Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар билан муомала қилиш равиши
Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс
Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар билан муомала қилиш равиши
(13- қисм)
Ботинда аллохга иймон келтирган,аммо амалида гунохга,офатга ё касалликка дучор бўлган шахсга нисбатан хам ишлатилади. Шу билан бирга мунофиқларга хам ишлатилади. Аммо мунофиқни аллохга ва қиёмат кунига иймони йўқ. Бу суратда, жиноятчи ва гунохкор,касал мусулмонга хам, ва табиатан турли-хил гунохларга,зулмларга дучор бўладиган кофирга хам фосиқ сўзи шомил бўла олади.
Мана шу тарзда аллох таоло секулярзадалар ва мунофиқларни тўдасини,ўзларини пинхон қилиб олган мунофиқ кофирларнинг ёки аслий кофирларнинг хукмига шомил бўлиб қолишдан аста-секинлик билан чиқариб олишни хохлайди. Аста-аста уларни бошқа ахкомларга киргизмоқчи. Шу сабабли хам аллох таоло азоб бериш масаласи бўйича хам мунофиқлар ва секулярзадаларни тўдасини ва сафини иккига бўлади:
«لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ کَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنکُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ کَانُواْ مُجْرِمِینَ» (توبه/66)،
Узр айтманглар! Сизлар иймон келтирганингиздан сўнг яна куфрга қайтдингиз. Агар сизлардан бир тоифани (чин ихлос билан тавба қилганлари учун) авф қилсак, бошқа бир тоифани жиноятчи бўлганликлари сабабли азоблаймиз.
Шундай экан, аллох таоло хақиқатни англаб етиб тавба қилган лашкарни,эргашувчиларни,муридларни кечиради. Аммо бармоқ билан санаса бўладиган,ахли хидоят ё ахли тавба бўлмайдиган кофирларга азоб насиб бўлади. Энди агар мана бу секулярзадалар,эргашувчилардан иборат кишилар тавба қилишмаса, бу хам бизлар учун бир мусибат бўлади. Агар секулярзадалар ва эргашганлар ё мунофиқларни муридларидан ё аслий кофирлардан бўлган кимсалар тавба қилишмаса, қиёматда хам мана бу бемор эргашувчилар секуляр кофирларни жумласидан хисобланади,чунки улар ўзларини бу кофирларга ўхшатишган,уларни яхши кўришади ва уларни тўдасида бўлишган.
Аллох таоло мунофиқларни беморликларини намунасини зикр қилган ва уни сифатларини келтирган. Улардан эхтиёт бўлишга буйруқ берган. Яъни уларни беморликларига мубтало бўлмаслик учун эхтиёт бўлиш лозим. Энди агар бир киши уларни юқумли вирусларига мубтало бўлиб қолса, бошқа истелох билан айтганда “бемор” бўлса; аллох ўзини шариати билан уни касаллигини ташхис беради ва таништиради ва хам беморни ихтиёрига дармон қилиш йўлини, нусхасини ва дориларини бериб қўяди:
«وَنُنَزِّلُمِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (اسراء/82)،
Биз мўъминлар учун шифо ва рахмат бўлган қуръон оятларини нозил қилурмиз. (лекин бу оятлар) золим-кофир кимсаларга фақат зиённи зиёда қилур.
Яъни у хам шифо ва хам рахматдир; бошқа бир томондан эса бепул ,бўлиб хам бу кимлар учун? Мўъминлар учун. Чунки бу қуръон золимлар учун рахмат эмас, фақат хисорат уришдан иборатдир. Энди агар бир киши ақлини ишлатиб фахми,қалбини дарки билан тезда тавба қилса шифо топади. Аммо агар докторни ташхисига эътибор бермаса,доридан фойдаланмаса, нима бўлади? Бу масала хам мушаххас, худди улар аллохни унутиб қўйишганидек, аллох хам уларни ташлаб қўяди. Агар доктор беморни ўз холига ташлаб қўядиган бўлса,уни касаллиги янада бадтарроқ бўлади, охири бориб дармонни хам фойдаси бўлмайдиган даражага етиб боради. Бу пайтда уни касаллиги янада қаттиқлашади,доктор хам уни ўз холига ташлаб қўяди,бу хақида аллох таоло мархамат қиладики:
«فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللهُ مَرَضاً»
шу тарзда касалликни шиддати кучаяди ва дармон қилиб бўлмайдиган холатга бориб қолади.
Дори фойда қилмайдиган мана бу мархалани аллох ақидавий ва ботиний касалликлар хақида келтиради, бу мархалани инсонлар ўзлари учун вужудга келтиришган бўлиб, улар қуйидагилардан иборат:
«خَتَمَ اللَّهُ عَلىٰ قُلوبِهِم وَعَلىٰ سَمعِهِم ۖ وَعَلىٰ أَبصارِهِم غِشاوَةٌ» و «فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ»
Қалб мухрланиб ёпилгандан сўнг унга хеч нарса кирмайди, ўзгариш йўли,дармони,фахмлаши,дарк қилиши тўсиб қўйилган. Мана бу мархалада иймони заиф дили беморлар, мунофиқ кофирга айланиб қолади.
Агар мана бу секулярзадалар ўзларини сафларини кофир мунофиқлардан ёки ана ўша ички пинхон секуляристлардан жудо қилишмас экан ва секуляр ва ички пинхон кофирлардан хазар қилишмас экан ва мана шу сафда қолиб ўлиб кетадиган бўлишса, ана ўша кофирларни жумласидан хисобланишади:
«مَنتَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُو مِنْهُمْ»،
Кимки ўзини бир қавмга ўхшатса у ўша қавмдандир ва ўша яхши кўрганлари билан хашр қилинади ва қиёматда хам худди кофирларни эргашувчиларига ўхшаш азобга ўзларини тайёрлаб қўйишаверсин:
«وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعاً»
Аллох таоло мунофиқлар тўдасини ва секулярзадаларни кофирлардан ажратганига қарамасдан, аммо уларни хам кофирлардек жаханнамни азобига шомил қилган. Уларни фақат дунёда бир-биридан фарқли қилган, аммо қиёматдачи? Уларни худди кофирлардек жаханнамни азобига шомил қилган. Бу ерда хам мунофиқларга кофирларни ёнидан жой берган ва хар икковини жойгохини жаханнамдан таъйин қилиб берган. Бўлиб хам мунофиқларни жойи ошкор кофирларни жойидан кўра баттарроқдир. Демак улар хақида содир қилинган хукмни иллати битта, улар жиноятни содир қилишда бирга шерик бўлишган, энди қилган ишларини оқибатида хам шерик бўлишлари лозим.
(давоми бор…….)