Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(23- қисмат)
Нуктаи дигар инки: диққат кунид, дастан банди душманон аз жониби аллох таоло ва сийрайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва амали аимма ва бузургони муслимини дар гузашта ва хол харгиз ба маъни вало ва адами куфр ба тоғут набуда ва нахохад буд, ва набояд иддайи ноогохи аз стротежихойи калон ва токтикхойи ба рузи муборизотий исломий, боиси саргардоний ва инхирофи дар масири куллийи муборизайи муслимин бишаванд ва энержийи муборизотий муслимин ва хосили захамоти озодийхохони шариатгаро ва мужохидинро дар ин дунё зойеъ кунанд ва боис шавандки самарайи хуни муслимин ба жиби душманони муслимин биравад.
Насроний дар хар сурати кофар аст, мажус хам кофар аст , яхуд хам кофар аст, мушрикин хам кофар хастанд; аммо хаммайи ин куффор дар ек даража нестанд, хатто хаммаги машмули ек хукм хам намешаванд инро дигар хамма медонанд. [1]
Мо замоники куфр ба тоғут кардем яъни ба хаммайи инхо ва хаммайи тоғутхо куфр кардем, аммо ба дунболи ин куфр ба тоғут ба аллох хам иймон овардем, ва иймон ба аллох яъни пойбанд будани мухлисона ба қонуни шариати аллох ва холис кардани дин барои аллох. Холо хамин аллох душманонишро даража банди карда аст ва амр карда астки бояд бо хар кудом ба он шевайи бархурд бишавадки ман гуфтам, ва танхо корики барои ек мусалмон мемонад самъ ва тоах аст на чак ва чуна задан бо аллох ва чуна задан бо оёти аллох:
إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُواْ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ .
Огох бошемки мо хам акнун наздиктарин куффорики шабона руз хамчун тухфайи палид ва номубораки онхоро мебинем секуляристхойи хастандки бо пуштибонийи мусаллахона ва бо хамоханги хамма жониба иттиходия жахоний секуляристхойи муттахиди олам хамчун ек шикорчи дар камини шикори муслимини шариатгаро ба сар мебаранд, ва бепарво ва бешармона ва бидуни тарс ахдофи зидди исломий ва секуляристий худишонро дар сурати тасаллут ва чийра шудан бар мо баён мекунанд, ва агар мебинемки масалан дар курдистони эрон инхо бо ту намежанганд далил ин нестки инхо ахлий шуданд ё масалан риояти қовм ва хеший ва хам забоний ва хам ватаний туро мекунанд. На . далилиш ин астки алъон наметавонанд ва хануз арбоби надоранд ва хануз арбобишон аслаха дастишон надода аст, ё арбоби хорижий доранд аммо алъон ба далили вужуди хукумати шиъа мазхаби эрон наметавонанд. Барои хаминхост бо хасрат ва танаффур ба ту нигох мекунанд ва мисли сагхо бо хашм ғур ғур мекунанд, дидид сагхо гохи овқот аз дур ғур ғур мекунанд хаминтури ба шумо нигох мекунанд, ва дар мажолисишон ва дар расонахойи мохворашон аз дур бароят порс мекунанд, ва хамиша дар орзуйи ин хастандки фурсат ва фазойи чун Ироқ ё Сурия бароишон боз бишавад то нобудит кунанд, ва хамон балойиро сари худитон ва зан ва баччахоитон биёварандки дар Сурия ва Ироқ сари зан ва баччайи муслимин дароварданд ва доранд меоваранд.
Инхо хамчун арбоби аслийшон амрико феълан рахбарияти мубориза бо муслиминро бар ухда гирифтанд, ва аслан барои онхо мухим нестки бо чи каси межанганд, ва аслан барои онхо хам мухим нестки арбобонишон инхоро чун қози Мухаммад муртад ва борзоний муртад ва ужалон муртад пас аз итмоми кор онхоро рахо мекунанд ё на?
Магар надидем читури қози Мухаммад муртадро рахо карданд то эъдом шуд борзоний муртадро рахо карданд ва он бало сариш дар омад ва ужалони муртадро рахо карданд ва баъди аз ин хамма муздури барои русия барои тамоми дунё хеч жо қабулиш накарданд ва охари сар уро ду дасти тахвили хукумати секуляри туркия доданд, магар дар хамин чанд мох пеш надидемки тоғутхойи иқлими курдистони Ироқро читури дар баробари хашди шаъбий рахо карданд ва хамин чанд руз гузашта хам надидемки чигуна муздурони ужалони мусайламайи каззоби курдхоро барои хукумати секуляри туркия рахо карданд ва дуришон андохтанд?
Ин муздурони муртадоники интури барои мо порс мекунанд ин оқибатхо ва ингуна масоил бароишон мухим нест чун медонанд саранжом хар касики ба дин ва миллат ва ватан ва номуси худиш хиёнат мекунад чизи жуз ин нест, мухим бароишон ин астки бо тўвхиди ту ва бо қонуни шариати аллох бижанганд, хатто агар ба қиймати нобуд шудани худиш ва тамоми хам ватанхо ва хамзабонхояш хам тамом бишавад. Ин он чизи астки секуляристхойи муртадди атрофи мо дунболиш хастанд ва қаблан амсоли Абу Жахл ва мусайламайи каззоб дунболиш буданд.
Инхо душманони шумора еки мо хастанд, ва мо дар ин мархала ба иттиходи хамма жониба бо насроният, шибхи ахли китоб ва тамоми мазохаби исломий ниёзмандем. Ва агар хамчун жанги қодисия қудрати иттиход бо насрониятро надорем хақ надорем жангро бар онхо тахмил кунем. Ва хақ надорем гули дасисахо ва домхойи диктотори секуляризмро дар жанг алайхи дигар мунхарифини насроний ва шибхи ахли китоб ё мазохиби исломий то замоники дар сафи секуляристхо қарор нагирифтанд бухурем, ва набояд энержимонро хадар бидихем. Ин харгиз ба маъни вало ва таъйиди инхирофоти ақидатий ва рафторий онхо набуда ва нахохад буд балки амал ба нақшайи рохи астки аллох барои харакатимон ва расидан ба ахдофимон дар ихтиёримон қарор дода аст. Мо ба ин нақша рохи аллох эътимод дорем.
(идома дорад………)
[1] ما می دانیم که یهود ونصارا نی اهل ذمه هستند از اینها می شود زن گرفت ذبیحه دستشان را خورد اما مال مشرکین را نمی شود پس یک حکمی هم ندارند در یک درجه هم نیستند در دشمن شناسی