درس پنجم مقدماتی / دشمن شناسی شرعی(5) درجه بندی شرعی دشمنان
پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله
- قسمت)
مسلمین صدر اسلام از اینکه کافر نزدیکتر به آنها از کافر دورتر از آنها شکست خورده است ناراحت و نگران بودند و این را ضربه ای به خودشان می دانستند . الله تعالی در پاسخ به این نگرانی و واکنش شرعی مسلمین در مورد شکست رومی های اهل کتاب از مجوس ایرانی شبه اهل کتاب می فرماید:
الم * غُلِبَتِ الرُّومُ * فِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ * فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ * وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ * یَعْلَمُونَ ظَاهِراً مِّنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ .(روم/ ۱-۶)
«الف.لام.ميم، روميان شكست خورده اند، در نزديك ترين سرزمين، و ايشان پس از شكستشان پيروز خواهند در مدت چند سالي (بضع سنين: كمتر از نه سال یا بین 3 تا 9 سال) همه چيز در دست خدا و به فرمان اوست، چه قبل (كه روميان شكست خوردهاند) و چه بعد (كه آنان پيروز ميگردند) در آن روز (كه روميان پيروز ميگردند) مؤمنان شاد ميشوند، (آري خوشحال ميشوند) از ياري خدا، خدا هر كسي را كه بخواهد ياري ميدهد .[1]و او بس چيره و بسيار مهربان است، اين وعده ايست كه خداوند داده است و خداوند هرگز در وعدهاش خلاف نخواهد كرد[2] و ليكن بيشتر مردم اين را نميدانند، (اين اكثريت كوتاه بين) تنها ظاهر و نمادي از زندگي دنيا را ميدانند و ايشان از آخرت كاملا بي خبرند»
بله، این واکنش یک مسلمان در جنگ بین یک کافر اهل کتاب و یک کافرشبهه اهل کتاب بود و نگاه کنید که الله تعالی نصرتش را به چه کسی می دهد؟ و چه کسی شایستگی نصرتش را دارد ؟ این واکنش یک مسلمان است در برابر همه اینها، و نصرت الله تعالی برای کافری که بر یک کافر دیگر پیروز شود، اما آن کافر نصرانی از نظر موده به شریعت مسلمین نزدیکتر است، به دینش نزدیکتر است، خودش این را تشخیص داده، کفار شبه اهل کتاب فاصله بیشتری با مسلمین دارند و کفار نصرانی اهل کتاب نزدیک ترند به همین دلیل سکولاریستها در جنگ روانی از آنکه از مسلمین دورتر بود بر علیه آنکه به مسلمین نزدیکتر بود حمایت می کرد و مسلمین بر عکس آن را، در حالیکه از هر دو جزیه گرفته می شود .
در ادامه ی دسته بندی و درجه بندی دشمنانمان عملا متوجه می شویم که کفار شبهه اهل کتاب همچون مجوس در درجه دوم قرار می گیرند .این کفار به دلیل شباهت به کفاراهل کتاب شامل همان احکام اهل کتاب می شوند اما در درجه بندی و دسته بندی دشمنان اهل توحید حد فاصل دشمنان شماره یک مسلمین و نصرانیها هستند . در این صورت یهود و سکولاریستها به همراه مرتدین دشمن شماره یک مسلمین و کفارشبهه اهل کتاب در درجه ی دوم قرار می گیرند و نصرانیها در درجه ی سوم قرار گرفته اند.
حتی می بینیم که مسلمین همچنان که در بین سکولاریستها و یهود فرق می گذارند در میان نصرانی ها هم درجه بندی می کردند و به پیروزی آنی که به آنها نزدیکتر بود خوشحال می شدند و حتی اگه از دستشان هم بر می آمد به آنی که به آنها نزدیکتر بود کمک هم می کردند . مثل خوشحالی از پیروزی لشکر کافر نجاشی رحمه الله بر کودتا گران و ارتش مخالفش، که آنها هم باز نصرانی بودند، اما خواهان برخورد بدتری نسبت به مسلمین بودند و می خواستند محدودیتهای بیشتری نسبت به مسلمین مهاجر وجود داشته باشه .[3]در اینجا، هم ارتش نجاشی رحمه الله همگی کفار نصرانی بودند و هم لشکر کودتا گران، اما لشکر نجاشی رحمه الله از لشکر کودتا گران به مسلمین نزدیکتر بودند . علاوه بر آن لشکر کافر تحت فرمان نجاشی رحمه الله نيروي بازدارنده در برابر نصرانی های مخالف بود و آزادیهای مسلمین را ضمانت می کرد. برای همین شكست و ضرر لشکر کافر نجاشی به صورت غير مستقيم شكست و ضرر مسلمانان بدون پناه محسوب می شد .
زمانی که سپاه دشمن به ارتش و حاکمیت نجاشی رحمه الله حمله کرد، نجاشی شخصاً برای جنگ بیرون رفت. صحابه با خود مشورت کردند که یکی از ما برود و خبری بیاورد، و در صورتی که به ما نیازی باشد، ما هم به کمک نجاشی برویم. هرچند که زبیر رضی الله عنه از همه کمسن و سالتر بود اما اوبرای انجام این مأموریت اعلام آمادگی کرد؛ به وسیلۀ مَشکهای بادی از رود نیل عبور کرد و خودشرا به میدان جنگ رساند. از سوی دیگر، صحابه برای فتح و پیروزی لشکر کافر نجاشی رحمه الله دعا میکردند، بعد از چند روز زبیر رضی الله عنه برگشت و خبر پیروزی ارتش کافر نجاشی را به مسلمین مژده داد. [4]تمام این رویداد را به صورت مفصل می توانیند در مسند امام احمد بن حنبل رحمه الله بخوانیند. البته ابن هشام و ابن سعد و طبری و دیگران هم به تفصیل این واقعیت تاریخی رابیان کردند.
خوب، حالا زمانی که شخص یا گروهی از میان مسلمین تبدیل می شوند به مرتد، مثلا تبدیل می شوند به کومله ها یا دموکراتها یا مریدان اوجالان مسیلمه ی کذاب فعلی کوردها یا هر چیز دیگری، اینها خودشان را جزء دشمنان شماره یک مسلمین قرار داده اند، حالا اگر بین این سکولاریستهای مرتد یا سایر مرتدین با نصرانیها یا مجوس یا صابئین جنگی رخ بدهد ما باید به پیروزی کدام یکی خوشحال باشیم؟
اینجاست که نشان می دهد ایمان و ولاء و براء شما برچه اساسی است؟ براساس قانون شریعت الله است یا بر اساس طاغوتها ویا معیار های دیگری؟ زمانی که بین این مرتدین کومله ها ودموکراتها یا هر چه که باشندبا یک نصرانی یا مجوس جنگی رخ دهد به پیروزی کدام خوشحال می شویم؟هر چند که این مرتدین از هم زبانها و اقوام باشند و آن نصرانی از یک نژاد یا قاره ی دیگری باشد. مشخص است که ما به پیروزی یک نصرانی بر مرتدین کومله یا دموکرات یا پارتی و یکیتی و حزب مزدوران اوجالان و غیره خوشحال می شویم و اگراز دستمان هم ساخته باشد به این نصرانیها کمک می کنیم. این رضایت و حمایت قلبی یا زبانی یا عملی ما از نصرانیها بر علیه مرتدین عمل به دین است، و عمل به دین هم یعنی عبادت. این کفر به طاغوت است، این تنظیم کردن ولاء وبرا بر اساس چیزی است که الله خواسته و براساس شریعت الله است نه بر اساس سایر اله ها و طاغوتهایی که در درس طاغوت به آنها اشاره کردیم .
(ادامه دارد…….)
[1]دقت کردید مسلمین به چه چیزهایی خوشحال می شوند؟ به پیروزی کافر اهل کتاب بر کافر غیر اهل کتاب کافر مجوس که از نظر موده از انان دورتر است والله تعالی تشخیص داده از نظر موده دورتر است و این ها به آن خوشحال هستند و الله تعالی هم آنی را که به مسلمین نزدیک تر است را وعده می دهد که نصرت می دهد یعنی شایستگی نصرتش بیشتر است یعنی کافر اهل کتابی مثل نصرانی ها شایستگی نصرت را دارد بر یک کافر مجوس شبه اهل کتاب که یکم دور تر است
[2]نگاه کنید الله تعالی وعده می دهد دقت کنید دوستان اینها مسائل اساسی هستندو این وعده ای است که خداوند داده است و هرگزخداوند در وعده اش خلاف نخواهد کرد
[3] شرح این کودتاه در سیرة النبویه ابن کثیر ج 2 ص 23 – 28 بتفصیل آمده است.
[4] تمام این وقایع در مسند احمد بن حنبل ۱/ ۲۰۲ مذکور اند، ابن هشام نیز با تفصیل ذکر کرده است