Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(78- қисмат)
Бидуни кучактарин шакки шабакахои мохвораий куффори секуляр ,бахусус секуляристхойи кофар ва муртади махаллий ва секулярзадахо хатаришон бисёр бештар аз қиморбози , шаробхури ,гушти хук ва соири чизхои хастандки аллох тахти унвони ” рижсун ” маърифий карда аст. Барои хамин будки аллох таоло дустури дури аз чанин марокизро содир кард ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам онхоро ба куллий тахриб ва нобуд кард ва хатто рози нашуд чанин жойироки ба унвони масжид сохтанд тағйири корбари дихад ва онро табдил ба анбор ё тавила ё чизи дигар кунад балки , онро ба тури куллий нобуд кард . Холо ,касоники худишон ва ахли бейтишонро дар муъаррази чанин марокиз қарор медиханд ва довталабона ба чанин марокиз ва конолхойи мурожаъа мекунанд ,дар воқеъ нажосатиро вориди хонашон кардандки манбаъи анвоъи рижсунхо ва палидихои дигар ва манбаъи барои тарвижи анвоъи аъмоли шайтоний ва сарпичи аз қонуни шариати аллох мешавад. Ба унвони мисол ,дар шариат қаблан гуфтем дар мовриди мушрикин ,аллох таоло онхоро ба чизхои нажаси шабихи мадфуъ ,мурдори саг ва амсолихим ташбих карда , алъон каси мадфуъ ,мурдори саг ва амсолихимроки нажасанд инхоро вориди хонаш кунад ба далили чанин нажосатхои дар воқеъ анвоъи беморихоро ба хонаш даъват карда аст. Шумоки чанин нажосатиро вориди хонат мекуни бояд интизори анвоъи беморихоро дошта боши ,мадфуъ ,мурдори саг , ва амсолихимро вориди хонат мекуни ва нигах медори кудом инсони ахмақи чанин кориро анжом медихад.
Хадаф аз рох андозийи чанин марокиз ва бахусус шабакахои мохвораий бо сарфи он хамма хазина чизи ғейри аз тўлиди беморийи ақидатий ва даруний ва нобуд кардани иймон ва ақидаи муслимин ва ба дунболи он тарвижи анвоъи беморийхойи фикрий ,ақидатий ва рафторий набуда ва нест. Инхо хадафишон фақат тарвижи олудагий аст, бо суст кардани бовархо ва ақоиди муслимин хадафишон тарвижи анвоъи беморийхойи ақидатий ва рафторий буда ва хаст. Корики ин расонахо ва бахусус секуляристхо ва секулярзадахо ва ақоиди онхо бо миллати мо карданд ва ба андозаи фасод ва бебандубори ахлоқий ва рафторийро дар миёни миллати мо ба вужуд оварданд ,дар тули торихи башарият хеч искандари ,чангиз ,муғул ва хеч кофари бо миллати мо накарда аст.
Бале ,танхо касони метавонанд ба шеваи шаръий ва сахихи он аз ин дорудастаи секулярзада хазар дошта бошандки ибтидо ,аз қалби салим ва хақ талаби бархурдор бошанд, чанин қалби солим ва хақ талабийро бояд худишон дошта бошанд ; ва дар мархалаи дувум шинохти кофий дар мовриди қонуни шариати аллох ,жомеъашиносий исломий ва дорудастаи секулярзадахо дошта бошанд. Ек мисоли хийли кучак инки агар шумо қассобро нашноси ва надоники аз қассоби чи гушти мехари ,мумкин аст ба жойи гушти халол ба шумо гушти хук бифрушанд ва инро ба хурди худит ва хонуводат бидихи. Даххо мовридро дидем ва шанидемки гушти улоғи ахлий ,саг ва хукро дар жохойи мухталиф ва дар марокизи мухталиф арза карданд ва моххо ва солхо ба мардум доданд ва каси нафахмида то инки лўв рафта аст.
Дар хар сурат ,дар пеш гирифтани хазар аз секуляристхо ва секулярзадахо ,хазар аз секулярзадахо ва бароат аз секуляристхо ва дорандагони сифоти онхо ва марокизишон зарурий ва хатмий аст. Бахусус хар шахс ба қиёмат ва ояндаи худ ,фарзандон ва жомеъаш ахамият бидихад ва хар чи масъулияти шахс дар умури сарпарасти хонувода ,идора ,русто ,шахр ва кишвари болотар меравад лузуми шинохти ва хашдор дар мовриди хатари секулярзадахо ва хазар аз онхо ахамияти бештари пейдо мекунад.Ин мунофиқин ва куффори пинхони дохилий бозандагони хақиқий зиндаги хастандки бо аъмолишон , бо корхоики карданд ва сифотишон хеч шонси барои хидоят ва хушбахти худишон боқий нагузоштанд:
«اولئک الّذینَ اشَتَروا الضَّلالَةَ بِالهُدی فَما ربحت تِجارتُهُم و ما کانوا مُهتَدین» (بقره/۱۶).
(идома дорад…..)