اگر از مسلمان بودن گذشته و مومن هستید پس….
به قلم: ابوعبدالله موکریانی
خداوند متعال واضح و روشن فرق مسلمان شدن با مومن شدن را در واقعه ای تاریخی بیان می کند . گروهی از اعراب آمدند و با گفتن شهادتین ادعای مومن بودن کردند: قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَکِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِکُمْ (حجرات/14) اعراب می‌گویند : ایمان آورده‌ایم . بگو : شما ایمان نیاورده‌اید ، بلکه بگوئید : تسلیم (ظاهری رسالت تو) شده‌ایم . چرا که ایمان هنوز به دلهایتان راه نیافته است.
به دنبایل این الله تعالی می گوید: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حجرات/15) مؤمنان تنها کسانیند که 1- به خدا و پیغمبرش ایمان آورده‌اند ، 2- سپس هرگز شکّ و تردیدی به خود راه نداده‌اند ، 3- و با مال و جان خویش در راه خدا به تلاش ایستاده‌اند و به جهاد برخاسته‌اند . آنان درست و راستگویند .
در این صورت تنها به این اهمیت بدهیم که با این 3 صفت وارد دایره ی مومنین شویم آنوقت است که مخاطب دستورات و وعده هائی قرار می گیریم که با «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» شروع می شوند. .اگر با این 3 صفت توانسته ای وارد دایره ی مومنین شوی :
- اهل تفرق نباش و در هر چیزی که اختلاف یافتی به شورای متخصصین اولی الامر تابع یکی از «3ابزار» برتر مراجعه کن : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ «إِن كُنتُمْ» تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ(نساء/59)
- از شیطان و یارانش و تجهیزات و نیروهای آنها ترسی به دل نده و تنها از الله تعالی خوف داشته باش: إِنَّما ذٰلِكُمُ الشَّيطانُ يُخَوِّفُ أَولِياءَهُ فَلا تَخافوهُم وَخافونِ «إِن كُنتُمْ» مُؤمِنينَ (آل عمران/175)
- یقین داشته باش که آینده و برتری متعلق به ماست: وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ «إِن كُنتُمْ» مُؤمِنينَ (آل عمران/139)
بگذار تمام دنیای جاهلیت بر ما زبان درازی کند ما با 3 مورد اهل ایمان شده ایم و حداقل با اتکاء بر این 3 مورد حرکت خواهیم کرد و این را فضل الله تعالی می دانیم و از سرزنش هیچ سرزنش گری نمی هراسیم: فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ (مائده/54)
- مگر ندیده ایم که اهل تفرق و مردمان تحت سلطه ی آنها در سوریه و عراق و افغانستان و یمن و لیبی و… چه عذابهائی را متحمل شده و می شوند؟
- مگر ندیده ایم همین گروههای اهل تفرق چگونه خوف و ابهت کفار سکولار جهانی مثل آمریکا و ناتو در دلهایشان جای گرفته و تن به چه تنازلات و خفتها و حقارتهائی داده و تطبیق قانون شریعت الله را رها کرده اند؟
- مگر داستان زنده ی سراسر شکست و نابودی و بی آینده ای این گروههای اهل تفرق و ذلیلی را نمی بینیم؟
این واقعیتها را که دیدی بگو: «وَ مَن اَصدَقُ مِنَ اللهِ قیلًا» (نساء/122) چه کسی از خدا راستگوتر است؟