س. قرنها پيش حکومتی اسلامی بر منهاج نبوت توسط خلفای راشدین تشكيل شد و اميد گسترش و پيروزيهاي بزرگتر آن مي رفت، اما نا گهان توسط معاویه این خلافت تبدیل به شاهیگری شد و آشکارا جلو این گسترش جهانی توسط شاهان مختلف گرفته شد؛ امروزه شماها به حکومتهائی چون ج. ا. ایران دل خوش کرده اید و امیدوارید که آن را به همان حکومت اسلامی بر منهاج نبوت ارتقاء دهید در حالی که موشكهاي چند تني آمريكا از درياي سرخ و ترکیه و … و نيروهاي مسلح زميني تمام حکام عرب و کشورهای سکولار همسایه و نیروهای جنگ روانی منافقین به ظاهر اهل سنت در شبکه های رسانه ای در حال فراهم کردن اسباب برچيده شدن اين حکومت هستند ، حالا سوال اينجاست اين پيروزي مجدد كي مي رسد؟
ج : در همين ابتداي امر بايد به عرض مباركتان برسانیم كه طلوع مبارک اين پيروزي رسيده و شما متوجه نيستيد .
در مورد اينكه نصر و پيروزي كي مي رسد، خود قرآن جواب آن را داده است : يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدامَكُم﴿قتال/7﴾ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر (آیین) خدا را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گامهایتان را استوار می‌دارد.
اما در مورد اتحاديه اي كه متشكل از آمريكا و اتحاديه ي مزدوران عرب و عجم و دارودسته ی منافقین که شکل گرفته، نمايانگر انتهاي قدرت و شكوه این حکومت و انتهاي ذليلي و خفت دشمنان متحد آن است؛ تنها یک قدرت بزرگ باعث می شود که اینهمه قدرت سکولار جهانی و طاغوت و مزدور محلی را دور هم جمع کند، چون اینها به این نتیجه رسیده اند که به تنهائی هرگز از پس این حاکمیت بر نمی آیند.
در زمینه ی پیروزی در دنیا گفته اي از سيد قطب رحمه الله به يادم آمد كه مي تواند پاسخي ديگر به سوال شما باشد. ايشان رحمه الله مي فرمايند: ” ﺇﻥ ﺍﻟﻨﺼﺮ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﺮﺅﻭﺱ ﻳﻨﺘﻈﺮ ﻛﻠﻤﺔ ﻛﻦ ﻓﻴﻜﻮﻥ؛ ﻓﻼ ﺗﻨﺸﻐﻠﻮﺍ ﺑﻤﻮﻋﺪ ﺍﻟﻨﺼﺮ ﻭﺍﻧﻤﺎ ﺍﻧﺸﻐﻠﻮﺍ ﺑﻤﻮﻗﻌﻜﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺤﻖ ﻭﺍﻟﺒﺎﻃﻞ”. پيروزي دربالاي سرها منتظر عبارت «کُنْ فَیَکونُ» است (يعني الله تعالي اجازه بدهد و انجام شود)، به همين دليل خودتان را به زمان آمدن پيروزي مشغول نكنيد تا بدانيد كي مي آيد، بلكه خودتان را به اين مشغول و سرگرم كنيد كه جاي شما در ميان حق و باطل كجاست ؟ يعني با كداميك هستيد ؟
با اينكه نگاه ما به مسئله ي پيروزي و شكست با نگاه سيستم جاهليت تفاوت اساسي دارد و خداوند نيز در همين دنيا به ما عزت و سربلندي و پيروزي بر كفار سکولار خارجي و مزدوران محلي را بخشيده است، اما باز خود را به مسئله ي پيروزي در دنيا مشغول نمي كنيم، بلكه براي ما مهمتر آن است كه در كدام طرف قرار گرفته باشيم حتي اگر نتيجه ي دنيوي ما نتيجه اي باشد كه «أَصْحابُ الْأُخْدُود» نصيبش گرديد.