دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(49- қисмат)

48 – тарсу хастанд :

«یَحْسَبُونَ کُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ» (منافقون/4)،

Хар фарёдиро бар зидди худ мепандоранд ва хар овозиро ба забони хувиш ! Онон душмананд ва аз ишон бархазар бош .

Ин секулярзадахо на шужоати ошкор кардани шахсияти воқеий ва хақиқий худишонро доранд то дар сафи секуляристхо ва мушрикини ошкор қарор бигиранд ,на ирода ва тасмими лозимро барои ислохи худишонро доранд. Барои хамин ,бо онки дар жанг ва рударру шудан бисёр тарсу ва беарзиш хастанд ,бештар аз ровшангари ва ироайи андишахойи мухолифин тарс ва харрос доранд ,ва агар дорои қудрати низомий хам бошанд боз аз хар садои мухолифи вахшат ва харрос доранд ва онро барои худишон хатар медонанд ва саъй мекунанд жилови онро бигиранд.

Далили аслий ин тарс ва вахшат хам ,бепояги ва мутазалзил будан бовархоишон ,ва корномаи сиёх ва хиёнат олуди онхост, ва хамиша аз ин нигарон хастандки мохияти воқеий онхо барои мардум ровшан шавад . Барои хамин ,бо онки иддаойи озодий баён ,ровшанфикрий ва ислохгари доранд аммо ,ба шиддат аз садо ва раъйи мухолиф метарсанд ва ижоза намедиханд огохихо ба мардум бирасад ва фовран ба жанги равоний ,шойеа парокани ва дуруғпардози саъй дар хунсо кардани раъйи мухилифини худ доранд.

Инхо мумкин аст зураки дар зохир шодоб ва хушхол худишонро нишон диханд ,аммо ин нақшбози кардан пеши дигарон аст ; ва дар хақиқат нигарони ,афсурдаги ,изтироб ,вахшат ва харрос аз ояндаи мубхам бар зиндагишон соя андохта , ва хар лахза мунтазири ек ходисаи ногувор барои худишон хастанд. Ба хамин далил ,хар сухани ва харакати мухолифро новъи ихонат ва тўвтиъа алайхи худишон медонанд .Фақат кофий аст нақди сода кунид то шохиди берун рехтани ошғолхойи аз дарунишон бошидки туро мутаажжиб мекунад.Холати суъзон ва бадбини вахшатноки саробари рухи онхоро фарогирифта аст.

49 – дар эътойи кўмакхойи молий ба муслимин хасис хастанд :

«وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ» (توبه/67)، 

Ва ( аз базл ва бахшиш дар рохи хейр ) даст мекашанд. Аммо ,мумкин аст барои расидан ба ағрози шуми худишон ва кўмак ба куффори ошкор амволи фаровониро харж кунанд ва ё барои риёкори ,худнамои ва шухратталаби мехмонихойи бо харжхойи сангин хам бигиранд , ё сафархойи пурхарж  тартиб диханд ,ё хатто дар рохи масжидсозики хамма мебинанд ва боиси шухратиш ба мўъмин будан мешавад пул хам харж кунанд . Аммо ба сахти ва икрох маблағи ночизиро , ба нисбат сирватиш , дар рохи аллох кўмак мекунад.

50 – фитнагар ва фитнасоз хастанд ва дар фитна офтоданд :

«لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَکَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ کَارِهُونَ» ‏(توبه/48)،

( ин гурухи мунофиқон ) пеш аз ин хам ба фитнагари ва ижоди фасод ( дар миёни шумо ) пардохтанд ва ( дар жанги ухуд ва дигар маворид ) бар зидди шахси пайғамбар ( ва бархи аз мўъминон ва худ ойини ислом тўвтиъа чиданд ва ) нақшахо кашиданд ва ройзанихо намуданд ва найрангхо варзиданд ( барои инки жилови исломро бигиранд ва корро бар ту табох кунанд ) то замоники – алорағми хости ( мунофиқон ва ба кури чашми ишон ) – ёри худо фаро расид ва ойини ислом ошкор ва пируз гардад .

Фитна ,бо онки дар қуръон ва ривоёт дар маъонийи мухталиф чун озмойиш ,азоб ,шиканжа ,бало ,ошуб ,сахти ,ширк ,боздоштан аз дин ва ……….ба кор рафта ; аммо дар инжо бештар ба маънойи ихтилоф ,харж ва марж ,ошуб талаби ,ихтилол дар назм ва амнияти ижтимоий муслимин ва салби оромиш аз худ ва дигарон ишора дорад . Дар ин сурат ,хар чизики боис шавад оромиш ва амният аз худи шахс ва жомеъа салб шавад ба унвони фитна аз он ёд мегардад.

Бо ин нигариш ,метавон гуфтки зиндон ,шиканжа ,азоб ,жанг ва шуриш ва балохойи табиийки худованд  онро бар асоси аъмоли инсон мефристад ,ширк ва куфр хамки боис мешаванд оромиш ва амнияти инсон дар дунё ва хатто дар охират хам аз инсон гирифта шавад ,фитна хастанд .Зулм ва дури аз адолат хамки боиси салби оромиш ва амният аз дигарон ва жомеъа мешавад тахти унвони фитна аз он ёд шуда аст.

(идома дорад…..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(48- қисмат)

Инхо хатто аз бозгуйи торихи исломий муслимин ва хатто аз бозгуйи торихи исломий ва бар иззати миллати худишон хам метарсанд ва саъй мекунанд худишон торихсози кунанд . Чун бо тамоми мафосидики доранд ришаи дар торихи миллати худишон хам надоранд . Дам аз қонуни шариати аллох бизани инхо метарсанд, дам аз торихи воқеий мардум бизани инхо метарсанд ,хулоса хар чи бигуйии инхо хиёл мекунанд дори алайхи онхо сухбат мекуни . Хатто агар исми онхоро хам наёвари ва танхо воқеиятхоро баён куни ,инхо аз воқеиятхо метарсанд ва хиёл мекунанд ин харфро алайхи онхо зади .

46 – дуру хастанд:

 «يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ» (آل عمران/167)،

Ишон бо дахон чизи мегуяндки дар дилишон нест ( ва гуфтор ва кардоришон бо хам намехонад ) ва худованд ( аз хар каси дигари ) донотар бидон чизи астки пинхониш медоранд.

Инхо инсонхойи нодуруст ва кофари хастандки бо забонхоишон адойи хуб будан ,дурусткор будан ва адойи муслиминро дармеоваранд . Мегуянд мо барои ташкили хукумати исломий ,қонуни шариати аллох ва ташкили хукумати исломий талош мекунем ,аммо маромномаи хизбишон ба сирохат масири секуляризм ва демокраси секуляристиро тей мекунад .Амалишон чизи дигари мегуяд ,гуфторишон чизи дигари аст.

47 – дуруғгу хастанд :

«وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ» (منافقون/1)،

Худованд гувохи медихадки мунофиқон дуруғгу хастанд .

Дуруғгу будан аввалин ва асосийтарин сифоти фардий – равоний онхостки аллохи мутаол шахсияти даруний мунофиқинро бо он мешносонад. Яъни дар гуфтахо ,ваъдахо ва пеймонхоишон дуруғгу  ва дағалбоз хастанд. Ба дигар сухани инки наметавон ба сухан ва зохири инхо эътимод кард . Хатто вақтики расонахоро барраси кунид мутаважжих мешавидки расонахойи куффори ошкор чун расонахойи Амрико ,Британия ,Фаранса ,Русия ,Жапан ,Чин ва ғейрих дар дуруғгуйи харгиз ба пойи расонахойи махаллий инхо намерасанд . Барои хамин ,каси аз ин кофари жахоний хам ба ахборишон ахамияти намедихад ва онхоро ба унвони манбаъ маърифий намекунанд ва онхоро таъйид хам наменамоянд . Тасвирики мутаъаллиқ ба чандин сол гузашта астро ба алъон васл мекунад ,ба рохати ахбори дуруғро нашр медихад ,санадсози мекунад ,тафсир ва тахлили нодурустро ироъа медихад, он хам ба амд ва дар камоли оромиш .

Чун , инхо аслан эътиқоди ба мафохим ва арзишхойи дини ислом ва хатто меъёрхойи мовриди пазириши секуляристхойи ошкори чун қурайш ва Абу Суфён секуляр дар дарбори императори румро надоранд ,инхо дуруғгу хастанд :

«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِینَ» ‏(بقره/8)،

Дар миёни мардум дастахойи хастандки мегуянд : мо ба худо ва рузи ростохез бовар дорем . Дар суратики бовар надоранд ва жузви мўъминон ба шумор намеоянд .

Инхо на ба қонуни шариати аллох эътиқод доранд ва на ба ровшангарихо ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бовар доранд . Барои хамин ,шараф ва номус,ғайрат ,садақот ва ростгуйи ,жиход ва дифоъ аз адолат ,рифох ва амният ,оромиши муслимин ,мубараза бо ишғолгарон ва мутажовизин назди онхо эътибори надорад.Назди инхо танхо каси арзиши хатто миллиятро дорадки мисли онхо пейру дини секуляризм бошад ё секулярзада ва хоин ба дини ислом ва муслимин . Барои хамин ,шумо харгиз ек секулярзадаро намебинидки дар ростойи ахдофи муслимин  бо ек жамоати шариатгаро муттахид шаванд ,балки дар баробари бо хар секуляристи муттахид мешаванд. Инро магар мо дар садхо гурухи ба зохир исломгаро ва ахзоб ба зохир исломгаро секулярзада надидаем?Чиро хаммаи мо дидаем.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(47- қисмат)

44 – бо ин вужуд хуш суханики росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам мажзуби сухбатхоишон мешавад :

 «وَ إِن یقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ»(منافقون/4)،

Ба инхо гуш медод ва мажзуби онхо мешуд аммо ,фахм ва фиқхи шаръий аз ахкомро надоранд ва фақат каламотироки ба он ниёз доранд ва метавонанд мардумро бо он фариб дихандро такрор мекунанд :

«وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ»

Ва дар жойи дигари мегуяд :

1. «وَلَکنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یعْلَمُونَ» (منافقون/7).

Мунофиқ бо онки барои дунё ,хифзи дунё ,ёдгири улуми моддий ва касби лаззатхойи дунёвий талош мекунад аммо ,асосан тамойули ба ёдгири ва фахми дақиқ масоили марбут ба қонуни шариати аллох ва ахкоми қуръон надорад. Чун ,дар асоси хохони татбиқи ин ахкоми шариат дар зиндаги дунёвий инсонхо нест.

Секулярзадахо хохони татбиқи ин ахкоми шариат дар зиндаги дунёвий инсонхо нестанд . Барои хамин астки дарки шаръий ва сахихи аз аллох , қонуни аллох ,дунё ,бехишт ва жаханнам ва ғейрих наметавонанд ба даст биёваранд. Онхо худишон намехоханд бифахманд ва аллох хам бар дилишон мухр мезанад . Барои хамин астки тамойули хам надоранд дар мажолисики хузур доранд аз хамон аллохки худишро дар қуръон маърифий карда ва ибодотики дастури онро дода ёд шавад, аз дустони аллох ,хукумати исломий ,татбиқи қонуни шариати аллох ва мужохидини шариатгаро сухбат шавад . Чун , дар ин заминахо фахми дурусти надорад ва метарсад сарафканда шавад. Фахми дурустики надорад хеч ,мухолифи ингуна маворид хам хаст у мухолифи хукумати исломий аст , мухолифи татбиқи шариати аллох аст ,мухолифи мужохидини шариатгарост . Аммо , мумкин аст дар мовриди ахкоми жузъий ва мовриди ихтилофи муслимин , ё дар мовриди масоили умумий ва находхойи маданий секуляристи ва ғейрих дасти болойи дошта бошад.

45 – бо вужуди хуш хайкали ,чарб забони ва чоплусий хамчун тахта чуби дохили пук хастанд ( тахта чубики дохили он пусида бошад ) монанди чанин тахта чуби хастандки ба девор такия дода шуда , беришаанд ( канда шуда бошад ва ба девор такия дода бошанд ) ва ба дарди кори дигари чун сутуни манзил ё чуби сақф ва ё инки чизи аз он бисозанд намехуранд, бемасрафанд ва арзиши ғейри аз сузондан надоранд. Барои хамин гуфта гуфта ,такия додан . Яъни хатто агар онхоро дироз кунандки руйи он бинишинанд арзиши нишастан руйи онро хам надоранд , ба дарди чизи дигари жуз сузондан намехуранд :

«‏وَإِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ یَحْسَبُونَ کُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَکُونَ» (منافقون/4)،

Хенгомики ишонро мебини пикар ва симоишон туро мегирад ва ба шигуфти меоварад ( ва ба худ мегуйи : чи инсонхойи бовақор ва барозандайи ! ) ва хенгомики ба сухан дар меоянд ( ба иллати халовати каломишон ) ба суханонишон гуш фаро медихи ( бо вужуди ин жазбаи симо ва гиройи гуфтори ) онон ингор тахтахойи хастандки бар девор такия дода шуда бошанд ( бежон ва беиймон ,хайкалхойи ту холи ,дарунхойи бенур ва сафо,нақшхойи бар дар ва деворхо .) Хар фарёдиро бар зидди худ мепандоранд ва хар овозиро ба забони хувиш ! онон душманон бишмор ва аз ишон бархазар бош . Худоишон бикушад ! Чигуна ( аз хақ ) баргардонда мешаванд ( ва мунхариф мегарданд ?!).

Бале ,инхо бериша хастанд . Замоники аз қуръон ва пайғамбар чизи бигуйи инхо хиёл мекунанд алайхи онхо сухбат мекуни чун ришаи онхо ба онжо барнамегардад , замоники аз сахоба ва аимма чизи бигуйи инхо хиёл мекунанд дори алайхи онхо сухбат мекуни ,чун гуфтор ва рафтори инхо бо қуръон ва суннат ,равиши сахоба ва аимма дар тазод аст, барои хамин дахан боз куни инхо ошуфта ва музтариб мешаванд. Ришахойи ек мусалмон хаминхо хастанд ,қуръон ва суннат ; ва инхо аз ин ришахо надоранд ва бериша мисли ек чуби ту холи ба девор такия дода шудаанд .(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(46- қисмат)

43 – мунофиқин ва секулярзадахо ширин сухани ва хушзабони онхо тури астки мухотобро мутаъажжиб мукунанд ,яъни ин суханони ширин ва хушзабони онхо чизи бади нест ,оёти қуръон ва ахкоми шариат хастанд , ва қасам хам мехуранд хамон чизики мегуянд хамон астки дар дилишон мебошад . Мушаххас аст ,онхо дар мовриди масоили фикрий ва ақидатий сухбат мекунандки мегуянд зохири мо ва чизики мегуем бо чизики дар дилимон аст еки мебошад , дар мовриди мошин ,васила ва абзори дунё ва об ва хавоки сухбат намекунанд :

 «‏‏وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ‏» (بقره/204)،

Дар миёни мардум каси ёфт мешавадки сухани у дар зиндаги дунё ,туро ба шигуфти меандозад ва худоро бар ончи дар дили худ дорад гувох мегирад ( ва иддао мекунадки ончи мегуяд , мувофиқ бо чизи астки дар дарун пинхон медорад , ва кордор ва гуфториш еки аст ). Ва холи онки у сарсахттарин душманон аст

«وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ‏».«مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ»

Ба таажжуб меандозад ,пайғамбар саллаллоху алайхи васалламро хам ба таажжуб во медорад .

Ин секулярзадахо чоплус ва забонбоз хастанд ва суханони қашанг ва никуйи онхо хатто росулуллох саллаллоху алайхи васалламро хам мутаъажжиб мекунад чи бирасад ба соири сахоба ва ё чи бирасад ба мо. Инхо бо ин сухбатхо худишонро оқилтар ва фахмидатар аз дигарон нишон медиханд то бартари худишонро хифз кунанд , ва хатто мардумро сафих ва ахмақ фарз мекунанд .

Хаммайи ин корхо барои фариб додани бештари мардум аст ба инки инхо хам диндор хастанд , ва ин ба хотири қудрати боздорандаги мардум ва қудрати хукумати исломий астки секулярзадахо то ин андоза риоят мекунанд ва дар локи мунофиқигари худишон фуру мераванд , ва гарна агар ин қудратхо набошад ниёзи ба ин адохо нест ,балки хар кориро анжом медиханд мусалмонро хам адади хисоб намекунанд чи ниёзи дошта бошад ба инки барояш қасам хам бухуранд.

Умар ибни Хаттоб мегуяд : ” бештарин чизики аз вай бар шумо метарсам мунофиқи доност; сухан аз хикмат мегуяд ва амал ба жур мекунад “. Қози Мухаммад миёни курдхо адойи муллохоро дармеовард аммо , ба дастури Сталин аввалин хизби секуляристи ва куфриро дар миёни курдхо дуруст кард ва тамоми ахзобики аз он замон то алъон дар миёни курдхо ба вужуд омаданд аз суннати фосид ва куфри астки ин манбаъи фосид дар миёни курдхо ба дастури Сталин гузошт . Дар холики ,ин шахс дар зохир хам либоси коммунистхоро пушида буд яъни то галуйи у либоси коммунистхо ва артеши сурх буд аммо , амомайи муллохоро барои фариби мардум хам ба сариш карда буд. Хушсухан буд ва ба ин шева мардумро фариб медод.

Шайх Иззиддин Хусайни ек мулло буд аммо нақши рахбарияти рухи коммунистхои кумаларо жихати фариб ва басижи мардум бози мекард ва мегуфт : дар ек дастам қуръонро дорам ва дар дасти дигарам китоби Марксро . Хамин алъон хам касони зиёди аз хамин мовжудоти чун Умар чангиноний ,Саййид Ахмад , Абдуллатиф ва амсолихимро мебинемки дар хидмати дастгохи борзонийхо ,екитихо ва хизби маздурони Ужалон ифойи нақш мекунанд ва дар масожид ва мохворахо ба хуш забони ва чоплуси машхур шуданд . Ё касони фаол дар шабакахойи мохвораий мунтасиб ба ахли суннат ё шийъаро мешносем ва онхоро мушохада мекунемки дар шабакахойи арабий ва бахусус форсий хамин нақшро ба шевайи имрузини он бози мекунанд .

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(45- қисмат)

Бо қасам ва қуръон саъй доранд муслиминро аз худ рози кунанд :

«يَحْلِفُونَ لَکُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَرْضي‏ عَنِ الْقَوْمِ الْفاسِقينَ» (توبه/۹۶)،

Барои шумо сўгандхо мехуранд то аз онон гузашт кунид ва хушнуд шавид . Тоза ,агар хам шумо аз онон гузашт кунид ва хушнуд шавид ,худованд ( аз ишон хашмгин аст ва ) аз гурухики аз фосиқиники аз фармон сарпичи карда ва бар дин шурида бошанд ,гузашт намекунад ва хушнуд намешавад

«فَإِنَّ اللَّهَ لا يَرْضي‏ عَنِ الْقَوْمِ الْفاسِقينَ».

Дар масоили бисёр рези шахсий мумкин аст дида бошидки агар ғийбат кунанд бо қасам тарафро қонеъ мекунанд ,агар муомала кунанд бо қасам тарафро рози мекунанд ва ……..холо дар баробар , агар ба у гуфта шавад чиро ғийбатамро карди ? қасам мехурадки ман чанин ғийбати дар хаққи ту накардам . Бепарво қасами дуруғ мехурад ва хеч абойи хам надорад.

42 – адойи хушка муқаддасхоро дармеоваранд ва пайғамбар саллаллоху алайхи васалламро омили дардисар ва фитна барои худишон медонанд :

«وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی أَلاَ فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ» ‏(توبه/49)،

Баъзи аз мунофиқон мегуянд : ба мо ижоза биде ( то дар жиход бо румиён ширкат накунем ) ва моро дучори фитна ва фасод (жимоли мохруёни руми ) масоз . Огох бошид ! Хам инки ишон ( бо мухолифати фармони худо ) ба худ фитна ва фасод офтоданд ва ( дучори маъсият ва гунох шуданд ва дар рузи қиёмат ) оташи дўзах ,кофарон ( чун ишон ) ро фаро мегирад.

Инхо хамон касони хастандки агар чашми қудрати хукуматиро дур бибинанд хеч мовжуди аз фасоди инхо дар амон нест ва иқдом  ба хар пасти мекунанд . Инхо дар холи худишонро инқадар покдамон ва боиффат медонистанд ва ба ин бахона аз жиход ва дифоъ аз сархадоти муслимин тафра мерафтандки худишон дар анвоъи мафосиди ахлоқий ғарқ буданд . Илова бар ин , мумкин буд бо юриши куффори ишғолгар ,кулли сарзамин ва номуси муслимин хамки бахши аз ин муслимин хам жузви хонувода ва қабилайи онхо буданд дар хатар биёфтад. Дар ин сурат ,худишон дар таррожи номуси хохар ва модаришон тавассути куффор абойи надоштанд ва бо онхо робита ва валоъ хам доштанд.

Алъон хам хамин қоида аст, мегуянд моро бо қудрати бузурги чун Амрико рубару масоз , моро ба фитна меандози , он замон фитнайи хонумхо буд алъон фитанайи дигариро барои худишон тўлид карданд.Моро бо секуляристхойи кумала ,демократ ,хизби маздурони мусайламайи каззоби курдхо Ужалон ,порти ва екити ва амсолихи рубару масоз . Моро дар фитна наяндоз ва ……..алъон вақти хассоси аст ин сухбатхойи шумо дар мовриди қонуни шариати аллох хам мумкин аст барои мо фитна ва мушкилсоз шавад ва ……..

Яъни рохи жиход ,рохи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ,рохи дин ,рохи қуръон ва суннат дар назари инхо рохи фитна аст. Хатто иддаи сарфи вужуди мо в наздики нажоди бо моро барои худишон боиси фитна медонанд . Хийлихоро дидам ба унвони тажрубаи шахсийки замони гузиниши онхо барои истехдом дар идораи ё нируйи низомий ба таъхир меофтод шойеъ мекарданд омили он ,қовм ва хеши бо мо астки ,масалан гузиниш намешаванд , дар холики хаммаи касоники шойеъа сохта буданд пас аз тей шудани риволи оддий идори марбут ба муассасаики иқдом карда буданд гузиниш хам шуданд . Чун ин кор аслан иртиботи ба ман надошт . Ё еки тағйир ва тахаввулоти дар идорашон мехост рух бидихад ва масалаи кишвари буд ё ихтилофоти даруни гурухи ва идорий ва тўвтиъаи мухтасси буйрукратхо будки моли садхо ва хазорон сол аст ва мо бо хамин тўвтиъа буйрукратхо  ва бо хамин дасисахойи мухтасси хамин буйрукратхо ва идара нишинхо ошно хастем вақтики бо чанин мушкили бармехурад, ба нахви онро ба вужуди ман ба унвони ек қовм ва хеши нажодий нисбат медоданд . Ва мисолхойи зиёд дигарики мумкин аст худитон хам бо онхо даргир шуда бошид. Инхо хаммаш бахона аст ,бахонаи барои табриъайи худишон.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(44- қисмат)

Метавон гурухи инхо ва дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахоро пейдо кард ва онхоро секулярзадахо ва мунофиқин номид . Аммо ,наметавон гуфт аз миёни инхо кудом еки аз онон мунофиқ асли аст ?Хамон турики мо тамоми гуруххойи ғейри мусалмонро жузви куффор медонем аммо ,намедонем ва наметавонем ташхис дихемки кудом еки аз онхо кофари астки харгиз иймон намеоварад ва нақши килидиро дорад ? Чун касониро дидаемки мусалмон шудандки харгиз бовар намекардем ин еки мусалмон шавад аммо мусалмон шуд .Ин жамъи секулярзадахо хам ба хамин шева аст. Мусалмонони фариб хурдаи заифул иймон ,касоники ба нафси худишон зулм карданд доври инхоро гирифтанд ва онон дохили инхо худишонро қоим карданд ва мо қатъан наметавонем онхоро бишносем ,ва аз тариқи хамин мусалмонони фасод ва бебандубориро дар жомеъа густариш медиханд ва худишон дар омон мемонанд.

41 – жихати жалби назари мўъминини қасам хурони қаххорий хастанд то мўъминин аз суъзон берун биёянд ва хамчун сипари аз қасам хурдан истефода мекунанд :

«‏اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ‏» (منافقون/2)،

Онон сўгандхойи ( дуруғин ) худро сипари ( барои рахойи аз гирифтори омадан ба дасти адолат , ва пушондан чехраи воқеий худишон ) мегардонанд, ва ( худро ва мардумонро ) аз рохи худо боз медоранд . Ишон чи кори бади мекунанд.

Таъбири ” жуннах ” (сипар ) ,ба ин маъни астки онхо хамиша бо мўъминин дар холи жанги равоний хоханд буд ,ин нуқтаи хийли мухимми аст. Сипар ба кор бурда шуда ,” жуннах ” марбут ба жанг аст . Инхо хамиша бо мўъминин дар холи жанги равоний хоханд буд ; хамчунонки хамиша бо муслимин дар холи жанги низомий хоханд буд то ба ахдофишон мерасанд :

«وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا»،

Чун сипар махсуси майдонхойи жанг буда аст .Инхо хам дар бахши равоний ва таблиғотий хамиша бо муслимин дар холи жанг хоханд буд ва хам дар бахши низомий ; дан натижа ,набояд фариби зохирсозихойи онхоро хурд.

«وَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنکُمْ وَمَا هُم مِّنکُمْ وَلَکِنَّهُمْ قَوْمٌ یَفْرَقُونَ* ‏لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَیْهِ وَهُمْ یَجْمَحُونَ» ‏(توبه/56-57)،

Ба худо сўганд мехурандки онон аз шумо хастанд ( ва мўъмин ва мусалмонанд ) дар холики аз шумо нестанд ва мардумони тарсуйи хастанд . Агар панохгохи ё ғорхойи ва сардоби пейдо кунанд шитобон бидонжо мераванд ва ба суръат бидон мехазанд .

Қасам мехурандки мо хам дар даъват ва таблиғ ,жиход ва мубораза бо ишғолгарон ва тоғутхо бо шумо хастем ва …….аммо ин тарсухо замоники пойи амал ва жиход пеш меояд фарор мекунанд ва хар сурохи пеш биёяд ба он панох мебаранд , ва агар шароити сахти дар рохи аллох пеш биёяд фарорро бар қарор таржих медиханд . Аммо ,мумкин аст хамчун Абдуллох ибни Убай дар рохи пируз гардондани дини секуляризм садхо километр аз Мадина то Макка ,то назди секуляристхои қурайш ранжи сафарро тахаммул кунанд . Тасаввур кун чизи худуди 350 километрро бо асб фақат ба хотири машварат ё тархи ек тўвтиъа ба Макка мерафт. Ё хамчун секулярзадахо бадтарин шароити расидан ба европойи секулярро тахаммул  кунанд. Хар чанд имкони талаф шудан жонишон дар дарёйи мадитарона ва ғейрих хам вужуд дошта бошад, аммо барои ширкат дар килосхойи ровшангари ва ё даъват дар ек рустои дур офтода ё хатто рустои махалли таваллуди худишон садхо узр меоваранд ва дар килосхойишон ширкат намекунанд ва қасам мехурандки мо хам мусалмонем ва хохони даъват ва ислохи уммат ва жиход бо ишғолгарон хастем ва ле мо алъон вақт ва тавонишро надорем ва ғейрих

.(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(43- қисмат)

Агар вориди масжиди шаванд ва чизи бигуянд боиси фасод дар масжид мешаванд. Хамин гуфтан ва хамин хузуришон боиси фасод дар масжид мешавад . Бо рахо кардани адабиёти шариат ва часбидан ба адабиёти равоншиноси секуляристи ,агар дар бейни зан ва шухар сухбати кунанд боиси фасод ва дуба хам зани мешаванд . Бо часбидан ба жомеъашиноси секуляристи ,агар дар умури фарханги ва ижтимоий муслимин сухбат кунанд боиси хароби ва фасод мешаванд. Ва  агар бо хамон адабиёти секуляристи бихоханд дар умури хукумати дахолат кунанд он хукуматро ба фасод мекашонанд , ва хатто дар хар находи хукумати даст дошта бошанд он находро хам бо аъмоли худ ба фасод мекашонанд .Агар бо хамон адабиёти секуляристи бихоханд дар заминаи иқтисодий сухбат кунанд боз боиси олудаги ,фасод ва саргардони мардум мешаванд.

Агар инхоро ба хамин шикл рахо кунид амалан қавонини шариатро таътил мекунанд ва ба жойи он қавонин дини секуляризмро мегузоранд аммо ,бо адабиёти шибхи исломий барои тахмиқи мардум ,барои истихмори пейравонишон тахти номи ислох ва тарафдори аз озодийхойи шахсий секуляристи бо номуси муслимин дар жашинхо ва расонахоишон бози мекунанд ,онхоро лухт ва урён мекунанд . Хамон балойики шайтон бар сари одам ва хаво даровард :

«فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا مَا وُورِیَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا» (اعراف/20)،

Сипас шайтон ононро васваса кард то аврот нахон аз дидаи онхоро ба онхо нишон дихад .

Секулярзадахо ба табъийят аз секуляристхо заминаро барои фахшо ва бебандубори жинсий ,ихтилот ба шеваи худишон ,ижоди марокизи фасод ва масрафи анвоъи машруботи алкули ва маводди мухаддир хам фарохам мекунанд …….,тамоми ин корхо тахти унвони озодий ва демокраси ,жомеъайи маданий ва ислохталаби анжом мешавад.

Барои инхо лозимаи тараққий ва тамаддуни равожи лухтигарий ,зино ва фахшо ,машрубхури ,хамжинсбози ва ғейрих тахти унвони озодий занон лозим аст ; ба қовли худишон то ингуна занро аз қавонини шариат озод накунанд жомеъа хам озод намешавад . Магар нашанидаем мегуянд килиди озодий жомеъа дар озодий зан аст. Инро ба каррот дар расонахойи ахзоби секуляр ва мунофиқин дидаем ,хазорон бор шанидаем. То ингуна занро аз қавонини шариати аллох ба қовли худишон озод накунанд жомеъа хам озод намешавад.

Озодий мовриди назари инхо яъни кинор гузоштани қонуни шариати аллох ва жойгузини фасод ва бебандубори тахти унвони ислох талабий ва ровшанфикрий. Дам задан аз қонуни шариати аллох мешавад кўхнапарасти ,ақабмондаги ,хушунатталабий ,ирхоб ,тероризм ва мумониъат аз ислохоти дар жомеъа .Куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо худишонро ислохталаб меноманд ва ислохталабий шуори онхост. Хамин каламайи ислохталабий ,тараққий ,мужаддад будан ,таждид кардани дин ,ба руз будан ва тафсир ба руз доштан аз дин боис мешавадки муслимин фарибишонро бухуранд , ва дўвришонро бигиранд , ва ин куффори секулярист дар миёни чанин муслимин секулярзадаи гум шаванд ва натавон дар дунё онхоро пейдо кард.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(42- қисмат)

Тафрақаки ба вужуд овардан вахдат аз бейн меравад. Фашл ,беубухати ва сусти меояд ва қудрати муслимин аз бейн меравад ва муслимин ба самт ва суйи залили ва нобуди тадрижий пеш мераванд . Барои хамин еки аз ахдофи инхоро аллох таоло ” тафриқан бейнал мўъминин ” баён  карда аст.

وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ

Камингох сохтан барои касики бо худо ва росулиш жангида ва межангад . Намунаи он замон Абу Омир падари Ханзала будки дар жохилият ба рухбоният кашида шуда буд ва пас аз қудратгири хукумати исломий ба назди секуляристхойи қурайш рафт ва мухаррик ва ийдапардози ташкили масжиди зирор буд. То аз ин конол камингохи ( ирсодан ) барои пойидани муслимин ва хидматрасони ба куффори секуляри қурайш сохта шавад . Хамин алъон хам аз тариқи хамин масожид ,марокиз ,ахзоб ва конолхойи ижтимоий камингохи сохтанд барои касоники бо қонуни шариати аллох ва суннати пайғамбариш дар холи жанг буданд.

Хузури куффори ошкор ва рахбарони Русия ва Амрико ва мақомоти соири кишвархойи кофари ошкор дар масажид инхоро наметавон инкор кард ,дигар хузури тоғутхойи секуляр ва новкарони махаллий инхо дар масожид амри оддий шуда аст. Дуохони ва мадхи ситойиши инхо хам ба сурати амри оддий дар омада аст.Дар баробар ,хамин марокиз мешаванд марокизи барои контрол кардани муслимин ва маркази мешаванд барои  шикори муслимин ва марказ ва пойгохи ва камингохи мешаванд барои душманони қонуни шариати аллох ва тоғутхо.

40 – густариш ва равожи фасод дар миёни муслимин ба бахонаи ислох талаби :

 «وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ* أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِن لَّا يَشْعُرُونَ» (بقره/۱۱-۱۲)،

Хенгомики бадишон гуфта шавад дар замин фасод ва табохи накунид . Гуянд : мо ислохгарони пеш нестем . Огох бошид ! ишон бегумон фасод кунандагон ва табохи пешгонанд , ва лекин пей намебаранд .

Ислох ва ислохгари дар миёни муслимин бар асоси меъёрхо ва қонуни шариати аллох таъриф ва таъйин мешавад . Замоники каси тасмим мегирад бар асоси дини секуляризм ва еки аз мазохиби он ва бо шуорхойи мардум фарибонайи хуқуқи башар секуляристий ,демокраси ,озодий куфр ва бебандубори вориди амал шавад ва иддаои ислохгари мекунад ,бидуни шак кори жуз фасод ,нобуди ,тафарруқ ,залили ва аз бейн бурдани арзишхойи исломий анжом намедихад ва ле холи шудан нест ” ва лакин ла яшъурун “

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(41- қисмат)

Ин чизи астки тахти ливои анжуманхойи хейрия ,анжуманхойи мардум наход ва эн жи охо ва теъдоди ахзоб ва гуруххо ба он машғуланд . Мунофиқин бархалофи яхуд ,созмон ёфта ва мунсажим набуданд ва бештар фаолиятхоишон хам ба сурати фардий ва созмондехи нашуда сурат мегирифт . Ва  агар дар кори ба сурати гурухи амал мекарданд шабихи кори хаминхойи будки алъон дар рохпимоийхойи ғейри расмий ширкат мекунанд.Ин чизи астки тахти унвони анжуманхойи хейрия ,созмонхойи мардум наход , NGO хо,тедоди ахзоб,гуруххо ва дастахои мухталиф ба он машғуланд.

Агар бо инхо мухолифат кунид мегуянд шумо теъдоди ахзоб ,теъдоди дидгоххо ва теъдоди тафосирро қабул надорид. Мунофиқин бархалофи яхуд ,созмон ёфта  ва мунсажим набуданд ва бештар фаолиятхоишон хам ба сурати фардий ва созмондехи нашуда сурат мегирифт ва агар дар кори ба сурати гурухи амал мекарданд шабихи кори хамин касони будки дар рохпимойихои ғейри расмий ширкат мекунанд . Ек чизи матрах мешавад касоники бо онхо хамсафар хастанд ба хиёбон мерезанд . Ба сурати афроди мухталиф ,бо ақоиди мухталиф ,бо дидгоххойи мухталиф руйи нуқтаи муштаракишонки мовриди назари хаммаи онхост иқдом ба рохпимоий мекунанд.

Барои хамин ,равиши муқобила бо онхо сахттар аз равиши бархурди бо куффори ошкор буда аст.Агар дар хамин рохпимоийхо бо чанд нафар сухбат кунид мебинид дидгоххо хийли мухталиф аст. Назария пардозони аслий дар миёни онхо гум мешаванд ,баъзи вақтхо ба онхо дастраси хам пейдо намешавад . Ба хамин далил ,равиши муқобила бо онхо хийли сахттар аст. Аммо ,замоники маркази ба номи масжиди зирор дуруст мекунанд ба самт ва суйи созмондехи ,мунсажим шудан ва бахусус ошкор шудан ва жудо шудан аз жомеъайи муслимин қадам бармедоранд. Ба хамин далил ,рахбарият ба рохати ба суроғишон меравад ва марказ ва дафтари хизбий онхоро нобуд мекунад .Чун дар хенгоми жудоий аз сафи муслимин ва ошкор шудан ба нисбатхойи ба хамон андозаки худишонро ошкор карданд ба хамон андоза хам машмули хукми секуляристхои ошкор мешаванд. Нигох кунид машмули хукми секуляристхои ошкор мешаванд на машмули куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб.

Хадаф аз ташкили чанин марокиз ва муъассасоти тавассути мунофиқин ва секулярзадахо ин астки :

•  -Зиророн : зарар расондан ба муслимин ,аввалин жойики мехоханд зарар бирасонанд зарар расондан ба тахкими қонуни шариати аллох аст ,зарар расондан ба тўвхид ва дар кул ,зарар расондан ба муслимин аст.
  • -Ва куфрон : куфрварзи дар дин ,тамоми масожидики ин секулярзадахо ба нахви дар дастишон қарор дорад дар куфргуйи ва иймон ба тоғут дариғ намекунанд . Тамоми конолхойи телевизионий ,мохвораий ва конолхойи ижтимоий онхо хам хамин масирро мераванд.
  • Ва тафриқон бейнул мўъминин : инро хамма дидаем . Мисли хамин таблиғ пазириши теъдоди ахзоб ва ғейрих жихати ижоди тафарруқ ва тўвжих кардани худишон . Ё масалан мисли салафихойи оли саъуд ва мушобихини онхо муслиминро тури бор биёварандки аслро рахо кунанд ва жузийётро бароишон бузург ва асл мекунанд. Фалоний ангуштишро интури тикон медихад ,дастишро фалонжо мегирад ,дастишро мегирад ё аслан намегирад ,похоишро инқадар боз мекунад ,фотиха ба маййит мерасад ё на , ва мавориди жузъий дигари дар хамин худудки муслиминро ба он машғул карданд.

(идома дорад………..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(40- қисмат)

Мо хийлихоро дидемки танхо шанидани ек тазаккур аз ек тоғут ё ек масъули хукуматиро шадидтар аз оёти қуръоний талаққий карданд ,яъни ба тазаккури онхо бехтар аз тазаккуроти худо ва оёти қуръон амал карданд ва онро жиддийтар гирифтанд . Яъни тазаккури ин золиминро жиддийтар аз оёти қуръон фарз карданд ё ек боздошт шуданро аз азоби қабр болатар донистанд ва хозир нестанд дар кул ,ба хотири аллох дучори азият ва озори шаванд.

39 – бо хизб,гурухсози ва ихтисоси масжид ,макон ва коноли барои худишон ,саъй дар ижоди тафрақа дар миёни муслимин ва ижро намудан нақшахойи худ дар ин пойгох ба унвони ек камингох амал мекунанд :

«وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَى وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ» (توبه/۱۰۷)

Ва ( аз миёни мунофиқон )касони хастандки масжидиро бано карданд ва манзуришон аз он ,зиён ( ба мўъминон ) ва куфрварзи ( дар он ) ва тафрақа андози миёни мўъминон ва ( ва дархам кубидан сафи мусалмонон ) ва камингох сохтан барои каси будки қаблан бо худо ва пайғамбариш жангида буд ва  ( илми туғён барафрошта буд ) . Сўганд хам мехурдандки назари жуз неки надоштанд ( ва танхо муродишон хидмат ба мардумон ва иқомаи намоз дар он буда ва бас ) аммо худованд гувохи медихадки онон ( дар сўганди худ ) дуруғ мегуянд .

Ин секулярзадахо дар миёни муслимин ба дунболи касони мегардандки бо баъзи аз сиёсатхои мужриёни исломий мухолиф буда ва ё дар амри сархурда шуда бошанд , ё дар камоли ноогохи ба сар мебаранд ,то ба василаи инхо фитнаи миёни муслиминро шуълавар кунанд , ва агар дар тамоми жихот бо ин муслимин қадари муштарак надошта бошанд , ба хамон миқдорки вужухи муштарак бейни онхо вужуд дорад бо онхо хамкори мекунанд,балки аз онхо итоат хам мекунанд то захри худишонро тазриқ кунанд . Корики дар асри Усмон ва Али ба ровшани худишро нишон дод . Ва хам акнун тамоми ахзоб ва гуруххо ва хатто афроди секулярзадаи атрофи мо дар холи анжоми он хастанд.

Инхо медонандки бо муслимин танхо аз коноли хамон ислом метавон вориди муомала шуд , ва танхо бо ислом масх шуда ва олуда астки метавон бо ислом асли мубораза кард, ва танхо бо шуорхойи исломий астки метавон хамон жамъики дуруст кардандро жамъи мўъмин ва пойбанд нишон диханд , ва бехтарин абзор ,сохтани масжид аст, ташкили хизби исломий ,баргузорий маросимхойи ба зохири исломий ,рохандози шабакахойи телевизионий ва мохвораий ва конолхойи ижтимоий ва дар кул ,сохтани жараёноти мувози бо ислом ва бози кардан бо ихсосот ва намодхойи диний муслимин мебошад. Ин бехтарин пушиш барои пешбурди ахдофишон мешавад ва муқовамат дар баробаришон хам заиф ва ночиз мегардад , ва героиш ба онхо ва ёргири дар миёни муслимин хам аз ин тариқ бароишон рохаттар ва бедардисартар мешавад ; Чун бо шуори исломий  афродро дўври худишон жамъ мекунанд.(идома дорад……