده اند.  

اینجاست که رسول الله صلی الله علیه وسلم و به دنبال آن «یکی از 3ابزار»برتر راهکارهای شرعی را به مردم ارائه می دهند، و مسلمین در این گونه مسائل اجتهادی، قرآن و سنت صحیح را بر اساس فهم شورای متخصصین اولی الامری دریافت می کنند که متناسب با وضع موجود و نیازهای روزشان ارائه شده است.

آیا تخصصی مهمتر و حساس تر از رهبریت و فقه جهاد که « ذِروةُ سَنامِهِ» اوج قله ی رفیع اسلام است و با حفظ یا نابودی دین، جان، ناموس، عقل، آبرو، عزت، مال و وطن مسلمین سروکار دارد وجود دارد؟ پس نقشه، راهکار و مسیر صحیح حرکت را تنها از کانال شرعی و وحدت گرای رهبریت «3ابزار» برتر بگیر و اجازه هم نده اهل تفرق و ذلیلی در آن برایت سخن پراکنی شبه جهادی کنند و در مسیر اهداف دشمنان اسلام و مسلمین هدایت و خرجت کنند.

---

[1] تاریخ الطبری، ج 3، ص 73.                                        

[2] الطبقات الکبری، ج 1، ص 220.

د مؤمنانو دښمنان ….؛

د انسانانو په منځ کې د مؤمنانو دښمنان درې ډلې دي:

1 ـ ښکاره کفار چې غير له مرتدینو  پر پنځو اصلی ډلو ویشل کیږی: الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا…[سُوۡرَةُ الحَجّ : 17]

«كومو كسانو چي ايمان راوړ، او كوم كسان چي يهوديان شول، صابئيان (د ستورو عبادت کوونکي)، نصارا، مجوسيان (د اور عبادت کوونکي)، او كوم خلك چي مشرك شول،…»

☜ يهودان، صابئین، نصارا،  مجوس، او مشرکین.☞

2- پټ داخلی کفار یا منافقین چې ځانته یې  پخپله له مسلمانانو څخه هم دار او دسته برابره کړې ده او ځانونه یې په هغوي کې ورک کړي دي چې تشخیص د دغو دښمنانو له غولیدلو مسلمانانو څخه په دنیا کې مونږ ته غیر ممکن دی.

هغه مجرم مؤمنان چې ممکن دی په څه دلایلو سره له نورو مؤمنانو سره دښمنی وکړی.

وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ[سُوۡرَةُ الحُجرَات : 9]

ژباړه: او كه له مؤمنانو څخه دوې ډلي پخپلو منځو کښي په جنګ شي، نو د هغو په منځ کښي صلح وکړئ. …»

اوس نو دا دښمنی ممکن ده یواځې په روانی او د ساړه جنګ په برخه کې وي او یا ممکن ده یو ترکبی جنګ له ساړه او تاوده جنګ څخه وي،

د بلیګې په توګه کله چې الله تبارک وتعالی

 فرمایي: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ [سُوۡرَةُ التّوبَة : 73]

ژباړه: «[اې پېغمبره (ص)!] له كافرانو او منافقانو دواړو سره په پوره طاقت مقابله وکړه. او له هغو سره ډېر سخت چلند وکړه. »

دلته که دقت وکړئ جهاد له ښکاره کفارو سره

 له داخلی منافقینو سره پر جهاد کولو مقدم دی

له همدې امله ده چې اکثره وخت د منافقینو دار او دسته په پام کې نه نیول کیږی ته به وایی چې اصلا وجود نلری؛ او جهاد له منافقینو سره هم د نرم او تبلیغي برخه کې د را ګرځونګو عواملو په کارولو او داخلی مدیریت د هغوی دی، او دلته ګرم او مسلحانه جنګ پکار ندی، مګر داچې د کوم جرم مرتکب وګرځی چې حد پرې تطبیق شی یا داچې له دار الاسلام څخه بهر لاړ شی چې په دې وخت کې حکم یې د سکولرستانو حکم ته ورته کیږی.

په همدې خاطر  امام طبری رحمه الله له ابن عباس رضی الله عنهما د «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ …»

 په تفسیر کې  روایت کوي چې وې ویل: «فَأَمَرَهُ اللَّهُ بِجِهَادِ الْكُفَّارِ بِالسَّيْفِ وَالْمُنَافِقِينَ بِاللِّسَانِ، وَأَذْهَبَ الرِّفْقَ عَنْهُمْ؛ »

اللهﷻ  خپل پیغمبر ﷺ ته یې امر وکړ چې له کفارو سره په توره جهاد وکړی او له منافقینو سره پر ژبه باندې جهاد وکړی او د هغوي په نسبت له نرمۍ او مهربانی څخه کار مه اخلی. او یایی ویلی دي: « الْكُفَّار بِالْقِتَالِ، وَالْمُنَافِقِينَ : أَنْ تَغْلُظ عَلَيْهِمْ بِالْكَلَامِ».

له کفارو سره دې قتال او جنګ وشی او له منافقینو سره دې په توندې او غلیظې وینا له لارې برخورد وشی.

 یا له حسن بن علی رضی الله عنهما نه روایت کوی چې: جَاهِدِ الْكُفَّارَ بِالسَّيْفِ، وَالْمُنَافِقِينَ بِالْحُدُودِ، أَقِمْ عَلَيْهِمْ حُدُودَ اللَّهِ.[1]

د منافقینو له دار او دستې سره د روانی جګړې

اړوند د قرآنکريم له دغو آیاتونو ور ها خوا، مګر د رسول الله ﷺ  شدت قاطعیت او توندی مو د ضرار په تخریب کې نده لیدلې! چې په اسلامه ټولنه کې پر حزب جوړونکو او تفرقه اچونکو باندې د الهی حدودو اجرا ده؟

علاوه له دې نه، داخلی پټ کفار لکه د وریښمو چنجي په خواو شایی یوه ستره ټولګه له ککړو مسلمانو څخه را غونډ کړی او ځانونه یې د هغو ترمنځ ورک او پټ کړی دی داسې چې مونږ یې په دنیا کې د هغوی مخلوطه دار او دسته او د هغوي د لښکرو سیاهی وینو او پخپله د هغوي پر پیژندلو او تفکيک باندې هیڅکله قادر نه یو

، توطئه کونکي او اخلال گران او د تاریخ په وږدو کې مؤمنانو ته نږدې ترینه دښمنان! په دې وجود سره یې بیاهم په دنیا کې د مسلمانانو برخه ګڼل کیږی نه کفار او باید له هغو څخه ځان وساتو:« هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ»  [سُوۡرَةُ المنَافِقون : 4]

« دوى پاخه دښمنان دي. له دوى څخه ځان ساتونكی اوسه؛ خداى دي دوى ووهي، دوى كوم لوري ته اړول کیږي.»

ـــــــــــــــــــ

[1] الطبری، محمد بن جریر؛ جامع البیان فی تأویل آیِ القرآن، دارالمعرفة، بیروت – لبنان ج10 ص183.

کافر و منافقلر. (4)

« قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ »   آیَتینی  تطبیق قیلیشده “مَوجُود  وَضِیعَتگه” و “بُوگوُنگی  کوُنّی طلبلریگه” مُناسِب بُولگن  بیر نَولی  یُومشاقلیکنی  مُسُلمانلرده  کوُرسه  بُوله دی،  بُو نَرسه” صَلاحِیَتگه اِیگه  بُولگن  اِداری  باسقیچلر”  تامانیدَن  اِجرا  قیلیش  مَرحَله سیگه  آلیب  کیلینَدی. بُو اِیشلر  بیزلرگه یَقین  بُولیشدَن  ته شقه ری، “قدرَت” و “خَطر” و “دُشمَنّی تار- مار قیلیش” ده  هَم  اوزیگه  حاص  قائِده لر  بارلیگینی و مُتَحَصِّصلرنینگ  اورگه نیب  تِیکشِیریب  چیقیشلریدَن  سُونگ  جهادی  دَرَجَه لرگه  مُوافق  رَویشده  آخیرگی  نَظر  صادِر  قیلینیشینی  کورسَتیب  توُریبدی. رسول الله صلی الله علیه وسلمدَن سُونگ  مَنه  بُو  صَلاحِیتگه  اِیگه  اِداری  باسقیچ، “اوُچته  اَفضَل  اَبزارنی”  بیری  بُولگن  اوُلی اَمر شُورا سی  بُولیب، اوُزینی  واحید  اِجماسی  بیلن  جَمیعَتنینگ  رَهبَریَتینی  تِیلیدَن  اوُزینی  واحید  نَظرینی صادِر  قیله دی.

 یعنی بو فقهنی توشونیش، فهملش و دینده گی حکمتدیر،بو بیزنینگ یوزکی فکرلیدیگن جوده کوپ برادرلریمیز توشونیشدن عاجیز بولیب قالیاتگن نرسه بوله دی. اولر اوزلرینینگ شریعتنی جامع حالتده توشونمسلیک و جلاولنمگن حیسّییاتلری سببلی فقطگینه اوزلریگه ایمس، بلکی باشقه مسلمانلرگه هم جوده کوپ مشکیلاتلرنی کیلتیریب چیقه ریشگن و مجاهید مؤمنلرنی اصلاحگرانه مبارزلرینی، جهادینی برباد قیله دیگن ابزارگه ایله نیشگن.

رسول الله صلی الله علیه وسلم اوزینی احتیاریده گی حربی قدرتگه مناسب رویشده یقینیده بولگن، امّا “ضرر و خطری” کمراق کافر قبیله لرنی اوز حالیگه قوییب، “ضرر و خطری” کوپراق بولگن اوزاقده گی کافرلرگه بار کوچینی ته شلگن ایدیلر. او کیشی بو رویش بیلن کفر دنیا سیگه قندی قیلیب ینه ده قتّیقراق “تلفات” کیلتیریش بارسیده دقّت قیلگندیلر، بو آرده بیزلر هم فقه اصولّریدن آگاه کیشیلرگه معلوم بولگن شریعت مقصدلری بیلن آشنا بوله آله میز.

مثلا میثال تریقه سیده کیلتیردیگن بولسک، امامی شافیعی رحمه الله امّو کتابیده ایته دیکی: اگر دشمنّی حالتی، قدرتی تورلی- هیل بوله دیگن بولسه، اولرنی بیر توده سینی ضرری کوپراق، خطرلیراق بوله دیگن بولسه، امام  انه اوشه ضرری کوپراق، خطرلیراق توده بیلن جنگنی باشلشگه حقّی بار، اونی بو ایشینی موشکل دیب حسابلنمیدی. اگر بو دشمنّی مسافه سی اوزاقراق بولسه هم مهم ایمس. منه بو نرسه نی ضرورت دیب قبول قیلیندی، باشقه پیتلرده مومکین بولمگن نرسه لر ضرورت وقتیده جائز بوله دی. رسول الله صلی الله علیه وسلمگه ییتیب کیلگن خبرگه کوره ، حارس ابن ابی ضرار او کیشینی قرشیسیگه حمله قیلیش اوچون قوشین ته یّارلیاتگن ایکن. بونی ایشیتگن رسول الله صلی الله علیه وسلم اونگه حمله قیلدیلر،منه شو پیتده او کیشینینگ اطرافلریده یقینراق جایلرده هم باشقه دشمنلر بار ایدی. ینه بیر باشقه واقعه ده ایسه، حالد ابن ابی صفیان ابن شخ رسول الله صلی الله علیه وسلمگه قرشی لشکر توپله یاتگنی حقیده خبر ییتیب کیلدی. او کیشی ابن انیسنی جونتیب اونی اولدیریشگه  بویوردیلر، شو وقتده هم او کیشینینگ اطرافلریده یقینراق دشمنلر موجود ایدی. ^[1]

کوریب تورگه نینگیزدیک ،کافرلر تورلی درجه لرگه  اجرتیلگه نی بیلن اصلیده اولرنی مسلمانلرگه قرشی جبهه سی عمومی بوله دی. بیز کافرلرنی دنیا سیگه عمومی بیر جمیعت صیفتیده قه رشیمیز کیرک، اگر اولر مسلمانلرنی ایچیگه سینگیب کیته دیگن بولسه، بو بیزنی فایده میزگه، حودّی شونگه اوحشب سکولاریستلر هم بیزلرگه قرشی همّه لری بیرلشگن حالده جنگ آلیب باریشدی. 

« وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً»  شونگه اوحشش عمومی کافرلر بیر- بیرلرینی دائم قولّب – قوّتله شدی. « وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ»

شوندی بولگچ بیز هم منه بو عمومی نرسه لرگه اعتبار بیلن قه رشیمیز لازم، اوزیمیزده گی قدرتگه مناسب رویشده ایش قیلیشیمیز کیرک بوله دی: اولرنی قیسی بیرینی ضرری و خطری کوپراق، زهرلی ایلانّی باشی قه ییرده؟ قندی قیلیب منه بو عمومی جمیعتگه کوپراق ، شدّتلیراق تلفات، ضرر ییتکه زه  آله میز؟

ایندی “اوچ ابزارنی” صلاحیتگه ایگه اداره  باسقیچی اوزینی احتیاریده گی متحصّصلری بیلن بیرگه، دنیاگه حاکم بولیب تورگن حاضرگی وضیعتگه مناسب رویشده دشمنّی قیسی گوروهینی “ضرر و خطری” کوپراق ایکه نی و اوزیده گی “قدرتنی” معزانیگه قه رب، قورالّی و یومشاق جنگده جهانده گی کفر دنیاسیگه ، محلّی دیندن قه یتگنلرگه، منافقلرنی توده سیگه، محلّی سکولارزاده لرگه قندی قیلیب کوپراق “تلفاتنی” ییتکه زیش بارسیده حکم صادر قیله آله دی.

شوندی ایکن اسلامی دیارلرنی جوده کتّه قسملریده امیریکه نی اصلی دشمن و باشقه کافرلرنی بیراقداری صفتیده آلاحیده اعتبار بیلن قه رله دیگن بولسه، اولرنی موجود بولیشلری اصلی دشمن و اونگه بیرلشگنلرنی موجودلیگیگه  نهایتده باغلیق بوله دی، محلّی کیچیک کافرلر و سکولارزاده لرگه کمراق اعتبار بیریلیشینی سببی، قوییده گی دلیلگه اساسلنگن.

«إذا سقطَ الأصلُ سقط الفرع”  اصلی سبب اورته دن کوته ریلگچ، اونی کیچکینه بوله کلری، نتیجه سی هم نابود بوله دی.

سیزلرگه بیر میثال کیلتیرماقچیمن. سوریه ده گی اوجلان سکولارنی ساتقین توده سینی آله دیگن بولسک، فقط بیر نیچه کون امیریکه و اونگه بیرلشگنلر تامانیدن اوز حالیگه ته شلب قوییلدی حالاص، بونی نتیجه سیده کوبانیده اولرنی احتیاریده فقط بیر نیچه کوچه قالگن ایدی. اولر ایکّینچی مرته هم شو حالده ته شلب قوییلدی و بونی عاقبتیده سکولار تورکیه  حوکومتینی ساتقینلری تامانیدن عفریندن رئس العین گچه قوویب ته شلندی.

آلی سعودنی فاسد ریجیمی یاکی مسلمانلرنی تیپه سیگه حاکم قیلیب اوتقه زیب قوییلگن برچه طاغوتلر هم شونگه اوحشیدی. بولرنی امیریکه و اونی اتّفاقچیلری اوشلب توریشیبدی، اگر امیریکه و اونی  اتّفاقچیلری اورته دن   آلیب ته شلنسه، انه اوشه ملّتنی ثابت قدم کیشیلری تامانیدن نابود قیلیب  ته شله ندی. شوندی بولگچ امیریکه و اونی اتّفاقچیلرینی اسلام دیارلریدن قوویب چیقه ریش، اولرگه حذمت قیله یاتگن ساتقینلرنی نابود بولیشی بیلن برابردیر.          التّابِعُ يَسقُطُ بسقوطِ المتبوع.

بیر مدّت آلدین ترامپ آلی سعودنی ریجیمیگه نسبتاً سوت بیردیگن سیگیرنی اصطلاحینی ایشله تدی و میسیسیپیده گی نمایشچیلرنی حضوریده قیلگن نطقینی آرسیده ایتیشیچه:  “بیز سیزلرنی حمایه قیله میز، بیزنی حمایه میزسیز سیزلر ایکّی هفته هم قدرتده توریشگه قادر ایمسسیزلر.” إِنَّه قَدْ صَدقَ وَهُو كَذوبٌ.

شوندی بولگچ، اصلی کافرلرگه قه رم بولگن حاکمیتلر و رنگا – رنگ پرتیه لر، سکولاریستلرنی بیر- بیریگه قرشی گوروهلری، منافق و سکولارزاده لرنینگ توده سینینگ ظاهرده اسلامگر بولگن هیلمه – هیل  پرتیه لرینی همّه سینی اورته سیده قتّیق علاقه بولگن تقدیرده هم.

---

[1] أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعي القرشي المطلبي ، الأم ، المحقق: رفعت فوزي عبد المطلب ،الاسکندریه ،  دار الوفاء ۱۴۲۲ ق – ،ج۴ص۱۷۷ (فان اختلف العدو فکان بعضهم أنکی من بعض أو أخوف من بعض فلیبد الامام بالعدوا الأخوف أو الأنکی و لابأس أن یفعل. وان کانت داره أبعد ان شاء الله تعالی حتی ما یخاف لمن بدأ به لما یخاف من غیره مثلاً و تکون هذه بمنزلة الضرورة لأنه یجوز فی الضرورة مالا یجوز فی غیرها. وقد بلغ النبی عن الحارث بن أبی ضرار انه مجمع له فأغار النبی وقربه عدو أقرب من و بلغه أن خالد بن أبی سفیان بن شح یجمع له فأرسل ابن أنیس فقتله و قربه عدو أقرب)

Кофир ва мунофиқлар.(4)

« قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ »

Оятини татбиқ қилишда “мавжуд вазиятга” ва “бугунги кунни талабларига” муносиб бўлган бир навли юмшоқликни мусулмонларда кўрса бўлади, бу нарса “салохиятга эга бўлган идорий босқичлар” томонидан ижро қилиш мархаласига олиб келинади. Бу ишлар бизларга яқин бўлишдан ташқари, “қудрат” ва “хатар” ва “душманни тор-мор қилиш”да хам ўзига хос қоидалар борлигини ва мутахассисларнинг  ўрганиб текшириб чиқишларидан сўнг жиходий даражаларга мувофиқ равишда охирги назар содир қилинишини кўрсатиб турибди. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан сўнг мана бу салохиятга эга идорий босқич, “учта афзал абзорни” бири бўлган улил амр шўроси бўлиб, ўзини вохид ижмоъси билан жамиятнинг  рахбариятини тилидан ўзини  вохид назарини содир қилади.

Яъни бу фиқхни тушуниш, фахмлаш ва диндаги хикматдир, бу бизнинг  юзаки фикрлайдиган жуда кўп биродарларимиз тушунишдан  ожиз бўлиб қолаётган  нарса бўлади. Улар ўзларининг шариатни жомеъ холатда тушунмаслик ва жиловланмаган хиссиётлари сабабли фақатгина ўзларига эмас, балки бошқа мусулмонларга хам жуда кўп мушкилотларни келтириб чиқаришган ва мужохид мўъминларни ислохгарона муборазаларини, жиходини барбод қиладиган абзорга айланишган.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ўзини ихтиёридаги харбий қудратга муносиб равишда яқинида бўлган,аммо “зарар ва хатари” камроқ кофир қабилаларни ўз холига қўйиб,”зарар ва хатари” кўпроқ бўлган узоқроқдаги кофирларга бор кучини ташлаган эдилар. У киши бу равиш билан куфр дунёсига қандай қилиб янада қаттиқроқ “талафот” келтириш борасида диққат қилгандилар, бу орада бизлар хам фиқх усулларидан огох кишиларга маълум бўлган шариат мақсадлари билан ошно бўла оламиз .

 Масалан мисол тариқасида келтирадиган бўлсак, имоми Шофеъий рохимахуллох умму китобида айтадики: агар душманни холати, қудрати турли-хил бўладиган бўлса,уларни бир тўдасини зарари кўпроқ, хатарлироқ бўладиган бўлса, имом ана ўша зарари кўпроқ, хатарлироқ тўда билан жангни бошлашга хаққи бор, уни бу ишини мушкил деб хисобланмайди. Агар бу душманни масофаси узоқроқ бўлса хам  мухим эмас. Мана бу нарсани зарурат деб қабул қилинади, бошқа пайтларда мумкин бўлмаган нарсалар зарурат вақтида жоиз бўлади. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламга етиб келган хабарга кўра ,Хорис ибни Аби Зирор у кишини қаршисига хамла қилиш учун қўшин тайёрлаётган экан. Буни эшитган росулуллох саллаллоху алайхи васаллам унга хамла қилдилар, мана шу пайтда у кишини атрофларида яқинроқ жойларда хам бошқа душманлар бор эди. Яна бир бошқа воқеада эса, Холид ибни Аби Суфён ибни Шух росулуллох саллаллоху алайхи васалламга қарши лашкар тўплаётгани хақида хабар етиб келди. У киши ибни Анисни жўнатиб уни ўлдиришга буюрдилар,шу вақтда хам у кишининг  атрофларида яқинроқ душманлар мавжуд эди.   ^[1]

Кўриб турганингиздек, кофирлар турли даражаларга ажратилгани билан аслида уларни  мусулмонларга қарши жибхаси умумий бўлади. Биз кофирларни дунёсига умумий бир жамият сифатида қарашимиз керак ,агар улар мусулмонларни ичига сингиб кетадиган бўлса, бу бизни фойдамизга, худди шунга ўхшаб секуляристлар хам бизларга қарши хаммалари бирлашган холда жанг олиб боришади.

« وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً»

шунга ўхшаш умумий кофирлар бир-бирларини доим қўллаб-қувватлашади

« وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ»

Шундай бўлгач биз хам мана бу умумий нарсаларга эътибор билан қарашимиз лозим, ўзимиздаги қудратга муносиб равишда иш қилишимиз керак бўлади: уларни қайси бирини зарари ва хатари кўпроқ ,захарли илонни боши қаерда? Қандай қилиб мана бу умумий жамиятга кўпроқ, шиддатлироқ талафот, зарар етказа оламиз?

Энди “уч абзорни” салохиятга эга идора босқичи ўзини ихтиёридаги мутахассислари билан бирга, дунёга хоким бўлиб турган хозирги вазиятга муносиб равишда душманни қайси гурухини “зарар ва хатари” кўпроқ экани ва ўзидаги “қудратни” мезонига қараб, қуролли ва юмшоқ жангда жахондаги куфр дунёсига, махаллий диндан қайтганларга,мунофиқларни тўдасига,махаллий секулярзодаларга қандай қилиб кўпроқ “талафотни” етказиш борасида хукм содир қила олади.

Шундай экан исломий диёрларни жуда катта қисмларида американи аслий душман ва бошқа кофирларни байроқдори сифатида алохида эътибор билан қараладиган бўлса ,уларни мавжуд бўлишлари аслий душман ва унга бирлашганларни мавжудлигига нихоятда боғлиқ бўлади ,махаллий кичик кофирлар ва секулярзодаларга камроқ эътибор берилишини сабаби, қуйидаги далилга асосланган.

 «إذا سقطَ الأصلُ سقط الفرع”

Аслий сабаб ўртадан кўтарилгач, уни кичкина бўлаклари, натижаси хам нобуд бўлади.

Сизларга бир мисол келтирмоқчиман. Суриядаги ужалон секулярни сотқин тўдасини оладиган бўлсак, фақат бир неча кун америка ва унга бирлашганлар томонидан ўз холига ташлаб қўйилди холос,буни натижасида кубанида уларни ихтиёрида фақат бир неча кўча қолган эди. Улар иккинчи марта хам шу холда ташлаб қўйилди ва буни оқибатида секуляр туркия хукуматини сотқинлари томонидан ифриндан  роъсул айнгача қувиб ташланди. 

Оли саъудни фосид режими ёки мусулмонларни тепасига хоким қилиб ўтқазиб қўйилган барча тоғутлар хам шунга ўхшайди. Буларни америка ва уни иттифоқчилари ушлаб туришибди,агар америка ва уни иттифоқчилари ўртадан олиб ташланса, ана ўша миллатни собит қадам кишиларин томонидан нобуд қилиб ташланади. Шундай бўлгач америка ва уни иттифоқчиларини ислом диёрларидан қувиб чиқариш, уларга хизмат қилаётган сотқинларни нобуд бўлиши билан баробардир.

          التّابِعُ يَسقُطُ بسقوطِ المتبوع.

Бир муддат олдин тромп оли саъудни режимига нисбатан сут берадиган сигирни истелохини ишлатди ва мисисипидаги намойишчиларни хузурида қилган нутқини орасида айтишича: “биз сизларни химоя қиламиз, бизни химоямизсиз сизлар икки хафта хам қудратда туришга қодир эмассизлар.”

إِنَّه قَدْ صَدقَ وَهُو كَذوبٌ.

Шундай бўлгач, аслий кофирларга қарам бўлган хокимиятлар  ва ранго-ранг партиялар, секуляристларни бир-бирига қарши гурухлари, мунофиқ ва секулярзодаларнинг тўдасининг зохирда исломгар бўлган  хилма-хил партияларини хаммаси  аслий  иллат эмас  маълул, натижа бўлади, агарчи уларни хаммасини ўртасида қаттиқ алоқа бўлган тақдирда хам. 

---

[1] أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعي القرشي المطلبي ، الأم ، المحقق: رفعت فوزي عبد المطلب ،الاسکندریه ،  دار الوفاء ۱۴۲۲ ق – ،ج۴ص۱۷۷ (فان اختلف العدو فکان بعضهم أنکی من بعض أو أخوف من بعض فلیبد الامام بالعدوا الأخوف أو الأنکی و لابأس أن یفعل. وان کانت داره أبعد ان شاء الله تعالی حتی ما یخاف لمن بدأ به لما یخاف من غیره مثلاً و تکون هذه بمنزلة الضرورة لأنه یجوز فی الضرورة مالا یجوز فی غیرها. وقد بلغ النبی عن الحارث بن أبی ضرار انه مجمع له فأغار النبی وقربه عدو أقرب من و بلغه أن خالد بن أبی سفیان بن شح یجمع له فأرسل ابن أنیس فقتله و قربه عدو أقرب)

کافر و منافق  (4)

در تطبیق « قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ » نوعی نرمشِ متناسبِ با «وضع موجود» و «نیازهای روز» مسلمین دیده می شود که توسط «مرجع ذی صلاح» به مرحله ی اجرا در می آید و به ما نشان میدهد که علاوه بر نزدیکی، ظوابط دیگری مثل «قدرت» و «خطر» و «نکایه» نیز وجود دارند که پس از بررسی های تخصصی رای نهائی در اولویت بندی های جهادی صادر می شود . بعد از رسول الله صلی الله علیه وسلم این مرجع ذی صلاح تنها شورای اولی الامر یکی از «3ابزار»برتر است که با اجماع واحدش رای واحدی را از زبان رهبریت جامعه ارائه می دهد.

این یعنی تفقه و فهم و حکمت در دین، چیزی که خیلی از برادران سطحی نگر ما از درک آن عاجزند، و با عدم فهم جامع شریعت، و با احساسات غیر مدیریت شده ی خودشان منبع مشکلات زیادی برای خود و سایر مسلمین و ابزاری جهت هدر دادن انرژی جهادی و مبارزاتی و اصلاحگرایانه ی مومنین مجاهد شده اند.

زمانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم متناسب با قدرت نظامی که داشت قبایل کافری که نزدیک و اقرب بودند اما «ضرر و خطر» کمتری داشتند را رها می کرد و به قبایل ابعد و دورتری می پرداخت که  «ضرر و خطر» بیشتری داشتند و دقت می کرد چگونه می تواند به پیکره ی دنیای کفر بیشترین «نکایه» را وارد کند ما به مقاصدی در شریعت آشنا می شویم که بر آگاهان بر اصول فقه پوشیده نیست.

به عنوان مثال امام شافعی رحمه الله در الاُم می گوید: اگر حال دشمن و توان آنها گوناگون و مختلف بود، ‌زيانبارتر وعده ای خطرناک تر بودند، امام می تواند مبارزه را با گروه خطرناک تر و یا مضرتر شروع کند و هیچ اشکالی ندارد، گرچه مسافتش از یک دشمن دورتر هم باشد. این به منزله ی ضرورت تلقی شده و هنگام ضرورت مواردی رواست، که در غیر آن جایز نیست. به رسول الله صلی الله علیه وسلم  خبر رسید که حارث بن ابی ضرار لشکری را برای حمله به ایشان تدارک می بیند، رسول الله صلی الله علیه وسلم  به او حمله کرد. و این درحالی بود که در اطراف ایشان هم، دشمنی نزدیک تر وجود داشت. وبه رسول الله صلی الله علیه وسلم  خبر رسید که خالد بن ابی سفیان بن شح، لشکری را علیه ایشان سازماندهی می کند. ابن انیس را فرستاد، ایشان او را کشتند درحالی که دشمن نزدیک تری هم در کنارشان بود.^[1]

  بله، کفار با آنکه درجه بندی می شوند اما در کل جبهه ی واحدی هستند بر علیه مسلمین . ما دنیای کفار را مثل یک مجموعه نگاه می کنیم که تجزیه اونها به نفع ماست، همچنانکه سکولاریستهاهمگی برعلیه ما می جنگند « وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً» و همچنانکه عموم کفار بعضی اولیای هم هستند« وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ»  پس ما هم به این کلیت نگاه می کنیم و می بینیم متناسب با قدرتی که داریم : کدام یک بیشرین ضرر و خطر را برای ما دارد و سر افعی کجاست؟ و چگونه می توانیم بیشترین نکایه و ضرر را به این کلیت وارد کنیم.

حالا مرجع ذی صلاح «3ابزار» با متخصصینی که در اختیار دارد می داند که متناسب با وضع موجودی که بر دنیا حاکم است «ضرر و خطر» کدامیک بیشتر است و متناسب با «قدرت»ی که دارد چگونه در جنگ نرم و مسلحانه بیشترین «نکایه» را بر دنیای کفر جهانی و ارتداد محلی و دارودسته ی منافقین و سکولار زده ی محلی وارد می کند. 

پس زمانی که در بخشهای وسیعی از سرزمینهای اسلامی بر آمریکا به عنوان دشمن اصلی و پرچمدار سایر کفار تمرکز می شود و به بسیاری از کفار کوچک محلی و سکولار زده های بومی که موجودیت آنها به موجودیت این دشمن اصلی و متحدین آن بستگی دارد اهمیت کمتری داده می شود به این دلیل است «إذا سقطَ الأصلُ سقطَ الفرعُ» با از بین رفتن علت و اصل، معلول و فرع هم از بین می رود .

یک مثال برای شما بزنم. همین مزدوران سکولار اوجالان در سوریه را در نظر بگیرید. تنها چند روز توسط آمریکا و متحدینش رها شدند مگر ندیدید که فقط چند کوچه در شهر کوبانی برایشان مانده بود؟ یا مگر ندیدید که برای بار دوم هم که توسط آمریکا رها شدند چگونه توسط مزدوران حکومت سکولار ترکیه از عفرین تا راس العین رانده شدند؟

رژیم فاسد آل سعود و تمام طاغوتهای دست نشانده ی حاکم بر مسلمین نیز همین گونه اند . اینها را آمریکا و متحدینش نگه داشته اند و بدون آمریکا و متحدینش اینها خود به خود توسط ثابت قدمان همان ملت نابود می شوند و تمرکز بر آمریکا و متحدین او و بیرون راندن آنها از سرزمینهای اسلامی مساوی است با نابودی مزدورانشان. التّابِعُ يَسقُطُ بسقوطِ المتبوع.

همین چند وقت پیش بود که ترامپ از اصطلاح گاو شیرده برای رژیم دست نشانده و فاسد آل سعود استفاده کرد و در جمع راهپیمایان می سی سی پی گفت من به شاه سعودی گفتم: ” ما از شما محافظت می‌کنیم و بدون حمایت ما حتی دو هفته نیز در قدرت نخواهید بود”. إِنَّه قَدْ صَدقَ وَهُو كَذوبٌ.

پس این حاکمیتهای دست نشانده و اینهمه حزبهای رنگارنگ و متضاد سکولاریستی و احزاب متنوع دارودسته ی منافقین و سکولار زده های به ظاهر اسلامگرا معلول هستند نه علت اصلی، هر چند رابطه ی تنگاتنگی بین اینها وجود دارد.

---

[1] أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعي القرشي المطلبي ، الأم ، المحقق: رفعت فوزي عبد المطلب ،الاسکندریه ،  دار الوفاء ۱۴۲۲ ق – ،ج۴ص۱۷۷ (فان اختلف العدو فکان بعضهم أنکی من بعض أو أخوف من بعض فلیبد الامام بالعدوا الأخوف أو الأنکی و لابأس أن یفعل. وان کانت داره أبعد ان شاء الله تعالی حتی ما یخاف لمن بدأ به لما یخاف من غیره مثلاً و تکون هذه بمنزلة الضرورة لأنه یجوز فی الضرورة مالا یجوز فی غیرها. وقد بلغ النبی عن الحارث بن أبی ضرار انه مجمع له فأغار النبی وقربه عدو أقرب من و بلغه أن خالد بن أبی سفیان بن شح یجمع له فأرسل ابن أنیس فقتله و قربه عدو أقرب)

یَهُودلَر بیلن 12 اِماملِیک شِیعَه لَرنی اوُرتَسِیدَه عَلاقه و حَلقه نی اِیجاد قِیلِیش.

خالد هورامی.

مُسُلمانلَرنی اوُرتَسِیدَه ( آلی سَعُودنی سَلطَنَتِیگه حِذمَت قِیلَدِیگن سَلَفِیلَرگه اوُحشَش و …….) کِیمسَه لَر بار بُولِیب، اوُلَر شِفاخانَه لَردَگِی تازَلاوچی حِذمَتچِیلَر دَرَجَه سِیدَه یا جُوده بُولمَسَم هَمشِیرَه دَرَجَسِیده عِلمگه اِیگه بُولگن کِیمسَلَردِیر، اَمّا آدَملَرنی جاهِلّیگِیدَن سُوء اِستِیفادَه  قِیلگن حالده اوُزلَرِینِی مُتَحَصِّص جَرّاحلَرنی اوُرنِیگه قُویِیب آلِیشگن و بُو کِیمسَه لَر مُسُلمانلَرنی جانِی و دُنیاوِی حَیاتِی بیلن اوینَشِیشَدِی. مَنَه بُو کِیمسَه لَرنِی کُوپِی اوُلاماءِ سُوء وَالرُّوَیبِضَه بُولِیب اِسلامِیگه اوُحشَش اَدَبِیاتلَر بیلن اِسلام و مُسُلمانلرگه قَرشِی جَنگ قِیلِیش بیلن مَشغُولدِیرلَر.

محمّد غَزَّالِی اوُزِینینگ آلِی سَعُودنِینگ مَدخَلِی سَلَفِیلَری بیلن بُولِیب اوُتگن بَحث حَقِیده رِوایَت قِیلِیب اَیتَدِیکِی:  سمعت من هؤلاء یقول فی مجلس علم : إنّ للشیعة قرآنا آخر یزید و ینقص عن قرآننا المعروف فقلت له : أین هذا القرآن ؟ و لماذا لم یطّلع الإنس و الجن علی نسخة منه خلال هذا الدهر الطویل ؟ لماذا یساق هذا الافتراء… و لماذا هذا الكتاب علی الناس و علی الوحی . شُوندَی کِیشیلَردَن بِیرِینی عِلم مَجلِیسیده بُوندَی دِیَیاتگنِینِی اِیشِیتدیم: شِیعَه لَرده بِیر قُرآن بار بُولِیب بُو قُرآنده بِیزنینگ قرآننیمیزدَگِی بَعضِی آیَتلَر یُوق، اَمّا اوُلَرده بار بُولگن بَعضِی آیَتلر اِیسَه بِیزدَگی قُرآنده تاپِیلمَیدِی. شُونده مِین اوُنگه قَرَب اَیتدِیمکِی: سِیز اَیتَیاتگن مَنَه شُو قُرآن قَیِیردَه؟ قَندَی قِیلیب 14 عَصردَن بُویان شِیعَه لَرنی آلدِیده شُوندَی قُرآن بُولَدِی-یُو، لِیکن اِنسان و جِین ذاتِینی بُوندَن خَبَرِی یُوق؟ نِیمَه اوُچُون بُوندَی تُوقِیمَه یالغان نَرسَه لَرنی آدَملرنینگ اوُرتَسِیده یایِیب یُورِیبسَن؟ نِیمَه گه بُو تُوقِیمَه یالغانّی شِیعَه لَرگه، قُرآنّی وَحِیسِیگه نِسبَتلَب گپِیریَپسَن؟

مَنَه بُو طَبَقه دَن تَشقَرِی، عِلمِینی دَرَجَه سِی فَقَط مَخصُوص طَبَقه دَگی فِکر اِیگه لَریگه مَکتَبلَرده  دَرس بِیرِیش یاکی اوُقِیتُوچِیلِیک قِیلِیش دَرَجَه سِیده بُولِیب، عِلمِنِی واقِیعِیَتگه طَتبِیق قِیلِیش بُویِیچَه هِیچ قَندَی مُتَخَصِّصلِیکگه اِیگه بُولمَگن باشقه بِیر طَبَقه هَم بار، اَمّا اوُلَر شُو حالده هَم جَرّاحلِیک عَمَلّریگه قُول اُورِیشَدِی. مَنَه بُولَرگه اوُحشَش کِتابخانه اوُلَمالَرِی عِلمِنِی طَتبِیق قِیلَیاتگن کِیشیلَرنی مُحاکَمَه قِیلِیشگه و مُخصُوص جایلَردَه، اَلاهِیدَه شَرائِتلَردَه جِسملَرنِی جَرّاحلِیک قِیلیشگه مُناسِب شَخص حِسابلَنِیشمَیدِی، اِیندی اُولر اوُزلَرِینی مُتَخَصِّص، جَرّاح دِیب ناملَب آلِیشلَرِی حَقِیده گپِیرمَسَه هَم بُولَدِی.

مَنَه بُو کِیمسَلَر مُسُلمانلَرنینگ آگاه دُشمَنلَرِی صَفِیدَه کُوپ فاجِیعَه لَرگه سَبَب بُولِیشدِی، اوُلَرنینگ بُو جِنایَتلَرینِی یَشِیرِیب قُویِیشنیی عِلاجِی یُوق. بُو یِیردَه بِیزنی مَوضُوعِمِیزگه عَلاقه سِی بُولگن نُوقته شُوکِی، بَعضِی بِیر کِیمسَه لَر غُولّات بِیلن 12 اِماملِیک شِیعَه لَرنی اوُرتَسِیدَگی فَرقنِی حِسابگه آلمَگن حالدَه، یَهُودِیلَر بیلن 12 اِماملِیک شِیعَه لَرنی اوُرتَسِیدَه باغلاوچِی بِیر حَلقه نی وُجُودگه کِیلتِیریشگه حَرَکَت قِیلِیشیَپتِی؛ قَرَمَه- قَرشِی جِبهَه دَگی یَهِوُدِیلَر و جِهاندَگِی باشقه کافِرلَر هَم مَنَه بُو تُوقِیمَه یالغانّی، قانلِی سِینارِیانِی یاقلَب چِیقیِشیَپتِی و اِختِلافلَرِنِی یَنَدَه چُوقُورلَشتُیرِیشگه حَرَکَت قِیلِیب، 12 اِماملِیک شِیعَه لَر بِیلن سُنِّیلَرنِی اوُرتَسِیدَه جَنگ اِیجاد قِیلِیش اُوچُون فِتنَه لَرنِی کِیلتِیرِیب چِیقَریشیَپتِی.

قُویِیدَگی نَرسَه هَم جُودَه هَم عَجایِیب نَرسَه دِیر، اوُندَه 96 شَمسِی یِیلدَه مُرداد آیِیدَگِی اِسرائِلدَه چاپ قِیلِینگن “مَعارِیف” گزِیتَه سِیدَه اَمِیرِیکه لِیک ستراتِیگِیَه مُتَخَصِّصِی “مَرک حالمِیز” نِی تامانِیدَن یازِیلگن مَقاله دَه اَیتِیلِیشِیچَه: ” شِیعَه لَر و حُوثِیلَر بِیزلَرنِی مَقصَدلَرِیمِیز یُولِیدَه اِیشلَشَدِی. اوُلَر بِیزلَرنینگ اُورتَه شَرقدَگِی اَبزارِیمِیز حِسابلَنِیشَدِی. اَگر اُولَر بُولمَگنده، بِیز فِرقه لَراَرا جَنگلَرنی یُولگه قُویِیشگه قادِر بُولمَگن و عَرَب مَملَکَتلَرینِی بُولَک- بُولَکگه اَجرَتَه آلمَگن بُولَردِیک. اوُلَرنینگ دِینِینِی بَرَکاتِی سَبَبلِی یِورَاپَه نِی اوُستِیدَگِی اِسلامنِی باسِیمِینِی کَمَیتِیردِیک و مَنَه شُو مَذهَبنِی بَرَکاتِی سَبَبلِی اِسلام دِینِینِی بُوزِیب کُورسَتِیشگه و اِسلام تَرِیخِینِی ناتُوغرِی اِیضاخلَشگه مُوَفَّق بُولدِیک.”  مَنَه بُو آدَم سُوزِیدَه دَوَام اِیتِیب اَیتَدِیکِی: “مَنَه بُو مَذهَبنِی یاردَمِیدَه بِیز مَسجِدلَرنی اوُرنِیگه حُسَینِیَه لَرنِی قُویدِیک. بُو حُسَینِیَه لَردَه قَصاص آلِیش حِیصِّینِی کوُچَیتِیرَدِیگن جاذِبَه لِی مَراسِملَر اوُتکَزِیلَدِی و اوُنِی نَتِیجَه سِیدَه اِیسَه اَهلِی سُنَّتنِی اوُلدِیرِیشگه چَه یِیتِیب بارِیلَدِی. شِیعَه مَذهَبِینِی یاردَمِیدَه خِیالِی مَقبَرَه و قَبرلَرنِی کَعبهَ نِی اوُرنِیگه قوُیدِیک و شِیعَه لَرنِی حَجگه بارِیشِینِی اوُرنِیگه مَنَه بُو مَکانلَرگه یُونَلتِیردِیک.”

 مَرک حالمِیز سُوزِینِی دَوَام اِیتّیرِیب یازَدِیکِی: “مَنَه بُو یِیردَگِی اَجَبلَنَدِیگن نَرسَه شُوکِی، شُوندَی مَذهَبنِی بارلِیگِیگه قَرَمَسدَن، یَهُودِی یا مَسِیحِی اِسلام پَیغَمبَرِینِی تَخقِیرلَسَه مُسُلمانلَر کوُچَه لَرگه آقِیب چِیقِیب اُونِی تَخقِیرِیگه اِعتِراض بِیلدِیرِیشَدِی، اَمّا بِیر شِیعَه تِیلِوِیزاردَه ظاهِر بُولِیب پَیغَمبَرنِی عَیالَّریِگه طَعنَه قِیلسَه و اوُ ذاتنِی اَصحَابلَرِیگه دَشنام بِیرسَه و قُرآنّی اوَزگَرتِیرِیلگن دِیب سَنَسَه هَم  هِیچ کِیم بُونگه اِعتِراض بِیلدِیرِیب قَرشِیلِیک قِیلگَنِینِی کوُرمَیمِیز.”

اوُ بُونگه یَنَه قوُشِیمچَه قِیلِیب اَیتَدِیکِی: “شِیعَه لَرنِی اَساسِینِی اَهلِی سُنّتگه نِسبَتاً کِینَه و نَفرَتنِی اوُستِیگه بِینا قِیلِیب قُویدِیک. بُو اِیشنِی اوُلَرنِی حِصِّیاتلَرِینِی قوُزغَتِیش و عَقلَّرِینِی اِیشدَن چِیقَرِیش آرقَلِی بَجَرِیشگه قادِر بُولدِیک. اِینتِقام آلِیش حِصِّینِی قوُزغَتِیش اوُچُون جاذِبَه لِی مَراسِملَرنی اوُتکَزدِیک و اوُلَرنی مال و جانلَرِی بِیلن بِیزلَرنِی فایدَه مِیزگه جَنگ قِیلِیشگه یُونَلتِیردِیک.”  اوُنِی یازِیشِیچَه: “بِیز اوُلَرنِی مَهدِی ناملِی شَخصنِی چِیقِیب کِیلِیشینِی کوُتِیش و غَمِینِی تارتِیش وَضِیعَتِیگه تَشلَب قُویدِیک. شِیعَه لَرنِی بُونگه تَقلِید قِیلِیش اِدارَه باسقِیچلَرِی یَهوُدِیلَرنِی خاحامانلَرِی (مُلّا لَری) بِیلن جُودَه یَقِین عَلاقه دَه یُورِشَدِی و بِیر- بِیرلَرِی بِیلن هَمکارلِیک قِیلِیشَدِی. شِیعَه  دِینِیگه اَساس سالگن شَخص بِیر یَهُود بُولگَندَن سُونگ، بُو دِینِّی تِیزگِینِی بِیزلَرنِی قوُلِیمِیزدَه تُورِیشِی اَنِیق بِیر نَرسَه. بِیزلَر اوُلَرنِینگ عَقلَّرِی فِکرلَرِینِی مَنَه شُو رَوِیش آرقَلِی یُونَلتِیریشگه قادِر بُولدِیک. مَنَه بُو پرَاگرَمَّه نِی یُوقاتِیشنِی عِلاجِی یُوق، چُونکِی اوُنده بِیز قَصَاص آلِیش و کِینَه حِصِّیگه دِیقّتنِی مَرکَزلَشتِیرگَنمِیز.”

حُرمَتلِی بِرادَرلَر و آپَه- سِینگِیلَّر: مَنَه بُو حِیلَه- نَیرَنگ و سِنارِیانِی اوُقِیش آرقَلِی مَنَه بُو تُخمَتلَر اَمِیرِکَه لِیک سترَاتِیگِیَه مُتَخَصِّصِینینگ اِنگلِیز تِیلِی واسِطهَ سِیدَه اَیتِیلگنی بِیلن اَصلِیده بُو اَهلِی سُنَّت گوُرُوه لَریگه تِیگِیشلِی اِیکَنلِیگِی و اِسرائِلدَگی یَهُودِیلَرنینگ کَنَلِی آرقَلِی نَشر قِیلینگنلِیگِی هَم سِیزلَرنِی شُبهَه گه سالمَیدِیمِی؟

مَنَه شُونگه اوُحشَش مِینگلَب تُوقِیمَه گَپلَرنی، یالغانلَرنِی اَهلِی سُنّتگه تِیگِیشلِی مَجازِی کَنَلَّردَه، سپُوتنِیک کَنَلَّردَه حَتّی اَتِیئِستلَرنِی و باشقه سِکولاریستلَرنی کَنَلَّریِدَه کُورمَگَنمِیزمِی؟

سِیزنی نَظَرِینگیزدَه رسول الله صلی الله علیه وسلمگه اِیرگشگن کِیشیلَرنینگ مَنَه بُو حالَتده الله نی شَرِیعَتِینینگ دُشمَنلَرِی قوُلِیده بِیر اَبزارگه اَیلَنِیب یُورِیشلَرِی و اَسلام تَرِیخِی هَمدَه بُوتُون جَهان جَمِیعَتِیگه مَسخَرَه بُولِیب قالِیشلَرِی اوُیَت اِیمَسمِی؟