حکومت ج.ا.ایران برای شیعه ی جعفری و فرق معروف به اهل سنت تهدید یافرصت
به قلم: ابوعبدالله موکریانی
از آنجایی که :
شیعیان از مرده ها تقلید نمی کنند و تابع مجتهدین زنده هستند و هم اکنون مجتهدین ایران و حکومت آن در جایگاه رهبری اکثریت قاطع گروههای شیعی دنیا قرار گرفته اند ،
شيعيان جهان در پيروي مذهبي به قوميت اهميتي نميدهند، بر این اساس از نظام مذهبي حاكم بر ايران پيروي ميكنند.
در این صورت، حال و روز شيعيان جهان فقط در صورتي بهبود مي یابد كه حال و روز شيعيان ايران اصلاح يابد. و از آنجایی که شيعيان سر تا سر جهان با يكديگر ارتباطي زنجيرهاي دارند، تکامل وضع موجود در ایران می تواند در پایان دادن به ركود و انقياد فكري طبقه موسوم به فقهاء و مجتهدين منتسب به شیعه که قرنهاست شیعه ی جعفری و تمام مسلمین را به زانو در آورده است را تضعیف و نابود گرداند . قرنها پیش ائمه ی جعفری و همگام با آنها تا کنون، سایر مسلمین به نابودی عقاید و رفتارهای فاسد غلات و منحرفین، و لو بدست كسي ديگر، اميد بسته اند.
در این صورت وجود حکومت شیعه مذهب ایران [1]و کمک به تکامل این روند در میان شیعیان، فرصتی تاریخی است که قرنها مسلمین جهت مبارزه و نابودی افکار غلات و بدعتهای رایج انتظارش را می کشیدند .
Аллох таоло дини исломга эргашганларга уни бошланган кунидан бошлаб то қиёмат кунигача фақат бир исмни танлаган бўлиб, бу хам бўлса “мусулмон” деган номдир. Мана бу исмни аллох таоло ла илаха иллаллох , яъни тоғутга куфр келтириб ибодатни фақат аллохни ўзигагина махсус қилган ва мана бу икки асосга таслим бўлган кишиларга қўйган;
Ўзи сизларни илгариги(муқаддас китобларда) хам, мана шу (қуръонда) хам мусулмонлар (яъни ўзини динига бўйсинувчилар) деб атади.
Мусулмон биродарлар ва опа-сингиллар! Диққат билан эътибор беринглар, мана бу исмни аллох таоло бутун башарият тарихи давомида ислом динига эргашганларга қўйган,хозирда хам бизни исмимиз мана шудир. Еру-осмон,денгиз, тоғ, шамол, қуёш ва ойни исмини ўзгартира олмаганимизга ўхшаш, яратган зот тарафидан бу исмларни ўзгартиришга хам буюрилган эмасмиз,аллох таоло бутун тарих давомидаги барча мусулмонларга қўйган исмни хам ўзгартира олмаймиз. Албатта тоғни исмини сен ўзинг қўйгансан, лекин сенга аллох таолони ўзи исмингни танлаган, уни ўзгартира олмасан.
Шунга ўхшаш “ислом дини” хам барча пайғамбарларни рисолати бўлган, мана шу динга эргашганларга “мусулмон” деган номни берилган. Агар қуръонни хаммасини қидириб чиқсангиз хам, унда исломга эргашганларга “мусулмон”дан бошқа исм билан мурожаат қилинмаганини кўрасиз. Кўриб турганингиздек бу исмни бизни яратган зотни ўзи танлаган бўлиб,фақат мана бу динга эргашган кишиларга қўйилган ва бу дин қиёмат кунигача бизларга нозил қилингандир.
الله متعال برای پیروان دین اسلام از آغاز پیدایش تا روز قیامت فقط یک اسم را انتخاب کرده، آنهم «مسلمان» است. این اسمی است که الله متعال برای کسانی که لا اله و الا الله یعنی کفر به طاغوت و عبادت را مختص الله قرار می دهند به این اصول تسلیم شده اند اسم آن ها را مسلمان گذاشته است:هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا(حج/78)، الله متعال شما را قبلاً (در کتابهای پیشین) و در این (در آخرین کتاب که قرآن نام دارد) مسلمان نامیده است.
خواهران و برادران مسلمان! دقت کنیداین اسم راالله متعال برای تمام پیروان دین اسلام در تاریخ بشریت انتخاب کرده، الان هم اسم ما همین است. اگر اسم زمین، آسمان، دریا، کوه، باد، خورشید و ماه را نمیتوانیم عوض کنیم، که امری برای عوض کردن یا نکردن آن هم از طرف خالق آن نداریم. به همین ترتیب که دوست نداری به کوه بگویی دریا، یا به آسمانبگوئی کوه، به همین ترتیب هم به هیچ وجه اجازه نداری اسمی را که الله متعال در طول تاریخ بشریت برایت انتخاب کرده را تغییر بدهی. اسم وی را کوه را تو گذاشتی ولی این اسم را الله متعال برایت انتخاب کرده است
همچنانکه «دین اسلام» رسالت همه ی پیامبران بوده، نام «مسلمان» هم برای تمام دوره های تاریخ بشریت به پیروان دین اسلام داده شده است. اگر در تمام قرآن جستجو کنیدغیر از کلمه ی «مسلمان» هیچ اسم و رسم دیگری برای پیروان دین اسلام معرفی نشده است.این اسمی است که الله متعال برای ما انتخاب کرده؛ برای دینی که در طول تاریخ بشریت یک اسم داشته، یک اسم هم برای پیروان این دین معرفی کرده، این هم دینی است که تا روز قیامت برای ما نازل شده است.
علوی شیعه لرینینگ حرکتی اوموی شیعه لرینی حرکتیگه نسبتاً پرلیل رویشدگی بیر جریان بولیب، اولر اسلامی شوراگه اساسلنگن حکومتنی و اونی مؤسّسه لرینی قیتریش و سلطنتگه اساسلنگن حکومتلرگه قرشی مبارزه قیلیشردی.
بو حرکتلرنی عقیده سینی اساسی، امام علی علیه السلامگچه بولگن دورده مسلمانلرنینگ اورتسیده رواج تاپگن شریعت اوصول لریگه کوره بولگن،امام علی و اوکیشیدن کیینگی ائمّه لرنی دوریده هم عمل لرنی رویشی و یوقاریدگیلرنی سوزیگه اساسلنگن حالده دوام ایتدی.
پیغمبر و قرآنّی منهجینی ثابت قیلیشیچه، اسلامنی مستحکملش و اونی ثباتی یالغان- توقیمه لرگه،همده اونی پایدیوارینی یالغان،تعصّب،دشنام،بیهوده سوزلرگه ایحتیاجی بولگن ایمس. عموماً ایتگنده قرآن و پیغمبرنی سنّتی صحیحده شیطان و اونی یارانلریگه نسبتاً حتّی بیر یالغان و توحمت هم تاپه آلمیمیز.
Алавий шиъаларининг жараёнига нисбатан ғуллотларни нуфузи
Холид хўромий
Алавий шиъаларининг харакати умавий шиъаларини харакатига нисбатан паралел равишдаги бир жараён бўлиб, улар исломий шўрога асосланган хукуматни ва уни муассасаларини қайтариш ва салтанатли хукуматларга қарши мубораза қилишарди.
Бу харакатларни ақидасини асоси, имом Али алайхиссаломгача бўлган даврда мусулмонларнинг ўртасида ривож топган шариат усулларига кўра бўлган,имом Али ва у кишидан кейинги аиммаларни даврида хам амалларни равиши ва юқоридагиларни сўзига асосланган холда давом этди.
تشیع علوی جریانی موازی با تشیع اموی تلاشی جهت بازگرداندن حکومت شورای اسلامی و نهادهای مرتبط با آن و مبارزه با حکومتهای سلطنتی و زیر مجموعه های آن بود .
مبنای عقیدتی این جریان نیز همان اصول شریعتی بود که تا امام علی علیه السلام در میان مسلمین رواج داشته و بر مبناي روش عمل و سخنان والا و عميق امام علی و ائمه ی پس از وی ادامه داشت.
منهج پیامبر و قرآن ثابت نموده است جهت تثبيت و قوام اسلام نيازي به دروغ پردازي و بناي پايههاي آن بر دروغ و تعصب و دشنام و ناسزا نبوده است. ما درکل قرآن و سنت صحیح نبوی حتی یک دروغ و تهمت در مورد شیطان و یاران او نمی بینیم.
شیعیان علی نیز که خود را به عنوان ادامه دهنده ی این منهج می دانسته اند ضمن پایبندی به آن، سعی نموده است به عنوان مسلک مدارا و دوستي با خودي و تحمل مخالف به خود هویت مستقلی ببخشد.
با رعایت این روند شیعه ی علی در طول تاریخ نماد ومسلک ظلم ستيزي و مبارزه با باطل، مسلک پويايي و تدبرعميق علمي و معرفتي در جهان طبيعت و دنياي درون و آيات الهي، و تلاشی جهت بازگرداندن حکومت به سبک اسلامی آن بوده است.
بدون شک این روند خطر جدی برای کفارآشکار(اهل کتاب، شبهه اهل کتاب و مشرکین) و پنهان (منافقین) بوده است که به نحوی قدرت مورد دلخواه خود را از دست داده بودند .
به همین دلیل جهت ضربه زدن و ممانعت از تحقق چنین هدفی، ممانعت از دسترسی عوام به چنین اندیشه های نابی، انتقام از فاتحین سرزمینها و از بین برنده ی حاکمیتها، کفار آشکار و پنهان جریانی موازی با آن را تولید کرده اند که تاریخ به جریان غلات (کفار پنهان داخلی) مشهور شده است و منافقین پرچمدار آن بوده اند .
علاوه بر این دشمنان کافر، حکومتهای ظالم حاکم بر مسلمین نیز جهت ضربه زدن به این جریان از هر گونه جنگ روانی کوتاهی نکرده اند. اینها به خوبی درک کرده بودند که غیر ممکن است کسی علی گونه و حسین گونه اسلام را فهمیده باشد اما مرتب توسري بخورد و زير بار هر خفت و خواري برود، مگر امکان دارد بر چنين فرد آزادیخواه، عدالت طلب، جسور و گستاخي حکومت کرد؟
غلات نیز به خوبی دریافته بودند که بازگشت حکومت به سبک اسلامی آن مساویست با وحدت و قدرت یابی مجدد مسلمین و تولد کسانی چون علی بن ابی طالب و عمر فاروق و ابوبکر صدیق و این به هیچ وجه به نفع آنها نبود ، چون اینها به تجربه دریافته بودند که چنین بازگشتی می تواند چقدر برایشان محدودیت، ذلت و ضرر در بر داشته باشد .
اینها به خوبی می دانستند که الله متعال می فرماید: تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسَۡٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ (بقرة/ 141) «آن گروه پیشین، همه درگذشتند،هرچه کردند برای خود کردند و شما نیز هرچه کنید به سود خویش کنید و شما مسئول کار آنان نخواهیدبود».
و همچنین می دانستند که قرآن یکی از اهداف آمدن پیامبران را رفع اختلافات میان انسانها معرفی میکند. رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز توانست تفرقه ملت عرب و حتی سایر ملل را به وحدت تبدیل کند و کسانی چون امام علی رضی الله عنه با آنکه خود را بهترین گزینه برای جانشینی رسول الله صلی الله علیه وسلم میدانست و بارها اعلام کرد که شایستهترین فرد برای خلافت است اما هرگز حاضر نشد به خاطر مصلحت شخصی وحدت جامعه را به خطر اندازد و حتی بارها به خلفا در حفظ وحدت و اقتدار جامعهی اسلامی مشورت و یاری داد و همه تلاش خود را برای تحقق وحدت به کار بست . پس سیره ی سیاسی و عملی علی بن ابی طالب رضی الله عنه یعنی آموزش چگونگی حفظ وحدت و صرف نظر کردن از مصالح شخصی به خاطر حفظ وحدت و درک این مهم که وحدت بهترین و مطمئن ترین راه اقتدار مسلمین است.
درک این واقعیت عملی از علی بن ابی طالب توسط مسلمین یعنی سم کشنده برای نابودی غلات . به همین دلیل غلات با زنده کردن اختلافاتی چون اختلاف جزئی امام علی با بعضی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم بر سر خلافتی که هزاروچهارصد سال پیش پایان یافت و… مسلمین را به جان هم انداخته اند .
پس اینها (که هم اکنون تحت عنوان شیعیان انگلیسی شناخته شده اند) جهت ممانعت از وحدت میان مسلمین و قدرت گیری مجدد آنها و تشکیل مجدد حکومت به سبک شورائی و اسلامی آن از هر دسیسه و دروغی به خدا و رسولش نیز ابائی ندارند چه رسد به سایر مخلوقات . به همین دلیل به سادگی همین دروغهای خود را بر قرآن تحمیل می کنند تا بتوانند وحدت مسلمانان را از بین ببرندو مانعی اساسی در بازگشت مجد و عزت مسلمین در تشکیل حکومت یکپارچه ی اسلامی گردند .
در این صورت هرگز نباید این تفرقه اندازان را انسانهائی احمق و ناآگاه فرض کرد، بلکه بیماری مهلکی هستند که از درون جسم مسلمین را ضعیف نموده اند و حتی عده ای از مسلمین جاهل را نیز ناخواسته در مسیر اهداف خود قرار داده اند .
1-Ла илаха- тоғутга куфр келтириш, яъни аллохни шариатидаги қонунларга қарши бўлган барча программаларни, қонунларни, йўлларни рад қилиш, оёқ ости қилиш дегани бўлади.
2-Иллаллох- аллохга иймон келтириш, яъни биз намозларимизда доимий қиладиган ахд бўлади:[1]
« إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ»
“сенгагина ибодат қиламиз ва сендангина ёрдам сўраймиз” бўлиб, бизлар мана шу ахдга биноан ўзимизни барча ибодий ишларимизни, хаётимизни,кундалик ишларимизни, оиламизни, хокимиятни,қонунни,таълим ва маориф сохасини хаммасида ўзимизни аллохга топширамиз.
Бутун тарих давомида мана бу икки асосга ана ўша асрдаги пайғамбарни канали орқали бўйсинган хар қандай шахс ислом доирасига кирибди, яна бир марта қайтариб айтаман,бошқача қилиб айтганда мана бу икки асос, илдизга бўйсиниш охирги пайғамбарни канали орқали бўлиши лозим.
Бу дунёда бу шахсни исломи қабул қилинади, энди бу шахсни қалбида нима борлигини ё нималар кечаётгани ё рост ва ёлғон экани бу аллохга , қиёмат кунига топширилади. У бу дунёда ислом доирасига кирган ва биз уни қалбидаги нарсадан хабаримиз йўқ.
Мана энди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бир неча дақиқани ичида қаршисидаги кишиларга етказиб бера оладиган содда,тушунарли, равшан ислом қайси эканини тушуниб олгандирсизлар? Мукаллаф бўлган хар қандай ёшдаги инсон ўзи эга бўлган саводидан қатъий назар ё уни қабул қилади ё рад қилади.
[1]که در جلسه ی قبل به صورت موردی به چند مورد اساسی آن ها اشاره کردیم.
لا اله= کفر به طاغوت، یعنی رد کردن و زیر پا گذاشتن تمام برنامه ها، قوانین و راههائی که بر خلاف قانون شریعت الله باشند.[1]
الا الله = ایمان به الله، یعنی همان تعهدی که ما در نماز میدهیم: « إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» که بر اساس این تعهد، تمام امورعبادی خود را، همچون کار، زندگی، خانواده، حکومت، قانون، آموزش و پرورشو همه چیز خود را به الله می سپاری.
در طول تاریخ، هر کسی که تسلیم این دو اصل (لا اله= کفر به طاغوتو الا الله = ایمان به الله)، از کانال پیامبر آن عصر شده، دوباره باید تأکید شود، تسلیم شدن به این دو اصل باید از کانال پیامبر آن عصر یا به تعبیر دیگر آخرین پیامبر باشد؛ در این صورت،چنین شخصی وارد دایره ی دین اسلام شده و در دنیا اسلام او پذیرفته می شود، و اینکه در قلباین شخص چه میگذرد، راست و دروغ قلبش به خدا و روزقیامت برمی گردد و در دنیا در دایره ی دین اسلام قرار گرفته است و ما چیزی از قلبش نمی دانیم.
الان باید متوجه شده باشید که، آن اسلام ساده، روشن و قابل فهم کدام است که رسول الله صلی الله علیه وسلم در عرض کمتر از چند دقیقه به شخص می رساند؟ و شخص مکلفی با هر میزان از سواد یا درهررده ی سنی که قرار داشت یا آن را قبول یا ردش می کرد.
[1]که در جلسه ی قبل به صورت موردی به چند مورد اساسی آن ها اشاره کردیم.
