Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(90-қисмат)
Холо ,агар каси хам аз тариқи озмоишгохи дақиқ ва пичидаи шариат ( қуръон ва суннат) тавассути мутахассисин ,ба яқин ,кофар ва муртад ташхис дода шуда бошад ва шакки дар муртад будани у набошад ва ту уро мусалмон биноми камтарин хатари у ин астки еки аз ахкоми қонуни шариати аллохро инкор кардаи ва дур андохтаи ва ин журми бузурги аст. Илова бар он,ин шахс ва ашхоси мушобехро дар тўвхин ва зери по гузоштани дин ва қонуни аллох пуррутар ва жаритар кардаи ва заминаро барои иртидоди бештари мардум фарохам намудаи ,чиро? Чун , ба саломати иймоний ва даруний худит ва соири муслимин зулм карда ва хиёнат намудаи. Ту ек шахси олуда ба ийдиз ва силро дар жомеъа ба унвони инсони солим маърифий кардаи, дар холики тамоми озмоишот нишон додандки ин шахс мариз аст.
Ту бояд тибқи ла илаха ва куфр ба тоғут дар хамон ибтидои амр уро кофар бидони, чанин шахсироки дар ин озмоишот рад шуда ва гуфта шудаки у кофар аст бояд уро кофар бидони то аввалин пиллаи ла илаха – иллаллохро ба пеш ва жилов бирави:
:«فَمَن یَکفُر بِالطّاغوتِ وَ یُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی».
Бале,бояд инро анжом дихи он мовқеъ астки тавонисти дар масирики кулли анбиё рафтанд харакат куни.
ولَقَد بَعَثنَا فِی کُلِّ أمَّةٍ أنِ اعبُدُوا اللهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغُوت،
Хамин жостки бояд аз тоғут дури куни
«یَکفُر بِالطّاغوتِ»
Ба тоғут куфр куни, уро кофар бидони ва баъад ба сирохат ба ин кофар битавони бигуйи:
قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ.
Инхоро хитоб қарор биде: эй кофархо.
Ин мухотоб қарор додани куффор ба лафзи кофар хам амр аст, ва амри хам нестки мухтасси росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бошад,балки ,амри астки хар мусалмони бояд ба андозайи вусъат ва тавоноияш онро анжом дихад. Мушаххас ва ровшан шуда ту чигуна метавони ба офтоб бигуйи офтоб, хаминтури хам ровшан шудаки кофар,яхудий , насроний ва мушрикин ва мажус ва собеин ва муртад аст, пас бояд онхо кофар бидони ва бигуйи:
قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ
Баъзи чизхо хастандки мусалмон метавонад онро ташхис дихад ва аллох ташхиси онро ба хамма дода ва аслан ниёзи ба далил ва истидлол надорад. Масалан хамма медонандки яхуд,насоро ,мажус ,соибин ва мушрикин ё хамин секуляристхо ,кофар хастанд. Холо,мумкин аст каси надонадки секуляристхо хамон мушрикин хастанд ва исмишон аваз шуда ва гарна мохият ва коркардишон еки аст, аммо яқин дорадки мушрикин ба хамрохи куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ,кофар хастанд ва инро хар мусалмони медонад. Яъни чигуна метавонад масалан бейни ек инсон бо ек дарахт фарқ бигузорад ва инхоро ба рохати ташхис дихад ба хамин тартиб, ба рохати метавонад бейни ек мусалмон бо ек кофар фарқ бигузорад ва ек мусалмонро аз ек кофар ташхис дихад ва ниёзи ба далил,савод, пиру жавон , зан ва мард будан надорад.
Хар каси метавонад ташхис дихад ин инсон аст ва ин дарахт; ба хамин далил, ба инсон бояд бигуяд инсон ва ба дарахт хам бигуяд дарахт, ба кофар бигуяд кофар ва ба мусалмон бигуяд мусалмон. То замоники ингуна барояш ровшан нашуда набояд харфи аз дахониш берун равад. Чигуна барояш ровшан шудаки ин дарахт аст ва ин инсон. Он замон астки бояд харф бизанад.
Пас, хар мусалмони метавонад бигуяд инхо кофар хастанд ва ман онхоро қабул надорам:
:«قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْراهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَالْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ»
( рафтор ва кордори) Иброхим ва касоники хамрохи у буданд, улгуйи хуби барои шумост, замоники ба қовми худ гуфтанд: мо аз шумо ва аз чизхоики ба ғейри аз худо мепарастид ,безор ва гуризонем ва шуморо қабул надорем ва дар хаққи шумо беэътиноем,ва душмани ва кинатузи хамишаги миёни мо ва шумо ба вужуд омада аст, шуморо қабул надорем ( кафарна бикум , ин хийли мухим аст,бояд нисбат ба онхо кофар боши онхоро кофар бидони ва куфр ба тоғут яъни хамин кафарна бикум ) ва душмани ва кинатузи хамишаги миёни мо ва шумо ба вужуд омада аст то замоники ба худойи ягона иймон меоварид ва уро ба ягонаги мепарастид
حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ
То замоники секуляристхои муртад ва кофар ба тамоми ончики аллох нозил карда иймон наёваранд бейни мо ва онхо душмани ва кинатузи хамишаги ба вужуд омада то замоники ба худойи ягона иймон меоваранд.
. بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَالْبَغْضاءُ أَبَداً،
Хамиша,
حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ.
Ин қабул надоштани куффор яъни куфр ба инхо; яъни вақти инхоро қабул надошти ва кофар донисти дар воқеъ ақоиди онхоро хам қабул надори. Баъди аз ин,мусалмон бояд битавонад масалан ба онхо бигуяд: эй кофархойи яхудий, ё эй кофархойи насроний, ё эй кофархойи мажус, ё эй кофархойи секуляр ва собеий. Ба ин шева бояд
«قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ»
ро ба забон биёварад.
(идома дорад……..)