Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(50- қисмат)
Бале замоники шумо бояд ба ек даъвати шаръий барои ғазо хурдан тавассути ек махлуқ лозим аст посухи мусбат бидихид:
إِذَا دُعِىَ أَحَدُکُمْ إِلَى طَعَامٍ فَلْیُجِبْ فَإِنْ شَاءَ طَعِمَ وَإِنْ شَاءَ تَرَکَ[1]
Хар гох еки аз шумо ба сарфи ғазойи, даъват шуд, онро бипазирад. Агар мейл дошт, бихурад. Ва агар мейл надошт, нахурад. Бисёри аз аимма ва бузургони солихи мо дар гузашта ва хол дар холики рузайи мустахаб доштанд дар чанин даъватхойи шаръий ширкат мекарданд ва аз тарафи сохибхонахо бароишон дуойи хейр мешуд.
Хуб, холо холиқи жахониён моро даъват карда, маъқул аст даъватишро ижобат накунем? Жавоби мусбат надодан ба ин даъвати аллох таоло кори ек инсони мезон ва мутаодил нест. Замоники аллох таоло амр мекунад:
: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/59)
Эй касоники иймон овардаид! Аз худо ( қуръон) ва аз пайғамбар ( суннат) итоат кунид, ва аз мутахассисин ва сохибони амри худ фармонбурдори намойид ва агар дар чизи ихтилоф доштид онро ба худо (бо арза ба қуръон) ва пайғамбари у ( бо ружуъ ба суннат) баргардонид агар ба худо ва рузи қиёмат иймон дорид. Ин кор барои шумо бехтар ва хуш фаржомтар аст.
Дар ин сурат возих астки аллох таоло моро даъват ба кори карда астки бароимон бехтарин рохкор аст. Замоники чанин ошкоро мухотоб қарор мегирем ва амр мешавем, мо дар мовқеъияти қарор мегиремки:
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا.( احزاب/ 36)
Хеч мард ва зани мўъмини, дар корики худо ва пайғамбариш довари карда бошанд ихтиёри аз худ дар он надоранд. Хар каси хам аз дастури худо ва пайғамбариш сарпичи кунад, гирифтори гумрохийи комилан ошкори мегардад.
Возих аст, шўройики бар асоси ижтиход аст, хатти сейри ташриъи исломий аст. Ва аллох таоло, хар хукмироки ба ин шева ва аз коноли чанон шўройи истихрож ва истинбот бишавад, баунвони дин мепазирад ва онро дар радифи ахкоми илохий ва табайюнхо ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба хисоб меоварад.
أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ؛
Далили такрори атиъу баёни ровшан аст барои итоат кардани муслимин аз шўройи улил амрики ташкил доданд. Холо шахси мусалмон дар хар амри ё масалайи чи оромбахш бошад чи тарснок, бояд ба чанин шўройи мурожаъа кунад:
: وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ…
Дунболи ин паём,тикон диханда астки :
وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا؛
Бале, хатарнок аст, агар ғейри аз коноли шўройи улил амрики аллох таъйин карда аст аз хукм ва барномайи дигари табаъият бишавад мусовий аст бо пейравий аз шайтон. Ва ин хийли хатарнок аст.
Нуктайи мухим дигари инки замоники аллох таоло амр мекунад:
أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ،
Чун медонистаки улил амрхо хам ба далили махлуқ будан холи аз хато ва иштибох нестанд ва мумкин аст руйи масалайи коришон ба мунозаъа кашида бишавад, ва ба натижа нарасанд, ва боиси ижоди тафарруқ дар миёни уммати вохид ва жамоати муслимин бишаванд билофосила рохкори берун рафт аз ин маъзалро нишон медихад:
فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ..
Ва агар дар чизи ихтилоф доштид онро ба худо ( бо арза ба қуръон) ва пайғамбари у ( бо ружуъ ба суннат) баргардонид. Ва ин амрро бо ек шарти хассос ва хатарнок ба поён мерасонад:
إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ.
Агар ба худо ва рузи ростохез иймон дорид.
Холо агар ба фалон шахс ё фалон гурух ва фалон мазхаб ва фалон хизб иймон дорид ин бояд биравад ва мушкилишро бо худиш хал кунад, аммо агар ба аллох ва рузи қиёмат иймон дорад танхо рохкор ин астки аллох нишон дода аст ва бас:
.:”مَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ” (حشر/7).
Чизхоироки пайғамбар барои шумо оварда аст ижро кунид, ва аз чизхоики шуморо аз он боздошта аст, даст бикашид. Аз худо битарсидки худо уқубати сахти дорад.
(идома дорад…….)
[1]مسلم/ ۱۴۳۰