Дарсхойи муқаддамотий/ дарси аввал: дин чист? Секуляристхо аз мо чи дини мехоханд?
(17-қисмат)
Холо хостгох ва маншаъи пейдоиши “дини секуляризм” ба кужо ва чи торихи бармегардад? “дини секуляризм” ришаш кужост ва аз кужо риша гирифт? Ибтидойи он кужо буд?
Чунончи мо ба қуръон ва суннати сахихи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мурожаъа кунем ба ровшани мутаважжих мешавемки маншаъи “дини секуляризм” ба замони пейдойиши инсон ва жойгузини хукм ва қонуни ба жойи хукм ва қонуни аллох бармегардад; ва аввалин касики хукмиро жойгузини хукми аллох кард шайтон астки бо бахонахойи нафсоний, аз дастури аллох мабний бар суждайи бар одам сарпичий кард; ва ба дунболи он шайтон мухаррики одам жихати кунор гузоштани қонун ва дастури аллох ва ихрожи одам аз бехишт шуд.
Дар ин нигох, метавон бунёнгузори “дини секуляризм” ро шайтон донистки дар дўврахойи мухталиф ва бо таважжух ба заминахойики худи инсонхо фарохам карданд, ба нисбатхойи мухталиф, ин дин тавониста дар миёни инсонхо ва дар баробари дини ислом ибрози вужуд кунад. Хийли сода аст: шайтон возих ва ошкоро хукм ва дастури аллохро ба далоили нафсоний ва нажодий қабул накард тамоми секуляристхо хам возих ва ошкоро қавонин ва дастуроти аллохро қабул надоранд ва аз рахбари худишон шайтон пейравий ва тақлид мекунанд.
Бо ин тўвзихи мо ба посухи бахши аз суъоли аввалимон расидем ва он инки:
Секуляристхо нез дин доранд, диники худишон тўлид кардандки; бар асоси он хар чохор маънийи динро татбиқ медиханд ва дар зиндагий ижро мекунанд. Яъни:
1-Хокимият ва қудрати хукуматийи хосси худро доранд.
2-Қонун, барнома, боядхо ва набоядхойи хосси худро доранд.
3-Аз шахривандони худ мехохандки дар баробари ин қавонин ва ахкоми хукуматий, итоат кунанд ва фармонбурдор бошанд.
4-Системи қазоий ва жазо ва подош доранд ва мутаносиб бо ахкоми худ жазо ва подош медиханд.
Хар чохор маъни ва мафхуми динро секуляристхо доранд. Дар ин сурат,”дини секуляризм” дар баробари “дини ислом” қарор мегирад ва каси наметавонад хам “дини секуляризм” дошта бошад ва хам “дини ислом” ро. Наметавонад хам аз қавонини шайтон пейравий кунад хам аз қавонини аллох, наметавонад хам хокимияти аллохро бипазирад хам хокимияти шайтонро. Аллох таоло ду қалбро дар даруни каси қарор надода астки еки аз ин қалбхоро ба куффори секуляр бидихи ва екиро ба дини ислом:
مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ (احزاب/4)
Дар интихоби ин ду рох, инсон ё мусалмон аст ё секуляр (мушрик); ва чизи таркибий аз куфр ва иймон, мусалмон ва кофар вужуд надорад. Наметавон бо таркиби баъзи аз хақ бо баъзи аз куфр ек маъжуни жадид сохт ё бо таркиби мусалмон бо еки аз куффори панжгонайи аслий 1- аллазина хаду 2- вассобеин 3- ваннасоро 4- валмажус 5- валлазина ашроку, таркиботи хандадор ва жохилона мисли мусалмони яхудий ё мусалмони собеий ё мусалмони насроний ё мусалмони мажусий ё мусалмони мушрик сохт; ва танхо касони муртакиби чанин таркиби мешавандки ё мўъмин хастанд аммо ба манобеъи шаръий жохил, ё душмани огох хастандки қасди мудирияти жанги равоний бар алайхи муслимин ва тўлиди тафарруқ ва жанги дохилий ва машғул кардани муслимин ба муслиминро доранд ва ё инки касони хастандки қасд доранд аз ин таркиб, ек рохи севум ва бейнобейни маркаби аз аллох бо шайтон, барои худ дуруст кунанд масалан фалоний мегуяд хам мусалмон аст хам секуляри (мушрик)ки аллох мутаол дар мовриди ин таркибийхо мефармояд:
أُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/151).
Онон жумлагий бегумон кофаранд, ва мо барои кофарон азоби хор кунандайи фарохам овардаем.
(идома дорад……)