Мужохид ахди.
Мардларин кузатиб давон ортига
Мардоналар қолди ўзбекистонда.
Йўлкирага бериб зарин- зарларин
Дурдоналар қолди ўзбекистонда.
Мужохид йўлига кўзини тикиб,
Аллохга дуода кўз ёшин тўкиб,
Оёқ- қўлда кишан, қамоқ азоби
Бечоралар қолди ,ўзбекистонда.
Бир ёнда мол- дунё ташвиш фироқи,
Бир ёнда қуръоннинг жиход нидоси,
Қай бирин танлашга бошлари қотиб
Нотавонлар қолди ўзбекистонда.
Қуръонни дей деса курсилар ширин
Тагида мол-дунё ишқи яширин
Ўйнаб куфр ахлин ноғорасига
“оқ товонлар” қолди ўзбекистонда.
Мужохид дўстига йўл бошламоқ- чун,
Кеча- кундуз демай ишлатиб кучин.
Портлатиб, титратиб куфрлар ичин
Биродарлар қолди ўзбекистонда.
Бошла бизни йўлга амир Жумабой,
Ўқ отиб қилайлик душман холин вой
Қачон қайтасиз деб очмайин чирой
“хур оналар” қолди ўзбекистонда.
Боргумиз юртларга албатта қайтиб,
Аллоху акбарни хайқириб айтиб,
Аллоху акбар денг баландроқ дўстлар,
Аллоху акбару – аллоху акбар.
Бошла бизни йўлга амир Жумабой
Ўқ отиб қилайлик душман холин вой
Куфрни қулатиб, ислом тикласак
Балким хур оналар очгайлар чирой.
Учқўрғон – чусал- 1998-99 йил.
(Шеърни тўлиқ матни)