Хавфсизликни таъминлаш асли (3) ( 20 бўлим)
(2-қисм)
Шунга асосланган холда, мўъминлар фақат қуръон ва сахих суннатни канали орқали аллохни шариатидаги қонунларга амал қила олганларига ўхшаш, худди шу шаклда фақат вохид рахбар,имомни канали орқали жиходга ўхшаган ишларни амалга оширишади, шунингдек хар қандай ибодат қуръон ва суннатни канали орқали қилинмайдиган бўлса ва қуръон,суннат уни тасдиқламайдиган бўлса,демак у сахих эмас, шу шаклда афзал “уч абзорни” бирининг рахбарини канали орқали амалга оширилмайдиган жиход хам, рахбариятни тасдиғидан ўтмайдиган бўлса сахих бўлмайди.
Ханафий ва моликий фуқахоларини жумхури иттифоқ қилишганки,жиход дорул исломни имоми,рахбарини рухсатисиз харомдир, ханбалийларни олдидаги эътимодли сўз хам шу бўлади,аммо шофеъийлар айтишадики, жиход имом,рахбарни рухсатимиз макрухдир ва карих кўрилади, учинчи раъй зохирийларники бўлиб улар жиходнинг дорул исломни имоми ва рахбарини рухсатисиз жоиз бўлади,деб эътиқод қилишади.
Умуман айтганда дорул исломга,умум мўъминларга,исломий умматга тегишли ишлар хукуматга оид хисобланади ва муқаддама сифатида аввал истинбот,тажзия,тахлил қилинади,сўнгра амалга оширилади, албатта хеч қандай шахсга ё хос гурухга эмас, дорул исломни мутахассисларига,улил амрига қайтарилиши керак. Аллох таоло мархамат қиладики:
وَإِذَا جَاءهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُوْلِی الأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ از آن درک و فهم می‌نمایند. وَلَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَانَ إِلاَّ قَلِیلاً (نساء/83)
Қачон уларга (жангга кетган мусулмон аскарлар хақида) тинчлик ё хавфу- хатар (яъни ғалаба ва мағлубият) хабари келса, уни ёйиб юборадилар. Агар (улар ўзларига келган хабарни хар кимга ёйиб юрмасдан) пайғамбарга ва ўзларидан бўлган бошлиқларгагина етказганларида эди,уни ( яъни мана шу хабарнинг хақиқатини) билмоқчи бўлган кишилар ўшалардан билган бўлар эдилар. Агар сизларга аллохнинг фазлу мархамати бўлмаса эди, (яъни аллох ўз мархамати билан сизларни иймонда устувор қилмаса эди) айрим кишилардан ташқари хаммангиз шайтонга эргашиб кетар эдингиз.
Талаб ёки даъват жиходи мусулмонларнинг харбий қудратини мезонига қараб амалга ошириладиган масалаларга киради ва тажзия,тахлил ва аниқ амниятий ,минтақавий,жахоний,иқтисодий текширувларга эхтиёжи бор бўлиб, мана бу фақат афзал “уч абзорни” бирининг хукумат ташкилотларини қўлидан келади холос, бу шахслар,тарқоқ гурухлар амалга оширадиган иш эмас. [1]
Аллох таоло мархамат қиладики:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ، ،فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ (توبه/38)
Эй мўъминлар, сизларга нима бўлдики, аллох йўлида (жиходга) чиқинглар, дейилса, ўз ерингизга (яъни юртингизга) ёпишиб олдингиз?! Охират (неъматлари) юз ўгириб,хаёти дунё (лаззатлари) га рози бўлурмисиз?! Охират олдида бу дунё матоси жуда оз нарса-ку?!
(давоми бор…….)
[1]أبو البركات عبد السلام ابن تيمية : [ لا يجوز الغزو إلا بإذن الإمام ، إلا أن يفاجئهم عدو يخشى علبُه بالإذن فيسقط ] ( المحرر 2:341]