Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(3- қисмат)
Муслимини садрил ислом аз инки кофар наздиктар ба онхо аз кофари дуртар аз онхо шикаст хурда аст норохат ва нигарон буданд ва инро зарбаи ба худишон медонистанд. Аллох таоло дар посух ба ин нигарони ва вокуниши шаръий муслимин дар мовриди шикасти румихо ахли китоб аз мажуси эроний шибхи ахли китоб мефармояд:
الم * غُلِبَتِ الرُّومُ * فِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ * فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ * وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ * یَعْلَمُونَ ظَاهِراً مِّنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ .(روم/ ۱-۶)
“алиф, лам ,мим, румиён шикаст хурданд, дар наздиктарин сарзамин, ва ишон пас аз шикастишон пируз хоханд дар муддати чанд соли ( бизъи синин : камтар аз нух сол ё бейни 3 то 9 сол ) хамма чиз дар дасти худо ва фармони уст, чи қабл ( ки румиён шикаст хурданд ) ва чи баъад ( ки онон пируз мегарданд ) дар он руз ( ки румиён пируз мегарданд ) мўъминон шод мешаванд, ( оре хушхол мешаванд) аз ёри худо, худо хар касироки бихохад ёри дихад. Ва у бас чира ва бисёр мехрабон аст, ин ваъда истки худованд дода аст ва худованд харгиз дар ваъдаш халоф нахохад кард ва лекин бештари мардум инро намедонанд, ( ин аксарият кутох бин ) танхо зохир ва намоди аз зиндаги дунёро медонанд ва ишон аз охират комилан бехабаранд.”
Бале, ин вокуниши ек мусалмон дар жанги бейни ек кофари ахли китоб ва ек кофари шибхи ахли китоб буд ва нигох кунидки аллох таоло нусратишро ба чи каси медихад? Ва чи каси шойистаги нусратишро дорад? Ин вокуниши ек мусалмон аст дар баробари хамма инхо, ва нусрати аллох таоло барои кофарики бар ек кофари дигар пируз шавад, аммо он кофари насроний аз назари маваддах ба шариати муслимин наздиктар аст, ба диниш наздиктар аст, худиш инро ташхис дода, куффори шибхи ахли китоб фосила бештари бо муслимин доранд ва куффори насроний ахли китоб наздиктаранд ба хамин далил секуляристхо дар жанги равоний аз онки аз муслимин дуртар буд бар алайхи онки ба муслимин наздиктар буд химоят мекард ва муслимин бар акси онро , дар холики аз хар ду жизъя гирифта мешавад.
Дар идомаи даста банди ва даража банди душманонимон амалан мутаважжих мешавемки куффори шибхи ахли китоб хамчун мажус дар даража дувум қарор мегиранд. Ин куффор ба далили шабохати ба куффори ахли китоб шомили хамон ахкоми ахли китоб мешаванд аммо дар даража банди ва даста банди душманони ахли тўвхид хадди фосила душманони шумора ек муслимин ва насронийхо хастанд. Дар ин сурат яхуд ва секуляристхо ба хамрохи муртаддин душмани шумора ек муслимин ва куффори шибхи ахли китоб дар даража дувум қарор мегиранд ва насронийхо дар даража севум қарор гирифтанд.
Хатто мебинемки муслимин хамчунонки дар бейни секуляристхо ва яхуд фарқ мегузоранд дар миёни насронийхо хам даража банди мекарданд ва ба пирузи оники ба онхо наздиктар буд хушхол мешуданд ва хатто агар аз дастишон хам бармеомад ба оники ба онхо наздиктар буд кўмак хам мекарданд. Мисли хушхоли аз пирузи лашкари кофари Нажжоший рохимахуллох бар кудитогарон ва артеши мухолифишки ,онхо хам боз насроний буданд, аммо хохони бархурди бадтари нисбат ба муслимин буданд ва мехостанд мухдудиятхои бештари нисбат ба муслимини мухожир вужуд дошта бошад. Дар инжо, хам артеши Нажжоший рохимахуллох хаммаги куффори насроний буданд ва хам лашкари кудито гарон, аммо лашкари Нажжоший рохимахуллох аз лашкари кудитогарон ба муслимин наздиктар буданд. Илова бар он лашкари кофар тахти фармони Нажжоший рохимахуллох нийруйи боздоранда дар баробари насронийхои мухолиф буд ва озодийхои муслиминро замонат мекард. Барои хамин шикаст ва зарари лашкари кофари Нажжоший ба сурати ғейри мустақим шикаст ва зарари мусалмонон бидуни панох махсуб мешуд.
Замоники сипохи душман ба артеш ва хокимияти Нажжоший рохимахуллох хамла кард, Нажжоший шахсан барои жанг берун рафт. Сахоба бо худ машварат кардандки еки аз мо биравад ва хабари биёварад ва дар суратики ба мо ниёз бошад, мо хам ба кўмаки Нажжоший биравем. Хар чандки Зубайр розиаллоху анху аз хамма камсин ва солтар буд аммо у барои анжоми ин маъмурият эъломи омадаги кард;ба васила машкхои бодий аз руди нил абур кард ва худишро ба майдони жанг расонд. Аз суйи дигар, сахоба барои фатх ва пирузи лашкари кофари Нажжоший рохимахуллох дуо мекарданд. Баъди аз чанд руз Зубайр розиаллоху анху баргашт ва хабари пирузи артеши кофари Нажжошийро ба муслимин мужда дод. Тамоми ин рувийдодро ба сурати муфассал метавонид дар муснади имоми Ахмад бин Ханбал рохимахуллох бихонид. Албатта ибни Хишом ва ибни Саъад ва Табарий ва дигарон хам ба тафсил ин воқеияти торихийро баён карданд.
(идома дорад………)