Диндан қочиш тасаввури ёки “вахн”ни хақиқати ва мўъминларни томошабин бўлишлари хамда дорул исломдаги ижроий ташкилотларининг бепарволиги.
(2-қисм)
Иккинчи дастадаги мана бу инсонлар бу сифатларни ўзларини ихтиёрлари билан вужудга келтиришган ва ўзларини ихтиёрлари,истаклари билан қалбларида, нафсларида мухайё қилган шароитлар сабабли улар ўзларини мана бундай жойгохга қўйишган, аллох таоло улар хақида мархамат қиладики:
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ (بقره/6)
Куфр йўлини тутган кимсалар эса хох ( аллохни азобидан) қўрқитинг, хох қўрқитманг, уларга баробардир – иймон келтирмайдилар.
خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِیمٌ (بقره/7)
Аллох уларнинг дилларини ва қулоқларини мухрлаб қўйган. Кўзларини эса парда қоплаб олган.
Бизларни атрофимизда мана бундай белгиларга эга инсонлар борлигини қабул қилишимиз керак. Учинчи дастадагилари “золлин” ва саргардонлар хам мавжуддир:
لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ في رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُون (توبه/۴۵)
Балки фақат аллох ва охират кунига ишонмайдиган ва кўнгилларида шак-шубха бўлган кишиларгина сиздан (қолиш учун) изн сўрайдилар. Чунки улар ўз шубхаларида иккиланиб юрадилар.
مُّذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذَلِکَ لاَ إِلَى هَؤُلاء وَلاَ إِلَى هَؤُلاء وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً (نساء/۱۴۳)
Улар на у ёқлик,на бу ёқлик бўлмай икки орада сарсон холда қолганлар. Кимники аллох йўлдан оздирса, сиз унга бирон йўл топиб бера олмайсиз.
Мана бу “золлин” ва саргардон кишилар беғайрат,паст мунофиқлардир, валлазина ашроку ё мушрик кофирлар ё ахзоблар,секуляристлар ўзларини секуляристик куфр ақидаларини сақлаб қолган холда мўъмин эканликларини иддаъо қилишади ва зохирда ибодатларда ва шаръий ахкомларда мусулмонлар нима қилишса шуни қилишади:
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِینَ (بقره/8)
Одамлар орасида шундай кимсалар борки, ўзлари мўъмин бўлмаганлари холда “аллох ва охират кунига иймон келтирдик”,дейдилар.
Нима учун абдуллох ибни убай ва уни тўдасига ўхшаган учинчи дастадагилар, секуляристлар ё ахзобларнинг орасида энг паст ва беғайрат қисмни ташкил қилишади? Чунки мадинани яхудийлари ё нижронни насронийлари ё ахсоъни мажусларига ўхшаган шибхи ахли китоблари ўртада паймон тузиш билан ахли зимма бўла олишади ва озод холда ўзларини ақидаларига амал қилишади, дорул ислом хам уларни озодликларини химоя қилади ва уларнинг дини,жони,номуси, моли, обрўсини хавфсизлигини, бошқа заруратларини таъминлайди, улар ўзларини сақлаб қолиш учун мусулмонлар нима қилса шуни қилишга ва ўзларини мусулмон деб кўрсатишга мажбур эмаслар.
Фақатгина секуляристлар жанг билан исломни қабул қилишдан бирини танлашга мажбурдирлар, жанг қилишга қодир бўлмайдиган беғайрат кишилар эса зохирда исломни қабул қилишади-да мусулмонларни қилиқларини қилишади,аммо ботинда эса секуляристларни ақидаларига эга бўлишади.
(давоми бор……)