وَاعْتَصِمُوا

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• 3-قیسم)

«وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ‏» (آل عمران/144)، مُحَمَّد فَقَط بِیر پَیغَمبَر حالاص. اوُندَن اِیلگرِی هَم پَیغَمبَرلَر اوُتگندِیر. بَس، اَگر اوُ ( یَعنِی مُحَمّد عَلَیهِ السَّلام) وَفات قِیلسَه یا اوُلدِیرِیلسَه، کِیتِینگِیزگه (کُفرگه) قَیتِیب کِیتَسِیزمِی؟! کِیمدَه – کِیم کِیتِیگه قَیتِیب کِیتسَه، اَلله گه بِیران زِیان یِیتکَزَه آلمَس، (بَلکِی فَقَط اوُزِیگه ضَرَر قِیلَدِی، حالاص)، اَلله اِیسَه ( یوُللَرِیدَن قَیتمَی) شُکر قِیلگوُچِی بَندَه لَرِینِی مُناسِب مُکافاتلَیدِی.

حُوپ، اَلله تَعالَی مَنَه بُو آیَتلَردَه اِرتِدادنِی آلدِیندَن آرقَگه قَیتِیشلِیک دِییدِی، توُغرِیمِی؟ یَعنِی شَخص بِیر یُولنِی آلدِینگه قَرَب باسِیب اوُتَه دِی، سُونگرَه اِیسَه یَنَه قَیتَه دَن اَوَّلگِی جایِیگه قَیتِیب بارَدِی. یَعنِی سِیز مَنزِیلِینگِیزدَن اِیش جایِینگِیزگه بارَه سِیز، سُونگرَه اِیشدَن مَنزِیلگه کِیلَسِیز، مَنَه بوُنگه قَیتِیش دِییِیلَدِی. اَمّا اَگر اِیش جایِینگِیزدَن باشقَه جایگه کِیتسَنگِیز بوُنگه قَیتِیب کِیلِیش دِییِیلَدِیمِی توُغرِیمِی؟

دِیمَک، اَوَّلگِی توُرگن جایِیگه یَنَه قَیتَه دَن کِیلِیشگه قَیتِیش، دِییِیلَدِی. اِنسان کُفر وَ کافِرلِیکدَن مُؤمِن بُولِیش اوُچُون اِیمان وَ اِسلام سَرِی حَرَکَت قِیلَدِی،اَمّا آرَدَه یَنَه اَوَّلگِی اِیسکِی جایِیگه قَیتِیشگه قَرار قِیلَدِی، یَعنِی کُفرگه قَیتَدِی، مَنَه شوُنگه مُرتَد بوُلِیش، دِییِیلَدِی.

بُو یِیردَه نازِیک نوُقطَه لَردَن بِیرِی شوُکِی، هَر قَندَی قَیتِیش “آگاه حالدَه، قَصددَن، اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن”  عَمَلگه آشَدِی، توُغرِیمِی؟  یَعنِی شَخص قَیِیرگه بارِیشِینِی یَحشِی بِیلَدِی، مَقصَدِینِی یَحشِی بِیلَدِی وَ شوُنِی قَصد قِیلِیب قَیتَدِی. یَعنِی اَگر بِیر کِیشِینِی کوُزِینِی، قوُلاغِینِی باغلَب اوُنِی اَوَّلگِی جایِیگه قَیتَرِیب آلِیب کِیلِیشگن بوُلسَه، اوُنِی قَیتِیب کِیلدِی، دِییِیلمَیدِی، بَلکِی قَیتَرِیب آلِیب کِیلِیشدِی، دِییِیلَدِی.

 دِیمَک، قَیتِیشلِیک آگاهانَه، قَصددَن بُولِیشِی بِیلَن بِیرگه شَخصنِی اِیختِیارِی بِیلَن هَم بُولِیشِی کِیرَک. اوُنِی قوُل- آیاغِینِی، کوُزِینِی باغلَب تَحدِید قِیلِیب یا مَجبُورلَب قَیتَرِیب کِیلمَسلِیکلَرِی لازِم. مَجبُورِی حالَتدَه هَم قَیتِیب کِیلدِی دِییِیلمَیدِی، بَلکِی قَیتَرِیب آلِیب کِیلِیشدِی، دِییِیلَدِی.

دِیمَک، شَخص اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن قَیتگن بُولِیشِی کِیرَک، اوُنِی قَیتَرِیب کِیلمَسلِیکلَرِی یا شَخص باشقَه جایگه بارِیشنِی قَصد قِیلگن، لِیکِن اَدَشِیب اَوَّلگِی جایِیگه کِیلِیب قالگن بوُلمَسلِیگِی لازِم. هَر اِیککِی حالَتدَه هَم شَخص اوُزِینِی اَوَّلگِی جایِیگه قَیتِیشنِی هاحلَمَگن بَلکِی یا باشقَه لَر اوُنِی قَیتَرِیب آلِیب کِیلِیشگن یا اَدَشِیب کِیلِیب قالَدِی.

مَنَه بوُندَی شَخصگه اوُزِی قَیتِیب کِیلدِی، دِییِیلمَیدِی، بَلکِی کوُچ بِیلَن قَیتَرِیب کِیلِیندِی یا یوُلنِی بِیلمَس اِیکَن اَدَشِیب کِیلِیب قالدِی، دِییِیلَدِی. اِیندِی اَگر سِیز بِیر کِیشِیگه سِینِی قَیتِیب کِیلِیشگه حَققِینگ یُوق، اَگر قَیتِیب کِیلسَنگ سِینگه بِیر مِیللِیان جَرِیمَه سالَمَن، دِیسَنگِیز وَ کِیمدِیر اوُنِی مَجبُورلَب قَیتَرِیب آلِیب کِیلگن بُولسَه، شوُ حالَتدَه اوُنگه جَرِیمَه سالَسَنمِی؟ اَلبَتَّه یوُق. اَگر یُولدَن اَدَشِیب قَیتِیب کِیلِیب قالگن بُولسَه – چِی؟ بوُندَه هَم اَلبَتَّه یُوق. اَگر اوُ اَدَشِیب کِیلِیب قالگن بوُلسَه اوُنگه جَرِیمَه سالمَسلِیگِینگ اَنِیق نَرسَه. بَلکِی اوُ آگاه حالدَه اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن قَیتگن پَیتِیدَه گِینَه جَرِیمَه سالَسَن.

اِیندِی اَهلِی قِبلَه آرَسِیدَگِی قَیسِی قَتلَم “آگاه حالدَه وَ اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن” قَیتِیشگه قَرار قَبوُل قِیلِیب آرقَگه یَعنِی کافِرلَرنِی جَمِیعیَتِیگه کُفرگه قَیتِیب کِیتَه دِی؟

(دوامی بار……)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(3- قسمت)

یا می فرمايد: «وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ‏» (آل عمران/144)، محمّد جز پيغمبری نيست و پيش از او پيغمبرانی بوده و رفته‌اند؛ آيا اگر او بميرد يا كشته شود، آيا چرخ می‌زنيد و به عقب برمی‌گرديد؟! نگاه کن! «انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ»به عقب برمی‌گرديد؟و هركس به عقب بازگردد «وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ» هرگز كوچكترين زيانی به خدا نمی‌رساند، (بلكه به خود ضرر می‌زند) و خدا به شکرگزاران پاداش خواهد داد.

خوب، الله تعالی در این آیات و آیات مشابه، ارتداد را نوعی برگشتِ از جلو به عقب می داند، درسته؟ یعنی شخص مسیری را رو به جلو طی کرده بعد دوباره به همان جایی که بوده بر می گردد. یعنی شما زمانی که از خانه میروید سرکارتان مسیری را طی کردید حالا، اگر از سر کار به خانه آمدید به این میگویند برگشتن. اما، اگر از سرکار به جای دیگری رفتیدبه این برگشتن نمیگویند. درست است؟

پس، برگشتن یعنی از جایی که بودی دوباره به همان جا برگردی نه جاهای دیگر. انسان از کفر و کافری حرکت می کند تا به اسلام و ایمان می رسد، تا مسلمان و مؤمن می شود اما، تصمیم می گیرد که دوباره به سر جای اولی اش برگردد، یعنی به کفر بر گردد، به این میگویند مرتد شده است.

نکته ی ریزی که در اینجا وجود دارد این است که، هر نوع برگشتنی «آگاهانه، عمدی و اختیاری» صورت می گیرد، درست است؟ یعنی شخص می داند به کجا می رود، مقصدش کجاست، و عمداً برمی گردد. یعنی، اگر چشم و گوش یکی را بسته باشند و او را به جای اول برگردانند کسی نمی گوید این شخص برگشته بلکه، میگوینداو رابرگرداندند.

پس، برگشتن علاوه بر آنکه آگاهانه و عمدی صورت می گیرد باید به میل و اختیار شخص باشد. نه چشم و گوش او را بسته باشند یا او را تهدید ومجبور کرده باشند که برگردد. در حالت اجبار هم باز نمی گویند فلانی برگشته بلکه، می گویند فلانی او را برگرداندند.

پس، شخص باید خودش آگاهانه و به میل خود برگشته باشد، نه اینکه او را برگردانده باشند؛ یا شخص میخواسته جای دیگری برود، راه را اشتباهی رفته و دوباره سر جایش برگشته است. در هر دوحالت،این شخص نمی خواسته سر جایش برگردد بلکه، یا دیگران او را برگردانده اند یا او خواسته جای دیگری برود اما، ندانسته و حدس های غلط زده و اشتباهاتی کرده که باعث شده راه اصلی اش را گم کند و سر جایش برگشته است.

پس، به چنین شخصی نمی گوییم خودش برگشته بلکه، میگوییم اگر زور بالای سرش نبود یا دیگران او را برنمی گرداندند یا آگاهی داشت بر نمی گشت. حالا، اگر شما به یکی بگویید حق نداری برگردی، اگر برگشتی من تو را یک میلیون جریمه می کنم اگر یکی زورکی  او را آورد باز جریمه اش می کنی؟ مشخص است نه. اگر راهش را اشتباهی رفت و باز برگشت چه؟ مشخص است. اگر برایت روشن شود که اشتباهی برگشته باز او را جریمه نمی کنی. بلکه، زمانی او را جریمه می کنی که آگاهانه و با میل خودش برگشته باشد.

با این توضیح، باید بدانیم که در میان اهل قبله کدام قشر هستند که «آگاهانه و به میل خودشان» چنین تصمیماتی برای برگشت به عقب می گیرند و به کفر و جامعه ی کافرین بر می گردند؟

(ادامه دارد……)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (104)

د منافقینو او سیکولرانو سره د چلند کولو اتمه طریقه یا ګام دا دی چې د حکومتي ځواک په ملاتړ سره د دوی د تفرقه اچوونکو کړنو په وړاندې چې دوی د مسلمانانو په مینځ کې کوي د عمل شدت او عزم باید وښودل شي.ځکه چې تفرقه د مسلمانانو له سرې کرښې څخه ده.

رسول الله صلی الله علیه وسلم د خپل حکومتي د ځواک په ملاتړ په داسې پړاوونو کې چې منافقین او سیکولرانو ډله له اسلامي ټولنې څخه لږه فاصله درلوده.او دوی غوښتل چې ځان په بل شکل کې ځای په ځای کړي،
تر کومه حده چې دوی ځانه جلا او لري به کړل او تر همغه حده د رسول الله صلی الله علیه وسلم او د اسلامي حکومت له نعمت او زغم څخه یې ځانونه لرې کړل.او دوی به ځانونه د اسلامي حکومت د پرېکړو سختۍ او د شدت عمل مستحق به کړل.لکه د “ضرار” د جومات د سوځولو په څیر چې دوی په مقدس شکل سره د ځان لپاره د وجود د جوړولو اراده درلوده او مسلمانان یو د بل پر ضد ودروي.

دا په زړه پورې ده چې پوه شئ،د دې جومات امام یو له هغو مخلصو مسلمانانو څخه و چې د دغو پټو کفارو او سیکولراشوی له دسیسو نه خبر نه وه.او د دوی له خوا دوکه شوې وه او د دغو داخلي کفارو او سیکولراشوی د لاسونو وسیله ګرځیدلې وه.
په هر صورت، هر څومره چې دغه سیکولراشوی ځانونه له اسلامي ټولنې څخه جلا کړي او ښه اوپېژندل شي، د اسلامي حکومت د قهر تاوتریخوالی او د سختۍ عمل سره ځانونه برابر او مستحقه کړي. تفرقه د مسلمانانو او د اسلامي حکومت سره کرښه ده ،چې الله تعالي د سیکولریستانو له صفتونو او ځانګړنو څخه ګڼلې ده او امر یې کړی چې مسلمانان باید د سیکولرستو کفارو په څېر نه وي:
«وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ* مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» (روم/31-32).ځکه که مسلمانان له دې سره کرښه تېر شي او دوی په تفرقه ګرفتاره شي،دوی په یو ډول د الله تعالی له ځینو شرعی احکامو او د رسول الله صلی الله علیه وسلم له ځینو راوړلو احکامو سره ځان منقطع کړی او حتی په تدریج سره له ټول شریعت او په ځانګړې توګه د اسلامی رهبرۍ او حکومت سره اړیکې پرې کړې:«إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ» (انعام/159)،بېګمانه، هغه کسان چې خپل دين ګډوډوي او په ډلو او ډلو کیږي ، ته په هېڅ صورت له هغوى څخه نه يې، او (ستا حساب له هغوى جلا دى) او د هغوى معاملې له خداى سره دي، او خداى هغوى ته خبر ورکوي چې دوى څه کوي. د هغوی سزا به ورکوي).

په دې صورت کې هغه منافقان او سیکولران چې دې سرې کرښې ته رسېدلي او پر اسلامي ټولنې د برید لپاره ځانونه له اسلامي ټولنې جلا کوي، د سختو اقداماتو مستحق دي.
هغه شی چې دوی یې له دې سخت عمل څخه ساتلي وو هغه دا وو چې دوی ورک شوي او د اسلامي ټولنې سره مخلوط ګډ شوي وو.
کله چې دوی خپل ځان لږ وښيي، دوی د ښکاره سیکولر کفارو د قوانینو سره برابر مستحق کیږي.هر څومره چې دوی ځانونه جلا کوي، هغومره دوی ځانون د نجس ناپاکو سیکولرانو د قوانینو مستحق ګرزوي.

اوس د اسلامي حکومت او دولتي واک پر ځای د دغو پټو کفارو او سیکولرشوي په اړه دا حکم څوک پلي کولای شي؟ هیڅ څوک. یوازې د حکومت په واک کې نیولو سره او د اسلامي حکومت په جوړولو سره د تفریقی د ناورین مخه نیول کیدی شي.دا یوازې د اولی الامر شورا او د هغې په پایله کې اجماع ده چې حتی مسلمانان پخپلو منځ کی هم راټولوي.هم شورا او هم امت چې له دې شورا څخه جوړېږي او اجماع چې له دې شورا څخه رامنځته کېږي، ټول د اسلامي حکومت تر سیوري لاندې جوړېږي.اسلامي حکومت وجود و نه لري هیڅ یو به هم له دغو څخه به شتون ونه لری نه امت، نه شورا، نه واحدی اجماع. کله چې د حکومت واک او د هغه تر پوښښ لاندې بنسټونه د طاغوتونو او سیکولراشوی په اختیار کې وي.مختلفو شعارونو لکه د مذهب ازادي ، شخصي ازادي ،د فلاني او فلاني شیانو آزادي د لا نور تفرقي لپاره زمینه برابروي.او هیڅ څوک نشي کولی یوازې د خبرو نصیحتونو او مشورې ورکولو سره د دې څرګند ناورین مخه ونیسي. یوازینی وسیله چې د دې ښکاره ناورین او دې تفرقي مخه نیولی شي اسلامي حکومت او د هغه تر پوښښ لاندې ادارې دي.

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

 
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(2-қисм)

Энди зохирда тоғутларни,мужримларни,кофирларни сафидан жудо бўлиб йўлни маълум жойгача мусулмонлар яъни илгари силжиганлар билан босиб ўтган кишилар, “огох холда” ва “ўзини ихтиёри билан” орқага қайтишга қарор қилади ва эскилик парастлар билан бирга бўлади, мана шу қайтишга “муртад” бўлди дейилади. Хар қандай холатда иртидод орқага қайтиш маъносида келади, аллох таоло мархамат қиладики:

«فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا» (کهف/64)،

Сўнг уни (хизирни) излаб ортларига қайтдилар.

Қаранглар,бу ерда иртадда ортларига қайтдилар бўлади.

Ёки бошқа бир жойда мархамат қиладики:

‏«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ‏» (آل عمران/149)،

Эй мўъминлар,агар кофирларга итоат қилсангиз, сизларни кетингизга (куфрга) қайтарадилар. Бас, зиён кўргувчиларга айланиб қоласизлар.

Ёки аллох таоло саййидимиз Мусони тилидан   нақл қилади, у кишини қавмига айтадики:

«يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‌ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ»(مائده/21)،

Эй қавмим, аллох сизлар учун ёзиб қўймиш бу муқаддас ерга (шахарга) дохил бўлингиз! Ортларингизга қайтиб кетмангиз, акс холда зиён кўргувчиларга айланиб қолурсиз”,деганида,

Қуръоннинг мана бу каломи хам ошкор айтиб турганидек, бу ердаги манзур орқага қайтиш яхши нарсадан ёмон нарса томонга қайтишдир. Шундай бўлгач, луғат жихатидан хам “риддах” ортга қайтиш, “иртадда” қайтди, “яртадда” қайтади, “иртидод” ортга қайтишлик, “муртад” ортга қайтган киши,”муртаддин” ортга қайтган кишилар.

Мана шу маънони берадиган бундан бошқа оятлар хам бор:

«وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (بقره/217)،

Улар (кофирлар) қўлларидан келса то динингиздан қайтаргунларича сизлар билан уришаверадилар. Сизлардан ким ўз динидан қайтиб, динсиз холда ўлса, ундай кимсаларнинг қилган амаллари дунёю охиратда бехуда кетур. Улар дўзах эгаларидир ва унда абадий қолажаклар.

Ёки бошқа бир жойда мархамат қиладики:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ‏» (آل عمران/100)،

Эй мўъминлар, агар китоб берилган кимсаларнинг баъзи бир гурухларига бўйинсунсангиз,улар сизларни иймонга келганингиздан кейин яна кофирликка қайтарадилар.

«‏إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ‏» (محمد/25)،

Албатта ўзларига хидоят (йўли) аниқ –равшан бўлганидан кейин яна ортларига (куфрга) қайтиб кетган кимсаларга (бу ишларини) шайтон чиройли қилиб кўрсатди ва улар учун (пуч орзу- хаёлларни) узун қилиб қўйди.

(давоми бор……)

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• قیسم)

اِیندِی ظاهِردَه طاغوُتلَرنِی، مُجرِیملَرنِی، کافِرلَرنِی صَفِیدَن جُودا بُولِیب یوُلنِی مَعلوُم جایگچَه مُسُلمانلَر یَعنِی اِیلگرِی سِیلجِیگنلَر بِیلَن باسِیب اوُتگن کِیشِیلَر، ” آگاه حالدَه” وَ ” اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن” آرقَگه قَیتِیشگه قَرار قِیلَدِی وَ اِیسکِیلِیک پَرَستلَر بِیلَن بِیرگه بُولَدِی، مَنَه شوُ قَیتِیشگه ” مُرتَد” بُولَدِی دِییِیلَدِی. هَر قَندَی حالَتدَه اِرتِداد آرقَگه قَیتِیش مَعناسِیدَه کِیلَدِی، اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:   «فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا» (کهف/64)، سُونگ اوُنِی (حِیضِیرنِی) اِیزلَب آرتلَرِیگه قَیتدِیلَر. قَرَنگلَر، بُو یِیردَه اِرتَدَّ آرتلَرِیگه قَیتدِیلَر بُولَدِی.

یاکِی باشقَه بِیر جایدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:  ‏«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ‏» (آل عمران/149)، اِی مُؤمِنلَر، اَگر کافِرلَرگه اِطاعَت قِیلسَنگِیز، سِیزلَرنِی کِیتِینگِیزگه (کُفرگه) قَیتَرَدِیلَر. بَس، زِیان کوُرگوُچِیلَرگه اَیلَنِیب قالَسِیزلَر.

یاکِی اَلله تَعالَی سَیِّیدِیمِیز مُوسَی نِی تِیلِیدَن نَقل قِیلَدِی، اوُ کِیشِینِی قَومِیگه اَیتَدِیکِی:  «يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‌ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ»(مائده/21)، اِی قَومِیم، اَلله سِیزلَر اوُچُون یازِیب قوُیمِیش بُو مُقَدَّس یِیرگه ( شَهَرگه) داخِل بوُلِینگِیز! آرتلَرِینگِیزگه قَیتِیب کِیتمَنگِیز، عَکس حالدَه زِیان کوُرگوُچِیلَرگه اَیلَنِیب قالوُرسِیز”، دِیگنِیدَه،

قُرآننِینگ مَنَه بُو کَلامِی هَم آشکار اَیتِیب توُرگنِیدِیک، بُو یِیردَگِی مَنضُور آرقَگه قَیتِیش یَحشِی نَرسَه دَن یامان نَرسَه تامانگه قَیتِیشدِیر. شوُندَی بُولگچ، لوُغَت جِهَتِیدَن هَم “رِدَّه” آرتگه قَیتِیش، «إرتَدَّ» قَیتدِی، «يَرتَدِد» قَیتَه دِی، ،«ارتداد» آرتگه قَیتِیشلِیک، ،«مرتد» آرتگه قَیتگن کِیشِی، «مرتدين» آرتگه قَیتگن کِیشِیلَر.

مَنَه بُو مَعنانِی بِیرَدِیگن بوُندَن باشقَه آیَتلَر هَم بار:  «وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (بقره/217)،  اوُلَر (کافِرلَر) قوُللَرِیدَن کِیلسَه تا دِینِینگِیزدَن قَیتَرگوُنلَرِیچَه سِیزلَر بِیلَن اوُرِیشَوِیرَدِیلَر. سِیزلَردَن کِیم اوُز دِینِیدَن قَیتِیب، دِینسِیز حالدَه اوُلسَه، اوُندَی کِیمسَه لَرنِینگ قِیلگن عَمَللَرِی دُنیایوُ آخِیرَتدَه بِیهُودَه کِیتوُر. اوُلَر دوُزَخ اِیگه لَرِیدِیر وَ اوُندَه اَبَدِی قالَه جَکلَر.

یاکیِ باشقَه بِیر جایدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:  «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ‏» (آل عمران/100)، اِی مُؤمِنلَر، اَگر کِتاب بِیرِیلگن کِیمسَه لَرنِینگ بَعضِی بِیر گوُرُوهلَرِیگه بوُیِینسُونسَنگِیز، اوُلَر سِیزلَرنِی اِیمانگه کِیلگنِینگِیزدَن کِییِین یَنَه کافِرلِیککَه قَیتَه رَدِیلَر.

«‏إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ‏» (محمد/25)، اَلبَتَّه اوُزلَرِیگه هِدایَت (یوُلِی) اَنِیق – رَوشَن بوُلگنِیدَن کِییِین یَنَه آرتلَرِیگه (کُفرگه) قَیتِیب کِیتگن کِیمسَه لَرگه ( بُو اِیشلَرِینِی)شَیطان چِیرایلِی قِیلِیب کوُرسَتدِی وَ اوُلَر اوُچُون ( پوُچ آرزُو – حَیاللَرنِی) اوُزُون قِیلِیب قوُیدِی.

(دوامی بار……)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

• قسمت)

حالا کسی که به ظاهر از صف طاغوتها و مجرمین و کافرین جدا شده و مسیری را با مسلمین و گروه پیشرو طی کرده و به جلو رفته، «آگاهانه» و «به میل خودش» تصمیم میگیرد به عقب برگردد و جزو کهنه پرستان شود به این برگشت او می گویند«مرتد» شده است. در هر صورت، ارتداد به معنی برگشت به عقب می آید، الله تعالی  می فرماید: «فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا» (کهف/64)، پس، جستجوكنان رد پاى خود را گرفتند وبرگشتند.نگاه کنید، برگشتند : ارْتَدَّا یعنی برگشتند.

یا در جای دیگری می فرماید:‏«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ‏» (آل عمران/149)، ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! اگر از كافران فرمانبرداری كنيد (به حرف هایشان گوش دهید)، شما را به عقب بازمی گردانندو زيان ديده برمی‌گرديد. ‏

یا زمانی که الله تعالی از زبان سیدنا موسی نقل میکند که به قومش میگوید:«يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‌ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ»(مائده/21)، موسى فرمود: اى قوم من! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر كرده وارد شويد و به پشت سر خود برنگرديد و عقب نشینی نکنید كه زيانكار مى‌شويد.

این کلام قرآن هم آشکارا می رساند که منظور، برگشتن به عقب و از چیز خوب به چیز بد برگشتن است. در این صورت، از نظر لغوی «رِدِة» یعنی برگشتن، «إرتَدَّ» يعنی:برگشت، «يَرتَدِد» يعنی: برمی گردد،«ارتداد» یعنی: بازگشت،«مرتد» يعنی: كسی كه برگشته است و «مرتدين» يعنی: کسانی که برگشته اند،برگشته ها.

خوب، آیات دیگری هم هستند که همین معنی را می رسانند: «وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (بقره/217)، مشرکین یا به زبان امروزین سکولاریستها پيوسته با شما خواهند جنگيد «وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ» تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند«حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ»، ولی كسی كه از شما از دین خود برگردد «وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ»،و در حالت كفر بميرد، چنين كسانی اعمالشان در دنيا و آخرت بر باد می رود، و ايشان ياران آتش (دوزخ) می‌باشند و در آن جاويدان می‌مانند.

‏ یا در جای دیگری می فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ‏» (آل عمران/100)، ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! اگر از گروهی و از كسانی كه كتاب بديشان داده شده است پيروی كنيد، شما را پس از ايمان آوردنتان به كفر باز می‌گردانند«يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ‏». نگاه کنید، از ايمان به كفر باز می‌گردانند. ‏

یا می فرمايد:«‏إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ‏» (محمد/25)، كسانی كه بعد از روشن شدن (راه حقيقت و) هدايت، عقب عقب (به کفر) برمی‌گردند«ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ»، بدان خاطر است كه شیطانكارهايشان را در نظرشان می‌آرايد «سَوَّلَ لَهُمْ» و ايشان را با آرزوهای طولانی فريفته می دارد«وَأَمْلَى لَهُمْ‏». در هر صورت، در اینجا می گوید: «ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ» یعنی عقب عقب به کفر برمی‌گردند.

(ادامه دارد……)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (103)

د داخلي کفارو (منافقینو او سیکولراشوی) سره د مبارزې په پړاوونو کې، د اسلامي حکومت پلي کونکي او نور مسلمانان، په داسې حال کې چې ټولو ته د بلنې مخه نه نیسي،د رسول الله صلی الله علیه وسلم په پیروي کې دوی د نرم او رواني جګړې له لارې د منافقانو په وړاندې د منفي مبارزې او سختۍ طریقه کاروي.د بېلګې په توګه: غندنه، ملامتول، ګواښل، شرمول، جلا کول، د مړو په لمانځه کې نه ګډون او په جنازه کې د ګډون نه کولو له لارې د هغوی د جسدونو سپکاوی او لکه دا سیی،دا چې مسلمانان هڅه کوي چې د منافقانو د رواني او نرمې جګړې او د هغوی د تخریب په وړاندې رواني ، نرم او مخنیوي غبرګون ولري.د مثال په توګه ، الله تعالی فرمایي:
• سیکولراشوی ته توجه مه کوه او د دوی خبرې مه منئ:«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا» (احزاب/1)،ای پیغمبر ، د خدای تقوی وکړه او د کافرانو او منافقانو پیروي مه کوه ، او خدای علیم او حکیم دی.

•  «وَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَکَفَى بِاللَّهِ وَکِیلًا» (احزاب/۴۸)،او د کفارو او منافقانو پیروي مه کوئ او د دوی ځورونې پریږدئ،او په خدای توکل باور وکړئ او دا کافي ده چې خدای وکیل وي.

• یا په بل ځای کې امر کوي چې له سیکولرزدهو څخه ځان ګوښه کړئ ، نه د دوی سره همکاري او نه دوی سره ملګرتیا وکړئ. د منافقانو له پامه غورځول یو له خورا اغیزمنو وسلو څخه دی.کوم چې کولی شي د دوی اصلي ماهیت ښکاره څرګند کړي او قضاوت پخپله څارونکو خلکو ته پریږدي.د سیکولرزدهو داخلي طبیعت اښکاره کیدل هغه څه دي چې سیکولرزدهو تر ویره لري:
«أُولَئِکَ الَّذِینَ یَعْلَمُ اللّهُ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغاً» ‏(نساء/۶۳)،دوی هغه کسان دي چې خدای پوهیږي چې د دوی په زړونو کې څه دي.
نو ، له دوی څخه ځان ګوښه کړ او دوی ته اندرزونه ورکړئ ، او په زړه پورې وینا سره چې دوی (ژورو) په دننه رسوخ وکړی له هغوی سره خبرې وکړئ:«وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغاً». دا ټولې منفي مبارزې په بشپړه توګه کار کوي کله چې د مسلمانانو واک د مسلمانانو په لاس کې وي او د حکومت په ادارو کې واک و نه لري او د دولت او بنسټونو واک د مسلمانانو تر مدیریت او ادارې لاندې وي.دا ټول احکام په داخلي پټو کفارو او سیکولرشوی باندې هغه وخت پلي کیږي چې د حکومت واک او د هغه تر مدیریت لاندې ادارې د مسلمانانو وي، نه پخپله د طاغوتونو او سیکولراشوی. 

کله چې د حکومت واک او د حکومت تر واک لاندې ادارې د سیکولرانو په لاس کې وي، نو عام خلک هم ورسره ولاړ وي.منفي مبارزه د ډیرو لږ شمیر خلکو د دعوت او جهاد لخوا ترسره کیږي.د خپګان ، غوسه ، او په پای کې د دوی انزوا او انزوا ته ، دوی بې ارزښته او بې ارزښته کیږي.او دا انزوا د منافقانو او سیکولرانو لپاره د ګوزار پرځای دوی ته خدمت کوي ،ځکه چې دا د جولان او د دوی د عملونو لپاره میدان خلاصوي، او دوی د خپل جولان لپاره میدان خالي ویني.او پرته له مزاحمی، دوی خپل ویجاړونکي اهداف په اسانۍ سره پرمخ وړي.په دې صورت کې ، د دې دود بیا راژوندي کول ، نرمه جګړه ، د دې نرمې جګړې پرمختګ ، د سیکولراشوی سره د رواني او منفي جګړې پرمختګ،دا یوازې خپل بشپړ معنی ترلاسه کوي او خپلې موخې ترلاسه کوي که چیرې دا د حکومت او د اسلامي حکومت تر کنټرول لاندې بنسټونو او د پایلې په توګه د واک لخوا ملاتړ کیږي.که نه نو د مسلمانانو دغه نرمه جګړه خپلې موخې نه شي تر لاسه کولای.

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

  (1-қисм)

Бисмиллахир рохманир рохим

“Албатта хамд ва сано танхо аллохга лойиқдир, унга шукр айтамиз ва ундан ёрдам сўраймиз, ва ундан мағфират талаб қиламиз ва ўзимизни нафсларимизни  шарридан ,амалларимизни ёмонлигидан аллохдан панох сўраймиз, кимни аллох хидоят қилса уни хеч ким гумрох қила олмайди, кимники аллох гумрох қиладиган бўлса уни хеч ким хидоят қила олмайди, ва аллохдан ўзга илох йўқлигига ва уни шериксиз эканига гувохлик бераман, Мухаммад уни бандаси,элчиси эканига шаходат бераман.”

“Эй мўъминлар,аллохдан хақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган холларингда дунёдан ўтинглар!”

“Эй инсонлар! Сизларни бир жондан (одамдан) яратган ва ундан жуфтини (хавони) вужудга келтирган хамда у икковидан кўп эркак ва аёлларни тарқатган парвардигорингиздан қўрқингиз! Яна ораларингиздаги савол-жавоблардан ўртага номи солинадиган аллохдан қўрқингиз ва қариндош- уруғларингиз (билан ажралиб кетишдан сақланингиз)! Албатта аллох устингизда кузатувчи бўлган зотдир.”

 “Эй мўъминлар, аллохдан қўрқинглар, тўғри сўзни сўзланглар! (Шунда аллох) ишларингизни ўнглар ва гунохларингизни мағфират қилур. Ким аллохга ва унинг пайғамбарига итоат этса, бас у улуғ бахтга эришибди.”

Аммо баъад: энг рост сўз аллохни китоби ва энг яхши равиш Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни равишидир, энг ёмон иш динда янгилик вужудга келтиришдир, динда янги пайдо бўлган нарса, бидъатдир; хар қандай бидъат гумрохлик ва хар бир  гумрохлик эса жаханнамдадир.

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух

Бугун муқаддамот дарсларимизни давомида,бешинчи дарснинг душманшиносий бўлимини тўртинчи қисмига етиб келдик, бу қисмда шаръий адабиётдаги муртадларни таниб олишни ва муртадларни жибхасига аллохни шариати асосида қандай муомала қилишни кўриб чиқамиз, иншааллох.

 Аллох таоло муддассир сурасида ахли тавхид ва кофирларнинг бу дунёдаги,қиёматдаги ахволларини баён қилиб мархамат қиладики:

إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ* لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ*كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ* إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ* فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (مدثر/35-43)،

Албатта, у (жаханнам барча) инсонлар учун – сизларнинг орангизда (яхшилик ва тоат-ибодат томонга) илгарилаётган ёки (куфру исён томонига) чекинаётган кишилар учун – огохлантирувчи бўлган буюк (бало)лардан биридир. ** Хар бир жон ўзи (хаёту дунёда) касб қилган амал сабабли (дўзахда) ушлангувчидир. ** Фақат ўнг қўл эгаларигина (яъни хаёту дунёда иймон келтирганлари ва эзгу амаллар қилганлари сабабли қиёмат кунида номайи аъмоллари ўнг қўлларидан берилган саодатманд зотларгина дўзахдан) нажот топгувчидирлар. ** Улар жаннатларда бир-бирлари билан (дўзахга ташланган) жиноятчи-кофир кимсалар хақида савол-жавоб қилишурлар. ** (Улар дўзах ахлига): “сизларни нима сақарга киритди?”,(деганларида), ** Улар айтурлар:” бизлар намоз ўқувчилардан бўлмадик.

Мана бу сўзлашувни давомини ўзингиз шу сурани давомида ўқиб мана бу жиноятчиларни қолган сифатларини билиб оласизлар.

Бу ердаги мухим нарса шуки, аллох таоло бир-биридан комилан фарқ қиладиган икки гурухни илгарилаш ва чекиниш масаласини ўртага ташлайди:

«لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ»،

Илгарилаган кишилар ахли хидоят ва ахли жаннатдирлар, уларни аллазина аману ва асхабул ямин номи билан номлайди.

Уларни қаршисидаги орқада қолган чекинган кишилар гумрох бўлган ахли сақар ахли жаханнамдирлар, уларни кафирун,анид, истакбаро,мужримин,лам наку минал мусоллин( намоз ўқувчилардан бўлмаган эди), мўъризин ( шариат қонунларидан юз ўгирувчилар) каби номлар билан номлайди. Хар икки гурух бир-биридан комилан фарқ қилади.

(давоми бор……)

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• قیسم)

بسم الله و الحمدلله

“اَلبَتَّه حَمد وَ سَنا تَنها اَلله گه لایِیقدِیر، اوُنگه شُکر اَیتَمِیز وَ اوُندَن یاردَم سُورَیمِیز، وَ اوُندَن مَغفِرَت طَلَب قِیلَمِیز وَ اوُزِیمِیزنِی نَفسلَرِیمِیزنِی شَررِیدَن، عَمَللَرِیمِیزنِی یامانلِیگِیدَن اَلله دَن پَناه سُورَیمِیز، کِیمنِی اَلله  هِدایَت قِیلسَه اوُنِی هِیچ کِیم گوُمراه قِیلَه آلمَیدِی، کِیمنِیکِی اَلله گوُمراه قِیلَدِیگن بوُلسَه اوُنِی هِیچ کِیم هِدایَت قِیلَه آلمَیدِی، وَ اَلله دَن اوُزگه اِلاه یُوقلِیگِیگه وَ اوُنِی شِیرِیکسِیز اِیکَنِیگه گُواهلِیک بِیرَمَن، مُحَمَّد اوُنِی بَندَه سِی،اِیلچِیسِی اِیکَنِیگه شَهادَت بِیرَمَن. “

“اِی مُؤمِنلَر، اَلله دَن حَق- راست قوُرقِیش بِیلَن قوُرقِینگلَر وَ فَقَط مُسُلمان بوُلگن حاللَرِینگدَه دُنیادَن اوُتِینگلَر!”

“اِی اِنسانلَر! سِیزلَرنِی بِیر جاندَن (آدَمدَن) یَرَتگن وَ اوُندَن جُفتِینِی (هَوانِی) وُجُودگه کِیلتِیرگن هَمدَه اوُ اِیککاوِیدَن کوُپ اِیرکَک وَ عَیاللَرنِی تَرقَتگن پَروَردِیگارِینگِیزدَن قوُرقِینگِیز! یَنَه آرَلَرِینگِیزدَگِی سَوال- جَوابلَردَه اوُرتَگه  سالِینَدِیگن اَلله دَن قوُرقِینگِیز وَ قَرِینداش- اوُرُوغلَرِینگِیز ( بِیلَن اَجرَلِیب کِیتِیشدَن سَقلَنِینگِیز)! اَلبَتَّه اَلله اوُستِینگِیزدَه کوُزَتُوچِی بوُلگن ذاتدِیر.”

“اِی مُؤمِنلَر، اَلله دَن قوُرقِینگلَر، توُغرِی سُوزنِی سوُزلَنگلَر! (شوُندَه اَلله) اِیشلَرِینگِیزنِی اوُنگلَر وَ گوُناهلَرِینگِیزنِی مَغفِرَت قِیلوُر. کِیم اَلله گه وُ اوُنِینگ پَیغَمبَرِیگه اِطاعَت اِیتسَه، بَس اوُ اوُلوُغ بَحتگه اِیرِیشِیبدِی.”

اَمّا بَعَد: “إِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ وَ خَيْرَ الْهَدْىِ هَدْىُ مُحَمَّدٍ وَشَرَّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي النَّارِ “اِینگ راست سُوز اَلله نِی کِتابِی وَ اِینگ یَحشِی رَوِیش محمد صلی الله علیه وسلمنِی رَوِیشِیدِیر، اِینگ یامان اِیش دِیندَه یَنگِیلِیکنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیشدِیر، دِیندَه یَنگِی پَیدا بوُلگن نَرسَه، بِدعَتدِیر؛ هَر قَندَی بِدعَت گوُمراهلِیک وَ هَر بِیر گوُمراهلِیک اِیسَه جَهَنَّمدَه دِیر.^[1]

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

بُوگوُن مُقَدَّمات دَرسلَرِیمِیزنِی دَوامِیدَه، بِیشِینچِی دَرسِنِینگ دُشمَنشُوناسِی بُولِیمِیدَه توُرتِینچِی قِیسمِیگه یِیتِیب کِیلدِیک،بوُ قِیسمدَه شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی تَنِیب آلِیشنِی وَ مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه اَلله نِی شَرِیعَتِی اَساسِیدَه قَندَی مُعامَلَه قِیلِیشنِی کوُرِیب چِیقَمِیز، اِنشاءَالله.

اَلله تَعالَی مُدَّثِّر سُورَه سِیدَه اَهلِی  تَوحِد وَ کافِرلَرنِینگ بُو دُنیادَگِی وَ قِیامَتدَگِی اَحواللَرِینِی بَیان قِیلِیب مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:   إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ* لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ*كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ* إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ* فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (مدثر/35-43)، اَلبَتَّه، اوُ (جَهَنَّم بَرچَه) اِنسانلَر اوُچُون – سِیزلَرنِینگ آرَنگِیزدَه ( یَحشِیلِیک وَ طاعَت – عِبادَت تامانگه) اِیلگرِیلَیاتگن یاکِی ( کُفر وَ عِصیان تامانِیگه) چِیکِینَیاتگن کِیشِیلَر اوُچُون – آگاهلَنتِیرُوچِی بُولگن بُویُوک (بَلا) لَردَن بِیرِیدِیر. ** هَر بِیر جان اوُزِی ( حَیاتوُ دُنیادَه) کَسب قِیلگن عَمَل سَبَبلِی ( دوُزَخدَه) اوُشلَنگوُچِیدِیر. ** فَقَط اوُنگ قوُل اِیگه لَرِیگِینَه ( یَعنِی حَیاتوُ دُنیادَه اِیمان کِیلتِیرگنلَرِی وَ اِیزگوُ عَمَللَر قِیلگنلَرِی سَبَبلِی قِیامَت کوُنِیدَه نامَه یِی اَعماللَرِی اوُنگ قوُللَرِیدَن بِیرِیلگن سَعادَتمَند ذاتلَرگِینَه دوُزَخدَن) نَجات تاپگوُچِیدِیرلَر. ** اوُلَر جَنَّتلَردَه بِیر- بِیرلَرِی بِیلَن ( دوُزَخگه تَشلَنگن) جِنایَتچِی – کافِر کِیمسَه لَر حَقِیدَه سَوال – جَواب قِیلِیشوُرلَر. ** ( اوُلَر دُوزَخ اَهلِیگه): “سِیزلَرنِی نِیمَه سَقَرگه کِیرِیتدِی؟”، ( دِیگنلَرِیدَه)، ** اوُلَر اَیتوُرلَر:” بِیزلَر نَماز اوُقوُوچِیلَردَن بوُلمَدِیک.”

مَنَه بُو سوُزلَشوُنِی دَوامِیدَه اوُزِینگِیز شوُ سُورَه نِی دَوامِیدَه اوُقِیب مَنَه بُو جِنایَتچِیلَرنِی قالگن صِیفَتلَرِینِی بِیلِیب آلَسِیزلَر.

بُو یِیردَگِی مُهِم نَرسَه شوُکِی، اَلله تَعالَی بِیر- بِیرِیدَن کامِلاً فَرق قِیلَدِیگن اِیککِی گوُرُوهنِی اِیلگرِیلَش وَ چِیکِینِیش مَسَلَه سِینِی اوُرتَگه تَشلَیدِی:  «لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ»، اِیلگرِیلَگن کِیشِیلَر اَهلِی هِدایَت وَ اَهلِی جَنَّتدِیرلَر، اوُلَرنِی اَلَّذِینَ آمَنُوا، أَصْحَابَ الْیَمِینِ نامِی بِیلَن ناملَیدِی.

اوُلَرنِی قَرشِیسِیدَگِی آرقَدَه قالگن چِیکِینگن کِیشِیلَر گوُمراه بُولگن اَهلِی سَقَر اَهلِی جَهَنَّمدِیرلَر، اوُلَرنِی کافِروُن، عَنِید، اِستَکبَرَ، مُجرِمِین، مُعرِضِین، لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ (نَماز اوُقوُچِیلَردَن بوُلِیشمَگن اِیدِی)، مُعْرِضِینَ(شَرِیعَت قانوُنلَرِیدَن یوُز اوُگِیروُچِیلَر) کَبِی ناملَر بِیلَن ناملَیدِی. هَر اِیککِی گوُرُوه بِیر- بِیرِیدَن کامِلاً فَرق قِیلَدِی.

(دوامی بار…..)

---

[1]این مقدمه را رسول الله صلی الله علیه وسلم قبل از هر خطبه و سخنرانی ایراد می فرموند.

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

• قسمت)

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

بسم الله و الحمدلله

«به راستی حمد و سپاس تنها لایق خدا است. او را شکر می‌گوییم و از او درخواست کمک و آمرزش می‌کنیم، و پناه می‌بریم به خدا از شرور نفس هایمان واز بدی های اعمالمان. هر کس که خدا او را هدایت کند هیچ کس نمی‌تواند او را گمراه کند و هر کس که خداوند او را گمراه نماید هیچ کس نمی‌تواند او را هدایت دهد، و شهادت می‌دهم که هیچ اله بر حقی به جز الله نیست که تنها و بی‌شریک است، و شهادت می‌دهم که محمد بنده و فرستاده ی او است».

«ای کسانی که ایمان آورده‌اید آنچنان که شایسته است، از خدا بترسید و نمیرید مگر آن که مسلمان باشید».
 «ای انسان ها! از (خشم) پروردگارتان بپرهیزید، پروردگاری که شما را از یک انسان بیافرید و (سپس) همسرش را از نوع او آفرید و از آن دو نفر مردان و زنان فراوانی منتشر ساخت. و از (خشم) خدایی بپرهیزید که همدیگر را بدو سوگند می‌دهید، و بپرهیزید از این که پیوند خویشاوندی را قطع کنید. بی گمان خداوند مراقب شما است».
  «ای مؤمنان! از خدا بترسید و سخن حق و درست بگویید. در نتیجه، خدا (توفیق خیرتان می‌دهد و) اعمالتان را شایسته می گرداند و گناهانتان را می‌بخشاید. اصلاً هر کس از خدا و پیامبرش فرمانبرداری کند، قطعاً به پیروزی و کامیابی بزرگی دست می‌یابد».
 «اما بعد: راست ترین سخن کتاب خدا، و بهترین روش، روش محمد صلی الله علیه و سلم است، و بدترین امور نوآوری در دین است، و هر تازه پیدا شد‌ه‌ای در دین، بدعت؛ و هر بدعتی گمراهی، و هر گمراهی در آتش است».

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

امروز و در ادامه ی درسهای مقدماتی، از درس پنجم در مورد دشمن شناسی شرعی به بخش چهارم این درس می رسیم که در آن به شناسائی مرتدین درادبیات شرعی و چگونگی برخورد با جبهه ی مرتدین بر اساس شریعت الله می پردازیم، ان شاءالله.

الله تعالی در سوره ی مدثر ضمن بیان احوال اهل توحید و کفار در دنیا و قیامت می فرماید:

إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ* لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ*كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ* إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ* فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (مدثر/35-43)، دوزخ، بلائی از بلاهای بزرگ است.‏ وسیله ی بیم دادن انسانها است.‏ برای کسانی از شما که می‌خواهند پیش بروند، و یا کسانی که می‌خواهند عقب بکشند، ‏هرکسی در برابر کارهائی که کرده است گروگان می‌شود، مگر یاران سمت راستی.‏ آنان در باغهای بهشت به سر می‌برند و از مجرمین می‌پرسند چه چیزهائی شما را به دوزخ کشاندهو بدان انداخته است‌؟‏می‌گویند: در زمره ی نمازگزاران نبوده‌ایم.‏

بقیه ی این گفتگو را می توانید خودتان در این سوره و بقیه ی سوره ها بخوانید و بقیه ی صفات این مجرمین را متوجه شوید.

در اینجا مهم این است که، الله تعالی مسأله ی پیش رفت و عقب کشی را درمورد دو گروه کاملاً متمایز مطرح می کند:«لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ»،آنان که پیش رفتند کسانی هستند که اهل هدایت و اهل بهشت اند و با اسامی چون: الَّذِینَ آمَنُوا، أَصْحَابَ الْیَمِینِ ‏نام برده میشوند.

و در برابر،آن هایی که عقب ماندند کسانی هستند که اهل گمراهی اند و اهل سقر و جهنم هستند و با اسامی چون: الکافرون،عنید، اسْتَکْبَرَ، الْمُجْرِمِینَ، لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ (جزونماز گذارها نبودند)، مُعْرِضِینَ (رویگردانان از قانون شریعت) و غیره از آن هانام میبرد.دو گروه کاملاً متمایز، آن هایی که پیشرفته هستند یا آن هایی که عقب مانده هستند. آن هایی که پیشرفته اند و آن هایی که عقب مانده اند «أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ».

(ادامه دارد……)