Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(12- қисмат)
Масоил марбут ба кашфи аврот ва лухтигарий ва суъистефодайи жинсий аз занон ва инхирофоти жинсий нез аз нишонахойи жохилияти араб дўврони жохилият буд.Оё барахнаги ва суъистефода аз занхо ва инхирофоти жинсий занхо ва мардон дар асри мо бадтар аст дар он замон? Дар жохилияти араб жохилий гужо зан бо зан ва мард бо мард ва инсон бо хайвон ба сурати қонуний издивож мекард?Дар бархи аз кишвархойи секуляри демократикхох корхо ва фасодхо ба сурати аланий ва қонуний тахти унвони озодихойи шахсий анжом мешавадки забон аз баёни онхо шарм дорад; аммо шумо хаммайи ин инхирофотро мебинид ва аз умқи он бохабар хастид.Яқинан дар ин маворид хам жохилияти имруз ва модерн ба маротиби бадтар аз жохилияти қабли аз ислом аст.
Дар жохилияти он руз,хамжинс бози мамнуъ ва журм буд; аммо имруз жар мутараққийтарин кишвархойи секуляри жахон,хамжинс бозиро ба сурати фарханг пазирофтанд ва онро оддий матрах мекунанд ва жанбайи қонуний ба он бахшиданд.Чизики мо ба сурати бесобиқайи дар Туркия ва Курдистони Ироқ ва дар миёни ахзоби секуляр курдий ва дар аксари кишвархо онро мушахида мекунем.
Агар дар асри жохилияти араб,зинда ба гур кардани духтарон аз алоъими шиносойи он ба шумор мерафт,дар дунёйи кунуний секуляристхо нез масалайи сиқти жанин ва куртож вужуд дорад; бояд ин суъолро матрах кардки сиқти жанин чи тафовути бо зинда ба гур кардан дорад? Ва мутаассифона дар бисёри аз кишвархойи секуляри дунё ба ек амри қонуний табдил шуда аст.Қабли аз ислом фарзандони бегунох зинда ба гур мешуданд; фарзандони имруз хам, бу дунё наёмада сиқт мешаванд ва аз бейн мераванд.
Илова бар он жохилияти модерн занхо ва духтаронро чанд бор зинда ба гур мекунад; илова бар жисми онхо,касоники зинда монданд рух ва равон ва шахсият ва иффати онхоро ба каррот зинда ба гур мекунанд.Дар жохилияти садрил ислом,фақат баъзи аз хонуводахо ба иллати фақр ва беобрўйи шаванд иқдом ба зинда ба гур кардани духтарон мекарданд,беобрўйи аз ин бобатики мегуфтанд қабилайи ба мо хамла мекунад ва духтари моро мебарад ва мумкин аст боиси беобрўйи мо шавад.Аммо табақоти дигарики қудрат ё сирват доштанд онхоро никухиш ва сарзаниш мекарданд ва амали онхоро шармовар медонистанд; аммо имруза баъзи аз невисандахо ва ба истелох ровшанфикрон,аз тариқи кутуб ва расонахойи гурухий аз зинда ба гур кардани духтарон ва писарон дифоъ мекунанд.Он хам ба далоили пучи чун: оханги рушди жамиат рушди иқтисоди пештар аст,барои хамин чоройи жуз контроли жамиат нест харчандки аз тариқи сиқти жанин ва куртож хам бошад.Хатто баъзи аз кишвархо мисли Китай ва амсоли он ижозайи ек ё дуто бачча пештарро ба хонуводахо намедиханд.Агар хоними бордор шуд чи мешавад?Ин хоним бархалофи қонун амал карда ва бояд баччаш кушта шавад дар қолиби модеринизм,дар қолиби тамаддун ,дар қолиби социализм ва демократик дар кишвархойи социалист,ва дар қолиби хамон шуорхо дар кишвархойи секуляр ва либирали ғарбий.
(идома дорад…….)