Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(5-қисмат)
Дар ин илми душманшиносий ва даража банди душманон агар каси биёяд ва аз пирузи ек мажус шибхи ахли китобки душмани шумора ду мост бар алайхи ек насроний ахли китобки душмани шумора се мост хушхол бишавад дар масири зидди исломий харакат карда аст, холо чи расид ба инки ек мажусро бар алайхи ек насроний химоят бикунад чи бо ек калама хам бошад. Ба хамин шева дар жанги бейни мажус ва секуляристхо хам бояд ба пирузи мажус хушхол буд. Ек мусалмон аз душмани шуморайи се дар баробари душмани шумора ду ва аз душмани шумора се ва ду дар баробари душмани шумора ек химоят мекунад на билакс. Дар хар сурат бояд харгуна химояти ба нафъи муслимин тамом бишавад на ба нафъи душманони шумора ек муслимин. Ин тараф муслимин хастанд ва он тараф секуляристхо ва яхуд ва муртаддин, ва бояд аз хар химоятики ба нафъи ин душманони шумора ек тамом мешавад худдори бишавад. Чун онхо хам хар химояти ва хар корики ба нафъи мо тамом шавад худдори мекунанд ва хамиша зарари моро мехоханд.
Бар акси ин, бо қалб ё забон ё даст химоят карданд яъни: дар масири зидди шариати аллох ва зидди харакати исломий харакат карданд, ва шайтонро ёри доданд, ва дастуроти шайтонро пазирофтанд, ва дастуроти аллохро кинор заданд. Ва ин барои ек мусалмони огох хийли хатарнок аст. Инхо дастуроти возих ва ровшани аллохки неъмати аст барои ек мусалмон, ва ек мусалмон пеймон баста астки ба махзи шанидан итоат кунад ва чак ва чуна назанад.
إِنَّمَا کَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(نور/51)
Мўъминон хенгомики ба суйи худо ва пайғамбариш фаро хонда шаванд то миёни онон довари кунад, суханонишон танхо ин астки мегуянд: шанидем ва итоат кардем! Ва ростгорони воқеий инхо хастанд.
Аллох таоло фармудаки вазифаи мо фақат самиъна ва атоъна аст агар мехохид жуз муфлихун бошид, ростгорони воқеий бошид, аммо мумкин аст каси дар хамин жо гир кунад, барои хамин аллох ба ек сам ва бемори хатарноки ишора мекунадки ба ин дастури аллох садама мезанадки боис шавад шахсро жузви муфлихун қарор надихад ва он хам ” танаффур ва кинаи ғейри шаръий ” аст. Танаффур ва кина аз қовми мумкин аст инсонро аз ин қонун билағзонад ва инсонро дучори зулм ва беадолати кунад ва пеймонроки ба аллох дода астро бишканад. Ва ин пеймон шикани хийли хатарнок аст. Барои хамин астки аллох таоло ба сирохат ин хатарро гушзад мекунад, ва зимни ёдовари ин неъмат ,пойбанд будан ба ин пеймонро ба самъ ва тоат ва тақво рабт медихад ва мефармояд:
وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْوَمِیثَاقَهُ الَّذِی وَاثَقَکُم بِهِإِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ *یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ *وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ * وَالَّذِینَ کَفَرُواْ وَکَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ (مائده/7-10
Ва ( эй мўъминон !) ба ёд оварид неъмати худоро бар худ, ва ба ёд оварид пеймонроки бо шумо баст, он замонки гуфтид: шанидем ва итоат кардем. Ва аз худо битарсидки худо аз даруни синахо огох аст. Эй мўъминон ! бар адойи вожиботи худо мувозибат дошта бошид ва аз руйи додгирий гувохи дихид, ва душманонаги қовмий шуморо бар он надорадки ( бо ишон) адолат накунид. Адолат кунидки адолат ба тақво ва пархезгори наздиктар аст. Аз худо битарсидки худо огох аз хар чизи астки анжом медихид. Худованд ба касоники иймон биёваранд ва корхои шойиста анжом диханд, ваъда медихадки омурзиш ва подоши бузурги аз он ишон бошад. Ва касоники кофар шаванд ва оёти моро такзиб кунанд, онон ахли дўзах хастанд. Панох ба аллохки мо ек оя аз худовандро такзиб кунем.
Пойбанд будан ба ин душманшиносий шаръий, ва даража банди кардани душманон ва танзими химояти қалбий ва забоний ва амалий худ еки аз он ахкоми асосий ва мухимми астки қабли аз ахкоми марбут ба закот ва хаж ва хижоб ва мамнуъияти масрафи маст кунандахо ва садхо хукм ва суннати дигар бар муслимин вожиб шуда ва мустақиман ба самъ ва тоах аз қавонини шариати аллох ва иймони шахс бармегардад.
(идома дорад………)