رهبریت در دارالاسلام
بسم الله و الحمد لله ، اما بعد: السلام علیکم و رحمه الله و برکاته / بخش 7 : (رهبریت در دارالاسلام)
(1-قسمت)
بر اساس آیاتی چون:
- إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ (انفال/72) بیگمان کسانی که ایمان آوردهاند و ( از خانه و کاشانه خویش ) مهاجرت کردهاند و با جان و مال خود در راه خدا جهاد نمودهاند
- الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (توبه/20)کسانی که ایمان آوردهاند و به مهاجرت پرداختهاند و در راه خدا با جان و مال جهاد نمودهاند، دارای منزلت والاتر و بزرگتری در پیشگاه خدایند، و آنان رستگاران و به مقصود رسندگان ( و سعادتمندان دنیا و آخرت) میباشند.
و آیات و احادیث صحیح دیگری در این زمینه بعد از اساس ایمان «الَّذِينَ آمَنُوا»و اساس مهاجرت «وَهَاجَرُواْ» «سومین اساس شهروندی دارالاسلام» اطاعت از رهبریت جامعه است که جهاد و سایر امور حکومتی تحت رهبرت واحد اوانجام می شود.
در این زمینه ی مهم الله تعالی مومنین میان مسلمین را مورد خطاب قرار داده و می فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ ای کسانی که ایمان آوردهاید! از خدا و از پیغمبر اطاعت کنید، و از صاحبان امر خود اطاعت نمائید فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ و اگر در چیزی اختلاف داشتید آن را به خدا و پیغمبر او برگردانید إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید . ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/59) این کار (یعنی رجوع به قرآن و سنّت) برای شما بهتر و خوش فرجامتر است .
اگر به « وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ – صاحبان امر از خودتان باشند» با «فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ – برای حل نمودن تمام مشکلات به قرآن و سنت برگردید» دقت کنیم بسیار ساده و آسان متوجه می شویم که رهبر جامعه باید یکی از مومنین باشد و بر اساس قرآن و سنت حکم کند و اگر در موردی اختلافی پیش آمد باید برای حل آن به قرآن و سنت مراجعه کند.
این آیه واضح و آشکارا برایمان بیان کرده است که افرادی شایستگی رهبریت و صاحب امر شدن دارالاسلام را دارند که دارای سه ویژگی باشند:
- رهبر و صاحب امر باید از مومنین میان مسلمینباشد .
- این رهبر باید تنها بر اساس قرآن و سنت حکم کند.
- این رهبر باید برای برطرف کردن تمام مشکلات اقتصادی، اجتماعی و… قضاوت را به دادگاه قرآن و سنت صحیح برگرداند، تا قرآن و سنت راهکار حل مشکلات را نشان دهد.
در این صورت غیر مومن نمی تواند رهبریت دارالاسلام را بر عهده بگیرد؛ و مومنی هم که به عنوان رهبر انتخاب می شود نمی تواند به غیر قرآن و سنت حکم کند « إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ » (یوسف/68) و در اختلافاتی هم که به وجود بیاید نمی تواند به غیر قرآن و سنت مراجعه کند، چون « وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِن شَیْءٍ فَحُکْمُهُ إِلَى اللَّهِ در هر چیزی که اختلاف داشته باشید، داوری آن به خدا واگذار میگردد. ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ چنین داوری، خدا است که پروردگار من است و من بدو پشت میبندم، وَإِلَیْهِ أُنِیبُ» (شوری/10). و به ( قانون شریعت) او مراجعه میکنم.
(ادامه دارد…..)