Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(41- қисмат)
Бояд ин маворидро риоят кунем, ин хамон абзорхои хастандкки мо ба хукми зарурат бояд ба онхо ахамият дихем.Увлавиятхоимонро барраси кунемки чи чизхои хастанд. Аз кина ва душмани пархез кунем ва инсоф дошта бошем,дубора мегуем инсоф дошта бошем,чизики дар холи хозир хийли кам аст. Барои хамин увдавиятхоро мехохем бигуем. Тасаввур кунид ибни Таймия маслахати мусалмононро чигуна баён мекунад.
Ибни Таймия рохимахуллох тарки бархи аз мустахаботро боиси дусти медонист ва мегуяд: ” маслахати расидан ба дусти дар дин,бузургтари аз бархи корхост; хамонгунаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам тағйири банойи каъбаро рахо карданд, чун боқи мондани он ба хамон холати пешин сабаби наздики дилхо мешуд”. Ибни Масъуд розиаллоху анху бар комил хондани намоз дар мусофиратро пушти Усмон розиаллоху анху ирод гирифт аммо ,пушти сариш намоз хонд ва гуфт : даргири чизи нопасанди аст.
Хуб,фикр кунам дар мовриди таъвил ба унвони ек монеъ дар такфир ба андозаи ниёз сухбат кардем. Ба хар хол, ин чохор марахалаи исботи журми иртидод,таъйиди журм тавассути қуръон ва суннати сахих,шурути такфир ва мавонеъи такфир, марохили хастандки шахс лозим аст ва бояд дар мовриди мусалмоники ба журми иртидод муттахам шуда инхоро тей кунад ва ба онхо яқин ва итминон пейдо кунад ва зарраи шак хам надошта бошад ва чунончи дар хар мавориди ба яқини комил нарасида буд бояд хукм ба бароати мусалмон содир намояд. Ва ба қовли бузургворони мо агар 99 далили қовий бар кофар будани шахси мусалмон вужуд дошт ва танхо ек далили заиф дорои шубха вужуд дошт бояд ахли қибларо бо хамин шубха аз журм ва марг нажот дод. Ин рохи астки бояд рафт,агар мусалмони худ ва қиёматишро дуст дорад ин масири астки бояд тей кунад.
Мархалайи судури хукм дар мовриди касоники онхоро аз чохор филтери аслий гузарондаем:
Дар инжо мерасем ба мархалаи судури хукм дар мовриди касоники чохор мархалаи исботи журм ,таъйиди журм тавассути қуръон ва суннати сахих,шурути такфир ва мавонеъи такфирро дар мовридишон ба ижро дар овардаем. Ибтидо чанд калама дар мовриди куфр ва кофар бигуем бехтар аст:
Куфр дар забони арабий ба маъни пушондани чизи меояд. Ба хамин далил ба кишоварз мегуянд кофар ,чиро? Чун базрро бо хок мепушонад:
«كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ» (حدید/20)،
Дунё хамчун борон астки гиёхони он ,кишоварзонро ба шигифт меоварад.
Мушаххас аст, кишоварз медонад чи чизиро мепушонад. Медонад базрро мепушонад на санг ва шишаро.Хамчунин ,медонад ин базрики мепушонад чи базри аст, ва моххо ва балки солхо интизори самари хамон базрро дорад, на чизи дигариро. Пас, шинохт дорад медонадки чи чизиро пушонда аст.
Бо хамин миқёс ба касоники огохона чизи аз неъматхои аллох ва чизи аз қонуни шариати аллохро мепушонанд ё кулли қонуни шариати аллохро мепушонанд ва мунтазири авоқиби он хам мешаванд ба онхо мегуянд кофар. Албатта, мумкин аст теъдоди ин куффор бисёр кам бошад ( хамон куффорики қаблан дар мовриди онхо сухбат кардем ва тўвзих додем)
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ
Инхо мумкин аст теъдодишон хийли кам бошадки мутлақан ла юъминуна хастанд ва иймон намеоваранд. Аммо ин афрод мумкин аст жомеъайи бузургиро бо ақоиди худишон бор оварда бошанд ва дар куфриёти аз онхо тақлид шавад ва ба истелох аз миёни жохилон аз худишон копи гирифта бошанд. Дар ин сурат,кулли он жомеъайики аз инхо копи шудандро дар дунё жузви куффор хисоб мекунем ва жузви куффор хисоб мешаванд. Бо инки мумкин аст хийли аз ин жавомеъ фақат муқаллидини куффор бошанд ва аз куффори аслий копи гирифта шуда бошанд, бо ин вужуд,фарқи бейни жохил ва олими жавомеъи куффор вужуд надорад ва хамма машмули хукми вохидий мешаванд. Мисли жомеъайи яхудият, насроният , мушрикин,мажус ё соибин.
Аммо, дар миёни муслимин куффори пинхоний хастандки саъй доранд худишонро копи муслимин кунанд ва шабихи муслимин шаванд ва адойи муслиминро дармеоварандки ба онхо мегуянд мунофиқин ё ба забони имрузий ба онхо мегуянд секулярзадахо. Дар ин сурат, инхо чун худишонро шабихи муслимин карданд жузви муслимин хисоб мешаванд. Холо ,инхо мумкин аст шароити пеш биёядки вазъ аваз шавад, яъни ба жойи инки инхо худишонро шабихи муслимин кунанд ва копи муслимин шаванд, инхо асли худишонро ру мекунанд ва ошкор мекунанд ва дигар адойи муслиминро дар намеоваранд.Ё илова бар ин, мумкин аст иддаи аз муслимин дар суханони ё аъмоли копи инхо шаванд ва адойи ин куффори пинхон ё адойи куффори ошкорро дармеоваранд ва аз масирики бо муслимин омаданд тасмим бигирандки ба ақаб баргарданд,ин баргашт ба ақабро иртидод мегуянд.
Дар сутури гузашта арз шудки илали куфр ва кофар шудан мумкин аст эътиқоди куфрий бошад ( ки амри аст марбут ба қалб ва мо аз он хабар надорем ва ба худи шахс бармегардад) ё сухан ё амали куфрий бошадки боиси пушондани еки ё кулли қонуни шариати аллох ва неъматхои аллох шавад.
(идома дорад……..)