Хозирги пайтларда кофирларнинг жуда кўп биродарларимизни, опа-сингилларимизни асир қилиб олганига гувох бўламиз, мана бу кофирларга қарши жиход мана шу далилга кўра хам вожиб бўла оладими ё йўқми?
Жавоб: имоми Нававий рохимахуллох айтади:
لَوْ أَسَرُوا مُسْلِمًا، أَوْ مُسْلِمَيْنِ، فَهَلْ هُوَ كَدُخُولِ دَارِ الْإِسْلَامِ؟ وَجْهَانِ، أَحَدُهُمَا: لَا؛ لِأَنَّ إِزْعَاجَ الْجُنُودِ لِوَاحِدٍ بَعِيدٌ، وَأَصَحُّهُمَا: نَعَمْ؛ لِأَنَّ حُرْمَتَهُ أَعْظَمُ مِنْ حُرْمَةِ الدَّارِ [1]
Агар бир мусулмон ё кўп мусулмонларни асир қилинса, бунга ўхшаш ишлар ислом диёрига хужум қилиш ва унга киришга ўхшайдими? Бу хақида икки хил назар бор: мана буларни биринчисини айтишича: йўқ, бир кишини деб аскарларни азият қилиш керак эмас, аммо бу назарни энг сахихи будир: албатта, чунки мусулмоннинг хурмати диёр ва минтақани хурматидан кўпроқдир.
Яъни агар бир мусулмон кофирларни олдида асир бўладиган бўлса, худдиинки барча мусулмонларга қарши жанг эълон қилиши ёки ислом диёрига хамла қилгани билан баробардир.
Мана бу хусусда жуда кўп уламолар сухбат қилишган. Улардан мисол тариқасида келтирсак Аз ибни Абдуссалом айтади: кофирларни қўлидаги мусулмон асирларини озод қилиш аллохга яқинлашиш асбобларини энг яхшисидир. Баъзи уламоларни айтишича эса: агар фақат бир мусулмон асир бўлса, душманга қарши жангни давом эттиришимиз ва биродаримизни нажот беришимиз ёки уларни хаммасини нобуд қилишимиз лозим. Энди агар жуда кўп мусулмонлар асир бўладиган бўлса , бу хақида қандай тасаввур бўлиши мумкин?![2]
Имоми Қуртубий (671 х) хам айтадики: бизнинг уламоларни айтишича: хатто агар бир дирхам хам қолмаган тақдирда хам асирларни озод қилиш вожиб бўлади……ва асирларни байтул молдан озод қилиш вожибдир, агар бу йўлдан озод қилиб бўлмайдиган бўлса,барча мусулмонларга фарз бўлади. Агар улардан фақат бир киши бу ишни бўйнига олиб харакат қилса, бошқаларни бўйнидан соқит бўлади. [3]
Умар ибни Хаттоб розиаллоху анхуни айтишича эса: ростини айтганда бир мусулмон кишини кофирларни қўлидан қутқариб олиш мени олдимда бутун араб оролидан хам суюмлироқдир.
لأَنْ أَسْتَنْقِذَ رَجُلاً مِنَ الْمُسْلِمِينَ مِنْ أَيْدِي الْكُفَّارِ أَحَبَّ إلَيَّ مِنْ جِزيَرَةِ الْعَرَبِ.[4]
Мана бу хукм ва фарзларни барчаси аллохни шариатидан олинган кўрсатмаларга кўра келтирилган , улардан мисол тариқасида айтилса, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам айтадилар:
مَا أَطْيَبَكِ وَأَطْيَبَ رِيحَكِ، مَا أَعْظَمَكِ وَأَعْظَمَ حُرْمَتَكِ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَحُرْمَةُ الْمُؤْمِنِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ حُرْمَةً مِنْكِ: مَالِهِ وَدَمِهِ . [5]
Эй каъба! Қандай хам поксан, қандай хам хидинг хушбўй ва покиза, қандай хам азаматга эгасан, ва эхтироминг қандай хам буюкдир, аммо Мухаммаднинг жони уни қўлида бўлган зотга қасамки ,аллохни олдидаги мўъмин кишини хурмати сени хурматинг ва эхтиромингдан каттароқдир; яъни уни моли(хурмати) ва қони( хурмати) .
Шундай бўлгач, минглаб диндош биродарларимиз , Офия Сиддиқийга ўхшаш опа-сингилларимизни америка, хитой ва бошқа кофирларни зиндонларидан озод қилинмагунча бу кофирларга қарши жиход қилишимиз фарзи айн бўлиб қолади. Чунки мусулмонни хурмати хар қандай ер, диёрни хурматидан юқори туради, бу ерларга кофирларни бостириб кириши, қўл чўзиши билан эса жиход хаммага фарзи айнга айланади.
[1] نووی، روضة الطّالبين 7/ 418 / روضة الطالبين (10/216)
[2] أحكام الجهاد وفضائله (ص97) / وإنقاذ أسرى المسلمين من أيدي الكفار من أفضل القربات، وقد قال بعض العلماء: إذا أسروا مسلمًا واحدًا وجب علينا أن نواظب على قتالهم حتى نخلصه أو نبيدهم، فما الظن إذا أسروا خلقًا كثيرًا من المسلمين؟!
[3] الجامع لأحكام القرآن (2/23) / قال علماؤنا : فداء الأسارى واجب وإن لم يبق درهم واحد.!… ويجب فك الأسارى من بيت المال ، فإن لم يكن فهو فرض على كافة المسلمين ، ومن قام به منهم أسقط الفرض عن الباقين.
[4] مُصنف ابن أبي شيبة (12/418)
[5] سنن ابن ماجه ۴۰۶۷