Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум :Душманшуносийи шаръий (1) куллийёт дар мовриди анализи жомеъайи куффор
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(3-қисмат)
Аллохи мутаол барои касоники ин ду асл яъни ” ла илаха иллаллох ” ро аз коноли охарин фристода қабул карданд исми ” мусалмон ” ро интихоб карда на хеч исми дигариро ; ва хар каси таслими ин ду асл ,аз коноли охарин пайғамбар шуда вориди доираи дини ислом шуда ва ба у мегуем ” мусалмон ” ва инки ин шахс дар қалбиш чи мегузорад рост ва дуруғ қалбиш ба худо ва рузи қиёмат бармегардад ва дар дунё мо уро ” мусалмон ” меномем хар чанд кофари пинхони дохилий ё мунофиқ хам бошад дар хар сурат мо уро дар дунё мусалмон медонем.
Дар ин сурат ,мусалмон хам каси астки ба сурати ” куллий ва ижмолий ” ба нафъи тоғутхо ва жохилият иқрор мекунад ва баъад ба сурати “куллий ва ижмолий ” ба қонуни шариати аллох иймон меоварад . Холо дар ин куфр ба тоғут ба садхо тоғут метавон ишора кардки бояд инкор шаванд ва зери по гузошта шаванд , ва дар масалаи иймон ба аллох ва риояти қонуни шариати аллох хам метавон ба садхо ва балки хазорон моврид ишора кард .Ек мусалмон замоники тасмим мегирад аз коноли илм ,ақоидишро ёд бигирад ба сурати тадрижий ба садхо мовриди мовжуд дар куфр ба тоғут ,ва мухтас кардани ибодат барои аллох ошно мешавад , ва мумкин аст касони дучори хато ва иштибохоти фохиши ақидатий ва хатто гунох хам шаванд.Аммо хамин иймони қалбий ва иқрори куллий ва аъмолики бар асоси дустур ва қонуни аллох анжом медихад уро вориди доираи ислом мекунад ва гунох ,модомики онро халол надонад ва дар айни хол узри шаръий қобили қабули хам дошта бошад ,хамин узрхо монеъ садама задани гунох ба иймониш мешаванд ,яъни ин тараф гунох ва он тараф иймони у қарор дорад ва ин васат монеъи вужуд дорад ва ижоза намедихадки ба ин иймон садамаи ворид шавад мисли хонаки ижоза намедихад сармо ва гармо вориди он шавад ё либосики мепушем монеъи бейни берун ва бадан мешавад мисли жалиқаи зидди гулула мешавад ва чанин гунохони мусалмонро аз ислом хориж намекунад.
Ин мухтасари будки аз дуруси гузаштаки ба дархости дустон саъй шуда дар ин дарсхо ва дарсхойи оянда ,хаттол имкон аз ба коргирий истелохоти фиқхий ва бозгуий назариёти мухталиф ва гох даст ва погири фуқахоки , мумкин аст боиси сардаргуми иддаи аз дустон гардад ,пархез шавад. Мо хам бу сурати сода ва бидуни ба коргирийи ин истелохот аз бозгуйи орои мухталиф ва дидгоххойи мухталиф уламо гузашта пархез мекунем ва саъй мекунем ба сурати сода ва дар хадди фахми дустон онро ироа дихем иншааллох .
Хуб ,алъон мерасем ба дарси имруз ,тахти унвони ” душман шиносийи шаръий ” .Ибтидо лозиме анализи аввалияи аз куффор дошта бошемки мумкин аст натавонем тойи ек жаласа онро тамом кунем ва ба жаласоти баъдий хам кашида шавад.
Бар асоси ривояти Бухорий ва имоми Ахмад аз Абу Саъид ибнил Муалло ва ривояти Муслим ва Насоий аз ибни Аббос ,агар мо сураи фотихаро ба хотири жомеъийятики дар дин ва ақидайи муслимин дорад “уммул китоб ” ва бузургтарин сураи қуръон бидонемки кулли қуръон дар ин сура хулоса шуда ва кулли қуръонро тафсири сураи фотиха бидонем , дар ин сура аллохи мутаол пейравони ду дини ислом ва дини мушрикин ё хамин секуляристхоро ба се гурух тақсим карда астки , мо хар руз хаддиақал 17 бор ба ин хақиқат ишора карда ва мегуем :
«اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ. صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضَّالِّینَ».
Ду дини комилан мутазод бо се даста ва гурух :
1 – Ононики дар сироти мустақим хастанд ва аллох ба онхо неъмат дода ,хамчунонки мефармояд :
:«وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا» (نساء/69)،
Онхоики аллох ба ишон неъмат дода хамрохи касони хастандки худо ба онхо неъмат бахшида аз пайғамбарон ,сиддиқон ,шахидон ва солихин , ва онхо нику рафиқони хастанд. Инхо сиротол мустақим хастанд , “анъамта алайхим ” гурухики аллох маърифий мекунадки мо онхоро мусалмон медонем.
(идома дорад……)