وَاعْتَصِمُوا

موجود وضیعتده نیمه قیله آلمیز؟

بیز تُوشِیب قالگن مَنه  بُو ضَرُورِی،مَجبُورِی حالَتده  بَرچَه اِسلامِی مَذهَبلَرنی “آگاهانه،یُونَلتِیرِیلگن، حَرَکَتلی وَحدَتگه ” اَفضَل  “اوُچ اَبزار”نی بیری بُولگن  اوُلی الاَمر شُوراسینی  کَنَلی آرقَلی، یِیتِیشِیمیز کِیرَک بُولگن اَصل مَقصَد نامی بیلن دَعوَت قیلَمیز. اَمّا مُسُلمانلرنینگ “مَوجُود وَضِیعَتِیگه” اِعتِبار بِیرگن حالده، بِیزلَر قَدَمّه- قَدَم آلدِینگه  سِیلجِشگه مَجبُورمِیز و بُو یُولدَگی بِیرِینچی، عَمَلی قَدَم  صِیفَتیده بَرچَه اِسلامِی مَذهَب، فِرقَه لَرنی “اِسلامِی اِتّحاد” آستِیده بِیرلَشِیشگه  چَقِیرَمیز.

  شُوندَی قیلیب بیز حاضِرگی “مَوجُود وَضِیعَتده” “اوُتیش مَرحَله سی” نامی آستِیده، “وَحدَتگه” یِیتِیش اوُچُون تُورلی- هِیل اِسلامی مَذهَبلرنی، تَفسِیرلَرنی مُتَّحید قیلیش یُولِیده بِیرینچی قَدَملَریمِیزنی باسِیب باریَپمِیز. یَنه بیر مَرته  قَیتَرِیب اَیتَمَن،”اِتّحاد” پَیتِیده اوُندَگی بَرچَه قَتنَشُوچِیلَرنی اوُزِیگه  حاص حُصُوصِیَتلَری بار بُولیب، بَعضِی بیر اوُرینلَرده بیر- بیریدَن  فَرقلی بُوله آلَدی.

بیزلرنی بُو یِیردَگی اَیتَیاتگن “اِتّحاد”دَن بُولگن مَنظُورِمیز، شافِعِی یا حَنَفِی یا حَنبَلِی یا شِیعَه بُولگن شَخص، اوُزینی اِعتِقادلَری، اِیشانچلَرِدَن قُولِینی یُووِیب باشقه مَذهَب یا گورُوه یا جَماعَتگه  تابِع بُولِیشِی کِیرَک،دِیگن مَعناده اِیمَس. حَتّی شَخص باشقه  مَذهَبلردَن فَرقلی بُولگن اوُزِینی مَذهَبینی عَقیدَلَری،رَفتارلَرینی یَشِیریب یُورسِین هَم دِیِیلمَیدی،بَلکی بُو یِیردَگی “اِتّحاد”دَن  بُولگن  مَنظُور، هَر بیر مَسُلمان  باشقه مُسُلمانلر بیلن مُشتَرَک بُولگن  یُوزلَب نُوقته لَرگه، مُشتَرَک  مَنفَعَتلرگه  اِعتِبارنی قَرَتِیشی و بِیتّه  جِبهه ده  حَرَکَت قِیلیشی و اوُزیگه  حاص  بُولگن  اِعتِقادلَریگه  هَم عَمَل  قیلیب بارَوِیرشی  لازِم  بُولَدی.

مَنه  بُو اِیشلر بیلن بیرگه، یَنَه ده  قَلبلَرنی و هِیلمه- هِیل  دُنیا  قَرَشلَرنی  یَقِینراق  بُولیشی  یُولیده، اَصلِی مَقصَد نامِی بیلن “وَحدَت”گه  یَقینراق  بُولِیش اوُچُون شَخص باشقه  مُسُلمانلر بیلن  شَرعِی سُوزلَشُولر  آلیب بارسَه، یَعنی اوُزِینی مَذهَبینی  حاص دُنیا  قَرَشلَرینی  بَیان قیله آلَدی. لیکن  اَگر مَنَه بُو سُوزلَشُولر  تارتِیشُو،بَحثگه، قَلبلَرنی یَنَه ده  اوُزاقلَشِیشِگه  یا  اوُرتَدَگی مُشتَرَک اُصُولَّرگه  ضَربَه یِیتِیشِگه سَبَب بُولَدِیگن بُولسَه، بُو اِیشلَرنی یِغِیشتِریب قُویگن  یَحشِی بُولَدی. بُو بارَده  رَسول الله صَلی الله علیه وسلم  مَرحَمَت  قِیلَدِلَرکی:   « اقْرَؤُوا القُرْآنَ ما ائْتَلَفَتْ قُلُوبُكُمْ، فإذا اخْتَلَفْتُمْ فَقُومُوا عنْه»[1]   “دِیلَّرینگِیز اِتّفاقگه  اِیگه بُولگوُنیچه  قُرآن اوُقِینگلر؛ اوُنده  اِختِلافگه  تُوشیب قالگن پَیتِینگیزده، اوُندَن قُولینگیزنی  تارتیب  کِیتَوِیرِینگلر”، بِیزلرنی  فِقه دَگی  حاص تُوشُونچَلَرمِیز  قُرآنّی آیَتِیدَن  هَم مُهِمراقمِی؟

---

[1]البخاري5060 / مسلم 2267

«وحدت آگاهانه، هدفمند و حرکتی»

در این حالت ضرورت و اضطراری که قرار گرفته ایم ما تمام مذاهب اسلامی را به «وحدت آگاهانه، هدفمند و حرکتی» از کانال شورای اولی الامر یکی از «3ابزار»برتر به عنوان هدف اصلی که باید به آن برسیم دعوت می دهیم، اما با توجه به «وضع موجود» مسلمین، ما ناچاریم قدم به قدم به پیش برویم و به عنوان یک راهکار عملی، اولین قدم را با «اتحاد اسلامی» میان تمام فرق و مذاهب اسلامی بر می داریم.

«در وضع موجود» به عنوان «مرحله ی گذار» ما در حال برداشتن اولین قدم جهت ایجاد «اتحاد» میان مذاهب و تفاسیر مختلف اسلامی جهت رسیدن به «وحدت»هستیم . چنانچه عرض شد در «اتحاد» هر یک از شرکت کنندگان دارای مختصات خاص خود هستند که با سایرین در مواردی فرق دارد.

در اینجا مشخص است که منظور ما از «اتحاد» به این معنی نیست که شخص شافعی یا حنفی یا شیعه یا حنبلی و… دست از باورهای خودش بردارد و تابع مذهب یا گروه و جماعت دیگری شود، حتی منظور ما این نیست که شخص عقاید و رفتارهای مذهبی خودش را پنهان  کند که با سایر مذاهب اختلافاتی دارد؛ بلکه منظور از «اتحاد» اسلامی این است که هر مسلمانی ضمن تمرکز بر صدها نقطه ی مشترک و منافع مشترکی که با سایر مسلمین دارد و حرکت در جبهه ی واحدی، به باورهای خاص خودش هم ملتزم باشد و به آنها عمل کند.

در کنار این و در راستای نزدیکی بیشتر قلبها و دیدگاههای مورد اختلاف و نزدیکتر شدن به «وحدت» به عنوان هدف اصلی، شخص می تواند با دیگر مسلمین وارد گفتگوی شرعی گردد و دیدگاه خاص مذهبی خودش را بیان کند، اما هر گاه دید که این گفتگو ممکن است باعث منازعه و دوری قلبها و صدمه زدن به اصول مشترک و کند شدن حرکت به سوی «وحدت» می شود دست از آن بکشد؛ چنانچه رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:« اقْرَؤُوا القُرْآنَ ما ائْتَلَفَتْ قُلُوبُكُمْ، فإذا اخْتَلَفْتُمْ فَقُومُوا عنْه»[1]«قرآن بخوانید تا زمانی که دل های شما بر آن، اتفاق دارند؛ و هرگاه در آن، اختلاف نمودید، دست از آن بکشید و بروید» آیا برداشتهای خاص فقهی ما از آیات قرآن مهمتر هستند؟

(4)…………..

---

[1]البخاري5060 / مسلم 2267

Мусулмонлар тушиб қолган бугунги кунги вазият

Бизлар “хозирги вазиятда”  “зарурат хукми” сабабли шундай ночор холатга тушиб қолганмизки, биринчи қадам сифатида мусулмонларни “иттиходга”  даъват қилишга мажбурмиз. Яъни ўртадаги муштарак нуқталарга эътиборни жамлаш ва хилма-хиллик, ихтилоф, фарқларни бор бўйича қабул қилиш керак, шу тарзда турли-хил мазхаблар, гурухларни орасида даражама- даража дилларни “муттахид” қилишга эришамиз ва афзал “уч абзор” дан бири вужудга келтирадиган улил амр шўросининг вохид ижмоъси билан

«أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ»

Исломий “вахдат”га эга бўлган  ва аллохни қўллаб-қувватлашини хам қўлган киритган  вохид уммат ва вохид жамоатга муяссар бўлсак :

إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ ^[1]

Бу ерда биз яна бир нарсага диққат билан эътибор беришимиз лозим бўлади, “зарурат” бизларни шунчалик паст мархалага тушуриб юборганки ,”ўтиш мархаласи” деган ном билан афзал “уч абзор”ни бири бўлган улил амр шўросида “иттиход”га даъват қилиш орқали ,кофирларга тавсия қилиниши лозим бўлган дипламатикани мусулмонларга тавсия қилишга мажбурмиз, ва қуйидаги оятга мувофиқ равишда

«فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ» (تغابن/16)

«ما لا يُدرَكُ كُلُّه،  لا يُترَكُ جُلُّه»

қоидасига биноан, жонни сақлаб қолиш учун ишлатиладиган ўлган хайвонни гўштига ўхшаш , мажбурлик ва зарурат холатидаги бир вожиб сифатида ,ўзимиздаги асосий зарурий  бўлган дин, жон, номус, ақл , обрў, мол, ватанга ўхшаш нарсаларимизни сақлаб  қолишимиз лозим. Умумий қилиб айтганда бундан ошиқроқ иш хам қўлимиздан келмайди,аммо бир гурух кишилар хали хам мусулмонларга нисбатан кофирлардан бадтар паст назар билан қарашади. Бундай кишилар  кофирлар билан “муттахид” бўлишни  осон хазм қилишади, аммо биринчи қадам сифатида бошқа мусулмонлар билан “муттахид” бўлишга ён беришни хам хохлашмайди, мўъминлар билан “вахдат” га эришиш тўғрисида эса гапирмаса хам бўлади. Аллохни ўзи ёрдам берсин.

Аслида бизларга лозим бўлган нарса, бу фақатгина улил амр шўросини канали орқали, афзал “уч абзор”ни бири бўлган хукумат ва харбий қудратга суянган холда қўлга киритилган “вахдат”дир. Аммо бунга нисбатан мустахкам, чуқур эътиқодда бўлишимиз лозим, лекин хозирги мавжуд вазиятдаги “ўтиш мархаласида” лозим бўлган “иттиход” , мусулмонлар учун “зарурат” хукми сифатида қабул қилинган ва у хатман улил амр шўроси томонидан мудирият бўлиб бошқарилиши керак.

Мана бу “иттиход”ни ўзи мусулмонлар учун исломий “вахдат”га ўтиш мархаласи хисоблангани билан, уни ўзи мусулмонларни юзлаб офатлар ва тафарруқни зарарлари ва ошкор ,пинхон кофирларни садамасидан узоқлаштирадиган муносиб, машхур  бир абзор хисобланади. Шундай экан росулуллох саллаллоху алайхи васалламни сўзларига асосан:

 لا تَحقِرَنَّ مِنَ المَعْرُوف شَيْئًا، وَلَو أنْ تَلقَى أخَاكَ بوجهٍ طليقٍ[2]

Агарчи биродарингизга очиқ юз билан рўбарў бўлиш бўлса хам , хар қандай яхши,ёқимли ишни кичик санаманглар.

………….

---

[1]ترمذی 2161

[2]رواه مسلم 4/ 2026 (2626)،

مُسُلمانلَر تُوشِیب قالگن بُوگوُنگِی کُونگِی وَضِیعَت

بِیزلَر “حاضِرگی وَضِیعَتده”  “ضَرُورَت حُکمِی” سَبَبلی  شُوندَی ناچار حالَتگه  تُوشِیب قالگنمِیزکی، بِیرِنچی قَدَم صِیفَتیده مُسُلمانلرنی “اِتّحادگه”  دَعوَت  قِیلیشگه مَجبُورمِیز. یَعنی اوُرتَدَگی مُشتَرَک  نُوقته لَرگه  اِعتِبارنی  جَملَش و هِیلمه- هِیلّیک، اِختِلاف، فَرقلَرنی  بار بُویِیچه  قَبُول قِیلیش کِیرک، شُو تَرزده تُورلی- هِیل  مَذهَبلر، گوُرُوهلرنی  آرَسِیده  دَرَجَمه- دَرَجَه  دِیلّرنی “مُتّحید” قیلیشگه  اِیرشَمِیز و اَفضَل “اوُچ  اَبزار” دَن  بِیری وُجُودگه  کِیلتیرَدِگن  اوُلی الاَمر شُوراسینینگ  واحد اِجماعسی  بیلن  «أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ»  اِسلامِی “وَحدَت”گه  اِیگه  بُولگن و الله نی قُولّب- قُوّتلَشِینی هَم قُولگه  کِیریتگن واحد اوُمَّت و واحد جَماعَتگه  مُویَسَّر بُولسَک:  إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ ^[1]  بُو یِیرده  بیز یَنَه  بیر نَرسَه گه  دِقَّت بیلن اِعتِبار بِیرشِیمیز لازِم بُولَدی،”ضَرُورَت” بیزلرنی  شُونچَلِیک پَست مَرحَلَگه  تُوشُورِیب یُوبارگنکی،”اوُتیش  مَرحَله سی” دِیگن نام  بِیلن اَفضَل “اوُچ اَبزارنی” بیری بُولگن اوُلی الاَمر شُوراسیده “اِتّحاد”گه  دَعوَت  قیلیش آرقَلی، کافرلرگه  تَوصِیَه  قِیلینشی لازِم بُولگن  دِپلامَتِیکه نی مُسُلمانلرگه  تَوصِیَه قیلیشگه  مَجبُورمیز و قُویِیدَگی آیَتگه  مُوافِق رَوِیشده    «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ» (تغابن/16)   «ما لا يُدرَكُ كُلُّه،  لا يُترَكُ جُلُّه»  قائِدَسِیگه  بِنائَا،جانّی سَقلَب قالیش اوُچُون اِیشلَتیلَدِیگن اوُلگن حَیوانّی گوُشتیگه  اوُحشَش، مَجبُورلیک و ضَرُورَت حالَتِیدَگی بیر واجِب  صِیفَتِیده، اوُزیمیزدَگی اَساسِی ضَرُورِی بَولگن دِین،جان،نامُوس، عَقل،آبرُو، مال،وَطَنگه  اوُحشَش نَرسَه لَریمیزنی سَقلَب قالیشیمیز لازم. عُمُومِی قیلیب اَیتگنده  بُوندَن آشِیقراق اِیش هُم قوُلِیمِیزدَن کِیلمَیدی، اَمّا بیر گورُوه کِیشیلر هَلی هَم مُسُلمانلرگه  نِسبَتاً کافرلَردَن بَدتَر پَست نَظر بیلن قَرَشَدی. بُوندَی کیشیلر کافرلر بیلن “مُتّحید” بُولِیشنی آسان هَذم قیلیشَدی، اَمّا بِیرینچی قَدَم صِیفَتیده  باشقه مُسُلمانلر بیلن “مُتّحید” بُولیشگه  یان بِیریشنی هَم هاحلَشمَیدی، مُؤمِنلر بیلن “وحدت”گه اِیریشِیش  تُوغریسیده  اِیسَه گپیرمَسَه هَم بُولَدی. الله نی اوُزِی  یاردَم بیرسِین.

ادامه خواندن مُسُلمانلَر تُوشِیب قالگن بُوگوُنگِی کُونگِی وَضِیعَت

«اتحاد» مرحله ی گذار به «وحدت» اسلامی

در «وضع موجود» و به «حکم ضرورت» ما در موقعیتی قرار گرفته ایم که مجبوریم از روی ناچاری به عنوان اولین قدم مسلمین را به «اتحاد» دعوت کنیم . یعنی تمرکز بر مشترکات و پذیرش اختلافاتی که هست، تا اینکه به تدریج در میان مذاهب و گروههای مختلف اسلامی به «اتحاد» دلها برسیم و با اجماع واحدی که شورای اولی الامر یکی از «3ابزار» برتر تولید می کند ما شاهد «أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ»و امت واحد و جماعت واحدی باشیم که به «وحدت» اسلامی رسیده و پشتیبانی الله تعالی را نیز به دست می آورد:إنَّ اللَّهَ لا يجمعُ أمَّتي علَى ضلالةٍ ويدُ اللَّهِ معَ الجماعةِ ^[1]

ادامه خواندن «اتحاد» مرحله ی گذار به «وحدت» اسلامی

مُؤمِنلَر کِیملَرنی دُوست تُوتَه آلَدِی؟

الله تعالی اَنه اوُشَنچَه عَقیدَوِی و رَفتارِی فَسادلرگه  اِیگه  بُولگن  اوُزِینینگ،مَلائِکه لرنینگ  و مُؤمِنلرنینگ  دُشمَنلری  بیلن “اِتّحاد” تُوزِشنی  شَرعاً  تُوغری،دِیگنی بیلن مَرحَمَت  قیلدیکی:  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ (ممتحنه/1)   اِی مُؤمِنلر، مِینینگ  دُشمَنلریم و سیزلرنینگ دُشمَنلرینگیز (بُولگن مُشرِکلر) نی دُوست  تُوتمَنگلر!

  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (نساء/144)   اِی اِیمان کِیلتِیرگن کیشیلَر، مُؤمِنلَرنی قُویِیب کافرلرنی دُوست تُوتمَنگلر! الله نی  قُولیگه  اوُزینگِیزنی  ضَرَرلَرینگیزگه  آچِیق حُجَّت  تَیّارلَب  بِیرِیشنی اِیستَیسیزلَرمی؟

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ   (اِی اِیمان کِیلتِیرگن مُؤمِنلر، اَگر اِیماندَن کُفرنی اَفضَل بِیلسَلَر، آته- آنه لَرینگِیز و آکه- اوکه لَرینگیزنی (هَم) دُوست تُوتمَنگیز!

 وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (توبه/23)   سِیزلَرنی اِیچینگیزده  کِیمده- کِیم  اوُلَرنی دُوست تُوتسَه، ( یَعنی اوُلَرنی دیب اِیماندَن کُفرگه قَیتسَه) بَس، اوُلر ظالِملَردیر.

 لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ  مُؤمِنلر مُؤمِنلرنی قُوییب، کافرلرنی  دُوست تُوتمَسِینلَر!

وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ   کِیم شُوندَی  قِیلسه بَس،الله گه  هِیچ نَرسه ده  اِیگه اِیمَس (یَعنی الله گه  بِیگانه دیر)،  إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً   مَگر اوُلَردَن اِختِیاط  بُولیب  تُورسَلَرینگیز (یُوزَکی  مُعامَله قِیلسَنگیز جائِزدیر)، وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ(آل عمران/ 28)  الله سیزلرنی اوُزِینینگ (عَذابِیدَن) آگاه  قِیلوُر. و فَقَط  الله گه  قَیتَجَکسِیز.

  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ    اِی مُؤمِنلر، یَهُودِیلر و نَصرانیلرنی دُوست  تُوتمَنگیز! اوُلرنینگ بَعضِیلری بَعضِیلریگه  دُوستدیرلر.   وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ (مائده/51).   سیزلردَن کِیم  اوُلرگه  دُوست  بُولسَه، بَس اوُ اوُشَلَردَندِیر.

فَقَط مُنافِقلرنی تُوده سی  یاکی سکولارزاده لرگینه  مَنه  بُو کافرلر بیلن “وَلاء” قِیلِیشَدی:  فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ (مائده/52) بَس، سِیز دِیلّریده  مَرَض بُولگن کِیمسَه لَرنی: “بِیزگه  بِیران بَلا یِیتِیشِدَن  قُورقَمیز،” دِیگن حالّریده  اوُلر (کافرلر) تامانگه شاشیاتگنلَرینی  کوُرَسیز. 

إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (آل عمران/55)

یالغیز الله و او ذاتنی پَیغَمبَری و مُؤمِنلر سِیزلَرنی دُوستِینگیزدیر، اوُلر حُوشُوع حُذوُع  بیلن نَمازنی عَدا قیلیب زَکاتنی بِیریشَدی.

شُوندَی بُولگچ  بِیزلَرنی مُوازَنَتسِیز، مِیزانسِیز دُوستلَریمیز شُونی یَحشی  بِیلیشسِینکِی، رسول الله صلی الله علیه وسلم نینگ اَنه اوُشَنچه عَقیدَوِی و رَفتارِی فَسادلَرگه  اِیگه  بُولگن  الله نی و پَیغَمبَرلَرنی و مَلائِکه لرنی دُشمَنی بیلن “اِتّحاد” تُوزگنلِیکلَری، اوُلرگه  نِسبَتاً “وَلاء” و “وَحدَت”نی  آرقَسِیدَن  بُولگن اِیمَس.

……………….

Мўъминлар кимларни дўст тута олади?

Аллох таоло ана ўшанча ақидавий ва рафторий фасодларга эга бўлган ўзининг, малоикаларнинг  ва мўъминларнинг душманлари билан “иттиход” тузишни шаръан тўғри, дегани билан мархамат қиладики:

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ (ممتحنه/1)

Эй мўъминлар, менинг душманим ва сизларнинг душманларингиз (бўлган мушриклар) ни дўст тутманглар!

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (نساء/144)

Эй иймон келтирган кишилар, мўъминларни қўйиб кофирларни дўст тутманглар! Аллохни қўлига ўзингизни зарарларингизга очиқ хужжат тайёрлаб беришни истайсизларми?

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ

(эй иймон келтирган мўъминлар,агар иймондан куфрни афзал билсалар, ота-оналарингиз ва ака-укаларингизни (хам) дўст тутмангиз!

وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (توبه/23)

Сизларни ичингизда кимда-ким уларни дўст тутса, ( яъни уларни деб иймондан куфрга қайтса) бас, улар золимлардир.

لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ

Мўъминлар мўъминларни қўйиб,кофирларни дўст тутмасинлар!

وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ

Ким шундай қилса,бас, аллохга хеч нарсада эга эмас (яъни аллохга бегонадир),

إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً

Магар улардан эхтиёт бўлиб турсаларингиз (юзаки муомала қилсангиз жоиздир),

وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ(آل عمران/ 28)

Аллох сизларни ўзининг (азобидан) огох қилур. Ва фақат аллохга қайтажаксиз.

  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ

Эй мўъминлар,яхудийлар ва насронийларни дўст тутмангиз! Уларнинг баъзилари баъзиларига дўстдирлар.

وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ (مائده/51).

Сизлардан ким уларга дўст бўлса,бас у ўшалардандир.

Фақат мунофиқларни тўдаси ёки секулярзодаларгина мана бу кофирлар билан “валоъ” қилишади:

فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ (مائده/52)

Бас, сиз дилларида мараз бўлган кимсаларни: “бизга бирон бало етишидан қўрқамиз,” деган холларида улар (кофирлар) томонга шошаётганларини  кўрасиз.

إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (آل عمران/55)

6677777777777777444666666669999990222222222200000000000000

9977777777666666622222222222222

Ёлғиз аллох ва у зотни  пайғамбари  ва мўъминлар сизларни дўстингиздир, улар хушуъ хузуъ билан намозни адо қилиб закотни беришади.

Шундай бўлгач бизларни мувозанатсиз, меъзонсиз дўстларимиз шуни яхши билишсинки, росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг ана ўшанча ақидавий ва рафторий фасодларга эга бўлган аллохни ва пайғамбарларни ва малоикаларни душмани билан “иттиход” тузганликлари, уларга нисбатан “валоъ” ва “вахдат”ни орқасидан бўлган эмас. 

……………….

اتحاد با کفار

الله تعالی با آنکه «اتحاد» با دشمنان خودش و مومنین و ملائکه را با آنهمه مفاسد عقیدتی و رفتاری که دارند مشروع می داند اما می فرماید:

• يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ (ممتحنه/1) ای مؤمنان ! دشمنان من و دشمنان خویش را اولیاء نگیرید .
• يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (نساء/144)ای کسانی که ایمان آورده‌اید! کافران را به جای مؤمنان به دوستی نگیرید. مگر می‌خواهید حجّت و برهان آشکاری علیه خود به دست خدا دهید (بر این که شما هم جزو منافقانید؟).‏
• –         يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ(ای مؤمنان ! پدران و برادران را  اولیاء خود نگیرید  اگر کفر را بر ایمان ترجیح دهند) وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (توبه/23)کسانی که از شما ایشان را ولی خود کنند مسلّماً ستمگرند .‏
• لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ (مؤمنان نباید مؤمنان را رها کنند و کافران را به جای ایشان به دوستی گیرند)وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ(و هر که چنین کند ( رابطه او با خدا گسسته است و) وی را در چیزی از خدا نیست) إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً(مگر آن که ( ناچار شوید و) خویشتن را از (اذیّت و آزار) ایشان مصون دارید و (به خاطر حفظ جان خود تقیه کنید)) وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ(آل عمران/ 28)(و خداوند شما را از (نافرمانی) خود برحذر میدارد و بازگشت (همگان) به سوی او است)
• یا می فرماید:  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ (ای مؤمنان ! یهودیان و نصرانی ها را  اولیاء خود نگیرید. اینها برخی اولیاء برخی دیگرند)وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ (مائده/51). هرکس از شما ایشان را ولی و سرپرست خود گیرد ورزد بیگمان او از زمره ایشان بشمار می رود.

و تنها دارودسته ی منافقین  یا سکولار زده ها هستند که با این کفار «ولاء» دارند:  فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ (مائده/52) می‌بینی کسانی که بیماری به دل دارند،  ( در ولاء و یاری با کفار) بر یکدیگر سبقت می‌گیرند و می‌گویند : می‌ترسیم که ( روزگار برگردد و ) بلائی بر سر ما آید ( و به کمک ایشان نیازمند شویم ) .

«ولاء» ما مشخص است:  إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (آل عمران/55) تنها خدا و پیغمبر او و مؤمنانی یاور و دوست شمایند که خاشعانه و خاضعانه نماز را به جای می‌آورند و زکات مال به در می‌کنند .

پس دوستان نامتعادل و نامیزان ما لازم است بدانند که «اتحاد» رسول الله صلی الله علیه وسلم با دشمنان الله و پیامبران و ملائکه که آنهمه مفاسد عقیدتی و رفتاری دارند به معنی «ولاء» و «وحدت» با آنها نیست.

سکولاریستلرنینگ مقصدی نیمه؟

مُشرِک و سکولار کافِرلر، اَگر قُدرَتلری یِیتسَه بیزنی دینیمیزنی تُورت مَضمُون و مَفهُومِینی بُوشَتیب آلِیش اُوچُون اَلبتّه  بیزلر بیلن جَنگ قِیلیشَدی: وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا (بقره/217)   اوُلر (کافرلر) قُولّریدَن کِیلسه تا دِینینگیزدَن  قَیتَرگوُنلَرِیچَه سیزلر بیلن اوُرِیشَوِیرَدیلر.

سکولار شَخصلر اَوّلگی پَیغَمبَرنی دَوریده بُولَدیمی یا آخِرگی پَیغَمبَریمیز صلی الله علیه وسلمنی دَورلریده  بُولَدیمی یاکی بُولمَسَم حاضِرگی زَمانده  بُولَدِیمی،اوُزلَرینی آلدِیلَرِیدَگی قانونلر الله  تامانیدَن اِیکَنیگه اَصلاً اِعتقادی بُولگن اِیمَس، اوُلر الله تامانیدَن کیلگن قانُونلرگه اِیمانیمیز بار و اونی حَیاتِیمیزده  پِیاده  قِیلَمیز،دیب هَم هَرگیز اَیتِیشمَیدی:  وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا (بقره/170)

خاضرگی دَوردَگی زَمانَوِی  سکولاریستلریمیز یَنَده بَدتَرّاق  بُولیشگن: چُونکی سیزلر مَحَلّی سکولاریستلرگه  قَرَب: کِیلِینگلَر الله تعالی نازل قیلگن  نَرسَه لرگه  اِیرگشِینگلر، دِیسَنگیز، اوُلر آته لَرِیمیزگه  اِیرگشَمیز دِییشمَیدی،چُونکی اوُلرنی آته لری  مُسُلمان و الله نی  شَریعَتیگه  طابِع  بُولشگن. بَلکی اوُلر اَیتِشَدیکی: بیزلر آگوُست کِینت، تامَس حابِس،لِینین، مَرکس و مَعُو و ……بمت و…….بیزلرگه تُوزِب  بیرگن  نَرسَه لرگه  اِیرگشَمیز.

Секуляристларнинг мақсади  нима?

Мушрик ва секуляр кофирлар, агар қудратлари етса бизни динимизни тўрт мазмун ва мафхумини бўшатиб олиш учун  албатта бизлар билан жанг қилишади:

وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا (بقره/217)

Улар (кофирлар) қўлларидан келса то динингиздан қайтаргунларича сизлар билан урушаверадилар.

Секуляр шахслар аввалги пайғамбарни даврида бўладими ё охирги пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни даврларида бўладими ёки бўлмасам хозирги замонда бўладими, ўзларини олдиларидаги қонунлар аллох томонидан эканига аслан  эътиқоди бўлган эмас,улар аллох томонидан келган қонунларга иймонимиз бор ва уни хаётимизда пиёда қиламиз, деб хам харгиз айтишмайди:

 وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا (بقره/170)

Хозирги даврдаги замонавий секуляристларимиз янада бадтарроқ бўлишган: чунки сизлар махаллий секуляристларга қараб: келинглар аллох таоло нозил қилган нарсаларга эргашинглар, десангиз, улар оталаримизга эргашамиз дейишмайди, чунки уларни оталари мусулмон ва аллохни шариатига тобеъ  бўлишган. Балки улар айтишадики: бизлар агуст кент, томас хобис, ленин , маркс ва маъу ва …….бмт ва ……. бизларга тузиб берган нарсаларга эргашамиз.