Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(116- қисмат)
Аммо, Абу Басир дуруғгу ва тамоми касоники тўвтиъахойи ин шахсро амалий мекунанд доранд муслиминро ба тафарруқи бештар ,залилий,шикаст ва нарасидан ба қудрати хукумати, шўро,уммат ва ижмоъи вохид суқ медиханд ва ин бархалофи манхажи сахоба ва тобеъин ва аиммаи ислом ва бар зидди тамоми манофеъи муслимин аст. Инхо мужриёни жанги равоний алайхи муслимин хастанд, сарбози пиёдайи жанги равоний ва таблиғий душмани ислом алайхи муслимин хастанд. Чи каси шакки дар ин дорад? Тафарруқ яъни залилий, вахдат яъни қудрат. Инхо дар масири залилий муслимин доранд харакат мекунанд ва ижоза намедиханд муслимин вахдат пейдо кунанд.
Аимма ва тобеъин , тамоми талош ва амалкардишон бар ин будки боис шаванд куффори вориди дини ислом шаванд. Аммо, иддаи дар пейи кучактарин бахонаи хастандки бар пояйи жанги равоний душманонишон бародар ва хохари мусалмони худишонро аз ислом хориж кунанд ва вориди доирайи куффор намоянд. Медонид ихтилофи ин даста бо асхоб ва тобеъин ва аиммаи бузургвор чиқадар зиёд аст? Ингор фикр мекуни инхо дар жихати акси хам харакат мекунанд. Ту бояд таъйин куни дар кудом жихат харакат мекуни.
قولهم بتحريف التنزيل صراحة
Инхо ба сирохат мўътақидандки дар нозил шудани қуръон тахриф сурат гирифта аст.
Мутаъассифона , ман ин далилро дар аксари манобеъи мактуб ва хатто тасвирий ва совтий баъзи аз бародарони мужохид ва муслихин мебинамки банда ахиран хам ба каррот онро дар манобеъишон дидам мактуб,совтий ва тасвирийхоишон ; ва хамин ек далилро далили иртидоди тамоми шиъаёни дунё ва мужаввизи барои қатли омми онхо медонанд, хамин ек далил. Яъни мегуянд кулли шиъаёни 12 имоми ба тахрифи танзил мўътақиданд. Хамин ек далилро боиси куштори онхо медонанд. Далил барои куштанишон чист? Хамин аст.
Дар холики дар холи хозир ва дар тойи қуруни гузашта раъйи ғолиби шиъа бар адами тахрифи қуръон буда ва хаст ва ривоёти мовжудро ё заиф донистанд ё жаълий ва сохтагий ё ғариб. Дар баробари ек раъй ба тахрифи қуръон, садхо раъй аз бузургони шиъайи 12 имоми вужуд дорадки ба ин раъйи фосид эътиқоди надоранд ва хатто алайхи он рисола ва китоб невиштанд. Кофий аст ек сержи кучак дар интернет бикунид то бидонидки чанд китоб дар ин замина дар тули торих то алъон невишта шуда аст.
Бале,мумкин аст бигуйид хуб ривоёти дар манобеъи онхо вужуд дорадки инро мерасонад. Бале,вужуд дорад мисли хамон ривоётхои заифики дар манобеъи соири фирақи хам вужуд дорад. Аммо, феълан ин фирақ ин ривоётхоро қабул надоранд ва ин ривоётхоро сахих намедонанд, хар чандки мумкин буда дар қуруни қаблий мовриди қабули хамон фирқа воқеъ шуда бошанд. Мо хам акнун хийли аз ривоётхоро қабул надоремки гуруххои қаблий будандки бародарони мо қаблан аиммаи бузургвори мо қабланки рахмати худо бар хаммаи онхо бод онхоро қабул доштанд ва ба онхо амал карданд, мо алъон мегуем заиф хастанд. Хуб, онхо акнун қабул надоранд ва эътиқоди ба он надоранд. Чун гузаштахоки ба он амал мекарданд намедонистандки ин ривоётхо заиф аст. Шумо хамин алъон кофий аст ба ривоётхоики Албоний рохимахуллох гуфта заиф хастанд нигох кунид, биравид нигох кунид Албоний кудом ривоётхоро гуфта заиф хастанд. Бибинид чанд ривоётро шомил мешавад ва аслан чанд жилд китобро шомил мешавад. Аммо, хаммаи инхо қаблан ба онхо амал мешуд.
Тасаввур кунидки ,Суйутий рохимахуллох мегуяд: ду сурайи ” хафду хулъ” дар мусхафи Убай бин Каъаб ва ибни Аббос невишта шуда буд. Яъни чи?
Қуртубий ( вафот 671) дар тафсири худ ” алжамиъу лиахкамил қуръан” , дар аввали сураи Ахзоб менависад: ин сура дорои 73 оя аст, ривоётхои хам меоварадки 73 оя аст. Сипас изофа мекунад: ин сура дар оғоз ва ба хенгоми нузул, ба андозаи сураи Бақара буда ( яъни 286 оя дошта ) ва ояйи ражмки мегуяд :” агар мард ва ё зани пир зино карданд, он дуро сангсор кунид, ин интиқоми аст аз худо, худо қудратманд ва хаким аст! ” дар он буда ва ба дунболи он аз уммул мўъминин Оиша розиаллоху анхо ривоят мекунадки: сураи Ахзоб дар асри пайғамбар 200 оя буда, ва ле хенгоми невиштани қуръон, жуз бар оёти мовжуд яъни 73 оя даст пейдо накарданд, ин яъни чи? Диққат кунид яъни чи? Мегуяд сураи Ахзоб 73 оя дар асл 286 оя будаки ба бақияш даст пейдо накарданд, яъни бақия кужо рафта? Масалаи носих ва мансух хамки матрах нест. Чун мегуяд дар замони пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам буда ва дар кутуб ва мусхафи фалоний ва фалоний хам буда ё дар мовриди сураи Ахзоб мегуяд дар асри пайғамбар 200 оя буда ва алъон ба 73 оя бештар дастраси пейдо нашуда аст.
Хуб, дар миёни шиъайи 12 имоми хам чанин ривоётхойи ва хатто бадтар хам вужуд дорад. Аммо мухим ин астки инхоро заиф медонанд ва алъон инхоро қабул надоранд ва дар радди инхо китобхо невиштанд. Қаблан хам арз кардам, ек бори дигар хам дар мовриди он сухбат кардам ингуна маворид хийли зиёданд. Мо дар мовриди мантақаи худимон сухбат кунем ками бештар онро тўвзих бидихем. Дар хамин чанд дахаи гузашта магар набуд шахси ба номи Саййид Мустафо барзанжий еки аз муллохои шофеъий мазхаб ба унвони пайғамбари жадид дар шимоли Сулаймония Ироқ зухур кард ва китоби хам бо худиш оварда буд ба номи ” каламотуллох ” хамин аст онро нигох кунид дустон, хаминки дасти ман аст. Нигох кунид, бо исми аллох шуруъ мешавад, оётишро нигох кунид ин хам оётиш, повариқоишро хам нигох кунид тўвзихи оётро дода, инхо табъиш хам невишта моли донишгохи Арбил аст, қийматиш хам невишта ,соли интишори он хам хаст. Ин шахс ибтидо иддаойи махдувият дошт ва мегуфт мехохад бар асоси қуръони хукм кунад аммо, баъдан дар соли 1988 иддаойи пайғамбари кард ва ба истелох қуръони жадиди ба номи ” каламотуллох ” овард. Ин пайғамбари дуруғин ба Эрон хам омад аммо аз у истиқбол нашуд ва дубора ба Курдистони Ироқ баргашт ва дар нихоят тавассути мужохидини хуромони ғарбий ба қатл расид ва пейравониш мегуянд рафта ба дўврони ғийбат ва дубора бармегардад.(идома дорад………)