تعارفي درسونه/پنځم درس: شرعي دښمن پېژندنه (4)/په شرعي ادبياتو کې د مرتد پېژندنه او مرتدین او له مرتدین ډلو سره د چلند څرنګوالی(32)
که حکومت اسلامي وي او داسې امنیت تأمین کړي چې یو شخص وکولای شي پرته له وېرې خپل مسیر ته دوام ورکړي، او ډاډه وي چې که تېروتنه وکړي، نو داسې کسان شته چې په دلسوزۍ سره به ورسره مرسته کوي او هیڅکله به هغته توهین نه کوي،
او د لارې په دوام کې ورسره مرسته کوي، او د هغه تېروتنه په ښودلو سره هغه هڅوي او تشوقوی،ټولنه ورځ تر بلې پرمختګ کوي، او ورځ تر بلې په دې ټولنه کې زیات ثابت قدمه مؤمنین رامنځته کېږي.
خو که داسې فضا موجود نه وي او مسلمانان د خپلو غلطی او تېروتنو له امله تکفیر شي (یعنې په حقیقت کې ووژل شي)، نو بیا ویره پر انسان غالبېږي او د مخکې تګ جرئت نه کوي.ځکه چې هغه وېرېږي چې د تېروتنې له امله یې وژني. له همدې امله اسلام او عقیده له تحقیقي او علمي حالت څخه ارثي او تقليدي اسلام ته بدل کېږي، او جاهليت هېڅکله له منځه نه ځي، ولې؟ ځکه چې شک او ګمان حاکم دی نه یقین: «إِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا». هغه څه چې د سلګونو کلونو راهیسې په مسلمانو سیمو کې یې شاهد یو.
اوس تاسو ووایاست، څوک دي چې د دې حالت سره راضي دي او له داسې حالت څخه ملاتړ کوي؟ او د دې حالت دوام د چا په ګټه دی؟ همدا اوس دوه قشره دي چې د دې وضعیت د ساتلو لپاره هڅه کوي، او کوښښ کوي چې دا حالت همداسې پاتې شي؛ خواسته یا ناخواسته په خوښه یا ناخوښه.
یوه ډله طاغوتونه، طاغوتي حکومتونه، فاسد علما، منافقان او سکولر زده کسان دي چې په داسې سیستمونو کې لکه خطرناک میکروبونه خپل ژوند ته دوام ورکوي،
او هر ډول هڅه، توحیدي علم او بیداري د خپل ځان په زیان ګڼي، او د ډول ډول رواني او تبلیغاتي جګړو په پیلولو، د مختلفو شبهاتو په خپرولو، او د هر رنګه ګواښونو په ایجادولو سره یې مخه نیسي — هغه هم څه ډول ګواښونه:
“د بند، شکنجې، تبعید او حتی اعدام ګواښونه هڅه کوي چې له دې جهالت او موجوده حالت څخه ساتنه وکړي، او څوک جرات ونه لري چې له دې حالت ځان وباسي.
ځان ته د وتلو او اعتراض جرأت ور نهکړي، او د «نه» ویلو جرأت هم و نهلري.
بله ډله هم داسې مسلمانان دي چې ناخوښه ډول د دې موجود حالت ساتنه کوي.
دغه ډله مسلمانان که څه هم د موجوده وضعیت د بدلولو او د مسلمانانو د ویښولو هڅې کوي، خو ځکه چې د شرعي بیدارۍ لارې چارې نه پېژني، نو پر ناپوهه اهل قبله خلکو باندې بېمورد سختي، تاوتریخوالی او تندی ښيي.
خو هغوی بیا داسې فضا رامنځته کړې چې یو وار بیا ویره پر مسلمانانو حاکمه شوې، او څوک جرأت نهشي کولای چې د دوی د توندې ژبې له تېغه څخه یو ګام هم مخکې لاړ شي.ځکه چې دغه زموږ دوستان سمدستي تکفیر ته لاس اچوي، او عملاً د دوی د وژلو، بلکې د دوی د مړو نیکونو د وژلو فتوی هم ورکوي. په حقیقت کې، د دواړو ډلو ـ یعنې د طاغوت د ډلې او د هغو جاهلو مخالفینو چې د طاغوت پر ضد دي ـ پايله په دې برخه کې د مسلمانانو لپاره یوه ده.
د وېرې او وحشت رامنځته کول، د مخکې تګ او د هغو مسلمانانو د ویښېدو مخنیوی چې د طاغوتونو تر بند لاندې دي، او همداسې – که څه هم ناڅاپي او ناپوهانه، خو یو له بله سره همغږي – هره ډله په خپل ډول د مسلمانانو د جهالت نه علم ته د تګ په لاره کې خنډ ګرځي، او اجازه نه ورکوي چې مسلمانان خپلې عقیدې په یقین سره ترلاسه کړي، بلکې هغوی د شک، ګومان او تقلید خواته کشوي.